Tekst van de dienst

Hour of Power
In dit document vindt u een tekstweergave van een Hour of Power uitzending.
Uitzending:
Episode:
Vertaling:
2144
17 april 2011
Hoek & Sonépouse Ondertiteling BV
Openbaarmaking, vermenigvuldiging, verspreiding en/of verstrekking van deze informatie aan derden
is niet toegestaan dan na schriftelijke toestemming door Stichting Hour of Power, Postbus 22,
1250 AA Laren, [email protected]
Opening
Vanuit de Crystal Cathedral in Californië: Welkom bij Robert Schuller in Hour of Power dat al 37 jaar
zijn positieve christelijke boodschap uitdraagt.
Samenzang – Joyful, Joyful
Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid. Schepper, die 't heelal verheugt en bron
Van eeuw'ge vreugde zijt. Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend
Doolt in 't duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!
Welkomstwoord
Door R.H.Schuller
Goedemorgen. Welkom in dit huis van geloof. We komen hier om ons geloof te delen en God ervoor
te danken of om ons geloof te versterken. Welkom bij dit uur vol geloof. Dit is de dag die God heeft
gemaakt. Voor u en voor mij. Laten we ons erover verheugen. Draai u om, geef iemand een hand en
zeg: God houdt van u en ik ook.
Openingsgebed
Door R.H.Schuller
Laten we bidden. Goede God, dank voor al deze stemmen, al deze mensen deze verzameling van
gedachten en stemmingen hier. Dat mengsel is krachtig, positief, zachtaardig, mooi, liefdevol,
bemoedigend. Het is uw aanwezigheid, Jezus, die in ons leeft. Daarom is dit vanmorgen de plaats van
God. Halleluja, amen.
Samenzang - "When Morning Guilds /Alleluia”
D'ochtendglore vult de lucht mijn hart ontwaakt en zucht geeft Jezus Christus eer heel d'aarde roept
Het uit met vreugdevol geluid geeft Jezus Christus eer de nacht wordt dag wanneer ons hart spreekt
Keer op keer geeft Jezus Christus eer zelfs aarde, lucht en zee hoogte, diepte zingt mee geeft Jezus
Christus eer halleluja, halleluja...
Schriftlezing – Johannes 6
Door R.H.Schuller
Gaat u zitten. Luistert u naar deze woorden van Jezus. Daarna ging Jezus naar de overkant van het
Meer van Galilea. Een grote menigte mensen volgde Hem omdat ze gezien hadden welke
wondertekenen hij bij zieken deed. Jezus ging de berg op, en ging daar met zijn leerlingen zitten. Het
was kort voor het Joodse pesachfeest. Toen Jezus om zich heen keek en zag dat die menigte naar
Hem toe kwam vroeg Hij aan Filippus: 'Waar kunnen we brood kopen om deze mensen te eten te
geven?'Filippus antwoordde: 'Zelfs tweehonderd denarie zou niet voldoende zijn om iedereen een
klein stukje brood te geven.' Een van de leerlingen zei: 'Er is hier wel een jongen met vijf gerstebroden
en twee vissen. Maar wat hebben we daaraan voor zo veel mensen?' Jezus zei: 'Laat iedereen gaan
zitten.' Er was daar veel gras, en ze gingen zitten; er waren ongeveer 5000 mensen. Jezus nam de
broden, sprak het dankgebed uit en verdeelde 't brood onder de mensen die er zaten.Hij gaf hun ook
vis, zo veel als ze wilden. Toen iedereen volop gegeten had zei Hij tegen zijn leerlingen: 'Verzamel nu
de overgebleven stukken brood zodat er niets verloren gaat.' Dat deden ze en ze vulden twaalf
manden met wat overgebleven was van de vijf gerstebroden die men had gegeten. Geloofd zij God.
