Tekst van de dienst

Hour of Power
In dit document vindt u een tekstweergave van een Hour of Power uitzending.
Uitzending:
Episode:
Vertaling:
Zondag 1 november 2009
2061
Hoek & Sonépouse Ondertiteling BV
Openbaarmaking, vermenigvuldiging, verspreiding en/of verstrekking van deze informatie aan derden
is niet toegestaan dan na schriftelijke toestemming door Stichting Hour of Power, Postbus 22,
1250 AA Laren, [email protected]
Opening
Vanuit de Crystal Cathedral in Californië: Welkom bij Robert Schuller in Hour of Power dat al 37 jaar
zijn positieve christelijke boodschap uitdraagt.
Samenzang – Joyful, Joyful
Vreugde, vreugde, louter vreugde is bij U van eeuwigheid. Schepper, die 't heelal verheugt en bron
Van eeuw'ge vreugde zijt. Gij, die woont in licht en luister drijf de schaduwen uiteen hij, die zoekend
Doolt in 't duister vindt het licht bij U alleen. Amen! Amen! Amen!
Welkomstwoord
Door R.H.Schuller
Welkom bij dit uur, waarin u uw armen uitstrekt naar God zelfs als u het niet beseft. En waarin God u
de hand reikt ook al herkent u Hem misschien niet. Een idee wordt geboren, een stemming, een
emotie, een concept, het besef dat de mensen om u heen gelovigen zijn. Ja, geef iemand in uw buurt
een hand en spreek de zegenwens uit: God houdt van u en ik ook. Ja, dit is de dag die God heeft
gemaakt. Laten we ons erover verheugen.
Samenzang - "I to the Hills will Lift My Eyes"
Ik hef mijn ogen op en zie de hoge bergen aan mijn hulp is van de Heer door wie aard' en hemel zijn
Ontstaan uw wank'le voeten zet Hij vast als u geen uitkomst ziet zijn oog wordt door geen slaap
Verrast, uw Bewaarder sluimert niet de Heer brengt al uw heil tot stand des daags en in de nacht uw
Schaduw aan uw rechterhand houdt Hij voor u de wacht de Heer zal u steeds gadeslaan Hij is het die
U leidt bewaart uw komen en uw gaan tot in der eeuwigheid
Schriftlezing – Selecties van verzen Epheziërs 2 en 3
Door R.H.Schuller
Gaat u zitten. We komen hier altijd samen, als gelovigen, christenen vooral om Gods Woord te horen.
En dat komt uit de Heilige Schrift. Luistert u naar deze woorden:
Maar omdat God zo barmhartig is omdat de liefde die Hij voor ons heeft zo groot is heeft Hij ons
samen met Christus levend gemaakt. Door zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof.
Opmerking: Je hoort vaak zeggen: We zijn gered door geloof. Maar dat is niet zo.
We zijn gered door genade door het geloof. Maar dat danken we niet aan onszelf. Het is een
geschenk van God. Want Hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: In Christus Jezus geschapen om
de weg te gaan van de goede daden. Daarom buig ik mijn knieën voor de Vader die de Vader is van
elke gemeenschap in de hemelsferen en op aarde. Moge Hij vanuit zijn rijke luister uw innerlijke
wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in
uw hart en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde. Dan zult u de lengte en de breedte, de
hoogte en de diepte kunnen begrijpen ja, de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat
opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid. Opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid.
Aan Hem komt de eer toe, in de kerk en in Jezus Christus tot in alle generaties, tot in alle eeuwigheid.
Amen.
Koor - "My Jesus, I Love Thee"
Mijn Jezus, ik hou van U ik noem U mijn Vriend want U nam de straf op U die ik had verdiend de grote
Verlosser mijn Redder bent U 'k heb van U gehouden maar nooit zoveel als nu mijn Jezus, ik hou van
U want U hield van mij toen U aan het kruis hing een wond in uw zij voor mij de genade een
Doornenkroon voor U 'k heb van U gehouden maar nooit zoveel als nu 'k heb van U gehouden maar
Nooit zoveel als nu ik zal van U houden in leven en in dood en ik wil U prijzen zelfs dan in mijn nood
Als ik kom te sterven dan roep ik tot U: 'k heb van U gehouden maar nooit zoveel als nu als ik in uw
Glorie uw eeuwigheid kom dan buig ik mij voor U in uw heiligdom gekroond met uw heerlijkheid zal 'k
Zingen voor U 'k heb van U gehouden maar nooit zoveel als nu amen, amen
Interview – Ken Cooper
SSC = Sheila Schuller Coleman en RHS =Robert H.Schuller en KC = Ken Cooper
Inleiding
SSC
Wat een schitterende muziek.
