ziekten bestaan niet! wel zieken

advertisement
ZIEKTEN BESTAAN NIET!
WEL ZIEKEN
Al sinds het ontstaan van leven…
Door Wim J. Verbrugge
1
Inleiding
Het boekje ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’, bestaat uit delen.
In deel 1 besteedde ik aandacht aan een aantal signalen van een falend
immuunsysteem. Daarin vertelde ik dat tot op de dag van vandaag ziekten
worden gezien en behandeld als afzonderlijke aandoeningen.
Dat is te verklaren door het feit dat we al een paar duizend jaar uitgaan van het
bestaan van een groot aantal verschillende ziekten.
Is de gedachte dat we te maken hebben met vele afzonderlijke ziekten met ieder
een eigen oorzaak nog wel de juiste, vroeg ik mij af.
Ik opperde dat we ons meer zouden kunnen realiseren dat vrijwel iedere
aandoening een uitingsvorm is, uitgaande van één bron, een falend
immuunsysteem. Als dat afweersysteem, we hebben er twee, niet goed kan
functioneren dan kan het niet anders dan dat daardoor problemen ontstaan.
Het immuunsysteem is een briljant stuk natuur. Als je daar meer inzicht in hebt,
lees de signalen begrijpt, dan kan je vaak nog op tijd zijn met een effectieve
behandeling. Naar mijn overtuiging zou de therapie in het bijzonder gericht
moeten zijn op ‘reparatie’ van het ‘defecte’ afweersysteem.
Maria Montessori, je weet wel van de gelijknamige school, had als uitgangspunt
voor het kind: ‘leer het mij zelf te doen!’ Ons afweersysteem zegt in feite net
zoiets. Je gezondheid en herstelvermogen liggen in je immuunsysteem
verankert. Daarom wil ik in dit deel daaraan enige extra aandacht schenken.
En aan ons DNA. Ik zal proberen uit te leggen hoe het DNA haar opdrachten tot
het maken van bepaalde hormonen verloopt en de opmerkelijke rol van water
daarbij. DNA, het immuunsysteem, hormonen, daaraan ontlenen we ons leven.
Het is daarom meer dan de moeite waard om er nog het een en ander over te
vertellen. En, naar aanleiding van vragen van lezers, wat dieper in te gaan op
mijn bewering dat LDL – het slechte cholesterol, juist heel goed is en statines,
de cholesterol verlagende medicijnen m.i. niet goed zijn.
Van lezers die bekend zijn met kanker kreeg ik het verzoek om meer te vertellen
over wat kankercellen precies zijn en waarom ze zo moeilijk te vernietigen zijn.
En hoe ze zich verspreiden. Ook zal ik het hebben over bestaande behandelingsinzichten, ongeacht of die ‘regulier’ of ‘alternatief’ zijn, zolang ze maar op
deugdelijke wetenschappelijke gronden berusten.
Immers, iedereen heeft recht op alle voorhanden zijnde informatie.
Iedereen heeft ook het recht zelf voor een bepaalde behandeling te kiezen.
2
Aangeboren immuunsysteem
Bij de geboorte maken we onze entree in de
wereld die gevuld is met vele levensvormen,
waarvan een aantal voor het tere baby-gestel
zeer schadelijke. De natuur is zo vriendelijk
een baby al te hebben uitgerust met een
effectief verdedigingssysteem.
Dit noemen we het aangeboren
immuunsysteem(aspecifiek deel).
Dit stuk natuur wordt nog eens extra ondersteund door het nuttigen van
moedermelk. Het verdedigingssysteem heeft tot doel indringers of veranderde
eigen cellen te bestrijden. Indringers, zoals bacteriën of virussen en veranderde
cellen moeten vernietigd worden. Het immuunsysteem reageert op ziekmakende
indringers of niet correcte cellen door de immuunrespons.
Daarin werkt een groot aantal cellen en moleculen samen.
Naast de bescherming tegen virussen, bacteriën en parasieten wordt het
immuunsysteem ook wel ingezet om afvalstoffen of zieke lichaamscellen als
kankercellen op te ruimen.
25 Miljoen doden door Pestepidemie (1347-1399)
Het immuunsysteem is onderverdeeld in een
aspecifiek (aangeboren) en adaptief (verworven)
deel. Het aspecifieke deel is snel werkzaam, maar
minder specifiek, vandaar de naam aspecifiek,
voor de ziekteverwekker (pathogeen).
Het adaptieve deel daarentegen past zich aan de
pathogeen aan, dat is een uitermate slimme zet,
maar dit kost tijd. Meestal een dag of vijf.
Het resultaat is dat het uiteindelijk een sterke
afweer wordt. Je lichaam is daarna vaak langdurig
beschermd tegen deze ziekteverwekker.
Om je een idee te geven hoe sterk en hoe lang de
afweer tegen een bepaalde ziekmaker is moeten
we de geschiedenis in. Lang geleden, rond het jaar
1347 landde een schip met koopwaar aan in
Marseille. Men wist dat aan boord de Pest heerste.
Winstbejag werd belangrijker gevonden dan het gezondheidsrisico.
Het gevolg was dat de Pest miljoenen doden veroorzaakte in geheel Europa.
Wie het kon, ontvluchtte de steden.
Een totale ontwrichting was het gevolg.
3
Waarom stierf niet iedereen?
Waarom zijn de voorvaderen, van wie wij afstammen, niet aan de Pest bezweken
en anderen wel? Het antwoord is: omdat hun immuunsysteem met dit pathogeen
(ziekmaker) kon afrekenen. Het was het tweede deel, het adaptieve, van het
immuunsysteem dat deze geweldige klus klaarde.
Dit immuunsysteem geeft vaak langdurige bescherming zei ik hiervoor.
In ons lichaam is heden ten dage nog steeds de afweerstof tegen de Pest
aantoonbaar. Ik vertel je dit verhaal om je een indruk te geven van de
onvoorstelbare mogelijkheden van ons immuunsysteem.
We zijn onder de indruk van een raket naar de maan, maar wat we zelf ‘in huis
hebben’, ons immuunsysteem, overtreft die prestatie vele malen.
