RECENSIE van Ina Eskes “Dear Mama. Ode aan mijn moeder” Erik-Jan Kruyssen exposeert momenteel een serie kunstwerken in MLB expositieruimte. De titel ‘Dear Mama. Ode aan mijn moeder’, betekent veel voor hem. Kruyssen heeft een bewogen jeugd achter de rug en destijds vele jaren doorgebracht in internaten. Hij was als kind niet gemakkelijk, licht hij toe. Zijn basis was en bleef zijn moeder in Amsterdam ZO. Door haar is hij op het rechte pad gebleven. Zij bracht hem boodschappen bij zoals: eerlijkheid is het belangrijkste in het leven, en wie goed doet, die goed ontmoet. Maar ook de boodschap dat het leven pieken en dalen kent en niet alles perfect is. Met deze titel annex (verkoop)expositie wil hij zijn moeder eren, haar laten zien dat hij haar boodschappen heeft begrepen. Moederfiguur De moederfiguur als rolmodel omvat voor Kruyssen het leven. Dit komt ook tot uiting in zijn autobiografische kunstwerken met uiteenlopende titels. ‘Heaven’ is voor hem als uitzondering onverkoopbaar daar het zijn huwelijksdag in 2011 symboliseert en dit werk tijdens deze plechtigheid een plek kreeg in de trouwzaal in het Stadsdeelkantoor van Amsterdam ZO. Als mijn moeder er niet was geweest, was ik er niet geweest, zegt hij. Een moeder geeft nieuw leven. Dit gevoel ervaart hij ook sterk bij zijn werk ‘Chemie 3’. Het omhelst de chemie van nieuw leven. Hartvormige figuren duiken als teken van liefde op in een aantal van zijn veelal kleurrijke kunstwerken. Ook Koningin Beatrix is voor Erik-Jan Kruyssen een moederfiguur. Haar eert hij in een kunstwerk met de titel: ‘Hare Majesteit Koningin Beatrix. De moeder van een kleurrijk Nederland’. Droombeelden vertolkt Erik-Jan Kruyssen tekent en schildert met name ’s avonds laat en ’s nachts. Zijn droombeelden, droomwezens zijn wel en niet werkelijk. Dieren, portretten, fabelachtige en andere figuren en patronen tekent hij bijvoorbeeld in inkt, pen, potlood of viltstift tegen een lichte of sterke contrastrijke achtergrond van hetzij aquarelverf of een combinatie van materialen. Zijn vertrekpunt is telkens een witte achtergrond van zuurvrij papier die al gelang zijn stemming transformeert. Muziek speelt bij dit proces ook een rol. De uitkomst van zijn divers materialengebruik (olie en softpastel, kleurpotloden, acrylverf, inkt, pen, kleurpotloden, potlood en viltstift), is telkens anders. Het heeft alles van doen met expressie, de mate van expressie die een werk moet krijgen gerelateerd aan een stemming, aldus Kruyssen. Beschouwing in het kort Als autodidactisch kunstenaar denkt Erik-Jan Kruyssen niet in hokjes. Of zijn werken wellicht refereren aan sommige kunstwerken van kunstenaars uit de Cobragroep, aan figuren geschilderd door Dali, of aan doeken van Herman Brood in sommige gevallen, is niet van belang voor hem. Kruyssen maakt gewoon zijn eigen kunstwerken. Sinds 6 jaar timmert hij aan de weg en worden zijn werken in zowel het binnen als buitenland getoond en verkocht. Wel vertelt Kruyssen dat Don Lawrence, destijds tekenaar van de stripboekenreeks ‘Storm’, een inspiratiebron betekent voor hem, evenals het leven zelf, dat begint bij zijn moeder. Om zijn ode aan haar en het leven te onderstrepen klinkt bij de opening van zijn expositie het liedje: ‘Dear Mama’, van 2 Pac. ©Ina Eskes, Amsterdam