Ik heb de eer een heel bijzondere gast te mogen interviewen: Ken Cooper. Ken leidde een
heel normaal leven. Hij had uw buurman kunnen zijn. Een man met vrouw en kinderen en hij
was hoofd publiciteit van een christelijke hogeschool. Niemand wist dat hij er een geheim
leven op na hield als serie-bankrover. Hij liep rond met een wapen, gijzelde vrouwen en
beroofde banken. Niemand die het wist. Ze dachten hij een goede christenvader en
echtgenoot was. Op een gegeven moment werd hij opgepakt. De rest vertelt Ken u zelf. Hij
heeft een boek geschreven: Gevangen. Hoe een seriebankrover tot inkeer kwam. Een
ongelofelijk boek. Graag uw applaus voor Ken Cooper.
Interview
SSC
KC
Ik heb je ingeleid, iedereen weet nu dat je een bankrover bent. Ik schaam me diep. Als je het
zo hoort, heeft het iets van glamour. Maar zoals je al zei: Misdaad loont niet. Want op die ene
dag...Vertel eens over je laatste poging tot bankroof.
Ik kwam de Carolwood Exchange Bank in Tampa uit. Dat was de laatste van de vele banken
die ik heb beroofd. Zoals altijd, had ik iemand in gijzeling genomen. Daar heb ik enorme spijt
van. Zelfs als ik het alleen maar zeg, voel ik pijn. Dan denk ik aan de slachtoffers en alle
mensen die ik pijn heb gedaan. Misdaad loont echt niet. Voor niemand. Ik kon het geld niet
eens uitgeven. Als je veel contant geld hebt kan je het niet uitgeven. Het was pure waanzin.
Het was een verslaving. Als ik werd overmand door verlangen naar die adrenaline-stoot dat
Superman-gevoel dan ging ik op pad en plande heel zorgvuldig een bankroof. Ik zorgde dat ik
alles wist wat ik moest weten. Maar vaak gebruikte ik een speelgoedpistool. Want hoe
riskanter, absurder en spectaculairder de bankroof des te heftiger de adrenalinestoot. Het was
waanzin, maar gelukkig heeft God me gered.
SSC
Bij die laatste bankoverval was je bijna dood geweest.
KC
Ja, de kogel uit het wapen van die beveiligingsman Ik zag dat hij een getraind schutter was
aan de manier waarop hij daar stond. Maar ik was zo misleid door Satan, dat ik me
onoverwinnelijk waande. Ik had m'n wapen in m'n ene hand en de tas met geld in de andere.
Ik ging naar de uitgang en dacht hij gewoon zou verdwijnen en rende door naar de vluchtauto.
Hij schoot me neer door 'n glazen wand. De kogel ging rakelings langs m'n hart. Pas later is hij
eruitgehaald. Ik heb jaren met dat souvenir rondgelopen.
Dat zal wel, ja. En toen belandde je in de gevangenis.
Inderdaad. Als u mij hier zo ziet staan is 't misschien onvoorstelbaar, maar de angst die ik
mensen had aangejaagd die kreeg ik nu zelf te verduren. Ik moest naar The Rock, een
gevangenis in Raeford, Florida. In dat jaar werden daar 50 mannen vermoord door
medegevangenen. Er was continu geweld in allerlei vormen, ik zal 't niet nader omschrijven.
Het valt niet te beschrijven de diepte en de duisternis waarin mensen kunnen wegzinken.
Ik heb je boek gelezen. Het lijkt wel een roman. Het pakt je. Ik wist gewoon niet wat ik las. Ik
zou hier graag een bladzij voorlezen. Ik moest even glimlachen toen ik naar de schoenendoos
in m'n rechterhand keek. Hij was kleiner dan m'n vaders lunchbox en bevatte alles wat ik
bezat na 46 jaar leven. Ik staarde erin: m'n Bijbel en een bijbels dagboek van Robert Schuller.
Dit was m'n beste vriend in de gevangenis.
Ja, je schrijft dat je bijna gek werd van ellende. Je kon met niemand praten. Je keek naar m'n
vaders foto op de achterkant...Die was destijds nog zichtbaar, hè? En je schrijft in je boek dat
je tegen hem praatte. Schuller, noemde je hem. Hij werd je vriend in de gevangenis.
Mag ik iets zeggen tegen dr. Schuller?
Heel graag.
Dr. Schuller, ik heb lang gedroomd van een ontmoeting met u om u te zeggen hoeveel ik van
u hou en hoe ik u waardeer. Woorden schieten me te kort. Kijk, dit is Schuller. Dit is Schuller,
en u bent dr. Schuller.
Wat is er met dat boek gebeurd?
