21 – 25 maart De `goede week` is het hoogtepunt van het kerkelijk

21 – 25 maart
De ‘goede week’ is het hoogtepunt van het
kerkelijk jaar. In deze ‘goede week’ vieren we dat
God zijn zoon Jezus de weg van alle mensen heeft
laten gaan. De weg van dienstbaarheid en inzet
voor anderen (dat vieren we op Witte
Donderdag). Die weg van dienstbaarheid en inzet
is hij zo consequent gegaan dat de tegenkanting
en het lijden hem niet zijn gespaard gebleven
(Goede Vrijdag). Op het eerste gezicht leek deze
weg dood te lopen, letterlijk en figuurlijk, maar zo
hebben de vrienden van Jezus het niet begrepen.
Zij hebben mogen ervaren dat toen Jezus stierf,
zijn Geest tot leven kwam (Pasen). Naar
menselijke maatstaven is de ‘goede’ week eerder
een ‘slechte’ week. Jezus is eraan ten onder
gegaan en gestorven op een kruis. Maar door de
kracht van God en de solidariteit tussen mensen
wordt een ‘slechte week’, de ‘goede week’, een
blijde boodschap.
Ik had de wereld lief
Ik had de wereld lief,
de zachte heuvels,
het helend water van het meer,
het eenzaam zand van de woestijn.
Ik volgde vogels in hun vlucht,
de schicht van schuwe dieren.
Het ruisen van de granen,
de weelde van de wingerd.
Vader, jouw schepping had ik lief.
Zelfs van de mensen ben ik blijven houden.
Zij volgden en vervolgden me,
zij juichten, huichelden,
gedreven door het Woord
verdreven zij de drager.
Toch bleef ik van hen houden
in hun onwetendheid, verblinding
en doffe doofheid,
in hun ellende, kwalen, onmacht, onrecht.
De levende
is voor verdwaasden dwaasheid.
maar kracht van God voor wie gered is.
Gods dwaasheid
is wijzer dan de mensen,
zijn zwakheid
is sterker dan de mensen.
Vasten is 40 dagen
tijd om stil te staan
bij onze overvloed
-soms zo grootdat we niet kunnen kiezen.
Vasten is 40 dagen
tijd maken voor soberheid.
Minder aandacht voor de buitenkant
en meer zorg voor de binnenkant.
Een tijd van herbronnen
en opnieuw tot leven komen.
We leven niet van brood alleen
maar vooral van elkaar.
Steun & begrip
liefde & vriendschap
we hebben ze broodnodig.
Dat betekent vasten
een tijd van bezinning.
Wat hebben we ècht nodig?
Elkaar gelukkig te maken
en zo zelf gelukkig te zijn.
Patrick Lateur
gewoon anders
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – maart 2016, week 30
Over Jezus gaat het verhaal
dat Hij veertig dagen en nachten
zonder eten of drinken in de woestijn
door de duivel werd getreiterd:
hij moest van stenen brood maken,
een serieuze machtsgreep doen,
als een stuntman van de tempel springen.
Veertig dagen, veertig nachten
dat wil zeggen heel zijn leven
hebben mensen dit van Hem verwacht.
Het was een woestijn voor Hem :
een leven lang tussen twee vuren –
wat mensen wensen, wat God wil.
Peer Verhoeven
Op Aswoensdag begint de christelijke gemeenschap aan de jaarlijkse veertigdagentijd: veertig dagen
van voorbereiding op Goede Vrijdag en op Pasen. In deze weken staan twee woorden voorop: vrijheid
en solidariteit. Waar komt onze vrijheid vandaan en waaruit bestaat ze? Waar komt onze solidariteit
vandaan en waaruit bestaat ze? In een christelijk mens- en wereldbeeld horen vrijheid en solidariteit
ondeelbaar bij elkaar. Ze zijn als tweelingen die met elkaar optrekken en elkaar versterken. Als je wil
zien hoe dat werkt, kijk dan bijvoorbeeld naar pater Damiaan. Hij voelde zich vrij genoeg om zijn familie,
land en volk te verlaten voor een ongekende zending. Tegelijk voelde hij zich solidair genoeg met de
melaatsen om hun kolonie nooit meer te verlaten. De veertigdagentijd zit er niet naast. Hij doet ons
nadenken over een zwakke plek: welke band maken wij nog tussen vrijheid en solidariteit?
