Avondmaalspreek over Zondag 18

OPGEVAREN
- avondmaalspreek over Zondag 18 –
Aanwijzingen voor de liturgie:
Orde van Dienst A, morgendienst
Votum en zegengroet
Zingen:
Gezang 101:1,3 en 4 (Gereformeerd Kerkboek)
Lezing van de wet (Romeinen 8:18-30; Exodus 20:1-17)
Zingen:
Psalm 102:1 en 3
Lezen:
Romeinen 8:31-39
Zingen:
Psalm 102:13
Gebed
Collecte
Zingen:
Psalm 98:1 en 3
Tekst:
Zondag 18
Preek
Zingen:
Psalm 18:14 en 15
Viering van het Heilig Avondmaal
Zingen:
Gezang 101:5 (Gereformeerd Kerkboek)
Zegen
OPGEVAREN
- avondmaalspreek over Zondag 18 –
Gemeente van onze Here Jezus Christus!
Vandaag vieren wij het Heilig Avondmaal, het sacrament van brood en wijn. Maar: waarom
eigenlijk? En: wat komen we er verder mee? In de wereld, waarin wij leven. En die de wereld
is, van Romeinen 8? Een wereld, ‘die ten prooi is aan zinloosheid’. Als gevolg van de zonde.
En ‘zucht en lijdt, als in barensweeën’. En er kunnen momenten zijn, in een mensenleven. Dat
je daar ook heel nadrukkelijk, en heel pijnlijk. Bij wordt bepaald.
Zo leven we momenteel in een tijd, waarin je voortdurend het woord ‘crisis’ hoort. Hè,
al flink wat maanden zijn er problemen in Griekenland. Kunnen ze daar het hoofd eigenlijk
niet goed boven water houden, en wordt er voortdurend vergaderd. Over de vraag, wat er nu
gebeuren moet. Maar er is niemand, die het echt weet. Terwijl de situatie in Griekenland ook
gevolgen heeft, voor de andere eurolanden. Waaronder Nederland.
En dat, terwijl het in ons land op zich ook al niet erg geweldig gaat. Hè, ook hier is
sprake van een flinke economische crisis, en moet er flink bezuinigd worden. Het kabinet
wordt niet moe om te benadrukken, dat 2012 ‘een moeilijk jaar’ zal worden. Waarin niemand
erop vooruit zal gaan. En heeft al heel wat drastische maatregelen aangekondigd. En ja, dat
alles heeft natuurlijk ook z’n weerslag op de stemming in ons land.
Hè, die is toch wat treurig. En: bedrukt. En als christen, kan dat alles je dan zomaar
doen denken aan wat we gelezen hebben in Romeinen. Over een schepping, die zucht en lijdt.
Maar weet u: dat geldt niet voor die economische crisis alleen. Nee, ook de tegenslag in je
persoonlijk leven, kan je daaraan doen denken. Als je ouder wordt, bijvoorbeeld. En moet
meemaken, dat je gezondheid al maar slechter wordt. En je lichaam aftakelt.
Maar als je zo aan den lijve ondervindt, wat de apostel in Romeinen 8 allemaal zegt.
En schrijft. Wat voor betekenis heeft dan. In die situatie. Het sacrament van het Heilig
Avondmaal, dat we vanmorgen weer hopen te vieren? Ik bedoel: wat kom je daar dan verder
mee? Immers, als we avondmaal vieren. Dan kijken we terug. Naar wat de Here Jezus, nu
alweer vele eeuwen geleden. Allemaal heeft doorgemaakt, aan het kruis.
Hè, avondmaal vieren – is ‘de dood van Christus verkondigen. Je staat stil, bij Hem
die zijn leven voor jou heeft gegeven. En: zijn bloed vergoten. En natuurlijk, dat is een
kostbaar en waardevol iets. Vooral, omdat Hij het daarmee weer ‘in orde’ heeft gemaakt
tussen God en jou. En Hij je zo ook ‘hoop’ geeft. De hoop, waar Romeinen 8 ook van spreekt.
En die de bedoeling heeft, om je in het heden. In het nu. Op de been te houden.
Maar gemeente, lúkt dat dan ook? En is het waar, wat de apostel in Romeinen 8:18
zegt? Dat ‘het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de
toekomst zal worden geopenbaard’? Oftewel, dat wat er komen gaat. Zó de moeite waard is,
dat het je in het hier en nu op de been houdt. En Christus doet volgen? Nu, ik weet niet hoe
het met u zit. Maar ik zou me voor kunnen stellen, dat dat niet altijd zo lijkt.
En ja, wat kom je dán verder met het sacrament van het Heilig Avondmaal? Wat zegt
dat je dan nog? Want inderdaad – het avondmaal doet ons terug kijken. Op wat de Here Jezus
volbracht heeft. En het doet ons vooruit kijken – naar de toekomst, die daarop gebaseerd is.
Maar hoe helpt het je, bij het ‘lijden’ nú? En: bij het leven in een wereld, die ten prooi is aan
zinloosheid? En zucht en lijdt, als in barensweeën? Een goede vraag, is dat!
Maar het is het avondmaalsformulier, dat ons daar antwoord op geeft. Te weten: het
zinnetje, waar we de dienst van vanmorgen mee begonnen zijn. ‘Wij moeten ons hart tot Jezus
Christus verheffen, die in de hemel voor ons pleit aan de rechterhand van zijn Vader’. En
weet u: precies hetzelfde, komen we ook in Romeinen 8 tegen. Als daar in vers 34 namelijk
gesproken wordt, over wie nou de Here Jezus Christus eigenlijk precies is.
Want ‘Christus Jezus’, heet het daar. ‘Die gestorven is, meer nog, die is opgewekt en
aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons’. Met andere woorden, toen de Here Jezus alles
volbracht had, en was opgestaan op de derde dag. Is Hij niet naar de hemel gegaan, om
duimen te draaien. Maar heeft Hij zijn verlossingswerk voortgezet. Door voor zijn kerk hier
op aarde te pleiten. En te bidden. En dat doet Hij, tot op de dag van vandaag!
En daarom, als u het moeilijk vindt. Om het in een wereld als de onze vol te houden.
Daarin staande te blijven, en gaande te blijven. Achter de Here Jezus aan. Laat dan door de
avondmaalsviering van vanmorgen, uw blik weer omhoog richten. Naar de hemel, waarin de
Here Jezus opgenomen is. En bedenk, dat Hij daar is – om ook voor u te pleiten en te bidden.
En ook u, samen met al uw broeders en zusters. Te voeren in het vaderhuis.
En zeker, dat gaat ‘door strijd en kruis’. En er kúnnen momenten zijn, dat we er in om
dreigen te komen. Maar als we dan de blik op Jezus gericht houden, de leidsman en voleinder
van het geloof. Mogen we er vast op vertrouwen, dat dat toch niet gebeuren zal. Want onze
Heiland, Hij is de opgevaren Here. Die in de hemel voor ons pleit en bidt. En wie op Hem
ziet, wordt door Hem ook gevoed en verkwikt. Tot het eeuwige leven. Amen.