Dit werk is gericht op het leerplan chemie van de derde graad A.S.O., meer bepaald voor de leerlingen met de component wetenschappen en wiskunde in hun studierichting. Zowel in de inhoudstafel als in de leereenheden zelf wordt het leerplan met twee graaduren duidelijk gemaakt, alsook de bijkomende leerstof volgens het leerplan met drie graaduren en de extra leerstof met vier graaduren. "Nano" draagt als ondertitel "Een venster op chemie en biochemie in het hoger onderwijs" omdat het tevens een degelijke voorbereiding wil worden voor leerlingen die in de exacte en toegepaste wetenschappen verder studeren. Vandaar dat de leerstof zeer ruim en gedetailleerd wordt aangereikt en zelfs meer brengt dan het leerplan inhoudt. Het handboek wordt ingedeeld in veertien hoofdstukken of leereenheden die telkens afsluiten met een overzicht van de voorbije leerstof. Voor leerkrachten die niet vertrouwd zijn met de tweede graad biedt een inleidend (en dus eerste) hoofdstuk soelaas omdat daarin een overzicht wordt gegeven van chemiebegrippen die reeds bekend of gekend zijn. Daarna wordt gestart met het onderzoek van de fijnstructuur van atomen en moleculen om dan verder kennis te maken met de verschillende stofklassen. De twee volgende leereenheden behandelen de kwantitatieve en de energetische aspecten van de chemische reactie. Men blijft ietwat op zijn honger zitten door het gemis aan voorbeelden en toepassingen in verband met bijvoorbeeld de leefwereld, de toegepaste chemie, het leefmilieu. Het werkboek zal dit wel voor een deel kunnen compenseren, maar in dergelijk breed informatiewerk had het er wellicht bij gekund. In de volgende leereenheden over reactiesnelheid, chemische evenwichten en ionisatie-evenwichten van zuren en basen is het wel gerealiseerd. Bijvoorbeeld om concrete illustraties te geven van het chemisch evenwicht bij de vorming van grotten en de bereiding van ammoniak of wanneer het gaat over het algemeen belang van buffermengsels (in de chemie en de biologie). En verder blijft het aanbod groot, want ook heterogene evenwichten met ionen worden uitvoerig behandeld. Zelfs voor de volgende hoofdstukken heeft men er nog 150 pagina’s voor over om werk te maken van redoxreacties, chemische reacties in de koolstofchemie waarbij ook de synthesewegen worden belicht, om te eindigen met polyfunctionele en macromoleculaire koolstofverbindingen, meer bepaald organische stoffen in de levende natuur en kunststoffen. Het werkboek is bedoeld voor het vijfde jaar en behandelt de eerste zeven leereenheden van het handboek die gaan tot en met het chemische evenwichten. Voorafgegaan door de richtlijnen voor experimenten worden twee thema’s behandeld: één over keukenzout en één over water. Hierin komen de historische aspecten aan bod alsook de technische realisaties (winning, toepassingen, milieu, …) samen met tal van wetenswaardigheden zoals interessante websites. Verder sluit dit werkboek nauw aan bij het handboek. Elke leereenheid bestaat nu uit vier rubrieken: de doelstellingen, een ruim aanbod van vragen (zo’n 140-tal), verschillende opzoekingstaken waardoor het gebruik van ICT in de chemie ruime mogelijkheden biedt en experimenten om daadwerkelijk op onderzoek uit te gaan. In de addenda vinden we de R- en S-zinnen van vijfentwintig gevaarlijke stoffen en tabellen met smeltpunten, kookpunten, dipoolmomenten en enthalpiewaarden. Voor nog meer cijfergegevens dient men dan het handboek te raadplegen waar in de bijlagen zich meer dan tien tabellen bevinden. "Nano, Een venster op chemie en biochemie in het hoger onderwijs" scoort inderdaad dubbel door een diepgaande studie te maken en door informatie te brengen die leerlingen voorbereidt op verdere studies in de chemie. Mits nog enkele aanpassingen tegenover het leerplan is het een lovenswaardig en erg nuttig werk geworden. (M. Van Linthout // In: Nova et Vetera. - 2004-2005 nr. 4)