Egypte - abh-ace

Uitvoer naar de
Arabische Republiek EGYPTE
Reglementering
♦ Invoerreglementering & Documenten
♦ Zakendoen met Egypte
♦ Uitvoer van werken in Egypte
Redactie:
Koen Vanheusden, Expert reglementering
STUDIE VERWEZNLIJKT TER GELEGENHEID VAN DE GEZAMENLIJKE ECONOMISCHE
ZENDING NAAR EGYPTE VOORGEZETEN DOOR Z.K.H. PRINS FILIP (24 TOT 29 MEI 2008)
ABH / APRIL 2008
INHOUDSTAFEL
1.
INVOERREGLEMENTERING & DOCUMENTEN BIJ INVOER .................. 3
1.1 DOUANEREGLEMENTERING – ALGEMEEN KADER ................................................ 3
1.2 DOUANEREGLEMENTERING – INVOERFORMALITEITEN ............................... …………9
1.3 DOCUMENTEN BIJ INVOER IN EGYPTE............................................................. 16
1.4 PRODUCTCERTIFICATEN ............................................................................... 26
1.5 VERPAKKING EN ETIKETTERING..................................................................... 30
2.
ZAKENDOEN MET EGYPTE ....................................................................... 33
2.1 INTERNATIONALE KOOPOVEREENKOMSTEN ..................................................... 34
2.2 AGENTUURCONTRACT – CONCESSIE VAN ALLEENVERKOOP ............................... 38
▪ Agentuur ..................................................................................................... 39
▪ Concessie van alleenverkoop .......................................................................... 42
2.3 INTERNATIONAAL PRIVAATRECHT .................................................................. 42
3.
UITVOEREN VAN WERKEN IN EGYPTE..................................................... 47
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
2
I.
INVOERREGLEMENTERING &
DOCUMENTEN bij INVOER
Helaas biedt de website van de Egyptische douane (Egyptian
Customs Authority - www.customs.gov.eg/) weinig houvast aan wie
op zoek is naar informatie over het Egyptische invoerregime. Deze
website biedt namelijk enkel informatie in het Arabisch.
Voor buitenlanders is de website van het Egyptische Ministerie van
Financiën (www.mof.gov.eg/) dan een beter startpunt. Deze
website heeft wel een Engelse pagina (www.mof.gov.eg/english)
met links naar het Egyptische douanetarief en het Egyptische
douanewetboek.
Op de webpagina van het Egyptian International Trade Point op de
site
van
het
Ministry
of
Trade
and
Industry
(www.tpegypt.gov.eg/Default.aspx) vindt u de adresgegevens van
Egyptische
douane-agenturen
www.tpegypt.gov.eg/CustClear.aspx).
Het Ministry of Trade and Industry heeft ook een afdeling “Trade
Agreement Sector” (www.tas.gov.eg/english/) waar men de
handelsakkoorden die Egypte heeft afgesloten (WTO, bilateraal, ..)
kan opvolgen.
Op de website www.egyptlaws.com/ kan men – tegen betaling – de
meeste Egyptische wetteksten bestellen.
1.1. DOUANEREGLEMENTERING – ALGEMEEN KADER
Praktische
benadering van de
Egyptische
invoerregeling
Hoewel Egypte lid is van WTO en van de Werelddouaneorganisatie
en op 8 januari 2008 ook is toegetreden tot de “International
Convention on the Simplification and Harmonization of Customs
Procedures”, en hoewel een Ministerieel Besluit uit 2004 (Decreet
N°.
17/2004)
een
beroepsprocedure
tegen
willekeurig
douaneoptreden heeft gecreëerd, zijn de procedures om goederen
in Egypte in te voeren uitermate complex.
De ervaring leert namelijk dat de wijze waarop de douane deze
procedures toepast, dikwijls sterk afwijkt van de tekst van de
talrijke reglementen die deze procedures regelen. Bovendien heeft
de douane een quasi onbeperkte vrijheid om bijkomende
documenten en stukken op te vragen, wat de invoerprocedure
helemaal kan lamleggen en grote kosten (“demurrage &
detention”) meebrengt.
In de “Corruption Perception Index 2007” van Transparency
International (www.transparency.org) staat Egypte ver onderaan
op de 105de plaats, samen met landen als Albanië en Burkina Faso
en net voor landen als Moldavië, Rwanda en Oeganda.
Contacten met de Egyptische overheid zijn dus over het algemeen
vrij corruptiegevoelig en, zoals dat overal het geval is, is vooral de
douaneadministratie bijzonder vatbaar voor corruptie:
−
Buitenlanders zijn dikwijls niet goed vertrouwd met de
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
3
Egyptische invoervoorschriften en elke documentaire fout
kan door de Egyptische douaneadministratie worden
uitgebuit;
−
Administratieve pesterijen ten aanzien van buitenlanders –
die dikwijls worden verondersteld in overvloed te baden –
worden maatschappelijk vaak als minder erg beschouwd
dan ten aanzien van eigen bedrijven en onderdanen;
−
De douanewetgeving geeft de administratie doorgaans zeer
veel vrijheid in de toepassing van de regels (de douane
mag uitleg vragen, kan documenten aanvaarden…) en bij
het bepalen van eventuele sancties (bevoegdheid tot
dading). Van die subjectieve bevoegdheden wordt wel eens
misbruik gemaakt;
−
Buitenlanders kunnen zich dikwijls niet verweren tegen
administratieve willekeur (taal, afstand, kosten, …);
−
Het documentaire karakter van de procedures, de
taalproblemen, de verschillen in wetgeving tussen het land
van uitvoer en het land van bestemming en het gebrek aan
communicatie tussen de administraties van de betrokken
landen worden door importeurs en exporteurs maximaal in
hun voordeel uitgebuit;
−
…
Deze realiteit mag in de analyse van het Egyptische invoerregime
nooit uit het oog verloren worden.
Aan de andere kant mag men er echter ook geen verkeerde
conclusies uit trekken en doen alsof er helemaal geen regels zijn:
−
hoe beter men de geldende regels kent en naleeft, hoe
minder gemakkelijk men slachtoffer is van corruptie;
−
wie werkt met gevestigde bedrijven en met systemen van
integrale kwaliteitszorg kan zich geen geur van corruptie
veroorloven;
−
corruptie en omkoping zijn oplossingen op korte termijn.
Wie wenst te investeren in een langdurige aanwezigheid op
de Egyptische markt kan zich geen dergelijke wankele basis
veroorloven.
Het is voor Belgische bedrijven niet altijd eenvoudig om beide
realiteiten met elkaar te verzoenen, maar toch zijn er enkele
vuistregels in acht te nemen:
−
Laat de invoerformaliteiten in Egypte over aan uw klant
(agent, distributeur, …) … ook als u in Egypte over een rep
office beschikt. Verkoop dus niet DDP;
−
Laat u er niet toe verleiden om (bewust) zelf in frauduleuze
mechanismen (onderfacturatie, tarificatiefraude …) mee te
stappen. Als uw commerciële partner die keuze maakt, kan
u dit niet altijd verhinderen maar laat hem daar dan in elk
geval zelf alle verantwoordelijkheid voor dragen (door FOB
te verkopen, via tussenvennootschappen, …).
−
Geef u er rekenschap van dat de kans reëel is dat uw
producten, ook al doet u daar niet aan mee, in Egypte met
verlaagde facturen, vervalste certificaten, verkeerde
tariefnummers enz. worden ingevoerd als u niet met
industriële partners werkt;
−
Leef de leveringsinstructies – en vooral de instructies
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
4
aangaande de douanepost waar de goederen moeten
worden aangeboden – scrupuleus na. Als de zending via
een douanier die niet “in het schema werd betrokken” moet
worden ingeklaard, zijn de gevolgen vaak onoverzienbaar;
−
Gevestigde bedrijven nemen doorgaans zo weinig mogelijk
risico’s. Structuren waar niets te rapen valt als het mis
loopt en/of die snel kunnen worden opgedoekt (traders,
agenten,…) zijn veel gevoeliger.
Toch blijkt de kost van invoeren en uitvoeren, in weerwil van deze
overwegingen, in Egypte beduidend lager te liggen dan in België.
Dat blijkt tenminste uit de gegevens (voor een dry-cargo, 20-foot,
full container load container) van de Wereldbank
(www.doingbusiness.org/ExploreTopics/TradingAcrossBorders/).
Egypte - Export Procedure
(2007)
Duur
(in dagen)
Voorbereiding documenten
Kost (in USD)
per container
10
104
Douane-afhandeling en technische controle
1
90
Haven- en terminalhandling
2
170
Binnenlands vervoer en behandeling
2
350
15
714
Totaal:
Egypte - Invoer Procedure
(2007)
Duur
(in dagen)
Voorbereiding documenten
Kost (in USD)
per container
12
104
Douane-afhandeling en technische controle
2
90
Haven- en terminalhandling
2
185
Binnenlands vervoer en behandeling
2
350
18
729
Totaal:
Egypte is – althans volgens deze gegevens – dus goedkoper dan
België … maar wel veel trager.
België - Export Procedure
(2007)
Duur
(in dagen)
Kost (in USD)
per container
Voorbereiding documenten
3
350
Douane-afhandeling en technische controle
1
250
Haven- en terminalhandling
1
350
Binnenlands vervoer en behandeling
3
650
Totaal:
8
1,600
Duur
Kost (in USD)
België - Import Procedure
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
5
(2007)
(in dagen)
per container
Voorbereiding documenten
5
350
Douane-afhandeling en technische controle
2
250
Haven- en terminalhandling
1
350
Binnenlands vervoer en behandeling
1
650
Totaal:
9
1,600
Vrijhandelsakkoorden
De bevoorrechte handelsrelaties tussen Egypte en de Europese
Unie dateren al van bijna 30 jaar geleden (Verordening nr. 2213/78
van 26/09/1978 - PB L 266 dd 27/09/1978) maar werden in de
loop der jaren steeds verder uitgebreid.
Sedert 01/01/2004 worden de invoerrechten tussen de Europese
Unie en Egypte niet langer eenzijdig in het voordeel van Egypte
maar wederzijds afgebouwd en kunnen ook bepaalde EU-goederen
bij invoer in Egypte tariefverlaging of zelfs –vrijstelling genieten
(Besluit nr. 2003/913/EG van de Raad van 19/02/2003 betreffende
de sluiting in de vorm van een briefwisseling inzake de voorlopige
toepassing van de bepalingen in verband met de handel en
aanverwante zaken van de Euromediterrane Overeenkomst waarbij
een associatie tot stand wordt gebracht tussen de Europese
Gemeenschappen en hun lidstaten, enerzijds, en de Arabische
Republiek Egypte, anderzijds (P.B. nr. L 345 van 31/12/2003).
Dit zgn. “Interimakkoord” werd met ingang van 1 maart 2006
opgevolgd door het definitieve associatieakkoord (Besluit Nr.
1/2006 van de associatieraad EU-Egypte van 17/02/2006 tot
wijziging van Protocol nr. 4 (2006/185/EG) P.B. nr. L 73 dd
13/03/2006). Na vijftien jaar, dus tegen 2018, zouden in
toepassing van dit akkoord in de handel tussen de EU en Egypte
geen invoerrechten meer van toepassing zijn.
Voor meer informatie:
COMESA
−
www.eudelegation.org.eg/en/eu_and_country/association.htm
−
ec.europa.eu/taxation_customs/customs/customs_duties/ru
les_origin/introduction/index_en.htm
−
ec.europa.eu/world/where/egypt/index_en.htm
−
ec.europa.eu/external_relations/euromed/
Egypte is lid van de COMESA (Common Market for Eastern and
Southern Africa) waartoe ook Angola, Burundi, de Comoren, D.R.
Congo, Djibouti, Eritrea, Ethiopië, Kenya, Madagascar, Malawi,
Mauritius, Rwanda, de Seychelles, Soedan, Swaziland, Uganda,
Zambia en Zimbabwe behoren. De onderlinge invoertarieven
worden binnen dit regionale blok geleidelijk afgebouwd en het
uiteindelijke doel van COMESA is de vorming van een douane-unie.
Binnen COMESA worden goederen “van oorsprong” geacht wanneer
zij
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
6
−
ofwel geheel en al verkregen zijn
−
ofwel minder dan 60% van de CIF-waarde aan ingevoerde
materialen bevatten
−
ofwel minstens 35% van de EXW aan toegevoegde waarde
bevatten (in uitzonderlijke gevallen volstaat 25%
toegevoegde waarde).
Meer info: www.comesa.int/trade/
GAFTA
Samen met verschillende andere lidstaten van de Arabische Liga
(Bahrein, Irak, Jemen, Jordanië, Koeweit, Libanon, Libië, Marokko,
Oman, Palestijnse Autonome Gebieden, Qatar, Saoedi-Arabië,
Soedan, Syrië, Tunesië en de Verenigde Arabische Emiraten) vormt
Egypte de “Greater Arab Free Trade Agreement” (GAFTA). Deze
vrijhandelszone is in januari 2005 in werking getreden.
Als gevolg hiervan zijn de invoerrechten voor producten van
Arabische oorsprong afgeschaft, met uitzondering van enkele
producten zoals landbouwproducten en textiel. Goederen worden
van oorsprong wanneer 40% van de EXW-waarde werd
toegevoegd.
Door GAFTA is de “Agadir Agreement for the Establishment of a
Free Trade Zone between the Arabic Mediterranean Nations” in
onbruik gevallen. Het akkoord van Agadir was in 2004 tot stand
gekomen tussen Jordanië, Tunesië, Marokko en Egypte met het oog
op de vestiging van een Arabische vrijhandelszone in het
Middellandse Zeebekken. Omdat al zijn leden eveneens lid zijn van
GAFTA, heeft Agadir zijn nut verloren.
Meer info:
−
www.arableagueonline.org/
−
www.arabji.com/ArabGovt/ArabLeague.htm
Bilaterale vrijhandelsakkoorden
Egypte en Turkije hebben eind december 2005 een handelsakkoord
getekend om de onderlinge handel en investeringen te bevorderen.
De invoerrechten zullen in toepassing van dit akkoord gefaseerd
worden afgebouwd maar dit akkoord past ook in het initiatief tot
oorsprongscumulatie in de MEDA-zone. Daarom moet Egypte ook
met de andere landen uit het Middellandse Zeegebied waarmee de
EU
een
associatieakkoord
heeft
afgesloten
bilaterale
handelsakkoorden sluiten. Dat is intussen het geval met Libanon,
Syrië, Marokko, Tunesië, Libië, en Jordanië.
GSP
In het kader van het “General System of Preferences” (GSP) geniet
Egypte als ontwikkelingsland ook in tal van landen waarmee (nog)
geen vrijhandelsakkoord werd afgesloten voor een hele reeks
goederen
tariefpreferentie.
Anderzijds
verleent
Egypte
tariefverlaging bij invoer uit de minst ontwikkelde landen (GSTP).
Israël
Hoewel Egypte lid is van Arabische Liga die al in 1948, bij de
stichting van de staat Israël, een boycot ten aanzien van de handel
met Israël heeft uitgevaardigd, past het land deze boycot niet toe.