Koor – "Refuge and Strength"
God is voor ons een veilige schuilplaats een betrouwbare hulp in de nood daarom vrezen wij niet
Daarom vrezen wij niet wij vrezen niet al wankelt de aarde en storten de bergen in het diepst van de
Zee laat de watervloed maar kolken en koken de hoge golven de bergen doen beven God is voor ons
Een veilige schuilplaats een betrouwbare hulp in nood daarom vrezen wij niet daarom vrezen wij niet
Een rivier, wijd vertakt verblijdt de stad van God de heilige woning van de Allerhoogste met God in
Haar midden stort zij niet in God komt haar te hulp vroeg in de morgen volken roeren zich rijken
Storten ineen zijn donderstem klinkt, de aarde siddert de Heer van de hemelse machten is met ons
Onze burcht is de God van Jakob God is voor ons een veilige schuilplaats een betrouwbare hulp in de
Nood daarom vrezen wij niet daarom vrezen wij niet God is voor ons een veilige schuilplaats God is
Voor ons een veilige schuilplaats
Interview – Bill Dallas
RHS = R.H.Schuller en BD = Bill Dallas
Inleiding
Een bijzonder iemand: Bill Dallas oprichter en bestuursvoorzitter van Church Communication Network
een bedrijf in satelliet- en internetcommunicatie dat ruim 6000 kerken in Noord-Amerika bedient. Ik
heb met hem samengewerkt in de Faith Forward-beweging en met de Rethink-conferenties. Vandaag
komt Bill vertellen hoe God in zijn leven heeft ingegrepen. Toen hij was afgestudeerd van de
Vanderbilt University ging hij in zaken en nam een aantal verkeerde beslissingen waardoor hij
uiteindelijk z’n bloeiende makelaarskantoor moest opgeven en hij in de San Quentin-gevangenis
terechtkwam. Je hebt gevangenissen en gevangenissen en je hebt San Quentin. Hij kwam eindelijk
vrij in 1995, maar tijdens z’n gevangenschap raakte God z'n hart aan. Hij beschrijft de weg die hij is
gegaan in zijn boek: “Lessen uit San Quentin”. 'Alles wat ik over het leven moest weten heb ik geleerd
in de gevangenis.' Zo luidt de ondertitel. Graag uw hartelijk welkom voor Bill Dallas.
Interview
BD
RHS
BD
Dank u, dr. Schuller.
Ik zie Jezus Christus in je leven, maar ik zie niet voor me hoe jij bent beland in San Quentin,
voor tweeënhalf jaar. Hoorde je de metalen deur achter je dichtslaan?
Ja, dat hoorde ik. Ik dacht dat ik nooit meer vrijkwam. Ik had vóór mijn veroordeling een
aantal verkeerde keuzes gemaakt. Ik was geen volgeling van Jezus, deed van alles wat niet in
de haak was en belandde terecht in San Quentin. Ik leerde Jezus kennen vlak voordat ik de
gevangenis in ging. En toen ik daar zat, werd m'n geloof meteen beproefd. Het bracht me
RHS
BD
RHS
BD
RHS
letterlijk op mijn knieën. Daar op de luchtplaats van de San Quentin ging ik elke dag op de
grond liggen, in de foetushouding ongewassen en ongeschoren, en huilde. Ik was volgeling
van Jezus maar net als Elia onder de bremstruik bad ik: Neem mijn leven, het is genoeg
geweest. Ik dacht dat ik nooit meer uit die gevangenis zou komen.
Je bent niet uitgesproken christelijk opgevoed. Wanneer werd je christen?
