project multi culti - Erasmushogeschool Brussel

Een tocht door de
vestibulum:
integratie van
lorem Fusce tellus enim,
voedselgewoonten.
semper vitae,
PROJECT
lorem
ipsum
MULTI
dolor sit amet.
malesuada vitae,
condimentum vel,
ligula.
CULTI
Pellentesque nunc odio, mattis
sit amet, commodo nec,
consectetuer quis, nibh.
pagina
Februari 2016, eerste les van het project
Multi Culti voor enkele
werkstudenten
Vivamus in ipsum et
ipsum
van Voedings – & Dieetkunde.
nisl fringilla
3
eleifend. Donec
Het is tijd om de blik wat tepulvinar
gaan placerat
massa. Sed nec
verruimen en eens te gaan lorem.
onderzoeken
wat het toenemendedolor
multiculturalisme
Pellentesque
ullamcorper
van de samenleving inhoudt
voor de
turpis.
voedingsgewoonten van deultricies
bewoners
Integer est. Sed nec
van het grondgebiedje België.
lacus. Nunc est.
lorem
We krijgen te horen dat de
reguliere studenten op
uitwisseling worden gestuurd
naar Den Haag, terwijl wij wat
minder ver rijden en op pad
zullen gaan naar enkele steden
in Vlaanderen en Brussel.
Niet alleen het waar, maar ook
het hoe verschilt wel wat.
De reguliere studenten gaan
markten bezoeken, samen
koken en een casus
onderzoeken.
Fusce mollis
tempus felis.
“Sed libero.
Maecenas est mi,
vestibulum id,
euismod non,
vestibulum quis, mi.
Mauris consequat
dolor a sapien.”
- aliquam.
Dit alles met als einddoel
inzichten te krijgen in
interculturele hulpverlening.
Wij mogen dit doel bereiken
door een literatuurstudie uit te
voeren en diëtisten te gaan
interviewen die reeds een
serieuze bagage aan ervaring
hebben verworven over dit
onderwerp.
Zo gezegd, zo gedaan.
Hoe kan een diëtist op een creatieve
manier zorgen voor een zo goed
mogelijke interculturele
hulpverlening?
Het hebben van inzicht in culturen,
religies, opvattingen over gezondheid
en ziekte, sociale en economische
achtergronden en voedingsgewoonten
is nodig. Daarnaast is het belangrijk
dat de diëtist aandacht heeft voor een
goede communicatie en gebruik kan
maken van hulpmiddelen tijdens
advisering, begeleiding en
voorlichting.
Aenean diam velit,
rutrum vitae,
tempor
sodaleswe
Enkele weken later
nu,ut,
kunnen
eget,
mauris.
Sed En
jullie meenemen op onze tocht.
nec lacus.
hoe dat beter te doen dan door
wat plaats
op te eisen in het
dolor Maecenas et lorem.
tijdschrift van deUtEHB?
et nisl id turpis
varius faucibus.
We willen immers
graag
kort Sed
Integer
et felis.
libero. hebben uit
delen wat we geleerd
de literatuurstudie en wat onze
ervaringen waren bij de diëtisten.
Veel lee(s)(r)plezier!
In dit project hebben we vooral de focus
gelegd op de Marokkaanse en Turkse
voedingsgewoonten.
Waarden en normen
Algemeen gezien verschillen de
waarden en normen niet zozeer van de
westerse waarden en normen. De
meerderheid van de Marokkaanse en
Turkse bevolking zijn moslims en
handelen volgens de Koran, wat er op
neer komt dat de juiste morele
beslissingen dienen genomen te
worden.
Rolverdeling
Vroeger heerste er in de Turkse en Marokkaanse
gezinnen de traditionele rolverdeling van de
werkende man en de huisvrouw. Maar net als bij de
autochtone westerse bevolking is dit beeld
geëvolueerd naar de hedendaagse rolverdeling
waarbij zowel de man als de vrouw gaan werken.
Het belang van een bepaalde zelfstandigheid en
eigen inkomen wordt steeds belangrijker.
