Nieuwsbrief Januari 2008

Nieuwsbrief Januari
2008
Nederlandse voeding voldoet niet aan de normen!
Nederlandse
voeding voldoet
niet aan de
normen
In het verslag “Tekorten in de Nederlandse voeding”, 10 april 1995 toegezonden aan
de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, mevrouw dr. E. Borst-Eilers,
wordt aangetoond dat de Nederlandse bevolking zich onvoldoende voedt. Zelfs bij
het gebruik van een zogenaamde evenwichtige voeding, waarvan de
verantwoordelijke overheidsinstanties steeds opnieuw beweren dat zij volledig in alle
Sta stevig in je
schoenen met
Vitamine B12
behoeften voorziet, treden ernstige tekorten op van zeer belangrijke
microvoedingsstoffen.
Verbeter je
smaak met zink?
De uitkomsten van de door de Stichting Orthomoleculaire Educatie uitgevoerde
Mannose bij
blaasontsteking
een dooslaand
succes
voedingsberekeningen geven het volgende aan:
Supplementen in
de media
Ik heb mijn leven
weer terug
gekregen!
o
zelfs een evenwichtige voeding bevat onvoldoende vitaminen, mineralen en spoorelementen: vitamine A,
selenium en koper komen als tekort bij de gehele bevolking voor. Bij diverse bevolkingsgroepen, waaronder de
twee grootste groepen (mannen en vrouwen van 22 – 50 jaar), komen verder nog tekorten voor aan vitamine D,
calcium, ijzer, zink en magnesium, en voorts toont de berekeningsuitkomst marginale inname van de vitamines
B1 en B2.
o
De gevonden tekorten worden grotendeels bevestigd en soms zelfs aangevuld door een onderzoek van TNO,
vastgelegd in het rapport “Dietary intake in the Netherlands, input from TNO Total Diet Study 1988-89, part 2,
Minerals, trace elements and vitamins: Van Dokkum 1994. Dit rapport werd al in februari 1994 uitgebracht aan
de opdrachtgever, het ministerie van (toenmalig) WVC. Het is echter opmerkelijk dat de uitkomsten van dit
onderzoek niet naar buiten zijn gebracht. Nog opvallender is echter dat dit rapport niet heeft geleid tot bijstelling
van het beleid van het ministerie, maar dat het ministerie eind maart 1994 een nieuwe warenwetregeling heeft
afgekondigd waarin de verplichting is opgenomen voor elke distributeur van voedingssupplementen om op de
verpakking van ieder supplement te vermelden: “Een evenwichtige voeding bevat voldoende vitamines …”.
o
Er zijn aanwijzingen dat het aantal mensen dat “evenwichtig” eet (volgens de richtlijnen van het
Voedingscentrum) zeer klein is. Dit betekent dat het overgrote deel van de bevolking een nog lagere inname van
micro-voedingsstoffen heeft dan de kleine groep van “evenwichtige” eters. Het is dan ook onredelijk iets anders te
verwachten dan dat bij het grootste deel van de bevolking diverse tekorten aan microvoedingsstoffen bestaan.
o
Bij de vaststelling van de voedingsnormen is geen rekening gehouden met allerlei omstandigheden die de
behoefte aan micro-voedingsstoffen bij de bevolking verhogen. Indien men hier (terecht) rekening mee zou
houden, kan gesproken worden van ernstige multiple voedingstekorten bij de gehele bevolking.
__________________________________________________________________________________________
Sta stevig in je schoenen met Vitamine B12
Heeft u last van een branderige tong en/of een vreemd gevoel in de voeten, het gevoel op watten te lopen, tintelingen in
handen of voeten, zware of stijve benen, bloedarmoede, eventueel samen met moeheid en/of een verminderde psychische
weerstand? Laat dan de vitamine B12-spiegel van uw bloed bepalen. Het kan zijn dat uw lichaam deze vitamine niet goed
meer opneemt. Bij vroegtijdige behandeling zijn blijvende problemen te voorkomen.
