Broeders en zusters, fijn dat ook u en jullie vanmorgen er weer zijn

Broeders en zusters, fijn dat ook u en jullie vanmorgen er weer zijn. Het thema van deze
dienst is ‘Vergeving mogelijk voor de grootste zondaars’. De preek is geschreven door ds Kees
van Dusseldorp en vorige week gehouden in zijn gemeente Schildwolde.
Zullen we deze eredienst uit eerbied van God beginnen met het belijden van onze
afhankelijkheid. Na de zegengroet en ons Amen zingen we Gz.171
Wilt u, als dat mogelijk is, hierbij gaan staan.
Votum en zegengroet
Genade zij u en vrede van Hem die is, die was en die komt en van de 7 Geesten voor Zijn
troon en van Jezus Christus, de betrouwbare getuige, de eerstgeborene uit de doden, de
heerser over de vorsten van de aarde.
Gezongen Amen
Gz.171
Na de lezing van de wet zingen we 68: 2, 13
2 ‘Ik ben de Heer, jullie God. Ik heb jullie uit Egypte weggehaald, en bevrijd uit de slavernij.
3 Vereer geen andere goden. Vereer alleen mij.
4 Maak geen beeld van een mens, of van een dier dat in de lucht, op het land of in het water
leeft. 5 Je mag geen beelden vereren of ervoor knielen. Want ik, de Heer, ben jullie God. Ik
wil niet dat jullie andere goden dienen. Als iemand mij ontrouw is en andere goden gaat
dienen, zal ik hem straffen. Dan straf ik hem en ook zijn nakomelingen, tot en met de vierde
generatie.6 Maar als iemand mij liefheeft en zich aan mijn regels houdt, zal ik goed voor hem
zijn. Ik zal ook goed zijn voor zijn nakomelingen, zelfs voor de duizendste generatie.
7 Spreek mijn naam niet zomaar uit, zonder nadenken. Als iemand dat toch doet, zal ik hem
straffen.
8 Vier de sabbat, want dat is een bijzondere dag. 9 Zes dagen mogen jullie werken en bezig
zijn met alles wat je moet doen. 10 Maar de zevende dag is een dag die voor mij bestemd is.
Dan mag je niet werken. Ook je zoon, je dochter, je slaaf en je slavin mogen niet werken. Je
dieren mogen niet voor je werken. En ook de vreemdelingen die in jullie steden wonen,
mogen niet werken. 11 Ik heb in zes dagen de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met
alles wat daar leeft. Maar ik rustte op de zevende dag. Daarom heb ik de zevende dag
gezegend. Ik heb er een heilige dag van gemaakt.
12 Heb respect voor je vader en je moeder. Dan zul je lang leven in het land dat ik je zal
geven.
13 Vermoord niemand.
14 Ga niet vreemd.
15 Steel niet.
16 Vertel bij de rechter geen leugens over iemand.
17 Verlang niet naar iets dat van een ander is. Blijf af van zijn huis, zijn vrouw, zijn slaaf of
slavin, zijn koe of zijn ezel, en van al zijn bezit.
Psalm 68: 2, 13
Ik ga u voor in gebed.
Heer, onze God, hoe bijzonder is het te mogen weten dat u in ons midden bent vanmorgen.
Dat sluit niet aan op iets wat wij organiseren, dat sluit zelfs niet aan op wat wij verdienen,
het is Uw keus in liefde en genade, dat U wonen wilt waar mensen in de naam van Jezus bij
elkaar zijn. Heer, wij danken U daarvoor. Omdat in U ons leven overgaat, omdat u - die de
schepper bent van de hemel en de aarde - er voor gekozen hebt om ook mensen als wij tot U
te roepen. Heer, we willen u belijden dat we dat uit onszelf niet waard zijn. Wij erkennen U
onze fouten, ons tekort, onze schuld, ten opzichte van elkaar, ten opzichten van mensen om
ons heen en daarin en daar bovenuit ten opzichte van U. Heer, wij zijn het niet waard en we
schuilen bij Jezus Christus. Ontfermt u zich over ons in Hem, vergeef ons onze zonden, geef
ons Uw Geest, zodat ons hart zich richt op het goede.
Dank Vader dat we hier bij elkaar zijn, zo verschillend als we zijn, soms voor elkaar
onbekend, soms voor onszelf onbekend, maar voor U ligt ons hart open. Heer, U peilt wat er
leeft, u kent het. Geef daar het licht van uw genade over, uw wijsheid. Heer, open ons hart,
door Uw Heilige Geest en laat het evangelie, het goede nieuws van Jezus Christus
binnenstromen. Geef het, ontdekkend, genezend. Wij vragen U dit, in Christus naam, Amen.