Toen ik mijn makelaardij kwijt was, vlak voor ik naar de gevangenis zou gaan. Ik was in mijn
penthouse. Ik had dure auto's en kleren en zo en leidde een wild leven. Maar alles werd me
ontnomen door schuldeisers. Op een zondagavond, vlak voor het penthouse werd onteigend
was ik daar alleen. En ik weet niet waarom maar ik voelde een leegte die ik nog nooit had
gevoeld. Ik liet me op handen en knieën vallen en vroeg Jezus in m'n hart te komen. Ik
herinnerde me iets wat ik had gehoord in een evangelisatiegroep op school. Een uitspraak van
Blaise Pascal, dat God in ieder 'n leegte heeft geschapen. Zolang je God niet de plaats geeft
die Hem toekomt blijf je altijd proberen die leegte met dingen te vullen. Ik ook. Ik probeerde
het met seks, geld, auto's en door carrière maken, en noem maar op. Maar niets vulde die
leegte tot ik Jezus in mijn hart vroeg. En daar begon mijn tocht met God. Maar er waren al die
dingen die ik in het verleden had gedaan. Ik was wel gered en mijn leegte was wel gevuld
maar ik had dingen te verantwoorden, zoals onroerendgoed-transacties. Een paar maanden
later werd ik gearresteerd en uiteindelijk kwam ik in San Quentin terecht, voor tweeënhalf
jaar. Dus ik had mijn relatie met Jezus, maar ik had het ook erg zwaar. Zoals eerder gezegd,
was San Quentin de zwaarste periode die ik in mijn leven heb doorgemaakt. Ik was gelovig,
maar dacht dat ik er nooit uit zou komen. Al heb je een relatie met Jezus, in zware tijden ben
je soms radeloos. We weten dat God ons heeft gered maar hoe redt Hij ons uit moeilijke
omstandigheden? En door een paar wonderen die er toen gebeurden wist God me er doorheen
te slepen maar bouwde ook aan mijn karakter en gaf me een ongekende kracht. Er waren twee
dingen die me er doorheen hebben geholpen. Dingen die ik las bemoedigden me soms. Zoals
een blaadje van het Instituut voor Denken vanuit Mogelijkheden van dr. Robert Schuller. Ik
weet nog dat ik op de luchtplaats dingen las als: Overwin moeilijke tijden. En een van mijn
favorieten: Stap voor stap bestijg je de trap. Het wil zeggen: Gewoon doorgaan, dan kom je er
doorheen. Maar er was nog iets. God organiseerde het zo dat ik in contact kwam met een
groep levenslang veroordeelden. Die zaten al 15, 20, 25 jaar gevangen. Moordenaars,
ontvoerders en anderen. Uitschot waar niks goeds in zit, dacht ik daarvoor altijd. Maar die
waren in de gevangenis veranderd door Jezus. Ze waren nieuwe mensen geworden en werden
mijn broeders. Ze leerden me hoe je leeft als christen. Dat ik ”Lessen uit San Quentin”, heb
geschreven was ook meer om hun verhaal te vertellen. Hoe hou je je staande in zware tijden?
Zoals nu met de economie. Hoe red je je huwelijk in zware tijden? Zij lieten me zien hoe je er
doorheen komt. Misschien geen echte gevangenis, maar van je geest: je kunt er doorheen
komen. Toen ik was uitgenodigd om hier te komen spreken waren er twee gedetineerden die
ruim 20 jaar hebben gezeten twee van mijnbroeders, die me door die periode heen hebben
geholpen. Ze waren net vrijgekomen. Ze wonen in de buurt en ik heb ze uitgenodigd. Ze zitten
hier vooraan.
Zouden ze willen opstaan?
Vast wel. Ben Vaughn en Vy Lee twee van de geweldigste mensen die ik ooit heb ontmoet.
Deze mannen weten echt wat het betekent om stug door te gaan in zware tijden en er doorheen
te komen. En niet verhard, maar mild van hart. Niet opgeven, maar sterker worden en anderen
helpen. Dit verhaal van m’n leven gaat eigenlijk over hen.
Je draagt een trouwring. Daar zal wel een heel verhaal achter zitten maar ik wist niet dat je
gelukkig getrouwd was tot ik vanmorgen die ring zag. Ik moest er een traantje van wegpinken.
God houdt van je en ik ook.
