China

Profielschets en standpunt
China
Algemene informatie
Eeuwenlang was China een leidende beschaving die voorop liep op het gebied van kunst en
wetenschap. Echter, in de 19e en 20e eeuw kreeg het land te maken met burgerlijke onrust, grote
hongersnoden, militaire nederlagen, invallen vanuit het buitenland en uiteindelijk zelfs gedeeltelijke
bezetting door Japan. Na de Tweede Wereldoorlog riep Mao Zedong in 1949 de Volksrepubliek China
uit: een communistische staat die het land uiteindelijk in een diepe crisis bracht. Aan het einde van
de jaren ’70 van de 20e eeuw begon men echter radicaal te hervormen en in 2000 was de Chinese
productie verviervoudigd. Hierdoor verbeterden de levensomstandigheden van tientallen miljoenen
Chinezen drastisch. Op dit moment is China na de EU en de VS de derde economische wereldmacht.
Door de economische ontwikkeling is China sinds het begin van de jaren ’90 geleidelijk ook meer
betrokken geraakt bij de rest van de wereld, en is het land een belangrijk lid van diverse
internationale organisaties. Het Chinese Volksleger is met meer dan 2 miljoen soldaten het grootste
ter wereld qua manschappen. Het land investeert ook veel in zijn marine. Hoewel het Chinese
Defensiebudget nog aanzienlijk lager ligt dan dat van de Verenigde Staten, groeit dat budget wel
hard. Officiële cijfers geven ook een vertekenend beeld, omdat de kosten voor onder meer defensieonderzoek en buitenlandse aankopen hier niet bij
inbegrepen zijn. Geschat wordt dat het eigenlijke budget twee à drie keer zo hoog is. Op politiek vlak spelen de kwesties met Tibet en Taiwan. Daarnaast
heeft het land territoriale geschillen met India, met Japan in de Oost-Chinese Zee en met diverse landen in de Zuid-Chinese Zee.
Basisgegevens
Oppervlakte:
Aantal inwoners:
Urbanisatiegraad:
Staatsvorm:
Staatshoofd:
Religie:
Economie:
9.596.961 km² (4e land ter wereld, 231 x Nederland)
1.349.585.838 (juli 2013)
47% (2010)
Communistische staat
President Xi Jinping
De meerderheid van de bevolking is atheïst.
Sinds het einde van de jaren ’70 is de Chinese economie veranderd van een centraal geleide planeconomie naar een meer
marktgeoriënteerde economie. Inmiddels is China op economisch vlak een wereldspeler, en in 2010 werd het land zelfs de grootste
exporteur ter wereld. Desondanks ligt het gemiddelde inkomen per hoofd in China nog wel onder het gemiddelde in de wereld.
1
Profielschets en standpunt
Gemiddeld inkomen:
Samenstelling BNP:
Militaire uitgaven:
Duidelijk is dat China verder wil groeien en zal streven naar een sterke en snelle groei van de machtspositie in de wereld. Daarvoor
zal het onvoorstelbaar grote hoeveelheden grondstoffen en energie nodig hebben.
$ 9.100 (2012)
Landbouw 10,1%, Industrie 46,8%, Diensten 43,1% (2011)
2,6 % van het BNP (2012)
Claims China
China claimt bijna de gehele Zuid-Chinese Zee. Om preciezer te zijn 80% van de zee en de eilanden. Deze claims zijn niet duidelijk aangegeven met
coördinaten of op andere manieren. China baseert deze claims op een groot aantal historische gebeurtenissen. Onder meer de zee-expedities naar de
Spratly-eilanden door de Han-dynastie in het jaar 110 n. Chr. en de Ming-dynastie van 1403-1433 n. Chr. Ook werkten Chinese vissers en handelaren door
de jaren heen in de regio. Volgens het officiële Chinese standpunt zijn de eilanden China destijds ontnomen door supermachten door middel van oneerlijke
verdragen. Volgens China zijn de Spratly-eilanden al 2000 jaar integraal onderdeel van China. China wil archeologisch bewijs (potten en munten) gebruiken
om haar claims van soevereiniteit hard te maken. De juridische basis voor deze claims is echter zwak. China wil de geclaimde eilanden bezitten, om zo
definitief ‘het imperialistische juk van westerse machten en Japan’ af te werpen. China bezet sinds 2012 het Scarborough-rif en sinds 1976 de
Paraceleilanden.
