Welkom op Superduiven

ZIJN DIE VITAMINES WEL ECHT NODIG
EERDER : GEPLAATST IN HET SPOOR DER KAMPIOENEN
Julianalaan 7a, 6191 AL Beek, Tel: 0031-46-4371885 [email protected]
VITAMINES
Door de jaren heen heb ik die vraag vaak horen stellen. Meestal wachtte de vragensteller
mijn antwoord geeneens af, maar proclameerde dan dat het allemaal onzin was die
vitamines. Immers als men gezond eet dan krijgt men genoeg vitamines binnen. En zo
werkt het ook voor duiven. Dus al die vitaminepreparaten zijn alleen maar om de kas van
de verkopers te spekken. Mensen die zo stellig in zwart en wit denken, daar verdoe ik
mijn tijd en energie niet meer aan. Die willen toch niets van een ander aannemen. Dat ik
het niet in alle opzichten, eens ben met deze uitspraken moge duidelijk zijn. Maar maakt
me dat gelijk dan tot aanhanger van het gebruik van vitaminepreparaten. Geenszins! Net
als met zo veel zaken is, is ook dit een onderwerp wat niet zwart-wit benaderd dient te
worden. Ook hier ligt de waarheid weer in het midden.
Wat zijn dit eigenlijk voor stoffen. Vitamines zijn stoffen die het lichaam niet zelf kan
aanmaken, maar die het met de voeding moet opnemen. Ze spelen een belangrijke rol in
de stofwisseling en zeker de B-vitamines zijn hierin zeer belangrijk. Vitamine C is een
vitamine wat de meeste diersoorten zelf wel kunnen aanmaken. Alleen de primaten en de
cavia vormen hierop een uitzondering. En wij mensen moeten die vitamine in voldoende
mate met het voedsel binnenkrijgen.
Maar nu terugkomend op de stelling dat vitamines niet noodzakelijk zijn als we maar
gezond eten. Die stelling is in principe helemaal correct. Maar zeker voor mensen geldt
dat we met zijn allen helemaal niet zo gezond eten. Relatieve tekorten zijn dan ook
schering en inslag. We krijgen van veel vitamines te weinig binnen met ons voedsel.
Hierbij moet onderscheid gemaakt worden tussen een echt tekort waardoor
gebreksziekten ontstaan zoals scheurbuik bij vitamine C gebrek, Rachitis bij vitamine D
gebrek of Korsakov bij vitamine B1 gebrek. Dat komt allemaal niet vaak meer voor. De
overheid heeft dan ook een lijst opgesteld waarin doseringen vermeld staan waarbij
genoemde ziekten niet voorkomen. Mooi zou je denken. Maar in de loop der jaren is die
lijst heilig verklaard en wordt voorbij gegaan aan de optimale behoeften aan bepaalde
vitamines, waardoor het lichaam optimaler kan functioneren.
VITAMINEGEBRUIK
Tegenstanders van vitaminegebruik schermen dan ook graag met de minimumlijst om
kracht bij te zetten aan hun argument dat er geen tekorten ontstaan als voedsel zo veel
vitamines bevat dat deze normen gehaald worden. Afgezien van het feit dat het voedsel
in Europa en Amerika niet meer genoeg vitamines en spoorelementen bevat om
genoemde normen te halen, is het ook niet in het belang van menige tegenstanders van
vitamines dat er meer supplementen gebruikt worden. Immers als bepaalde ziekten
voorkomen kunnen worden, doordat het gebruik van bepaalde voedingssupplementen
wordt bevordert, zal de verkoop van ‘genezende’ medicijnen voor bepaalde kwalen
afnemen met alle gevolgen van dien voor aandeelhouders van deze fabrikanten.
We dienen ons goed te realiseren dat vitaminegiften die op of rond de waarde voor
preventie van gebreksziekten liggen totaal van een andere orde zijn dan de opname van
doseringen die kunnen bijdragen aan het optimaal functioneren van een organisme.
Overigens wordt af en toe heel duidelijk dat de normen die gesteld worden in de bekende
minimumlijst van de overheid, niet alleen totaal uit de lucht gegrepen zijn onder de
huidige omstandigheden, maar ronduit schadelijk kunnen zijn. Neem nu de norm van
foliumzuur voor zwangere vrouwen ter preventie van open ruggetjes bij kinderen. De
drama’s die het gevolg waren door deze verkeerde norm die gehanteerd werd bij dit
vitamine heeft er eind vorige eeuw toe geleid dat de aanbevolen dosering verdubbeld
werd om open ruggetjes bij ongeborenen te voorkomen. Zo zijn er nu ook soortgelijke
inzichten voor andere vitamines. Bijvoorbeeld vitamine D. Gek genoeg wordt ondanks de
overweldigende wetenschappelijke gegevens die gepubliceerd worden in vooraanstaande
wetenschappelijke tijdschriften betreffende de noodzaak de norm voor een aantal
vitamines te verhogen, de boot vooralsnog afgehouden en wordt vastgehouden aan
normen die opgesteld zijn aan het einde der zestiger jaren van de vorige eeuw.
PROEFKONIJNEN
Dat er belangengroepen actief zijn om te voorkomen dat het gebruik van vitamines en
andere natuurlijke producten zou kunnen toenemen moge duidelijk worden aan de hand
van het verbod op gezondheidsclaims op verpakkingen van natuurlijke producten zoals
deze onlangs zijn beslag heeft gekregen. Een en ander vloeide voort uit regelgeving die
door het Europese parlement werd geloodst. Ik las ondanks ergens de stelling: “Wij
mensen zijn in Europa gewoon proefkonijnen voor de farmaceutische industrie.” Er is een
tijd geweest dat ik zulke opmerkingen als volstrekt onzinnig gelijk van de hand wees.
