Priscilla Passage avond sept 2016 Zingen: Psalm 25: 2, 4, 6. Gebed Priscilla; lezen Handelingen: 18; 1 – 4 en 18 – 22 en 24 – 26. Het echtpaar Aquila en Priscilla komt uit Rome. Ze zijn ontwikkelde mensen. Door de Jodenvervolging zijn ze uitgeweken naar Korinthe. Dan komt Paulus in Korinthe en gaat hij bij hen logeren. Aquila is net als Paulus een tentenmaker. Dat geeft gelijk een band. Als Paulus later weer richting Syrië trekt over zee, reizen zij met hem mee tot aan Efeze. Ze hebben veel tijd tijdens de reis om met Paulus te praten. Aquila en Priscilla blijven wonen en werken in Efeze. Als Paulus allang weer weg is, komt er iemand in Efeze aan uit Alexandrië. Hij heet Apollos, jonge doctor in de theologie. Hij is van Griekse komaf en minstens zo geleerd als Paulus. Alexandrië is het grote centrum van de wetenschap. Omdat Apollos zoveel weet mag hij in Efeze als spoedig het woord voeren in de diensten. Dat doet hij met enthousiasme en grondig. Hij verteld over Johannes de Doper en over de leer van Jezus. Ze hangen aan zijn lippen en zitten op het puntje van de stoel; nu komt het….., maar hij zegt tot slot “Amen”. Doch Aquila en Priscilla missen iets belangrijks in de prediking van Apollos. En dan gebeurt daar zoiets leuks. Als Apollos zo al een paar keer met overtuiging gesproken heeft, neemt Priscilla hem apart. Ze zegt; “Apollos, wil je met ons eens een kopje koffie drinken?” Nou ja, ze drinken waarschijnlijk geen koffie, is maar bij wijze van spreken. En als ze dan gezellig bij elkaar zitten, dan zegt Priscilla (ze is hier duidelijk initiatiefnemer, want ze wordt het eerst genoemd in dit Bijbelgedeelte): “Apollos, vertel ‘s… Wat weet u over Christus, het Lam? Heb u wel eens van de Heilige Geest gehoord?” En dan kijkt Apollos Priscilla aan met ogen als schoteltjes, want daar heeft hij nog nooit van gehoord. Mooi is dat! Hier wordt een geleerde man onderwezen door een gemeentelid, nog wel een vrouw. En dat was in die tijd bijzonder, want vrouwen gaan altijd achter hun man schuil. Maar Priscilla doet het liefdevol en fijngevoelig. Daar gezellig onder de koffie in Efeze hoort Apollos de mooiste boodschap van zijn leven ! Priscilla legt hem de Weg Gods uit; dat na Goede Vrijdag, Pasen komt, Hemelvaart en Pinksteren. De leer van Jezus kent Apollos wel, maar deze evangelie raakt zijn hart, zijn ziel. En dat Jezus nu nog op een wonderlijke wijze altijd bij ons is, dat wist hij niet. Priscilla moet zoiets gezegd hebben als in Opwekking 488: “Hij houdt ons vast dicht bij Zijn hart. Ik voel Zijn kracht en stijg op als een arend. Het lijkt alsof ik zweef op de wind, gedragen door Zijn Geest en ik ervaar de kracht van Zijn liefde.” Misschien als Apollos laat in de avond thuiskomt zal hij waarschijnlijk wel hebben gebeden; “Heer Jezus, ik wist niet dat U zo dicht bij mij bent. Wat voel ik mij opeens wonderlijk veilig en gedragen.” Apollos gaat vanaf dat moment heel anders spreken. Hij is van grote betekenis geworden voor een der eerste gemeente van onze Heer. Laten we hopen dat er nog steeds mensen zullen zijn als Priscilla en Aquila, die tijd voor je nemen. Die je willen onderwijzen en zo nodig bijsturen en bemoedigen. Dat wij zelf een beetje als Priscilla worden , het gesprek met anderen durven en willen aangaan. Om te getuigen van je geloof in Jezus Christus en Zijn Geest die ons gegeven is. U mag zich aan Aquila en Priscilla spiegelen, om zo bewust, bescheiden, overtuigd, present te zijn als christen. Zingen; Opwekking 488/ Ev. liedbundel 226/ Op Toonhoogte 216: “Heer ik kom tot U….” .