SOLO – DANIEL RODRIGUEZ – “Via Dolorosa”
Langs de Via Dolorosa in Jeruzalem die dag verdrongen zich die mensen in de straat daar staarden
Ze Hem na de man die sterven moest op Golgotha er kwam bloed uit al zijn wonden uit de striemen
Op zijn rug uit de kroon van doornen om zijn hoofd gekneld en Hij droeg met elke stap de hoon van
Elk die schreeuwde: 'kruisigt Hem' langs de Via Dolorosa heel die lange lijdensweg ging de Christus,
Onze Koning als een Lam maar omdat Hij van ons hield met heel zijn hart is Hij gegaan, langs de Via
Dolorosa heel de weg naar Golgotha zijn kruis werd zijn troon zijn bloed wast ons schoon en het
Stroomt door het hart van Jeruzalem langs de Via Dolorosa heel die lange lijdensweg ging de
Christus, onze Koning als een Lam maar omdat Hij van ons hield met heel zijn hart is Hij gegaan
langs De Via Dolorosa heel de weg naar Golgotha want Hij kwam voor u en mij Jezus kwam voor u
voor mij
PIANO SOLO – MIN KWON – “Piano Concerto #2, Third Movement”
R.H.Schuller bedankt Min Kwon
Dank je wel, Min. Heel erg bedankt. Eén van de moeilijkste pianostukken. Ze speelde het perfect. Het
3e deel uit het 2e pianoconcert van Rachmaninoff. Heel erg bedankt, Min Kwon. Ze heeft een cd
uitgebracht. Ik geloof dat we 'm in de boekwinkel hebben.
Introductie dominee door R.H.Schuller
Ik heb de eer u weer een krachtig spreker aan te kondigen. Hij heeft talloze mensen bemoedigd. Ik
ben al tientallen jaren met hem bevriend. Het is Tony Campolo emeritus hoogleraar sociologie aan
Eastern University. Hij heeft ook 10 jaar gedoceerd aan de University of Pennsylvania. Hij is oprichter
van de Evangelische Bond voor Goed Onderwijs die scholen en sociale programma's opzet in
derdewereldlanden en Amerikaanse grote steden. Hij heeft 35 boeken op zijn naam. Dr. Campolo en
zijn vrouw Peggy hebben 2 kinderen en 4 kleinkinderen. Ik ben trots met hem bevriend te zijn. Tony
Campolo. Graag een warm applaus voor hem.
Preek – “It's Friday, but Sunday’s Coming!”
Door Tony Campolo
In de Bijbel lezen we: Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen en het bewijs der
dingen, die men niet ziet. Daar gaat het om: Geloof te hebben, hoop te hebben. Mensen vragen vaak:
Waar komt die hoop vandaan? Waar haal je dat geloof vandaan? Zit het in je DNA? Is het een gave
van God? Ik geloof dat het een gave van God is. En ik wil u vertellen wat ik met dat geschenk doe. Ik
gebruik het in m'n gebeden. Bidden kan op vele manieren. Ik verzoek God om bepaalde dingen. Maar
als een christen of een ander bidt moet het meer zijn dan het oplezen van een serie keihard eisen.