Maar nu terug naar de kern van de zaak. Optimale doseringen aan vitamines is dus
geheel iets anders dan minimum doseringen aan vitamines en spoorelementen. Dat
moeten we goed voor ogen houden. Als we daarbij in ogenschouw nemen dat we
enerzijds door opname van voeding en voedingsmiddelen, zoals we die gewend zijn deze
minimumnorm niet meer halen en anderzijds bij sportprestaties de behoeften doorgaans
hoger dan is het niet vreemd te veronderstellen dat menigeen zichzelf tekort doet wat
betreft de optimale verzorging aan vitamines en spoorelementen. Nu zijn suboptimale
voorziening en ziekte twee totaal verschillende zaken. Het lichaam is vindingrijk en zal zo
veel als mogelijk proberen te roeien met de riemen die het heeft. Neem bijvoorbeeld de
behoefte aan omega 3 vetzuren in de (hersen)cellen. Bij gebrek aan omega 3 vetzuren
zal het lichaam omega 6 vetzuren moeten gebruiken. Daarvan wordt het niet direct ziek.
Dat niet, maar het lichaam zal niet meer optimaal functioneren. Bewezen is dat hierdoor
meer ontstekingen optreden in het lichaam, dat hersencellen slechter functioneren. Maar
dit gebeurt allemaal met de weg der geleidelijkheid waardoor oorzaak en gevolg niet
gelijk meer voor de hand liggen.
GOEDKOPER DUIVENVOER
Datzelfde zien we ook bij liefhebbers die in het kader van de bezuinigingen goedkoper
duivenvoer gaan gebruiken van soms ongecontroleerde samenstelling. Dat na een jaar
geleidelijk meer vage klachten beginnen op te treden wordt dan vrijwel nooit geweten
aan de wisseling van goed voer naar minder goed voer. Eventuele ziekten worden dan
behandeld met medicatie die dan vaak niet het juiste resultaat oplevert. Oorzaken
worden dan niet gezocht waar ze gezocht moeten worden. Hokken worden aangepast,
diverse medicijnen worden ingezet alleen omdat men de weg van de preventieve
gezondheidszorg door het geven van optimaal voer heeft verlaten.
Waar dus het verlaten van de weg van goede preventieve gezondheidszorg door het
geven van slechter voer de prestaties negatief beginnen te beïnvloeden zo zal het zorgen
voor een optimale voorziening van spoorelementen en vitamines de preventieve
gezondheidszorg dus juist ondersteunen. Maar ook dat wordt pas een optimale toestand
indien het lichaam verzadigd is met genoemde stoffen. Maar vitaminepreparaten moeten
natuurlijk nooit gebruikt worden om op deze manier kwalitatief minder voer te
compenseren. Uitgangspunt moet goed voer blijven. Dat is de basis voor een goede
gezondheid.
OVERDOSERING
Overdosering van vitamines is de andere kant van de medaille en dient eveneens
vermeden te worden. Voor dat laatste ben ik overigens zelden bang. Dat is ook iets wat
er vooral door minimumstrebers ingebakerd is geworden. In het kader van dit artikel
voert het te ver om in te gaan op de specifieke voordelen van bepaalde vitamines voor
het lichaam bij de duiven. Men kan er echter van uit gaan dat met name het vitamine B
complex bij duiven van groot belang is. Een optimale voorziening van dit vitamine
complex is dan ook belangrijk. Maar dit kan men al simpel bereiken door Biergist of
B.M.T te geven. Dat laatste brengt me tot een belangrijke nuancering wat betreft het
gebruik van vitaminesupplementen. Het is goed om zo veel mogelijk natuurlijke
vitaminesupplementen te gebruiken. De chemisch vervaardigde supplementen zijn vaak
te eenzijdig. Zo zijn er bijvoorbeeld van vitamine E meerdere soorten. De meeste
vitamine preparaten bevatten echter slechts een enkele soort van deze vitamine E, die
dan in overmaat het lichaam binnenkomt, waardoor de behoeftes aan die andere
vitamine E varianten onvoldoende zouden kunnen worden gedekt. Er kan dan zelfs een
averechts effect ontstaan.
SUPPLEMENTEN
Vandaar dat ik er de voorkeur aan geef supplementen toe te dienen die vooral natuurlijke
vitamines bevatten. Het gebruik van natuurlijke supplementen bevatten naast genoemde
vitamines ook de overige substanties die de preparaten veel meer uitbalanceren dan de
chemische vitaminesupplementen. Dat is mede een van de gedachten geweest bij de
samenstelling van supplementen als de MR plus en het MR supplement. Maar als ik zou
moeten kiezen tussen geen supplementen om de vitamine voorziening te optimaliseren
of een vitaminepreparaat dan kies ik toch nog voor het laatste. Maar het streven zou
erop gericht moeten zijn middels natuurlijke middelen en goede voeding te komen tot
een optimale voorziening van de vitaminevoorziening.
SAMENVATTING
- Optimale voeding maakt toediening van extra vitamine overbodig. Het is heden
ten dage echter nagenoeg ondoenlijk, uitzonderingen daargelaten, om alles
optimaal gedekt te krijgen middels voeding alleen.
- Vitaminesupplementen zijn veelal noodzakelijk geworden om te komen tot een
optimale voorziening van deze stoffen in de topsport die de duivensport nu
geworden is. De ketting is zo sterk als de zwakste schakel.
- Natuurlijke vitamines verdienen de voorkeur boven synthetische producten.
- Vitamine B complex is belangrijk voor duiven. Het natuurlijk biergist of de B.M.T
zijn hiervoor een geschikte bron.
Producten als MR plus en MR supplement zijn erop gericht de natuurlijke vitamine
verzorging te optimaliseren.
Succes
Peter Boskamp