Blad 1a Algemene informatie Algemene informatie Al geruime tijd zijn er binnen een aantal Meerkring scholen creatieve therapeuten (ook wel vaktherapeuten of creatief therapeuten genoemd) werkzaam. Het gaat hierbij om de scholen: De Magneet, De Gondelier en ’t Spectrum. De therapie wordt gegeven binnen de school. Leerlingen krijgen deze zorg daardoor op een laagdrempelige manier, op de plaats waar ze bezig zijn met aanleren van cognitieve-, sociale-, en emotionele vaardigheden. Het kind kan zich hierdoor zo optimaal mogelijk ontwikkelen. Leerkrachten krijgen ondersteuning in de omgang met deze kinderen. Het gevolg kan zijn dat meer leerlingen met een extra zorgbehoefte binnen het reguliere basisonderwijs kunnen blijven. Met deze informatie wordt een eerste aanzet gegeven om de scholen meer bekendheid te geven over creatieve therapie binnen de school. Deze informatie bevat bladen met de volgende onderwerpen: Onderwerp - Algemene informatie Waarom deze informatie Waarom therapie binnen de school Wat is creatieve therapie Hoe werkt creatieve therapie Casus voorbeeld 1 en 2 Voorbeelden van indicaties en doelstellingen Persoonlijke manier van werken van de therapeut Fases in therapieverloop Taken van betrokkenen Blad 1a 1b 2a 2a 2b 3a, 3b 4a 4b 4b 5a, 5b Meer weten over creatieve therapie? FVB (Federatie Vaktherapeutische Beroepen) De Federatie Vaktherapeutische Beroepen is de overkoepelende organisatie van de vaktherapeutische beroepsverenigingen in Nederland. De vereniging vertegenwoordigt de vijf disciplines die in Nederland onder de noemer van vaktherapie worden ondergebracht. Deze zijn: creatieve therapie, dramatherapie, muziektherapie, danstherapie en psychomotorische therapie. http://www.vaktherapie.nl/ Creatieve therapie Blad 1b Waarom deze informatie Deze informatie is geschreven als voorlichtingsmateriaal voor basisscholen van de scholengroep Meerkring. Deze informatie is zowel te gebruiken als eerste kennismaking met creatieve therapie, maar ook voor die Meerkringscholen die reeds werken met een creatief therapeut is deze informatie een handig naslagwerk om vertrouwd te raken met alle (nieuwe) facetten van creatieve therapie binnen de school. Het beschrijft de verschillende procedures rondom de therapie, van het moment van aanmelding tot en met de beëindiging van de therapie. Het helpt betrokkenen op de school (ouders, directie, intern begeleider(s), leerkrachten) een beeld te geven wat het voor hen kan betekenen als de school de beschikking heeft over een creatief therapeut. Maar ook welke rol ze kunnen aannemen om hierbij een ondersteunende rol te spelen. Om optimaal van creatieve therapie binnen de school te kunnen profiteren is het belangrijk dat: 1. De directie, intern begeleider en de meeste leerkrachten het nieuwe zorgbeleid ondersteunen. Er komt binnen de school een nieuwe discipline bij; 2. De betrokkenen weten wat er van hem/haar verwacht wordt; 3. De therapeut weet wat zijn/haar rol is. Uiteraard gaat het in eerste instantie om het geven van therapie. Maar daarnaast zal de therapeut een vraagbaak zijn voor de leerkrachten, hoe om te gaan met bepaalde leerlingen. Het vraagt inleving van de therapeut, wat kan wel en wat kan niet binnen schoolverband. Kortom, met de komst van een creatief therapeut gaat er wat veranderen in de school. Deze informatie dient hierbij als ondersteuning. Ook zijn er voorbeelden die de informatie ondersteunen. CREATIEVE THERAPIE BINNEN DE MEERKRINGSCHOOL. Uw school beschikt over een creatief therapeut. De school heeft hiertoe besloten omdat het aantal leerlingen met (psychische) verstoringen is toegenomen en men de expertise mist om er zelf mee om te gaan. De leerkracht die probleemgedrag bij een leerling opmerkt kan in overleg gaan met de therapeut en de intern begeleider. Samen wordt bekeken of creatieve therapie