Vrije radicalen, Je moet er niet teveel van hebben!

Vrije radicalen,
Je moet er niet
teveel van hebben!
Inleiding
In deze brochure wordt in het kort uitgelegd wat vrije radicalen zijn, hoe ze ontstaan
en wat ze kunnen doen. Ook wordt ingegaan op manieren om een overschot te
vermijden en, als er toch teveel zijn, hoe de balans hersteld kan worden.
Wat zijn vrije radicalen
Vrije radicalen zijn moleculen die een elektron te
weinig hebben. Ze kunnen op een meer of minder
agressieve wijze de elektron die ze zoeken uit andere
moleculen rukken en deze daarmee beschadigen. Het
streven van de vrije radicalen is om weer elektrisch in
balans te raken.
Er zijn veel soorten vrije radicalen, de meest bekende
ontstaan door de reactie met zuurstof. Er ontstaan dan
zuurstof vrije radicalen. Dit proces heet oxideren.
Tegenwoordig is het breed geaccepteerd dat een
overschot aan vrije radicalen geneutraliseerd moet
worden om beschadiging van cellen te vermijden. Vrije
radicalen kunnen verschillende onderdelen van de cel
beschadigen, zelfs DNA. Cellen kunnen dergelijke
beschadigingen meestal repareren maar als er teveel
vrije radicalen zijn wordt dit mechanisme overbelast.
Standaard productie van vrije radicalen
Maar vrije radicalen zijn ook van belang. Tijdens de energieproductie met zuurstof
komen in de cel zuurstofradicalen vrij en worden door het immuunsysteem
stikstofradicalen gemaakt. Omdat vrije radicalen de celwanden van virussen,
bacteriën en schimmels kunnen beschadigen is het een uiterst effectief middel tegen
dergelijke indringers. Er worden dus voortdurend vrije radicalen gemaakt in alle
cellen van het lichaam. Indien er geen indringer gevonden wordt gaat het lichaam de
vrije radicalen neutraliseren om schade te vermijden.
Immuunsysteem en indringer
Als het lichaam iets interpreteert als “indringer”of als bedreiging wordt het
immuunsysteem geactiveerd. Gespecialiseerde cellen worden naar de plek des
onheils gedirigeerd en stoten daar enorme hoeveelheden vrije radicalen uit. Een erg
effectieve reactie bij alle natuurlijke indringers. Deze reactie ontstaat ook wanneer
het lichaam blootgesteld wordt aan straling of als toxines worden herkend. Door
soorten medicijnen worden enorme hoeveelheden vrije radicalen opgewekt.
2
Immuunsysteem en beschadiging
Ook bij verwondingen reageert het immuunsysteem onder meer met het maken van
vrije radicalen. De vrije radicalen spelen dan een rol bij het opruimen van
beschadigd weefsel.
Verder zijn vrije radicalen nog belangrijk bij verschillende aansturingprocessen in het
lichaam.
Vrije radicalen zijn dus belangrijk, maar je moet er niet teveel van hebben. Vrije
radicalen moeten voortdurend door het lichaam geneutraliseerd kunnen worden want
een teveel aan vrije radicalen kan het functioneren van cellen verstoren (schone
werkomgeving, zie CelHesrtelConcept!).
Vrije radicalen onschadelijk maken
Het immuunsysteem heeft een uitstekend systeem ontwikkeld voor het onschadelijk
maken van vrije radicalen en om schade die is ontstaan te repareren. Er worden
speciale moleculen en enzymen gemaakt die aan de vrije radicalen een elektron
kunnen afstaan waardoor ze niet meer agressief zijn. Gluthation is hier een
voorbeeld hiervan. Deze moleculen worden gemaakt uit voedingsbouwstenen die de
cel krijgt uit gezonde voeding (zie “het CelHerstelConcept).
Hoe een teveel aan vrije radicalen kan ontstaan
Als er een teveel aan vrije radicalen ontstaat is
er sprake van een gevaar voor het lichaam.
Immers de vrije radicalen kunnen
celonderdelen gaan beschadigen om aan een
elektron te komen. Een overschot kan ontstaan
als er teveel vrije radicalen worden gemaakt
door bijvoorbeeld straling, medicijngebruik of
chronische ontsteking. De capaciteit van het
natuurlijke ontgiftingssysteem van het lichaam
kan de hoeveelheid vrije radicalen niet
verwerken.