Wie nadenkt over vrijheid en solidariteit komt via de veertigdagentijd uiteindelijk in de Goede Week
terecht. Wat was Goede Vrijdag anders dan het opperste samengaan van die twee: vrijheid en
solidariteit. Waarom kwam Jezus op een kruis terecht? Enerzijds omdat Hij vrij wilde zijn: vrij om van de
waarheid te getuigen, vrij om te zeggen en te doen wat de Geest Gods Hem ingaf, vrij om zijn leven te
geven voor zijn vrienden. Anderzijds omdat Hij solidair wilde blijven: solidair met kansarme en gebroken
mensen, solidair met de martelaren van alle tijden, solidair met een zwakke en zondige mensheid. Het
maakte zijn leven niet tot een succesverhaal. Hij verloor zijn proces. Hij werd langs de achterdeur van de
samenleving weggebracht.
Toch geloven wij dat Jezus langs die achterdeur voor ons en alle mensen een nieuwe voordeur heeft
geopend. Dat zullen we op Pasen vieren. Dan komt Jezus ons opnieuw tegemoet, met een Barmhartigheid
die zelfs de dood op het kruis Hem niet kon ontnemen.
bisschop Johan Bonny
De vastentijd
40 dagen voor pasen.
Een tijd om stil te staan
bij wat we gedachteloos opeten
dag na dag
meestal uit gewoonte
of zelfs verveling.
Een tijd van soberheid;
niet alles wat we eten
hebben we echt nodig.
Een tijd van delen
door eerst te vragen
wat een ander wil
voor we onszelf bedienen.
gewoon anders
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – maart 2016, week 30
De vasten is ons voorbereiden
om als christenen
met Jezus
de Goede Week te vieren,
waarin God zijn Zoon Jezus
de weg van alle mensen
heeft laten gaan.
Witte Donderdag,
waar Jezus
door zelf de voeten
van zijn leerlingen te wassen
ons uitnodigt
tot nederige dienstbaarheid
voor onze medemens.
Goede Vrijdag,
waar Jezus ons
een voorbeeld gaf
van zijn trouw en liefde
tot het uiterste,
ook al kost het Hem zijn leven.
Paaszaterdag of Stille Zaterdag
nodigt ons uit
om te blijven stilstaan
bij de betekenis van Jezus’ levenswijze
en trouwe liefde voor God
en de mensen tot in de dood.
Pasen of het feest van de Verrijzenis,
waar Jezus’ Geest tot Leven kwam
en waardoor wij,
christenen,
geloven dat
God,
de Liefde,
het Leven
sterker is dan
het lijden en zelfs de dood,
dat pijn, lijden, zonde en dood
niet het laatste woord hebben
in het leven van de mens.
Jan Mispelters
gewoon anders
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – maart 2016, week 30
Witte Donderdag
Als ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Ik heb
een voorbeeld gegeven; wat ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.
Johannes 13, 14-15
een zoetheid die nimmer bederft
-bij de liturgie van Witte Donderdag-
In stilte rond de tafel geschaard,
waar eens de beker overvloeide,
waar God zich heeft geopenbaard
en mensenharten open bloeiden.
De liefde die wij aten en dronken,
het slotakkoord dat langzaam wegsterft,
en ieder amen dat hier heeft geklonken,
zijn van een zoetheid die nimmer bederft.
Maar één enkel woord van verraad in ons midden
heeft zijn zwaard reeds getrokken en wacht.
Er rest ons niets dan waken en bidden.
Wij nemen uw hand en gaan mee in de nacht.
Maarten Das
naar de biddende Jezus
Leid ons uit de dwaaltuin
van onze gedachten
naar de tuin van de olijven,
naar de lijdende Jezus.
Help ons in dit uur
met Christus te waken,
help ons te denken
aan de beker van Zijn lijden,
aan Zijn droefheid en angst,
aan Zijn bittere dood.
Help ons lieve Vader,
in navolging van Uw heilig Kind,
te bidden:
niet mijn wil,
maar Uw wil geschiedde.
Help ons in stil vertrouwen
onze weg te gaan,
gehoorzaam aan Uw stem,
gesterkt door Uw liefde.
Leid ons, God onze Vader,
door alle duisternis
naar het geheim van Pasen,
naar de verrijzenis.
Amen.
gewoon anders
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – maart 2016, week 30
mijmering
Veel vroeger dan het avondmaal
is het verhaal begonnen…
want elke zieke,
elke zondaar,
elke doodgewaande mens
heeft een vezel uit Zijn hart geplukt.