Vaak zijn onze gebeden niet meer dan verlanglijstjes. Verzoeken. Belangrijk, maar gebed heeft ook
een andere dimensie. Die tref ik in de vroege ochtend. Ik zet de wekker vroeger dan nodig, blijf stil in
bed liggen en wacht tot de Heilige Geest over me komt tot Christus bezit van me neemt. Bidden moet
verder gaan dan een verzoek doen. Ik moet soms denken aan m'n zoon, toen hij 7 was. Hij kwam de
kamer binnen, en zei: 'Ik ga naar bed, ik ga bidden. Hebben jullie nog iets nodig?' Natuurlijk komt er
meer bij kijken. 's Morgens richt ik me helemaal op Jezus. Zoals in die oude Negro spiritual: Woke up
this morning with my mind stayed on Jesus. Ik herhaal voortdurend zijn naam, concentreer me op
Jezus. Al het andere zet ik uit mijn hoofd. Ik vraag God nergens om. Moeder Teresa werd eens
gevraagd: Als u bidt wat zegt u dan tegen God? Ze zei: Ik zeg helemaal niks. Ik luister alleen. De
interviewer vroeg: Wat zegt God dan tegen u, als u bidt? Ze zei: God zegt helemaal niks. Hij luistert
alleen. En als u dat niet begrijpt, kan ik het ook niet uitleggen. Nou, ik begrijp het wel, die manier van
bidden waarbij je niks zegt en niks hoort maar waarbij je je in stilte overgeeft en wacht tot de Heilige
Geest, tot Christus zelf in u komt. In Jezus geloven is één ding. Je aan Hem overgeven en Hem in je
leven uitnodigen, is iets anders. In Openbaringen staat: 'Ik sta voor de deur en klop aan. Als iemand
mijn stem hoort en de deur opent, zal ik binnenkomen.' Jezus hoopt dat u zich zult openstellen en zult
zeggen: Ik geloof niet alleen in wat U voor me heeft gedaan aan het kruis Ik wil me overgeven, opdat
U een levende aanwezigheid wordt in mijn hier en nu opdat U mij hoop en geloof geeft en ik de
vreugde voel van een rijk geestelijk leven. Gods Geest schept geloof, de Heilige Geest schept geloof.
Als Jezus in ons komt, schept Hij geloof. Ik werk met jonge mensen van Eastern University in
Pennsylvania, een christelijke universiteit. Veel van onze jonge mensen werken in de derde wereld en
in grote steden hier in Amerika. Je hoeft niet meer naar de derde wereld toe om de derde wereld te
ervaren. De derde wereld is in onze achtertuin. De derde wereld is ook bij u in de buurt, als u er oog
voor heeft. Die jonge mensen werken in steden onder vreselijke omstandigheden. In een bepaalde stad
zijn ze een programma gestart waarbij 30 à 35 jongeren van de middelbare school werden gehaald.
Aan onze zomerprogramma’s nemen duizenden deel, maar deze 30 waren uitgesproken intelligente
kinderen, met meer capaciteiten dan de rest. Toch redden ze het niet op school. Sommige scholen
bieden weinig kansen. In dit geval redden ze het niet doordat ze het jaar ervoor meer dan de helft van
de schooldagen hadden gemist. Hun leesniveau was uitgesproken laag. Allen kwamen uit
éénoudergezinnen en leefden onder de armoedegrens. In een ruimte onder een kerk gingen
vrijwilligsters grotendeels lieve oudere dames uit de randgemeenten met deze zwarte jongeren aan de
slag. Ze gaven hen les in groepjes van vijf. 'Ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft.'
Niets is onmogelijk. Dat is het evangelie, en daarom wordt het ook 'het goede nieuws' genoemd. Ik
heb zelf ook het nodige meegemaakt. We voeren een alfabetiseringsprogramma uit in Haïti. We geven
daar dagelijks 50.000 volwassenen les in lezen en schrijven. Want dat is hun kans op een beter leven
in dat land, dat er zo erg aan toe is.
Af en toe ga ik erheen om te zien of alles goed gaat. Ik stapte uit de auto in Port-au-Prince en liep over
het trottoir naar de Holiday Inn, waar ik altijd logeer. Drie meisjes spraken me aan. De oudste was niet
ouder dan 17. De middelste keek me aan en zei: Voor 10 dollar krijgt u me de hele nacht. Ik was
verbijsterd. Ik vroeg aan de tweede: Krijg ik jou ook voor 10 dollar? Ze knikte. En ik vroeg het de
derde ook. Ze probeerde een glimlach maar probeer maar eens sexy te kijken als je ouders dood zijn
en je kleine broertjes en zusjes bijna sterven van de honger. Ja, antwoordde ze. Ik zei: Goed dan. Ik zit
in kamer 210. Kom over een half uur naar boven. Ik heb 30 dollar en wil jullie alle drie voor vannacht.