Toen Egypte in 1979 een vredesverdrag afsloot met Israël, kwam
wat Egypte betreft namelijk formeel een einde aan de boycot. Dat
belet niet dat ondernemers in Egypte op eigen initiatief (openlijk of
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
7
feitelijk) Israëlische goederen kunnen weigeren.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
8
1.2. DOUANEREGLEMENTERING – INVOERFORMALITEITEN
Het Egyptische invoerregime wordt in hoofdzaak geregeld door de
Law n° 121/1982 die de registratie van importeurs regelt, door de
douanewet (Law n° 66/1963, as amended), door de Law n°
118/1975 on Import and Export en door de uitvoeringsbepalingen
(Decree by the Minister of Foreign Trade & Industry no.770/2005
Issuing the Executive Regulation To Implement Import and Export
Law no.118/1975 as well as Inspection and Control Procedures of
Imported And Exported Goods).
Wettelijk kader
Wie in Egypte bedrijfsmatig goederen wil invoeren, moet zich laten
registreren bij de “General Organization for Export and Import
Control” (GOEIC - www.goeic.gov.eg/), een afdeling van het
Egyptische Ministry of Foreign Trade and Industry (Law 121/1982).
Bij de registratie moet al worden meegedeeld welke goederen men
wil invoeren. Bovendien moet de importeur alle invoeren via een
Egyptische bank betalen.
Verplichte
registratie van
importeurs
Na registratie reikt het GOEIC een “Importer Card” uit, die bij
inklaring moet worden voorgelegd. Om de drie jaar moet de
registratie vernieuwd worden.
In
principe
kunnen
alleen
Egyptische
onderdanen
en
vennootschappen een “Importer Card” bekomen maar in het kader
van investeringsprojecten kan hierop een uitzondering worden
gemaakt. Buitenlandse bedrijven die in Egypte geen productieeenheid hebben maar een rep office, kunnen evenwel alleen
goederen die voor de werking van dat kantoor vereist zijn invoeren
in Egypte.
Zoals dat in veel andere Arabische landen het geval is, kunnen
buitenlanders, ongeacht of zij ten persoonlijke titel dan wel onder
een vennootschap handelen, dus niet voor eigen rekening goederen
of diensten in Egypte invoeren. In de praktijk zal dit doorgaans
meebrengen dat zij een beroep moeten doen op een plaatselijk
agent
of
distributeur
die
de
goederen
onder
zijn
verantwoordelijkheid in Egypte zal invoeren.
Het concrete gevolg van deze registratieplicht is dat het niet
mogelijk is om in Egypte als buitenlandse onderneming EXW te
kopen of DDP te verkopen – voor zover deze leveringsvoorwaarden
volgens de definitie van Incoterms 2000 worden toegepast.
Verplichting tot
rechtstreekse
uitvoer naar Egypte
Een Ministerieel besluit van november 1998 (Ministerial Decree N°
619/1998) bepaalt dat consumentengoederen rechtstreeks vanuit
het land van oorsprong in Egypte moeten ingevoerd worden. In
1999 werden enkele uitzonderingen op deze regel geformuleerd
(Decree n° 423/1999), m.n. voor goederen die uit transithavens
komen of die geassembleerd worden, maar de algemene regel blijft
toch dat het land van herkomst van de goederen ook het land van
oorsprong moet zijn.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
9
Krachtens de Import & Export Law n° 118/1975 mogen de meeste
producten in Egypte worden ingevoerd. Er geldt wel een
invoerverbod voor slachtafval van kippen, kippenvleugels en
kippenlever, goederen met religieus gevoelige kentekens, tweetakt
motorfietsen zonder injectiepomp, asbest, remschoenen van
asbest, tonijn met GGO-olie en een groot aantal pesticiden.
Invoerverboden
Ook is het principieel verboden tweedehandsgoederen in te voeren.
Een uitzondering wordt gemaakt voor productielijnen, machines,
apparaten en onderdelen, voertuigen en reserveonderdelen,
sportmateriaal
en
sportapparaten,
containers,
wapens,
vliegtuigwielen, schroot en metaalresten (inclusief gebruikte rails),
plastic afval, kladpapier, oud papier (kranten en tijdschriften) en
gebruikte boeken en vodden.
U kan deze lijsten consulteren op de website van de “General
Organization for Export and Import Control” (GOEIC www.goeic.gov.eg/daleel2.html). Op deze website kan u ook
nagaan welke bijzondere regels gelden (bv. computers max 10 jaar
oud) en bij welke administratie de vereiste vergunning moet
worden aangevraagd.
Voorts geldt een invoerverbod voor gevaarlijke chemische stoffen
en bepaalde pesticiden (Ministerial Decree 147/1996), gevaarlijk
afval (Law 4/1994), ozonafbrekende stoffen (Montreal Conventie),
gebruikt telecommunicatiemateriaal (art. 46 Telecommunications
Law), tweedehandse personenwagens (Decree 580/1998).
Egypte is op 4 januari 1978 toegetreden tot de “Convention on the
International Trade in Endangered Species”. De handel in
beschermde dieren en planten en producten hiervan is daardoor,
behoudens
vergunning,
verboden
(zie
www.cites.org/common/directy/e/egypt.html).
Invoervergunningen
Voor zover de importeur geregistreerd is (zie hieronder), zijn
invoeroperaties doorgaans niet aan een afzonderlijke invoervergunning onderworpen. Niettemin gelden voor tal van goederen
verplichte kwaliteitscontroles (zie verder).
Egypte kent geen quota of tariefquota bij invoer.
Praktisch – de
aangifte
Binnen 24 uur na aankomst van het schip moet de kapitein bij de
douane een manifest indienen met daarop alle goederen aan boord
van zijn schip. Als geen gebruik gemaakt wordt van een geregelde
scheepslijn of als de rederij geen agent heeft in Egypte, moet dit
manifest in de haven van vertrek door de douane geviseerd worden
(art. 32 Customs Law). Voor luchtvracht moet het manifest bij
aankomst worden ingediend.
De bepalingen in de Egyptische douanewet aangaande de
invoeraangifte (art. 43-49 Customs Law) bevatten geen bijzondere
termijnen voor het indienen van de aangifte maar als de goederen
binnen 4 maanden geen douanebestemming hebben gekregen,
kunnen zij openbaar worden verkocht (art. 126 Customs Law).
Voor bederfbare goederen gelden kortere termijnen.
In alle havens van Egypte mogen goederen acht dagen gratis
worden opgeslagen (“free time”). Na deze termijn worden
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
10
opslagkosten (“detention”) in rekening gebracht.
Ingevoerde goederen kunnen zes maanden in een douane-entrepot
worden opgeslagen (art. 72 Customs Law). Deze termijn kan
éénmalig met drie maanden worden verlengd. Als de goederen niet
worden wederuitgevoerd en de opslagkosten niet worden betaald,
kunnen de goederen na 1 maand door de douane openbaar worden
verkocht (art. 77 Customs Law).
De retributie (“customs surcharge”) die in het verleden werd
geheven voor de administratieve formaliteiten bij inklaring,
inspectie en tariefindeling werd in september 2004 afgeschaft
(Ministerial Decree 1230/2004).
Bevoegde administratie:
Director General of Customs
Customs Authority
Ministry of Finance
Tower 3, Third Floor
Nasr City, Cairo
www.customs.gov.eg
In de praktijk duurt het vaak wel twee weken voordat alle
invoerformaliteiten afgehandeld zijn. Als het product niet voldoet
aan één of andere vereiste, kan dit de invoer helemaal blokkeren.
De procedure dan opnieuw op gang trekken is tijdrovend
(termijnen die snel 3 maanden in beslag nemen) en bijzonder duur.
Invoerrechten
Het Egyptische tarief van invoerrechten (goederennomenclatuur)
volgt het geharmoniseerd systeem
(“Harmonised Commodity
Description and Coding System” - HS) van de Wereld
Douaneorganisatie
en
kent
vooral
ad
valorem
rechten
(percentagerechten berekend op de douanewaarde). Egypte heeft
zijn douanetarief aangepast aan de wijzigingen die het HS in 2007
heeft ondergaan (Presidential Decree n° 39/2007).
Het Egyptische douanetarief 2008 kan geraadpleegd worden op de
website
van
het
Egyptische
Ministerie
van
Financiën:
www.mof.gov.eg/english/sitemap (klik onder “Customs” de
hyperlink “Customs Tariff”).
Europese exporteurs kunnen hiervoor echter ook terecht op de
MarketAccess
Database
van
de
Europese
Commissie
(mkaccdb.eu.int/).
Voor de invoerrechten,
- ga naar “Applied Tariffs Database”
- selecteer “Egypt”.
- voer vervolgens de eerste 4 (of 6) cijfers van het
douanetarief of een goederenomschrijving in het Engels in;
- door de zoekfunctie aan te klikken verschijnen (na een
copyright notice) de invoerrechten;
- onder de hoofding “MFN” vindt u het derdelandstarief en
onder “EU” het preferentiële tarief dat voor EU-goederen
van toepassing is;
- als u vervolgens de tariefcode van het product aanklikt,
krijgt u de bijkomende rechten (GST, accijnzen, …).
Aangezien de MarketAccess Database enkel via een Europese
server kan worden geconsulteerd en uitsluitend het MFN-tarief
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
11
meedeelt, is het aangewezen om het Egyptische tarief rechtstreeks
te consulteren wanneer goederen die geen EU-oorsprong hebben
worden geleverd.
Het Egyptische douanetarief bevat voornamelijk waarderechten. In
2004 werd het aantal tariefbanden teruggebracht van 27 naar 6.
Het gewogen gemiddelde van de Egyptische invoerrechten daalde
daarmee van 14,6% naar 9,1% en ook de uitvoerrechten en
bijkomende heffingen bij invoer werden afgeschaft.
In 2007 werden de invoerrechten verder verlaagd tot:
−
2% voor grondstoffen, primaire voedingswaren en bepaalde
milieuvriendelijke goederen
−
5% voor investeringsgoederen (uitgezonderd transportmiddelen)
−
10% voor intermediaire goederen
−
20% voor verbruiksgoederen en
−
30%
voor
duurzame
consumptiegoederen.
en
semi-duurzame
Daardoor daalde het gewogen gemiddelde invoerrecht tot 6,9%.
Voor alcoholhoudende dranken, tabak en personenauto's gelden
hogere
invoerrechten
en
voor
IT-goederen
geldt
een
tariefvrijstelling in toepassing van het Information Technology
Agreement (ITA) dat binnen WTO werd afgesloten en waartoe
Egypte in 2003 is toegetreden.
Als de normale marktwaarde van een in Egypte ingevoerd product
in het land van oorsprong of herkomst hoger ligt dan de prijs bij
uitvoer
naar
Egypte,
kan
de
Egyptische
overheid
antidumpingheffingen opleggen. De bevoegde instantie is het
“Trade Remedies Department” van de “Trade Agreements Sector”
(TAS)
van
het
Ministry
of
Trade
and
Industry
(www.tas.gov.eg/English/Trade%20Remedies/About/#).
In toepassing van de talrijke vrijhandelsakkoorden die Egypte heeft
afgesloten (zie hoger) kan op overlegging van het vereiste
certificaat van oorsprong (zie verder) en een bewijs van
rechtstreeks vervoer tariefverlaging bekomen worden.
Vrijstellingen
Bij invoer van machines, apparatuur, transportmaterieel,
vervoermiddelen, productielijnen en onderdelen in het kader van
investeringsprojecten kan (eventueel gedeeltelijk) vrijstelling van
invoerrechten
worden
genoten.
Voor meer details kan men terecht op het “Egyptian Investment
Portal” bij het Ministry of Investment (www.investment.gov.eg/ kijk in het “Information Center” onder “Laws and Regulation”).
Daarnaast kan gehele of gedeeltelijke vrijstelling van invoerrechten
worden verleend voor onder meer:
−
giften, schenkingen
overheid;
en
monsters
bestemd
−
assemblageonderdelen, waarvan het eindproduct ten
minste uit 40 procent lokaal geproduceerde onderdelen
bestaat;
−
terugkerende goederen, wegens weigering of beschadiging,
waarvoor reeds invoerrechten zijn betaald;
−
provisie, brandstoffen en andere goederen bestemd voor
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
12
voor
de
schepen en vliegtuigen in internationaal verkeer.
Vrijstellingen worden eveneens verleend bij invoer voor
veredelingsdoeleinden onder borgstelling of met terugbetaling /
drawback (art. 98-100 en 102-106 Customs Law). De veredelde
goederen moeten binnen een periode van 2 jaar worden verwerkt
in een eindproduct en weer uitgevoerd. Deze termijn kan door de
Minister van Financiën verlengd worden.
Met ingang van 1 juli 2001 heeft Egypte zijn regels voor het
vaststellen van de douanewaarde grotendeels in overeenstemming
gebracht met de "Customs Valuation Agreement" van GATT/WTO.
De Egyptische regels zijn dan ook min of meer vergelijkbaar met
die welke in de Europese Unie gehanteerd worden.
Douanewaarde
De douanewaarde bij invoer is in principe gebaseerd op de
transactiewaarde van de goederen, inclusief alle kosten en uitgaven
om de goederen tot hun plaats van aankomst in Egypte te brengen
(= CIF/CIP border value - art. 22 Customs Law). Als de factuur in
buitenlandse munt is opgesteld, wordt de waarde naar Egyptische
pond omgerekend tegen de wisselkoers op de dag van de
douaneaangifte.
Bij uitvoer geldt de FOB-waarde, exclusief de exportheffing, als
douanewaarde (art. 24 Customs Law).
Aangezien onderfacturatie een probleem blijft, behoudt de
Egyptische douane een grote onderzoeksbevoegdheid. In de
praktijk wordt de douanewaarde vaak gecontroleerd aan de hand
van prijslijsten die elk jaar bij buitenlandse fabrikanten en
distributeurs worden opgevraagd. Als geen prijslijsten beschikbaar
zijn, wordt de hoogste “Egyptische verkoopprijs” van de goederen
als uitgangspunt genomen. Als de douane vermoedt dat er sprake
is van onderfacturatie, kan de factuurwaarde worden verhoogd met
een zgn. “improvement percentage” tussen 10 en 30%. Discussies
over
de
douanewaarde
geven
vaak
aanleiding
tot
beroepsprocedures.
Free Trade Zones
De handel in de vrije zones van Egypte wordt geregeld door de
Investment Law n° 8/1997. Egypte kent 10 openbare vrije zones
naast verscheidene particuliere vrije zones:
1. Alexandria Public Free Zone
2. Nasr City Public Free Zone
3. Port Said Public Free Zone
4. Suez Public Free Zone
5. Ismailia Public Free Zone
6. Damietta Public Free Zone
7. Media Public Free Zone
8. Shebin El- Kom Public Free Zone
9. Qeft Public Free Zone
10. Port Said East Port Public Free Zone
Goederen die in deze zones worden ingevoerd zijn niet
onderworpen aan de gewone douaneprocedures en zijn vrijgesteld
van invoerrechten en andere indirecte belastingen. De uitbater van
de vrijhandelszones (GAFI) heft in de plaats hiervan
−
een kleine bijdrage (tussen 100 en 1.000 USD) op het
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
13
geïnvesteerde bedrag;
−
1% van de CIF-waarde van alle goederen die – met
uitzondering van transit – in de zone worden ingevoerd en
uitgevoerd of
−
1% van de bruto inkomsten indien de activiteiten geen
goederenleveringen maar diensten betreffen.