Het is daarom mijn vaste overtuiging dat de weg van gezond naar ziek en van
ziek naar gezond, daar ligt. Maar laat ik de draad weer oppakken en verder gaan
met uitleggen wat het immuunsysteem is. We hebben dus twee afweersystemen.
Beide vormen van afweer bevatten zowel humorale als cellulaire componenten.
Even uitleggen.
Enzymen in de tegenaanval
Humorale componenten zijn enzymen. Ze bevinden zich in de lichaamsvloeistoffen. Bijvoorbeeld in het bloed. Humorale componenten remmen zelf de
pathogeen (ziekteverwekker) of activeren andere enzymen of cellen die de
pathogeen opruimen. Cellulaire componenten zijn de assistenten.
De cellen die werken voor het immuunsysteem, zoals de witte bloedcellen.
Witte bloedcellen eten ziekteverwekkers op
De witte bloedcellen zijn dus de cellen van het
immuunsysteem die zich in het bloed of in de
lymfevloeistof bevinden. De cellulaire componenten vinden
we terug in zowel het aspecifieke als het adaptieve
immuunsysteem. Fagocyten en lymfocyten zijn vrij
bekende witte bloedcellen. Fagocyten fagocyteren.
Zo heet dat. Dat is het opnemen van de pathogenen,
de ziekmakers, in de cel door blaasjes in het celmembraan
(het jasje van de cel) te maken en zo de pathogeen te
omvatten, en zo af te breken in lysosomen.
Dus: witte bloedlichaampjes eten als het ware de
ziekteverwekker op.
4
Specifieke kenmerken
Elke cel of molecuul heeft specifieke structuren op het
oppervlak. Dat noemen we epitopen.
Lymfocyten ontwikkelen antistoffen specifiek voor
epitopen op het vreemde materiaal
(ziekteveroorzakers). Iedere antistof is specifiek voor
een bepaald antigen. Dus voor iedere lichaamsvreemde snoeshaan wordt een
apart stofje gemaakt, waardoor die het loodje legt.
Om dat stofje te kunnen ontwikkelen moet je dus eerst een beetje ziek worden.
Zodra een antistof is gebonden aan zijn antigen (ziekmaker) wordt die nog
makkelijker als vreemd beschouwd, en opgeruimd door fagocyten (de opeet
witte bloedlichaampjes) Bovendien hindert de binding van antilichamen het
functioneren van de pathogeen, en word je niet doodziek.
Je ziet dat je afweersysteem bijzonder slim te werk gaat.
Wil je weten hoe we er ooit aan zijn gekomen?
Onze immuunvoorgangers, de
kraakbeenachtige vissen
De meeste meercellige organismen bezitten een
immuunsysteem dat uit een aangeboren immuniteit
bestaat. Dat zijn letterlijk vooraf geprogrammeerde
reacties op ziekteverwekkers.
Het adaptieve immuunsysteem, waarbij de immuunreactie aan het pathogeen wordt aangepast, verscheen in de evolutie pas met de
komst van kraakbeenachtige vissen. De organismen die een adaptief
immuunsysteem bezitten, bezitten ook een aangeboren immuniteit en veel van
de mechanismen die een rol spelen in het immuunsysteem behoren tot beide
systemen. De hogere gewervelde dieren en alle zoogdieren hebben zowel een
aangeboren als aanpassingsimmuun-systeem.
Voortaan dus heel beleefd zijn tegen de visboer.
Eerstelijns- en tweedelijns-afweer
Aspecifieke afweer. De aspecifieke afweer houdt ziekteverwekkers buiten het
lichaam. Het maakt geen onderscheid tussen de soorten indringers en is op te
delen in de eerstelijnsafweer, de buitenkant van het lichaam, en de tweedelijnsafweer, de witte bloedcellen.
De eerstelijnsafweer is een mechanische barrière die het binnendringen van
bacteriën, virussen en schimmels tegengaat. Vooral de huid vormt de
eerstelijnsafweer. Er zijn echter, omdat organismen niet helemaal door de huid
beschermd kunnen worden, nog andere systemen die het lichaam beschermen,
zoals de slijmlaag van de darmen, luchtwegen en genitaliën.
Hoesten, niezen en braken zijn een reactie van het lichaam tegen indringers.
De dekweefsels vormen de grens tussen het inwendige en het uitwendige milieu.
5
Ook de spoelende werking van tranen en urine houdt indringers buiten het
lichaam. Mocht een ziekteverwekker toch het lichaam binnendringen, stuit deze
op de tweedelijnsafweer. Deze lijn bevindt zich in het bloed, in weefselvloeistof
en in lymfevaten. Deze afweerlinie bestaat uit diverse typen witte bloedcellen.
NK-cel kan scannen
De eerste soort witte bloedcel die een indringer
tegenkomt is een macrofaag, welke werkt
volgens fagocytose (opeten van de indringer).
Bepaalde structuren die niet in het lichaam
horen bevorderen de fagocytose.
Na de fagocytose worden de antigenen van de
indringer op een MHC II-molecuul ‘geprint’
waarna de specifieke afweer (Cellulair en
humoraal) wordt bevorderd.
Onder NK-cel. Boven doelcel
Een tweede soort witte bloedcel is een NK-cel.
NK-cellen zijn constant bezig de cellen die ze tegenkomen te 'scannen' op MHC-Imoleculen, die de ‘print’ presenteren van de eiwitten die in de cel geproduceerd
worden. Als een dergelijk vreemd eiwit aangetroffen wordt door de scannende
NK-cel, wordt die cel vernietigd.
Andere witte bloedcellen zijn:
neutrofiele granulocyten: (neutraal) granulum = korrel; De kern ziet er 'korrelig'
uit en kleuren bij een kleurstof met neutrale pH) dendritische cellen monocyten
(Grieks: monos = alleen; een celkern) eosinofiele granulocyt (kleuren met
eosine) mestcellen (deze bevinden zich niet in het bloed maar in de weefsels die
in contact staan met de buitenwereld) basofiele granulocyten (kleuren met een
basische kleurstof).
