Jezus ging doelbewust naar het kruis Preek over 1 Petrus 2:24a lezen: Marcus 15:1-39 Lelystad, Goede Vrijdag, 6 april 2012 R.J.Vreugdenhil Als je het evangelie-verhaal over het leven van Jezus leeft, zit er een soort omslag bij Getsemane. Daarvóór is het steeds Jézus die de dingen doet; hij preekt, hij geneest, hij gaat op weg. Het gaat over zíjn woorden, zijn daden, zijn activiteit. Maar na die gebedsworsteling in de tuin van Getsemane is het anders. Alsof het hem overkomt. Ze nemen hem mee, ze doen van alles met hem, praten tegen hem (en hij zwijgt), en uiteindelijk timmeren ze hem aan het kruis. Jezus lijkt daarin passief. Letterlijk: het lijdend voorwerp. Maar Petrus leert ons daar doorheen kijken. Het overkwam Jezus niet. Hij deed het doelbewust. Hij had een doel voor ogen en daar werkte hij naar toe, juist door passief te zijn. En hij wil dat wij ons bewust zijn van dat doel, ook nu. JEZUS GING DOELBEWUST NAAR HET KRUIS. 1. Zijn doel toen: hij met onze zonden aan het kruis 2. Zijn doel nu: wij zonder zonde levend voor God ‘Hij heeft zelf in zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen.’ Kijk goed hoe dat er staat. Het is mooi vertaald. Er staat niet ‘hij heeft op het kruis onze zonden gedragen’, maar ‘hij heeft onze zonden het kruis op gedragen’. Dat is beweging, dat is activiteit. Hij pakte onze zonden, hij tilde die op, hij sjouwde ze mee het kruis op. Dáár moesten ze naar toe. Zie het maar voor je. Begin maar bij Getsemane. Daar ligt dat enorme pakket zonden. Alle fouten van mensen, schuld, beschadigingen, opstand, liefdeloosheid - dat hele pakket ligt daar. Jezus bidt: Vader, mag ik het laten liggen? Maar niet wat ik wil, maar wat u wilt. Na drie keer bidden, neemt Jezus dat hele gewicht van zonden op z’n schouders. Vader wil het, dus wil hij het ook. Dan is het doel ook duidelijk. Nu hij dat pakket op zich heeft, wil hij naar het kruis. Dus als Judas eraan komt, met de soldaten en de tempel-beveiliging, staat Jezus klaar: ja, neem mij maar mee naar de rechtbank, want met dit schuldenpakket wil ik veroordeeld worden. En als voor de Joodse Hoge Raad er geen duidelijke beschuldiging komt (want ze spreken elkaar allemaal tegen) helpt Jezus de hogepriester: ja, ik ben de Zoon van God gebruik als leespreek graag melden per mail 1 - veroordeel me maar om godslastering, geef me de doodstraf want dit pakket met zonden moet de dood in. Bij Pilatus, die hem eigenlijk vrij wil laten, dringt hij niet aan op vrijlating. Want deze zonden moeten naar Golgotha; daarvoor draag ik ze mee. En we lazen: als hij net aan het kruis hangt, weigert hij de mirre. Dat wilden ze hem geven als een soort verdovingsmiddel Maar hij wil niet verslappen. Hij wil bewust de zonden van de hele wereld op dat kruis blijven tillen. Ziet u hem gaan, uw Heer? Doelbewust naar het kruis. Hij heeft onze zonden het kruishout op gedragen. In alle passiviteit was hij actief. Ónze zonden. Uw zonden, wat jij tegen God in gedaan hebt. Wat je vandaag nog verkeerd deed. Dat blijft iets onbegrijpelijks. Je bidt, bijvoorbeeld ‘s avonds als je terugkijkt op de dag; je zegt eerlijk tegen God wat je verkeerd hebt gedaan: Heer, dit was niet goed, daar heb ik lelijk gedacht, dat was gemeen van me, en ik had zoveel meer moeten doen.... Een hele uitstalling van zonden en schuld voor God. Maar kijk, daar komt Jezus, uit Getsemane. Hij blijft bij je stilstaan en kijkt je aan: is dat wat je kwijt wilt? Wil je dat ik het meeneem? Geef maar. Hij pakt al je schuld op en gaat - naar de rechtbank, naar Pilatus, naar het kruis.... Al jouw zonden heeft hij in zijn lichaam meegesjouwd en zo het kruishout op gedragen. En elke keer weer mag je nieuwe zonden door hem laten meenemen. Hij ging er doelbewust mee naar het kruis. Aan het kruis gaat hij, mèt die zonden, de straf in. Hij wordt door God verlaten. Het licht gaat uit. God trekt zich terug, en wat overblijft is de straf die losbarst over Jezus aan het kruis. Over Jezus die daar onze zonden omhoog houdt. En als het licht wordt, als de straf van God uitgewoed is, zijn onze zonden weg. Het is volbracht. Jezus heeft onze zonden daar gebracht waar ze moesten zijn: in de eeuwige straf van God. Maar wij hoefden daar niet heen. Hij heeft ze voor ons het kruis op gedragen! Daarvoor ging hij naar het kruis. Dat was zijn