Emmauswandeling Twee mensen nemen ruim de tijd voor een wandeling. (30-45min) 1. De eerste 10 minuten loop je in stilte samen. Je stelt je open voor de omgeving (de wind door de bomen, de vogel die fluit, het kind dat speelt), je voelt, ruikt, hoort, ziet. Je stelt je ook open voor wat er in jezelf leeft, in eigen hart, in eigen gedachten. 2. Net als de Emmaüsgangers in Lucas 24 word je je bewust dat je daar niet zomaar met z’n tweeën loopt. Jezus zelf loopt met je op. In die stilte kan het ineens gaan over hoop en teleurstelling (vers 18, 21), over passie en verlangen (vers 32). 3. Bij deze wandeling is goed luisteren heel belangrijk! Als de één praat, luister de ander en stelt eventueel verduidelijkende vragen totdat hij/zij de andere goed begrepen heeft. Probeer niet suggestief te zijn in je vraagstelling of je eigen mening daarin te zoeken. 4. Maak even kennis met elkaar op geestelijke gebied? In welke kerk ben je opgegroeid? Hoe kijk je daar op terug? Hoe ben je tot geloof gekomen (of niet). Wat heb je daar vooral geleerd? Geloof je vooral met je verstand of meer met je gevoel? enz. 5. 1. 2. 3. Vragen: Is er voor jou ook iets heel anders dan je gedacht zou hebben” Waarin ben jij teleurgesteld?” Hoe heb jij de Heer Jezus ontdekt? Is voor jou ook op een bepaalde manier de Bijbel opengegaan? Wat zou je in je geloof, in de gemeente, heel graag willen? (Wat is jouw brandend verlangen) 6. Eerst is de ene persoon een luisterend oor en gids voor de ander. Na ongeveer een kwartier kan van rol worden gewisseld.