Dit stukje was misschien wat gecompliceerd. Ik heb mijn best gedaan om je
inzicht te geven in dat slimme immuunsysteem anders blijft het een vaag begrip.
Als het immuunsysteem start, hoe stopt het dan weer?
Bij een ontsteking zie je roodheid, zwelling en pijn optreden.
Dat is de ontstekingsreactie, of deftig de inflammatoire respons
geheten. Dat heeft de typische mogelijkheid om met het eiwit in de
cel met de naam TMED7 een deel van het immuunsysteem stop te
zetten nadat een infectie succesvol verwijderd is.
Zonder TMED7 zou het immuunsysteem ongecontroleerd
doorwerken, met nadelige gevolgen voor het lichaam.
Verderop zal ik vertellen hoe het immuunsysteem kan falen omdat kankercellen
het om de tuin kunnen leiden.
6
Je kind laten rotten
Het immuunsysteem heeft als eigenschap dat
wanneer we een eerste besmetting door een
ziekteverwekker overleven, we over het
algemeen immuun zijn bij een herhaalde
aanval van dezelfde ziekteverwekker.
Het aanpassings-immuunsysteem of lerende
immuunsysteem, is gebaseerd op
immuuncellen. Dat zijn de witte bloedcellen.
Die worden door stamcellen in het beenmerg
geproduceerd. Deze cellen ontwikkelen zich vaak in lymfoïde organen:
de lymfeknopen, beenmerg of thymus.
Het adaptieve immuunsysteem heeft tijd nodig om zich te ontwikkelen.
Zeg maar, om te leren. Bij een infectie duurt dat bij mensen circa 5 dagen en zal
op den duur evolueren (letterlijk) tot een zeer specifieke afweer.
Het geheugenonderdeel is een uniek onderdeel van het adaptieve immuunsysteem. ‘Je kind laten rotten als het ziek is’ onderwees, onder luid gelach, eens
een van mijn leermeesters. Zo’n idiote uitspraak vergeet je nooit meer.
Het was de inleiding tot de volgende uitleg: als een kind een ziekte opdoet, de
kleuterschool is daar ideaal voor, dan moet je het immuunsysteem van het kind
de gelegenheid geven om haar werk te doen. Te leren met welke ziektemaker
het van doen heeft en de antistof voor het hele verdere leven te maken.
Dat duurt een aantal dagen. De temperatuur van het patiëntje loopt op.
Het kind voelt zich echt beroerd. Je maakt je zorgen.
De neiging om in te grijpen met medicijnen is verleidelijk, maar fout.
Fout, omdat je daarmee het immuunsysteem blokkeert te leren.
Niets doen is de juiste therapie! Bij te hoog oplopende lichaamstemperatuur,
koelen. Natte lakens zijn beter dan antibiotica. Uitzieken, het immuunsysteem de
klus laten klaren. En je kind is levenslang beschermd.
Met vaccinatie proberen we dit ook te bereiken.
Groot probleem is dat bij vaccinatievloeistoffen nogal wat vragen zijn gerezen en
de fabrikanten weigeren om antwoord te geven over de precieze inhoud ervan.
Gebleken is uit onafhankelijk onderzoek dat aan anti-griepvaccin kwik
(thiomersal) wordt toegevoegd en in plaats van een fragment van het griepvirus
te gebruiken, een fragment van het HIV-virus is gebruikt.
Nu dit bekend is groeit de weerstand tegen vaccinatie.
7
Cellulaire afweer
Dit is een immuunrespons, gericht tegen intracellulaire micro-organismen
(virussen, bacteriën). Daarvoor beschikken we over T-cellen, vernoemd naar de
thymus. Vandaar de T. Er zijn 2 typen T-lymfocyten.
T-helpercellen (CD4-positief) cytotoxische T-cellen (CD8-positief)
Heb je tot hier volgehouden?
Als je tot hier bent gekomen heb ik bewondering voor je
uithoudingsvermogen. Het is niet de makkelijkste kost.
Had je me maar niet moeten vragen om even uit te leggen
hoe en wat het immuunsysteem is. Nu zit je mooi met mij
opgescheept. Als ik je nog een beetje mag plagen, komt er
nog een stuk. Allemaal immuungedoe kreun je?
Tja, ik kan het ook niet helpen dat je dat allemaal in je
hebt. Ik hoop voor je dat het ook goed werkt.
Er zijn echter zoveel mensen met een falend
immuunsysteem, die soms erg ziek zijn. Het is voor iedereen die ziek is, niet ziek
is, of behandelaar is, m.i. noodzakelijk is om de allerbelangrijkste eigenschappen
van ons afweersysteem te begrijpen. Ooit leerde je lopen, verkeersregels,
beroepsopleiding etc. etc. Over het belangrijkste, ons eenmalige leven en hoe we
dat in stand kunnen houden, weten veel mensen niet zo veel.
Dat is jammer, want dat zou een heleboel gezondheidsproblemen hebben kunnen
voorkomen als ze het wel zouden hebben geweten.
Dat gebrek aan wetenschap probeer ik een beetje te verhelpen.
Gaan we nog een stukje door?
B-lymfocyten gaan naar school
Antistoffen worden geproduceerd door
B-lymfocyten, die behoren tot de witte bloedcellen.
Dit deel van ons afweersysteem is in staat om
onderscheid te maken tussen wat tot ons eigen lichaam
behoort en wat vreemd is in ons lichaam, zoals
bacteriën, virussen maar ook bloedcellen met een
afwijkende bloedgroep. Het afweersysteem herkent niet de volledige
lichaamsvreemde structuur maar slechts een eiwit- of een suikeronderdeel
hiervan, dat antigeen genoemd wordt.
Deze B-lymfocyten zijn ook weer waard te beschrijven.
Ze worden niet gemaakt en gelijk in het diepe gegooid. Oh, nee!
Ze gaan via de kleuterschool, naar de basisschool en zo hogerop.