Hij heeft een zware tijd gehad in de gevangenis. Schuller was bij me. Op 17 mei van dat jaar
zat ik net in de gevangenis. Ik had een week niet gegeten of gedoucht. Ik stonk als de mensen
die ik zo verafschuwde. Toen ik dit boek voor 't eerst zag, zei ik: Schuller, jij weet niet wat het
is om problemen te hebben. Je weet niet wat dat is, opgesloten zitten. Wat heb je mij te
melden? Ik legde het boek terug. Maar ik werd nog depressiever. Ik pakte het weer op en zei:
Schuller, ik geef je nog een kans. Ik sloeg het open bij 17 mei en ik moest lachen. Het is al
jaren geleden. 17 mei gaat over 'Gods rijke gaven.' Ik zei: Wauw, gaat het uitgerekend dáár
over. Maar toen las ik: 'Licht wordt gezaaid voor de goddelijken en vreugde voor de goeden.'
En ook schreef u: Waarom begin je niet je eigen 'Waarom niet?'-club? Ik benoemde mezelf tot
voorzitter van m'n eigen Waarom niet-club. En in de Bijbel las ik: Keer terug naar de burcht,
gevangenen. Ik zal je dubbel schadeloosstellen. Dat besloot ik te doen. En ik zei: Dank je,
Schuller, ik ben een gevangene met hoop. Daarom loop ik in deze oranje overall. Ik wil u
graag dit boek overhandigen en de opdracht erin voorlezen. 'Aan dr. Schuller. In dit boek komt
u m'n beste vriend tegen: Schuller die er voor me was toen ik gevangen zat en een denker
vanuit mogelijkheden nodig had. Zijn dagelijkse power-gedachten zult u wel begrijpen. U heeft
ze namelijk zelf geschreven.
Is dit uw boek? Dank u wel.
Dit is een grote eer.
Nu Ken hier naast me staat, wil ik iedereen bedanken die ons heeft gesteund met donaties en
gebeden. Dit is wat er groeit uit de zaden die we zaaien. Dankzij u dus. Met z'n allen zijn we
bezig levens te redden voor Jezus, in de gevangenis. Dit verhaal houdt niet op met Ken.Want
Ken kwam vrij vóór de 99 jaar waartoe hij was veroordeeld. Dat was een wonder op zich. Ken
heeft nu z'n eigen evangelisatiegroep. Vertel eens, Ken.
Ken Coopers Hoop Voor Gevangenen. M'n vrouw June en ik...Zij is werkelijk het houvast in
m'n leven, naast Jezus Christus. Ik ken haar uit de gevangenis, waar haar zoon onschuldig
vastzat. We hadden hetzelfde idee, en begonnen 'ADAM': Adopt A Man. We zijn al meer dan
twintig jaar bezig en hebben ruim 2000 mannen geadopteerd die uit de gevangenis kwamen.
Slechts 1 op 10 gaat weer de fout in.
Een ongelofelijk aantal.
God zij geloofd.
Dank je, Ken, m'n broeder in Christus. God zegene je werk.
SSC
KC
SSC
KC
SSC
KC
SSC
KC
RHS
KC
RHS
KC
SSC
KC
SSC
KC
SSC
Solo – “DANIEL RODRIGUEZ – “Immortal, Invisible”
Kom sterren in 't heelal buig neer voor zijn glorie, komt harten, vol lof verkondig zijn evangelie laat elke
Rots, laat elk gebied, laat elke stem getuigen van Hem, laat ieder lied op elke tong verkondigen zijn
Glorie zijn lofprijs klinkt in de nacht onsterf'lijk, onzichtbaar, Gods wijsheid is groot in licht
Onbegrijpelijk, verborgen voor 't oog gezegend en glorierijk de God aller tijd machtig overwinnaar, wij
Prijzen uw naam, verborgen voor 't oog, maar onzichtbaar gaan wij biddend tot Hem opgaande in zijn
Licht staan wij eerbiedig voor Hem met elke ademhaling, met elk lied verlangen wij te aanbidden met
Ieder woord, met elk gebed brengen wij Hem glorie, glorie verheffen onze stem met lofprijs onsterf'lijk,
Onzichtbaar, stil als de nacht niet eisend, verkwistend, U Heerser met macht rechtvaardig als bergen,
Ver zwevend omhoog uw wolken als bronnen van liefde zo groot onsterf'lijk onzichtbaar wij zien nog in
Schemer, straks zien wij van aangezicht tot aangezicht geliefden, onzichtbaar, spoedig in glorie voor
Ons gekroond in een koor van lofprijs onsterf'lijk, onzichtbaar, Vader van 't licht uw eng'len aanbidden,
Zij sluieren hun blik gezegend en glorierijk, de God aller tijd machtig overwinnaar, wij prijzen uw naam
Onsterf'lijk onzichtbaar
(Dutch Touch met Bob Meyer en Jan v.d. Bosch)
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
BM
Welkom, Bob. Een plechtige groet: Je bent een van de bevrijders van mijn land.
