Lopen over water Het verhaal dat bekend is als `de storm op het meer`

Lopen over water
Het verhaal dat bekend is als ‘de storm op het meer’ (Matteus 14: 22-33) laat een aantal
gebeurtenissen, ontwikkelingen en wendingen zien. In deze geschiedenis waarin vaak op Petrus
ingezoomd wordt, worden stappen gezet. Petrus doet dat heel letterlijk op het water. Alle aanwezige
leerlingen hebben in figuurlijke zin ook een stap gezet doordat zij in opdracht van Jezus per boot het
meer overstaken en ondanks de barre omstandigheden stug bleven doorgaan.
Toen Jezus bij de boot aangekomen was en Petrus over het water naar Jezus toeliep, viel Petrus terug
op menselijke overwegingen en ging hij kopje onder. Jezus liet de situatie niet op zijn beloop, maar
haalde Petrus uit zijn benarde positie. Hij wist zich weer gedragen.
Ook de discipelen hebben zich gedragen geweten toen Jezus liet zien waartoe hij in staat was.
Hoewel het niet nieuw voor hen was dat Jezus wonderlijke dingen deed, was deze situatie toch wel
weer verrassend: eerst waren zij er nog vanuit gegaan dat er een boosaardig wezen op hen afkwam.
Zij waren daar doodsbang van geworden. Toen Jezus langszij kwam en zijn Goddelijkheid bleek,
bogen zij zich voor hem neer.
Op meer plaatsen in de Bijbel worden omstandigheden beschreven waarin mensen stappen zetten,
een terugval kenden en zich daarna opnieuw door God gedragen wisten
Stappen zetten
Abram woonde op 75-jarige leeftijd in Charan toen God hem liet weten dat hij op reis moest gaan. Hij
moest zijn familie en het land dat hem vertrouwd was achter zich laten om naar een bestemming te
gaan die God hem duidelijk zou maken. Hij zette de stap en ging de door God beloofde toekomst
tegemoet.
Elia is een van de bekende profeten van Israël die plotseling in de geschiedenis opduikt. Van zijn
achtergrond, leeftijd en roeping is weinig bekend. Bij de eerste kennismaking die de Bijbel ons met
Elia geeft, treedt hij meteen al op. In opdracht van God ging hij naar Achab, koning van het tien
stammenrijk, om hem aan te zeggen dat er een periode van absolute droogte aan zou komen. De
koning van Israël had het er naar gemaakt: hij hield op geen enkele manier rekening met God. In
plaats daarvan had hij ruimte gegeven aan afgoderij. Elia stelde de waarde van deze nepgoden met
een test aan de kaak. Meer dan vierhonderd priesters moesten samen één stier offeren. Het
brandhout mocht niet door hen aangestoken worden, dat zou hun god zelf moeten doen. De
oproepen van de priesters om dat te laten gebeuren vonden geen weerklank. Toen Elia God bad om
vuur, kwam er vuur. De stap die Elia gezet had, bevestigde zijn vertrouwen in God.
Om over na te denken:
Heeft God jou weleens duidelijk gemaakt dat je stappen moest zetten? Welke waren dat?
Wat heb je met die opdracht(en) gedaan?
Op welke manier werd jou het doel van die opdracht duidelijk?
Terugvallen
Hoewel Abram veel gezien had van hoe God zijn stempel op omstandigheden drukte, kende hij ook
momenten waarop hij daaraan voorbij ging en zichzelf met halve waarheden in veiligheid probeerde
te brengen. Omdat hij vreesde dat hij om zijn vrouw vermoord zou worden, liet hij Sarai vertellen dat
zij zijn zus was. Via zijn officieren kreeg de Egyptische farao te horen dat er een heel mooie vrouw
het land was binnengekomen. De farao wilde zich wel over haar ontfermen. Hij zag daar geen kwaad
in. God greep in om te voorkomen dat hij zijn vrouw Sarai voorgoed kwijt zou raken. Toen Abram
later in Gerar woonde, vertelde hij opnieuw dat Sara zijn zuster was. Van het eerste voorval had hij
weinig geleerd. De koning van Gerar zag wel wat in Sarai en nam de gelegenheid om haar in te lijven.
Zij werd naar zijn paleis overgebracht. Opnieuw greep God in om te voorkomen dat deze tactische en
tegelijkertijd zwakke overweging van Abram blijvende gevolgen zou hebben.
Nadat Elia de Baäl profeten had uitgedaagd, in naam van God bewezen had dat de Heer in
tegenstelling tot de afgoden wel machtig is, had hij de Israëlieten opdracht gegeven de afgodische
priesters te doden. Thuisgekomen vertelde koning Achab de hele geschiedenis aan zijn vrouw. De
invloedrijke Izebel, die de huisvesting en voeding van de gedode priesters voor haar rekening had
genomen, zon op wraak: deze actie zou Elia zijn leven kosten. Dit dreigement beangstigde Elia. Izebel
had immers al eerder profeten van de Heer om het leven gebracht. Hij vluchtte de woestijn in en
verlangde in een depressieve bui te sterven. Wat hem betrof was het mooi geweest.
Om over na te denken:
Met welke tegenslagen of tegenwerkingen heb jij na een hoogtepunt in jouw geloof te maken
gehad?
Heeft dit voor een terugval in jouw relatie met God gezorgd?
Welke lessen kun je hier voor jezelf uit trekken?
Gedragen worden
Toen Abraham tweemaal het risico nam zijn vrouw kwijt te raken door te ontkennen dat zij zijn
vrouw was, greep God in. Hij had Abram immers een toezegging gedaan. Sarai en hij zouden naar een
nieuw land gaan. Uit hen zou een groot volk voortkomen. Waar het ingrijpen van Abram ertoe zou
leiden dat de geschiedenis anders zou aflopen, zette God alles weer recht. De belofte die God gedaan
had, kon niet door menselijk handelen –zelfs niet onbedoeld- ongedaan gemaakt worden. De ingreep
die God tweemaal deed, zal ook twee keer tot grote opluchting hebben gezorgd. Abraham was rijker
uit deze situaties voortgekomen: God liet hem niet los, maar ging verder met hem mee.
Elia was gaan slapen in de hoop dat hij nooit meer wakker zou worden. In gedachten had hij een punt
achter zijn leven gezet. God dacht hier anders over. Tot twee keer toe kreeg hij eten en drinken,
zodat hij op kracht zou komen om een lange reis te maken naar een berg, waar God zich eerder
getoond had. Elia was nog steeds terneergeslagen. Hij vreesde nog altijd voor zijn leven, ook toen
God met hem het gesprek aanging. God gaf hem een volgende opdracht: zijn taak was nog niet
afgelopen. Hij mocht zich door God gedragen weten.
Om over na te denken:
Hoe heb jij ontdekt dat God met jou wil blijven doorgaan?
Welk effect heeft dit op keuzes die jij in het vervolg gaat maken?