8
De opleiding van een B-lymfocyt
De B-lymfocyten worden gemaakt in het beenmerg
vanuit lymfoïde stamcellen. Een jonge B-lymfocyt, die
nog nooit eerder een antigeen heeft ontmoet, maakt een
primaire antistof die het als zogenaamde B-cel receptor
(BCR) op het celmembraan vertoont.
De B-lymfocyten verlaten nu het beenmerg om naar de
secundaire lymfoïde organen, zoals lymfeklieren en milt, te gaan.
Hier zullen de B-lymfocyten voor het eerst antigenen ontmoeten.
Aangezien een B-lymfocyt veel verschillende primaire antistoffen kan maken, zijn
er slechts enkele cellen die het gepresenteerde antigeen kunnen binden.
Om echter de B-lymfocyt aan te zetten om zijn antistof te gaan moduleren, zodat
dit beter past, en om er voor te zorgen dat de B-lymfocyt zich gaat
vermenigvuldigen, is er een tweede soort cel nodig van het specifieke
afweersysteem: de T-helper lymfocyt. Alleen wanneer er binding van zowel een
antigeen als van een T-helper lymfocyt aan de B-lymfocyt plaatsvindt, kan er
differentiatie en proliferatie optreden. Deze uitrijping van een B-lymfocyt vindt
plaats in de secundaire lymfoïde organen. De uitgerijpte B-lymfocyt kan of een
plasmacel of een memory B-lymfocyt worden.
De plasmacel verlaat de secundaire lymfoïde organen om zich naar het beenmerg
te begeven. Hier bevinden zij zich in het juiste milieu om grote hoeveelheden
antistoffen te gaan produceren. De memory B-lymfocyt blijft in de circulatie en
zal tijdens een tweede invasie van een antigeen snel weer antistoffen van
dezelfde specificiteit kunnen maken. Wanneer een antistof aan een antigeen
bindt, wordt een immuuncomplex gevormd, dat door weer andere witte
bloedcellen uit onze bloedbaan verwijderd wordt.
Er is meer te vertellen. Ik zal je de tot de 5 klassen van de tot de familie van de
immunoglobulinen behorende plasmacellen: IgA, IgD, IgE, IgG, IgM en de soms
vage scheidslijn tussen aangeboren en aanpassings-immuunsystemen en de
kruising tussen die immuunsystemen, besparen.
Immunodeficiëntie
Je hebt gelezen dat we een aangeboren en een verworven(lerend) immuunsysteem hebben. Immunodeficiëntie is een niet, of niet voldoende functionerend
immuunsysteem; er zijn aangeboren of verworven vormen van.
Een voorbeeld van een aangeboren afwijking van het immuunsysteem is SCID
(Severe Combined Immuno Deficiency Syndrome), dat voorkomt bij zeer jonge
kinderen. Verworven immunodeficiëntie komt voor bij aandoeningen van het
immuunsysteem zoals aids (het "Verworven Immuun Deficiëntie Syndroom"),
een besmettelijke ziekte, die door het Hiv wordt overgebracht, dat degeneratie
van het immuunsysteem van het lichaam veroorzaakt. Het kan ook wel
veroorzaakt worden door medicijnen, bijvoorbeeld bij transplantatie-patiënten.
9
Overactief immuunsysteem
Een "overactief" immuunsysteem is het kenmerk van een groot aantal
verschillende auto-immuunaandoeningen, zoals diabetes mellitus type I ,
multiple sclerose (MS), psoriasis, en reumatoïde artritis (reuma).
In deze ontbreekt de zelf-herkenningscapaciteit van het immuunsysteem en het
valt een deel van het eigen lichaam van de patiënt aan, als ware het vreemde,
dus vijandige stoffen. Bij reuma moet vooral het kraakbeen het ontgelden.
Om het iets duidelijker te maken kijken we even naar het immuunsysteem in een
plant. Bij zelf-bestuivende planten zal een stuifmeelkorrel die op stigma van een
bloem landt een stuifmeelbuisje onderaan de steel naar de stempel voor
bevruchting verzenden. Een stuifmeelkorrel van een genetisch andere plant zal
niet ontkiemen, of het stuifmeelbuisje, zodra dat gevormd is, zal in de steel
desintegreren. In kruis-bestuivende soorten, desintegreren de eigen
stuifmeelkorrels, terwijl de niet-eigen korrels ontkiemen en bevruchten.
Toch moeten niet alle cellen van buiten worden vernietigd aangezien sommigen
voor voeding moeten worden geassimileerd. Daarom moet het immuunsysteem
de capaciteit hebben om eigen en niet-eigen te ontdekken.
Het afweerstelsel moet de capaciteit hebben om toekomstige gevaren te
behandelen.
De contraspionage dienst
Dendritische cellen zijn ook onderdeel van
het immuunsysteem. Deze cellen moeten
niet verward worden met dendrieten in de
neurologie. Dendritische cellen hebben hun
naam te danken aan de vorm die de cellen
hebben. Dendritische cellen hebben in het
menselijk lichaam twee taken.
1: Ten eerste zijn ze betrokken bij de eerste reactie van het lichaam op
pathogenen (lichaamsvreemde stoffen/ziekteverwekkers).
Zij controleren voortdurend het lichaam op de aanwezigheid van deze
pathogenen. Ze liggen daarom op plaatsen waar pathogenen binnendringen,
zoals de huid en slijmvliezen. Zodra een dendritische cel een pathogeen
tegenkomt zal hij geactiveerd worden en vervolgens cytokines en chemokines
maken die dit pathogeen onschadelijk proberen te maken.
2: Hun tweede taak volgt onmiddellijk op de eerste en is onderdeel van het
adaptieve immuunsysteem. Dendritische cellen hebben de eigenschap om
pathogenen te kunnen opnemen en hun antigenen aan de buitenkant van hun
celmembraan te presenteren. Daarom heten ze ook wel antigeen-presenterende
cellen (APC's). Zodra ze een pathogeen hebben opgenomen migreren ze via
lymfevaten naar de lymfeklieren (o.a. de thymus) waarin zij antigenen
aanbieden aan naïeve CD4 T-cellen en CD8 T-cellen, waarna deze prolifereren in
volwassen T-helpercellen.