De vergunningen worden uitgereikt door de “General Authority for
Investment and Free Zones” (GAFI):
General Authority for Investment and Free Zones (GAFI)
Salah Salem St.,
Cairo Exhibition Area, Egypte
Internet: www.gafinet.org
Egypte is niet aangesloten bij de ATA-conventie (Admission
Temporaire/Temporary Admission) en de tijdelijke invoer in Egypte
kan dus niet via een ATA-carnet worden geregeld. De tijdelijke
invoer moet daarom ter plaatse geregeld worden (art. 101 Customs
Law).
Tijdelijke invoer
Tijdelijke invoer onder vrijstelling van invoerrechten in Egypte is
mogelijk wanneer een bankgarantie met een geldigheidsduur van
ten minste zes maanden wordt geopend ten bedrage van de
invoerrechten en bijkomende heffingen die bij definitieve invoer
zouden verschuldigd zijn geweest. Deze garantie moet worden
goedgekeurd door één van de geaccrediteerde Egyptische banken.
Goederen moeten in principe binnen een jaar weer worden
uitgevoerd. Deze periode kan, als daar goede redenen voor zijn,
worden verlengd. De goederen mogen niet in Egypte worden
gebruikt. Tabak of beperkt houdbare producten komen om evidente
redenen niet in aanmerking.
Over
tijdelijk
ingevoerde
goederen
die
niet
worden
wederuitgevoerd, moeten de invoerrechten verhoogd met 10
procent en de gederfde rente alsnog betaald worden.
Film- en fotoapparatuur: voor het tijdelijk invoeren van film- en
fotoapparatuur is een vergunning nodig.
Personenwagens
Passagiersvoertuigen mogen, nadat een carnet de passage is
overlegd, tijdelijk in Egypte worden ingevoerd.
Het “Carnet de Passage” (of triptiek, toldoorgangsboekje - CDP) is
een document dat vergelijkbaar is met het ATA-carnet en dat
vooral door toeristen wordt gebruikt om met hun eigen
motorvoertuig (camper) in bepaalde landen te mogen binnenkomen
zonder betaling van invoer/transitrechten. Een automobielclub
(voor België is dat RACB) staat dan borg dat het voertuig ook
daadwerkelijk terug wordt uitgevoerd (en niet lokaal verkocht
zonder betaling van rechten).
Op
de
website
www.aitgva.ch/AIT_Site/Public/InterDocs/
CPD_countries.htm kan u nagaan in welke landen het CPD vereist
is.
Het carnet kan in België worden aangevraagd bij de:
RACB
Aarlenstraat 53, B – 1040 Brussel
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
14
Tel.: 02 287 09 11
E-mail: [email protected]
Kost: 220 EUR (incl. lidmaatschap) + 15 EUR portkosten - te
storten op bankrekening 310-0028116-72, met melding “CPD +
naam + port”).
Hierbij moet een borg of een bankwaarborg (waarop je
dossierkosten en een provisie moet betalen) en, tenzij men zelf een
huis heeft, een solidaire borgstelling door een persoon die eigenaar
is van een woning worden voorgelegd die de “theoretische rechten
bij invoer” moet dekken.
De geldigheid van het Carnet is 1 jaar maar de aanvangsdatum van
geldigheid kan vrij gekozen worden op het moment van aanvraag.
Voorts moet de persoon op wiens naam het Carnet wordt uitgereikt
ook eigenaar van het voertuig zijn. Is dit laatste niet het geval, dan
moet een kopie van de identiteitskaart van de eigenaar bij de
benodigde documenten worden gevoegd.
Het carnet wordt uitgegeven in een A4-formaat, en telt 5 - 11 - of
25 pagina's, afhankelijk van het aantal landen waarvoor het
gebruikt moet worden.
De bij aanvraag voor te leggen documenten zijn:
−
Fotokopie van de grijze (roze) kaart of inschrijvingsbewijs
(voertuig met Belgische nummerplaat). De transitplaten
worden niet aanvaard;
−
Fotokopie van de identiteitskaart van de eigenaar van het
voertuig;
−
Fotokopie van
borgstelling;
−
Origineel document voor de bankgarantie bijvoegen
(doorgaans 50% van de actuele waarde van het voertuig
met een minimum van 1 250 EUR);
−
Naam van de chauffeur(s) en telefoon of gsm-nummer;
−
Verplichte terugkeer van het voertuig naar België.
de
identiteitskaart
van
de
solidaire
Na ontvangst van alle documenten, kan het boekje een week later
worden afgehaald. Mits bijbetaling van 15 EUR kan het ook
aangetekend terug gestuurd worden.
Monsters en
reclamemateriaal
Egypte is aangesloten bij de “International Convention to Facilitate
the Importation of Commercial Samples and Advertising Material”
(untreaty.un.org/ENGLISH/bible/englishinternetbible/partI/chapter
XI/subchapA/treaty5.asp).
Monsters worden in principe zonder invoervergunning of betaling
van invoerrechten toegelaten. De monsters mogen echter niet voor
verkoop bestemd zijn of een waarde van meer dan 500 Egyptische
pond hebben. Daarnaast moeten de monsters bestemd zijn voor
een Egyptische importeur. De producten mogen niet voorkomen op
de lijst van invoerverboden. Als de douane van mening is dat de
monsters verkoopbaar zijn en/of een waarde hebben van meer dan
500 Egyptische pond, kan ondertekening van “Customs Form 93”
worden verlangd. In dit document verklaart de importeur de
goederen later weer te exporteren. De importeur of eigenaar dient
dan een borg ter hoogte van de invoerrechten en bijkomende
heffingen te betalen. Terugbetaling vindt plaats na bewijs van
wederuitvoer. De wederuitvoer moet binnen twaalf maanden
plaatsvinden.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
15
Medische monsters moeten voldoen aan de regelingen voor
farmaceutische producten, en voedselmonsters aan de regelingen
voor voedingsmiddelen.
Het is aan te raden monsters als bagage mee te nemen. Monsters
die per luchtpost of -vracht zijn verstuurd, zijn onderhevig aan
dezelfde importformaliteiten als normale goederenzendingen. Het
kan dan enkele weken duren voordat de douane de monsters
vrijgeeft. Neem vooraf contact op met de Egyptische importeur om
te bepalen hoe de monsters het snelst en zonder problemen
kunnen worden ingevoerd.
1.3. DOCUMENTEN BIJ INVOER IN EGYPTE
Informatie over de documenten die bij inklaring in Egypte moeten
worden voorgelegd vindt men op de “Market Access Database” van
de Europese Commissie (mkaccdb.eu.int/)
Voor de invoerformaliteiten gaat u naar “Exporters Guide to Import
Formalities”
Algemeen
−
selecteer het betrokken land (Egypte),
−
voer vervolgens de eerste 4 (of 6) cijfers van het
douanetarief of een goederenomschrijving in het Engels in
en dan krijgt men een lijst met de nodige documenten
−
door op het betrokken document te klikken, krijgt men
informatie over dat document (hoe aanvragen, eventueel
een model ...).
Documenten die zendingen naar Egypte begeleiden moeten hetzij
in het Arabisch, hetzij in het Engels worden opgesteld (eventueel
vertaling bijvoegen). Als op documenten en/of verpakking wordt
verwezen naar een adres in Egypte wordt best gebruik gemaakt
van de officiële benaming voor Egypte: "Arab Republic of Egypt".
Over het algemeen geeft de Egyptische importeur (agent,
distributeur of joint-venture partner) de nodige instructies
aangaande de documentaire verplichtingen (B/L, factuur, shipping
list, contract, invoervergunning, inspectiecertificaat …). Vaak is het
pas wanneer de kredietbrief (L/C) wordt geopend, dat de koper
aanduidt welke documenten hij precies nodig heeft.
Legalisatie
Handelsdocumenten die bij invoer in Egypte moeten worden
voorgelegd (facturen, contracten, certificaten …) moeten worden
ondertekend door een statutair gemachtigde persoon en moeten in
principe gelegaliseerd worden.
Egypte is niet toegetreden tot het Apostilleverdrag (Verdrag tot
afschaffing van het vereiste van legalisatie van buitenlandse
openbare akten, Den Haag, 05.10.1961; Wet van 5 juni 1975, B.S.
7
februari
1976).
Als men documenten (bv facturen) voor gebruik in Egypte wil laten
legaliseren moet het document eerst geviseerd worden door de
Kamer van Koophandel (VOKA) van de zetel van de exporteur en
daarna door de FOD Buitenlandse Zaken vereist. In tegenstelling
tot andere Arabische landen is geen legalisatie door de ArabBelgium-Luxemburg Chamber of Commerce vereist.
FOD Buitenlandse Zaken
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
16
Dienst Legalisatie C2.1
Bezoekadres: Karmelietenstraat 27
Postadres: Karmelietenstraat 15
B - 1000 Brussel
(Loketten open van maandag tot vrijdag van 9u00 tot 12u30 en
van 13u30 tot 15u30 – kostprijs : 10 EUR)
Meer info:www.diplomatie.be/nl/services/legalisation/docBel.asp
Pas daarna kan het document consulair gelegaliseerd worden door
de diensten van de Ambassade van Egypte te Brussel (kostprijs
“commercial legalisation”: 80 EUR - voorzie 2 extra exemplaren).
AMBASSADE EGYPTE
Uruguaylaan, 19
Consulaire afdeling: ingang Woudlaan 10 (zelfde gebouw)
B - 1000 BRUSSEL
Tel: 02/663.58.20, 663.58.00, 663.58.28 & 663.58.08
Het Ministerial Decree n° 1859/2004 bepaalt dat deze legalisatieprocedure voor goederen met EU-oorsprong kan worden vervangen
door het zegel van douane van de lidstaat van uitvoer. Niettemin
zal de Egyptische importeur (in de L/C) doorgaans vragen om de
documenten te laten legaliseren omdat hij niet het risico wil lopen
dat de douane bij de inklaring de geldigheid of authenticiteit van
één of ander document in twijfel trekt.
Een factuur heeft tal van functies. Op privaatrechtelijk vlak
bevestigt zij het bestaan van een schuld in geld van de
geadresseerde (de klant/debiteur) ten voordele van de afzender
van de factuur (de leverancier/schuldeiser) en van de modaliteiten
ervan (betalingstermijn, munt …). Tevens is de factuur een
uitnodiging aan de geadresseerde om zijn schuld te betalen en
vormt zij een beschrijving van een overeenkomst. Zo geldt de
factuur dus ook, allereerst tegen de leverancier die de factuur heeft
uitgereikt, als het bewijs van de overeenkomst.
Handelsfactuur
De factuur is echter veel meer dan dat. Een factuur kan ook een
kredietfunctie hebben (omdat zij het mogelijk maakt de
gefactureerde schuldvordering over te dragen of in pand te geven)
en zij vormt het centrale document in het BTW-gebeuren
(informatie over de toepasselijke BTW-regeling, controledocument
en basis voor de uitoefening van recht op aftrek door de afnemer).
Zij vormt voor de transportverzekeraar een beschrijving van de
aard en waarde van de goederen, enz.
In de internationale handel komen daar nog tal van functies bij en
afhankelijk van het doel waarvoor men de factuur concreet wil
gebruiken, zal de factuur bepaalde bijkomende vermeldingen
moeten bevatten.
Factuur als
document ter
ondersteuning van
de invoeraangifte in
Egypte
De exportfactuur is het basisdocument voor de uitvoeraangifte (uit
de EU) en de invoeraangifte (in Egypte). Zij bezorgt de douane en
alle andere partijen die bij de douaneformaliteiten betrokken zijn
(douaneagent …) de elementen voor het vaststellen van het
goederentarief, voor het bepalen van de douanewaarde, voor de
toepassing van de handelspolitieke maatregelen (vergunningen,
contingenten ...) en voor het verzamelen van de statistische
informatie.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
17
Daarom is het belangrijk dat de exportfactuur niet alleen aan de
voorschriften die gelden in het land van de exporteur voldoet – in
België moet zij als uitgaande factuur kunnen worden verwerkt –
maar in de mate van het mogelijke ook alle gegevens bevat die de
importeur nodig heeft om de invoeraangifte in Egypte te kunnen
invullen.
De factuur wordt, om in Egypte als document ter ondersteuning
van de invoeraangifte te kunnen worden gebruikt, best minstens in
vier exemplaren worden opgemaakt. Alle exemplaren moeten
worden ondertekend (met leesbare naam en functieaanduiding)
door een volgens het handelsregister (KBO) bevoegd persoon en
gelegaliseerd. Het factuurmodel (layout, …) is vrij.
De factuur moet voorts de gewone gegevens bevatten:
−
datum en nummer;
−
identiteit partijen (met vermelding van Arab Republic of
Egypt);
−
ordernummer;
−
bankgegevens exporteur;
−
betalings- en leveringsconditie (nummer van de L/C);
−
aantal colli;
−
nauwkeurige goederenbeschrijving
oorsprong, bruto- en nettogewicht);
−
land van oorsprong en herkomst;
(HS-nummer,
−
eenheidsprijs met vermelding eventuele korting;
−
totaalbedrag met eventuele korting;
−
naam van de expediteur;
−
datum van verzending.
merk,
Gegevens moeten overeenstemmen met eventueel voorafgaande
proformafactuur; factuurbedrag mag niet hoger zijn dan
proformabedrag
De factuur moet in het Engels of Arabisch worden uitgereikt. Frans
wordt ook aanvaard.
Documentair
krediet
De factuur is verder het “document de référence” voor het opstellen
van de transportdocumenten, de verzekeringscertificaten, de
uitvoering van het documentair krediet...
In het kader van de betalingscondities (L/C) kunnen dan ook
bijzondere factuurvermeldingen noodzakelijk zijn. Om het goed
functioneren van het documentair krediet te garanderen, moet de
verkoper (en zijn bank) er bij het opstellen van de facturen met
name op toezien dat 1
; de factuur werd uitgereikt door de begunstigde van het
documentair krediet, diegene dus voor wie de betaling onder
L/C bestemd is
; de factuur werd gericht aan de aanvrager van het documentair
krediet (de koper), tenzij het L/C zelf anders bepaalt
; de factuur niet “pro-forma” of “provisional” wordt genoemd
; de factuur de goederen omschrijft in overeenstemming met de
goederenomschrijving die het L/C gebruikt
1
CH. del BUSTO, ICC Guide to Documentary Credit Operations, ICC Publication 515, 1994, p. 9899.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
18
; op de factuur geen bijkomende elementen ter beschrijving van
de goederen worden opgenomen die vragen zouden kunnen
doen rijzen aangaande de hoedanigheid of de waarde van de
goederen
; de goederenspecificaties, prijs en betalingsvoorwaarden op de
factuur letterlijk overeenstemmen met die van het L/C
; iedere
andere
informatie
(merken,
nummering,
transportinformatie ...) op de factuur overeenstemt met de
informatie op de andere begeleidende documenten (paklijst,
transportdocumenten ...)
; de facturatiemunt overeenkomt met die van de wissel onder het
L/C
; het totale factuurbedrag het beschikbare bedrag van het
documentair krediet niet overschrijdt
; de factuur de hele levering betreft die door het L/C gedekt
wordt (tenzij deelleveringen toegelaten zijn)
; de factuur, indien zo vereist in het L/C, ondertekend, geviseerd,
gelegaliseerd, consulair gelegaliseerd ... is
; de informatie op de factuur aangaande transport, verpakking,
gewicht, vrachtkosten en andere kosten van transport,
behandeling en opslag ... overeenstemt met de gegevens die op
andere documenten vermeld worden
; het correcte aantal originelen, duplicaten en/of kopieën van de
factuur wordt uitgereikt.