Ziektebeleving
Het opvolgen van dieetvoorschriften wordt als iets
moeilijker ervaren. Redenen hiervoor kunnen zijn
dat er minder op regelmatige tijdstippen gegeten
en gedronken wordt, maar ook het grote
gemeenschapsgevoel kan hier een oorzaak van
zijn. Zo zien we dat moslims met diabetes (type 2)
toch nog regelmatig deelnemen aan de ramadan,
hoewel dit niet optimaal is voor de beheersing van
de ziekte. Toch wordt, gek genoeg, ook opgemerkt
dat de symptomen onderdrukt kunnen blijven. Een
“mind over body” reactie?
Voedingsgewoonten
De maaltijden bij Turkse en Marokkaanse
bevolking draaien vooral rond het sociale
gebeuren. Er heerst een sfeer van gezelligheid,
met vaak meerdere gerechten op tafel. Traditioneel
worden maar twee maaltijden per dag gegeten,
een laat ontbijt en een avondmaal. De
voedingsgewoonten verschillen vooral door de
geloofsovertuiging (geen varkensvlees) en door
het verschillende klimaat in het land van herkomst
(andere landbouwgrond). Zo wordt meer schaap –
en lamsvlees en peulvruchten gegeten, meer
onverzadigde vetzuren (olijfolie, noten, …)
gebruikt, worden aardappelen als groenten
beschouwd en wordt bij elke maaltijd brood
genuttigd. Desserten zijn suikerrijk en op basis van
amandel en honing.
Interviews
We mochten langsgaan bij diëtisten van enkele
wijkgezondheidscentra in Genk, Sint – Jans –
Molenbeek en Gent. Hoewel elke diëtiste wel wat
specifieke punten kon aanhalen, eigen aan de
populatie in de respectievelijke stad maar zeker
ook eigen aan het gebied van herkomst (de
voedingsgewoonten verschillen vaak binnen een
land van gebied tot gebied), vonden we ook
redelijk wat raakpunten.
Zo werden enkele punten van aandacht gegeven
betreffende de Marokkaanse en Turkse voeding :
- Er worden vaak maar 2 maaltijden per dag
gegeten, die redelijk copieus kunnen zijn.
- We zien redelijk veel tussendoortjes, die
suikerrijk zijn.
- Brood en aardappelen komen terug bij zo goed
als elke maaltijd.
- De maaltijden worden steeds bereid met veel olie
en vetten (vaak olijfolie en maïsolie).
Het uitgebreide samenhorigheidsgevoel waarbij
alle gezinsleden dezelfde maaltijd delen, kan
geïnterpreteerd en aangewend worden als een
vloek of als een zegen. Het is aan de diëtiste om dit
tot een zegen te maken door bepaalde tradities te
respecteren, maar deze wat bij te schaven
rekening houdend met de principes van
gezondere voeding. We zien op dit moment
immers dat de oudere generaties gezonder eten
door onder andere veel zelf te koken. De jongere
generaties hebben echter de laagdrempelige
slechtere gewoonten van het westen wat
overgenomen zoals het eten van frieten,
snoepgoed, chips, fastfood, etc. Dit in combinatie
met het feit dat ze de traditionele kookkunst, die in
se enkele goede basisprincipes biedt, wat minder
onder de knie hebben, geeft mee aanleiding tot
een stijging van welvaartsziekten binnen deze
bevolkingsgroepen, net als bij de autochtonen.
Het principe van de dieetconsultaties blijft
hetzelfde als bij andere culturen, enkel de
randvoorwaarden veranderen wat. Zo zorgen
verschillen in taal ervoor dat vaak een tolk of
iemand van de familie aanwezig is waardoor de
vertrouwelijkheid van het gesprek wat minder
wordt en bepaalde vragen wat minder vlot gesteld
kunnen worden. Daarnaast wordt de
voedingsanamnese iets algemener gehouden en
wordt sterk rekening gehouden met tradities als de
ramadan, de overdracht van recepten binnen
families, de samenhorigheid waardoor het afslaan
van een maaltijd als onbeleefd wordt aanzien, etc.
Echter blijken een goede communicatie, begrip en
doorzettingsvermogen kernelementen die de
hulpverlening, intercultureel of niet, een hogere
kans van slagen bieden. Wetende dat het een lang
proces is, maar er stap voor stap voor gaan, zal
altijd leiden tot de mooiste successen.