10
Dendritische cellen spelen hierbij ook een rol in immuunregulatie waarbij T-cellen
die autoreactief werken (en dus eigen weefsel aanvallen) apoptose ondergaan bij
binding aan het antigeen wat lichaamseigen is (auto-antigeen).
Populaties
Dendritische cellen worden opgedeeld in twee subpopulaties: conventionele
dendritische cellen en plasmacytoide dendritische cellen.
Conventionele dendritische cellen bevinden zich in epitheel en maken bij activatie
de ontstekingsmediatoren IL-6, IL-12 en TNF-alpha. Deze cellen spelen een rol
bij de adaptieve immuunrespons. Plasmacytoide dendritische cellen bevinden
zich door het gehele lichaam als precursorcellen (voorlopercellen).
Pas nadat ze geactiveerd worden nemen ze de dendritische vorm aan en maken
vervolgens veel IFN-alpha. Hun eventuele rol in de adaptieve immuunrespons is
onderwerp van wetenschappelijke discussie.
Ra ra wie ben je?
Je kent het kinderspelletje wel.
Voedingsadviseurs, ik wil ze niet gelijk tot deskundigen bombarderen,
bedachten: ”je bent wat je eet’. Leuk bedacht, maar dat je geen kadetje bent
had je al ontdekt. Dus gaan we ons maar liever bezighouden met wat we
werkelijk zijn. Om daar achter te komen moeten we eerst maar eens vaststellen
hoe oud je bent.
11
Hoe oud denk je dat je werkelijk bent?
Dat is makkelijk zal je zeggen, en je vult in
gedachten je verjaardagenleeftijd in.
Weet je hoe oud je echt bent?
Je bent miljoenen jaren oud!
Je bent namelijk zo oud als je DNA.
Je DNA werd gevormd bij de eerste
ontwikkeling van leven en het samengaan
van het menselijk DNA en oer-viraal DNA.
Ons DNA bestaat voor 17% uit dat oude
virus-DNA. Daarvan hoef je niet te schrikken,
we doen het er al een aardig poosje mee en
dat lukt heel aardig. Die samenwerking met
vreemde microben is voor ons heel voordelig.
Ons immuunsysteem hebben we er aan te danken. Ons ‘verbrandingssysteem’ de
mitochondriën zijn oude bacteriën die zich in alle lichaamscellen bevinden en zich
daar keurig hebben aangepast en ons in staat stellen voedingstoffen te
verbranden. De mens is uniek met unieke helpers. Ons DNA, daar hadden we het
over, zijn eiwitten. Als je de naam in één keer foutloos kan uitspreken verdien je
compliment. Desoxyribonucleïnezuur! Het bevindt zich in alle lichaamscellen.
Hoe ziet het eruit?
DNA bestaat uit twee strengen die om elkaar heen
draaien, de zogenaamde dubbele helix.
In 1953 vonden Watson en Crick uit hoe die strengen
precies draaien. Op het DNA liggen onze genen. Zo’n
25.000 stuks. Sommige bronnen noemen 30 a 40.000.
Wie zou over meer genen beschikken: mensen of
planten? Je zou geneigd zijn te denken dat mensen dat
zullen zijn. Maar, dan heb je het mis.
Planten hebben twee maal zoveel genen als wij.
Planten zijn ons wat aantal genen betreft dus dik de baas.
Alle genen van een organisme noemen we het genoom.
DNA of Desoxyribonucleïnezuur is een molecuul waarin alle erfelijke informatie
van alle bekende organismen is vastgelegd. Het zit opgeslagen in de kern van
elke cel. De gedraaide strengen zijn met elkaar verbonden door stikstofbasen,
Adenine (A), Thymine (T), Cytosine (C) en Guanine (G).
A wordt gekoppeld aan T. C wordt gekoppeld aan G. Op deze manier wordt het
DNA als het ware 'geschreven'. De informatie uit het DNA wordt omgezet naar
eiwitten, die dingen kunnen regelen in het lichaam, zoals het regelen van de
hormonen tot het vervoeren van zuurstof. De relatie tussen DNA en eiwitten is
essentieel voor levende organismen.
12
Een proteïne is een overvloedig en complex molecuul.
Ze zijn belangrijk voor het vormen van de lichaamsstructuur (structurele
proteïnen), boodschappers, enzymen, hormonen enz.
Het DNA in het menselijk lichaam bestaat uit 46
chromosomen, 23 van de vader en 23 van de moeder.
Op die chromosomen liggen genen, wat een bepaalde
DNA-volgorde is. Van elk gen heeft iemand een kopie van
zijn vader en een van zijn moeder.
DNA wordt daarom vaak gebruikt om te kijken of
bepaalde mensen familie van elkaar zijn.
Ik zei hiervoor al dat je al miljoenen jaren oud bent. Teilhard de Chardin,
paleoloog, omschreef het als: ‘wij zijn de laatste wagon van een trein van
voorgangers’. En zo is het.
Als ik dat op een lezing zeg, komt onveranderlijk de opmerking: ‘maar we zijn
toch geëvolueerd, en niet het zelfde als de oermens’.
Van de wezenlijke ‘mensachtige’ eerstelingen kunnen we ons geen enkele
voorstelling maken. Als er gesproken wordt over een oermens dan gaat het over
de mens van pakweg 150.000 tot maximaal 450.000 jaar geleden.
Als je weet dat ons DNA zich aanpast met de snelheid van slechts een ½ procent
per miljoen jaar, dan is het duidelijk dat we toch aardig moeten overeenkomen
met onze opa die achter een mammoet aan zat.
Hij zou zomaar bij je binnen kunnen lopen.
13
DNA ‘katrol’
De DNA-strengen zijn als een telefoonkabel of een touw.
Deze katrol maakt het mogelijk de extreem lange DNAstrengen in de kleine celkern te laten passen.
Simpel gezegd: deze katrol zorgt ervoor om DNA efficiënt te
verpakken in kleine ruimtes.
De lengte van het DNA is 2 meter per cel. De mens bezit
100.000 miljard cellen. De totale lengte van het DNA is 2x
100.000.000.000.000 = 200.000.000.000.000 meter.