Schriftlezing Luc.7: 36-50
We gaan nu uit de bijbel lezen. Twee gedeelten. Het eerste uit Lucas 7. Hierover wordt een
lied gezongen door Tonnie Barelds, een lied gemaakt door en uitgegeven door Don
Fransisco, waarbij hij zich heeft laten inspireren door dit Bijbelgedeelte. Hij bezingt het
vanuit het perspectief van Simon de farizeeër. Dat doen we ook aan het begin van de preek.
Na dit lied lezen we uit 1 Joh.3: 14-24. Aansluitend zingen we Ps.140: 1, 4, 9, 10. De
Schriftlezing wordt verzorgd door Zuster Nelleke Staat.
Lied (Tonnie Barelds) >>>>>> Schriftlezing 1 Joh.3: 14-24
Zingen Ps.140: 1, 4, 9, 10
Heel veel zinnen uit psalm 32, over je aangevallen voelen, schuilen bij God, Zijn genade en
liefde ontvangen, passen bij de vrouw die we ontmoet hebben bij de lezing uit Lukas 7, die
bij Jezus voeten ontstaat. Dat gedeelte zal in de prediking centraal staan en de tekst is het
woord van Jezus in vers 47 Daarom zeg ik je dit: Zij heeft veel dingen verkeerd gedaan. Maar
dat is haar allemaal vergeven. Dat weet ik omdat ze mij veel liefde heeft laten zien. Terwijl
iemand die weinig vergeven wordt, weinig liefde laat zien.’ Over de vergeving zingen wij
straks ook na de preek met de woorden van psalm 32: 1 en 5
Gemeente van onze Heer Jezus Christus,
** Simon de Farizeeër
Simon is mijn naam. Simon de Farizeeër. Ja, ik weet wel, dat jullie geen positief beeld
hebben van Farizeeërs. Bij jullie wil niemand een Farizeeër zijn. En eigenlijk snap ik dat ook
wel een beetje. Wij waren natuurlijk op een gegeven moment bijna allemaal anti-Jezus. En in
mijn eigen verhaal kom ik er ook niet zo goed vanaf. Maar hier in mijn tijd en in mijn land is
dat echt anders. Wij, Farizeeën, zijn altijd heel serieus bezig met God. En dan niet alleen met
woorden en gebeden, maar ook door onze daden. We zijn ervan overtuigd dat de Bijbel
waar is en we houden ons in onze levensstijl aan Gods Woord. De priesters hebben respect
voor ons. En de gewone mensen ook.
Kijk, wij zijn niet van het type van ‘iedereen moet het zelf maar weten’. Wij zijn ook niet van
het type van ‘in elk geloof zit wel iets’. Nee, we weten wat de waarheid is en we zijn daar
consequent in. Maar natuurlijk staan wij altijd open voor iets nieuws. Waarom denk je
anders dat ik Jezus van Nazareth aan tafel had uitgenodigd? Ik had veel over hem gehoord.
Sommigen zeiden dat hij de beloofde profeet is. Ik denk, ik geef hem een kans. Laten we
eens in gesprek gaan. Een ontspannen dinertje met mijn collega’s en vrienden. Heeft hij
gelijk een warme maaltijd. En kan ik zelf ontdekken of hij een profeet is. Zeg nou zelf, ik heb
toch best een open mind? En dat is toch best barmhartig? Nou ja, oké, ik was wel wat
sceptisch. Ik vond het niet nodig om die Jezus heel hartelijk te ontvangen. De mensen
mochten eens denken, dat ik een volgeling van hem was…
Maar weet je wat er gebeurt tijdens de maaltijd? Komt uitgerekend de meest besproken
vrouw van de stad binnenlopen. Die vrouw die alles doet en gedaan heeft wat God heeft
verboden. Ik geef verder geen details, je weet denk ik wel genoeg. Ze komt binnen, gaat bij
de voeten van die Jezus staan en begint me toch te huilen. Te huilen! Het stroomt haar uit
de ogen. Jezus’ voeten worden drijfnat van. Ik geneerde me dood. In mijn huis. En dan maakt
ze haar haren los – ook al zo ongepast – droogt Jezus voeten af, kust ze en wrijft ze in met
kostbare parfum die ze bij zich had. Niet de goedkoopste trouwens. Kijk, je wilt niet het
slechtste van een mens denken, maar het schiet toch even door je heen, waar doet zo’n
vrouw dat van, zo’n kostbare parfum?