bij kan dragen bij de oplossing van het probleem. Zo ja, dan kan, na overleg met de ouders, de leerling therapie krijgen binnen de school. Dat is laagdrempelig en plezierig voor de leerling en ouders. De leerkracht en ouders worden geïnformeerd hoe ze op deze veranderingen in kunnen spelen. De veranderingen bij het kind zijn een gevolg van het therapieproces. De ervaring is dat dit ook invloed heeft op de sfeer in de klas. De verstoring in de klas door het probleemgedrag van de leerling wordt steeds minder. Ook het gedrag van andere leerlingen in die klas kan daardoor verbeteren. Veel succes met de (mogelijke) integratie van creatieve therapie binnen uw school en dat deze informatie een ondersteunende rol mag spelen. Alle in deze informatie genoemde namen zijn gefingeerde namen. Het getoonde creatieve werk heeft geen relatie met de genoemde persoon in het voorbeeld. Als er toch een overeenkomst lijkt te zijn met een waargebeurde situatie dan berust dat op toeval. Creatieve therapie binnen de Meerkringschool Blad 2a Waarom therapie binnen de school / Wat is vaktherapie Waarom therapie binnen de school Er blijkt een belangrijke behoefte aan creatieve therapie binnen het reguliere onderwijs. Er zijn een behoorlijk aantal kinderen die gedrag vertonen dat een belemmering vormt voor ‘normaal’ functioneren in de klas en waarmee de leerkrachten met hun competenties geen raad weten. Het betreft hier niet alleen kinderen met een ‘rugzakje’ zoals die passen in het “Weer Samen Naar School” beleid van de overheid. Een grote groep vormen de kinderen die door levensgebeurtenissen (bijvoorbeeld: scheiding, overlijden, oorlog, geweld, verwaarlozing) in psychische problemen zijn geraakt. Ook is er een groep kinderen met (aangeboren) psychische verstoringen die (nog) niet gesignaleerd zijn. Denk bijvoorbeeld aan vormen van stoornissen binnen het autistische spectrum. Ook uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat de eerste tekenen van psychische stoornissen bij volwassenen vaak tijdens de jeugd reeds aanwezig zijn. Een behoorlijk percentage (30%) van de kinderen en jeugdigen heeft voor zijn/haar 16e verjaardag reeds een psychische stoornis zoals angst-, depressie- of gedragsstoornis gehad. Het probleem echter is dat psychische problemen nogal laat aan het licht komen, waardoor ze moeilijker te behandelen zijn. Hoe eerder het kind gesignaleerd en behandeld wordt voor processen die de ontwikkeling dreigen te verstoren, hoe groter de kans op succes. Helaas is er binnen het regulier basisonderwijs op dit moment niet voldoende expertise aanwezig, om vroegtijdig psychische verstoringen te signaleren. Op dit moment is de school er om te leren en is er therapie om bezig te zijn met de meest individuele en persoonlijke gevoelens. Het zijn twee verschillenden terreinen. Wanneer kinderen psychische verstoringen vertonen, stuurt men ze naar jeugdhulpverleningsinstanties. Met deze benadering is een onnatuurlijke scheiding aangebracht. Er wordt nog veel te weinig gebruik gemaakt van de school als plaats waar kinderen experimenterend kunnen leren, binnen een veilige omgeving en zich zowel op cognitief, als op sociaal, emotioneel en lichamelijk gebied kunnen ontwikkelen. Samengevat: Het zorgsysteem van de school is gebaat bij een creatief therapeut. Deze is opgeleid om met psychische ziekten en verstoringen om te gaan en te behandelen. Zo wordt de druk op de leden van het bestaande zorgsysteem van de school verlicht. Verergering van de klachten kan dan in veel gevallen voorkomen worden. Wat is creatieve therapie Definitie: creatieve therapie is een methodische vorm van hulpverlening waarbij door verschillende middelen (binnen de verschillende media) en binnen een therapeutische relatie, getracht wordt verandering, ontwikkeling of acceptatie op emotioneel, gedragsmatig, cognitief, sociaal