Dit komt dus overeen met 200.000.000.000 km.
De afstand van de aarde tot de zon is 150 miljoen km.
De lengte van het DNA is dus vele malen langer dan deze
afstand. En dat zit allemaal in jouw lichaamscellen opgeborgen.
Onze kopieermachine
Behalve DNA, hebben we nog iets.
Dat heet RNA. RNA is een neef van DNA.
RNA lijkt qua chemische structuur sterk op DNA, en
net als DNA is RNA opgebouwd uit een lange keten
van nucleotiden. RNA hoort net zoals DNA tot de
nucleïnezuren. RNA dient voor het kopiëren van
genetische informatie die is opgeslagen in het DNA.
Het wordt in organismen geproduceerd tijdens de
transcriptie, dat is het proces waarbij DNA wordt gekopieerd naar RNA.
De volgorde van de nucleotiden bepaalt de genetische informatie waarvoor het
RNA codeert. Alle cellulaire organismen gebruiken messenger RNA, afgekort
mRNA, voor het overbrengen van de genetische informatie die de eiwitsynthese
regelt. Daarnaast bevindt RNA zich in veel virussen als genetisch materiaal in
plaats van DNA.
14
DNA sterk waterafhankelijk
Zoals ik het beschreven heb, leerden
we het. DNA stuurde de andere
systemen aan zoals het hormonale
systeem. Vrij kort geleden werd
ontdekt dat het DNA niet rechtstreeks
de andere systemen aanstuurt, maar
dat de aansturing via een enzymsysteem verloopt. DNA stuurt een boodschap naar het enzymsysteem en het
enzym geeft de opdracht aan bijvoorbeeld het hormonale systeem.
De overdracht van DNA naar het enzymsysteem loopt via een waterbrug.
Wat we hier zien is dat DNA voor haar opdrachten waterafhankelijk is.
Het zal je duidelijk zijn dat het water op dit niveau geen water kan zijn dat
vergeven is van gifstoffen. Is dat wel het geval, en dat is het bij heel veel
mensen, dan kan je verwachten dat er problemen op de loer liggen.
Waterstofbruggen, ook aangeduid als H-bruggen, komen onder meer voor tussen
watermoleculen, waar ze van groot belang zijn voor de fysische eigenschappen
van water. Die pas ontdekte waterbrug tussen het DNA en enzymsysteem kan
alleen goed functioneren als er geen gifstoffen in zitten, het pH neutraal is
(pH7.36), dus niet zuur is, en bestaat uit kleine clusters. Water is opgebouwd uit
moleculen, twee waterstof moleculen en één zuurstof molecuul.
5 moleculen vormen een cluster, en alle clusters samen is water.
Uit de kraan, of in flessen verpakt, water bestaat uit clusters van 15 tot 30, en
meer moleculen per cluster. De mens bestaat voor 75% uit water.
Met dit water worden uiterst verfijnde waterstof ‘constructies’ gevormd.
We zijn ons daarvan niet bewust. Water is er zoveel, oceanen, rivieren, gletsjers,
meren, het zwembad, of vijvertjes voor onze goudvissen, en het komt zo maar
uit de kraan. Water is zo gewoon, dat we er nauwelijks aandacht aan willen
schenken. Totdat …., er opeens geen water meer uit de kraan komt.
Totdat …, het stinkt en niet te drinken is. Totdat …, je ziek blijkt te zijn door
…water. In deel 1 van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’ is beschreven welke
gifstoffen er in ons drinkwater zitten en wat de oplossing is.
Als je niet over deel 1 beschikt stuur dan een E-mail naar:
[email protected] . Je ontvangt het dan gratis.
15
DNAardigheid
Soms stuit je op onderzoeken waarbij je je afvraagt
of het wel een echt onderzoek betreft of sprake is
van science fiction uit de Flower Power tijd.
Ondanks deze bedenkingen wil ik het je niet
onthouden. Ik beloofde immers dat ik zonder
onderscheid te maken informatie zou geven.
We zijn een heel eind gekomen met het
ontraadselen van DNA. Dat er bijzondere
eigenschappen zouden bestaan werd gepubliceerd
door Pjotr Garjajev’s: ‘Programmering door middel
van taal’. De Russische bionatuurkundige en moleculair bioloog Pjotr Garjajev en
zijn collega’s verkenden ook het vibrationele gedrag (trillings-verschijnsel) van
DNA. Levende chromosomen functioneren als een holografische computer
waarbij gebruik wordt gemaakt van endogene DNA laserradiatie.
Dit betekent dat als men een laserfrequentie richt op DNA en daarmee de
golflengte van DNA, de genetische informatie verandert.
Omdat de basisstructuur van DNA-paren en taal hetzelfde is hoeft DNA niet
gedecodeerd te worden. Men kan simpelweg woorden en zinnen van de
menselijke taal gebruiken. Levend DNA reageert altijd op door taal
gemoduleerde laserstralen en zelfs radiogolven.
Dit verklaart op een wetenschappelijke manier waarom zaken als affirmaties
(psychologische definitie: positief zinnetje dat je zo goed in je hoofd opneemt dat
je er echt in gaat geloven . w.v.) en hypnose zulke sterke effecten kunnen
hebben op mensen en hun lichaam. Het is normaal en natuurlijk dat ons DNA
reageert op taal. Terwijl westerse onderzoekers enkelvoudige genen uit DNAstrengen halen, creëerden de Russen apparaten die het metabolisme van cellen
kunnen beïnvloeden door middel van gemoduleerde radio- en lichtfrequenties.
Op deze wijze zouden zelfs genetische defecten kunnen worden gerepareerd.
Ze vingen daarnaast informatiepatronen op van specifiek DNA en voegden het
elders toe, waardoor een ander genoom ontstond.
Kikkerembryo’s werden veranderd in salamanderembryo’s door simpelweg
informatiepatronen van het DNA uit te zenden.
Hier kwam geen enkel snijwerk aan te pas. Mensen die bekend zijn met esoterie
en spiritualiteit gaan er vanuit dat ons lichaam geprogrammeerd kan worden
door middel van taal, woorden en gedachten.