Iedereen kende haar. Maar Jezus gaf er geen aandacht aan. Ik dacht: ‘Zie je wel, hij is geen
profeet. Dan zou hij toch weten wie deze vrouw is.’ Maar toen zei Jezus iets, waar ik van
schrok. Volgens mij kan hij mijn gedachten lezen. Of liet ik misschien in mijn
gezichtsuitdrukking onbewust zien hoe aanstootgevend ik de scene vond? Jezus zei tegen mij
dat die vrouw deed wat ik had moeten doen: zijn voeten wassen, hem begroeten met een
kus en hem wat parfum aanbieden ter verfrissing. Eerst was ik boos, natuurlijk, maar
eigenlijk had hij wel een punt. Ik had wel een beetje afstand gehouden van die Jezus.
Maar wat mij het meeste raakte, is wat Jezus daarna zei. Iedereen hoorde het. Hij zei: ‘Haar
zonden zijn haar vergeven, hoeveel ze ook heeft gedaan, want zij heeft veel liefde laten zien;
maar wie weinig wordt vergeven, die laat weinig liefde zien’. Dat raakte mij. Sowieso al dat
Jezus zei dat haar zonden vergeven waren. Mag hij dat wel zeggen? Maar vooral dat laatste
zinnetje is me als een graat in de keel blijven zitten: ‘wie weinig vergeven wordt, die betoont
ook weinig liefde.’ Zou dat soms op mij slaan? Dat ik Jezus niet zoveel liefde heb gegeven,
niet zo liefdevol heb ontvangen? Mis ik dan vergeving? Mis ik Gods genade? Wat doe ik
fout?
** hoeveel Simon ben je?
Wat doet hij fout, broeders en zusters? Wij kunnen natuurlijk bij Simon de Farizeeër wel een
paar dingetjes aanwijzen. Dingen die wij typisch farizees noemen. Waar Jezus doorheen
prikt. Jezelf beter voelen dan een ander, omdat jouw leven wat beter gelukt is. Een oordeel
hebben over iemand, die je nog nooit zelf gesproken hebt. Een sticker plakken op een ander,
waar zij nooit meer vanaf komt. Iemand wel uitnodigen in je huis, maar je hart ondertussen
gesloten houden. Er steeds rekening mee houden wat de mensen denken, wat de mensen
wel zouden zeggen. Wel belangstelling tonen voor Jezus, maar wel met enige reserve en
enige afstand. Ja, je geeft je natuurlijk niet gelijk gewonnen.
Ja, je hoort wel, het kost maar weinig om Simon lekker stevig weg te zetten. Daar geeft het
verhaal ook aanleiding toe. En ik vermoed dat het jou ook weinig moeite kost om sommige
van die trekjes aan te wijzen bij een ander. Die is ook schijnheilig: wel zondagsmorgens in de
kerk, maar zondagsmiddags lekker feesten in de wereld. Die is ook zo rechtlijnig: weet
precies wat goed en fout is en legt iedereen langs dezelfde meetlat van hem. Die heeft ook
snel haar oordeel klaar. Je ziet het aan hoe ze naar anderen kijkt en met wie ze wel en niet
omgaat. Ja en die! Dat zie je zo, lichamelijk is hij wel aanwezig in de kerk, maar geestelijk?.
Leuk he, overal van die kleine farizeeertjes aan wijzen. Bij anderen. Maar - hoe zit het met
jezelf? Waarin verschil jij dan, van die Simon? Als je je oordeel zo snel klaar hebt, ben je
eigenlijk nog erger dan die Farizeeër uit dit verhaal. Toch? Laat ieder bij zichzelf te rade gaan:
hoeveel farizeeër ben ik , hoeveel Simon ben ik?
Die dingetjes die ik bij hem kan zien, die liggen echt wel dichtbij! Laat ik mezelf ook niet vaak
leiden door een oordeel of een vooroordeel wat ik over anderen heb? Houd ik zelf niet ook
vaak een beetje afstand? Daar hebben Veel christenen last van. Ze houden graag een beetje
afstand tot de Bijbel, het evangelie, de kerk. Je hoort het aan. Je bent erbij. Je Neemt er iets
van mee. Maar ja, je kunt niet alles letterlijk nemen.
Sommige dingen uit de Bijbel zijn wel erg achterhaald. Zoals over de schepping. Zoals over
de verhouding man-vrouw. Zoals over samenwonen en trouwen. Sorry hoor, daar denken
we vandaag anders over.
