Botschaft vom 15 - Herz Mariens.de

Stormschrift 85 (in totaal 86 delen)
Getuigenissen van Gods Eeuwige Waarheid
door “Myriam van Nazareth”
Totus Tuus, Maria!
HEB ELKAAR LIEF ZOALS IK U HEB LIEFGEHAD
85. Over de Naastenliefde als ware Nalatenschap van
Christus
Op de avond van het verraad dat Hem aan het Kruis zou
brengen, zei Jezus: “Een nieuw gebod geef Ik u: gij moet
elkaar liefhebben. Zoals Ik u heb liefgehad, zo moet ook gij
elkaar liefhebben. Hieruit zullen allen kunnen opmaken dat
gij Mijn leerlingen zijt...”. Er bestaat dus geen twijfel
over: de ware naastenliefde kan beschouwd worden als de
handtekening van Christus Zelf op Uw hele levenshouding.
Elke weldaad die U een medemens bewijst, bewijst U
tegelijkertijd aan God, en elke zonde die U tegen een
medemens bedrijft, bedrijft U tegelijkertijd tegen God. Om
die reden begrijpt U dat de harmonie in de hele Schepping,
het gesmeerd functioneren van alles in de wereld (zowel in
het groot als in de kleine wereld van elk gezin), in wezen
volledig bepaald wordt door de mate van naastenliefde die
de zielen jegens elkaar opbrengen. De uiteindelijke
doelstelling van de missie van Jezus in de wereld was
slechts deze: de grondvesting van Gods Rijk op aarde.
Deze doelstelling kan slechts verwezenlijkt worden door Uw
inzet, Uw inspanningen in de groei in de deugden, en het is
U bekend dat alle deugden gebouwd zijn op het fundament
van de Liefde. Wanneer U Uw ziel zou beschouwen als een
bloem, kunt U de meeldraden van die bloem zien als de
Liefde die Uw ziel in zich tot rijping heeft gebracht. Alle
stuifmeelkorrels die op die meeldraden zitten, zijn
verschillende deugden. Naarmate de Liefde rijpt, groeien op
haar ook diverse deugden (van ziel tot ziel zijn deze
verschillend in aantal, grootte en kiemkracht, al naargelang
de roeping, de opgenomen genaden, de levensweg en de
mate van heiliging van de ziel). Op zeker ogenblik begint de
rijpende Liefde zich merkbaar over de omgeving van de ziel
te verspreiden, en de deugden (stuifmeelkorrels) worden
door bijtjes en vlinders (de Heilige Geest) meegevoerd en
op andere bloemen (zielen) overgedragen om deze te
bevruchten: Uw deugden zullen vrucht dragen in andere
zielen in de mate waarin deze zich ontvankelijk maken voor
de Heilige Geest om Uw voorbeeld en de resultaten van Uw
verdiensten in zich op te nemen. De Liefde tot God en de
naastenliefde zijn als twee takken aan eenzelfde boom. Hun
“basisstof” is dezelfde: de Liefde. De Liefde is de
levenskracht die de mensenziel uit de Bron van het Leven
zelf in zich gestort krijgt. Zonder Liefde is geen Leven
mogelijk. Een ziel zonder Liefde is “ontzield” in die zin dat zij
het levensprincipe van God Zelf niet in zich draagt. Een
“levenloze” ziel kan ook geen leven doorgeven aan andere
zielen, zij kan zieke zielen niet tot nieuw leven wekken. Om
die reden draagt elke ziel in zich het onbewust besef dat zij
de ware Liefde in zichzelf in stand moet houden, want dat
zij anders elke verbinding met God Zelf doorsnijdt. Wat
maakt uiteindelijk dat U Uw naaste oprecht en intens
bemint? Het besef dat alle mensen samen opgenomen zijn
in dat ene grote systeem dat “Gods Schepping” heet. Diep
in Uw ziel leeft een besef dat elke mens kwetsbaar is
doordat zijn ziel gedurende de tijd van het leven op aarde in
een stoffelijk lichaam zit, dat behoeften heeft die nooit
definitief bevredigd raken (U krijgt steeds weer honger,
dorst, kou, enzovoort), en dat geen onbegrensde weerstand
heeft tegen de invloeden vanuit zijn omgeving (klimaat,
weersomstandigheden, ziekmakende factoren, enzovoort).