Hoe ontstaat een vitamine B12 tekort?
Vitamine B12 zit alleen in dierlijke producten zoals vlees, vis, melkproducten en eieren, en is hierbij gebonden aan
eiwitten. Na splitsing van eiwit wordt vitamine B12 gebonden aan de z.g. Intrinsic Factor dat door het maagslijmvlies wordt
afgescheiden. Deze stof zorgt ervoor dat vitamine B12 opgenomen kan worden in de dunne darm. Vervolgens wordt het
B12 gebonden aan transcobalamine(transporteiwit) en zo vervoerd in het bloed.
Tekorten kunnen in enkele gevallen ook ontstaan door een eiwitsplitsingsprobleem (door een tekort aan maagzuur en
pepsine in de maag) en in het verlengde hiervan door langdurig gebruik van maagzuurremmers. Men spreekt van AddisonBiermer wanneer de Intrinsic Factor ontbreekt en daardoor de vitamine B12 niet meer (of niet voldoende) opgenomen kan
worden. Deze ziekte is de meest voorkomende oorzaak van vitamine B12-tekort. De verdwijning van de Intrinsic factor
wordt veroorzaakt door een storing in het immuunsysteem. Het lichaam produceert dan antistoffen tegen lichaamseigen
stoffen zoals Intrinsic Factor.
Het kan lang goed gaan…..
De dagelijkse behoefte aan vitamine B12 is 1 à 3 microgram. Het lichaam houdt ook een voorraad van dit vitamine op
reserve in de lever. De opgeslagen hoeveelheid is 2 à 4 mg. Met deze voorraad kan het lichaam dus zo'n drie jaar voorruit.
Als de opname in eerste instantie gedeeltelijk verstoord is kan het heel lang duren voordat er echt problemen ontstaan.
Bovendien wordt er minder B12 verbruikt als de voorraad in het lichaam afneemt. Het lichaam past het verbruik aan aan
de beschikbare hoeveelheid. Ondertussen zijn er wel vage klachten, die voortsudderen. Als de lichaamsvoorraad kleiner
dan 10% van normaal is, dan wordt ook de B12 spiegel in het bloed veel te laag. Dan escaleren de klachten, die in de loop
van jaren heel langzaam meer problemen gaven, plotseling binnen enkele weken.
De vitamine B12 is vooral van belang bij de bloedvorming, de stofwisseling en voor het in stand houden van het
zenuwstelsel. Bij dit laatste vooral het optimaal houden van de myelineschedes. Dit zijn de isolatielagen rond de zenuwen.
Als deze beschadigd zijn geven de zenuwen de signalen vertraagd door, waardoor ernstige neurologische problemen
ontstaan. Bij te late of onvoldoende behandeling kan deze schade blijvend zijn.
Analyse van vitamine B12
De Vitamine B12 waarde in bloed ligt bij gezonde mensen tussen 150 en 750 pmol/l. Bij mensen met een opnamestoornis
moet de waarde na toediening van B12-injecties veel hoger zijn en blijven (>1000) tot aan de volgende injectie. Teveel
kan geen kwaad, want het vitamine is oplosbaar in water, en daardoor kan het lichaam het teveel gemakkelijk kwijt raken.
Een volledig bloedonderzoek geeft echter geen zekerheid op het punt van B12. Zelfs bij een goed hemoglobinegehalte kan
men heel goed vitamine B12-gebrek hebben of in het voorstadium daarvan zitten. Daarom moet het bloed specifiek op B12
worden onderzocht. Een verhoogde concentratie van de stof homocysteïne en/of methylmalonzuur in het bloed is een
goede indicator van een vitamine B12 tekort. Een verhoogd homocysteine gehalte is overigens ook een indicator voor
dreigend hartfalen of de ziekte van Alzheimer.