Sommige dingen uit de Bijbel klinken wel erg idealistisch. Zoals dat je bij elkaar moet blijven.
Dat je niet weg moet blijven bij de kerkdiensten. Dat je zelfs je vijanden moet liefhebben.
Sorry hoor, dat gaat niet werken in de praktijk.
Sommige dingen uit de Bijbel klinken wel erg radicaal. Dat er buiten Jezus geen weg is om
gered te worden, om in de hemel te komen. Dat God soms ook geweld gebruikt tegen zijn
vijanden. Dat je zelfs blij kunt zijn als je vervolgd wordt. Sorry hoor, kan dat niet iets
genuanceerder?
Het zijn allemaal vragen waar meer over te zeggen is, waarover de praten is, waarover na te
denken is. Maar ze verleiden je er zomaar toe om je hart een beetje op gereserveerd te
zetten, een beetje afstand te houden. Je geeft Jezus wel een plaats in je hart, in je leven,
maar je geeft hem het niet voor het zeggen in je in alles van je leven. Hij moet niet denken
dat Hij het te zeggen krijgt in je leven. Je gooit de deur van de kerk niet dicht. Maar het is wel
prettig om een beetje aan de rand te blijven. En af en toe kritische opmerking te maken.
Kijk naar jezelf. Daar laat zich de Farizeeër zien. Een beetje afstand houden van Jezus. Niet te
fanatiek, niet te radicaal, niet te persoonlijk. Gereserveerd christendom. Broeder, zuster dat
gaat je opbreken. Dan is er geen liefde, dan is geen vergeving. Daar prikt Jezus nou precies
doorheen.
** binnenkant en buitenkant
Als er iets opvalt aan wat er aan de tafel van Simon gebeurt, dan is het wel dit, dat Jezus grip
heeft op de binnenkant van een mens. Bij Jezus komt aan het licht wat er in je hart leeft.
Gedachten, gevoelens, je kunt ze voor Hem niet verstoppen. Je hoeft ze voor Hem ook niet
te verstoppen. Wat werkt dat uitnodigend om je hart voor hem te openen! Om bij Hem te
schuilen, je aan Hem te verbinden, om je aan Hem over te geven.
Voor Simon was het een conclusie: die Jezus weet niet eens wat voor vrouw er aan zijn
voeten zit. Zie je wel! Hij kan echt geen profeet zijn, zoals veel mensen zeggen. Maar in zijn
reactie laat Jezus niet alleen zien dat hij het leven van de vrouw wel degelijk kent – ‘hoeveel
zonden zij ook gedaan heeft’ zegt hij –, maar dat hij ook weet wat er achter de beleefde
buitenkant van zijn gastheer allemaal speelt. Jezus is daar zeer kritisch op. Op een geniale
manier houdt Jezus Simon de spiegel voor.
‘Simon, ik heb je iets te zeggen’. ‘Nou, vertel het Heer. ‘Wie zal de geldschieter de meeste
liefde bewijzen? De man die een schuld van 4.000,- euro werd kwijtgescholden, of degene
die een streep mocht zetten door een schuld van 40.000,- euro? Dat is nogal een verschil.
Een verschil wat normaal gesproken merkbaar zal zijn in een grotere opluchting,
dankbaarheid en eerbewijzen van degene die de grootste schuld kwijt is.
Die Farizeeër zal zich wat ongemakkelijk voelen tijdens dit lesje. Het is zo’n voor de hand
liggende vraag: Wat wil Jezus, hem in een valstrik leiden? Wil hij hem belachelijk maken? Het
ontgaat eerst hem waar deze vraag op slaat. Pas als Jezus de toepassing maakt, blijkt het een
spiegel voor hemzelf te zijn. Ja, en niet alleen voor hem, maar voor iedereen dit verhaal
hoort.
Jezus verbindt - het bewijzen van liefde - aan het - ontvangen van vergeving. Liefde bewijzen
aan Jezus dat zie je aan de buitenkant. De vrouw deed het overvloedig. De Farizeeër deed
het nogal magertjes. En Jezus zegt nou, daaraan kan je zien hoeveel besef er aan de
binnenkant is van genade. En dat is schokkend. Denk er maar eens bij na. Wij zeggen wel: als
jij weet dat jou veel vergeven is, dan zul je heel dankbaar zijn. En dat is waar, dat is Bijbels.
Maar Jezus gaat nog een stapje verder. Jezus zegt: als ik bij jou maar weinig liefde zie, dan
heb je er blijkbaar geen idee van hoeveel jou vergeven is.
