laat discussie over water niet verwateren

LAAT DISCUSSIE OVER WATER NIET VERWATEREN
Politiekcafe 25 november 2011
Het druk bezochte Politiekcafe, dat door Marjon van der Ven van de VVD
en Patricia Kusters van Groenlinks op 25 november 2011 werd
georganiseerd, liet zien dat niet alleen de Hoornse politiek, maar ook de
Hoornse burgers brede belangstelling hebben in de ontwikkelingen op het
terrein van waterbeheer.
Dit goede initiatief kan worden gezien als een aanzet tot het stimuleren
van het noodzakelijke politieke en publieke debat over dit en andere
boeiende politiekgebonden onderwerpen.
Naast wethouder Ronald Louwman en vertegenwoordigers van de VVD,
Groenlinks, D66 en de PvdA, waren leden van het Waterfront Hoorn en
enige “gewone” burgers aanwezig. De organisatoren hadden twee
gastsprekers uitgenodigd, tw.: Ad de Bont en Hans Roodzand, die aan de
hand van de Hoornse Structuurvisie en de werkzaamheden van het
Hoogheemraadschap Noord-Holland de economische en ecologische
waarden van het Hoornse water nader belichtten. Onder het motto “Terug
naar de Kust” werd duidelijk, dat het Markermeer van groot economisch
en toeristisch belang is en dat de kustzone van Hoorn “Goud” waard is.
Met deze constatering konden alle Hoornse politici en geïnteresseerde
burgers zich verenigen. Maar wat moet Hoorn met een dichtslibbend
Markermeer, waar blijft de aantrekkelijke “Stad aan het Blauwe Hart”
wanneer de havens vol Fonteinkruid en Kranswier zitten, waardoor de
recreatie- en chartervaart, de bruine historische en witte vloot Hoorn gaan
mijden? Hoe moet het verder met de wijkvisie voor de Grote Waal, het
stedelijke recreatiegebied lang de Westerdijk en het ontwikkelen van de
nieuwe jachthaven “Marina Kaap Hoorn”?
En wat te denken van het rapport “Toekomstbeeld Marker- IJsselmeer”,
dat het Markermeer afspiegelt als een “Icoon van Nieuwe Natuur”, vol met
leuke dingen zoals, horeca, entertainment, jetski’s, woningbouw etc., en
dit alles met behoud van de karakteristieke landschappelijke kwaliteit en
historische Zuiderzeewaterfronten. Staat dit niet haaks op de Hoornse
visie van een ondernemende, toeristische en economische sterke stad aan
het Blauwe Hart? Staan we met dit plan niet in het voorportaal van een
voortschrijdende verstedelijking in de Markerwaard?
Weinig aandacht werd geschonken aan het feit, dat al deze visionaire
bespiegelingen letterlijk en figuurlijk in het water vallen, wanneer de
waterkeringen, als gevolg van de klimaatveranderingen, moeten worden
aangepast aan de gevolgen hiervan. Een derde van de Nederlandse
waterkeringen voldoen niet aan de gevolgen van de klimaatveranderingen
met veel meer regen en piekafvoer van smeltend sneeuw in de Alpen,
waardoor in de nabije toekomst de dijken, ook langs het Markermeer,
aanzienlijk moeten worden verhoogd.
Opvallend was, dat de door de VVD en Groenlinks ingebrachte stellingen
veel overeenkomsten vertoonden, waardoor er, ondanks pogingen van de
gespreksleiders Wim van Hilten (VVD) en Wouter Hakhof (Groenlinks) van
een echt debat geen sprake was en antwoorden op de meeste vragen
achterwege bleven.
Er worden eindeloos veel studies en plannen gemaakt, maar helaas wordt
daar zelden een einddatum aan verbonden. Toch zullen er spoedig
prioriteiten aan de noodzakelijke kwaliteitsimpulsen gesteld moeten
worden, want de tijd nadert met rasse schreden dat een antwoord moet
worden gegeven op de vraag hoe Hoorn haar “GOUDKUST” wil
ontwikkelen.
Wat we nodig hebben zijn concrete projecten, welke verbonden zijn aan
een realistische ontwikkelingsplanologie. Het kan en mag niet zo zijn, dat
de
potentie van het Hoornse Markermeer als “klatergoud” tussen de vingers
wegglipt.
december 2011,
Jan van ossenbruggen