Ik haastte me naar boven en belde meteen de receptie. Ik wil alle Disney-video's die jullie hebben, zei
ik. Stuur maar naar kamer 210. Toen belde ik het restaurant. Banana splits, zei ik, maar extra groot.
Met slagroom, nootjes en kersen. Maak er maar iets enorms van. Doe er maar vier. Toen de meisjes,
de video’s en de banana splits waren gearriveerd gingen we op de rand van het bed zitten en keken tot
1 uur 's nachts Disneyfilms en vermaakten ons prima. Om een uur of 1 viel de laatste van de drie op
bed in slaap.Ik zat in de luie stoel en dacht bij mezelf: Het haalt allemaal niks uit. Ik sprak te weinig
Creools - hun taal - om hen naar Jezus te leiden. Ik dacht bij mezelf: Morgen lopen ze weer op straat
en verkopen zich aan smerige kerels. Want er zijn altijd smerige kerels die voor tien dollar zo'n meisje
kapotmaken. Het haalt allemaal niks uit. Maar een stem in me zei: Voor één avond, voor één avond
hebben ze weer even kinderen kunnen zijn. Voor één avond hebben ze weer even kleine meisjes
kunnen zijn. Je hebt gedaan wat je kon. En dat is het enige wat God van ons vraagt: Dat we doen wat
we kunnen. Doet u wat u kunt? Heeft u Jezus uitgenodigd in u te komen en u te gebruiken voor de
daden van liefde en genade die God via u zou willen doen als u Hem de kans zou geven? Daarom kijkt
Hij nu naar u hier en naar de tv-kijkers en zegt: Ik wil door middel van jou grote dingen doen. En jullie
zijn met zoveel, jullie kunnen meer doen dan Ik kon toen Ik slechts in één mens vlees geworden was:
Jezus Christus.Doen wat je kan. Aan Moeder Teresa werd eens gevraagd tijdens een interview voor
Time Magazine: U bent oud en ziek en u heeft niet lang meer te leven. U heeft altijd voor geld
gezorgd en voor rekruten voor de Zusters van Naastenliefde. Wat moet er van uw missie worden als u
dood bent? Haar antwoord was briljant: 'Dat is mijn zaak niet.' Wat een geweldig antwoord. Je doet
wat je kunt, en wat het resultaat is, laat je over aan Jezus. Amen?
Lieve gelovigen, het was heerlijk om hier bij u te zijn vandaag. U heeft een heerlijke gemeente. Fijn
om voor te preken, ondanks het feit dat ze overwegend blank zijn. Ik heb niets tegen blanken.
Sommige van m'n beste vrienden zijn blank. Maar voor blanken preken is moeilijk. Mijn kerk is een
zwarte kerk. Mijn vroegere Baptistengemeente in Philadelphia is opgegaan in de buurgemeente Mount
Carmel Baptist Church. Een heerlijke kerk, makkelijk om er te preken. De diakenen zitten vlak onder
de preekstoel en als ik iets goeds zeg, roepen ze: 'Preek. Preek, broeder.' Ik had vandaag veel beter
gepreekt als m'n diakenen hier hadden gezeten. En dan de vrouwen. Als je het Woord brengt en zoals
ze zeggen, je boodschap 'pakt' steken ze één hand op en zeggen: 'Goed.' Meer niet. 'Goed.' Dat klinkt
niet indrukwekkend. Maar als 50 of 60 vrouwen dat doen dan beginnen je hormonen op te spelen. En
de mannen in mijn kerk... Als je vol gas geeft, staan ze op en roepen: 'Ga zo door. Ga zo door, ga zo
door.' Zo word ik niet aangemoedigd door blanken in de Crystal Cathedral. Die roepen niet: 'Ga door',
maar: 'Ophouden. Ophouden.' Eens per jaar houden we een 'preach off'. De meeste van u weten niet