of lichamelijk gebied te bewerkstelligen. Sinds 1996 kent de geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) vijf beroepenclusters, waaronder het cluster vaktherapeuten. Het cluster vaktherapie bevat de volgende beroepsgroepen: - Dramatherapie - Muziektherapie - Creatieve therapie creatief - Danstherapie - Psychomotorische Therapie Vaktherapie is de officiële verzamelnaam voor de genoemde therapievormen. Alle therapievormen maken gebruik van "een medium" (middelen) waarmee zij methodisch werken, om het genezingsproces van het kind in gang te zetten en daarmee diens hulpvraag te beantwoorden. Creatieve therapie is een therapie waarbij creatief werk centraal staat. Door middel van bijvoorbeeld maskers maken, schilderen, kleien, bouwen met diverse materialen, verhalen, “alsof- spel” kan het kind laten zien wat er binnen in hem of haar omgaat en nieuw gedrag oefenen. Creatieve therapie betekent voor de school een extra vorm van hulpverlening aan kinderen met psychische, en/of sociaal-emotionele stoornissen en problemen. Wat creatieve therapie is, wordt na het lezen van de volgende voorbeelden extra inzichtelijk (zie blad 3a en 3b). Creatieve therapie binnen de Meerkringschool Blad 2b Hoe werkt creatieve therapie? Kinderen zijn verbaal nog niet zo sterk, zeker waar het gaat om het uitdrukken van hun ervarings- en gevoelswereld. Ze uiten zich makkelijker in creatief werk. Vaak kunnen ze beter spelen/knutselen over de moeilijke kanten van hun leven dan er over praten. Praten binnen creatieve therapie mag, maar hoeft niet omdat het niet op de eerste plaats het middel is om het doel te bereiken. Grenzen leren aangeven De situaties tijdens de sessies hebben Het kind en de therapeut maken overeenkomsten met het werkelijke leven. Hoe een samen een tekening. In eerste kind reageert en contact maakt tijdens creatief werk instantie tekenen we ieder op onze lijkt vaak op hoe het in het echt zou reageren. eigen helft. Dan gaat de therapeut ongevraagd op de helft van het kind Creatieve therapie sluit aan bij de leefwereld van tekenen en let op zijn/haar reacties. het kind. Kinderen leven in een wereld van directe Deze vraag wat het kind er van vindt actie. Spelen (waaronder creatieve activiteiten) is en vertel het kind dat het mag zeggen een veilige manier om dat, wat het kind uit wanneer hij/zij het niet leuk vindt wat evenwicht brengt en verstoort, te verwerken. Ze er gebeurt. Op deze manier kan het leren door middel van het creatief werk om kind in een veilige situatie leren zijn emotionele ervaringen tot uitdrukking te brengen en grenzen aan te geven. te verwerken. Gevoelens uitdrukken in het creatief materiaal is indirect omdat het gevoel te zien is “in het medium”, (door middel van bijvoorbeeld stompen in de klei, hard krassen op papier, enzovoorts). Door de “indirecte” wijze waarop het kind uiting geeft aan zijn gevoelens, zijn deze minder bedreigend voor hem/haar waardoor het kind ze gemakkelijker kan toelaten. Emoties hanteren Tijdens houtbewerken gaat het kind met steeds meer kracht vijlen. Zijn gezichtsuitdrukking verandert van schijnbaar ongeïnteresseerd naar boos. Hij fronst, trekt zijn bovenlip op, gromt. De therapeut zeg wat die ziet gebeuren en vraag of het kind boos is. Dat blijkt te kloppen. Hierna praten ze over de reden van de boosheid die tijdens het werken naar voren kwam. Vaak maakt dit duidelijk Rouwverwerking waar het kind bang Het kind maakt een plakwerk. Ze voor is, of boos over is werkt in stilte, praat niet. De therapeut en wat het graag zou geef hiervoor de gelegenheid. Het willen. De situaties in plakwerk stelt een sterrenhemel voor. creatief werk lijken op het leven maar zijn niet Dan vertelt het kind dat één van de sterren haar overleden broertje is, zo echt, we doen alsof. is het makkelijker om erover te praten. Dat geeft