Toespraak Imam Saïd Aberkan 11 september 2016 Geachte dames en heren Het is voor mij een eer om hier vandaag, aan het monument voor de gedeporteerden van de Tweede Wereldoorlog het woord te voeren. Ik zie het als een daad van burgerschap, maar ook van verantwoordelijkheid van de moslims tegenover de joodse gemeenschap van deze stad en dit land. Want ook al heeft de islam vandaag vaak de perceptie tegen, toch is de islam een godsdienst die het vreedzaam samenleven met de anderen nastreeft. De islam biedt inderdaad een vruchtbare aarde voor co-existentie en vredelievend samenleven tussen de verschillende levensbeschouwingen en godsdiensten. Dit wordt bekrachtigd door onder meer het Koranvers waarin God ons vraagt: “En twist met de mensen van het Boek slechts op de goede wijze”. Dit Koranische vers werd het best uitgevoerd in een reële samenleving, zoals die bestond tussen moslims, christenen en joden in het oude Andalusië. In het oude Andalusië waren moslims immers meer dan 800 jaar aan de macht terwijl joden in een veilig en geruststellend klimaat leefden, zonder te moeten vrezen voor een verlies of aanval op hun godsdienst, identiteit of eigendommen. Nog meer, zelfs de begraafplaatsen en gebedshuizen van de joden werden beschermd door de islam en de moslims. Tijdens deze periode was het niet nodig voor joden om hun identiteit verborgen te houden ter bescherming, wat wel het geval was ten tijde van de nazi's. De relatie tussen de moslims en de joden werd sterker nadat ze beiden uit Andalusië verdreven werden doordat de christenen aan de macht kwamen. Vele joodse broeders werden met open armen ontvangen in Marokko en de Arabische Magreb-gebieden. De joden leefden dan ook veilig verder onder Arabisch bewind. Dit wordt uitgebreid bevestigd in het boek ‘Juifs d’Andalousie et du Magreb’ van Haïm Zafarani. Ook ten tijde van de Holocaust werden de Europese joden niet aan hun lot overgelaten door de moslims. Moslims hielpen de joden immers tegen de systematische vervolging door de nazi's. Moslims boden onder meer hun woningen en gebedshuizen aan om joden te laten schuilen. Uit het bovenstaande blijkt dat moslims de joodse gemeenschap in het verleden sterk gesteund hebben. Misschien wordt deze bijdrage van de moslims vandaag niet genoeg belicht omdat moslims dit beschouwen als een menselijke plicht, eerder dan een religieuze plicht. Een man die een sterke bijdrage leverde in het beschermen en helpen van de joden is Abdelqader Ben Ghabrit. Deze Algerijnse directeur van de Parijse moskee bracht zijn eigen leven in gevaar door vele joden in 1940 onderdak te bieden in de moskee, wanneer de Duitsers Frankrijk binnenvielen. De man zorgde bovendien voor valse identiteitsdocumenten die de zogezegde Arabische en islamitische achtergrond van de joden bevestigde, om hen zo te behoeden van enige vervolging. Het verhaal van Abdelkader Ben Ghabrit is geen uitzondering. Een ander voorbeeld is Abdol Hossein Sardari. Deze man werd in 1941 aangesteld door het Iraanse consulaat. Hij redde meer dan 2000 joden van de nazi’s door hen een bewijs te leveren waar op stond dat men onderdaan was van Iran, en dus deel uitmaakte van het Arische ras. Nog een andere persoon die joden hielp was de Egyptenaar Mohammed Helmy. Helmy was dokter in Berlijn tijdens de tweede wereldoorlog. Hij verborg gedurende drie jaar een joods meisje, waardoor hij in 2013 de titel “Rechtvaardige onder de Volkeren” kreeg 31 jaar na zijn overlijden. Helm was de eerste Arabier die deze erkenning kreeg. Abdelkader Ben Ghabrit, Abdol Hossein Saradari en Mohammed Helmy zijn prachtige voorbeelden die moslims als inspiratie van co-existentie moeten beschouwen. Op deze manier kunnen we op een vredevolle manier samenleven en in een interreligieuze dialoog met elkaar treden. Tot slot wil ik nog even benadrukken dat moslims vandaag meemaken wat onze joodse broeders meemaakten ten tijde van de nazi’s. Vandaag worden moslims immers door hun eigen regimes en terroristen gedreven en afgeslacht, soms zelfs in de naam van Allah. Laat ons daarom bidden tot God om de broederlijkheid tussen de bewoners der aarde te bestendigen. Voor een wereld waar goedheid, liefde, respect, rechtvaardigheid en vrede mogen zegevieren. Saïd Aberkan, hoofd islam consulenten Vlaanderen