doel. Passief, lijdend, maar daarin heel actief. Hij nodigt u en jou uit: mijn kind, geef me je zonden, ik draag ze voor je weg. En dan komen ze ook nooit meer terug. Tegelijk nodigt Jezus je dan ook uit: ga nu met mij mee in mijn doel. Want het doel van het kruis was nog maar stap één. Dat was het doel tóen: hij met onze zonden aan het kruis. Maar daar achter lag doel twee, het doel dat hij vandaag met u en jou heeft: 2. Zijn doel nu: wij zonder zonde levend voor God gebruik als leespreek graag melden per mail 2 Terug naar wat Petrus schrijft: hij heeft in zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen, opdat wij.... Stel dat je dat moest aanvullen. Wat zou je zeggen? Hij heeft onze zonden het kruishout op gedragen, opdat wij... vergeving hebben? Eeuwig leven? Het heerlijke besef dat God ons lief heeft? Dat ook allemaal. Maar hier staat iets anders: opdat wij rechtvaardig zouden leven. Dat is het verdere doel. Eerst vergeving, de zonden aan het kruis. Maar dan: in uw en jouw leven een nieuwe drive, doelbewust anders willen zijn. Wat houterig vertaald staat hier: leven voor de gerechtigheid. Je zou zeggen: helemaal gaan voor het leven dat recht doet aan God. Een manier van leven die recht doet aan wie je bent: mens die gemaakt is om voor God te leven. Vriendelijk, helpend, geduldig, een stapje harder doen voor een ander. In het volgende hoofdstuk schrijft Petrus het zo (1 Petrus 3:8-11): eensgezind zijn, met elkaar meeleven, elkaar liefhebben, barmhartig zijn, en bereid de minste te zijn. Geen kwaad met kwaad vergelden, niet terugschelden, maar juist zegenen. Geen laster of leugens doorvertellen, maar het kwaad uit de weg gaan, het goede doen en de vrede nastreven. Zo mens zijn. Want zo bent je bedoeld door God. Zo maakte hij je. Zo kún je weer zijn door het kruis van Christus. Dat staat erbij: opdat wij, dood voor de zonde, rechtvaardig zouden leven. Daar staat een bijzonder woord. Het betekent zoiets als: verwijderd, op afstand gezet. Neem dat maar letterlijk: de zonde is daar, aan het kruis gedragen door Jezus. Jij bent hier. Op afstand. Los van die zonde. Zo hoef je niet meer te leven. Die zonden waar je zo van baalt en die je met Christus mee gegeven hebt, hoef je niet weer te doen. Je kunt nu anders leven! Je mag geloven dat het zo is: je bent dood voor de zonde, op afstand gezet. Je mag geloven dat je door de Geest van Jezus Christus ook echt kunt veranderen om steeds meer zo te leven. En de oproep is: leef dan ook zo. Laat dat kruis van Christus niet voor niets geweest zijn. Laat de kracht van Christus nu ook in je werken, zodat je leeft voor de gerechtigheid. Laat dat het doel van je leven zijn. Maak het maar praktisch. Hoe ga je ‘s morgens de nieuwe dag in? Waar bid je om, ‘s morgens? Heer, geef me dit, geef me dat, zodat ik een goede dag heb? En als ik iets fout doe (en dat zal wel), vergeef me dan... Of is je houding vooral: Heer, deze dag leef ik voor u. Ik wil goede dingen doen. Ik geloof dat ik door uw Geest iets mag betekenen voor mensen. Ik wil mens zijn zoals u me bedoeld hebt. En ik ga me daar helemaal voor inzetten... gebruik als leespreek graag melden per mail 3 Kijk nog eens naar Jezus uw Heer. Hoe hij deed op Goede Vrijdag. Doelbewust ging hij op weg. Actief, met een sterke drive. Hij pakt uw zonden mee en draagt die het kruis op. Voor altijd weg. Heerlijk toch. Hij vraagt nu: wil jij ook zo doelbewust leven, actief, met een sterke drive: leven voor God, losgekomen van de zonde, met steeds meer inzet voor je Heer? Dat is het grote doel van het kruis: Christus heeft zich laten kruisigen OPDAT jij zo leeft. Dat is het grote doel, voor dit leven en voor eeuwig. Amen Liturgie, zie hieronder gebruik als leespreek graag melden per mail 4 Goede Vrijdag 6 april 2012 Intro belijdenis van afhankelijkheid zegengroet LvK 178:1,2,4,5,6 gebed lezingen en liederen Marcus 15:1-14 Psalm 22:6 Marcus 15:15-20a LvK 181:2, 3, 4 Marcus 15:20b-32 Psalm 22:3,8 Marcus 15:33 1 minuut stilte Marcus 15:34 Psalm 22:1 (mannen) Marcus 15:35-39 LvK 177:2, 3, 4, 5 Overdenken van de betekenis van het kruis Overdenking n.a.v. 1 Petrus 2:24a Gez.90:2 Dank en lof Gezang 89: 1,3 en Gez.91 (staande) gebed Extro collecte Gez.109:1, 2, 3 zegen gebruik als leespreek graag melden per mail 5 gebruik als leespreek graag melden per mail 6