Impressie bijeenkomst christenen-moslims in

Impressie bijeenkomst christenen-moslims in Nieuwegein, 11-1-2017
Soms lijkt iets helemaal niet mogelijk, en dan ineens gebeurt er iets, waardoor een lang
gekoesterde wens alsnog in vervulling gaat. Ik maakte dat onlangs mee hier in Nieuwegein.
Al jaren probeert een delegatie van de christelijke kerken contact te krijgen met het bestuur
van de Marokkaanse moskee aan de Prof. Dr. Hesselaan. Tot nu toe was er alleen af ten toe
een rondleiding mogelijk. Voor inhoudelijk contact voelde men zich overvraagd. Het was al
geweldig dat het gelukt was om zelf, zonder donaties uit het Midden Oosten, genoeg geld bij
elkaar te krijgen om een fatsoenlijk gebedshuis te bouwen. Er kon nu tenminste in een
passend gebouw worden gebeden. Ook wordt er aan huiswerkbegeleiding gedaan en aan
Arabische les en Koranles. Maar er is geen eigen website en de contacten naar buiten zijn
schaars.
Er kwam een verandering toen Syrische moslims regelmatig kwamen bidden in de moskee,
met name tijdens het vrijdaggebed. De meesten van de erkende vluchtelingen uit Syrië zijn
moslims, al zijn er ook christenen bij. Zowel met christelijke als islamitische vluchtelingen
hebben de kerken wel contact gekregen. Dat was makkelijker omdat ze in het begin allemaal
bij elkaar in een oud verzorgingstehuis waren gehuisvest. Wat bleek? In Syrië waren ze
gewend geweest dat christenen en moslims als buren en vrienden meeleefden met elkaars
grote feesten. Niet alleen bruiloften en zo, maar ook Kerstmis en Pasen en het Slachtfeest en
het Suikerfeest. Die goede gewoonte wilden de Syriërs in Nederland vasthouden. Daarom
waren er ook Syrische christenen en moslims in de kerstnachtdienst in de Nicolaaskerk in
december 2015. Zo ontstond er een contactgroep vanuit verschillende kerken met Syrische
moslims en christenen. We organiseerden diverse geslaagde ontmoetingen om elkaar beter te
leren kennen. En met een van de Syrische moslims, Ahmad Alaji, zocht ik dus contact met de
moskee. Ahmad wist de Marokkaanse bestuurders te overtuigen dat een dialoogavond de
contacten tussen christenen en moslims zou kunnen versterken en meer diepgang zou kunnen
geven.
Zo waren er op 11 januari in de moskee ongeveer 75 Nieuwegeiners bij elkaar. De meesten
christenen van diverse kerken, de anderen christenen en moslims uit Syrië en Marokko. Het
thema dat ons samenbracht was de geboorte van Jezus. Het was tenslotte net Kerstmis
geweest. Ook in de Koran staan er verhalen over de ontmoeting van de engel Gabriël met
Maria, over Johannes de Doper en zijn ouders en over de komst van Jezus als Messias en als
het vleesgeworden woord van God. In de Koran is er veel respect voor Jezus en Maria. Een
moslim die niet gelooft dat Jezus een groot profeet is, is geen goede moslim. Alleen geloven
moslims niet dat Jezus aan het kruis gestorven is. En ze denken dat Jezus de komst van
Mohammed heeft aangekondigd, als de laatste profeet. Wel delen ze met de christenen de
overtuiging dat Jezus op het einde der tijden terug zal komen om te oordelen over levenden en
doden.
Over de verhalen in Bijbel en Koran werden inleidingen gehouden, die met aandacht werden
beluisterd. Daarna volgde een gesprek in de grote gebedsruimte boven in het gebouw. We
spraken niet alleen met elkaar over de geboorte van Jezus in Bijbel en Koran. Er was een heel
open sfeer, waarin alles gevraagd kon worden. Ook over hoe deze moslims de huidige tijd
zien. Daar waren de aanwezige christenen natuurlijk wel benieuwd naar. En ook of er
raakvlakken zijn in de geloofsbeleving. Wat bleek: over terrorisme in naam van de Islam
denken we hetzelfde: het is misdadig, crimineel gedrag waarin de centrale boodschap van de
grote wereldgodsdiensten geweld wordt aangedaan. Godsdienst wordt hier voor het karretje
van een politiek programma gespannen. Niet alleen christenen zijn hier het slachtoffer van,
maar ook, en veel vaker, moslims in tal van landen. Waar we het ook over eens bleken te zijn
was dit: bij je dood wordt aan de hemelpoort niet gekeken of je wel de ware leer hebt
aangehangen. Doorslaggevend is hoe je hebt geleefd: of je hebt liefgehad, of je rechtvaardig
was en barmhartig. Een andere overeenkomst tussen christendom en islam is dat niemand de
waarheid over God in pacht heeft. God woont in een ontoegankelijk licht. We moeten het
doen met de geschriften. Die leveren geen blauwdruk op voor de samenleving. Elke situatie is
weer anders. Nu zie je bijvoorbeeld dat vrouwen binnen christendom én islam een proces van
emancipatie doormaken. Door de aanwezigen werd dat alleen maar toegejuicht.
Het was een inspirerende ontmoeting, die zeker een vervolg zal krijgen. Het is ook nodig;
steeds meer mensen gaan “de islam” vereenzelvigen met geweld en terrorisme. Dat doet geen
recht aan de overgrote meerderheid van de moslims die dit geweld verafschuwen. Ook van het
vandalisme door jonge Marokkanen hebben zij de buik vol. Zij schamen zich ervoor en
proberen het tegen te gaan. Laten we met hen in gesprek blijven: het is een leerzame ervaring
voor beide kanten.
Hans Oldenhof