Graag gedaan. We kwamen hier omdat onze hulp werd ingeroepen. Daar heb je vrienden
voor. Vandaar.
Je was pas 19 en kwam een land bevrijden dat je niet kende.
We voelden ons geroepen. We waren hier nodig, dus kwamen we. Ik vond het wel mooi, al
was ik natuurlijk ook bang, zoals iedereen dat zou zijn. Maar op je 19e voel je niet echt angst.
Je denkt dat alles een ander overkomt, niet jou.
Je zat in je eentje in dat zweefvliegtuig en landde in de buurt van Nijmegen.
Ja, in de bioscoop schuift het gordijn open en zie je wat er gaat komen. Maar toen ik op missie
ging moest ik tot m'n schrik landen in een 'grave', dacht ik. Op een kerkhof dus. Inmiddels
weet ik dat het Grave is, en niet 'grave.'
Het stadje Grave.
Klopt. Prachtig stadje.
U was 19. Operatie Market Garden werd een mislukking. Hoe ervoer u dat?
Je moet het proberen. Dat het niet altijd lukt, is geen reden om het niet te doen. Er was een
goed plan alleen waren bepaalde mensen op het verkeerde moment op de verkeerde plek.
We hebben een deel bevrijd. Voor de rest kwam eerst nog de Hongerwinter, voordat we ze
konden helpen.
U bent een ware oorlogsheld. U nam niet alleen deel aan Market Garden maar vocht ook in
Normandië en nog twee offensieven.
Zuid-Frankrijk, hier in Nederland en vervolgens trokken we de Rijn over. En van de 6500
militaire zweefvliegers waren er maar twaalf die ze alledrie hebben gedaan. Dus God was met
me.
Nog steeds?
Dat moet wel, anders zat ik hier niet. God heeft met elk mens afzonderlijk een band. T
Tijdens die operatie Market Garden, die hier onlangs is herdacht wat staat u daarvan het
meeste bij?
Eén van de zweefvliegers onder mij vroeg aan een vriend: Als mijn sleepkabel wordt
doorgesneden, wat doe je dan? Hij zei: Dan gooi ik mijn kabel ook los en gaan we samen
neer. Toen we Holland binnenvlogen, was er een Duitse Flachwagen: Een truck met
luchtafweergeschut. Ik zag de salvo's omhooggaan, en die jongen z'n sleepkabel ging eraan.
Ik zag dat hij z'n kabel losgooide, zodat de anderen er geen last van hadden. En toen gooide
z'n vriend z'n kabel ook los. Ik had het commando over vier zweefvliegers. Ineens waren 't er
nog twee. 'n Uur later hielden we ergens de wacht. Er kwam 'n Hollandse brandweerwagen.
De Duitsers deden hun versperring aan de kant, dus deden wij dat ook maar. Een Hollandse
brandweerwagen klinkt heel anders dan een Amerikaanse. Maar toen hij voorbijkwam, bleken
er 18 brandweerlieden op te zitten. Net een rijdende mierenhoop. En íemand zei: Dag Meyer.
Dat waren de twee vliegers die ik was kwijtgeraakt. De Hollandse brandweer had ze
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
-BM
JvdB
BM
opgepikt en bracht ze naar huis.Dus dank ik de Hollanders.
Het is bijna 70 jaar geleden dat u hier kwam om ons te bevrijden. Vindt u dat we na al die
jaren nog wel dankbaar genoeg zijn?
Als de herinnering maar voortleeft. Je hoeft niet dankjewel te blijven zeggen. Maar bedenk dat
mensen hun leven hebben gegeven. Zoals hier jongeren de graven verzorgen dat is genoeg.
U heeft 't graf van een vriend gevonden.
Ja, ik verloor m'n beste vriend tijdens de operatie bij Grave. Hij vervoerde landmijnen, net als
ik. Maar hij werd geraakt door een Duitse Panzerfaust. Zoiets als een Amerikaanse
bazooka. Hij werd aan flarden gereten. Ik vond alleen 'n stukje van z'n zweefvliegtuig. Al die
jaren wist ik dat z'n lichaam weg was. Voor m'n gevoel zweefde hij ergens rond. Nu bleek hij in
Maastricht een graf te hebben. Ik was zo blij. Ineens was hij thuis, en dat was goed.
U woont dicht bij de Crystal Cathedral. Er wonen veel Nederlanders daar in Orange County.
Ja, heel toepasselijk. Die das van u, hoe noemt u die kleur?
Oranje.
Zo hoort het ook.
JvdB Mooi?
BM
JvdB
BM
JvdB
BM
JvdB
Heel mooi.