Belangen en standpunt China
China acht haar soevereiniteit over grote delen van de Zuid-Chinese Zee onbetwistbaar. Het land heeft verklaard dat de Zuid-Chinese Zee een van de
belangrijkste nationale belangen is. De Zuid-Chinese Zee is onder meer van groot strategisch belang vanwege de toevoer van grondstoffen uit het MiddenOosten en Afrika via de Straat van Malakka die uitkomt op de Zuid-Chinese Zee. Alleen dankzij deze grondstoffen kan de Chinese economie blijven groeien
en is de politieke toekomst van de Chinese leiders verzekerd. Ook de mogelijke energievoorraden in de bodem kan China erg goed gebruiken, vanwege de te
verwachten enorme toename van de vraag. China wil op bilaterale basis het gesprek aangaan met de kuststaten, niet multilateraal binnen de ASEAN.
Bilateraal gezien kan China haar machtsoverwicht veel beter inzetten, en geniet het een voordelige positie. Volgens China speelt de ASEAN geen rol in
territoriale geschillen. China ziet dan ook niets in een wettelijk bindende gedragscode voor de Zuid-Chinese Zee. Het wil zich in het “handhaven” van haar
soevereiniteit niet laten beperken door een dergelijke overeenkomst. De strategie van China op dit moment is dat het rekent op een gebrek aan bereidheid
van de VS om in te grijpen in de regio. Daardoor kan China min of meer zijn gang gaan, en zijn aanwezigheid geleidelijk aan vergroten. China is echter niet uit
op een conflict met de ASEAN-landen. Het land vormt sinds 1 januari 2010 immers een vrijhandelszone met ASEAN, de ASEAN–China Free Trade Area
(ACFTA). Voor China zijn de ASEAN-landen een belangrijke afzetmarkt, en ook heeft het de natuurlijke hulpbronnen van deze landen nodig. China heeft een
stabiele en vredevolle regionale omgeving nodig om te kunnen moderniseren. Daarnaast is China ook redelijk afwachtend met het gebruik van geweld met
betrekking tot de conflicterende claims, omdat het bang is dat de ASEAN-landen zich anders (nog meer) tot de VS (en Japan) zullen richten voor
bescherming en samenwerking. China wil juist zo weinig mogelijk buitenlandse bemoeienis en inmenging in de regio; geen internationalisering van de
kwestie. Ook speelt er de angst voor de beschadiging van het imago. Dit speelde vooral na de vele militaire confrontaties van China met andere landen in
2
Profielschets en standpunt
2009 en 2010. China wil het beeld van een vreedzame opkomst en een vriendelijke buur handhaven. Echter, iedere claim van een ander land beschouwt
China als een schending van haar soevereiniteit. China’s houding is daarbij behoorlijk assertief te noemen. China schrikt er niet voor terug om af en toe
militaire macht te gebruiken om zijn claims kracht bij te zetten of te verdedigen. Of China dus daadwerkelijk een vriendelijke buur wil zijn, of dat dit slechts
een tactische keuze is, is nog maar de vraag.
China’s claim
3
Profielschets en standpunt
WAT IS JE OPDRACHT?



Verdiep je in het standpunt van China;
Maak een creatieve samenvatting van je standpunt op het postervel dat je hebt gekregen waarmee je binnen drie minuten je standpunt aan anderen
kunt duidelijk maken;
Maak tenslotte gebruik van de onderstaande kaart om je claim op de zeebodem duidelijk te maken.
4