het kind de Ze laat haar werkstuk ook aan haar ruimte om te ouders zien waardoor haar verdriet ontdekken, te oefenen ook met hen bespreekbaar wordt. en uit te proberen. Dat is tijdens de sessie veiliger dan in het echt. Creatieve therapie is een laagdrempelige therapie. Ook als het kind geen of weinig inzicht heeft in zijn probleem, of geen wil toont tot veranderen, kan dikwijls toch via methodische handvaten een ingang gevonden worden. Creatieve therapie binnen de Meerkringschool Blad 3a Casus voorbeeld 1 Voorbeeld 1 Stefan werd aangemeld omdat hij binnen school al jarenlang problemen had in de omgang met andere kinderen. Ook viel hij op door bizar gedrag. Dit kwam o.a. tot uiting in conflicten die steeds frequenter en gewelddadiger werden. Pedagogische maatregelen van school hadden geen effect. Ook sociale vaardigheidstraining had slechts kort succes gehad. Het kind kwam in observatie en de therapeut zag een jongen die moeite had in het contact, zich geïsoleerd voelde, niet begreep wat er om hem heen gebeurde. Het kind liep op zijn voorvoeten, stond tijdens het werk op één been. Door de regelmatige strafmaatregelen was hij onzeker, angstig en zenuwachtig geworden. Zijn zelfvertrouwen was laag. In het creatieve werk werd dat onder andere duidelijk door een structuurloze manier van werken (zie foto 1.1). In overleg met de ouders en leerkracht is in therapie gewerkt aan een positiever zelfbeeld zodat hij rustiger kon worden. De interventies waren zoveel mogelijk gericht op bevestiging, rust momenten inbouwen, nadenken, de angstreactie te stoppen. Foto 1.1 Foto 1.2 Het kind en de therapeut maakten uiteindelijk samen een huisje van karton, hout en gips (foto 1.2), het kind had de regie en bepaalde wat er moest gebeuren, de therapeut volgde. Uiteindelijk was hij in staat zelf orde en structuur aan te brengen, te plannen. Zo kon hij overzicht houden, zijn zelfvertrouwen groeide. Ook ging hij buiten de therapie om de vaardigheden vertonen, werd rustiger. Creatieve therapie binnen de Meerkringschool Blad 3b Casus voorbeeld 2 Voorbeeld 2 Mustafa is een jongen van 11 jaar. Hij sluit zich af voor de leerkrachten, glimlacht alleen maar, “lijkt onbereikbaar, speelt niet meer”. Hij gaat steeds meer probleemgedrag vertonen, trekt met verkeerde vrienden op. Tijdens de observatieperiode ziet de therapeut een jongen met een schijnbaar ongeïnteresseerde houding, een depressieve gemoedstoestand. Hij lijkt nonchalant, komt niet/nauwelijks in beweging, lijkt niets leuk te vinden. In creatief werk komt dit ook tot uitdrukking door de schijnbare achteloosheid waarmee hij te werk gaat. Hij wil niet samenwerken maar wel ieder op een eigen plekje. De therapeut laat dat ook zo omdat hij duidelijk zegt wat hij nodig heeft (met rust laten, in stilte werken). Dit werkt goed, na enkele therapiesessies is er een verandering merkbaar: Hij wil met de therapeut samenwerken aan één werkstuk. Wel moet deze “op afstand blijven”. Hij trekt hiervoor zelf de grens met verf tot waar de therapeut komen mag (zie foto linker werkstuk). De ontwikkeling van Mustafa (na zeven maanden therapie), is te zien in de verschillen tussen 3 werkstukken. Foto’s 2.1, 2.2 en 2.3 Er is plat op tafel geschilderd. Foto 2.1 Foto 2.2 Foto 2.3 Foto 2.1. “De zee”, hij maakt een rechte scheidslijn met verf, dwars over het papier, een deel voor hem (boven) en een deel voor de therapeut (onder). Opvallend is het sombere kleurgebruik aan Mustafa’s kant. Tijdens de activiteit schildert hij met zijn armen stijf voor zich uit, bovenlichaam star. Gezichtsuitdrukking vlak. Foto 2.2. De scheidslijn is speelser geworden. Hij kijkt naar wat de therapeut doet tijdens het werk, neemt haar kleurgebruik over. De vormen (structuren) die hij schildert veegt hij echter op het laatste moment weer weg (onder). Hij toont zich trots op het gemaakte