Deel_4

Deel 4. Marktrecht
Hoofdstuk 22. Marktpraktijken
Afdeling 1. Een overzicht
De wet is niet van toepassing op effecten en andere financiële instrumenten. Voor financiële diensten voorziet de
marktpraktijkenwet soms in een specifieke regeling. De wet sluit ook uitdrukkelijk de beoefenaars van een vrij beroep, de
tandartsen en de kinesisten van haar toepassing uit. Aangezien die gekenmerkt zijn door hun niet-handelskarakter. Winstbejag
zou hier uit den boze zijn.
Afdeling 2. Informatie van de markt
1.
Algemene informatieplicht (codex)
2.
Prijsaanduiding en aanduiding van de hoeveelheid (codex)
3.
Vergelijkende reclame (codex)
4.
Promoties inzake prijzen (codex)
5.
Andere vormen van gereglementeerde praktijken (codex)
Afdeling 3. Overeenkomsten met consumenten
1.
Algemene principes
Alle bedingen van een overeenkomst tussen consument en een onderneming die schriftelijk zijn vastgelegd, moeten op
duidelijke en begrijpelijke wijze zijn opgesteld. In geval van twijfel, heeft de voor de consument gunstige interpretatie
voorrang.
2.
Overeenkomsten op afstand (codex)
3.
Overeenkomsten gesloten buiten de lokalen van de onderneming (codex)
4.
Openbare verkopen (codex)
Afdeling 4. Onrechtmatige bedingen
1.
Algemeen (codex)
2.
De bestelbon en andere bewijsstukken (codex)
Afdeling 5. Oneerlijke handelspraktijken jegens consumenten
1.
Toepassingsgebied (codex)
2.
Algemene norm (codex)
3.
De zogenaamde ‘kleine’ open algemene norm (codex)
4.
De per se verboden gedragingen (codex)
Afdeling 6. Oneerlijke marktpraktijken jegens andere personen dan consumenten
1.
De algemene norm
A.
Het stichten van verwarring
Men mag geen verwarring pogen te stichten tussen de eigen en andermans onderneming of elementen van de
handelszaak door gebruik van een zelfde of gelijkende handelsnaam, vernootschapsbenaming, verpakking, slogan,
reclamemateriaal..
B.
Misleiding
Wie met misleiding van afnemers poogt klanten te winnen zal eveneens oneerlijk handelen. (Bv. het aanbieden in zijn
brochure, door een reisorganisator van vakanties in hotels waar hij geen bedden zal kunnen stellen van eventuele
gegadigden omdat een concurrent een exclusiviteitscontract afsloot met de hotelhouders)
C.
Afwerven van personeel of cliënteel
Principieel is het afwerven geoorloofd. Het is pas ongeoorloofd als men tot doel heeft de desorganisatie van de diensten
vaan een concurrent, verwarringstichting, misbruik van de kennis van het afgeworven personeel, …
2.
Onrechtmatige reclame
A.
Misleidende reclame
De benaming van een fles whisky als Lord of Winchester als die geeneens in Schotland is geproduceerd maar in België.
B.
Afbrekende reclame
Afbrekingen vanwege consumenten valt niet onder het verbod.
C.
Vergelijkende reclame
Ten aanzien van concurrenten is vergelijkende reclame elke vorm van reclame waarbij een concurrent dan wel door een
concurrent aangeboden goederen of diensten uitdrukkelijk of impliciet worden genoemd.
Ten aanzien van een andere onderneming, die geen concurrent is, is vergelijkende reclame datgene die het zonder
gerechtvaardigde reden mogelijk maakt een of meer andere ondernemingen te identificeren.
D.
Verwarringstichtende reclame
E.
Reclame voor verboden handelspraktijken
3.
Omkering van bewijslast (codex)
4.
De auteur van de reclame
In de wet is er sprake van een systeem van getrapte aansprakelijkheid voorzien met vier trappen, waarbij de
hogergeplaatste alle lagergeplaatste uitsluiten. Basisregel is dat slechts een persoon met woonplaats in België zal moeten
gedagvaard worden.
Adverteerder (Colruyt)
Uitgever (VTM)
Drukker of maker (Reclamebureau)
Verdeler (De Post)
Meer uitleg over begrippen in de codex.
Afdeling 7. Verkoop met verlies (codex)
Afdeling 8. Sancties
1.
Terugbetaling (codex)
2.
Strafsancties (codex)
Afdeling 9. De vordering tot staken (codex)
In kort geding, door de voorzitter van de rechtbank van koophandel.
De voorzitter van de rechtbank van koophandel kan bovendien het bestaan vaststellen en de staking bevalen van elke
inbreuk op een intellectueel eigendomsrecht, met uitzondering van het auteursrecht, de naburige rechten en het recht van
de producenten van databanken, waarvoor de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg bevoegd is.