Er kan ook een overschot ontstaan omdat de cel onvoldoende voedingsbouwstenen
heeft om de capaciteit op peil te houden. Mogelijke oorzaken van een overschot aan
vrije radicalen kunnen zijn; onvolwaardige voeding, ontsteking van de darm,
voedingsallergie, te weinig beweging, stress.
3
Wat er gebeurt als er teveel vrije radicalen zijn
Vrije radicalen kunnen de celstructuren zoals de celkern, DNA en de celmembraan
beschadigen, dit kan levensbedreigend zijn. Het immuunsysteem probeert dan ook
het aantal vrije radicalen te beperken. Het heeft hiervoor twee mogelijkheden. Ten
eerste kan het de energieproductie laten plaatsvinden met suiker als brandstof in
plaats van zuurstof. Er wordt hierbij minder energie gemaakt maar er komen ook
geen vrije radicalen vrij. Een ander nadeel bij deze vorm van energieproductie is dat
melkzuur vrijkomt en ook stofjes vrijkomen die de celdeling stimuleren
(prostaglandines genaamd). Mensen die in deze situatie verkeren vertellen vaak dat
ze snel spierpijn hebben en nooit fit zijn. Melkzuur is het afvalproduct wat ook
ontstaat bij spierinspanning. Als de situatie lang bestaat kan een voortdurend gevoel
van spierpijn optreden.
Ten tweede kan het immuunsysteem tegen “indringers in de cel”, schimmels,
parasieten en virussen geheel of gedeeltelijk stopgezet worden. Hierdoor worden er
geen stikstof vrije radicalen meer gemaakt. Het nadeel is dat de weerstand tegen
schimmels,virussen en parasieten sterk verminderd wordt. Om het lichaam toch zo
goed mogelijk te beschermen wordt het immuunsysteem tegen bacteriën versterkt.
Mensen merken dit vaak aan de opmerking dat ze “nooit” ziek zijn. In de omgeving
zijn veel mensen verkouden, maar zij worden dat eigenlijk nooit.
Vrije radicalen en de wetenschap
In de wetenschap is het thema vrije radicalen een hot item op het ogenblik. In
PUBMED, de meest uitgebreide medisch wetenschappelijke database die via het
internet te bezoeken is zijn steeds meer artikelen te vinden over vrije radicalen. Op
het ogenblik worden al bijna 200.000 artikelen in dit verband genoemd. Een teveel
van deze stofjes wordt onder meer in verband gebracht met kanker (14561 artikelen
op 1 augustus), met ontsteking (12377 artikelen), MS (2392), de ziekte van
Parkinson , allergie (2957), vermoeidheid (258) en het immuunsysteem als geheel
(26920).
Een overschot aan vrije radicalen wordt dus door veel wetenschappers in verband
gebracht met het ontstaan en voortduren van talloze, misschien wel alle, chronische
aandoeningen.
Hoe is een overschot aan vrije radicalen vast te stellen
Een overschot aan vrije radicalen wordt ook wel de “oxidatieve belasting” genoemd.
Er zijn verschillende mogelijkheden om dit te meten. Bij het CITT worden de FRAS
test en de EIS scan hiervoor gebruikt.
Met de FRAS test worden H2O2 radicalen gemeten (waterstofperoxide), met de EIS
scan kunnen vijf verschillende vrije radicalen worden gemeten.
4
Hoe is een overschot aan vrije radicalen in balans te brengen?
Verminderen van schadelijke belasting
Als er een overschot aan vrije radicalen in het lichaam is en er dus sprake is van
zogenaamde oxidatieve schade is het van belang om de factoren die een extra
aanmaak van vrije radicalen veroorzaken te verminderen. Het betreft hier
bijvoorbeeld stralingsbelasting, verminderen van kunstmatige toevoeging in eten en
drinken, verminderen van toxines in de huidverzorging, zorgen voor meer beweging
en ontspanning.
Gezond eten
Om de capaciteit van het neutraliserende vermogen van het lichaam te verbeteren
moet er gezorgd worden voor meer voedingsbouwstenen bij de cel. Hierdoor kan de
cel weer zo veel mogelijk neutraliserende moleculen maken en werkt het systeem
optimaal. Het betreft specifieke voedingsadviezen zoals onder andere in het
“CelHerstelConcept” beschreven wordt.
Anti oxidanten in de voeding en voedingssupplementen
Voedingsmiddelen en supplementen die een overschot aan elektronen hebben zijn
anti oxidanten. Op talloze voedingsmiddelen en voedingssupplementen wordt de
antioxidatieve werking tegen vrije radicalen aangeprezen. Ook basisch water
bijvoorbeeld heeft een overschot aan vrije elektronen en kan daardoor vrije radicalen
neutraliseren.