Dan krijgt u 'm van me.
Hij mag niet bij m'n uniform.
Toch krijgt u 'm want u verdient 'm. Ik wilde u al een cadeautje geven. Er zit wel geen rood in.
Maar vandaag de dag willen we geen rood meer. Er zit blauw en wit in, dat maakt 't compleet.
U heeft trouwens ook een mooie das.
Dat is een legerdas. Die zijn kort, anders hangen ze naar buiten, en dat hoort niet.
En nu kan ik lekker presenteren zonder stropdas.
Ik wist dat er iets achter zat.
Nee, ik waardeer het. U woont dus dicht bij de Crystal Cathedral en geeft rondleidingen. Veel
Hollanders kennen uw gezicht.
Klopt. Al vijf jaar leid ik mensen uit de hele wereld rond.
Wat is uw favoriete plekje op die enorme campus?
Dat is eigenlijk nogal persoonlijk. Ik ben bevriend met Henry Van Wolf, die het beeld heeft
gemaakt van Jezus de Goede Herder, dat in ons logo zit. Hij zei ooit: Bob, ik heb 15 jaar aan
een beeld gewerkt. Waar moet 't staan? Ik zei: Ik heb het nog niet eens gezien. -'t Is maar 100
km rijden, zei hij. Ik ging erheen en was er meteen weg van. Ik had dr. Schuller lang geholpen
in de 'Garden Grove Drive-in Church' en ik zei tegen Henry: Er is een plek waar dit persé moet
staan: Er zitten 1000 mensen in de kerk en er staan 500 auto's geparkeerd. Jouw beeld moet
daar staan, waar iedereen het kan bewonderen. En zo gebeurde het.
Juist. Ontzettend. Ik heb nog een cadeau. Meestal geef ik 'n Nederlandstalig boek.
M'n Nederlands is niet geweldig.
Dit is iets uit de Tweede Wereldoorlog. "Een vaste burcht is onze God." Het is voor u. Het
komt van iemand die er troost in vond tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze gaf het aan mij en
ik geef 't met trots aan u. Een vaste burcht is onze God. God houdt van u en ik ook. Dank voor
uw komst, en een veilige reis terug.
Over een paar maanden is daar weer 'The Glory of Christmas.'
Wij hebben onze Kerstconcerten. Dat is ook heel mooi. We nodigen u uit om terug te
BM
komen
Lijkt me geweldig.
BM
JvdB
BM
JvdB
Bm
JVDb
Bm
JvdB
BM
JvdB
INSTRUMENTAAL–HOP ORKEST - "Jesus Loves Me”
Introdutie van Lee Strobel
Lee Strobel is een goede vriend vandeze kerk. Fijn dat hij er weer is. Hij studeerde rechten aan Yale
en was een sceptische atheïst. Hij werkte als journalist voor de Chicago Tribune. Maar vandaag de
dag is hij een fervent pleitbezorger van het christelijk geloof. Hoe hij veranderde van een atheïstische
Yale-jurist in een volgeling van Jezus is een bijzonder verhaal. Van zijn boek Bewijs Genoeg werden
miljoenen exemplaren verkocht. Het heeft talloze mensen naar een persoonlijke relatie met Jezus
geleid. Hij heeft het geloof van miljoenen gelovigen gesterkt. En nu heeft hij een nieuw boek: Het
Onverwachte Aventuur. Hij preekt er vandaag over. Maar het allermooiste is dat Lee en z'n vrouw
Leslie 37 jaar getrouwd zijn. Ze hebben twee volwassen kinderen, Alison en Kyle. Hij is hier, met zijn
krachtige getuigenis. Verwelkom met mij Lee Strobel.
Preek - “The Unexpected Adventure”.
Door Lee Strobel
Ik weet nog, de eerste keer dat iemand me vroeg naar m'n geloof in Jezus. Ik was redacteur in
Chicago, en was nog niet zo lang christen. Het was een drukke dag, met veel opwindend nieuws. En
ik bad: God, laat me niet m'n kalmte verliezen. En God verhoorde m'n gebed. Aan het eind van de dag
zei m'n baas: Ik heb op je gelet. Je bewaarde je kalmte terwijl om je heen iedereen gek werd. Ik weet
dat je naar de kerk gaat, zei hij. Wat betekent christendom voor jou? Ik verstijfde. Ik wist niet wat ik
moest zeggen. Ik wilde mezelf niet voor schut zetten door een domme opmerking. Ik wilde niet
doorgaan voor heilig boontje en zo m'n carrière schaden. Wil je het echt weten? vroeg ik. Ja, zei hij.
