Transcript Nelson Verheul De passie voor de rechtvaardigheid, de verdeling, het linkse zullen we maar zeggen, komt denk ik voort uit mijn eigen achtergrond. Ik ben opgegroeid in de arme wijken van Colombia. In pleeggezinnen gezeten, een kindertehuis, en daar de armoede gezien. Vanuit die armoede op 7jarige leeftijd komen wonen in een dorpje in het rivierengebied en daar de rijkdom gezien. Waardoor komt het nou dat ik in deze rijkdom zit en het had maar even anders kunnen gaan of ik zat in de drugs van Colombia. En dan ga je toch eens nadenken; ligt het nou aan jezelf of ligt het aan de omstandigheden? Het laatste is wat mij betreft het geval. Daarom kom ik op voor mensen die die keuzes niet hebben. Of die in omstandigheden komen waar ze het niet voor het zeggen hebben. Dat maakt mij zo gedreven om een eerlijke wereld na te streven. Iedereen heeft het recht op een mooie samenleving en een stukje brood op de plank! Ik wil bereiken dat wij de kracht van de natuur en de omgeving zo mooi mogelijk laten zijn. Een andere reden waarom ik in de politiek zit is waarom wij hier staan. Hier zie je het water en water en klimaatverandering heeft alles met elkaar te maken. Ik wil laten zien dat de klimaatverandering een hele grote bedreiging is voor de mensheid. Niet voor de aarde op zich maar voor de mensheid. Je ziet al de gevolgen van de klimaatverandering, dat we een nevengeul moeten maken omdat je meer ruimte voor de rivier moet maken. Maar dat zal nog veel sterker worden. De provincie gaat niet alleen over energietransitie en over klimaat. Er zij heel veel andere issues waarover we ook een hele goede mening hebben. We zijn Groen en Links, dus ook sociaal, we willen het ook voor de mensen goed hebben. Cultuur is een heel belangrijk item dus daar besluiten we natuurlijk ook het een en ander over. Het zijn allerlei verschillende onderwerpen waarover wij een mening hebben als GroenLinks. En bij mij komt de passie vooral uit het klimaatvraagstuk. Dat zie je terug maar ik heb natuurlijk ook een hele duidelijke mening over cultuur en sociaal. Elk stapje dat je zet is meegenomen en daar kan ik ook weer gelukkig van worden. Ik wil mijn kinderen, ik heb vier kleine kinderen, later recht in de ogen kunnen kijken. Ik heb er alles aan gedaan, we hebben er alles aan gedaan en ik hoop dat ik dan met blijdschap kan zeggen: zie je wel, het is ons gelukt! En ik zie ook tekenen dat het wel de goede richting op kan gaan maar daarvoor moet je wel met z’n allen keihard werken. En elk stapje, elk stukje besef wat ik bij andere politici kan bereiken, en dat zie ik gebeuren, maakt mij al gelukkig. En dan ben ik al teverden. Meer kan ik niet doen.