Drempelgebed

Drempelgebed
Hier zijn wij Heer,
Een klein groepje mensen
Dromend op hoop en zegen
Bij elkaar vanwege een oud verhaal
Rond het delen van het brood
Hier zijn wij Heer
Omdat wij geloven
Dat de ban gebroken kan worden
Omdat wij hoop en moed zoeken
Op de weg van bevrijding
De weg door de zee
De weg door de dood heen
Amen
Op weg naar het land van je dromen…
Zo heet het laatste lessenblok van de basiscatechisanten
Samen zetten we onze voetstappen in die van de mensen voor ons. In de
voetstappen van Mozes en zijn volk die uit Egypte vluchtten; in de voetstappen van
het joodse volk in de tweede wereldoorlog, dat uit Nederland werden verdreven en
vanuit de Hollandse Schouwburg een waarschijnlijke dood tegemoet gingen; in de
voetstappen van Jezus, van wie we vanavond horen hoe Hij met zijn vrienden voor
de laatste keer de maaltijd deelt. Het is geen ontspannen bijeenkomst. Niet iedereen
die aan tafel zit is langer elkaars vriend. Stel je voor, zoals wij hier vanavond bij
elkaar zitten, dat we zouden moeten denken: wie is mijn vriend, wie is mijn vijand?
Mensen met wie je het altijd goed hebt kunnen vinden, die zich ineens tegen je
keren. Vrienden die elkaar afvallen, erger nog elkaar verraden.
‘Ik ben het toch niet rabbi?’
‘Jij zegt het’
Een hele wereld gaat schuil achter die woorden: een geschiedenis van
verbondenheid en verraad: lange tijd reist Judas met Jezus mee, volgt zijn
onderricht, ziet wat Hij doet. Als geen ander kan hij weten wat een kostbaar en
bijzonder mens deze Jezus is. En dan toch dit verraad…
Minstens even vreemd is het, dat de maaltijd toch doorgaat. Een maaltijd in de
traditie van het joodse volk: een maaltijd ter herinnering aan de uittocht, de bevrijding
uit Egypte. Generaties lang heeft het volk daar in slavernij geleefd. Vlak voor hun
bevrijding moesten de Israëlieten een lam slachten en het bloed daarvan aan de
deurpost smeren. Als een teken van bescherming. In ieder huis in Egypte waar geen
bloed aan de deur te zien was, stierf in die nacht de eerstgeborene. De Egyptenaren
raakten hier zó van ontdaan dat ze het volk Israël smeekten om uit hun land te
vertrekken. Het offer bracht vrijheid.
Jezus ziet zijn eigen dood aankomen. Hij voelt hoe de mensen om hem heen
samenspannen om hem het spreken te ontnemen, om hem alles te ontnemen, tot
zijn leven aan toe. Zelfs één van degenen met wie Hij het bevrijdingsmaal eet, draagt
daaraan bij. In plaats van te kiezen voor zichzelf, in plaats van te vluchten of te onder
handelen op welke voorwaarden hij misschien aan gevangenname kan ontkomen,
gaat Jezus door op de weg die hij insloeg. Een moeilijke weg. Het kan niet anders of
Jezus heeft er ook wel eens aan getwijfeld of hij het vol kan houden, maar hij kan
persoonlijk niet anders dan trouw blijven aan wat hij ziet als zijn roeping: trouw aan
God die tegen ieder mens zegt: Ik, ik ben jouw God, Ik ben je Schepper, ik ben je
bevrijder, ik ben je Vader en je Vriend, ik ben er voor jou, ik hou van jou.
Jezus voelt zich zo verbonden met die God, die liefde is, dat Hij zelf die liefde
uitstraalt in alles wat hij doet. Zo ook bij deze maaltijd. Jezus ziet de situatie onder
ogen, hij spreekt uit wat hem bezig houdt, het komende verraad door zijn vriend,
maar hij spreekt vooral over liefde. ‘neem eet, dit is mijn lichaam. Jezus ziet zijn
eigen dood als een offer, hij geeft zichzelf helemaal, onvoorwaardelijk. Jezus ziet
zichzelf als zo’n lam dat wordt geslacht. Zijn dood zal zijn vrienden, zal alle mensen,
beschermen tegen de dood. Precies zoals het bloed aan de deurpost lang geleden
de Israëlieten beschermde in Egypte. Dat zegt Jezus dan ook tegen zijn vrienden als
Hij het brood breekt en de wijn inschenkt tijdens de maaltijd: ‘Neem en drink, want dit
is mijn Bloed dat voor jullie en voor velen vergoten wordt.’. Jezus geeft zichzelf,
helemaal. Dat is het wat wij gedenken wanneer wij straks de maaltijd vieren, in
navolging van Jezus, in het voetspoor van de mensen voor ons. Omdat liefde het
wint.,omdat God met ons mee gaat dwars door het lijden naar nieuw leven in zijn
Naam, Ik-ben-er-voor jou, Ik hou van jou, zoals jou houden mag van de mensen om
je heen. Amen.
Dienst van de Tafel
Voorganger:
Gemeente:
Voorganger:
Gemeente:
Voorganger:
vrede met u allen
VREDE OOK MET U
de HEER zal bij U zijn
DE HEER ZAL U BEWAREN
brengen wij dank aan de Heer onze God
(begin tafelgebed)
U komt onze dank toe
Wij danken U om uw Zoon Jezus Christus
Hij heeft met ons het leven gedeeld
het brood met ons gebroken
en ons laten zien hoe uw Koninkrijk er nu al uit kan zien
als wij samen delen en elkaar helpen
Wij denken daarbij aan U:
hoe U ons bij elkaar roept
van de jongste tot de oudste
om lijden en verdriet te delen
om vreugde en blijdschap te delen.
Daarom willen wij u loven en danken
en zingen wij U toe: heilig, heilig, heilig……
Samen willen wij nu de maaltijd vieren
We vieren dat we gemeente zijn,
mensen die bij Jezus willen horen en Hem willen volgen.
We herinneren ons hoe Jezus God dankte en het brood brak
bij het laatste avondmaal met zijn vrienden.
Hij zei daarbij:
Inzettingswoorden (woorden van de overlevering)
Dit is mijn lichaam dat voor jullie gebroken wordt;
eet daarvan als herinnering aan mij.
Toen ze gegeten hadden nam Hij de beker met wijn en dankte God nog een keer.
Hij gaf ook de beker aan zijn leerlingen en zei:
Deze beker met rode wijn zal jullie doen denken aan mijn bloed dat vloeien zal.
Drink er daarom van en vergeet nooit dat ik bij jullie was
om God en de mensen weer bij elkaar te brengen.
Zo willen wij het lijden en de dood van Jezus, onze Heer, herdenken.
Wij willen niet vergeten dat Hij is opgestaan en nu voor altijd leeft.
En wij vertellen elkaar over zijn leven en over zijn dood,
net zolang tot Hij zelf terugkomt.
Het kinderkoor zingt: ‘Onze Vader’
Nodiging
Zoals wij allen, de kleinen met de groten, een stukje van hetzelfde ongezuurde brood
krijgen, zo mogen wij delen in Gods liefde voor ons.
Zoals wij allen, de kleinen met de groten, een slokje druivensap drinken uit dezelfde
beker, zo mogen wij leven uit Gods liefde.
Zo nodigen wij U, vanavond uit, van groot tot klein, de matzes en de druivensap aan
elkaar door te geven en te delen in het geheim van Gods liefde.