Een verhoogde concentratie gastrine (een hormoon dat de maagzuurproductie stimuleert) is ook een indicatie. Bij mensen
waar de ziekte in de familie zit is het verstandig eens per jaar te testen op vitamine B12. Mensen met een schildklierziekte
of Vitiligo hebben een duidelijk verhoogde kans op vitamine B12 tekort. Juist omdat de moeheid door het B12 tekort dan
snel toegeschreven wordt aan de schildklier-problemen is de kans op het over het hoofd zien levensgroot aanwezig.
Meestal is er dan sprake van een te traag werkende schildklier. Het lijkt erop dat mensen na de ziekte van Pfeiffer in een
aantal gevallen te maken krijgen met een B12 tekort. De symptomen lijken ook wel op elkaar. Het tekort kan zich soms
enkele jaren na de Pfeiffer pas manifesteren. Mensen met suikerziekte hebben ook meer kans om B12 tekort te krijgen.
Vitamine injecties zijn niet de enige oplossing
Veel mensen die kampen met een Vitamine b12 tekort spuiten bij de dokter Vitamine B12. Hiermee kan het lichaam een
tijdje vooruit, deze aanpak leidt bij veel mensen ook tot nare bijwerkingen zoals misselijkheid. Een alternatief lijkt daarom
vitamine B12 (cyanocobalamine) in capsule of tabletvorm, maar ook deze inname is voor de opname in de darm
afhankelijk van bepaalde optimale factoren in maag en darmen. CCG heeft echter wel een effectieve oplossing voor dit
probleem: Vitamine B12 in de vorm van methylcobalamine wordt het beste als zuigtablet sublinguaal (d.w.z. via het
mondslijmvlies) opgenomen. Op deze wijze zit het net zo snel in het bloed als bij een intraveneuze injectie, maar is veel
plezieriger en effectiever dan B12 injecties.
Meer informatie:
http://home.hetnet.nl/~hindrikdejong/
http://home.hccnet.nl/michel.post/B12/index.htm
__________________________________________________________________________________________
Verbeter je smaak met zink
Zink wordt al gebruikt sinds de dageraad van de menselijke beschaving. Ontdekkingsreiziger Marco Polo sprak reeds over
de productie van zinkoxide in Perzië, en beschreef hoe de Perzen “tutia” (een oplossing van zinksulfaat) gebruikten voor het
genezen van zere ogen. Pas sinds een paar decennia wordt het blauw-witte, kristalachtige metaal erkend als een
voedingsstof die essentieel is in de menselijke voeding.
Zink is aanwezig in veel verschillende voedingsproducten, maar de belangrijkste bronnen zijn pompoenpitten,
zonnebloempitten, tarwekiemen en mungboonkiemen. Volle granen (tarwe, haver, rogge, gerst) en peulvruchten (bonen,
erwten, kikkererwten, linzen). Andere goede bronnen van biologisch beschikbaar zink zijn quinoa, amaranth, amandelen,
Braziliaanse noten, champignons, miso, tahin, gist, peterselie, bieten, wortels, avocado, druiven, ananas, citroenen en
asperges
Waarvoor heb je zink nodig
Hoewel zink minder “populair” lijkt te zijn dan andere mineralen zoals calcium of ijzer, verdient het zeker evenveel
aandacht. Zink speelt een belangrijke rol in verschillende biochemische processen in ons lichaam, zoals:
- de vermenigvuldiging en groei van onze lichaamscellen,
- de ontwikkeling en het functioneren van onze voortplantingsorganen,
- en de vorming van onze beenderen en tanden.
Zink helpt bij de omzetting van vitamine A zodat we goed kunnen zien. Zink speelt een belangrijke rol in de regeling van
ons bloedsuiker. Bovendien hebben meer dan 90 enzymen die betrokken zijn bij de omzetting van vetten in energie, zink
nodig om die rol te kunnen vervullen. Het is tevens noodzakelijk voor de afbraak van alcohol in onze lever en het maakt
deel uit van verschillende enzymen die als antioxidant werken.