Dat vind ik nogal een uitspraak, ik zou dat zelf zo niet gemakkelijk herhalen in een gesprek
met iemand. Als iemand weinig liefde laat zien, afstand lijkt te houden van het evangelie of
tot de kerk, in conflict blijft leven met een naaste, nauwelijks werk maakt van de omgang
met God. Om dan te stellen: blijkbaar heb jij nog weinig vergeving ontvangen. Dat is nogal
wat. Wij zijn eerder geneigd om te denken: Nou ja, hij of zij zal zijn geloof op een andere
manier beleven. Of is hij misschien wat belemmerd in zijn gevoelsleven. Of: het is ook lastig
om je Jezus te geven: Maar Jezus trekt uit de buitenkant wel degelijk conclusies over de
binnenkant. Die Hij natuurlijk als de Messias ook kent en ziet.
En ook hier geldt: nu kan je daar een heel verhaal over houden naar anderen toe, maar
misschien is het goed eerst naar onszelf te kijken. Als ik merk dat ik weinig enthousiasme ken
voor het christelijk geloof, voor Jezus, besef ik dan te weinig wie Jezus is. Als ik merk dat ik
mij irriteer aan een ander, vergeet ik dan hoeveel genade mij bewezen is. Als ik een ander
ophang aan haar fouten, besef ik dan hoeveel zonden mij vergeven zijn?
Jezus leest via de buitenkant wat er in de binnenkant is. Bij hem komt aan het licht wat er in
het hart van een mens leeft. Wie Hem niet volgen wil, die weet niet wat genade is. Dat is de
scherpe spits van die ogenschijnlijk zo simpele vraag die Jezus stelde.
** de zondares
Maar er zit ook nog een heel mooie, warme kant in het verhaal wat Jezus vertaald over wat
er aan de tafel van Simon gebeurt. Dat is die andere hoofdpersoon. Die ons positief ten
voorbeeld wordt gehouden. In haar reactie op Jezus. Onaangekondigd, ongewenst komt ze
binnen lopen. Geen fatsoenlijk mens zou haar uitnodigen. Misschien dat sommigen het liefst
in een andere rij zouden gaan zitten als zij hier in de kerkzaal binnenkwam.
Zij doet wat die Farizeeër niet deed: ze houdt geen afstand tot Jezus, integendeel, ze geeft
zich compleet over aan Jezus. Ze gaat bij zijn voeten staan en huilt. Dat is bijzonder! Heel
mooi om te lezen ook. Dat bij Jezus gehuild mag worden. Dat in de kerk gehuild mag worden.
Gebeurd ook hier. Vooral tijdens zingen of bidden. Dan komt de Heer soms zo dichtbij, dat je
hem niet meer op afstand kan houden.
Waarom huilt zij zo hartstochtelijk bij de voeten van Jezus? Ik ga niet op de psychologische
toer, maar ik kan er wel wat van zeggen, omdat Lukas er ons iets over verteld. Drie dingen
vertelt hij ons over de vrouw: 1. Ze was de zondares van de stad. 2. Ze had gehoord dat Jezus
bij de Farizeeër thuis zou eten. En 3. Jezus zegt haar dat haar vele zonden haar vergeven zijn.
Ik kan daar maar één conclusie uithalen: Deze vrouw kende zichzelf en haar zonde, zij
besefte wie Jezus was en zij heeft Gods genade daarin ontvangen.
Zij kende Jezus. Hoe dan? Zij kende Jezus uit de prediking van Johannes de Doper, die zei:
‘Doe boete voor je zonden, bekeer je van je slechte leven en ontvang vergeving bij degene
die na mij komt.’ Ze kende Jezus uit de prediking van Jezus zelf in alle dorpen daar in de
regio: ‘Ik ben gekomen om de mensen te bevrijden van hun lasten, om mensen los te maken
uit de strikken van de zonde.’ Ze kende Jezus uit de verhalen van de mensen, dat daar
iemand was die zonden vergaf, die zondaars opzocht en die zieken genas. En waar Simon zei:
‘ dat is wel interessant persoon, laat ik die eens uitnodigen’, daar ging zij door alle barrières
heen om bij Jezus te zijn. Waar Simon zei: ‘dat is wel een bijzondere boodschap die die man
brengt, laat ik daar eens over nadenken’, daar barstte zij in tranen uit toen ze de verlosser
ontmoette.
Tranen van berouw. Tranen van jarenlang opgespaard verdriet. Tranen van opluchting.