werk, er is een begin van plezier merkbaar. Hij noemt het werkstuk “het mooiste kunstwerk ooit”. Foto 2.3. Op dit moment in de therapie loopt Mustafa om het werkstuk heen, komt in beweging. Neemt initiatief, klimt op een stoel om het werk van boven te bekijken. Heeft plezier, lacht, speelt weer. Er is geen sprake meer van een scheidslijn in het werk. Tijdens de laatste sessies is Mustafa steeds meer gaan vertellen over zijn verleden. Hij is op jonge leeftijd met zijn ouders uit zijn geboorteland gevlucht. Heeft vreselijke dingen gezien, gehoord en meegemaakt. Het gezin lijdt er onder, zijn ouders spreken nooit over de gebeurtenissen en willen dat ook niet. De therapie heeft hem goed gedaan. Zijn emotionele ontwikkeling is een stuk verbeterd, hij toont af en toe vreugde, vertelt over zijn verdriet, huilt bij het afscheid. Omdat Mustafa naar het voortgezet onderwijs gaat, wordt de therapie afgerond. Hij krijgt een overdracht mee voor de mentor van de middelbare school. De therapeut brengt het onderwerp vervolgtherapie ter sprake bij de ouders. Ze hebben hier helaas geen belangstelling voor. Dit toont aan hoe belangrijk therapie, vanwege de laagdrempeligheid, binnen de school is. Kinderen als Mustafa, kansarme kinderen, kunnen vroegtijdig geholpen worden. Creatieve therapie binnen de Meerkringschool Blad 4a Voorbeelden van indicaties en doelstellingen Indicaties Een kind dat problemen heeft, in psychische nood verkeert, vraagt vaak aandacht door middel van zijn gedrag. Kinderen hebben echter ook vaak de neiging om hun problemen te bagatelliseren/weg te stoppen in het belang van de ander/ouder(e). Ze blijven lange tijd rekening houden met de ouder(e) en hun problemen. Creatieve therapie creatief kan worden ingezet bij de behandeling van kinderen die problemen hebben met contacten met anderen en die door diverse oorzaken niet opgewassen zijn tegen de bij hun leeftijd horende ontwikkelingstaken. Ook aan kinderen die een chaotisch, verstard of ingeperkt beeld van de werkelijkheid hebben. Kinderen met een lage zelfwaardering, depressieve reacties en (ernstige) traumatische ervaringen. - - - Indicaties voor creatieve therapie kunnen bijvoorbeeld zijn: Kinderen met structureringsproblemen; - Gedragsstoornissen; Leer- en ontwikkelingsmoeilijkheden. - Sociaal-emotionele problematiek Denk bijvoorbeeld aan functionele (bijvoorbeeld faalangst, negatief problemen (leerstoornissen, bijvoorbeeld zelfbeeld); NLD); - Problematiek m.b.t. sociale vaardigheden Emotionele-en persoonlijkheidsproblemen of problematiek die in verband staat met (kinderen die moeite hebben met zichzelf de thuissituatie (fysieke/psychische/ en/of de buitenwereld); seksuele mishandeling, affectieve Pervasieve ontwikkelingsstoornissen verwaarlozing); (bijvoorbeeld PDD NOS); - Hoogbegaafde kinderen; Aandachtstekort-stoornissen (bijvoorbeeld - Andere stoornissen o.a. communicatie ADHD); stoornissen. Doelstellingen - Ego ondersteuning. Veel kinderen die worden aangemeld voor creatieve therapie vertonen een zwakke, gekwetste persoonlijkheid. Er is dikwijls sprake van een laag/negatief zelfbeeld; - Er is aandacht voor het leren (h)erkennen, ontwikkelen accepteren en/of hanteren van zijn/haar sterke en zwakke kanten. In creatieve therapie kunnen kinderen leren genieten van hun eigen mogelijkheden; - Binnen creatieve therapie leert het kind op een sociaal acceptabele manier uiting geven aan zijn gevoelens en zijn belevingswereld. Er wordt gewerkt aan het ontdekken en leren (h)erkennen van de eigen belevingswereld (in relatie tot de problematiek); - Kinderen leren hun eigen grenzen en mogelijkheden kennen. Ze leren afstand te nemen van gebeurtenissen, gevoelens en ervaringen; - Emotionele blokkades worden opgeheven, de kinderen kunnen emotioneel verder groeien; - Kinderen met grenzeloos gedrag kunnen leren