Voor nadere details kan men de “International Standard Banking
Practice for the Examination of Documents under Documentary
Credits” (2007 Revision for UCP 600), ICC Publication n° 681, 88p.
consulteren.
Merk op: als voor de betaling met een documentair krediet wordt
gewerkt of met een documentair incasso, worden de factuur en de
andere handelsdocumenten niet rechtstreeks naar de klant
verstuurd maar via de bank. Dat betekent dat, in de mate dat
bepaalde documenten de goederen moeten vergezellen, extra
exemplaren moeten worden uitgereikt. In dit geval hebben de
bepalingen van de L/C of de documentaire instructies vanuit het
standpunt van de verkoper overigens VOORRANG op de geldende
administratieve bepalingen. Voor een exporteur is het namelijk
belangrijker dat de geleverde goederen betaald worden, dan dat zij
in het land van bestemming kunnen worden ingevoerd.
Proformafactuur
Een proformafactuur wordt vaak gevraagd voor de financiering
(opening L/C), voor de aanvraag van een invoervergunning of
wanneer een voorschot of voorafbetaling wordt gevraagd.
Vaak geldt zij als orderconfirmatie en zij wordt doorgaans, zoals de
factuur, ondertekend en van een firmazegel voorzien.
Kan ook worden gebruikt bij tijdelijke invoer, leveringen zonder
betaling,…
Voor
de
proformafactuur
gelden
geen
bijzondere
vormvoorschriften. Zorg er, zeker wanneer de proforma wordt
gebruikt in het kader van een L/C, wel voor dat de uiteindelijke
factuur naar het evenbeeld van de proforma kan worden opgesteld.
Paklijst
Is de gedetailleerde lijst van de verscheepte goederen met o.m. de
hoeveelheden, het aantal eenheden, afmetingen, bruto- en
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
19
nettogewicht.
Het document moet in minstens 3 exemplaren worden bijgevoegd
en moet in het Engels of Arabisch (eventueel Frans) worden
opgesteld.
Vermeldingen (volg instructies klant): per collo merken, nummers,
netto- en brutogewicht, de uitwendige afmetingen en de inhoud. De
gegevens op de paklijst moeten exact overeenkomen met die van
de vrachtbrief.
Certificaat van
oorsprong
Een EUR 1-certificaat, geviseerd door de douane, en een bewijs van
rechtstreeks vervoer (vrachtbrief) zijn nodig als men bij invoer in
Egypte tariefpreferentie wil bekomen wegens EG-oorsprong (EUtarief) zonder dat van cumulatie gebruik wordt gemaakt.
Omdat Egypte behoort tot de landen die de Pan-Euro-MediterraneCumulatie toepassen, kan de preferentiële oorsprong ook worden
verkregen door grondstoffen, materialen en bewerkingen in andere
landen van deze cumulatiezone te cumuleren met de grondstoffen,
materialen en bewerkingen in de EU/Egypte. Als dit het geval is
moet het EUR-MED formulier in plaats van de EUR 1 worden
gebruikt. De lay-out van het EUR-MED document lijkt sterk op het
EUR-1 en het certificaat moet eveneens door de douane geviseerd
worden. Indien de preferentiële oorsprong als gevolg van MEDAcumulatie werd bekomen, mag dus geen EUR1 maar moet een
EUR-MED-certificaat (en een bewijs van rechtstreeks vervoer)
worden bijgevoegd.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
20
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
21
Oorsprongsvermeld
ing op factuur
Voor “toegelaten exporteurs” volstaat een geijkte oorsprongsvermelding op de uitgereikte factuur (of proformafactuur) onder
verwijzing naar het nummer van de vergunning. Voor leveringen
met een EXW-waarde beneden 6.000 EUR volstaat een factuurvermelding, zonder verwijzing naar het vergunningsnummer. Ook
hier bestaat een EUR1-versie en een EUR-MED-versie/
Engelse versie EUR1:
The exporter of the products covered by this document (customs
authorisation No ... ) declares that, except where otherwise
clearly indicated, these products are of ... preferential origin.
.............................
(Plaats en datum)
...........................................................................................
.
(Handtekening en naam in hoofdletters van de exporteur)
Engelse versie EUR-MED:
The exporter of the products covered by this document (customs
authorisation No ... ) declares that, except where otherwise
clearly indicated, these products are of ... preferential origin.
−
cumulation
applied
country/countries)
−
no cumulation applied
with
...
(name
of
the
.............................
(Plaats en datum)
...........................................................................................
.
(Handtekening en naam in hoofdletters van de exporteur)
De EUR1, EUR-MED en de overeenkomstige oorsprongsverklaringen op factuur blijven 4 maand geldig. Zij moeten dus in
deze periode bij de douane van het land van invoer worden
overgelegd.
GAFTA, COMESA,…
Als men bij invoer in Egypte in toepassing van een ander akkoord
(GAFTA, COMESA, …) tariefpreferentie wil bekomen, moet bij
inklaring het overeenstemmende certificaat van oorsprong worden
voorgelegd.
Specimen GAFTA-certificaat van oorsprong:
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
22
Niet-preferentiële
Als de goederen niet aan de criteria voldoen om preferentiële
oorsprong te genieten, moet een (economisch) certificaat van
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
23
oorsprong worden voorgelegd (Decree n° 619/1999). Dit certificaat
wordt uitgereikt door de Kamer van Koophandel (VOKA) en moet
gesteld zijn in het Engels of Arabisch.
oorsprong –
Kamer van
Koophandel
Als land van oorsprong kan de vermelding “European Community”
of “European Community (Belgium)” worden vermeld. De
vermelding van het individuele land van oorsprong is voor Europese
goederen niet vereist (Import Circulair n° 31 van 1999).
Aantal exemplaren
Doorgaans wordt overlegging van minstens 2 exemplaren
gevraagd. Indien een individueel land van oorsprong vermeld
wordt, moet het certificaat worden gelegaliseerd door de consulaire
diensten van Egypte in dat land.
Rechtstreeks
vervoer
Consumentengoederen (duurzame en verbruiksgoederen) moeten
volgens het Decree n° 619/1999 in principe rechtstreeks vanuit het
land van oorsprong naar Egypte worden verscheept. Een
uitzondering op deze regel wordt gemaakt voor farmaceutische
producten; deze goederen hoeven niet in het land van verscheping
geproduceerd te zijn. In toepassing van het genoemde decreet uit
1999 mag bij invoer uit de EU uit elke EU-haven naar Egypte
verscheept
worden.
Ook
mogen
producenten
van
consumentengoederen sinds oktober 1999 de goederen vanuit hun
hoofdvestiging, branchevestiging of distributiekantoor versturen.
Industriële goederen uit derde landen kunnen dus wel via België
naar Egypte worden geëxporteerd. In dat geval is een in België
opgemaakt certificaat van oorspong of een kopie van het certificaat
van oorsprong, opgemaakt in het land waar de goederen
geproduceerd zijn, vereist.
Vrachtbrief
Bij inklaring moet de vrachtbrief (B/L voor zeevervoer; AWB voor
luchtvracht) aan de Egyptische douane worden voorgelegd. In
plaats van de Ocean B/L kunnen ook een Seawaybill, Express B/L,
… worden gebruikt maar deze documenten hebben, zoals de AWB,
niet het karakter van “goederentitel”. Zij kunnen dus niet door
endossering worden overgedragen maar laten wel toe dat de koper,
zonder in het bezit te zijn van zijn origineel exemplaar van de
vrachtbrief, in het bezit van de goederen kan treden. Dat kan een
voordeel zijn (geen “detention” bij vertraging in de verzending van
de documenten) maar ook een nadeel (bij documentaire incasso’s).
Een orderconnossement is toegestaan als op de B/L een notifyadres is vermeld. Vraag aan de scheepvaartlijn instructies voor een
correcte endossering van de B/L!
Connossementen
gelegaliseerd.
(bills
of
lading)
hoeven
niet
te
worden
Ingeval voor de betaling met een L/C wordt gewerkt, zal de
kredietopenende bank meestal vragen dat
(1) de B/L aan haar order wordt geconsigneerd met
(2) de verplichting de aanvrager van het krediet te
verwittigen van de aankomst van de goederen.
Op die manier verzekert de bank zich ervan
(1) dat de koper de goederen niet in ontvangst kan nemen
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
24
zonder de gewenste waarborgen te stellen en
(2) dat de koper aan de andere kant toch tijdig de ontvangst
voorbereidt teneinde het betalen van “detention” te
vermijden.
Als het om gevaarlijke goederen gaat, moet een “dangerous goods
declaration” de zending vergezellen.
Verzekeringscertificaat
Contractueel kan de verkoper zich ertoe verbinden om een
transportverzekering af te sluiten. Dat is bijvoorbeeld het geval bij
een CIF- of CIP-verkoop. Doorgaans wordt de transportverzekering
evenwel door de Egyptische importeur afgesloten (verkoop
FOB/FCA, CFR/CPT).
Form EX
Als de koper de invoer niet met eigen middelen financiert en een
beroep doet op een bankkrediet om de import te financieren moet
hij voorafgaandelijk bij de bank een importfinancieringsverzoek
indienen. Bij dit verzoek moet ook een proforma factuur en een
kopie van de ‘importer’s card’ worden voorgelegd.
Eén exemplaar wordt door de bank geviseerd en afgestempeld en
aan de importeur terugbezorgd en moet door de importeur, samen
met de invoeraangifte bij inklaring aan de douane worden
voorgelegd. Een tweede exemplaar gaat naar het Ministerie van
Handel en een derde exemplaar blijft bij de bank. Op deze manier
verifieert Egypte dat goederen ter waarde van het krediet Egypte
worden ingevoerd.
Kostprijs: tussen 5 en 750 EGP.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
25
1.4. PRODUCTCERTIFICATEN
Een hele reeks producten mag alleen in Egypte worden ingevoerd
als zij vooraf bij het bevoegde Egyptische ministerie (meestal het
“Ministry of Health” - www.mohp.gov.eg/) geregistreerd werden.
Het gaat onder andere om voedingsmiddelen, veevoederadditieven,
cosmetica, farmaceutische en medische producten, insecticiden en
kleding- en textielproducten.
Deze registratie moet via de agent of distributeur/importeur
worden aangevraagd. Afhankelijk van het geval moet bij de
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
26
registratieaanvraag één van de volgende documenten worden
overlegd: een analysecertificaat, een certificaat van samenstelling,
een certificaat van vrije verkoop (“free sale certificate”) of een
gezondheidscertificaat.
Alle certificaten moeten gelegaliseerd worden bij de Kamer van
Koophandel van de zetel van de exporteur, bij de FOD Buitenlandse
Zaken en bij de Egyptische ambassade te Brussel.
Dieren en
producten van
dierlijke oorsprong
Bij invoer van dieren, dierlijke producten en diergeneeskundige
producten is een invoervergunning vereist van de “General
Organization for Veterinary Services” (GOVS) bij het Ministry of
Agriculture and Land Reclamation.
Ministry of Agriculture and Land Reclamation
Department of Foreign Agricultural Relations
General Organization for Veterinary Services
Nadi El Said St., Dokki, Cairo, Egypt
www.agri.gov.eg/
De toelating moet voorafgaand aan de verzending worden
aangevraagd en de zending zelf moet vergezeld gaan van een EUgezondheidscertificaat dat kan worden bekomen bij het Federaal
Agentschap voor de Veiligheid van de Voedselketen (FAVV):
www.favv-afsca.fgov.be/sp/export/export_nl.asp.
Naast de controles die door het FAVV uitgevoerd moeten worden,
moet elke zending eveneens gecontroleerd worden door een
inspecteur die zijn opdrachten ontvangt van de Egyptische
autoriteiten (GOEIC). Deze inspecties worden verricht nadat de
contracten zijn afgesloten en pas nadat de inspectiekosten betaald
zijn, krijgt men de documenten die bij inklaring moeten worden
voorgelegd.
De producten moeten rechtstreeks uit het land van oorsprong naar
Egypte
verscheept
worden
en
afhankelijk
van
de
gezondheidssituatie in het land van oorsprong (vogelgriep, BSE, … )
kunnen tijdelijke beschermingsmaatregelen van toepassing zijn.
Laat de importeur de toestand controleren! Soms is een CITESvergunning vereist.
Halal
Niet alleen bij de uitvoer van vlees, vers of diepgevroren of van
pluimvee, maar ook voor andere levensmiddelen (pasta’s, zuivel,
chocolade …), verpakking voor levensmiddelen, cosmetica en
verzorgingsproducten naar Egypte, wordt vaak de overlegging van
een Halal-certificaat gevraagd.
“Halal” betekent dat een product is toegestaan en is het
tegengestelde van “haram”, wat betekent dat een product niet
wettelijk is en dus niet is toegestaan. Producten waarvan niet
duidelijk is of zij “halal” dan wel “haram” zijn, worden ‘mashbooh’
(verdacht) genoemd. Voedsel met ingrediënten zoals gelatine,
enzymen, emulgatoren enz., wordt doorgaans als ‘mashbooh’
beschouwd omdat de herkomst van deze ingrediënten twijfelachtig
kan zijn.
Andere termen die in deze context gehanteerd worden zijn
“makrooh” en “dhabiha”. “Makrooh” wil zeggen dat het product
“religieus wordt afgeraden”. Dat geldt bijvoorbeeld voor voedsel
waarvan de consumptie schadelijk is voor het lichaam. “Dhabiha”
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
27
wil zeggen geslacht volgens de Islamitische methode 2 .
−
In principe zijn alle levensmiddelen/producten toegestaan,
behalve die welke in de Koran expliciet worden verboden.
Het gaat o.m. om de volgende producten
−
aas en bloed evenals varkensvlees (Koran, hfdst II, vers
173). Het varken is het enige landdier dat specifiek wordt
verboden in de Koran. Karkassen moeten dus ook
‘uitgebloed’ zijn.
−
vlees van aan een natuurlijke dood of in de natuur
gestorven dieren (Koran, Hfdst V, vers 3).
−
alcohol en andere verslavende of toxische stoffen (Koran,
Hfdst V, vers 90).
Voorts is het verplicht om tijdens de slachting van dieren de naam
van Allah te zeggen (Koran, Hfdst VI, vers 119).
Het “Halal Slaughter Certificate” of halal-certificaat is een certificaat
dat bevestigt dat de dieren conform de islamitische ritus zijn
geslacht en dat het product is “toegestaan”. In die zin is het
certificaat dus vergelijkbaar met het Kosher-certificaat dat bij
leveringen aan Joodse afnemers vaak wordt gevraagd.
Het certificaat moet bij uitvoer in principe de transportdocumenten
vergezellen.
In België wordt de Halal-controle gedaan via het “Islamitisch en
Cultureel Centrum van België” (tel.: 02 735 21 73 – volg
telefonische instructies).
Planten en
producten van
plantaardige
oorsprong
Ook bij de invoer van planten en plantaardige producten en
meststoffen is een vergunning van het “Ministry of Agriculture and
Land Reclamation” (Central Agricultural Pesticide Laboratory)
vereist. Het duurt soms een tijdje voordat de vergunning wordt
verleend dus men vraagt ze best tijdig aan zodat ze bij de inklaring
kan worden voorgelegd.
Planten die genetisch gemanipuleerd werden mogen enkel via
bijzonder gemachtigde importeurs en op overlegging van een "Free
Sale Certificate", uitgereikt door het land van oorsprong, worden
ingevoerd.