Tranen van ontroering. Tranen van overgave. Dat zijn heel wat tranen. Ze houdt het niet
meer tegen en laat ze vallen op Jezus’ voeten. Tranen, opgeroepen door die boodschap die
Jezus bracht, die Hij belichaamde, Gods genade. Ze weet zich welkom, bij die Jezus kan het
weer goed komen met haar. Zo reageer je als je beseft hoe groot je kwijtschelding is. Dan
laat je je niet tegenhouden door mensen, maar dan zoek je hem op. Dan houd je geen
afstand, maar je geeft je over.
‘Zie je deze vrouw?’ vraagt Jezus aan Simon. En natuurlijk had Simon voortdurend in de
gaten gehouden wie die vrouw was en wat voor merkwaardige gedrag zij liet zien. Maar hij
had haar niet echt gezien. Niet zoals Jezus haar zag. Simon zag de buitenkant. En hij kende
haar etiket. Jezus zag haar hart, hij zag haar als mens.
‘Haar is veel vergeven, kijk maar, kijk maar naar de liefde die ze laat zien’, zegt Jezus. En
weer maakt Jezus die bijzondere verbinding tussen de buitenkant en de binnenkant. Zie je
haar liefde? Daarin blijkt hoeveel vergeving ze heeft ontvangen. Wij zeggen, en het is heel
bijbels: ‘Wie veel vergeven is, bewijst veel liefde.’ Jezus draait het hier om: ‘Wie veel liefde
bewijst aan mij, die laat zien dat hem of haar veel vergeven is’. Wat een krachtige gave is
vergeving van God! Het verandert echt je hele leven. Het zet je leven in het teken van de
liefde. De liefde voor Jezus en de liefde van Jezus.
* leef in vrede
In het evangelie van Lukas heeft deze gebeurtenis een hele eigen plaats. Misschien als je wat
thuis bent in de Bijbel dan denkt, ‘Hé, dat verhaal over een vrouw die Jezus zalft, dat ken ik
ergens van’. Nou dat klopt ook wel. In Mattheus, Markus en Johannes komt het ook voor,
maar op een andere plaats, met een andere boodschap en op een ander moment ook. Dan is
het in de laatste week van Jezus, voor zijn arrestatie en kruisiging. Kennelijk is iets
vergelijkbaars vaker voorgevallen in het leven van Jezus.
En Lukas is de enige die hier dit moment beschrijft. Nog redelijk aan het begin van het
optreden van Jezus. En in zijn evangelieboek staat het in het kader van de vraag: Wie is die
Jezus eigenlijk? En dan niet zozeer de vraag hoe presenteert Hij zichzelf, wat is Zijn
visitekaartje. Maar meer hoe zien de mensen hem en hoe reageren mensen op hem; op Zijn
persoon en op Zijn boodschap. En zo maakt Lukas aan de lezers van zijn boek duidelijk: Je
kan kiezen, er zijn twee opties; Of afstand houden met al je kritische vragen. Om er dan
achter te komen dat vergeving aan je voorbij gaat. Of over geven aan die uitnodiging van
Jezus en gehoor geven aan de genade die hij brengt. Om niet alleen vergeving te ontvangen,
maar ook in vrede je leven weer te kunnen oppakken.
Hoe reageer jij op de boodschap van Jezus, wat Hij vertelt wie Hij is? Je hoort er zo vaak
over, als je tenminste wat vaker in de kerk komt of zelf in een christelijk gezin leeft. Zijn
woorden en Zijn daden worden doorverteld. Met dezelfde kracht en dezelfde liefde als toen.
Hoe laat jij dat binnenkomen? Hoor je het aan met je armen over elkaar, om er nog eens een
keer over na te denken als je er een keer zin in hebt? Wacht je af tot het ergens raakt of het
iets met je doet? Neem je het voor kennisgeving aan: fijn dat God genadig is, dat is wel
prettig voor later?
De reactie van die vrouw laat ons anders zien. Zij toont ons de weg naar het Koninkrijk van
God, naar vergeving en vrede. Van Jezus had ze gehoord! De oproep om zich te bekeren en
berouw te tonen had haar geraakt. En de uitnodiging tot het Koninkrijk van God, daarin wist
zij zich geroepen.
Bij Jezus wil ze zijn, wat er ook gebeurd is! Bij Jezus breekt haar verdriet en haar ongelukkig
bestaan. Bij Jezus raakt haar hart van slag. Gebroken is ze om haar zonden. Geheeld door zijn
liefde. Bij Jezus ontvangt zij vergeving en vrede.
