LWL · Joods Leven in Europa buiten de grote steden · Inleiding Joods Leven in Europa buiten de grote steden Inleiding Jodendom in Europa Joods leven en joodse geschiedenis in de historische cultuur van Nederland, Duitsland en Polen De synagoge in Dortmund, rond 1930. Foto: fotograaf onbekend / Westfalisches Landesmedienzentrum. Het jodendom behoort naast het christendom en de erfenis van Griekenland en Rome tot de fundamenten van de Europese cultuur. Eeuwenlang hebben mensen van christelijk en joods geloof in de steden en op het platteland naast en met elkaar geleefd. De joden hebben aan de ene kant een heel eigen cultuur geschapen, maar waren aan de andere kant op velerlei wijze nauw met hun sociale en culturele milieu verweven. Sinds de Verlichting hebben zij het ontstaan van de moderne Europese cultuur mede in belangrijke mate gevormd en hun stempel op deze cultuur gedrukt. Joodse geschiedenis is transnationaal. Migratie en mobiliteit waren beslissende factoren voor de rol van de joden als "cultuuragenten" in Europa. Meestal concentreert zich de belangstelling voor de geschiedenis van het Europese jodendom slechts op het vermeende einde. Het rijke joodse aandeel aan de culturele erfenis van ons continent wordt op die manier meestal alleen als randgebeuren waargenomen. De joodse geschiedenis wordt geconcentreerd op pogroms tijdens de kruistochten, de pest of verschillende opstanden. In dit perspectief schijnt het joodse leven op een voorgeschiedenis van de holocaust gereduceerd. Ook in Duitse, Poolse en Nederlandse schoolboeken heeft de uitroeiing van de joden bij de behandeling van het thema jodendom een overweldigende dominantie. -1- LWL · Joods Leven in Europa buiten de grote steden · Inleiding Kiddoesj met de liberaal-joodse groep "Etz Ami" in de synagoge Selm-Bork. Foto: Chajm Guski Herinneren: een probleem Iedere studie van het joodse leven en de joodse geschiedenis staat in Duitsland na 1945 in het volgende niet te loochenen teken: de poging tot vernietiging van het Europese jodendom door nazi-Duitsland. Schandalen, de ontdekking van nieuwe aspecten, vermijding en de verschillende mediale benaderingen begeleiden reeds 60 jaar de poging om uit de shoah iets te "leren". In Nederland wordt het onderwijs over het jodendom sterk gekenmerkt door de bekendheid van Anne Frank. Kinderen leren dat Anne Frank joods was en in een concentratiekamp gestorven is. Zij is vaak de eerste die jonge mensen te binnen schiet, wanneer zij naar joodse persoonlijkheden in de Nederlandse geschiedenis gevraagd worden. Naast het feit dat in Polen het rijke Pools-joodse verleden merendeels tot de herinnering aan de holocaust beperkt wordt, bestaat hier bovendien het probleem dat deze herinnering juist hier zo moeilijk is. Polen leed relatief de grootste verliezen onder de deelnemers aan de Tweede Wereldoorlog; de nationaal-socialisten vermoordden een groot deel van de niet-joodse Poolse elite. Auschwitz werd tot symbool voor het Poolse leed; er ontstond als het ware een concurrentie onder de slachtoffers. In de afgelopen jaren herinnert men zich ook in Polen in toenemende mate aan de holocaust; er wordt ook over de Poolse deelname aan de misdaden gesproken. Maar een diepgaande studie van de joodse geschiedenis vormt in Polen nog steeds een deficit. Aan de belangrijke rol van de joden in het multiculturele en multi-etnische verleden van Polen wordt weinig aandacht besteed. In het onderzoek, de vakgesprekken en presentatievormen van joodse musea heeft zich de blik op de joodse geschiedenis in alle drie landen flink verbreed, maar deze beginnende verandering in perspectief werd nog niet voldoende in richtlijnen, onderwijsmedia en onderwijspraktijk in het algemene opleidingswerk omgezet. Europees perspectief Wanneer het om joden in Europa gaat, overweegt het "externe perspectief" van de meerderheidsmaatschappij op een vermeend homogeen jodendom - het joodse zicht op de meerderheid, zelfdefinitie, het gevoel van eigen identiteit en innerlijke controverses worden nauwelijks gezien. Om over de geschiedenis van de samenleving en de interactie intensiever te informeren, moeten de bijdragen van de joden aan de cultuur, de economie en de wetenschap in Europa benadrukt worden. Een belangrijke verbreding van de perspectieven vormt bovendien de Europese context van de joodse geschiedenis. Hiertoe behoort informatie over: -2- LWL · Joods Leven in Europa buiten de grote steden · Inleiding joods leven in de diaspora onder wisselende omstandigheden, de bijzondere mobiliteit van de joden in Europa, historische en actuele migratieprocessen, de verschillen in de joodse cultuur en geschiedenis in de verschillende regios, de interne differenties in het jodendom alsmede de verschillende aspecten van de joodse identiteit (religieuze verscheidenheid, seculier eigenbesef, zionisme.), sociale differentatieprocessen en de rol van opleiding en modernisatie voor de joodse zelfhandhaving, de bijzondere functie van de joden bij de Verlichting en de modernisatie- en democratiseringsprocessen, de verschillen tussen het joodse leven in de metropolen, op het platteland en in kleinere steden, de rol en de ontwikkeling van joodse gemeenten en het interne pluralisme van joden in het Europese heden. De moeilijkste vraag blijft open: Wat is eigenlijk jodendom precies? Hoe zien zich joden zelf? Kan men wel van "de" joden spreken? Er bestonden vermoedelijk net zoveel Duits-joodse, Pools-joodse en Nederlands-joodse verhalen als er Duits-joodse, Pools-joodse, Nederlands-joodse en eenvoudig Europese identiteiten bestonden. Enige van deze verhalen worden in dit project verteld. -3-