Ingevoerde planten en plantproducten moeten vergezeld gaan door
een Fytosanitair certificaat. Egypte aanvaardt fyto’s uitgereikt door
de bevoegde instellingen van de EU-landen (in België het FAVV –
zie www.favv.be/sp/export/prod-veg_nl.asp).
Voedingswaren
Alle ingevoerde voedingswaren worden bij aankomst in Egypte aan
inspectie onderworpen. Bovendien controleert de “General
Organization for Export and Import Control” (GOEIC) de labels op
hun overeenstemming met de Egyptische normen (zie website van
de Egyptian Organization for Standards and Quality www.eos.org.eg/Public/en-us/Default).
Om indien nodig een “product recall” te kunnen organiseren moet
iedere zending vergezeld gaan van een “batch number certificate”.
2
Voor meer info zie o.m. M. N. RIAZ, M. M. CHAUDRY, Halal Food Production, Oktober 2003, 296
p.; www.ifanca.org/; Voor een overzicht van de verschillende religieuze voedingswarenwetten, zie
www.food-info.net/nl/national/religie-intro.htm
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
28
Eventueel is ook een stralingscertificaat vereist.
Egypte volgt de codex alimentarius.
Op het ogenblik dat de goederen in Egypte ter inklaring worden
aangeboden, moeten zij nog minstens de helft van hun shelf life
hebben. Landbouwproducten mogen enkel in het jaar dat zij
geoogst werden in Egypte worden ingevoerd.
Zie ook www.favv.be/sp/export/denree-ani_nl.asp
Consumentengoederen
Voor meer dan 100 consumentengoederen, voedingswaren,
onderdelen, bouwmaterialen en elektronische apparaten legt bijlage
8 bij het Decree n° 770 /2005 tot uitvoering van de Law n°
118/1975
(zoals
gewijzigd
–
consulteerbaar
op
www.goeic.gov.eg/EN_ImpExpEXE.pdf) de verplichting op dat bij
inklaring het bewijs wordt overgelegd dat zij aan de Egyptische
normen voldoen. Het Decreet bepaalt ook de kost van deze
inspectie (maximum 10.000 EGP).
Preshipment
inspectie
Goederen die een internationaal erkend veiligheidslabel dragen (bv.
het CE-merk) zijn principieel vrijgesteld van de inspectie door het
GOEIC maar omdat dit juridische problemen zou meebrengen
(uitvoeringsdecreet tot aanduiding erkende keurmerken), werd
ervoor
gekozen
de
mogelijkheid
te
creëren
om
de
conformiteitsinspectie al voorafgaand aan de verscheping naar
Egypte wordt uitgevoerd - preshipment inspectie / VOC –
Verification of Conformity) uit te voeren. De “General Organization
for Export and Import Control” (GOEIC - www.goeic.gov.eg/ heeft
BIVAC/Veritas
het
(www.bureauveritas.com/wps/wcm/connect/bv_com/Group)
contract toegewezen om deze controles uit te voeren
(www.bureauveritas.com.eg/).
Afval en gevaarlijke
producten
De Law n° 4/1994 verbiedt de invoer en doorvoer van gevaarlijk
afval door Egypte. Schepen die het Suez-kanaal passeren kunnen
niettemin een doorvoervergunning aanvragen maar dan zal een
bijzondere milieuheffing worden opgelegd.
Gevaarlijke goederen mogen enkel door daartoe gemachtigde
importeurs worden ingevoerd. Voor een aantal van deze goederen,
met name die, opgesomd in bijlage 1 bij het Decree n° 770 /2005
tot uitvoering van de Law n° 118/1975 (zoals gewijzigd –
consulteerbaar op www.goeic.gov.eg/EN_ImpExpEXE.pdf), geldt
een invoerverbod.
Medische sector
Geneesmiddelen, pharmaceutische supplementen, cosmetica,
dieetproducten, babymelk, insecticiden voor huishoudelijk gebruik
en pesticiden moeten bij het bevoegde departement van het
Ministry of Health and Population geregistreerd worden. Hierbij
moet vaak ook de prijs worden vastgelegd.
Doorgaans moet bij de registratieaanvraag een "Free Sale
Certificate" en een analysecertificaat worden gevoegd. Voor
geneesmiddelen geldt een bijzondere registratieprocedure en is
telkens een invoervergunning vereist. Die procedure moet ook
gevolgd worden bij de invoer van dieetproducten.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
29
Aangezien personenwagens slechts in het eerste jaar van hun
productie in Egypte mogen worden ingevoerd (Decree n°
194/1997), is de invoer van tweedehandse voertuigen praktisch
gezien niet mogelijk. Ook de invoer van tweedehandse autoonderdelen is grotendeels verboden.
Voertuigen en
voertuigonderdelen
Bij de invoer moet een “manufacturer’s certificate” worden
voorgelegd en in bepaalde gevallen is een bijzondere vergunning
van de “General Authority for Roads and Bridges” vereist. Op dit
certificaat moet het chassisnummer en de te gebruiken brandstof
vermeld staan en moet de fabrikant vermelden dat het voertuig
geschikt is voor gebruik in een land met een tropisch klimaat.
Kleding en textiel
De uitvoer van kleding- en textielproducten is voorbehouden aan
buitenlandse bedrijven die bij de “General Organization for Export
and Import Control” (GOEIC) geregistreerd staan (Decree
161/2004). De registratieaanvraag kan door een gemachtigde van
de buitenlandse fabrikant of door de Egyptische importeur worden
ingediend.
Voor merkkledij moet een verklaring worden bijgevoegd dat de
verkoper
eigenaar
of
licentiehouder
van
dit
merk
is.
Katoenproducten moeten in het land van oorsprong en in Egypte
gefumigeerd worden.
Voor bepaalde producten (weefsels voor industriële doeleinden,
plastic tapijten voor de bescherming van stranden, producten voor
medische doeleinden, zonneschermen, tenten, zeilen voor boten en
surfplanken …) gelden vereenvoudigingen.
1.5. VERPAKKING & ETIKETTERING
Verpakking
Egypte past sedert 1 oktober 2005 ISPM N°15 integraal toe (WTO
Notificatie G/SPS/N/EGY/2 van 6 september 2005).
Alle houten verpakkingsmaterialen moeten m.a.w. in overeenstemming met de ISPM n°15-norm behandeld (begassing of
warmtebehandeling) en gemarkeerd zijn. De aanbrenging van het
ISPM 15-merk volstaat en, tenzij dat contractueel wordt
afgesproken moet dus geen bijkomend fytosanitair certificaat
worden voorgelegd.
Verpakking per
oorsprong
Goederen moeten ingepakt worden overeenkomstig het land van
oorsprong. Dozen mogen dus alleen producten uit hetzelfde land
van oorsprong bevatten.
Etikettering
Egypte heeft bijzonder complexe regels aangaande de etikettering
van ingevoerde goederen. Consulteer daarom steeds met uw
importeur.
Op de verpakking van de goederen moeten steeds de volgende
zaken in het Arabisch (Engels of Frans) vermeld staan:
−
naam van de producent;
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
30
−
merknaam:
−
technische specificaties;
−
internationale specificaties die aangeven hoe de goederen
getransporteerd en behandeld moeten worden;
−
land van oorsprong;
−
productiedatum;
−
uiterste gebruiksdatum (voor alle bederfbare goederen).
Gelijke goederen moeten op gelijke wijze verpakt worden en de
goederen
moeten
voorzien
zijn
van
een
internationale
streepjescode.
Machines en
onderdelen
Bij machines en onderdelen moet op elk product het land van
oorsprong staan. Ook moet er een handleiding bijgevoegd zijn met
daarin een tekening van de onderdelen, beschrijving van de
montage en het gebruik, onderhoudsvoorschriften, een beschrijving
van de elektrische circuits en aanwijzingen voor veilig gebruik.
Huishoudelijke
apparaten
Op elektrische huishoudelijke apparaten, zoals koelkasten, vriezers,
airconditioning en wasmachines, moet het land van oorsprong
staan. Daarnaast moet op een opvallende plaats een etiket met het
energieverbruik worden aangebracht.
Voedingsmiddelen
Voor voedingsmiddelen zijn de etiketteringsregels nog strenger. Op
elke verpakking moeten in het Arabisch en in één andere taal
(Engels of Frans) vermeld zijn: naam van de producent met daarbij
de merknaam, land van oorsprong, naam en soort van het goed,
naam en adres van de importeur, productiedatum en
houdbaarheidsdatum, manier van consumptie, de ingrediënten, hoe
het product bewaard moet worden, netto- en brutogewicht,
gebruikte kleur- en smaakstoffen.
Bij dierlijke producten, met uitzondering van vis, moeten de naam
van het slachthuis, de woorden “Islamic Slaughter” en de datum
van het slachten tevens op de verpakking worden vermeld. Ook in
elke verpakking moet een kaartje zitten waarop deze gegevens
minimaal in het Arabisch zijn vermeld.
Voor zuivelproducten moet op elk etiket staan of het product is
gemaakt met verse melk, poedermelk of een combinatie daarvan.
In het laatste geval moet het percentage verse melk en poedermelk
vermeld worden.
Voor kleine verpakkingseenheden kunnen soepeler regels gelden.
Kleding en
textielproducten
Voor confectiekleding, linnen, vloerkleden en tapijten (met
uitzondering van sokken en import voor medische doeleinden of
industriële veiligheid) moet een geweven label worden bijgevoegd
met de volgende gegevens in het Arabisch: naam fabrikant, maat,
soort materiaal, onderhoudsinstructies, land van oorsprong en
naam van de importeur.
Meer info:
F. DEHOUSSE, K. GHÉMAR, T. IOTSOVA, “Egypt” in In-depth
analysis of trade and investment barriers in certain third country
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
31
markets in the area of labelling and marking requirements (Final
Report),
mkaccdb.eu.int/madb_barriers/studyDetails.htm?studyref=111111
8
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
32
II.
ZAKENDOEN met EGYPTE
Contracten met
Egypte – zin en
onzin
In de analyse van de juridische waarde van
overeenkomst moet men dan vertrekken
uitgangspunten. Niet het algemene, theoretische
maar de concrete context waarin een ondernemer
een contract of
van de juiste
kader is relevant
opereert.
Concreet moet hij zich de volgende vragen stellen:
1. waarvoor heb ik het contract nodig?
2. waar moet het contract worden nageleefd/afgedwongen?
Als men de problematiek vanuit deze analyse benadert kan een
contract, ook in relaties met Egyptische klanten en leveranciers,
wel degelijk afdwingbaar zijn.
Al te vaak wordt een contract hoofdzakelijk gezien als een
instrument om de tegenpartij ergens toe te dwingen en te straffen
als zij in haar verplichtingen tekort schiet (als bewijs in geval van
geschil). Een contract wordt in veel gevallen inderdaad pas gelezen
als er een conflict is gerezen en aangezien veel bedrijven juridisch
advies uitstellen tot het ogenblik dat zij volledig zijn vastgereden,
worden ook advocaten vaak in eerste instantie met deze functie
van het contract geconfronteerd.
Een contract is evenwel veel meer dan dat:
−
het is ook een document waarmee men zich als Europese
ondernemer kan verdedigen tegen – mogelijks onterechte –
aantijgingen van de (Egyptische) tegenpartij. In die
gevallen zal de procedure met het oog op zijn
uitvoerbaarheid dikwijls voor een Europese rechtbank
gevoerd worden en is het belang van de schriftelijke
overeenkomst evident;
−
een contract kan een bewijsstuk zijn t.o.v. uw bank om een
kredietvraag te staven;
−
goede contracten voorkomen latere interpretatieproblemen,
technische misverstanden, wrijvingen allerhande, onnodig
tijdverlies, dure procedures enz. Onvoorziene problemen
vinden er vaak een aanzet tot oplossing;
Maar de belangrijkste functie van het contract is dat zij een precies
draaiboek moet vormen van de gemaakte afspraken. Als partijen
niet eens over een opsomming van de verplichtingen die zij hebben
aangegaan beschikken, hoe kunnen zij die verplichtingen dan ooit
nakomen?
Daarom:
−
contractonderhandelingen verplichten de partijen duidelijk
te formuleren wat zij van elkaar verwachten en waartoe zij
zelf bereid zijn. Geschillen ontstaan dikwijls over aspecten
van de samenwerking waarover men - al dan niet bewust niet gesproken heeft.
−
contractonderhandelingen kunnen een meer directe,
persoon-lijke relatie tot stand brengen tussen de personen
die bij de exporteur en de importeur instaan voor de
uitvoering van de transactie. Problemen kunnen worden
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
33
opgelost voordat zij tot geschillen uitgroeien en
persoonlijke relaties kunnen een basis vormen voor meer
intense handel. Bovendien is men doorgaans geneigd
overeenkomsten met "bekende" bedrijven meer loyaal uit
te voeren.
−
contracten bevatten richtlijnen en informatie voor collega's
die niet bij de onderhandelingen betrokken waren (zo bv.
zijn leveringstermijn, technische specificaties, verpakking
enz.
essentieel
voor
de
productiemensen,
de
betalingscondities
voor
de
financiële,
de
leveringsvoorwaarden voor de logistiek, de documentaire
verplichtingen voor de boekhouding enz.).
Zelfs los van mogelijke problemen m.b.t. de afdwingbaarheid van
de gemaakte afspraken, is het daarom, ook in relaties met
Egyptische contractanten, zeer belangrijk een gedetailleerd en
duidelijk contract af te sluiten dat ‘een gedetailleerd draaiboek van
de gemaakte afspraken’ vormt.
Een contract mag m.a.w. – en dat geldt voor de internationale
handel in het algemeen – niet worden herleid tot een wapen dat in
het licht van een mogelijk geschil moet gescherpt worden, maar
moet worden beschouwd als een geschreven verslag van het
akkoord dat na de onderhandelingen werd bereikt met als
bedoeling de voorzienbare problemen zoveel mogelijk te
voorkomen.
2.1. INTERNATIONALE KOOPOVEREENKOMSTEN
Recht en contracten
Het kooprecht, en zeker het internationale kooprecht is van
aanvullend recht. Dat betekent dat het contract, al dan niet
aangevuld door algemene voorwaarden, de eerste bron is van de
rechten en verplichtingen van partijen die in een internationale
commerciële transactie aangaan. Het contract kan dus meestal
perfect tegen de geldende algemene rechtsregels ingaan.
Dit houdt echter ook een risico in. Als partijen het over een bepaald
punt (toepasselijk recht, bevoegde rechtbank, termijn voor
klachten over de conformiteit enz.) moeilijk eens worden, durven
zij die clausules namelijk wel eens weglaten uit de overeenkomst.
Zij stellen het probleem dan uit tot wanneer het zich voordoet. Die
werkwijze is bijzonder gevaarlijk. Als het probleem zich dan toch
voordoet, zal immers het recht dat op de overeenkomst
toepasselijk is (de gebruiken, verdragen, nationale wetgeving enz.)
en niet de “wil der partijen”, die duistere punten regelen. Met
andere woorden, het is niet omdat een twistpunt niet in een
overeenkomst uitdrukkelijk geregeld is, dat het geen oplossing zal
krijgen.
Wat een overeenkomst bepaalt, is dus belangrijk. Maar welke
aangelegenheden NIET in het contract geregeld zijn en wat het
toepasselijke recht daarover zegt, is dat evenzeer. Hoed u dus voor
een struisvogelpolitiek.