U, jij weet veel van Jezus. Denk ik, en als je er niet zoveel van afweet, vraag het aan ervaren
christenen, die kunnen je meer over Hem vertellen, over Jezus. En als je wel het een en
ander van hem denkt te weten, laat Hij dan dat licht van genade aan je geven, laat de
boodschap van Jezus bij je binnenkomen, dat je een zondaar bent, dat je schuldig staat
tegenover God en mensen, dat er echt geen toekomst voor je is buiten Jezus Christus. Dat er
verlossing nodig is. Laat je meetrekken in zijn genade en Zijn liefde. Hij bewijst dat, vergeeft
zonden, heelt je hart. En zo wordt vergeving een kracht, komt je leven in het teken van liefde
te staan. Blijvend verbaasd over de genade van God.
Natuurlijk mag je over een heleboel dingen nadenken en met elkaar doorpraten, hoe doe ik
dat in de praktijk, christen-zijn. Wat vind ik van bepaalde onderwerpen, hoe deel ik mijn
leven in, en hoe bepaal ik mijn houding. Maar daar gaat iets aan vooraf, Je hart gaat vooraf
aan nadenken en discussiëren. Laat je hart opengaan voor de liefde van Jezus Christus. Die
vrouw laat ons zien hoe veel-vergeving-ontvangen leidt tot veel-liefde-geven. Het is een vuur
in haar leven geworden. Haar liefde richt zich helemaal op Jezus Christus. En in het
verlengde van die liefde voor Jezus, richt die liefde zich op de volgelingen van Jezus, op de
kerk van Jezus, op alle mensen die je tegenkomt. Dat wordt merkbaar. Je kunt het zien aan
de buitenkant - of iemand het hart voor Jezus heeft geopend.
Broeder, zuster, geef je hart aan Jezus Christus, leef van vergeving en laat je zegenen met
Zijn vrede!
Amen
Zingen: Ps. 32: 1, 5
Gebed
Heer onze God, met eerbied, met verwondering horen wij van Jezus Christus. Van genade, In
zijn woorden en daden in heel zijn persoon, belichaamt hij uw liefde. Heer geef dat we Hem
zo leren kennen, dat we ons aan Hem geven. Dat betekent dat we op de knieën moeten,
onze schulden en onze zonden voor Hem belijden, ons hart openen, en wat daarin niet goed
is, wat ons daarin verstrikt, wat daarin op ons drukt, wat ons daarin moeilijk maakt en
gespannen, wat ons ongelukkig maakt. Heer, in het licht van Jezus Christus mag dat er uit
komen. Ook, geef uw Geest en laat het evangelie van uw genade binnen komen. Heer, laat
dat een vuur worden. Vergeving als een kracht. In hoe we gericht zijn op U en op uw Zoon en
in het verlengde daarvan, hoe we liefde bewijzen aan mensen om ons heen. Heer, dat valt
ons niet gemakkelijk. Zo snel zijn er al die belemmering, gedachten en gevoelens. Overwin ze
met de kracht van Uw Geest en de liefde van Christus. Heer we willen u danken, danken voor
het goede wat Christus brengt en u bidden of dat merkbaar wordt, in hoe we zelf in het
leven staan, in hoe we omgaan met de dingen, hoe we met elkaar omgaan binnen de
gemeente, maar ook daarbuiten, vrienden, familie, buren, collega’s, op zoveel plaatsen. En
geef dat we zo, vanuit de gemeente, het evangelie bewaren en als een licht laten schijnen,
dat om ons heen het zichtbaar wordt. Heer, onze wereld heeft het nodig, om die boodschap
te horen, dat er genade is, wat de achtergrond ook is, wat je ook gedaan hebt, wat je ook
overkomen is. Help ons ook om die boodschap door te geven in daden en in woorden.
Heer we willen u bidden voor ieder die te maken spanning, met verstrikking door verslaving,
met allerlei moeiten, onvervulde wensen. Heer, voor U is het niet verborgen.
We willen U bidden voor onze samenleving, ons land, ons volk, onze regering. Geef in deze
tijden, waarin veel in beweging is, waarin spanning ook oplopen, aan onze regering ook de
wijsheid en de moed om beleid te maken.
We willen u bidden voor ons koningshuis. Voor Koning Willem Alexander, koningin Maxima
en alle andere leden van de koninklijke familie. Heer, geef hen wat ze nodig hebben en rust
hen toe met uw Geest en Uw wijsheid. Geef dat ze daarin U erkennen als de Koning boven
alle koningen.
