Top margin 1

IP/08/570
Brussel, 14 april 2008
Milieu: definitieve goedkeuring van de richtlijn
inzake luchtkwaliteit
De Europese Commissie is verheugd dat de richtlijn betreffende de
luchtkwaliteit en schonere lucht voor Europa definitief is goedgekeurd. De
richtlijn is nauwelijks gewijzigd in vergelijking met het oorspronkelijke
voorstel dat de Commissie in september 2005 heeft gedaan, en de in deze
richtlijn vastgestelde bindende normen voor fijne stofdeeltjes (PM2.5) tonen
aan dat de Europese Unie zware inspanningen levert om de luchtkwaliteit in
de EU te verbeteren.
"De Europese Unie heeft vandaag een beslissende stap gezet om een oplossing te
vinden voor een van de belangrijkste oorzaken van milieu- en
gezondheidsproblemen. De nieuwe richtlijn inzake luchtkwaliteit bevat ambitieuze,
maar toch realistische normen voor de emissies van fijne stofdeeltjes (PM2.5) in de
Europese Unie, en komt daarmee tegemoet aan de bezorgdheid over
luchtverontreiniging bij de Europese burgers", aldus Stavros Dimas, Europees
commissaris voor milieu.
Normen voor het beperken van concentraties fijn stof
De vandaag goedgekeurde richtlijn is eigenlijk een samenvoeging van vier richtlijnen
en één besluit van de Raad tot één richtlijn inzake luchtkwaliteit. In deze richtlijn zijn
normen en streefdata vastgesteld voor het beperken van concentraties fijn stof.
Samen met grotere stofdeeltjes (PM10), waarvoor al langer wetgeving bestond,
behoren fijne stofdeeltjes tot de verontreinigende deeltjes die het meeste gevaar
opleveren voor de volksgezondheid.
De richtlijn verplicht de lidstaten om de blootstelling aan PM2.5 in stedelijke gebieden
tegen 2020 met gemiddeld 20% te doen dalen in vergelijking met het niveau van
2010. Tegen 2015 moet de concentratie fijn stof in deze gebieden lager zijn dan
20 microgram/m3. Op hun volledige grondgebied moeten de lidstaten een
PM2.5-grenswaarde van 25 microgram/m3 in acht nemen. Deze grenswaarde moet in
2015 of, indien mogelijk, al in 2010 worden bereikt.
Grotere flexibiliteit bij het naleven van de normen inzake luchtkwaliteit
De nieuwe richtlijn bevat nieuwe doelstellingen voor PM2.5-stofdeeltjes, maar brengt
geen verandering in de bestaande normen inzake luchtkwaliteit. De richtlijn biedt de
lidstaten echter grotere flexibiliteit bij het naleven van deze normen in gebieden waar
deze naleving problematisch is. In 25 van de 27 EU-lidstaten zal het naleven van de
PM10-grenswaarde voor problemen zorgen omdat deze norm in minstens één
gedeelte van hun grondgebied wordt overschreden (zie IP/07/1537).
De uiterste termijn voor het naleven van de PM10-grenswaarde kan tot drie jaar na
de inwerkingtreding van de richtlijn (midden 2011) worden uitgesteld en voor
stikstofdioxide en benzeen zelfs tot vijf jaar, op voorwaarde dat de relevante EUwetgeving, zoals de wetgeving inzake preventie en beheersing van industriële
verontreiniging (IPPC, zie MEMO/07/441), volledig wordt toegepast en dat alle
nodige bestrijdingsmaatregelen worden genomen. In de richtlijn zijn alle maatregelen
opgesomd die in acht moeten worden genomen.
Achtergrond
De nieuwe richtlijn inzake luchtkwaliteit (zie IP/07/1895 en MEMO/07/571) is een van
de belangrijkste maatregelen van de thematische strategie inzake
luchtverontreiniging (IP/05/1170), die in 2005 door de Commissie is vastgesteld. In
deze richtlijn zijn ambitieuze en kostenefficiënte doelstellingen vastgesteld om de
volksgezondheid en de milieukwaliteit tegen 2020 te verbeteren.
De richtlijn zal in mei 2008 in het Publicatieblad van de EU worden bekendgemaakt,
samen met een verklaring van de Commissie over de voortgang bij de opstelling en
vaststelling van verdere maatregelen ter bestrijding van emissies uit diverse
bronnen.
Er bestaat al EU-wetgeving over de uitlaatemissies van lichte voertuigen, en in
december 2007 heeft de Commissie wetgeving voorgesteld om de doeltreffendheid
van de wetgeving inzake industriële emissies te verbeteren en om de uitlaatemissies
van zware voertuigen te beperken.
De Europese Unie volgt ook met grote belangstelling de voortgang die de
Internationale Maritieme Organisatie (IMO) boekt bij het beperken van het
maximumzwavelgehalte van brandstoffen voor de scheepvaart.
2