Maandag (aan de grond nog een graadje vorst)

Maandag (aan de grond nog een graadje vorst)
Uit diep verscholen holen
genadeloos gejaagd
over het landschap
volhouders uit
vervlogen tijden
komen om het leven
en komen tot niets.
En ze blijven natuurlijk logeren.
Verwonderlijk is dat niet
op de eerste lentedag
Optimale weersomstandigheden
een onbegrijpelijk mooi voorjaar,
op de meeste bedden liggen nog
de ene fout op de andere gestapeld,
een smerige, dunne deken
de zwartgeblakerde maan
rauw vlees
Ik volg het niet zo, eerlijk gezegd.
veel te moe om me nog in het nieuws te verdiepen
ik snap heel veel dingen niet.
Dat ik steeds denk: zo
alles explodeerde
water, roet en licht
gebogen in de wind
donkere sluier van oliebranden
zonder rumoer
in naam van denkbeeld
in de zonnige stad
aardbevingen en gifdampen
bergen uit de lucht
de straatkant maar brokstukken geven
plastic oranje doeken op de daken
maar de deur was open
rode wijn vloeit
vanzelfsprekend op zijn plaats
bloedende man, zoon, broer
Geen tank staat stil
Ik heb een kip gekocht
ik weet zeker dat ik daarvoor word beloond
En toen?
wachten op de reprise
naakt geknield
garantie tegen zelfbedrog