Tijdens de wintermaanden heb ik regelmatig

Tijdens de wintermaanden heb ik regelmatig discussies met mijn atleten over voeding en drank
tijdens de trainingen. De meesten onder hen drinken wel tijdens het fietsen maar eten, daarvoor
moet de tocht al langer dan 2.30u duren alvorens ze daar mee bezig zijn. Laat staan dat ze al zouden
eten of drinken tijdens het lopen. De enige drijfveer om het toch te doen is om te wennen aan de
voeding die ze zullen nemen tijdens de langere wedstrijden. Toch zijn er een heel aantal redenen om
het toch te doen. Daarom lijkt het me logisch dat ik ze even op een rijtje zet:
De belangrijkste reden is uiteraard om je lichaam te voeden voor de inspanning die je bezig bent. Je
moet er van uitgaan dat je lichaam in rust draait op diesel en daar zeker mee toekomt om je vitale
functies draaiende te houden. Eens je de inspanning begint, vraagt je supersonische lijf echter wel
degelijk kerosine (fast-food of was het omgekeerd?) om een optimale prestatie te kunnen
volbrengen. Met andere woorden tussen de trainingen door moet je je lichaam voeden en tijdens de
trainingen moet je bijtanken met speciale brandstof om aan de energievraag te kunnen voldoen.
Een turbodiesel kan uitstekend presteren maar is nog steeds geen rasechte racewagen! Datgene wat
je lijf nodig heeft om goed te presteren is verschillend van wat het nodig heeft voor of na de
inspanning. De aard van de inspanning doet hier weinig ter zake.
Het grote voordeel van het ‘bijtanken’ tijdens de inspanning is dat je suikervoorraden aangevuld
blijven en dat je recuperatie na de inspanning vlotter verloopt. De voeding die je nadien inneemt kan
zich dan meer concentreren op gezonde vetten, eiwitten, mineralen, vitaminen en andere essentiële
bestanddelen. Het suikergehalte (aantal koolhydraten) mag dan ook sterk worden gelimiteerd. Eén
van de redenen om dit te doen is dat overtollige suikers worden omgezet in vetten. Niet ideaal dus
voor de juiste lichaamssamenstelling. Sumoworstelaars doen om deze reden een middagdutje direct
nadat ze gegeten hebben.
Hiernaast kan je ons verteringssysteem vergelijken met een oven. Indien je de oven regelmatig
voedt, blijft deze ook constant branden. Indien je gedurende enkele uren niets eet, dooft de oven en
wakkert deze niet meteen aan nadat je begint te eten (de reden bij uitstek om 5 tot 6 maaltijden te
nemen ipv de klassieke 3). Maw je gaat na een training je suikers aanvullen door het eten van
koolhydraten maar doordat je oven niet onmiddellijk opspringt, zullen de meeste suikers worden
omgezet in vetten. Jezelf uithongeren tijdens een training om de vetverbranding te stimuleren kan
op die manier juist het omgekeerde effect krijgen. Bij deze kan je dus de vraag stellen wat de zin en
onzin is van een vetloop? Je kan er wel de vetverbranding mee stimuleren maar meer vetten mee
verbranden doe je er alvast niet mee. Het overvloedig innemen van suikers direct na de vetloop,
maakt ons eerder allemaal een beetje een Sumoworstelaar. Dat lijkt me niet meteen het ideale
figuur om op een triatlon te verschijnen!