We gingen naar zijn kamer, sloten de deur en drie kwartier lang hadden we een wonderlijk gesprek
over Jezus. Ik vertelde hem wat me ervan overtuigd had dat Jezus Gods zoon was. We bespraken
zijn bezwaren tegen het geloof. Een prachtig gesprek. Ik had daar geen ervaring mee, maar wist me
te redden. Toen ik na die drie kwartier naar buiten stapte was het alsof m'n hele leven tot aan dat
gesprek een zwart-wit 16mm-film was geweest met korrelig beeld en een krasserig geluid terwijl die
laatste drie kwartier in Technicolor was met Dolby stereo. Dit wil ik vaker ervaren, dacht ik. Dit
ontbreekt nog in m'n leven als christen: Gesprekken met mensen over Jezus. Nog iets wat er
gebeurde toen ik nog redacteur was: Aan het eind van de dag voelde ik dat de Heilige Geest me
aanspoorde. Alsof Hij me op m'n schouders tikte. Ik voelde een drang om een vriend van me, die ook
bij de krant zat en atheïst was uit te nodigen om mee te gaan naar de paasdienst in de kerk. Ik dacht:
Als God me zo aanspoort, komt er iets prachtigs. Een directe bekering. Ik ging naar zijn kamer en
stapte vol vertrouwen binnen. M'n vriend was helemaal alleen. Perfect. Hoe gaat 't? vroeg ik. Goed,
zei hij. Het is bijna Pasen, zei ik. Hij zei: Ik ben atheïst. Weet ik, zei ik, Maar we vieren Jezus'
opstanding uit de dood. Hij is niet opgestaan uit de dood, zei hij. Er is historisch bewijs, zei ik. Ik
noemde wat argumenten, maar het interesseerde hem niet. Ik zei: Hoor nou 's, waarom ga je niet mee
naar de kerk. Hij zei: Ik wil niet naar die stomme kerk. Ik vroeg: Heb je dan helemaal geen vragen over
God? Nee, zei hij. Denk je wel 's na over God? vroeg ik. Nee, zei hij. Ik voelde me opgelaten. Hij ging
nergens op in. Als je vragen hebt, weet je me te vinden, zei ik. Wat was dat nou? dacht ik. Heb ik me
nou zo vergist? Waarom wilde God dat ik m'n geloof deelde met iemand die alles wat ik zei meteen
afschoot? Het bleef me jarenlang bezighouden. Maar nu de rest van het verhaal.
Een paar jaar later, nadat ik had gepreekt voor de Willow Creek-kerk bedankte 'n man me voor de
geestelijke invloed die ik op z'n leven had gehad. Maar wie bent u? vroeg ik. Ik zal u m'n verhaal
vertellen, zei hij. Een paar jaar geleden raakte ik werkloos en ik had geen spaargeld. Ik was bang dat
ik alles kwijt zou raken. Ik belde een vriend die een krant runde en vroeg of hij wat klusjes voor me
had. Kan je een vloer tegelen? vroeg hij. Ik had m'n eigen badkamer getegeld, dus ik zei: Ja, dat lukt
wel. Hij zei: Als je hier en daar wat tegelwerk kan doen voor ons betalen we je daarvoor. Op een dag,
zei de man tegen me was ik daar bezig, kort voor Pasen. Ik zat achter een bureau op handen en
voeten iets te doen aan de tegelvloer. U kwam binnen en u zag me niet eens. Maar u begon tegen die
andere man over God, over Pasen en de opstanding. U had 't over Jezus en uw kerk en nodigde hem
uit voor de paasdienst. Die man vond 't maar niks, maar ik zat daar en dacht: Ik heb God nodig. Ik
moet naar de kerk. En toen zei hij...Na uw vertrek belde ik met bonzend hart m'n vrouw en zei: We
gaan naar de kerk. Ze zei nee, maar we gingen. Ik kwam tot geloof en m'n vrouw en m'n zoon ook.
Mijn dank daarvoor. Ik dacht: Hé, dit is indirecte evangelisatie. Je deelt je geloof, je boodschap ketst af
en kiest een andere richting. Dit is het onverwachte avontuur van een christelijk leven.