Elektronen als anti oxidant
Vrije radicalen kunnen ook rechtstreeks geneutraliseerd worden door elektronen. Er
is een apparaat ontwikkeld door CellRecoverySystems wat vrije elektronen
rechtsreeks in het lichaam kan brengen. Zo wordt als het ware een
“elektroneninfuus” gegeven.
Op deze manier vrije radicalen neutraliseren is veel sneller en effectiever dan via de
voeding omdat de elektronen direct via de huid het lichaam binnenkomen. In het
genoemde apparaat zit de persoon op een stoel met de voeten op een metalen plaat.
De plaat is verbonden met de aarde. Op deze wijze is het mogelijk dat de elektronen
via de plaat het lichaam instromen. Om het instromen van elektronen te versnellen
hangt boven de persoon een plaat die als het ware elektronen aantrekt. De
elektronen worden dus uit de voetplaat getrokken en komen in het lichaam terecht.
Hier kunnen ze vrije radicalen rechtstreeks neutraliseren.
Het apparaat waarmee de elektronen het lichaam binnenkomen is nieuw maar de
gedachte dat vrije radicalen rechtstreeks door elektronen uit de aarde
geneutraliseerd kunnen worden is dat niet.
5
Onder andere de Amerikaanse arts James L.Oschman heeft hier over gepubliceerd,
een aantal van zijn artikelen zijn ook te vinden op PUBMED. Hij gaat er van uit dat
door het contact met de aarde er automatisch elektronen overgaan naar het lichaam
als daar een tekort aan is. In de Tour de France van 2007 heeft dr.Jeffrey Spencer
dit principe toegepast bij wielrenners onder wie Lance Armstrong. Dr.Jeff Spencer is
8 maal de arts van het winnende team van de Tour de France geweest. Hij is
uitermate positief over dit principe.
Hij noemt een sneller herstel, minder pijn, betere slaap, meer energie en beter om
gaan met stress als enkele van de vastgestelde voordelen. Spencer liet een passieve
methode van contact met de aarde toepassen.
Uiteraard vindt hetzelfde effect plaats als we met blote voeten contact maken met de
aarde, dus bijvoorbeeld door het gras lopen.
In het CelHerstelConcept wordt een apparaat toegepast wat de werking van het
verkrijgen van meer elektronen in het lichaam moet versterken. Uit de voorlopige
metingen met behulp van de EIS scan blijkt een duidelijk effect op de vrije radicalen.
Waarom is het zinvol vrije radicalen op de “elektronische”wijze te neutraliseren
Een teveel aan vrije radicalen blokkeert het normale functioneren van het
immuunsysteem. Herstel van infecties en blessures wordt hierdoor onnodig
vertraagd. Door het snel verminderen van het overschot aan vrije radicalen wordt het
immuunsysteem ontlast en kan weer functioneren zoals het eigenlijk wil. Door middel
van het vermijden van belastende factoren zoals al beschreven is, door gezonde
voeding en door voedingssupplementen die rijk zijn aan anti oxidanten is een
vermindering van het overschot mogelijk. Het grote nadeel hieraan is echter dat het
via de spijsvertering gaat. Met andere woorden, als er anti oxidanten geslikt worden
met als doel een overschot in de lever op te lossen omdat daar een chronische
ontsteking zit kan dat niet gericht gedaan worden door iets in te nemen. Immers, de
anti oxidanten gaan door de mond, de maag, de darm en komen in het bloed terecht.
Op al deze plekken worden de anti oxidanten al gebruikt waardoor er minder op de
plaats van bestemming komen.
Als er vrije elektronen rechtstreeks in het lichaam komen worden ze als het ware
aangezogen door de plaats waar het grootste tekort is. Hierdoor werkt het effectiever
en sneller. Hoe sneller de balans is hersteld, des te sneller kan het immuunsysteem
weer beter gaan functioneren.
6
Wat kun je merken na het “elektroneninfuus”?
Als er sprake is van een minder goed immuunsysteem, bijvoorbeeld bij chronische
infecties of andere chronische aandoeningen, is het mogelijk dat tijdens of na de
behandeling een reactie wordt gemerkt. Het kan bijvoorbeeld een onrustig gevoel
zijn, of onrustige darmen. Deze reactie ontstaat omdat het immuunsysteem als het
ware weer meer kan functioneren omdat het minder last heeft van vrije radicalen. In
het algemeen is een dergelijke reactie kortdurend en komt enkel bij de eerste een of
twee behandelingen voor.
