De Hamerse Haard: natuurwetenschappelijke ‘doofpot-ontdekking’ van Dr. R.G. Hamer, grondlegger van de Germaanse Geneeskunde Er bestaat veel onvrede over de behandeling van kanker zoals deze ten uitvoer wordt gelegd in het reguliere medische circuit. Vaak gaat de constatering van een kwaadaardige tumor gepaard met een verstrekkende medische ingreep gekoppeld aan een fysieke uitputtingsslag in de vorm van een al dan niet langdurig chemokuur-traject. In deze fase leeft menig patiënt tussen hoop en vrees en cirkelt constant de angst om hem/haar heen als een aasgier, in afwachting van de uitkomst van het gevecht, dat volgens medici op leven en dood beslecht wordt. In de bij ons heersende academische geneeskunde, maar ook bij sommige alternatieve geneeswijzen, wordt kanker en alle andere ziekten beschouwd als een ineenstorting van het immuunsysteem c.q. gebrek van de natuur. Ziekte wordt, kortom, bezien en benaderd als iets ‘kwaadaardigs’, dat probeert het organisme te vernietigen. Vanuit dit perspectief moeten dan ook alle beschikbare middelen met medisch-militaire precisie worden aangewend om een ziekte te bestrijden en uit te roeien.1 Echter, niet veel mensen zijn op de hoogte van het feit dat Dr. Ryke Geerd Hamer in 1981 reeds een andere benadering formuleerde ten aanzien van het biologisch-medisch denken, waarbij voor het voetlicht werd gebracht dat alles wat er bij ziekte gebeurt een doel dient en daarom niet als kwaadaardig zou moeten worden beschouwd. Dr. Hamer, geboren in 1935 in Mettman-Rheinland in Duitsland, studeerde geneeskunde, theologie en natuurwetenschappen en werkte jarenlang als internist op de afdeling interne geneeskunde aan de universiteiten van Tübingen en Heidelberg, waar hij werkte met kankerpatiënten. In 1981 werkte hij in Oberaudorf, als chef-internist voor patiënten met gynaecologische kanker. In datzelfde jaar wierp hij zich op als grondlegger van de Germaanse Geneeskunde (GG), waarmee hij een alternatief bood voor de conventionele geneeskunde. De Germaanse Geneeskunde kan ziektes (óók psychische aandoeningen) volgens de dogmatiek van Dr. Hamer op een begrijpelijke wijze verklaren – in tegenstelling tot de academische geneeskunde - en is bij elke willekeurige patiënt te bewijzen. Aangezien de juistheid van de Germaanse Geneeskunde sinds 1981 al bij meer dan 40.000 ziektegevallen proefondervindelijk is vastgesteld, betitelt Hamer de GG als empirische natuurwetenschap, die gebaseerd is op Vijf Biologische Natuurwetten. Deze Vijf Biologische Natuurwetten, die het ontstaan en verloop van alle ziektes in het algemeen en kanker in het bijzonder beschrijven, zijn volgens Dr. Hamer steeds van toepassing op ieder mens, maar ook op dieren. Aangezien hij ziektes geen kwaadaardig karakter maar juist een specifiek nut toedicht, spreekt Hamer niet van ziektes maar Zinvolle Biologische Speciaalprogramma’s (ZBS): ze brengen het organisme in een bepaalde 1 Presentatie van de Nieuwe Geneeskunde op het Eerste Internationale Congres over de complementaire- en alternatieve medische behandeling van kanker, Dr. Med. Mag. Theol. Ryke Geerd Hamer (Madrid, 14/15 mei 2015). toestand, psychisch en fysiek, waardoor de mogelijkheid wordt geboden, het opgelopen conflict alsnog tot een oplossing te brengen. Biologisch gezien lopen deze ‘programma's’ vrij kort. Ze zijn volgens Hamer tot nut voor de oplossing van een heftige acute conflictsituatie, die ontstaan bij bijvoorbeeld het traumatische verlies van een geliefd persoon, een plots ontslag op het werk, de immense schrik die een slachtoffer ervaart bij een beroving, et cetera. Elke kanker of andersoortige ingrijpende ‘ziekte’ ontstaat volgens de bevindingen van Dr. Hamer als gevolg van een dergelijke heftige acute conflictsituatie. Met andere worden, een ernstige ziekte als kanker is niet iets kwaadaardigs maar juist een reactie van het lichaam op een heftige acute conflictsituatie, die zich soms al een klein aantal jaren voor de diagnose van de kanker afspeelde. Een dergelijke conflictieve belevingsschok, die dus de start vormt van kanker (oftewel een Zinvol Biologisch Speciaalprogramma), wordt een Hamerse Haard (HH) genoemd. Er is sprake van een Hamerse Haard als: Het conflict hoog-acuut dramatisch is Het conflict volslagen onverwacht komt; het treft iemand die zich er totaal niet op kon voorbereiden en kwam dientengevolge als een donderslag bij heldere hemel Op het moment van de conflictsituatie is men emotioneel of sociaal geïsoleerd. Men kan er met niemand over praten; men kan het met niemand delen Uit het bovenstaande kan geconcludeerd worden dat de mate van beleving van een conflict, en daarmee het ontstaan van een HH, een persoonlijke kwestie is: de ene zal op een bepaalde conflictsituatie anders reageren dan een ander. Wat bij de ene kan inslaan als een bom, kan voor de ander veel makkelijker te handelen zijn. Één ding staat echter vast: een Hamerse Haard slaat in, voordat men erover