structuur aan te brengen, houvast te vinden in het creatief werk en in zichzelf; - Ze kunnen leren hun handelingen te ordenen, na te denken over oorzaak en gevolg. Kinderen kunnen leren hun gedrag en gevoelens te begrenzen en te ordenen; - Veel kinderen hebben problemen met het aangaan van sociale relaties, contacten en interactie. In creatieve “groep” therapie kunnen ze leren reageren op en rekening houden met anderen en de creatieve activiteit, de assertiviteit kan bevorderd worden, de autonomie vergroot en ze kunnen leren samenwerken. Individuele/- groepstherapie Vaak zal in eerste instantie gekozen worden voor individuele therapie omdat de onderliggende problematiek eerst behandeld moet worden. Het is niet goed voor de andere kinderen in de groep, als deze geconfronteerd worden met de individuele (ernstige) achtergrond problematiek van een individueel kind. Als te vroeg begonnen wordt met groepstherapie of sociale vaardigheidstraining loopt dit ook vaak uit op een mislukking en teleurstelling voor het kind en ouders. Creatieve therapie binnen de Meerkringschool Blad 4b De persoonlijke manier van werken van de therapeut Elke creatief therapeut heeft een persoonlijke manier van werken. De fases in therapieverloop zijn beschreven vanuit de persoonlijke werkwijze van de schrijver. Er kunnen redenen zijn waarom van onderstaand schematisch therapie verloop afgeweken kan worden, afhankelijk van het kind en/of de problematiek. Omdat deze informatie gebaseerd is op eigen ervaringen van de schrijver is dit deel in de “ik” vorm geschreven. Fases in therapie verloop Na afloop van de observatieperiode is een behandelingsvoorstel gemaakt door de therapeut. Na schriftelijke toestemming door de ouders voor creatieve therapie ten behoeve van hun kind, gaat de behandeling beginnen. Start In het begin van de behandeling werk ik vooral aan de basis van de therapeutische relatie, het creëren van een veilige, vertrouwde sfeer. Dit doe ik door het kind succeservaringen te laten beleven, zodat het plezier heeft in de activiteit. Doordat het kind steeds meer vertrouwen in eigen kunnen krijgt, leg ik zo ook een basis voor het vergroten van het zelfvertrouwen. Dit alles is nodig om verder te kunnen gaan werken aan de problematiek. In deze beginfase pas ik vooral veel toevalstechnieken toe. Deze kunnen niet mislukken, het resultaat is altijd een succes. Denk bijvoorbeeld aan marmeren, gips gieten in een mal, afdrukken maken van handen/voeten met verf op papier. Middenfase Na de eerste paar sessies, als het basisvertrouwen er is, ga ik aandacht besteden aan samenwerken. Tijdens het samenwerken komt meer ruimte voor interventies: kan het kind samenwerken, ruimte innemen, hoe gaat het om met hulp vragen, mislukkingen, frustraties en dergelijke. Denk bijvoorbeeld aan samen schilderen, of een project maken wat de belangstelling heeft van het kind, bijvoorbeeld een Indianendorp. In deze fase wordt ook andere/achterliggende problematiek bewerkt die naar voren is gekomen. Er is ruimte voor het verkennen, voelen, ervaren en uiten van de verschillende emoties. Ik zorg er altijd voor dat het kind de tijd krijgt om zich te herstellen voordat het de therapieruimte weer verlaat. De laatste 10 minuten doen we iets leuks, wat het kind wil, of ik doe zelf een voorstel. Veel aandacht is er voor de zelfredzaamheid. Het ervaren van zelfbeschikking is noodzakelijk om te leren verantwoorde keuzes te maken. Zich niet mee laten slepen door de groepsdruk, leren handelen vanuit persoonlijke overtuiging. De nieuwe vaardigheden worden in de therapie bewerkt en geoefend. Ik neem verschillende rollen op me. Bijvoorbeeld door tijdens creatief werk bewust in te grijpen, iets mis te laten gaan, niet te bevestigen, kritisch te zijn en dergelijke. Beëindigen van de therapie. Ik kan ophouden met helpen als het zelfgenezend