De allerlaatste ontwikkeling in je leven kies je toch

De allerlaatste ontwikkeling in je leven kies je toch niet zelf
- nee: terloops bepaal je de route
die je loopt. De mogelijkheden zijn
eindeloos, de gevolgen groot. Ze
blijven na de eerste ontmoeting wel
of niet bij elkaar slapen. Ze zegt ja
of nee op zijn huwelijksaanzoek. Hij
gaat vreemd - of zij.
Deen van Meer
THEATER Mogelijkheden
Van Laura van Dolron Gezien 29/4,
's-Hertogenbosch Nog te zien 1516/5 en 20-23/5, Frascati
***
Eén ding staat echter vast. Zij
wordt ziek en sterft. Hoe ze
daarmee omgaan en in hoeverre ze
elkaar daarin vinden, hangt van af
van alle keuzes die ze maakten.
Maar op sommige zaken heb je
geen invloed, en dat is zowel een
pijnlijk als bevrijdend idee.
SANDER JANSSENS
Tijdens hun eerste ontmoeting legt
Marianne aan Roland uit dat het
volgens de snaartheorie uit de
kwantummechanica mogelijk is dat
er parallelle werelden bestaan. Het
is dus mogelijk dat er meerdere
keuzes worden gemaakt en
dezelfde liefdesgeschiedenis
gelijktijdig op meerdere manieren
verloopt. Over die mogelijkheid
gaat dit stuk, van de Britse
toneelschrijver Nick Payne,
vertaald en geregisseerd door
Laura van Dolron.
We zien wetenschapper Marianne
(Lizzy Timmers; in Frascati
gespeeld door Van Dolron) en
imker Roland (Rogier Schippers)
op verschillende momenten in hun
leven. De eerste ontmoeting, het
huwelijksaanzoek, het moment
waarop de één overspel opbiecht.
De scènes worden steeds
onderbroken en beginnen opnieuw,
maar doordat de personages net
andere keuzes maken, loopt het
steeds anders af: uit tal van keuzes
ontstaan ook tal van
mogelijkheden.
Af en toe werken het hoge tempo
en het herhalende karakter wat
verstikkend - dan legt de inhoud het
af tegen de vorm. Van Dolron
componeert de korte scènes strak
en zonder rustmomenten. De
keuzes die de personages maken,
lijken daardoor vaak niet doordacht
© Het Parool
vrijdag 15 mei 2015
Pagina 15 (1)