Tracheostoma Inleiding Uw familielid of naaste is opgenomen op de Intensive Care en heeft op dit moment ondersteuning van de ademhaling nodig. Deze folder informeert u over het aanleggen van een tracheostoma en is bedoeld als aanvulling op de mondelinge informatie, die u van de behandelend specialist (intensivist) en verpleegkundige ontvangt. Wat is een tracheastoma? Het woord "tracheotomie" is afgeleid van het Latijn "trachea" en "tomie". Trachea betekent luchtpijp en tomie houdt in: een opening maken. Dit geeft precies aan wat er plaats vindt: via de hals wordt een opening in de luchtpijp gemaakt. Door deze opening wordteen buisje (tracheacanule) in de luchtpijp geschoven. Zo ontstaat er een kunstmatige verbinding tussen luchtpijp en de buitenlucht: het tracheostoma. Via het tracheostoma kan kunstmatig beademd worden. De cuff De meeste tracheacanules hebben aan het uiteinde een ballonnetje (= cuff). Een opgeblazen cuff zorgt ervoor dat de luchtweg richting keelholte volledig is afgesloten. De in- en uitademing verloopt uitsluitend via de tracheacanule. Ook zorgt een opgeblazen cuff ervoor dat er geen speeksel in de luchtwegen kan komen. Redenen voor een tracheostoma Via een plastic buisje (tube), dat door de mond in de luchtpijp is ingebracht, voorziet de beademingsmachine de longen van lucht. Eén van de volgende problemen/situaties heeft de intensivist ertoe doen besluiten uw familielid of naaste een tracheostoma te geven: De beademing gaat lang duren. Een tracheostoma veroorzaakt minder irritatie en is derhalve beter te verdragen. Het ontwennen van de beademing verloopt moeizaam. Met een tracheostoma is het ontwennen vaak makkelijker uitvoerbaar. Slijm uit de longen kan onvoldoende worden opgehoest. Een tracheostoma biedt een toegangsweg voor het wegzuigen van dit overtollig slijm. Er bestaat zwelling in het gezicht en/of in de luchtwegen, bijvoorbeeld door een ongeval of operatie. Het is noodzakelijk dat de luchtweg open blijft. Een tracheostoma garandeert een vrije luchtweg. Versie 1 10/16 1 van 2 Voor- en nadelen Minder irritatie aan mond- en keelslijmvlies en de stembanden. Minder kans op ontstekingen van de kaak- en neusbijholte. Makkelijker ophoesten van slijm, door de verkorte ademweg. Het ontwennen (weanen) van de beademingsmachine kost wat minder kracht voor de patiënt Er is een mogelijkheid tot spreken, wanneer het ontwennen goed verloopt. Met een tube via de mond is dit bijna onmogelijk. Indien aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan, zou de patiënt wat kunnen drinken en/of eten. Er zijn, echter, ook nadelen: Het wondje in de hals, na het plaatsen van de tracheostoma, kan wat pijnlijk zijn. Na de ingreep kan er wat bloed meekomen tijdens het hoesten. Dit kan geen kwaad Er kan een litteken overblijven na het verwijderen van de tracheostoma. Er bestaat een kleine kans op het aanprikken van de slokdarm met een ontsteking van de ruimte eromheen (mediastinum). De ingreep Het maken van een tracheostoma is een kleine ingreep, waarvoor de patiënt volledig in slaap wordt gebracht. De ingreep kan zowel op de operatiekamer als de intensive care worden uitgevoerd. Als de tracheostoma is geplaatst wordt de tube via de mond verwijderd en de beademingsmachine erop aangesloten. Herstelperiode Zodra de toestand van de patiënt dit toelaat kan de ontwenning van de kunstmatige beademing plaatsvinden. De patiënt leert weer door mond en neus te ademen. Tijdens deze herstelfase kan er telkens een kleinere maat canule ingebracht worden. Zo kan het gaatje rondom de canule dichtgroeien. Verwisseling van de canule door een kleinere maat gebeurt meestal één tot twee keer. Het is een eenvoudige handeling en nauwelijks belastend voor de patiënt. Als de patiënt eenmaal voldoende hersteld is kan de canule helemaal verwijderd worden. Het gaatje wordt afgeplakt en groeit binnen 3 dagen weer dicht. De normale ademweg is nu herstelt. Tot slot Indien u na het lezen van deze folder nog vragen heeft, mag u te allen tijde de verpleegkundige hier voor benaderen. Versie 1 10/16 2 van 2