Vrije radicalen, een effectieve verdediging
Bij infecties kunnen vrije radicalen de celwand van de bacteriën beschadigen
waardoor deze niet meer kunnen functioneren. Ze lopen als het ware leeg. De
fagocyt, ook wel vreetcel genoemd, is een gespecialiseerde afweercel. Deze cel kan
bacteriën en virussen opslokken en verteren maar kan ook enorme hoeveelheden
vrije radicalen produceren die weer ziekteverwekkers kunnen beschadigen en
onschadelijk maken. Iedere vreetcel kan miljoenen vrije radicalen per seconde
produceren en verbruikt hierbij soms wel tien keer zoveel zuurstof als normaal. Op
deze manier kunnen ziekteverwekkers worden vernietigd maar kunnen ook kapotte
cellen worden afgebroken, ook tumorcellen kunnen op deze wijze worden opgeruimd
(dr. Ivkovic).
In feite berust de werking van de meeste behandelingen bij kanker op dit principe.
Door temperatuurverhoging (hyperthermie), radio actieve bestraling en
chemotherapie wordt een immense hoeveelheid vrije radicalen vrijgemaakt. De
bedoeling is dat deze vrije radicalen de tumorcellen aanvallen. Dat gebeurt ook wel
maar helaas zijn deze behandelingen niet zonder bijwerking.
Hoe een ontsteking uit de hand kan lopen
Vrije radicalen worden ingezet om ziekteverwekkers onschadelijk te maken en om
beschadigd weefsel en beschadigde cellen op te ruimen. Als er ontstekingen worden
gesignaleerd reageert het lichaam door meer vrije radicalen te maken. Zo lang het
aantal vrije radicalen enigszins beperkt is kan het lichaam het proces controleren,
maar als er zoveel vrije radicalen gemaakt worden dat ze niet alleen
ziekteverwekkers en beschadigd weefsel aanvallen maar ook gezond weefsel
ontstaat een chronische ontsteking. Want door de beschadiging van het gezonde
weefsel krijgt het lichaam weer een melding van beschadiging wat leidt tot het meer
produceren van vrije radicalen. Door sommige wetenschappers wordt een dergelijke
ontsteking een “stille”ontsteking genoemd. Zij zien een “stille ontsteking”als een
mogelijke oorzaak voor een hele lijst van degeneratieve aandoeningen zoals
gewrichtsontsteking, chronische vermoeidheid, osteoporose, multiple sclerose,
fibromyalgie, schildklierfunctie, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Crohn en vele
7
andere. Bij al deze aandoeningen wordt een relatie gezien met een verstoring van
het immunsysteem en een chronische ontsteking.
Welke aandoeningen worden in verband gebracht met een overschot aan vrije
radicalen?
Astma, allergie,
reuma,jicht,chronische
vermoeidheid,
ontstekingen, spierpijn,
slaapstoornissen, hoge
bloeddruk, (chronische)
darmontsteking,
diabetes, hart- en
vaatziektes,
Nagenoeg alle klachten ontstaan vanuit de cellen, dus als de cellen weer goed gaan
functioneren gaat het lichaam goed functioneren en zullen klachten verdwijnen. Om
goed te kunnen werken hebben cellen voldoende voedingsbouwstoffen nodig, een
schone werkomgeving en voldoende celenergie. Als er klachten zijn is er altijd iets mis
met deze “arbeidsvoorwaarden” van de cellen. De cellen waarschuwen op tijd als de
arbeidsvoorwaarden niet goed meer zijn, maar vaak worden deze waarschuwingen niet
herkend, weggedrukt of niet serieus genomen. In alle lezingen wordt ingegaan op de
waarschuwingen die uw cellen u geven en op mogelijkheden om uw cellen weer goed
te laten functioneren en zodoende zowel lichamelijke als psychische klachten te
verhelpen of te voorkomen.
In het boek “het CelHerstelConcept” wordt de samenhang tussen de
arbeidsvoorwaarden van de cel, de waarschuwingssignalen en het ontstaan van
klachten uit de doeken gedaan. Ook worden diverse mogelijkheden beschreven om de
arbeidsvoorwaarden te herstellen.
Meer informatie
CITT Capitool 24 7521 PL Enschede
www.citt.nu [email protected] Telefoon: 053 4750230
8