Dit zou nu ook wetenschappelijk verklaard en bewezen zijn.
De frequentie moet precies goed zijn en dit verklaart waarom niet iedereen er
even goed in is. Het individu dient aan het innerlijk en de persoonlijke
ontwikkeling te werken om bewuste communicatie met het DNA op gang te
brengen. De Russische wetenschappers ontdekten bovendien dat ons DNA
verstorende patronen kan veroorzaken in het vacuüm, waardoor
gemagnetiseerde wormgaten kunnen worden geproduceerd.
16
Wormgaten zijn microscopische equivalenten van de zogenoemde Einstein-Rosen
bruggen in de nabijheid van zwarte gaten.
Het verhaal van Pjotr Garjajev vond ik te bijzonder om het niet te vermelden.
Wat de werkelijke wetenschappelijke waarde ervan is zullen we moeten
afwachten.
Prof. Garjajev is nog niet klaar met ons.
Laten we hem nog even blijven volgen.
Hypercommunicatie
Dit zijn tunnels die verschillende
gebieden in het universum met
elkaar verbinden via welke informatie
buiten tijd en ruimte om kan worden
verstuurd. Het DNA trekt deze
informatiedeeltjes aan en stuurt ze
door naar ons bewustzijn.
Dit proces van hypercommunicatie
(telepathie, channeling) is het meest
effectief wanneer je ontspannen
bent. Stress, zorgen, of
hyperactiviteit houden succesvolle
hypercommunicatie tegen of de informatie wordt geheel verstoord.
In de natuur wordt hypercommunicatie al miljoenen jaren succesvol toegepast.
De georganiseerde levensstroom in insecten toont dit wellicht het beste aan.
De moderne mens kent het begrip als intuïtie. Wanneer een mierenkoningin van
haar kolonie wordt afgescheiden, zullen de werksters volgens plan blijven
doorgaan. Wanneer de koningin sterft stopt al het werk in de kolonie.
Blijkbaar verstuurt de koningin de ‘bouwplannen’ middels het groepsbewustzijn.
Het maakt niet uit waar ze zich bevindt, zolang ze maar in leven is.
Hypercommunicatie bij mensen vindt het meest plaats wanneer iemand
plotseling toegang krijgt tot informatie die niet behoort tot zijn of haar kennis.
Dergelijke hypercommunicatie wordt dan ervaren als inspiratie of intuïtie.
Jarenlang droomde een 42-jarige verpleger dat hij gekoppeld was aan een soort
kennis-CD-ROM .
Verifieerbare kennis werd naar hem verstuurd die hij zich ’s morgens tijdens het
ontwaken herinnerde. Wanneer hypercommunicatie plaatsvindt, vinden in zowel
het DNA als de mens zelf supernatuurlijke fenomenen plaats.
17
De Russische wetenschappers bestraalden DNA-monsters met laserlicht.
Op het scherm ontstond een golfpatroon. Toen ze de monsters verwijderden
bleef het golfpatroon bestaan. Dit toont dat energie buiten tijd en ruimte om nog
altijd door de geactiveerde wormgaten kan reizen nadat het DNA verwijderd is.
De bijwerkingen van hypercommunicatie bij mensen worden vaak omschreven
als onverklaarbare elektromagnetische velden in de nabijheid van de betrokken
persoon. Elektronische apparaten kunnen geïrriteerd raken en uren buiten
werking blijven. Wanneer het elektromagnetische veld langzaam oplost werken
de apparaten weer normaal. Vele genezers en natuurkundigen herkennen deze
effecten uit hun werkterrein: hoe beter de atmosfeer en de energie, hoe slechter
apparaten werken. Hopelijk is dit een geruststelling voor velen omdat je niet
onhandig bent maar goed in hypercommunicatie.
Nieuwetijdskinderen
De onderzoekers denken dat mensen met volledige individualiteit die het
groepsbewustzijn weer bereiken goddelijke krachten krijgen en de vormen op
Aarde zouden kunnen veranderen. De mensheid beweegt nu in de richting van
een dergelijk groepsbewustzijn. Meer dan 50 procent van de kinderen wordt
bestempeld als een probleemkind wanneer ze naar school gaan omdat het
systeem iedereen bij elkaar gooit en aanpassing vereist. Maar de individualiteit
onder kinderen vandaag de dag is zo sterk dat ze weigeren zich aan te passen.
Meer helderziende kinderen worden geboren. Deze kinderen streven naar het
groepsbewustzijn wat niet langer onderdrukt kan worden. Weer kan moeilijk
beïnvloed worden door een enkel individu. Met behulp van een groepsbewustzijn
is het gemakkelijker te beïnvloeden. Dit is niets nieuws voor inheemse stammen.
Het weer wordt sterk beïnvloed door de Schumann resonantie van de Aarde.
Dezelfde frequenties worden ook in onze hersenen geproduceerd en kunnen het
weer beïnvloeden wanneer veel mensen tegelijk hun denken synchroniseren.
Een moderne beschaving gebaseerd op groepsbewustzijn heeft dus nooit
milieuproblemen of schaarste omdat men met behulp van de mentale krachten
controle over de energieën heeft van de thuisplaneet.
Realiteit leren begrijpen
DNA is tevens een organische supergeleider die bij lichaamstemperatuur werkt.
Kunstmatige supergeleiders werken alleen bij extreem lage temperaturen tussen
-200 en -140 graden Celsius. Bovendien kunnen alle supergeleiders licht en dus
informatie opslaan. Onder bepaalde omstandigheden kunnen wormgaten zichzelf
organiseren waaruit bepaalde vacuüm-domeinen ontstaan waarin bijvoorbeeld
zwaartekracht kan worden omgezet in elektriciteit. Vacuüm domeinen zijn ballen
van geïoniseerd gas die grote hoeveelheden energie bevatten.
Er zijn gebieden in Rusland waar ze vaak worden gezien.