Jezus stond zo stil,
zo transparant:
niets dan liefde en vergeving onhandig stond Hij
met het waterbekken en de witte doek
onhandig als elkeen die liefde doet.
Maar zijn gestalte,
zijn gebaar van onvervalste liefde
was gestalte en gebaar van God.
Hij schrok er zelf van:
dat de Onnoembare even tastbaar werd
in het verder strelen
van onze gekwetste, vuile, broze voeten…
De gekwetste voeten in deze tijd…
Het zijn de voeten van wie niet of onvoldoende meetelt
Het zijn de voeten van gevangenen, van geïnterneerde jongeren
Het zijn de voeten van vluchtelingen en vreemden…
Bidden wij voor de mensen die naar Jezus’ voorbeeld
Gods liefde zichtbaar maken
in het strelen van de gekwetste voeten …
De vuile voeten in deze tijd…
Het zijn onze voeten,
wanneer wij er met vuile voeten doorgaan.
Het zijn onze voeten,
niet respectvol genoeg voor de schepping.
Het zijn onze voeten,
die niet gaan naar de medemens in nood…
Bidden wij voor de mensen
die naar Jezus’ voorbeeld
Gods liefde zichtbaar maken
in het strelen van de vuile voeten …
De broze voeten in de tijd…
Het zijn de voeten
van de medemens die ziek is, afhankelijk.
Het zijn de voeten
van wie beperkte kansen heeft.
Het zijn de voeten
van wie stervend, weerloos, machteloos is…
Bidden wij voor de mensen die naar Jezus’ voorbeeld
Gods liefde zichtbaar maken
in het strelen van de broze voeten …
gewoon anders
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – maart 2016, week 30
Goede vrijdag
Vanaf het zesde uur viel er duisternis over het hele land, tot aan het negende uur. Rond het negende uur
riep Jezus met luide stem uit: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt
u Mij in de steek gelaten? Jezus schreeuwde opnieuw luidkeels en gaf de geest.
Mattheüs 27, 45-50
Goede vrijdag is
horen wat je niet ziet
vertellen door te zwijgen
opgeven omdat Die Ander wint,
niet strijden uit eigen kracht
omdat je het nú van Hem verwacht!
Goede vrijdag is
luisteren met je ogen
kijken met je hart
spreken met je handen
liefhebben met je oren
zegenen met je voeten
gaan met je mond!
Goede vrijdag is
hopen met je ongeloof
en ongelooflijk hopen
op nog meer geloof.
Het is niet kunnen
bedenken wat Hij
ons allemaal kan schenken!
Goede vrijdag is
sterven bij de finish,
niet omdat daar
het einde is,
maar een nieuw begin
om met een andere zin
een eeuwige toekomst
te gaan schrijven!
Pasen is
de stilte doorbroken
onze leegte gevuld
de duisternis verdreven.
Want het Licht schijnt
op het héden
zodat wij kunnen treden
in Zijn aanwezigheid!
Pasen, dat is
bovenal: ‘dank U Heer’!
gewoon anders
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – maart 2016, week 30
stilte en leegte
Niets dan stilte.
Stilte en leegte.
De verbindingen zijn verbroken.
Het verdriet is onmetelijk.
De dode rust in het graf.
Vrienden, leerlingen, familie
ze blijven achter
in een ijzige stilte.
Verdrinkend
in een zee van herinneringen.
Wat is er over van de idealen?
Welke toekomst is er nog te verwachten?
Zoeken naar houvast.
De tijd dodend
met wat niet van belang is.
En tranen,
tranen de vrije loop laten
'Ik ga terug naar mijn Vader,
maar ik stuur jullie een helper.’
Woorden die geen troost bieden,
klinkend als holle schalen,
geen antwoord gevend
op de vele vragen.
Wat is nu nog realiteit,
wat is illusie geworden?
Franck Ploum, Jetje van Wijk,
De Goede Week in toon, taal en teken.
Stille Zaterdag
Zij legden Jezus daarin neer
Hij boog het hoofd
en gaf de Geest
alles is volbracht
uit zijn geopende hart
vloeide een stroom van leven
liefde overwint
zij zullen opzien naar Hem
staat in de Schrift geschreven
het uur van Gods waarheid breekt aan
Hij wordt begraven
neergelegd in een graf
aarde en hemel worden stil
de steen wordt voor het graf gerold
de sabbat begint
nu is het wachten op de nieuwe morgen…
gewoon anders
katholiek onderwijs regio West-Vlaanderen – maart 2016, week 30