De rangorde van toepasselijkheid is dus:
1. de bepalingen van de koopovereenkomst;
2. de bepalingen van de overeengekomen algemene
voorwaarden voor de aspecten die niet in (1) zijn geregeld;
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
34
3. de bepalingen van het internationaal kooprecht voor de
aspecten die niet in (1) en (2) zijn geregeld, en
4. de bepalingen van nationaal toepasselijk recht voor die
onderwerpen die niet door (1), (2) en (3) geregeld zijn.
Contracten en
modelcontracten
Bij het opstellen van een internationaal contract kan men zich laten
inspireren door zgn. “modelcontracten”.
Toch moeten bedrijven steeds voorzichtig blijven bij het gebruik
van dergelijke modellen. Een contract moet immers weergeven wat
de partij die het contract voorstelt zelf concreet wil en nodig heeft.
Niet wat “een gemiddelde” contractant in een “gemiddelde” situatie
nodig heeft. Ieder bedrijf, iedere bedrijfstak heeft inderdaad zijn
specifieke behoeften, zijn eigen bijzondere omstandigheden en die
laten zich niet gemakkelijk in “modellen” vangen. Het contract dat
een firma wil voorstellen moet daarmee rekening houden, daaraan
worden aangepast en moet daarom meer zijn dan een losse collage
van clausules die toevallig in verschillende “modellen” of
“checklists” werden aangetroffen.
Bovendien is elk product, elke markt, elke koper en elke verkoper
anders en heeft elke partij andere belangen: een ideaal contract
voor een leverancier (de verkoper) ziet er dus helemaal anders uit
dan een “ideaal” contract voor de koper.
Internationale commerciële relaties geven tenslotte aanleiding tot
andere problemen dan de binnenlandse handel. Contracten die men
met binnenlandse contractanten gebruikt, kunnen daarom niet
zonder meer naar het buitenland “geëxporteerd” worden.
Aan de andere kant is het wel degelijk interessant om een
“modelcontract” te gebruiken ... maar dan op het niveau van de
onderneming.
Dus
dat
een
onderneming
“haar
eigen
modelcontract” uitwerkt: één goed uitgebalanceerd, nauwkeurig
overwogen model dus dat zij in de situaties waar het toepasselijke
recht aan partijen voldoende vrijheid laat om de overeenkomst
naar eigen inzichten te organiseren gaat gebruiken voor elke
internationale relatie die zij m.b.t. het voorwerp van haar “model”
aangaat.
Op die manier kan de onderneming
A. schaalvoordelen creëren:
−
aangezien al haar relaties door dezelfde - of sterk
vergelijkbare - contractbedingen worden geregeld, kan de
onderneming ervaringen in één contract toepassen op haar
hele contractnetwerk
−
één investering in degelijk juridisch advies kan dan over
een hele reeks contracten worden afgeschreven
B. concurrentie in haar eigen distributienetwerk vermijden; dit is
wellicht het belangrijkste voordeel van een model op het niveau
van de onderneming die zo
−
haar onderhandelingspositie versterkt (alle
leveranciers werken onder deze voorwaarden)
−
een samenhangende organisatie kan creëren (op het gebied
van logistiek, prijszetting, verpakking, ...) en
−
vermijdt dat de medecontractanten mekaars contracten
gebruiken als argument om hun eigen contractuele situatie
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
35
afnemers/
te verbeteren.
Conclusie:
Beter dan voor ieder land afzonderlijk een “nationaal” model te
hanteren, gebruikt de onderneming – in relaties met zelfstandige
partners – één enkel model dat zij eventueel laat vertalen.
Weens Koopverdrag
Egypte heeft het Weens Koopverdrag (CISG) al op 6 december
1982 geratificeerd en op 1 januari 1988 is dit verdrag voor Egypte
in werking getreden. Egypte is daarmee één van de weinige
Arabische landen die het verdrag toepassen. Bovendien heeft
Egypte bij de ratificatie geen reserves laten acteren.
Ook België heeft het Weens Koopverdrag geratificeerd en het
concrete gevolg hiervan is dat het Egyptische recht aangaande de
internationale koop van roerende goederen dezelfde regels volgt als
die welke in België van toepassing zijn. Het Weens Koopverdrag
heeft als supranationaal recht namelijk principieel voorrang op de
nationale regels van de ratificerende landen.
Het Weens Koopverdrag regelt, in de mate dat het contract deze
zaken niet regelt, weliswaar de belangrijkste aspecten van de
internationale koop (ontstaan van de overeenkomst, risicoovergang, conformiteit, levering, sancties, ...), doch niet de
eigendomsoverdracht. Die materie wordt nog steeds door het
onderliggende nationale recht geregeld.
Vormvereisten
Het Weens Koopverdrag bepaalt, net zoals het Egyptische interne
recht, dat de verbintenis vormvrij is. Formeel is er – behalve in
specifieke wettelijk voorgeschreven gevallen – dus geen geschrift
nodig om een naar Egyptisch recht geldende afspraak te maken.
Zonder geschrift zal het evenwel bijzonder moeilijk zijn om het
bestaan van de afspraak te bewijzen. Daarom worden
internationale koopovereenkomsten in principe best schriftelijk
aangegaan.
Eigendom
Wat de eigendomsregeling betreft, volgt Egypte een regeling die
analoog is aan die welke in het Belgische interne recht geldt: de
eigendom gaat reeds over bij de wilsovereenstemming, of, voor
soortgoederen (handelskoop), bij de individualisering.
Eigendomsvoorbehoud
In het burgerlijke wetboek van Egypte (Engelse vertaling
beschikbaar op www.tashreaat.com/Latin_web/index.htm) wordt
het eigendomsvoorbehoud geregeld onder het hoofdstuk “Verkoop”
(art. 430).
Article 430
In a credit sale the vendor may stipulate that the transfer of
ownership to the purchaser is subject to integral payment of the
price, even if the thing sold has been delivered.
If the price is payable by installments, the contracting parties
may agree that the vendor may retain a part of the price by way
of damages should the sale be cancelled for non-payment of all
the installments. The judge may, however, according to
circumstances, reduce the amount of damages agreed, by
applying the provisions of paragraph 2 of Article 224.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
36
When all the installments have been paid, the transfer of the
ownership of the thing sold shall be deemed to have taken place
as from the date of sale.
The provisions of the three preceding paragraphs are applicable
even if the contracting parties have described the contract of sale
as a contract of lease.
Verjaring
De verjaring van vorderingen wordt niet door het Weens
Koopverdrag geregeld maar Egypte is op het ogenblik van zijn
toetreding tot het Weens Koopverdrag ook toegetreden tot de
“Convention on the Limitation Period in the International Sale of
Goods”.
Het toepassingsgebied van voornoemd verdrag stemt overeen met
dat van het Weens Koopverdrag (CISG - internationale koop van
roerende lichamelijke goederen, tussen partijen gevestigd in landen
die het verdrag toepassen of als het recht van een land dat het
verdrag toepast op de overeenkomst van toepassing is). Openbare
verkopen, gedwongen verkopen, consumentenkoop en zakelijke
zekerheden die in de koopovereenkomst werden bedongen vallen
niet onder de toepassing van het verdrag.
Vorderingen verjaren volgens het verdrag 4 jaar nadat de vordering
opeisbaar is geworden (in het interne Egyptische recht geldt een
standaard verjaringstermijn van 15 jaar - art. 374 CC). In bepaalde
gevallen kan de verjaring gestuit worden, maar hierdoor kan de
totale verjaringstermijn niet tot meer dan 10 jaar oplopen.
Als de overeenkomst door Belgisch recht beheerst wordt geldt een
algemene verjaringstermijn van 10 jaar.
Betaling
De Centrale Bank van Egypte is verantwoordelijk voor het
monetaire
beleid
en
op
de
website
van
de
bank
(www.cbe.org.eg/cbe.htm) vindt u heel wat interessante informatie
(tekst van de basiswetgeving, koersen, namen van geregistreerde
banken, …).
Egypte heeft de meeste wisselbeperkingen in 1991 opgeheven en
in 2003 (law n° 88/2003) werd de koers van het Egyptische Pond
(EGP) vrijgelaten. De koers van het EGP wordt dus door vraag en
aanbod op de financiële markten bepaald en particulieren en
bedrijven kunnen via geregistreerde banken, zonder voorafgaande
transfervergunning van de Centrale Bank, vrij internationale
betalingen doen en ontvangen en deviezen in- en uitvoeren. In
2004 werd de verplichting om exportinkomsten in EGP om te zetten
eveneens opgeheven. Enkel wanneer de invoer via een bankkrediet
wordt gefinancierd moet een bijzonder formulier EX worden
gehanteerd (zie hoger).
Belgische bedrijven kunnen dus zonder probleem een rekening in
Egypte openen en zij kunnen dit doen in EGP, EUR of USD.
Niettemin is het aangewezen om contracten in Egypte alleen in
harde valuta af te sluiten.
Het meest gangbaar hierbij zijn de USD. De EUR is echter in
opmars. In de praktijk verloopt de betaling meestal via de “agent”
in Egypte:
−
de exporteur factureert in EUR of USD aan de Egyptische
agent;
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
37
−
Betalingscondities
de Egyptische agent factureert op zijn beurt in EGP aan de
klant.
Over het algemeen bestaat er weinig vertrouwen in de
kredietwaardigheid en betrouwbaarheid van Egyptische klanten
(Delcredere klasseert Egypte in de hoogste commerciële
risicoklasse - www.delcredere.be/). Ook de mogelijkheid om bij
geschil in Egypte een gerechtelijk incasso te doen, worden niet
hoog aangeslagen.
Zodra de transactie enig belang vertoont, wordt daarom meestal
gekozen voor een geconfirmeerd documentair krediet. Als de
transactie onvoldoende belangrijk is om de administratie en kost
van een L/C te verantwoorden, vormt voorafbetaling een alternatief
zolang de relatie geen duurzaam karakter heeft gekregen.
De opening van de L/C kan geruime tijd in beslag nemen (2 tot 4
maanden).
Bovendien
stellen
Egyptische
bedrijven
en
overheidsinstellingen, gelet op de hoge kredietkosten in Egypte, de
betaling onder L/C liefst zo lang mogelijk uit. Krediettermijnen van
120 tot 150 dagen zijn dan ook niet ongebruikelijk. Bedrijven met
volatiele prijzen houden daar best rekening mee.
Vaak is het pas op het ogenblik van notificatie van de L/C dat de
precieze
leveringsen
documentaire
instructies
worden
meegedeeld. Lees de L/C daarom aandachtig na want de betaling
zal van de naleving van de L/C-instructies afhangen.
Bij invoer uit Egypte wordt vaak met een documentair incasso
gewerkt maar bij uitvoer naar Egypte is deze techniek niet zonder
risico. Het documentair incasso (D/P, D/A) verplicht de klant
immers niet om de goederen af te nemen. Als de goederen al zijn
aangekomen, kan de koper daarom weleens in de verleiding komen
om bijkomende kortingen te vragen. Mijd deze techniek in elk geval
als de goederen niet onder een Ocean B/L reizen.
2.2. AGENTUURCONTRACT – CONCESSIE VAN ALLEENVERKOOP
Buitenlanders zijn, ongeacht of zij ten persoonlijke titel dan wel
onder een vennootschap handelen, in Egypte niet gemachtigd om
om voor eigen rekening goederen of diensten in te voeren.
Bovendien mogen alleen Egyptische bedrijven die over een
“Importers Card” beschikken bij de douane in eigen naam goederen
ter inklaring aanbieden.
Daarbij komt dat de invoerformaliteiten in Egypte bijzonder
complex zijn en dat het zonder goede relaties met de Egyptische
douane bijzonder moeilijk is om een aangifte te doen aanvaarden.
Hoewel Egypte geen wettelijke verplichting kent om bij levering aan
private ondernemingen in Egypte een ‘agent’ aan te stellen (voor
de publieke sector bestaat die verplichting wel) moeten Belgische
bedrijven die naar Egypte willen exporteren in de praktijk dus
meestal wel een “agent” in Egypte aanstellen die de goederen
onder zijn verantwoordelijkheid op de markt zal brengen.
In Europa, waar het statuut van de handelsagent door de Richtlijn
86/653/EEG van 18 december 1986 geharmoniseerd werd, bedoelt
men met een agentuur (“commercial agency”) de techniek waarbij
een natuurlijke persoon of vennootschap als zelfstandige
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
38
tussenpersoon wordt aangesteld om in naam en voor rekening van
de vertegenwoordigde firma (de “principaal”) op te treden. De
handelsagent koopt de goederen dus niet zelf aan om ze nadien te
verkopen, maar de vertegenwoordigde firma zal de orders
rechtstreeks aan de klant leveren en factureren.
Hiertegenover staat de distributeur, ook importeur, wederverkoper,
concessionaris of alleenverkoper genoemd, die wel zelf de goederen
van de exporteur koopt om ze daarna in een bepaald gebied
(“rayon”) door te verkopen. Bij een distributeur zijn er m.a.w. twee
verkoopfacturen: één van de exporteur aan de wederverkoper en
één van de wederverkoper aan de klant en de tussenpersoon zal
zich doorgaans van de invoerformaliteiten kwijten.
Dit onderscheid, dat in Europa vanzelfsprekend is, wordt in Egypte
niet altijd gemaakt aangezien de distributeur naar Egyptisch recht
geen benoemde overeenkomst vormt. Vanuit juridisch oogpunt
worden beide distributietechnieken in Egypte doorgaans dan ook op
gelijkaardige wijze behandeld waarbij de “distributeur” vaak als een
commissionair die in eigen naam optreedt en voor de douane dus
de koper/importeur van de goederen is wordt beschouwd.
►
Agentuur
Het Egyptische agentuurrecht is gebaseerd op
Wettelijk kader
−
art. 699-717 van het Burgerlijk Wetboek aangaande de
lastgeving
−
art. 148-191 van het Wetboek van Koophandel (Law
n° 17/1999) aangaande de (commercial agency)
−
de wet op de handelsvertegenwoordiging nr. 120/1982 en
het bijbehorende decreet nr. 343/1982
Art. 148 van de Commercial Code definieert de “commercial
agency” als de tussenpersoon die beroepshalve, d.w.z. op
zelfstandige wijze, optreedt in handelstransacties voor rekening van
een derde partij.
Definitie
Het Wetboek van Koophandel onderscheidt binnen de “commercial
agency” twee subcategorieën:
−
wanneer de tussenpersoon in eigen naam maar voor
rekening van een principaal rechtshandelingen stelt,
hebben we te maken met een “commissioned agency”
(commissionair, art. 166-176)
−
wanneer de tussenpersoon op voortdurende wijze in een
bepaald
rayon
wordt
belast
met
de
promotie,
onderhandeling en het afsluiten van transacties in naam en
voor rekening van de principaal, hebben we te maken met
een “contracts agency” (handelsagent – art. 177-190).
Ook in art. 1 van de Law n° 120/1982 dat de registratie van de
agent regelt, dekt de definitie van de ‘commercial agent’ beide
types van tussenpersonen.
Overheidsinstellingen en -bedrijven – met uitzondering van het
Egyptische Ministerie van Defensie – kunnen geen offertes van
buitenlandse leveranciers aannemen, als deze niet via een
Egyptische agent zijn aangeboden.