In de kern van elke ziel zit een basis van besef dat ieder
mens op bepaalde ogenblikken en in bepaalde
omstandigheden een medemens nodig kan hebben.
Naastenliefde berust daarom ten dele op de onbewuste
behoefte aan geborgenheid: de stille zekerheid dat U in
2
geval van nood zou kunnen steunen op medemensen die U
helpen om Uw stoffelijke noden te bevredigen en om U te
helpen beschermen tegen bedreigende invloeden uit Uw
omgeving. Naastenliefde kan in die zin worden
beschouwd als het vermogen om medeleven te voelen
met de zwakheden en de noden van de mens als wezen,
vanwege het besef dat deze zwakheden en noden ook
in Uw eigen leven voelbaar kunnen zijn in een mate
waarin U ze niet op eigen kracht tegemoet kunt treden.
Naastenliefde berust daarom mede op het onbewust
verlangen om mee te werken aan de opbouw van een
atmosfeer van samenleven waarin Gods Barmhartigheid
voelbaar is tussen alle leden van de samenleving. De
oprechte naastenliefde is daarbij niet zelfzuchtig. U bemint
niet Uw naaste omdat U hoopt dat U vroeg of laat zelf op
zijn hulp zou kunnen rekenen, doch omdat U hebt begrepen
dat God van U verwacht dat U een instrument van hoop en
barmhartige Liefde zou zijn en daardoor zou bijdragen tot
de vestiging van Gods Rijk op aarde: een Rijk waarin al het
geschapene in volmaakte onderlinge harmonie leeft en
hierdoor Gods Wet (die de Wet van de Liefde is) verheerlijkt
in woord en daad. Zo belanden wij meteen bij Jezus Zelf,
die door Zijn hele leven en dood de Vader wilde
verheerlijken, en van U hetzelfde verwacht opdat Hij in
U zou kunnen verderleven. Volmaakte naastenliefde is
een gesteldheid van hart en ziel die de doodsteek toebrengt
aan alle twijfel, onzekerheid, gevoelens van onveiligheid,
eenzaamheid, angst, afgunst, jaloersheid, zelfzucht en elke
andere emotie die door de satan wordt geïnspireerd en in
de harten wordt gezaaid. Geen van deze gesteldheden kan
wortel schieten waar de ware naastenliefde heerst. Door
hen in de harten op te wekken, beoogt de satan de
ondermijning van de zielen door een atmosfeer van
ontmoediging en vrees te scheppen die de mens wil laten
geloven dat hij slechts op zichzelf aangewezen is en dat hij
te allen tijde overrompeld kan worden door krachten
waartegen hij niets vermag. Een dergelijke atmosfeer is de
3
hoeksteen voor het rijk van de satan, een rijk zonder liefde
en zonder hoop. U kunt deze hoeksteen helpen
verbrijzelen, door de ware naastenliefde. Welke elementen
vormen samen het wezen van de oprechte naastenliefde?
Niet elke daad of woord waarmee U Uw medemens poogt
te helpen, is een uiting van ware naastenliefde. Daden en
woorden kunnen, hoewel zij schijnbaar uitingen van
goedheid jegens Uw medemens zijn, in bepaalde gevallen
niet de onverdeelde zegen van de Allerhoogste dragen.
God plaatst Zijn “handtekening” slechts onder Uw
handelingen indien Hij zowel met de inhoud als met de
drijfveer ervan akkoord kan gaan. In Stormschrift nr. 34 heb
ik U reeds kennis laten maken met de voorwaarden die
vervuld moeten zijn opdat de naastenliefde volmaakt zou
zijn en op volkomen wijze in Gods Heilsplan ingebouwd zou
kunnen worden. In aansluiting hierop wil ik U nu aantonen
waaruit het wezen van de echte naastenliefde bestaat. Stel
U even voor dat een daad van naastenliefde een gerecht is
dat U wil klaarmaken: welke bestanddelen moet het
bevatten om de juiste samenstelling, vorm en smaak te
krijgen, opdat elke “kenner” het zou herkennen als het
origineel gerecht?
1. verlangen dat Uw naaste het goed heeft. Slechts
indien het ware geluk van Uw medemens U nauw ter
harte gaat, kunt U oprechte inspanningen opbrengen om
te trachten, hem gelukkig te maken. Elke vorm van
onverschilligheid staat de ware naastenliefde in de weg.
