Klimaat vraagt om assertieve verzekeraar Klimaatverandering stelt de verzekeringsindustrie voor grote uitdagingen. Het aantal natuurrampen kan de komende decennia verder toenemen en de kosten van catastrofes lopen nog hoger op. Maar er zijn ook kansen. 22 VERZEKERD! nummer 1, maart 2011 ACHTERGROND ‘Natuurrampen kunnen een economie compleet ontwrichten’ Op een haar na duizend natuurrampen. De teller van herverzekeraar Munich Re bleef afgelopen jaar steken op 950 catastrofes en in negen van de tien gevallen was extreem weer de oorzaak. In de lange rij van catastrofes staan onder meer de aardbevingen in Haïti, Chili en China, de hittegolf in Rusland en de overstromingen in Pakistan. Het nieuwe jaar is nog maar net begonnen of Australië, Brazilië en Sri Lanka worden geteisterd door overstromingen. Het aantal rampen door extreme weersomstandigheden neemt toe. En dat kost geld. Veel geld. Munich Re becijferde de totale schade in 2010 op 130 miljard dollar; een slordige 97 miljard euro. fotografie: demotix / lineair Meer welvaart Ons klimaat verandert. Daar zijn vrijwel alle deskundigen het over eens. Het is alleen de vraag of de hogere schade door natuurrampen het gevolg is van klimaatverandering. ‘De financiële schade als gevolg van natuurrampen neemt weliswaar flink toe’, vertelt Wouter Botzen, die verbonden is aan het Instituut voor Milieuvraagstukken (IVM) van de Vrije Universiteit. ‘Maar wetenschappelijk is er geen verband aan te tonen tussen de oplopende schade en de verandering van het klimaat.’ Veranderende sociaal-economische omstandigheden spelen volgens Botzen een veel belangrijkere rol bij het verklaren van de toenemende schade. De welvaart is gestegen, de bevolking is gegroeid en in veel regio’s hebben inwoners zich vaak om economische redenen gevestigd in de meest kwetsbare gebieden, zoals aan de kust of langs rivieren. Daardoor zijn de gevolgen van natuurgeweld veel groter dan in het verleden. Vijftig jaar geleden richtte een orkaan in de Verenigde Staten veel minder schade aan dan vandaag de dag. Botzen noemt de Amerikaanse staat Florida, waar regelmatig orkanen aan land komen. De orkaanschade in dat gebied is de afgelopen decennia enorm toegenomen. ‘Dat is vooral te verklaren doordat er veel meer mensen zijn gaan wonen en doordat ze duurdere huizen en meer bezittingen hebben.’ Negeren geen optie Het betekent allerminst dat de verzekeringsbranche klimaatverandering kan negeren. Integendeel, zegt Ernst Rauch, hoofd van het klimaatcentrum van Munich Re. Klimaatverandering is een van de grootste uitdagingen van de 21ste eeuw. In de afgelopen dertig jaar is de schade door extreem weer volgens Munich Re verdrievoudigd. De verzekeraar beschikt naar eigen zeggen over ’s werelds grootste database met gegevens over natuurrampen. Zo verzamelt het bedrijf sinds 1950 gedetailleerde informatie over alle catastrofes van enig formaat: wat de economische gevolgen zijn, hoeveel doden er vallen en hoeveel schade verzekeraars lijden. Rauch erkent dat sociaal-economische effecten de voornaamste verklaring zijn voor de toegenomen schade door natuurrampen. Daar komt bij dat het tegenwoordig eenvoudiger is informatie te verzamelen over rampen in afgelegen gebieden: kortom, er worden meer rampen geteld dan in de jaren vijftig. ‘Maar’, zegt Rauch, ‘er is bewijs dat het stijgende aantal natuur- rampen niet volledig te verklaren is zonder klimaatverandering.’ Bovendien stelt de klimaatcommissie van de VN, dat de schade in de toekomst waarschijnlijk zal toenemen. Door de verandering van het klimaat kunnen extreme weersomstandigheden, zoals hevige regenval, tropische stormen en hittegolven, zich volgens de commissie vaker voordoen. Effecten De verzekeringsindustrie heeft klimaatverandering al langer in het vizier. Verzekeraars, herverzekeraars en makelaars hebben gezamenlijk ClimateWise in het leven geroepen; een samenwerkingsverband dat de risico’s en kansen van klimaatverbetering in kaart brengt. En talloze rapporten van verzekeraars en adviesbureaus waarschuwen voor de gevaren; zowel voor de branche als de rest van de wereld. In een recent rapport van Lloyd’s waarschuwen deskundigen dat de veiligheid in de wereld in het geding is als het klimaat verandert. Niet alleen kan de schade door extreem weer toenemen, klimaatverandering kan ook verstrekkende gevolgen hebben voor de watervoorziening, de voedselproductie, de energiehuishouding en de bevolkingsdichtheid in sommige gebieden. Het zijn stuk voor stuk indirecte effecten die tot lokale en internationale conflicten kunnen leiden. Extreme droogte en veranderende neerslagpatronen kunnen tekorten aan voedsel en drinkwater veroorzaken. Orkanen en overstromingen brengen nu al volksverhuizingen op gang. Toen orkaan Katrina in 2005 een groot deel van New Orleans verwoestte, veranderde de verlaten stad in een chaos. Risico Het is de combinatie van klimaatverandering en veranderende sociaal-economische omstandigheden die ervoor zorgt dat de verliezen van verzekeraars in de toekomst waarschijnlijk nog hoger oplopen, stelt Botzen. In zo’n onzekere wereld zullen bedrijven die hun productie tijdelijk moeten stilleggen, meer claimen bij hun verzekeraar. ‘Natuurrampen kunnen een economie compleet ontwrichten.’ Daarbij zijn het niet de sociaal-economische effecten die de grootste uitdaging vormen voor de assurantiebranche. De risico’s nemen daardoor weliswaar toe, maar door bevolkingsgroei en toenemende welvaart stijgt ook de verzekerde waarde en daarmee de premie die verzekeraars opstrijken. Met andere woorden: nummer 1, maart 2011 VERZEKERD! 23 ‘Verzekeraars moeten in oplossingen blijven denken’ als verzekeraars meer verdienen, kunnen ze meer uitkeren als zich een ramp voltrekt. Wel is het zo dat door concentratie van mensen in kwetsbare gebieden veel schade ineens kan optreden. Klimaatverandering stelt verzekeraars voor een veel groter probleem: bepalen hoe het risico verandert. Dat is ongelooflijk moeilijk, omdat er relatief weinig historische gegevens beschikbaar zijn. Botzen: ‘Als verzekeraars zich op (beperkte) gegevens uit het verleden baseren, kunnen ze het risico te laag schatten en te lage premies rekenen. Dan blijft het inkomen achter bij uit te keren schadeclaims en komt de winstgevendheid van de sector onder druk te staan.’ Korte termijn Een oplossing op korte termijn is het bijstellen van de premies en het aanpassen van polissen. Volgens critici is het een middel dat de branche te vaak inzet. De meeste verzekeringscontracten hebben een looptijd van een jaar. Klanten, verzekeraars en herverzekeraars onderhandelen ieder jaar opnieuw over de prijs. In het uiterste geval kiezen verzekeraars voor uitsluiting. In de Verenigde Staten is het in sommige gebieden bijvoorbeeld onmogelijk om orkaanschade te verzekeren. Vijf duurste natuurrampen IncidentTotale schade Verzekerde schade Orkaan Katrina VS (2005) Aardbeving Japan (1995) Aardbeving China (2008) Aardbeving VS (1994) Orkaan Ike VS (2008) 62.200 3.000 300 15.300 18.500 125.000 100.000 85.000 44.000 38.000 (Bron Munich Re; bedragen in miljoenen dollars) Dat systeem zorgt er tegelijkertijd wel voor dat de verzekeringsindustrie financieel gezond kan blijven en zich kan aanpassen aan klimaatverandering. Bij het bepalen van de premies wegen herverzekeraars hun financiële reserves en de risico’s voor de toekomst mee, vertelt Bob Reichenfeld, CEO van herverzekeringsmakelaar Aon Benfield Nederland. ‘Zijn er in 2010 veel natuurrampen, dan zullen de premies die zij bij verzekeraars in rekening brengen, omhooggaan.’ Op de lange termijn kunnen verzekeraars een belangrijke bijdrage leveren op het gebied van klimaatverandering, menen zowel Reichenfeld als Botzen. De branche beschikt over veel expertise. De grote herverzekeraars, waaronder Munich Re en Swiss Re, maar ook Aon Benfield hebben eigen afdelingen die 24 VERZEKERD! nummer 1, maart 2011 onderzoek doen naar klimaatverandering. Daar hebben ze zelf natuurlijk belang bij, maar die kennis kan ook een rol spelen bij het voorkomen en beperken van schade. Het Verbond van Verzekeraars meent dat verzekeraars ook kunnen bijdragen aan de kennis over de maatschappelijke gevolgen van klimaatverandering, door bijvoorbeeld het verband tussen neerslag en schade te onderzoeken. De brancheorganisatie kijkt momenteel naar de mogelijkheden voor verder onderzoek. Kansen Reichenfeld: ‘Op het gebied van preventie gebeurt al een heleboel, maar verzekeraars mogen daar nog veel meer aandacht aan besteden. Dat is in het belang van iedereen: verzekeraars hoeven minder claims uit te keren, klanten hebben minder schade en uiteindelijk is dat terug te zien in de premies.’ Dat hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn, vult Botzen aan: ‘Stel dat het in Nederland meer gaat hagelen, dan kan de glastuinbouw sterkere materialen gebruiken om schade te beperken.’ Verzekeraars kunnen hun klanten bovendien financiële prikkels geven. Bij het afsluiten van een brandverzekering is dat al heel gewoon: een bedrijf met een goede sprinklerinstallatie krijgt premiekorting. Verzekeraars belonen volgens Reichenfeld ook steeds vaker bedrijven die “groen” ondernemen, bijvoorbeeld als er bij de bouw van kantoren rekening wordt gehouden met milieu en klimaat. Klimaatverandering biedt de verzekeringsindustrie ook kansen. Steeds meer partijen bieden een speciale dekking voor groene gebouwen en schone energie. Voor hybride auto’s zijn speciale verzekeringen op de markt en bij enkele aanbieders krijgen automobilisten korting als ze minder kilometers maken of ze hebben de mogelijkheid hun CO2-uitstoot te laten compenseren door de aanplant van bomen. De behoefte aan nieuwe producten neemt verder toe als het klimaat verandert, zegt Botzen. Tegelijkertijd stijgt de welvaart, met name in veel ontwikkelingslanden, en dat biedt perspectief voor de verzekeringsbranche. Microverzekeringen zijn daar volgens hem een goed voorbeeld van. ‘In steeds meer ontwikkelingslanden kunnen boeren zich verzekeren tegen droogte of schade aan hun gewassen.’ Verzekeraars moeten vooral in oplossingen blijven denken, benadrukt Reichenfeld. Een goed voorbeeld is volgens hem het overstromingsrisico waar in Nederland geen dekking voor bestaat. Door klimaatverandering is het aannemelijk dat juist dit risico de komende decennia toeneemt. ‘Verzekeraars kunnen natuurlijk zeggen: daar beginnen we niet aan. Maar ook voor dit risico zijn oplossingen mogelijk en ook dit risico kunnen verzekeraars uiteindelijk bij herverzekeraars onderbrengen.’ In het verleden heeft het Verbond van Verzekeraars geprobeerd samen met de overheid een publiek-private overstromingsverzekering op te zetten. Het kabinet heeft begin vorig jaar besloten daar voorlopig vanaf te zien. Het Verbond zoekt nu naar andere oplossingen. Uiteindelijk gaat verzekeren verder dan alleen het bedenken van innovatieve producten en het geven van de juiste prikkels. Vrijwel geen andere industrie heeft zoveel vermogen te beleggen. Daarmee hebben verzekeraars een krachtig middel in handen om bedrijven te motiveren duurzaam te ondernemen. Met een wereldwijd belegd vermogen van meer dan dertien biljoen euro is daar nog een wereld te winnen. <