na kan denken. Het is dus niet mogelijk een HH te ontlopen. Een voorbeeld van het ontstaan van een Hamerse Haard: Een moeder staat op het trottoir met haar buurvrouw te praten. Ze heeft haar driejarige dochtertje, dat ze nog borstvoeding geeft, aan de hand. Het meisje ziet een speelkameraadje aan de andere kant van de straat. Plotseling rukt ze zich los en rent de straat op. De moeder hoort autobanden piepen en ziet dan haar kind roerloos op het asfalt liggen. Precies in deze seconde vindt de shock plaats. Het treft haar totaal onverwacht als een mokerslag, de situatie is dramatisch.2 Een HH grijpt tegelijkertijd in op drie niveaus (er ontvouwt zich als het ware een driedelig, gesynchroniseerd noodprogramma bij het ontstaan van een HH): 1. In de psyche 2 Beknopte inleiding in de Germaanse Geneeskunde, dr. Med. Mag. Theol. R.G. Hamer (Madrid, 2011) 14. 2. In de hersenen 3. Ergens elders in het lichaam (vaak een orgaan) Als we het voorbeeld erbij nemen, kan duidelijk gemaakt worden dat er mogelijk veranderingen zijn ontstaan in de psyche, hersenen en orgaan van de moeder. Psyche: Continu-stress! De vrouw denkt dag en nacht aan haar dochter, het is een dwangmatig denken, ze kan niet anders. Ze slaapt weinig of slecht, eet minder en heeft koude handen. Hersenen: Op het moment van het ontstaan van de HH is op haar CT-scan in de kleine hersenen, precies in het centrum dat de borstklier aanstuurt, een scherp omrande HH (zie afbeelding hieronder) te zien. Orgaan: In het weefsel van de borstklier vindt nu celdeling plaats, dus een toename van de melkproducerende klier, als gevolg van de inslag van de HH in de hersenen. Er vormt zich een compacte knobbel, een tumor, borstkanker. Dit is in feite dus een biologisch zeer zinvol proces om de melkproductie in de kinderborst van de moeder te vergroten. Bron afbeelding: Beknopte inleiding in de Germaanse Geneeskunde, dr. Med. Mag. Theol. R.G. Hamer (Madrid, 2011) 15. Zoals eveneens te zien is in de tekst bij bovenstaande afbeelding geeft de plaats van de HH in de hersenen aan om welk orgaan het gaat (in dit geval de linker borstklieren). Men zou daarom HH ook als ‘conflictmarkers’ kunnen aanmerken, aangezien ze laten zien ‘dat de psyche via de hersenen alle organen aanstuurt’. Een HH grijpt zoals gezegd tegelijkertijd in op drie niveaus, te weten in de psyche, in de hersenen en elders in het lichaam, waardoor er een praktisch synchroon een noodprogramma in werking wordt gesteld. In het voorbeeld van de vrouw die haar dochtertje plotseling roerloos op het asfalt ziet liggen, gebeurt dit als volgt: Psychisch: Het denken wordt gefixeerd op de conflictsituatie om zo snel mogelijk met een oplossing te komen. Organisch: er treedt een organische verandering op om de actieve conflictsituatie zo snel mogelijk tot een oplossing te brengen (toename van de melkproducerende klier om de dochter in nood van extra te voorzien). Cerebraal (in de hersenen): in de hersenen is in het centrum waaruit het orgaan wordt gestuurd een HH waarneembaar op de CT-scan. Verandert er iets op het ene niveau. Dan is dit op de andere niveaus waarneembaar.3 Belangrijk is het tot slot nog om te weten, dat naast dit driedelige, gesynchroniseerde noodprogramma – dat in werking wordt gesteld bij het ontstaan van een HH – ook sporen worden gelegd op het moment van het ontstaan van een Hamerse Haard. Sporen zijn bijkomende conflict-aspecten, die gevormd worden in samenhang met een HH. Dat wil zeggen, de omstandigheden die geassocieerd worden met het moment van de vorming van de HH. Want mensen onthouden niet alleen de kleinste details ten tijde van het ontstaan van een HH, ze onthouden ook de bijkomende omstandigheden, zoals bijvoorbeeld geluiden (toeteren van een auto), klanken, geuren, bijzondere smaaksensaties. De patiënt torst deze sporen praktisch levenslang met zich mee en mocht hij/zij later weer op enigerlei wijze herinnerd worden aan een dergelijk spoor, dan kan zich daaruit een heroptreden van de gehele conflictsituatie voordien. Het is zelfs mogelijk dat er meerdere sporen naast elkaar bestaan, waardoor de kans dat men later in het leven nog herinnerd wordt aan een heftige acute conflictsituatie die het ontstaan van een HH inluidde alleen maar groter wordt.4 In de Germaanse Geneeskunde van Dr. Hamer neemt de Hamerse Haard een prominente plaats in. Het vertelt ons dat een ziekte geen kwaadaardigheid is die toevalligerwijs is ontstaan, maar een Zinvol Biologisch Speciaalprogramma dat een herleidbare oorsprong kent in de vorm van een ingrijpende gebeurtenis in het verleden: een heftige acute conflictsituatie die geleid heeft tot een Hamerse Haard. 3 4 Hamerse Haarden: Analytische Geneeskunde en Natuurgeneeskunde vinden elkaar Presentatie van de Nieuwe Geneeskunde op het Eerste Internationale Congres over de complementaire- en alternatieve medische behandeling van kanker, Dr. Med. Mag. Theol. Ryke Geerd Hamer (Madrid, 14/15 mei 2015).