2. zelfverloochening. Ware naastenliefde gaat tot het
uiterste. Zij stelt geen grenzen. Ken Uw eigen vermogen
om echte naastenliefde te bedrijven aan de mate waarin
U in staat bent om volkomen onzelfzuchtige daden te
stellen. De zuiverste handelingen zijn deze waarbij U
geen enkel ogenblik rekening houdt met de baat die U
daar eventueel zelf kunt bij hebben, noch met de nadelen
die Uzelf er eventueel kunt door ondervinden. Zuivere
naastenliefde beoogt uitsluitend en alleen het goed van
4
de medemens, alsof men er zelf totaal niets mee te
maken had.
3. gezonde bekommernis om het heil van de ziel van Uw
naaste. Naastenliefde die slechts het materiële geluk van
Uw medemens beoogt, is een gebrekkige liefde die niet
steeds Gods zegen over zich afroept. Elke handeling
waardoor U Uw medemens poogt te helpen of te
steunen, doch die niet bevorderlijk is voor het heil van zijn
ziel, is onechte naastenliefde en kan in bepaalde gevallen
zelfs als zonde beschouwd worden. Wanneer U
bijvoorbeeld een medemens helpt bij het plegen van een
misdaad, stelt U geen daad van naastenliefde, doch
begaat U een zonde. Echte naastenliefde eindigt
overigens nooit bij het materiële, omdat het bevredigen
van materiële noden van Uw medemens hem slechts tot
hulp is in het ondergeschikte onderdeel van zijn leven dat
met de noden van zijn lichaam te maken heeft. De ware
naastenliefde is evenzeer bekommerd om de noden van
de ziel, want de omgang met deze noden bepaalt de
uiteindelijke bestemming van Uw medemens voor het
eeuwig leven. Gezonde bekommernis betekent dat U
inspanningen doet voor het eeuwig heil van Uw naaste,
maar intussen in staat blijft om zijn problemen los te
laten. Wanneer U zich laat overrompelen door die
bekommernis, wordt U zelf onwerkzaam voor Gods Plan.
Blijf in de eerste plaats ontspannen en vertrouwvol. Zeer
heilzaam is, indien enigszins mogelijk de noden van Uw
medemens samen met hem (of indien dit samen niet kan,
in zijn naam) aan Maria toe te wijden. Zo helpt U hem,
actief zijn hart open te stellen voor Gods Voorzienigheid.
4. zachtmoedigheid. Echte naastenliefde beoogt, steeds
een zon te zijn voor de medemens. Zachtmoedigheid is
het vermogen om de liefde die in Uw hart leeft,
daadwerkelijk zodanig naar Uw omgeving uit te stralen
dat zij voor Uw medemens voelbaar wordt. Handelingen
ten bate van Uw medemens die gesteld worden zonder
5
zachtmoedigheid, zijn eerder kil en mechanisch. Zij
missen een “hart” dat hen waarlijk vruchtbaar kan maken.
Zachtmoedigheid is bij uitstek een eigenschap die Gods
werking voelbaar maakt. Zij komt tot uiting in een
aantrekkelijke tederheid die Uw handelingen, woorden en
zelfs blikken naar Uw medemens toe laat lijken op een
balsem die op zijn hart wordt uitgestreken.
5. nederigheid. Hulp aan Uw medemens mag slechts als
ware naastenliefde beschouwd worden indien U Uzelf
niet hoger acht dan diegene aan wie U hulp geeft. Het is
belangrijk dat U de eerbied betracht ten aanzien van de
waardigheid van diegene aan wie U hulp biedt. Echte
naastenliefde is niet mogelijk vanuit een hoogmoedig
hart. In dat geval is namelijk geen sprake van zuivere
naastenliefde, doch van betuttelen. Indien U bij het
bieden van hulp uitgaat van het gevoel dat Uw naaste
zonder Uw hulp verloren is, plaatst U Uzelf in gedachten
reeds boven hem. Zelfs indien hij daadwerkelijk zonder
Uw tussenkomst hulpeloos zou zijn, mag U deze
vaststelling niet in Uw hart toelaten, want zij zal de
neiging hebben om Uw hulpvaardigheid te besmetten en
haar waarde voor Uw eigen ziel te verminderen. Ware
naastenliefde veronderstelt eveneens dat U hem aan wie
U hulp biedt, op geen enkele wijze kwetst: ook door hem
te kwetsen, tast U zijn waardigheid aan.