Als je actie wilt, moet je hier zijn. Dit overstijgt alle andere aspecten van je leven als christen. God kan
jou gebruiken om te spreken met mensen die misvattingen over Hem hebben. In m'n studie van Jezus'
leven ontdekte ik ondermeer drie dingen die we kunnen leren wat betreft spreken met mensen over
Jezus. Voordat Jezus met z'n naasten over hun Hemelse Vader sprak, sprak Hij eerst met z'n
Hemelse Vader over z'n naaste. Eerst bad Hij. Natuurlijk. We zien dat Jezus altijd tot God bad voordat
Hij iets belangrijks ondernam. Jezus bleef bidden voor mensen die geestelijk verdwaald waren zelfs
tot aan zijn laatste ogenblikken aan het kruis. Het is zo dat in het oorspronkelijke Grieks van het
Nieuwe Testament de onvoltooid verleden tijd aangeeft dat Jezus iets niet één keer zei maar het bleef
herhalen tijdens z'n kruisiging. Terwijl de spijkers door z'n handen en voeten werden gejaagd,
herhaalde Hij: Vader, vergeef het hen want zij weten niet wat zij doen. Hij bad voor mensen die
geestelijk zo verdorven waren dat ze Gods zoon doodmartelden. Dat deed Hij tot zijn laatste
ademtocht. Moeten wij dan niet consequent en met vuur bidden voor mensen die we liefhebben, maar
in het geloof het spoor bijster zijn? Maar we geven het zo vaak op. Als Jezus in den lijve in mijn huis
woonde zou Hij bidden voor z'n naasten, die van God waren afgedwaald. Als Jezus bij mij thuis
woonde zou Hij niet alleen praten over zijn liefde voor mensen. Hij zou z'n liefde voor mensen
omzetten in daden. Want het zeggen is makkelijk. Jezus zei niet alleen dat Hij mensen liefhad maar
liet het ook zien. Door te dienen. Hij diende blinden door hen weer te laten zien, Hij diende melaatsen.
Hij diende zelfs de bruiloftsgasten in Kana door water in wijn te veranderen. En dan de grootste daad
van dienstbaarheid aller tijden: Hij gaf zijn leven als losprijs opdat wij in het eeuwige leven vergiffenis
zouden vinden door Hem. Als wij anderen dienen zoals Jezus het deed als wij ons naar Jezus'
voorbeeld opofferen voor anderen als wij naar Jezus' voorbeeld onze liefde omzetten in daden dan
dringen we door in het meest versteende hart. In Matteüs 5 heeft Jezus het over zout en licht. In vers
16 zegt Hij: Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen opdat ze jullie goede daden zien en eer
bewijzen aan jullie Vader in de hemel. In het Grieks staat ´goede daden´ niet alleen tegenover ´slechte
daden.´ Het Griekse woord voor 'goed' heeft ook iets van 'bekoorlijk', 'aantrekkelijk'. Jezus zegt dus
eigenlijk: Dien andere mensen op een aantrekkelijke manier, zodat ze hun blik hemelwaarts richten
naar God, die u motiveert u te verzetten tegen het alomtegenwoordige egoïsme die wil dat u anderen
op de eerste plaats laat komen, en hen dient. Dat is wat Jezus zei.
Als Jezus in den lijve bij mij woonde zou hij de buurt constant scannen met de radar van compassie
op zoek naar kansen om anderen te dienen. Dat is ook voor ons weggelegd: Onze woon- en
werkomgeving scannen met de radar van compassie en zoeken naar manieren om Gods liefde voor
anderen tastbaar te maken. Bied ´n oude dame in uw buurt aan eens per week naar de supermarkt te
gaan. Wat een zegen zou dat zijn. Of een werkende moeder die zich met twee banen helemaal
kapotwerkt voor haar kinderen. Bied aan om op vrijdagavond op haar kinderen te passen zodat ze wat
tijd voor zichzelf heeft. Wat een zegen zou dat zijn. Tenslotte dit: Als Jezus in den lijve bij mij woonde
zou Hij vóór alles authentiek zijn in zijn omgang met z´n buren. Dat wil zeggen: Hij zou zich nooit
anders voordoen dan Hij is. Wat zien mensen als ze uw leven scannen met hun hypocrisie-radar?
Jezus zei: Wees als zout en als licht. Dat bedoelde Hij positief. Maar eerlijk gezegd zijn sommige
christenen als zout in een wond. Ze zijn als het groot licht van een tegenligger 's avonds waarvoor je
je blik moet afwenden. Sommige mensen leiden een onoprecht leven, waardoor ze hun ogen van God
afwenden. Dat is de minder fraaie waarheid. Dat is ook Maggie overkomen, met wie ik bevriend ben
geraakt.Ze is verpleegster. Ze groeide op in een gezin dat christelijk heette te zijn. Maar toch
misbruikten ze haar. Zo kreeg ze een grote weerstand tegen God en tegen de kerk. Want die waren
als zout in een wond. Ik lees u voor wat ze me schreef: Het geloof waarmee ik ben opgegroeid was
voor mij als kind al verwarrend. Mensen zeiden het ene, maar deden het andere. In het openbaar
leken ze erg gelovig. Maar thuis misbruikten ze. Wat ze zeiden en wat ze deden, liep ver uiteen. Dus
luister: Ik ging het christendom haten en wilde niet met de kerk geassocieerd worden. Dat is wat
onoprechte christenen doen: Mensen weerzin inboezemen tegen God. In onze kerk zouden een
atheïst en een christen debatteren over de vraag of God bestond. Maggie ging erheen. Ze verheugde
zich op de nederlaag van de christen. Maar de christen won het debat met glans. Toen begon ze in
brieven vragen te stellen over God en christendom. 'Beste Lee, hier zijn de eerste 50 vragen over
God.' Ik deed m'n best, maar wees haar ook op onze bijbelstudiegroepen bestaande uit twee
christenen en zoekenden zoals Maggie. Neem ook deel, dan ontmoet je mensen en krijg je
antwoorden op je vragen. Prima, zei ze. Ze ging bij zo'n groep en schreef me het volgende over de
twee christenen die die groep leidden. Het is een voorbeeld van wat de mensen die we van Jezus
moeten opzoeken bij ons zoeken. Ze schrijft: Toen ik deel ging nemen aan het groepje had ik
allereerst dit nodig: Vriendelijkheid.