wat dat is. Vijf, zes, zeven predikers preken op rij om te zien wie de beste is. Dat wordt niet hardop
gezegd. Je zegt dat het voor Gods glorie is. Maar we weten waar het echt om draait. En ik was aan de
beurt. En ik wil echt niet opscheppen maar ik was erg goed. Dat wist ik, want de diakenen riepen:
'Preek'. En de vrouwen deden: 'Goed.' En mannen stonden op en riepen: 'Ga door.' En dan kom ik op
gang. Hoe meer ze het deden, hoe beter ik werd. Hoe beter ik werd, hoe meer ze het deden. Ik werd
steeds beter. Ik werd zelfs zo goed dat ik aantekeningen wilde maken over m'n eigen preek. Toen ik
klaar was, stond de kerk totaal op z'n kop. Ik ging zitten, de dominee sloeg me op de knie en zei: Goed
gedaan. Ik zei: Nu jij, pastor. Kan je daar nog overheen? Hij zei: Jongen, ga zitten want deze ouwe
gaat je helemaal inmaken. Ik wil niet opscheppen, maar ik waande me echt onoverwinnelijk. Maar die
knakker ging staan en een uur lang maakte hij me volkomen in. Met één zin, die hij keer op keer
herhaalde: Het is vrijdag, maar de zondag komt eraan. Klinkt niet groots, maar u was er niet bij. Hij
begon zacht: Het was vrijdag. Het was vrijdag en mijn Jezus hing dood aan het kruis. Het was dan ook
vrijdag. Maar de zondag komt eraan. 'Ga door', riep iemand. Toen kwam hij pas goed los. Vrijdag.
Mensen zeggen: Wat geweest is, zal er altijd zijn. Je kunt geen dingen veranderen in het leven. Ze
wisten niet dat het vrijdag was. De zondag kwam eraan. Nu had ik toch wel enige bijval verwacht. We
moeten...We moeten meer kleur brengen in de Crystal Cathedral. Nog 'n keer: Het is vrijdag en ze
zeggen dat het middenklassenpubliek in deze kerk de wereld niet kan veranderen. Maar hier is het
goede nieuws: Het is pas vrijdag...De zondag komt eraan. Zo ging hij een uur door. Na afloop was ik
uitgeput. Hij schreeuwde maar uit alle macht: 'Vrijdag'. Zonder terughouding gilde de hele gemeente
terug: 'De zondag komt eraan.' Beste gelovigen. Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we
hopen en het bewijs der dingen, die men niet ziet. Dat kan je krijgen. Je hoeft alleen maar te zeggen:
Geest van de levende God, kom over mij, kom in mijn leven. Christus, voortaan ben ik méér dan een
gelovige: een discipel door U gebruikt om hoop en geloof te brengen. Dan zal de wereld het goede
nieuws horen. Bent u er klaar voor? Zwakjes. U krijgt nog een kans. Zijn jullie er klaar voor? Het
goede nieuws is: Het is vrijdag, maar de zondag komt eraan.
Koor- "My Hope is Built on Nothing Less"
Ik heb mijn hoop alleen gebouwd op Gods rechtvaardigheid en trouw 'k vertrouw niet meer op schone
Faam maar leun alleen op Jezus' naam Christus de Rots mijn vast bestaan elk and're grond zal ooit
Vergaan elk and're grond zal ooit bestaan amen
Zegen
Dank je wel, Tony Campolo. Hij is wereldberoemd door die preek van vanmorgen. Het is vrijdag.
Maar de zondag komt eraan. Je komt nog wel eens, hè? Geweldig.
En nu de zegenbede. De Here zegene u en Hij behoede u. En Hij geve u vrede. Als u slaapt en als u
waakt. Als u werkt en als u vrij hebt. Als u lacht en als u huilt. Totdat u voor Jezus staat op die dag
waarop de zon niet ondergaat en niet opgaat. Amen.
...
Webtip: bekijk de uitzending van Hour of Power ook eens op www.hourofpower.nl/service!