vermogen is hersteld, het kind nadenkt over eigen gedrag, oorzaak en gevolg. Maar ook wanneer mijn grenzen zijn bereikt, bijvoorbeeld bij ernstige psychiatrische problematiek. Ik kondig het einde van de therapie op tijd aan, meestal vier weken van tevoren. Het kind krijgt dan de gelegenheid langzaam toe te groeien naar het afscheid. Tijdens elke evaluatie breng ik het afscheid ook even ter sprake, de doelen worden besproken. Voor het afscheid zelf bedenken we samen iets, meestal neem ik wat lekkers mee en ik maak een kaart voor het kind. De gemaakte werkstukken mag het kind meenemen als het kind dat zelf wil. Nazorg/overdracht. Ik maak aan het einde van een therapie een eindrapportage. Hierin staan: het therapeutisch rendement; welke doelen (geheel of gedeeltelijk) bereikt zijn; de prognose; de eventuele voortgangswenselijkheden of aanbevelingen; of er verwijzing plaats heeft gevonden en waarom/naar wie; eventueel iets over de communicatie met het kind, de ouders en anderen; hoe het afscheid is verlopen. Dit alles vormt ook een eventuele overdracht. Hieronder vallen ook: overdracht naar het voortgezet onderwijs, speciaal onderwijs, en verwijzing naar bijvoorbeeld huisarts, GGZ en Jeugdzorg. Beelende therapie binnen de Meerkringschool Blad 5a Taken van betrokkenen De procedures zoals deze beschreven worden, zijn gebaseerd op ervaringen van de schrijver van deze informatie. Het is niet de bedoeling procedures voor te schrijven. U bent uiteraard vrij de procedures aan te passen aan de zorgstructuur van uw school. Zo kunt u optimaal profiteren van de verbeterde leerlingenzorg die door de aanwezigheid van een creatief therapeut geboden wordt. Aanmelding volgens protocol De aanmelding wordt door de leerkracht van het betreffende kind gedaan, na overleg met de ouders en het kind. Hierna wordt de aanmelding besproken binnen het zorgteam. Besproken wordt de mogelijkheid van plaatsing met de therapeut. Na de aanmelding wordt toestemming aan de ouders gevraagd om het dossier van het kind in te zien. In een voorlichtend gesprek zal aan de ouders duidelijk worden gemaakt waarom hun kind in aanmerking zou kunnen komen voor creatieve therapie. In dit gesprek kan uitgelegd worden wat creatieve therapie is en hoe het werkt. Ook wordt toestemming gevraagd voor een observatieperiode (ongeveer vier sessies). Dan wordt het kind daadwerkelijk aangemeld en medegedeeld binnen het team van leerkrachten. Er wordt een definitieve schriftelijke bevestiging ondertekend door de intern begeleider dat het kind is aangemeld. Op dat moment is de aanmelding rond. Wordt niet tot aanmelding besloten, dan wordt dit ook op schrift gesteld, met de reden erbij vermeld. Eventueel komt het kind op een wachtlijst. De ouder(s)/verzorger(s) Van ouder(s)/verzorger(s) wordt verwacht dat zij aanwezig zullen zijn bij het gesprek voorafgaand aan de therapie. Er wordt een ontwikkelingsanamnese afgenomen om de geschiedenis van het kind in kaart te brengen. Hoe is de gezinssituatie (geweest), hoe is het kind groot geworden, wat zijn de bouwstenen van dit kind. Er wordt van hen gevraagd toestemming te geven voor observatie en behandeling van hun kind. Elke zes tot acht weken is er een evaluatie gesprek met de ouder(s)/verzorger(s) over het verloop van de therapie. Ouders worden op deze wijze betrokken bij het proces van hun kind. Van ouders wordt ook gevraagd rekening te houden met het recht op privacy van hun kind. Rol van betrokkenen rondom creatieve therapie in school De directeur: - is verantwoordelijk voor de zorg binnen de school; - laat zich informeren door alle bij de zorg betrokken personen; - geeft gevraagd en ongevraagd advies aan de bij de zorg betrokken personen; - coördineert de ontwikkelingen op het gebied van zorg; - neemt besluiten met betrekking tot de zorg; - initieert veranderingen en