De mogelijkheid om al m'n vragen te stellen en daarin serieus genomen te worden. Met respect
behandeld worden maar vooral: Ik wilde mensen zien bij wie woorden en daden overeenkomen. Ik
zoek geen perfectie. Maar ik zoek wel naar echtheid. Integriteit dus. Ik wilde echte mensen horen
praten over het echte leven. En ik wil weten of God deel kan uitmaken van het echte leven. Kan het
Hem wat schelen dat ik gewond ben of onderdak nodig heb? Kan ik ooit een heel en gezond mens
worden? Ik vroeg dit aan de twee christelijke groepsleiders. Ik werd niet uitgelachen of genegeerd en
ook geen enkele kant op geduwd. Ik begreep niet waarom die christenen zich om me bekommerden.
Ze lijken niet bang te zijn voor vragen. Ze zeggen niet: 'Je moet gewoon geloven' of: 'Je moet meer
bidden.' Ze lijken niet bang te zijn te zeggen wie ze werkelijk zijn. Ze lijken oprecht. Maggie stuurde
me een gedicht. Ze zei: Ik heb dit geschreven voor die twee groepsleiders. Maar eigenlijk, vrienden, is
dit voor alle volgelingen van Jezus. Het is een harteschreeuw van iemand die ver van God verwijderd
is en een wrok heeft tegen God en de kerk. Stel u voor dat Maggie u als volgeling van Jezus aankijkt
en dit zegt: Weet je wel, begrijp je wel dat jij voor mij Jezus vertegenwoordigt? Weet je wel, begrijp je
wel dat als je mij vriendelijk bejegent dat ik dan op het idee kom dat Hij dan ook vriendelijk is.
Misschien lacht Hij wel niet als ik pijn heb. Weet je wel, begrijp je wel dat jouw woorden Zijn woorden
zijn? Dat jouw gezicht Zijn gezicht is, voor iemand als ik? Wees alsjeblieft wie je zegt te zijn. God, laat
dit niet weer een truc zijn. Alsjeblieft, laat het nu eens waar zijn. Weet je wel, begrijp je wel dat jij voor
mij Jezus vertegenwoordigt? Tijdens het debat hoorde ze bewijzen ten gunste van het geloof. Maar
haar voor Zich winnen deed God via mensen die als Jezus waren. Vrienden, wij kunnen het. We
kunnen bidden voor mensen. We kunnen mensen dienen op een aansprekende manier. En daarbij
hoeven we ons niet anders voor te doen dan we zijn. We hoeven ons niet slimmer of geloviger voor te
doen. We kunnen gewoon zondaars zijn, gered door Genade die liefdevol de hand reiken aan de
Maggies op deze wereld. Als u dat doet, vrienden, laat God u onverwachte avonturen beleven die uw
leven zullen verrijken. Laten we bidden....
Gebed
Vader, ik bid voor de Maggies op deze wereld. Mensen die zich van U hebben afgewend door wat ze
hebben gezien of ervaren. Vader, ik vraag U, gebruik ons, uw kinderen als zout en licht, om hen uw
boodschap van hoop en verlossing te brengen. In Jezus' naam. Amen....
Samenzang - "Amazing Grace"
Genade, zo oneindig groot dat ik, die 't niet verdien het leven vond, want ik was dood en blind, maar
Nu kan 'k zien zijn goedheid is mij steeds nabij zijn Woord geeft zekerheid mijn beschermer staat mij
Altijd bij tot in de eeuwigheid genade, zo oneindig groot amen..
Zegen
De Here zegene u en behoede u. De Here doe zijn aangezicht over u schijnen en zij u genadig. En de
Here geve u vrede voor eeuwig. Amen.
Webtip: bekijk de uitzending van Hour of Power ook eens op www.hourofpower.nl/service!