Wellness Centre Ameide Uitgever W.C.A. / © GdR Jaargang nr. 6 STAGIAIR FITNESS Nummer 5 Datum 14-06-2007 Groetje Pierre adios STAGIAIR FITNESS Hey ik ben Pierre Khamis ik ben 16 jaar . Ik woon in Ameide in de Iepenlaan 14 Ik woon met mijn ouders pa en ma . Ik heb een zus en 2 Broers ze zijn uit huis lekker rustig haha Ik ben in oktober 6 jaar in Nederland . Ik heb het hier goed naar mij zin. Ik ga naar ottoland op school wellandcollege Ik moet 28 km per dag fietsen . Ik voetbal bij VVameide in de B1 en mijn vorige clubs zijn WVC, Fortuna , en nu Ameide Ik sta rechtsbuiten . mijn trainers zijn Tom de Kruijk, Robbin Tamming en leider is Jos Manschot Ik loop hier stage omdat ik het leuk vind hier Ik ga na deze school naar Utrecht of Hilversum op school sport en bewegen dat is leuke opleiding ik hou van sport . Ik luister veel muziek ik luister R&B,Hiphop,Rap en Reggae . Ik werk bij de coöp. de jong in Ameide En ik ben een rustige jongen . Ik drink meestal malibu-cola dat is lekker U zult mij hier veel tegen komen . Ik ben Jorn Keppel woon nog bij mijn ouders in huis, verder heb ik 1 broer ErikJan die is 20 jaar. Ik zelf ben 17 jaar en word op 12 november 18. Ik doe de opleiding Sport en Bewegen in Gouda op niveau 3-4 en zit in het 2de jaar. Voor dat ik deze opleiding ging volgen heb ik VMBO-T gedaan op de Willem de Zwijger in Schoonhoven. Mijn hobby’s zijn voetbal en dingen doen met mijn vrienden, bij de voetbal speel ik in Ameide A1 en dit is me laatste jaar jeugd. Hoe ik op het idee ben gekomen om Sport en Bewegen te gaan doen komt door ErikJan. Ik wist nog niet helemaal zeker wat ik wilde gaan doen na het vmbo, maar hij deed het cios, ik ben toen een keer mee geweest naar een opendag en dat sprak me wel aan. Toen ben ik het gaan proberen en vond het leuk, daar heb ik al behoorlijk wat dingen gedaan en vond dat fitness mij het meest aansprak, daarom heb ik het ook gekozen als keuzevak. En moet daarvoor 160 uur stage lopen om te kijken hoe het is en wat er allemaal te doen is. Wat wil ik hier allemaal gaan doen en leren? Ik wil zien hoe het er aan toe gaat in een fitnesscentrum. Kijken wat voor mensen er allemaal komen en wat ze komen doen. Hoe je met verschillende mensen om moet gaan, of ik ook met iedereen kan omgaan en hoe ik dat doe of moet doen, en ga doen. Kennis op doen van de apparaten omdat er op school ook nog verschillende apparaten staan, en zo mijn kennis daarvan te vergroten. Dus al met al hoop ik veel te leren over hoe het er aan toegaat in een fitnesscentrum en hoe ik daar moet functioneren. DRIE KEER PER WEEK VETTE VIS IS TE VEEL Visvetzuren zijn natuurlijk belangrijk, maar vette vis bevat ook veel dioxineachtige stoffen. Eet je wekelijk drie keer of vaker vette vis - zoals zalm, haring of sardines - dan komt je inname van dioxine-achtige stoffen op de grens van wat je volgens wetenschappers mag binnenkrijgen. Dat schrijft Isabelle Sioen van de universiteit van Gent in haar proefschrift. Sioen heeft met statistische technieken de totale inname van dioxine-achtige stoffen bepaald. In dit geindustrialiseerde deel van de wereld is die inname vrij hoog. In voedingsmiddelen vind je die stoffen in dierlijk vet, in de vorm van zuivel-vet, vet in vlees en eierdooiers Is je inname van die producten hoog, dan is de boodschap van Sioen interessant voor jou. Dat geldt minder voor gezondheidsfanaten die hun inname van volle zuivel, eierdooiers en vet vlees hebben gereduceerd. Het is niet voor de eerste keer dat dioxineachtige stoffen en andere verontreiniging in vis onder de aandacht komen. In 2004 publiceerde Science een verontrustende analyse, waaruit bleek dat WestEuropeanen eigenlijk maar enkele keren per jaar veilig zalm zouden kunnen eten. Toxicologen vonden toen dat de gebruikte rekenmethode niet klopte, waardoor de onderzoekers de risico's te hoog inschatten. Supplementen met visolie zijn overigens wel veilig. Fabrikanten maken de olie schoon. SPINAZIE NEUTRALISEERT BIEFSTUK Hoe meer vlees je eet, des te groter is je kans op darmkanker. De remedie is simpel, suggereert een Wagenings proefschrift. Een bescheiden portie spinazie zou het kwalijke effect van biefstuk op darmcellen al moeten opheffen. ‘Het is vooral rood vlees dat de kans op kanker in de dikke darm verhoogt’, zegt promovendus drs. Johan de Vogel. ‘Biefstuk, bijvoorbeeld. Hoe roder de kleur van het vlees, des te sterker is het verband. Intensief bewerkt vlees zoals worst en hamburgers scoort ook hoog.’ Het effect is het werk van heemijzer in het vlees, weten onderzoekers sinds kort. Dat is een organische verbinding die oorspronkelijk een onderdeel was van het hemoglobine, het molecuul dat zuurstof vervoert. ‘We weten nog steeds niet precies hoe heemijzer darmcellen beschadigt’, zegt De Vogel. ‘Als je puur heemijzer in reageerbuizen in contact brengt met cellen, doet het weinig. Maar als je datzelfde heemijzer door het voer van ratten doet, en vervolgens de ontlasting van de proefdieren laat reageren met cellen, dan worden die cellen ernstig beschadigd. In het spijsverteringskanaal verandert het heemijzer kennelijk in een agressieve verbinding.’ De onbekende metaboliet beschadigde de darmwand van de proefdieren, ontdekte De Vogel, en de darmwand ging meer nieuwe cellen aanmaken om de oude te vervangen. Deze versnelde celgroei betekent dat er meer kans is op cellen met foutjes in hun erfelijk materiaal, en die kunnen uitgroeien tot kankercellen. Het gelijktijdig nuttigen van groene groenten en vlees doet het effect teniet, ontdekte De Vogel. ‘Dat is te danken aan chlorofyl’, aldus de onderzoeker. ‘Chlorofyl en heemijzer passen aan elkaar als twee puzzelstukjes, en vormen samen een complex dat niet meer in staat is om de darmcel te beschadigen.’ In het Nederlandse voedingspatroon weegt een stukje biefstuk zoals we dat op ons bord vinden ongeveer honderdvijftig gram. Om het heemijzer in die biefstuk te neutraliseren is een portie van honderdvijftig gram spinazie – een paar grote eetlepels – nodig. Dat leidt De Vogel tenminste af uit een epidemiologisch onderzoek. Voor andere groenten is een andere hoeveelheid vereist. ‘Het hangt af van de hoeveelheid chlorofyl die ze bevatten’, aldus de onderzoeker. ‘Hoe minder chlorofyl, des te meer heb je ervan nodig. Eén van de beste bronnen is boerenkool. Daarna komen spinazie en andijvie. Een minder efficiënte bron is broccoli. Van broccoli zou je ongeveer driekwart kilo nodig hebben om het ijzer in een stukje biefstuk onschadelijk te maken. VITAMINE D TEKORT BIJ OUDEREN ‘Ik had wel verwacht dat ik veel ouderen met een tekort aan vitamine D zou tegenkomen’, zegt dr. Marleen Manders. ‘Maar ik schrok toen ik ontdekte dat dit bij bijna honderd procent van mijn onderzoeksgroep het geval was.’ Manders promoveerde op een onderzoek naar de voedingsstatus van senioren in verpleeghuizen en verzorgingstehuizen. ‘De gemiddelde leeftijd van de senioren was 83 jaar. We weten uit studies dat in die groep veel tekorten aan voedingsstoffen voorkomen’, aldus Manders. Voldoende vitamine D helpt niet alleen het skelet sterk te houden. Recent onderzoek suggereert dat een hoge vitamine D-spiegel ook de kans op kanker en de kans op spierafbraak door ouderdom vermindert. In een experiment gaf Manders honderdtachtig ouderen een half jaar lang een voedingssupplement, dat werd geleverd door sponsor Numico. Het ging om een zuiveldrankje met toegevoegde vitamines, mineralen en spoorelementen. Het supplement werkte, maar de effecten waren bescheiden. De kuitomvang van de ouderen – een maat voor de spiermassa – nam in de groep die supplementen kreeg met drie millimeter toe. In de placebogroep nam de kuitomvang zes millimeter af. Door de senioren in een apparaat te laten knijpen werd hun spierkracht gemeten. ‘De spierkracht nam niet toe door het supplement. Maar het supplement vertraagde wel het tempo van de achteruitgang.’ Effecten op het mentaal functioneren van de ouderen of op hun vermogen om zelf dagelijkse werkzaamheden te verrichten had het supplement niet. ‘In een subgroep ouderen, met duidelijke tekorten aan voedingsstoffen, vonden we wel iets, zegt Manders. ‘Het is daarom de moeite waard om in verpleeghuizen en verzorgingstehuizen ouderen met een slechte voeding op te sporen en daarvoor te behandelen. Eigenlijk zouden alle oudere bewoners in tehuizen een vitamine D-supplement moeten gebruiken.’ KLEURSTOFFEN EN CONSERVEERMIDDEL EN MAKEN KINDEREN HYPERACTIEF Het is dus echt waar. Er is een verband tussen kleur-, geur- en smaakstoffen en hyperactiviteit. Dat blijkt uit een studie door Southampton University in opdracht van de Britse voedselautoriteit FSA. In de studie, die verschijnt in The Lancet, kregen kinderen een frisdrank zonder additieven, een frisdrank met ongeveer evenveel additieven als een kind dagelijks binnenkrijgt, of een frisdrank met hoge concentraties E-nummers. De hoge concentratie E-nummers verhoogden de mate van hyperactiviteit bij de twee groepen proefpersonen die de onderzoekers gebruikten: 153 gewone kinderen van drie jaar, en 144 gewone kinderen van negen jaar. Bij de oudere kinderen verhoogde ook het drankje met de 'normale' concentratie E-nummers de mate van hyperactief gedrag. Door de kleurstoffen vertoonden de kinderen tien procent van de verschijnselen die je normaliter verwacht van ADHD-kinderen. De FSA heeft de resultaten van het onderzoek al besproken met de industrie. Die zegt dat het onderzoek niet klopt. "The tests did not represent how additives are used normally." Dat klopt wel een beetje. De onderzoekers gebruikten combinaties van de kleurstoffen sunset Yellow (E110), tartrazine (E102), azorubine (E122), Ponceau 4R (E124), Allura Red (E129), Quinoline Yellow (E104) en het conserveermiddel natriumbenzoaat (E211). E211 zit in softdrinks, terwijl de kleurstoffen vooral in snoep - zoals winegums - en gebak zitten. Tartrazine (E102), azorubine (E122), Sunset Yellow (E110), Ponceau 4R (E124) en Allura Red (E129) zijn azo dyes. Het zijn verbindingen die bestaan uit aromatische ringen, die door dubbelgebonden stikstofatomen bij elkaar worden gehouden. Studies hebben al vaker gesuggereerd dat de combinatie van benzoaat en azo dyes verkeerd uitpakt voor kinderen met hyperactiviteit. Quinoline Yellow (E104) is wel een kleurstof, meer geen azo dye. De gevonden effecten zijn statistisch significant, maar zo zwak dat het niet mogelijk is om met een dieet ADHD te genezen, aldus de Britse ADHDsteungroep ADDISS. "While in some cases, a poor diet could make ADHD even worse, a better diet is not going to make it much better." Andrew Wadge van de FSA is iets stelliger. "If a child shows signs of hyperactivity or ADHD, then eliminating the colours used in the Southampton study from their diet might have some beneficial effects. However, we need to remember that there are many factors associated with hyperactive behaviour in children. These are thought to include genetic factors, being born prematurely, or environment and upbringing." Het onderzoek bevestigt de bezorgdheid over kleurstoffen in de voeding, schrijft The Guardian. Die begon dertig jaar geleden, toen de Amerikaanse allergoloog Benjamin Feingold ontdekte dat additieven - en trouwens ook aspirineachtige verbindingen in fruit en groenten concentratiestoornissen veroorzaakte. Zijn onderzoek werd toen afgekraakt, omdat het methodologisch niet deugde. Dat belette Feingold er niet van om zijn Feingold-dieet - zonder synthetische kleurstoffen en natuurlijke salicylverbindingen - als een middel tegen hyperactiviteit naar voren te schuiven. In 1979 verscheen zijn boek, The Feingold Cookbook for Hyperactive Children, dat ouders op het hart drukt hun kinderen geen kunstmatig gekleurde vleeswaren als Lucheon Meat, frisdrank en cakes meer te geven. Achteraf was Feingold dus misschien toch niet zo'n grote mafkees als wetenschappers dachten. Update: Naar aanleiding van de Lancetpublicatie heeft de EU de voedselautoriteit EFSA gevraagd de studie te beoordelen.