Voorwaarden voor
registratie
Als agent kunnen zowel publieke ondernemingen als privébedrijven of natuurlijk personen worden aangesteld. Zij moeten wel
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
39
de Egyptische nationaliteit hebben en ingeschreven staan in het
register voor commerciële agenten van het Egyptische ministerie
van Economie en Buitenlandse Handel. Deze registratie blijft vijf
jaar geldig maar is hernieuwbaar. Zij mogen geen ambtenaar zijn
of directe verwante van een hoge ambtenaar of een persoon die
een politiek mandaat uitoefent.
Exclusiviteit
Bij inschrijving op een tender van de Egyptische overheid moet de
‘agent’ op exclusieve basis worden aangesteld. In de offerte moet
dan ook het commissiepercentage dat de agent wordt toegekend
vermeld worden.
Bij levering aan particulieren is het mogelijk verschillende agenten
aan te stellen voor verschillende producten of verschillende
doelgroepen maar gelet op de vele registratieformaliteiten die de
agent moet vervullen is het weinig waarschijnlijk dat een agent zijn
aanstelling aanvaardt als hem geen exclusiviteit wordt verleend.
De keuze van een agent moet met grote zorg worden gemaakt.
Goede connecties van de agent met de Egyptische overheid is erg
belangrijk bij het verkrijgen van opdrachten.
Contract
Het contract met een “agent” moet schriftelijk worden aangegaan
en moet, met het oog op zijn registratie (zie hoger), door de
Egyptische ambassade gelegaliseerd worden.
Het opstellen van een contract met een agent wordt grotendeels
aan de wil van de partijen overgelaten. Dikwijls wordt een bepaalde
duur van één jaar afgesproken, van jaar tot jaar verlengbaar.
Buitenlandse bedrijven kunnen ook een agent inschakelen op
projectbasis (voor de duur van het project).
Retentierecht
De agent heeft een retentierecht over de goederen van de
principaal
tot
voldoening
van
zijn
commissieclaims
en
onkostenvergoedingen (art. 159).
Opzegging
De overeenkomst kan te allen tijde worden opgezegd maar als
onvoldoende of geen opzegging werd verleend of wanneer de
contractuele opzeggingsvoorschriften niet werden nageleefd, kan
een opzeggingsvergoeding verschuldigd zijn. De opzegging moet op
een ernstige en redelijke grond gebaseerd zijn want anders kan een
schadevergoeding worden gevorderd (art. 163).
Rechtskeuze –
bevoegde
rechtbank
Het Egyptische agentuurrecht bepaalt dat in geval van geschil de
rechtbank van de zetel van de agent bevoegd is (art. 164) en
Egyptisch recht van toepassing is (art. 165). Deze bepalingen,
gekoppeld aan de registratieverplichting maken het in de praktijk
bijzonder moeilijk om de overeenkomst met een Egyptische agent
aan vreemd recht te onderwerpen.
Commissionair –
bijzonderheden
De principaal heeft het recht de transactie te weigeren als de
agent/commissionair tegen een lagere prijs dan de afgesproken
prijs verkoopt. Als de commissionair het prijsverschil voor eigen
rekening neemt, kan de principaal de transactie niet weigeren (art.
167).
De commissionair mag de naam van de principaal voor wie hij
optreedt vrijgeven tenzij de principaal dit uitdrukkelijk verboden
heeft. Deze vrijgave wijzigt de aard van de overeenkomst niet. Als
de principaal hem daartoe opdracht geeft, moet de commissionair
de naam van zijn principaal trouwens vrijgeven. Doet hij dat niet,
dan wordt hij zelf medegarant voor de uitvoering van de
overeenkomst (art. 173).
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
40
Aard van de
verbintenissen
Juridisch bestaan er geen rechtstreekse verbintenissen van de klant
tegen de principaal en andersom. De klant heeft enkel aanspraken
ten aanzien van de agent en de agent ten aanzien van de principaal
(art. 174). Als de agent failliet gaat vooraleer de prijs betaald is,
mag de principaal niettemin rechtstreeks betaling vorderen bij de
klant (art. 174).
De
commissionair
staat,
tenzij
anders
overeengekomen
(delcrederebeding) niet garant voor de betaling van de transactie.
Is er wel een delcredereafspraak gemaakt, dan heeft de agent
recht op een delcrederevergoeding (art. 176).
Handelsagent –
bijzonderheden
In de bepalingen aangaande de “contracts agent” vinden we
voorschriften terug die sterk doen denken aan de wettelijke
regeling van de handelsagentuur in de Europese Unie.
Exclusiviteit
Tenzij anders overeengekomen kan een principaal niet meer dan
één “contracts agent” (handelsagent) aanstellen voor hetzelfde
rayon en dezelfde goederen en kan een handelsagent in een
bepaald rayon en voor een bepaald product slechts één principaal
vertegenwoordigen (art. 179).
Contract
Het agentuurcontract moet schriftelijk worden aangegaan en ten
minste de volgende zaken regelen (art. 180):
Duur
−
aard en omvang van de bevoegdheid van de agent;
−
rayon en producten die de agent vertegenwoordigt;
−
vergoeding van de handelsagent (commissiepercentage; in
principe niet vatbaar voor gerechtelijke herevaluatie – art.
150);
−
duur van de overeenkomst als zij voor een bepaalde duur
werd afgesloten.
Als de agent bijzondere investeringen moet doen (inrichting
showroom, opslagfaciliteiten, onderhouds- en hersteldienst, …)
moet de agentuur voor een termijn van minstens 5 jaar worden
verleend (art. 181).
De agent heeft, behoudens uitdrukkelijk akkoord van de principaal,
geen
incassobevoegdheid
en
treedt
steeds
op
als
vertegenwoordiger van de principaal (art. 182)
Commissie
De
vergoeding
van
de
agent
is
in
principe
een
commissiepercentage, berekend op de verkoopprijs (art. 183). Als
de agent exclusiviteit geniet (wat in toepassing van art. 179
verondersteld wordt), heeft hij recht op indirecte commissie op
directe verkopen in zijn rayon (art. 184). Het recht op indirecte
commissie kan contractueel evenwel beperkt of gemoduleerd
worden.
Loyauteit
Er is een wederzijdse loyauteitsverplichting: de principaal moet de
agent alle vereiste informatie bezorgen (art. 185) en de agent moet
de rechten van de principaal vrijwaren (art. 186). Bovendien rust
op de agent een confidentialiteitsverplichting (art. 187).
Uitwinningsvergoeding
Als in het contract geen bepaalde duur werd vastgelegd, kan de
principaal de overeenkomst enkel wegens zware fout van de agent
beëindigen. In alle andere gevallen kan de agent aanspraak maken
op een uitwinningsvergoeding. Ook als de agentuur voor een
bepaalde duur werd aangegaan maar niet werd vernieuwd kan de
agent recht hebben op een uitwinningsvergoeding, te bepalen door
de rechtbank.Dit recht op uitwinningsvergoeding kan contractueel
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
41
niet worden uitgesloten (art. 188).
Andersom is de agent eveneens een vergoeding verschuldigd aan
de principaal als hij de overeenkomst op een ongepast ogenblik en
zonder ernstig motief beëindigt.
Om aanspraak te kunnen maken op een uitwinningsvergoeding
moet de agent nieuwe klanten hebben aangebracht of de omzet op
de bestaande klanten in aanzienlijke mate hebben verhoogd. Het
bedrag van de vergoeding wordt bepaald in functie van het
inkomensverlies dat de agent lijdt en de voordelen die de principaal
geniet (art. 189). Bovendien moet het verzoek om een
uitwinningsvergoeding te krijgen binnen 90 dagen na de opzegging
worden
geformuleerd.
Alle
andere
vorderingen
uit
de
handelsagentuur verjaren twee jaar na afloop van het contract (art.
190).
De rechtbank van het rayon waarvoor de agent werd aangesteld is
bevoegd voor alle geschillen uit de handelsagentuur (art. 191).
Bevoegde
rechtbank
►
Toepassing
wetgeving
commercial agency
Concessie van alleenverkoop
De concessie van alleenverkoop is in Egypte – in tegenstelling tot in
België – niet aan bijzondere wettelijke voorschriften onderworpen.
Principieel kunnen partijen daarom in hun overeenkomst wel vrij
hun onderlinge rechten en verplichtingen afspreken maar in de
praktijk zal het statuut van de “commercial agent” doorgaans
echter met dat van de distributeur gecombineerd worden.
2.3. INTERNATIONAAL PRIVAATRECHT
Procederen in
Egypte
Iedere Europese advocaat en ondernemer gruwelt bij het idee dat
hij voor een Egyptische rechtbank een procedure zou moet voeren.
Egyptische rechtbanken zijn namelijk overbelast, werken langzaam,
lijden aan corruptie en de kwaliteit van de lagere rechters laat vaak
te wensen over. Gerechtelijke procedures in Egypte botsen vaak op
onverwachte obstakels. Niets is wat het lijkt en op elk ogenblik kan
iets onverwachts gebeuren. Beschuldigingen van steekpenningen
en corruptie beheersen het verloop van de procedure vaak en dit
irriteert en frustreert buitenlandse rechtzoekenden.
Volgens juristen (D. MERZABAN, American Chamber of Commerce
in Egypt, Business monthly April 2003) zijn de problemen met het
Egyptische gerechtelijk apparaat niet alleen procedureel van aard,
maar hangen zij samen met de lokale cultuur.
Procederen is voor sommige Egyptische bedrijven immers een
“spel”. Voor belachelijke bedragen vanaf 20 EGP worden
procedures opgestart. Door dergelijke lage sommen te vorderen,
vermijdt de eiser immers de hoge gerechtskosten (7% van de
vordering) zonder dat hij een schadevergoeding aan de tegenpartij
riskeert. De partij die de procedure (als eiser of verweerder) wint
kan zijn gerechtskosten naar Egyptisch recht namelijk niet aan de
tegenpartij ten laste leggen.
Juridische disputen kunnen in deze context jaren aanslepen. In
Egypte is een juridische procedure inderdaad geen ‘laatste uitweg’
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
42
en dit in tegenstelling tot de situatie in Europa waar partijen de
kosten van de procedure en de gevolgen van een eventuele
afwijzing van de vordering moeten afwegen tegen de inzet. In
Europa worden “tergende en roekeloze” vorderingen snel door de
rechter afgewezen maar in Egypte kan het wel twee jaar duren
voordat een vordering zonder enige grond wordt afgewezen.
Egyptische rechtbanken zijn, onder meer daardoor, vreselijk
overbelast. Eén enkele burgerlijke rechter moet rond 50 zaken per
dag behandelen
Nog erger is het gesteld in de strafrechtbanken die ook fiscale
geschillen,
douanegeschillen
en
geschillen
van
productaansprakelijkheid behandelen.
Strafrechters moeten tot 300 zaken per dag behandelen en volgen
routineus het standpunt van het openbaar ministerie. Ondernemers
worden zonder verpinken tot gevangenisstraffen veroordeeld en
ondernemers hebben er geen vertrouwen in dat hun zaak op
correcte wijze zal worden behandeld. Gerechtelijke procedures zijn
dan ook vaak een onderhandelingstechniek om de tegenpartij tot
een buitengerechtelijke regeling te dwingen.
De Wereldbank verzamelt op zijn website www.doingbusiness.org/
voor alle landen ter wereld de wijze waarop contracten gerechtelijk
kunnen worden afgedwongen.
Onder
de
pagina
“Enforcing
Contracts”
(www.doingbusiness.org/ExploreTopics/EnforcingContracts/) wordt
meer precies land per land een overzicht gemaakt van de tijd, de
kost en de procedurestappen tussen de inleiding van de procedure
en de tenuitvoerlegging. Wat deze informatie nog interessanter
maakt is dat telkens ook de contactgegevens van de
advocatenkantoren worden meegedeeld die deze informatie hebben
verzameld.
Uit dit overzicht blijkt dat een gerechtelijke procedure in Egypte
gemiddeld dubbel zo lang aansleept als in België en dat ook de
advocatenkosten dubbel zo hoog liggen.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
43
Verdragen
België heeft met Egypte geen overeenkomst gesloten aangaande
de wederzijdse erkenning van rechterlijke uitspraken. Dat
bemoeilijkt de tenuitvoerlegging van Belgische rechterlijke
uitspraken in Egypte.
Niettemin erkent het Egyptische recht buitenlandse vonnissen en
arresten op basis van wederkerigheid voor zover
−
de exclusieve bevoegdheid van Egyptische rechtbanken niet
werd geschonden
−
de buitenlandse rechtbank zijn bevoegdheid volgens de
toepasselijke regels van IPR heeft aanvaard
−
de geschilpartijen geldig werden gedagvaard en in de
buitenlandse procedure werden vertegenwoordigd
−
het buitenlandse vonnis of arrest in kracht van gewijsde is
gegaan
−
de buitenlandse uitspraak niet strijdig is met een Egyptisch
vonnis of arrest en de Egyptische openbare orde en goede
zeden niet schendt.
Het exequaturverzoek dient volgens de gewone procedure te
worden ingeleid voor de rechtbank van eerste aanleg van de plaats
waar de uitvoering wordt gezocht.
België en Egypte hebben wel alle twee het Verdrag van New York
van 1958 (“Overeenkomst inzake Erkenning en Tenuitvoerlegging
van Buitenlandse Arbitrale vonnissen”) geratificeerd. Arbitrale
uitspraken kunnen daardoor eveneens ten uitvoer worden gelegd.
Arbitrage
In 1994 heeft de Egyptische regering een nieuwe arbitragewet (Law
No. 27/1994 Promulgating the Law Concerning Arbitration in Civil
and Commercial Matters) uitgevaardigd. Deze wet is gebaseerd op
de modelwet van de United Nations Commission on International
Trade Law (UNCITRAL) en maakt Egypte toegankelijker voor
internationale arbitrage.
De
belangrijkste
Egyptische
handelsarbitrage is het
instantie
voor
internationale
Cairo Regional Center for International Commercial Arbitration
(CRCICA)
1 El-Saleh Ayoub Street,
Zamalek,
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
44
Cairo Egypte
www.crcica.org.eg/
Het CRCICA heeft in Alexandria en Port Said afdelingen opgericht:
−
het Alexandria Centre for International Maritime Arbitration
(ACIMA)
−
het Alexandria Centre for International Arbitration (ACIA)
−
het Mediation & ADR Centre
−
het Port Said
Arbitration
Centre
for
Commercial
and
Maritime
Op de website van het CRCICA kan de tekst van de Egyptische
arbitragewet worden ingeladen evenals de arbitrageprocedure van
het CRCICA en de kosten.
Geschillenbeslechting en
exequatur
Hoewel clausules aangaande de geschillenregeling doorgaans
achteraan in de overeenkomst komen en de onderhandelingen
“afsluiten”, vormen zij het werkelijke sluitstuk, de basis van de
juridische organisatie van elke overeenkomst.
Aangezien dit thema niet tot het “operationele gedeelte” van de
afspraken behoort – de onderneming zou van deze bepaling liever
nooit toepassing moeten maken – laten ondernemers deze materie
niettemin vaak over aan hun juridische adviseurs … en, omdat zij
niet
telkens
opnieuw
advies
willen
inwinnen,
aan
standaardoplossingen (“boilerplate clauses”).
Nochtans volstaat het geenszins om een sluitend contract te
onderhandelen en af te spreken welke wet van welk land van
toepassing zal zijn als het contract geen antwoord biedt. Minstens
even belangrijk is de garantie dat koper en verkoper de wettelijke
voorschriften en contractuele afspraken ook effectief kunnen
afdwingen. De zekerheid m.a.w. dat de prijscalculatie die op basis
van de bereikte afspraken werd gemaakt, klopt.
