Cognitieve gedragstherapie

Cognitieve gedragstherapie
De therapeutische werkwijze die wordt gebruikt op weg naar een beter evenwicht in uzelf
en tussen uzelf en uw omgeving valt binnen het kader van de cognitieve
gedragstherapie.
Met “cognitie’’ wordt denken en redeneren bedoeld. Denken doen wij met ons verstand
en het verstand kan worden beschouwd als een instrument. Dat instrument kan allerlei
mentale acties uitvoeren zoals fantaseren, iets voorstellen, overtuigen, verwachten,
hopen, interpreteren, structureren. Onder cognitieve therapie wordt een vorm van
psychologische behandeling verstaan die ervan uitgaat dat de manier waarop iemand
gebeurtenissen interpreteert, bepaalt hoe hij zich voelt en gedraagt. Als u (onbewust) op
een negatieve manier tegen gebeurtenissen aankijkt zult u vaak (onnodig) last hebben
van negatieve gevoelens als angst, depressie, boosheid. Die negatieve gevoelens zullen u
natuurlijk niet motiveren tot gedrag waarmee u gelukkig bent en/of zal worden.
Onder “gedrag’’ verstaan wij de manier waarop wij handelen, onze manier van doen.
Gedrag is een reactie op een bepaalde situatie. Normaal en abnormaal gedrag wordt
(geleidelijk) aangeleerd als gevolg van bepaalde (on)bewuste leerprocessen.
Gedragstherapie is gericht op de verandering van gedrag waar wij last van hebben,
gedrag dat ongezond is voor ons of voor onze omgeving. Er bestaat een grote
verscheidenheid in therapeutische procedures om nieuw gedrag bij te leren. Ander
gedrag aanleren kan betekenen dat het oorspronkelijk gedrag verandert in nieuw gedrag.
De cognitieve gedragstherapie is een therapeutische vorm die de uitgangspunten van de
gedragstherapie onderschrijft. Daarbij wordt tevens gebruik gemaakt van cognitieve
processen, van allerlei manieren van denken. Wij weten dat wat wij denken (geloven,
vinden) over wat wij beleven, voorafgaat aan ons gevoel en ons gevoel motiveert tot
bepaald gedrag. Denken wij – voor we er erg in hebben! - irrationeel (onzinnig) dan
zullen wij onnodig last hebben van negatieve gevoelens als boos, bang en/of bedroefd.
Die gevoelens motiveren ons tot gedrag, zodanig, dat ons gezonde doel er niet door zal
worden gediend.
Tijdens de therapeutische gesprekken kunt u leren zich bewust te worden van uw
(irrationele) gedachten, opvattingen, overtuigingen die naar aanleiding van
gebeurtenissen in u opkomen. Vervolgens leert u welke criteria gelden voor realistische
gedachten. Aan die criteria kunt u eigen gedachten toetsten en zo nodig veranderen in
rationele, gezonde gedachten. En realistische gedachten kunnen uw gevoelens alleen
maar positief beïnvloeden en u tot gedrag aanzetten waar u tevreden over bent!
“De mensen worden niet verstoord door de dingen maar
door de oordelen die ze over die dingen hebben. Het
verschrikkelijke bestaat vaak uit onze opvattingen over
dat wat verschrikkelijk lijkt.
Wanneer wij daarom gehinderd, verstoord of geërgerd
worden, laten we deze gevoelens dan nooit toeschrijven
aan anderen maar aan onszelf, dat wil zeggen, aan
onze eigen oordelen. Het is de houding van de onwetende
persoon om de oorzaak van zijn slechte conditie te zoeken
bij anderen. Bij beginnende wijsheid zoeken we het probleem
bij onszelf. Bij volmaakte wijsheid zoeken we deze noch
bij onszelf, noch bij anderen.”
Epictetus