ontwikkelingen, zo mogelijk samen met de voor de zorg verantwoordelijke personen; - heeft regelmatig overleg met de intern begeleider en creatief therapeut; - houdt zich op de hoogte van actuele ontwikkelingen m.b.t. de zorg voor de kinderen binnen de school; - legt verantwoording af aan bevoegd gezag. De intern begeleider: - signaleert en coördineert de aanmelding, in overleg met de leerkracht en therapeut; - leest de verslagen om het therapeutisch proces te volgen en in te kunnen spelen op veranderingen van het kind; - staat open voor een actieve communicatie met de therapeut. Hierdoor speelt de intern begeleider een belangrijke rol in het meedenken aan een vertaling van de handelingsadviezen van de therapeut naar de klassensituatie. Creatieve therapie binnen de Meerkringschool Blad 5b Taken van betrokkenen De leerkracht: - De belangrijkste rol van de leerkracht is het signaleren van opvallend/afwijkend/probleem gedrag van de leerlingen; - De volgende stap is het aanmelden van deze leerling bij de intern begeleider; - Vervolgens is, indien tot therapie besloten wordt, de rol van de leerkracht het lezen van de therapieverslagen zodat hij/zij op de hoogte blijft van de ontwikkeling van de leerling; - De leerkracht kan een actieve rol spelen bij een goede samenwerkingsrelatie met de therapeut. De werking van de therapie wordt versterkt en versneld; - Communicatie over en weer is belangrijk. Het kind wordt sneller gestimuleerd het anders/beter te doen, als de leerkracht zijn pogingen tot verandering inziet, herkent en positief bevestigt. De therapeut: De therapeut heeft een voorlichtende taak naar alle betrokkenen en is verantwoordelijk voor de therapieruimte en creatieve materialen, alsmede het therapeutisch proces. De therapeut: - bespreekt de aangemelde leerling(en) met de intern begeleider; - maakt, in overleg met de betreffende leerkracht, een afspraak over de therapietijden van het kind; - geeft creatieve therapie aan individuele en/of groepjes leerlingen. Deze vinden buiten de groep/klas plaats; - koppelt de bevindingen terug naar directie, intern begeleider en leerkracht, door middel van schriftelijke verslaglegging en dossiervorming; - heeft regelmatig voortgangsoverleg (evaluatie momenten) met de ouders; - maakt een verslag van het gesprek met de ouders, dit komt in het dossier; - verricht, na overleg met de groepsleerkracht, zo nodig klasse- of buiten speelobservaties; - verzorgt, indien nodig, schriftelijke verwijzing en/of overdracht; - heeft een adviserende rol in en neemt, als de school dat wil, initiatieven in innovatieve veranderingen met betrekking tot het sociaal-emotioneel functioneren van de leerlingen, of met betrekking tot het sociale klimaat binnen de school; - neemt deel aan leerlingbesprekingen en het interne zorgoverleg, voor zover dat op haar terrein ligt; - heeft regelmatig overleg met de directeur, intern begeleider en leerkrachten; - ondersteunt, indien gewenst, leerkrachten bij oudergesprekken; - kan een bijdrage leveren met betrekking tot kennisoverdracht op inhoudelijke vergaderingen (bijvoorbeeld op het gebied van gespreksvaardigheden, rouwverwerking en dergelijke). Voorwaarden waaraan de school moet voldoen: - Er zijn kinderen in de school die in aanmerking komen voor therapie; Er is bereidheid van leerkrachten om een kind enige tijd uit de les te laten zijn; Men staat open voor multidisciplinair werken in teamverband; Er is een positieve attitude ten aanzien van handelingsadviezen van de therapeut; Er is een ruimte binnen de school en benodigd materiaal; Financiële middelen om de therapeut te betalen of de bereidheid hiervoor geld vrij te maken. Veel succes met de (mogelijke) integratie van creatieve therapie binnen uw school en dat deze informatie een ondersteunende rol mag spelen. Creatieve therapie binnen de Meerkringschool