Er
bestaan
verschillende
technieken
van
internationale
geschillenbeslechting die elk hun voor- en nadelen hebben
(kostprijs, afdwingbaarheid, snelheid, ...). Bovendien kunnen de
duur en de kosten van procedures, juridische vertegenwoordiging,
enz.van land tot land en van procedure tot procedure sterk
verschillen. Daarom bestaan geen `standaardoplossingen' en moet
een ondernemer voor elke situatie opnieuw onderzoeken welke
techniek van geschillenbeslechting het meest geschikt is.
Het antwoord op die vraag hangt af van verschillende factoren:
bent u waarschijnlijk verweerder (bv. de verkoper die vooraf
betaald werd) of eiser (bv. de opgezegde handelsagent)? Moet de
vertrouwelijkheid van de rechtspleging gewaarborgd blijven? Waar
is er uitvoering van het vonnis mogelijk? …
Het antwoord op deze vragen zal bepalen hoe snel – of hoe traag –
de procedure zou moeten verlopen, wat ze mag kosten, of de
uitvoering gemakkelijk moet zijn dan wel quasi onmogelijk, enz. Als
intellectuele eigendomsrechten en bedrijfsgeheimen op het spel
staan, gaat u bijvoorbeeld best niet naar een openbare rechtbank
maar in arbitrage.
Hierbij mag men overigens nooit uit het oog verliezen dat, ook in
het geval dat men in de overeenkomst geen regeling van
geschillenbeslechting afspreekt, eventuele geschillen moeten
kunnen worden opgelost. Alleen zal in dat geval de door de
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
45
toepasselijke wetgeving opgelegde werkwijze gevolgd moeten
worden en niet de contractueel gekozen techniek. Dat betekent dat
het ontbreken van een keuze in het contract, weze het voor de
geschillenregeling, weze het voor het toepasselijke recht, niettemin
steeds een keuze inhoudt… maar dan voor de wettelijke regeling.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
46
III.
UITVOEREN van WERKEN in EGYPTE
Als een Belgische onderneming een offerte wil opstellen voor het
uitvoeren van een project in Egypte, komen uiteraard diverse
aspecten aan bod: financiële, logistieke, technische,…
Daarnaast moet ook rekening worden gehouden met diverse
wettelijke – administratieve voorschriften. Ieder onderzoek van
deze aspecten moet zich in eerste instantie op de volgende thema’s
toespitsen:
1. toegang tot het land
−
van personen (visa en werkvergunningen)
−
van goederen (registraties en toelatingen - let hier
eventueel ook op uitvoerregelingen - vergunningen dubbel
gebruik)
2. fiscale kwesties
−
invoerrechten op de goederen
−
indirecte belastingen op de diensten
−
directe belastingen op de bedrijfswinst
−
directe belastingen op de lonen van de gedetacheerde
personeelsleden
3. sociale kwesties (gedetacheerd personeel)
−
detachering
−
sociale zekerheid
−
arbeidsrecht
4. financiële kwesties
−
betalingszekerheid - bid bond - performance bond
−
wisselreglementering
5. contractuele kwesties
−
geschillenbeslechting
−
toepasselijk recht
Zonder concreet project voor ogen (gaat het om een openbare
aanbesteding - wat zijn de voorwaarden van het lastenboek - is de
bestelling al binnen - kan er worden onderhandeld; ...?) is het niet
mogelijk om deze aspecten concreet te behandelen maar het
behoeft geen betoog dat Egypte geen 'open economie' is. Dat
betekent in ieder geval al dat met de volgende elementen rekening
moet worden gehouden.
Visa en
werkvergun-ningen
Elke Belg die naar Egypte reist, moet in het bezit zijn van een
internationaal paspoort dat nog minstens 6 maanden geldig is,
voorzien van een geldig visum. Voor een bezoek van minder dan 30
dagen volstaat het voorleggen van een identiteitskaart die nog
minstens 3 maanden geldig is en een pasfoto. Men moet dan bij
aankomst in Egypte een ad hoc immigratiekaart invullen en 15 USD
betalen voor aflevering van het visum. Het is aangeraden met een
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
47
fotokopie van de identiteitsdocumenten te reizen.
Deze faciliteit geldt niet voor verblijf dat geen toeristisch karakter
heeft: dan is steeds een internationaal paspoort en een 'business
visum' of een echte werkvergunning vereist.
De procedure voor het verkrijgen van een werkvergunning kan drie
maanden in beslag nemen. De vergunning geldt meestal voor tien
maanden en is redelijk eenvoudig te verlengen. De werkgever moet
een schriftelijk verzoek, een kopie van het paspoort van de
buitenlandse werknemer, een kopie van het arbeidscontract en een
“expatriate arrival form” aan het “Ministry of Manpower”
(www.manpower.gov.eg/) overleggen. Het “expatriate arrival form”
is verkrijgbaar bij de “General Authority for Investment and Free
Zones” (GAFI). Over het algemeen duurt de “safety check”
procedure een maand, waarna de buitenlandse werknemer per brief
de goedkeuring van het “Investment Security Department”
ontvangt. Deze brief dient met de uitslag van een aidstest, het
paspoort en het aanvraagformulier aan het “Ministry of Manpower”
and Training overhandigd te worden. De kosten van een
werkvergunning zijn 300 EGP.
Meer info:
Invoer van
goederen
−
www.egyptian-embassy.de/entry.htm. U vindt hier ook de
kostprijs van de verschillende soorten van visa.
−
www.emigration.gov.eg/Index.aspx
Eenieder die - anders dan als toerist - in Egypte goederen wenst in
te voeren moet geregistreerd staan bij de “General Organization for
Export and Import Control” (GOEIC) van het “Ministry of Foreign
Trade and Industry” en over een "Importer Card" beschikken (zie
hoger - douaneformaliteiten).
Het is dan ook zeer aangewezen om alle douaneformaliteiten
aangaande goederen die in het kader van de werken worden
ingevoerd contractueel aan de opdrachtgever (“importeur”) toe te
vertrouwen.
Egypte past het ATA carnet niet toe en voor de tijdelijke uit/invoer
en wederuit/invoer van uitrusting moeten dus de gewone
douaneprocedures (eventueel onder borgstelling) gevolgd worden.
Fiscale kwesties
Directe belastingen
Sinds 1997 is tussen België en de Arabische Republiek Egypte een
overeenkomst van toepassing tot het vermijden van dubbele
belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting inzake
belastingen naar het inkomen (Overeenkomst tussen het Koninkrijk
België en de Arabische Republiek Egypte tot het vermijden van
dubbele belasting en het voorkomen van het ontgaan van belasting
inzake belastingen naar het inkomen van 3 januari 1991). Hierdoor
wordt mogelijke discussie over een (dubbele) belasting van de
inkomsten uit het project vermeden.
Werven met een duur van meer dan 6 maanden worden door dit
verdrag als een vaste vestiging beschouwd. Voor gedetacheerd
personeel geldt de 183-dagen regeling.
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
48
Meer info:
www.fisconet.fgov.be (ga naar “Directe belastingen”', dan
“Wetgeving' en dan ‘Internationaal”, dan “Overeenkomsten tot het
vermijden van dubbele belasting”, dan “In werking” en dan
“Databank” of rechtstreeks naar
www.fisconet.fgov.be/nl/?frame.dll&root=V:/
sites/FisconetNldAdo.2/&versie=04&type=verdr!INH&).
Indirecte belastingen
Voor indirecte belastingen kan worden verwezen naar
−
wat de invoerrechten - op de ingevoerde goederen betreft: de market access database
(mkaccdb.eu.int/mkaccdb2/indexPubli.htm)
−
wat de BTW - op de gepresteerde diensten - betreft:
www.salestax.gov.eg/eindex.htm en
www.salestax.gov.eg/docs/preface.html
De Egyptische BTW-wetgeving voorziet dat ook diensten aan BTW
onderworpen (kunnen) zijn.
Betaling
Los van eventuele kredietverzekeringen (politiek en/of commercieel
risico) wordt vaak met allerhande “bonds” gewerkt. Hierbij de
volgende - algemene - opmerkingen:
A. Bid bond: de leverancier moet vaak een biedingsgarantie
openen tot zekerheid dat wanneer het contract hem wordt
toegewezen, hij de bestelling ook aanvaardt. Het komt voor
dat de opdrachtgever zijn beslissing over de toewijzing van
het contract telkens uitstelt en de verlenging van de bond
vraagt onder het dreigement dat zij anders wordt opgevraagd.
Organiseer de bid bond daarom zo dat hij automatisch en
zonder enige sanctie vervalt wanneer de bestelling binnen een
zekere periode niet is toegewezen.
B. Performance Bond: de leverancier moet vaak ook een
uitvoeringsgarantie stellen waarbij hij tot een zekere termijn
na levering conformiteit, service etc. garandeert. Bepaal
duidelijke termijnen en procedures voor de definitieve
oplevering tot bevrijding van deze garantie (uiterste termijn,
ONAFHANKELIJKE
inspectie,
...).
Dikwijls
zijn
deze
borgstellingen zo georganiseerd dat de leverancier compleet
afhankelijk is van de goede wil van zijn klant om bevrijd te
worden van de performance bond.
C. Payment Bond: verifieer steeds of de koper/opdrachtgever
via de documenten, keuringen, certificaten enz. die nodig zijn
om de betaling te innen, zijn betalingsverplichtingen niet kan
ontlopen.
Contractuele
voorzorgen
Gelet op de complexiteit van de procedures en de bijzonderheden
van de Egyptische markt (waar je zonder overheidsbijstand weinig
kan ondernemen), is het aangewezen om alle formaliteiten en
kosten m.b.t. de toegang tot Egypte naar de opdrachtgever door te
schuiven (hij zal dat veel goedkoper kunnen organiseren dan de
Belgische firma) en de overeenkomst “voorwaardelijk” af te sluiten.
Daardoor wordt de overeenkomst - en de uitvoeringsverplichting pas definitief nadat alle voor de werken vereiste vergunningen zijn
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
49
bekomen.
Dit kan door in de overeenkomst op te nemen:
A. een clausule die bepaalt dat de overeenkomst pas tot stand
komt na
−
het bekomen van de exportvergunningen (indien vereist),
−
de formele bevestiging van de toekenning van visa,
invoervergunningen, werkvergunningen ... en
−
het stellen van de vereiste betalingszekerheid - pas hierna
is het immers mogelijk om een realistische planning te
maken
B. een clausule die alle fiscale en parafiscale implicaties (vooral
kosten) naar de klant doorschuift, bijvoorbeeld:
"De overeengekomen prijs is een nettoprijs ( ... INCOTERMS 2000
[leveringsterm invullen]) en alle heffingen die verschuldigd zijn in
toepassing van de wettelijke of reglementaire voorschriften van het
land waar de klant gevestigd is of waar de werf gelegen is,
ongeacht hun aard [directe belastingen (vennootschapsbelasting,
bronheffing,…), indirecte belastingen (invoerrechten, BTW,…),
sociale lasten (sociale zekerheidsbijdragen, loonbelasting…),
administratieve kosten (aanvraag vergunningen en toelatingen voor
de leverancier en zijn personeel, legalisaties…), financiële kosten
(transferbelastingen…) ...], zijn niet in de prijs inbegrepen en zijn
voor rekening van de opdrachtgever. De opdrachtgever zal deze
heffingen, indien verschuldigd door de aannemer, bij voorkeur
rechtstreeks betalen, maar als zij op de betalingen aan de
aannemer werden ingehouden, zullen zij aan de nettoprijs worden
toegevoegd.
De opdrachtgever staat voorts in voor alle kosten, vergunningen en
formaliteiten, nodig om de overeengekomen prijs op de betaaldag
op de bankrekening van de aannemer te betalen evenals om de
nodige toelatingen voor de uitvoering van de werken, de
detachering van het personeel en het gebruik van de nodige
machines en materialen te bekomen.
Indien de werken vertraging oplopen wegens redenen die met deze
verplichtingen verband houden, is de opdrachtgever bovendien een
vergoeding verschuldigd ten belope van …..€ per dag vertraging."
C. een overmachtsclausule in te bouwen voor het geval iets
misloopt:
"In the event of the buyer or seller being prevented from, rendered
incapable of or delayed in the performance of the contract by the
occurrence of an event of force majeure as defined below, the
performance of the contract will be suspended as long as the event
of force majeure remains effective until the expiry of a period of
___ days. If as a result of the event of force majeure performance
of the contract becomes permanently impossible, or if at the expiry
of the period referred to above, it is not possible to decide whether
the event of force majeure makes the performance of the contract
permanently impossible, the parties will meet with each other
according to the conditions set out below.
Will be considered as an event of force majeure all circumstances
independent of the control of the party who invokes force majeure,
arising after the date of the conclusion of the contract preventing or
making impossible or delaying the performance of the contract
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
50
under normal conditions. In the sense of this clause there are
classified for the purposes of the contract as being independent of
the control of the party invoking force majeure, events such as
war, insurrection, natural catastrophe, embargo, national strike, or
the issuing of laws or regulations by public or local authorities or
any other event whether of the same kind as above enumerated or
not, independent of the control of the party invoking force majeure.
The party who invokes force majeure must notify the other party by
registered letter within ___ days of his having knowledge of the
event of force majeure. The end of the event constituting force
majeure must similarly be notified within ___ days.
If as a result of force majeure the party invoking it cannot execute
his obligations under the contract for a period of ____ days, the
parties shall meet forthwith to consider, negotiate and decide upon:
(a) if the further performance of the contract is clearly impossible,
the conditions for an agreed termination of the contract; or
(b) if it is possible to continue the performance of the contract, the
appropriate modifications to the price, period of delivery and other
terms of the contract.
If the parties are unable to agree within a period of ___ days from
the expiry of the said period of ____ days the consequences
resulting from the event of force majeure, the dispute shall be
submitted to arbitration in accordance with clause ___.
The division of the costs incurred by the parties in the execution of
the contract up to the time of the force majeure force event will be
agreed between the parties. In default of such agreement within
___ days the disagreement shall be referred to arbitration under
clause ___ and shall be divided by the arbitrator between the
parties in such a way as he considers just and reasonable in all the
circumstances of the case."
D. een prijszettingsclausule die toelaat om bij vertraging de prijs
aan te passen.
E. een arbitragebeding aangezien er geen wederzijdse erkenning is
van rechterlijke uitspraken moet worden teruggegrepen naar
arbitrage. Egypte is namelijk wel toegetreden tot de “New York
Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral
Awards” (1958).
Voorts zijn er enkele aspecten die eerder organisatorisch belangrijk
zijn:
−
uitbreiding
(indien
mogelijk)
van
beroepsaansprakelijkheidsverzekering
de
bestaande
−
uitbreiding van de bestaande arbeidsongevallenverzekering
−
aanmelding detachering (tot 1 jaar kan de Belgische sociale
zekerheid doorlopen)
(Verzameling gegevens afgesloten in April 2008)
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
51
Voor bijkomende informatie:
AGENTSCHAP VOOR BUITENLANDSE HANDEL - ABH
Montoyerstraat 3
B - 1000 Brussel
02 206 35 11
02 203 18 12
[email protected]
www.abh-ace.org
ABH / April 2008
ABH-ACE – Voor info en opmerkingen: [email protected]
52