6. spontaneïteit, ongedwongenheid. Hulp aan Uw naaste
moet spontaan geboden worden, vrij van dwang (noch
dwang uitgaande van medemensen, noch dwang doordat
U Uzelf moreel verplicht voelt om hulp te bieden). In deze
laatste gevallen is de hulp besmet doordat zij ten minste
gedeeltelijk wordt geboden omdat U rekening houdt met
commentaren van anderen over Uw eventuele weigering,
of omdat U in het verborgene hoopt op lof vanwege
getuigen van Uw hulpvaardig optreden. Spontane of
ongedwongen hulp is elke handeling die volkomen
onberedeneerd wordt gesteld vanuit een diepgeworteld
6
onbewust verlangen om Uw naaste het leven
aangenamer of gemakkelijker te maken. Deze hulp wordt
geboden vanwege de vreugde die de hulpvaardigheid in
Uw hart legt en de vreugde die U reeds bij voorbaat
ervaart in afwachting van het geluk in het hart van de
naaste.
7. respect voor de vrijheid van Uw naaste. Wanneer U
een medemens helpt, moet U zijn wensen respecteren,
hem nergens toe dwingen, hem niets opleggen of
opdringen dat hij niet echt waardeert. Dit betekent
evenzeer dat U geduldig moet zijn bij de benadering van
diegene aan wie U hulp biedt, en aanvaarden indien hij
niet in staat blijkt om aan elk aspect van Uw bedoelingen
te beantwoorden binnen de tijd waarbinnen U dit graag
zou zien. Een veel voorkomend voorbeeld hiervoor vindt
U in de naastenliefde in de vorm van gebed voor een
medemens: soms is deze ziel niet klaar om op korte
termijn tot bekering te komen. U mag haar niet onder
druk zetten, want elke dwang doet afbreuk aan de
waarde van Uw naastenliefde.
Hoe rijker de bovenstaande ingrediënten in Uw gerecht
voorkomen, des te méér zal Uw gedrag smaken zoals echte
naastenliefde. U kunt Uzelf dagelijks oefenen in de
naastenliefde. Leer in Elke medemens Jezus of Maria te
zien, of beschouw elke naaste als een ziel die door God
voor een bepaalde tijd of binnen een bepaalde situatie aan
Uw zorg wordt toevertrouwd. Wees als het ware een soort
spirituele pleegouder, terwijl U diegene aan wie U hulp
biedt, beschouwt als een spiritueel pleegkind. Jezus zegt
met verwijzing naar de naastenliefde: “Ik geef u een nieuw
gebod”. Naastenliefde heeft altijd bestaan, doch de
uitspraak van Jezus betekent in feite dat de naastenliefde in
de ware, door God gewilde vorm voor het eerst zo duidelijk
naar voor wordt geschoven door de Leer van Christus.
Daarom vormt de beleving van de ware, oprechte
naastenliefde in de werkelijke zin van het woord een
7
nalatenschap van Christus. Elkaar liefhebben op de wijze
waarop Jezus Zelf het met Zijn leerlingen heeft gedaan:
bezield door een brandend verlangen dat de ander het goed
zou hebben, in volmaakte zelfverloochening (tot in de
dood), in bekommernis om de ziel van de ander (Jezus
verrichtte Zijn mirakelen niet in de eerste plaats terwille van
lichamelijke noden), in zachtmoedigheid en nederigheid (de
ander op liefdevolle wijze een geborgen gevoel geven),
totaal ongedwongen (uit spontane goedheid), en met
respect voor de vrijheid (geen deuren intrappen, doch
slechts geven in de mate waarin de ander er echt voor
openstaat): ziehier Jezus die ook in U opnieuw tot leven
komt om weldoende rond te trekken. In de naastenliefde
leeft Hij opnieuw in een mensengestalte.
In Voluntate Dei,
Uw “Myriam”
Apostolat; Postfach 50 15 59; D-50975 Köln,
e-mail: [email protected]
www.myriam-van-nazareth.net
8