We willen u bidden voor alle politie en veiligheidsdiensten, die een grote
verantwoordelijkheid hebben om de vrede en veiligheid te bewerken en te bewaren, te
waarborgen. Geef hen daarvoor wat ze nodig hebben.
We willen u bidden Vader, voor zoveel mensen in nood. In het bijzonder ook voor vrouwen
die in de prostitutie terecht gekomen zijn, op wat voor manier dan ook. En zo een leven
leiden dat niet alleen ver verwijderd is van hoe U het leven hebt bedoeld, maar dat ook veel
ongeluk en ellende geeft. Bevrijdt hen daarvan en van alle netwerken daaromheen.
En we willen u bidden Vader, voor elkaar.
We bidden u voor broeder en zuster F. nu U hun zwager op de leeftijd van 73 jaar heeft
thuisgehaald. Omring hen en hun familie met de troost van Uw Geesten de wetenschap dat
U voor uw kinderen zorgt.
Met zuster W. willen we U danken voor de positieve berichten. We zijn dankbaar dat een
operatie niet langer noodzakelijk. Geef dat ook de verdere onderzoeken aangeven dat U
haar genezing wil schenken. We danken U dat we steeds met onze zorgen en moeiten bij U
mogen komen. Zo danken we u met broeder J. dat ook hij weer ontslagen mocht worden uit
het ziekenhuis. Geef hem verder herstel en laat de operatie die nog gepland staat goed mag
verlopen, omring hem met Uw liefde en vul hem met Uw Geest dat hij zich geborgen wet bij
U.
We danken U dat de kerkenraad, de diakenen, onze pastoraal werker en consulent gisteren
een gezegende bezinning dag mochten hebben, waarin zij zich gedragen weten door Uw
Geest. Maak dat de uitgesproken gedachten en hun verlangen naar meer van Uw Geest tot
zegen mag zijn van uw gemeente, onze gemeente hier in Haulerwijk. Opdat onze relatie met
U steeds dieper en voller mag worden en in het verlengde daarvan de onderlinge band. Laat
dat ook tot zegen zijn voor al onze dorpsbewoners, dat ook zij door ons ervaren wat een
geweldige God, een liefdevolle Vader U bent. Dat U de relatie met ons mensen herstelt hebt
door het werk en offer van onze Heer en Heiland Jezus Christus.
Wij danken U voor de vele gaven die U geeft in ons gemeente. Jong en oud zet zich in met
muziek en zang, door orgel en snarenspel, drum en fluit. Solozang, in Line-Up, in ons koor
Voices. We danken u voor de inzet tijdens de eredienst door lezing of met een gedicht,
versiering met bloemen, inzet voor de kinderen, voor de jeugddienst. Voor de
gemeentekringen. Wat fijn dat daarin weer mooie initiatieven ontstaan voor de opbouw van
uw gemeente en daarbuiten. Van aankleding voor de gezamenlijke ontmoeting bij koffie of
thee na deze eredienst tot een avond met zang en muziek voor de medemens ver weg die
getroffen zijn door rampen en ziekte.
We bidden U ook voor het werk van onze zuster I. Vanmorgen mag zij weer voorgaan in
Norgerhaven en Esserheem. Zege deze samenkomsten. Geef dat harten worden geraakt
door het thema is 'God heeft er alles voor over om mensen te redden’. Zoals ook wij
vanmorgen weer hebben gehoord dat vergeving mogelijk is voor de grootste zondaars. Dat
geldt voor hen die in de gevangenis zijn, maar vooral ook voor onszelf, wij kunnen immers
gevangen zijn door onze verslaving, verkeerde begeertes of hartstochten.
We willen u bidden voor deze wereld. In zoveel opzichten staat die in brand, heerst er angst,
is er sprake van geweld, van slachtoffers. Heer, onze wereld kreunt en zucht. En vanuit uw
Woord weten we dat daarin een boodschap opklinkt tot U. Een smeekbede om herstel.
Herstel van recht en van vrede. Heer, dat zal komen als onze Heiland weer terugkomt. En wij
bidden u, wil daarheen werk maken. Heer Jezus, kom spoedig terug, met Uw goedheid, met
uw genade, met uw recht.
Wij bidden dat in de naam van onze Heer en Heiland, Jezus Christus. Amen
Collecte
Zingen Ld. 481: 3, 4
Zegengroet
De Here zegene U en beschermt u
De Here doet het licht van Zijn gelaat over u schijnen en is u genadig
De Heer zegene u met Zijn vrede.
Gezongen Amen