Ook ons immuunsysteem kan niet zonder zink. Zo speelt zink een belangrijke rol in het genezingsproces van verwondingen
en infecties, en bij de aanmaak van witte bloedcellen, die belangrijk zijn in ons afweersysteem tegen indringers zoals
bacteriën. Ook een aantal hersenfuncties, zoals het leren, het zich herinneren en het denken, en zelfs het gedrag hebben
voldoende zink nodig. Onderzoek heeft aangetoond dat een zinktekort kan leiden tot een gebrekkige ontwikkeling van de
hersencellen en een verminderde groei en ontwikkeling van de kleine hersenen, die verantwoordelijk zijn voor de
coördinatie van bewegingen en het bewaren van het evenwicht. Een en ander kan bijdragen tot emotionele stoornissen of
leer- en gedragsproblemen.
Aanbevolen inname
In de tabel hieronder vind je de aanbevolen inname voor zink.
ADH voor zink, mg/dag
Wie
ADH
Volwassen mannen
9,5 mg
Volwassen vrouwen
7,0 mg
Zwangere vrouwen
19 mg
Vrouwen tijdens borstvoeding
9,5 tot 13 mg
Wie loopt risico op een zinktekort?
Zink is één van de vier bouwstoffen die peuters wereldwijd het vaakst missen (de andere zijn foliumzuur, calcium en ijzer).
Zinktekorten komen ook vaak voor bij volwassenen. Een tekort aan zink kan het gevolg zijn van eenzijdige voeding, of het
verlies van voedingsstoffen tijdens het verwerken of koken van voedsel. Ook wanneer ons lichaam meer zink verliest dan
normaal of wanneer de behoefte aan zink stijgt, kan er een zinktekort optreden.
Voor wie is het dan nuttig om extra zinkrijke voeding te consumeren?
In de eerste plaats vooral baby’s en kinderen, maar ook voor zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven. Ook
atleten en anderen die zware fysieke inspanningen moeten leveren, hebben een grotere behoefte aan zink. Naarmate je
ouder wordt, vinden ook vaak wijzigingen in je voedingspatroon en hormonale huishouding plaats die het zinkniveau
kunnen beïnvloeden.
Vrouwen die een oestrogeen-vervangtherapie ondergaan, zouden regelmatig hun zinkstatus moeten laten controleren. Er
zijn immers aanwijzingen dat oestrogenen het zinkniveau doen dalen. Omdat zink een belangrijk bestanddeel is van het
hormoon insuline, dat nodig is om suikers in het lichaam af te breken, wordt vermoed dat wie veel suikers consumeert
meer zink nodig heeft in de voeding. Diabetici lopen vaak risico op een zinktekort, maar ook wie regelmatig rookt of
alcohol drinkt en mensen met chronische diarree of chronische nieraandoening. In deze gevallen kan het zijn dat voeding
alleen niet volstaat om het zinkniveau opnieuw op peil te brengen.
Tekenen van een zinktekort zijn;
o
o
o
o
o
o
o
o
o
verminderde smaak- en reukzin,
een verminderde werking van het afweersysteem,
minder eetlust en huidproblemen.
haarverlies,
witte vlekjes op de nagels,
diarree,
vermoeidheid,
het minder snel helen van wonden,
verhoogde vatbaarheid voor infecties en mentale sloomheid.
Hoe meet je een Zinktekort
Het meten van een zinktekort kan omslachtig zijn als je hiervoor naar een huisarts moet. CCG heeft daarom een zinktest
ontwikkeld, waarmee je binnen 5 minuten weet of je een zinktekort hebt. De test is gebaseerd op een drankje met zink;
als je die proeft is het ok, als je de drank niet proeft kun je rustig stellen dat je een tekort hebt. Nieuwsgierig? Informeer
bij CCG naar te de test!
Enkele tips om je inname van zink te verhogen
- Kies voor voedingsproducten die bereid werden met volle granen.
- Kook groenten in een zo klein mogelijke hoeveelheid water, gedurende zo kort mogelijke tijd. Te lang koken kan de
hoeveelheid zink in voedsel sterk doen afnemen.
