Woord van Leven September 2011 “We konden niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.” Lucas 15,32 Deze zin vormt het einde van de bekende parabel van de verloren zoon. De jongeman had het vermogen van zijn vader verbrast. Maar uiteindelijk keerde hij terug naar zijn vader, die hem met open armen opwachtte. Uit deze gelijkenis die Jezus vertelt, spreekt de grote barmhartigheid van God. De slotwoorden van de parabel zijn een uitnodiging van God aan jou en aan alle christenen om samen met Hem feest te vieren en te delen in zijn vreugde vanwege de terugkeer van een zondige mens die verloren was en weer is teruggevonden. “Je broer was dood en is weer tot leven gekomen”, zegt de vader tot zijn oudste zoon, die heel zijn leven met zijn vader had gedeeld. Na een dag van hard werken weigert deze nu het huis binnen te gaan waar de terugkomst van zijn broer wordt gevierd. De vader loopt zijn trouwe zoon tegemoet, zoals hij ook zijn verloren zoon tegemoet was gegaan, en probeert hem te overtuigen. Maar de tegenstelling tussen de gevoelens van de vader en die van de oudste zoon zijn groot. De vader zou willen dat iedereen deelt in zijn grenzenloze liefde en zijn grote vreugde. De oudste zoon erkent zijn broer niet meer als broer. Hij is jaloers en spreekt minachtend over hem: “Die zoon van u die uw vermogen heeft verbrast...” De liefde en de blijdschap van de vader staan in schril contrast met de wrok van de oudste zoon. Daaruit spreekt een koude, bijna liefdeloze houding. Voor die zoon komt het werk en het vervullen van zijn plichten op de eerste plaats. Hij gehoorzaamt zijn vader. Maar houdt hij ook van hem? Is zijn relatie die van een zoon met zijn vader of als die van een knecht met zijn baas? “We konden niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.”Lucas 15,32 Met deze woorden wijst Jezus op een gevaar dat ook jij zou kunnen lopen, namelijk dat je probeert om een degelijk en plichtsgetrouw mens te zijn, op zoek naar je eigen perfectie en met een oordeel over anderen die in jouw ogen minder goed hun best doen. Maar als je uit bent op volmaaktheid, ben je vervuld van jezelf en staar je je blind op jezelf. Dan doe je zoals die oudste zoon, die zijn vader al zijn verdiensten opsomt: “Ik dien u nu al zoveel jaren en nooit heb ik een gebod van u overtreden.” Jezus maakt met zijn parabel duidelijk dat God geen relatie wil die alleen maar gebaseerd is op het onderhouden van geboden. Dat is niet genoeg. In zijn gelijkenis legt Jezus de nadruk op de liefde van God. Hij laat zien dat God de eerste stap zet naar de mens toe en er niet op let of die mens dat wel verdiend heeft. Hij wil dat de mens zich voor Hem openstelt; dat hij werkelijk tot een verhouding met Hem komt. En het is duidelijk dat de grootste hindernis voor God, die Liefde is, juist het drukke leven is van mensen die altijd bezig zijn met allerlei zaken, terwijl God hun hart zou willen. “We konden niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.” Lucas 15,32 Met deze woorden nodigt Jezus ook jou uit om voor een zondige mens dezelfde liefde te hebben die de Vader heeft voor die persoon. Jezus roept je op om de liefde die de Vader heeft voor wie dan ook, niet met jouw maat te beoordelen. In de parabel nodigt de vader zijn oudste zoon uit om te delen in zijn blijdschap vanwege de teruggevonden zoon. Ook van jou wordt een mentaliteitsverandering gevraagd, namelijk om mensen waar jij je boven voelt staan of voor wie je gevoelens van minachting zou kunnen hebben, als je broers en zusters te beschouwen. Dat zal een echte bekering in je teweegbrengen. Want het zuivert je van de gedachte dat jij beter bent dan de anderen. Ook vermijd je daarmee iedere vorm van religieuze onverdraagzaamheid. En je stelt je open voor de redding die Jezus voor jou mogelijk heeft gemaakt en die niets anders is dan een geschenk van de liefde van God. “We konden niet anders dan feestvieren en blij zijn, want je broer was dood en is weer tot leven gekomen. Hij was verloren en is teruggevonden.” Lucas 15,32 “Woord van Leven”, uitgegeven door de Focolarebeweging. Tekst van Chiara Lubich,”(1920-2008), Eerder verschenen als wooord van leven in maart 2001 informatie www.focolare.nl Grafica Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’Omina (Sicilia, Italia) Per informazioni www.focolare.org