Voor Marian Leenman, maatschappelijk werker bij het Diaconaal Maatschappelijk Werk Alblasserwaard/Vijfheerenlanden (DMW), zijn de vragen van Anne niet onbekend. Ze komt bij tal van cliënten schuldgevoelens tegen. Als zich vragen voordoen over schuld en schuldgevoelens is het volgens Leenman van belang om na te gaan of die reëel zijn of niet. „Als er werkelijk sprake is van schuld, bijvoorbeeld bij huiselijk geweld of overspel, dan is het belangrijk om daar wat mee te doen. Je probeert in dat geval met de cliënt enige afstand te nemen, om zo tot een echte erkenning van schuld te komen.” Vaak gaat het echter om niet reële gevoelens, weet ze vanuit haar ervaring in het werk voor DMW, dat in de Alblasserwaard en Vijfheerenlanden het werk voor stichting Schuilplaats overneemt. „Dan is er meestal een relatie met identiteitsvragen. Hoeveel erkenning kreeg iemand thuis, hoe komt het dat er geen gezond gevoel van eigenwaarde bestaat? In die gevallen is men afhankelijk van de bevestiging van een ander. Je kunt niet altijd rechtstreeks de opvoeders de schuld geven, dat is al te gemakkelijk. Het is meer een samenloop van omstandigheden. Ook iemands karakter en het ontwikkelingsproces spelen een rol.” Het zijn vaak vrouwen die met onterechte schuldgevoelens rondlopen, is de ervaring van de maatschappelijke werker. „Veel vrouwen stellen hoge eisen aan zichzelf en voelen zich dan tekort schieten. Andere veelgehoorde opmerkingen zijn: ‘als ik nee zeg, voel ik me schuldig’ of ‘ik heb mijn man niet gevolgd in het maken van een bepaalde keuze’.” Schuldgevoelens komen verder vaak voor bij een burn-out, in vraagstukken over de relatie met ouders en familieleden en in relatie tot God. „Bijvoorbeeld als het gaat over gezinsuitbreiding of verdeling tussen zorgen in het gezin en werk buitenshuis.” Onterechte schuldgevoelens gaat Marian Leenman met de zogenaamde cognitieve therapie te lijf. „Dan probeer je door middel van lees- en schrijfopdrachten het denken te veranderen en om te buigen in de richting van eerlijke gedachten. Het gaat erom een balans tussen de zorg voor jezelf en de zorg voor een ander te vinden. Als je maatstaf bijvoorbeeld is dat je altijd een leuke moeder moet zijn, gaat het mis.” Met een brede glimlach: „Dat gaat echt niet lukken.” Het schuldgevoelvraagstuk gaat mannen niet geheel voorbij. „Maar je hoort er wel minder over. Dat heeft wellicht te maken met het feit dat vrouwen behoefte hebben om te praten, terwijl mannen zich terugtrekken als ze het moeilijk hebben.” Of ze zelf wel eens last van schuldgevoelens heeft? Marian Leenman zwijgt heel even. „Ik herken veel vragen wel, maar heb er nu geen of veel minder last meer van. Dat heb ik geleerd.” KADER Marian Leenman adviseert vrouwen die wekelijks en soms zelfs dagelijks met schuldgevoelens kampen, niet te schromen om aan te kloppen bij het maatschappelijk werk. „Je hoeft hier niet met grote en ingewikkelde problemen te komen. Met een aantal gesprekken wordt vaak al snel vooruitgang geboekt. Met andere, eerlijke gedachten sta je veel vrijer in het leven.” Ze raadt aan om het boekje „Niets doen, alles mag, over gezond denken en zelfvertrouwen” van Kees Roest te lezen. Verder is er de cursus “Zelfvertrouwen”, die door stichting Schuilplaats jaarlijks (soms zelf twee keer per jaar) in Sliedrecht en Veenendaal wordt gegeven. „Met meer zelfvertrouwen ben je minder afhankelijk van de meningen van anderen.” De cursus bestaat uit tien bijeenkomsten en begint dit najaar weer. Inschrijven kan via de website. www.stichtingschuilplaats.nl www.diaconaalmaatschappelijkwerk.nl