- Voeg pompoen- of zonnebloempitten of sesamzaadjes toe aan slaatjes, soep, rijst of eenpansgerechten. Je kan de pitten
ook fijnmalen en ze zo in je maaltijd verwerken.
- Je kan tarwekiemen vermengen met gewone gistvlokken en het mengsel aan pasta of een broodmaaltijd toevoegen.
Tarwekiemen kunnen ook gebruikt worden in vruchtensapjes of bij ontbijtgranen.
- Het gebruik van alcohol vermindert de absorptie van zink.
- Let op met het gebruik en de dosering van voedingssupplementen. Calcium- en ijzersupplementen kunnen bijvoorbeeld
de absorptie van zink in de war sturen.
__________________________________________________________________________________________
Mannose bij blaasontsteking een doorslaand succes
Ruim een jaar geleden is CCG gestart met de introductie van mannose als nieuw supplement bij de behandeling van
blaasontsteking. Nadat ook het tijdschrift Happinez hier aandacht aan had besteed liep het storm.
Mannose is een suiker die uit bomen wordt geïsoleerd, maar na inname niet door ons lichaam wordt omgezet. Hierdoor
wordt deze stof vrij snel na inname via het bloed weer uitgescheiden in de urine. Daar aangekomen verricht het zijn
werking: de suiker bindt zich van nature heel goed aan het oppervlak van de bacterie die verantwoordelijk voor de
ontsteking. In 90% van de ontstekingsgevallen is dit de E. coli. bacterie. Door deze hechting laat de bacterie los van de
celwand van de blaas, en komt het vrij in de urine. Hiermee wordt bij heel veel mensen heel snel resultaat bereikt; binnen
enkele uren neemt de pijn af, en binnen enkele dagen is de ontsteking op een natuurlijke manier verdwenen. Het grote
voordeel van deze aanpak is dat hierbij antibiotica niet meer nodig is. Hierdoor wordt de weerstand van het lichaam niet
negatief beïnvloedt en is de kans op resistentie van ziekmakende microorganismen een heel stuk kleiner!
__________________________________________________________________________________________
Supplementen in de media
Meer bewijsvoering voor de rol van lycopeen in de bescherming van prostaat.
Lycopeen zou een rol spelen bij het verminderen van “goedaardige prostaatvergroting” (GPV). GPV is een goedaardige
zwelling in de prostaatklier van oudere mannen en zou voorkomen bij meer dan 50% van de mannen boven de 50 jaar.
Het onderzoek is uitgevoerd in Duitsland bij 40 mannen met BPH zonder prostaatkanker. De ene helft ontving een
dagelijkse portie van 15 mg lycopeen, de andere helft ontving een placebo gedurende 6 maanden. Na afloop werd een
duidelijke afname van het gehalte PSA (prostaat specifiek antigeen, een bekende marker voor prostaatgezondheid)
gemeten in de mannen die lycopeen slikten. Ook werd geen vergroting van de prostaat gemeten, terwijl in de
placebogroep er wel een toename gemeten werd van de prostaat.
De rol en effectiviteit van lycopeen werd het laatste jaar ter discussie gesteld. Een studie die in mei 2007 werd
gepubliceerd in “Cancer Epidemiology Biomarkers & Prevention”, schreef dat carotenoïden geen bescherming boden voor
de prostaat. Deze studie was gebaseerd op een studie die op meer plaatsen is uitgevoerd onder 692 prostaatkanker
gevallen en 844 willekeurige gekozen controle groepen. De nu gepubliceerde studie is dan ook een goede opsteker voor
mensen die wel in het nut geloven van lycopeen.
Bron: Journal of Nutrition, January 2008, Volume 138, Blz 49-53.
"Lycopene Inhibits Disease Progression in Patients with Benign Prostate Hyperplasia"
Auteurs: S. Schwarz, U.C. Obermuller-Jevic, E. Hellmis, W. Koch, G. Jacobi, H.-K. Biesalski
5-Loxin als ontstekingsremmer.
Een gepatenteerd extract van de plant Boswellia (5-Loxin®) wint de afgelopen jaren steeds meer aan populariteit. Nadat in
2006 het extract veilig bevonden werd, wordt het ook door CCG toegepast in de behandeling van ziektebeelden waarbij
ontstekingen een grote rol spelen. Vooral veroudering en een verkeerd dieet kunnen bijdragen aan een toename van het
enzym 5-lipoxygenase. Een verhoging van dit enzym kan uiteindelijk leiden tot de ophoping van leukotriene B4, een stof
die ontstekingen veroorzaakt in de botten, bloedvaten en de prostaat. 5-Loxin helpt 5-LOX en andere ontstekingsfactoren
te onderdrukken. Recente studies hebben bevestigd dat een specifiek Boswellia extract met AKBA (3-O-acetyl-11 keto-ßboswellic acid) selectief 5-LOX remt. AKBA bindt direct aan 5-LOX en onderdrukt hiermee in tegenstelling tot andere
extracten de ontstekingsactiviteit in de cellen. De meeste Boswellia extracten bevatten 2-3% AKBA en remmen 5-LOX
maar voor een deel. CCG maakt gebruik van producten waarin 30% AKBA aanwezig is om maximale effectiviteit te
bereiken.
__________________________________________________________________________________________
Ik heb mijn leven weer teruggekregen
Een jaar geleden had mevrouw Oostenbrug uit Amstelveen een scala van ondefinieerbare klachten. De klachten varieerden
van

concentratie problemen,

het gevoel op watten te lopen,

hartkloppingen,

kortademigheid,

een zwaar en stijfgevoel in de benen,

problemen met spreken,

incontinentieproblemen en

hevige vermoeidheid.
“Mijn vermoeidheid leidde er zelfs toe dat ik niet kon slapen. Mijn lichaam raakte totaal uitgeput”.
Een rondgang langs diverse specialisten gaf geen oplossing voor haar klachten. De cardioloog vond geen verklaring voor de
hartkloppingen. Een longfunctietest wees uit dat er geen afwijkingen in de longen waren.
Uiteindelijk concludeerde mevrouw Oostenbrug dat zij drie jaar daarvoor ook al soort gelijke klachten had gehad, maar in
veel mindere mate. In die tijd had zij van Wim Gelderblom een homeopathisch middel gekregen in combinatie met B12
tabletten. Op internet vond zij de symptomen van een tekort aan B12 waarbij zij het gevoel had dat het artikel over haar
geschreven was.
“In eerste instantie richtte ik me tot mijn huisarts met het verzoek om B12 injecties. Ik kreeg acht injecties. Er vond nog
geen directe verbetering van de klachten plaats en de huisarts vond dan ook niet voldoende bewijs dat ik een B12 tekort
had. Hij besloot om de behandeling niet voort te zetten.”
Mevrouw Oostenbrug wendde zich tot CCG. Nu gebruikt zij tien maanden 4 maal daags 1 B12 tablet. Ze voelt zich als
herboren. Haar klachten zijn weg. Zelf zegt ze: “ik heb mijn leven weer terug gekregen.”
Toelichting van onze therapeut: De reguliere diagnostiek bepaalt het Vitamine B12 gehalte via het bloed. We weten dat
deze bepaling geen betrouwbare analyse van het probleem geeft omdat de vitamine B12 in de lever wordt omgezet.
Reguliere artsen spuiten cobalamine, dat in de lever moet worden omgezet in het actieve vitamine B12. In de praktijk
blijkt dat maar een heel klein deel ook echt wordt omgezet, daarnaast is de injectie pijnlijk en leidt bij verschillende
mensen tot bijwerkingen.
Het gebruik van methylcobalamine als voedingssupplement is vele malen effectiever. Via een zuigtablet onder tong komt
de stof direct in de bloedbaan, en wordt het effectief omgezet naar Vitamine B12. Geen pijn, geen bijwerkingen, maar wel
resultaat!
Uit CCG nieuwsbrief