Russische wetenschappers ontdekten dat deze ballen kunnen worden gestuurd
door middel van gedachten. De domeinen zenden lage frequenties uit die ook
geproduceerd worden in ons brein. Dit verklaart waarom ze met behulp van onze
gedachten kunnen worden gestuurd. Mensen die bekend zijn met de esoterie en
spiritualiteit produceren ook zichtbare ballen of kolommen van licht ten tijde van
diepe meditatie of energetisch werk. Vroegere generaties die hypercommunicatie
en vacuüm domeinen ervoeren waren ervan overtuigd dat ze werden bezocht
door een engel. Denk je eens in met welke vormen van bewustzijn je kunt
communiceren wanneer je toegang krijgt tot hypercommunicatie.
Mensen met dergelijke ervaringen hebben geen last van hallucinaties.
Ze leren enkel onze realiteit beter begrijpen, aldus onze Russische onderzoekers.
18
Nobelprijswinnaar ontdekt ‘teleportatie’ DNA
Luc Antoine Montagnier (Chabris, 18 augustus 1932) is
een Franse arts en viroloog. Hij won samen met
Françoise Barré-Sinoussi en Harald zur Hausen de
Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde van
2008.Montagnier studeerde natuurwetenschappen op de
universiteit van Poitiers en ontving in 1960 zijn
doctoraat van de Universiteit van Parijs.
Montagnier werd onderzoeksdirecteur van het Centre
National de la Recherche Scientifique in 1974 en in 1985
verbond hij zich als professor aan het Pasteur Instituut.
Dr. Montagnier is vooral bekend geworden door zijn
ontdekking in 1983, waar hij ontdekte dat het Human
Immunodeficiency Virus (HIV) de oorzaak is van AIDS.
Deze ontdekking leidde rechtstreeks tot de ontwikkeling van een test voor het
opsporen van de aanwezigheid van HIV in de bloed.
De Amerikaanse wetenschapper Robert Gallo beweerde een jaar later dat hij
degene was die HIV ontdekt had. Maar in 1992 bepaalde de wetenschappelijke
gemeenschap dat Montagnier voor deze ontdekking moest worden gecrediteerd.
Voor deze ontdekking ontving hij in 1994 de Dr. A.H. Heinekenprijs voor de
geneeskunde en in 2008 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde.
Bij een experiment met DNA is een vrij bizar bijeffect waargenomen.
De DNA blijkt geteleporteerd tussen twee glazen testbuizen.
De befaamde bioloog en Nobelprijswinnaar Luc Montagnier heeft met zijn
nieuwste experiment veel stof doen opwaaien in de wereld van
kwantummechanica.
Teleportatie van DNA
Volgens de publicatie van Montagnier bestond het experiment uit twee buisjes,
waarvan er één gevuld was met water en één bacterie-DNA bevatte.
Het geheel was omhuld door een zwak elektromagnetisch veld van 7 Hz.
Achttien uur en een polymerase-kettingreactie later, had het DNA zichzelf tot
ieders stomme verbazing ‘afgedrukt’ op het water. Met andere woorden, de DNA
was detecteerbaar in het water en had zich dus geteleporteerd, of eigenlijk
gedupliceerd. Een vreemd onlogisch detail is dat de DNA wel eerst verdund
moest worden voordat het experiment werkte. Montagnier heeft de resultaten
voor de zekerheid vergeleken met eenzelfde situatie waar minder tijd overheen
ging en ook nog zonder of met een zwakker elektromagnetisch veld.
Het effect werd in die scenario’s echter niet waargenomen.
Ongebruikelijke kwantumeffecten
Het afdrukken van DNA op water is een kwantumeffect.
Die bevinding op zich is echter niet eens het meest verwonderende aspect van
het experiment. Iets wat nog meer verbazing oogst, is de relatief lange tijd
waarin het fenomeen zich manifesteert.
Van soortgelijke kwantumfenomenen wordt namelijk algemeen aangenomen dat
ze zich slechts fracties van een seconde openbaren en niet seconden, minuten,
laat staan uren lang.
19
Verder doen ze zich doorgaans alleen voor bij lage temperaturen dichtbij de nul
Kelvin. Er wordt heftig gediscussieerd over wat dit voor implicaties heeft.
Het blootleggen van een proces dat de onderliggende kwantumfactoren van de
natuur bij kamertemperaturen toont, zou een schokgolf door de
wetenschappelijke wereld doen gaan. In de wetenschap, en zeker bij dergelijk
schokkende resultaten, is het echter een goede gewoonte om eerst de
reproduceerbaarheid te testen. Dat zal door andere wetenschappers moeten
gebeuren, voordat de conclusies algemeen aangenomen worden als waarheid.
Op het moment zijn er namelijk nog wat sceptici onder de onderzoekers.
Zo vindt onderzoeker Klaus Gerwert van de Ruhr-Universität in Bochum het
“moeilijk te geloven dat informatie gedurende een dergelijk lange periode
opgeslagen kan worden in water.” Zo zegt hij in New Scientist magazine.
Speculatie
De ware implicaties van deze ontdekking zijn nog lastig in te schatten.
Het zou kunnen betekenen dat ‘het leven’ in staat is om kwantumeigenschappen
van de natuur te gebruiken om zichzelf op subtiele wijze te projecteren of
eigenlijk af te drukken, met als doel voortzetting van zichzelf, ofwel
voortplanting. Een andere mogelijke uitleg van wat er in dit experiment naar
voren komt, zou zijn dat het leven zelf een complexe projectie is van dit soort
kwantumfenomenen en dat het leven er zelfs in grote mate afhankelijk van is,
maar dat dit zo lastig detecteerbaar is dat we nog ver verwijderd zijn van een
goed begrip hiervan.
Een theorie die nog meer gezocht is, en wat Montagnier dan ook zeker niet
suggereert, zou zijn dat het watermolecuul kwantumeigenschappen heeft die we
nog niet kennen, maar die misschien in de toekomst zouden kunnen verklaren
waarom water zo belangrijk is voor het fenomeen ‘leven’. Dit nog naast het feit
dat water bijzonder gemakkelijk chemische verbindingen aangaat. Mogelijk wordt
ooit ontdekt dat water een goed medium kan zijn waarop DNA zich kan kopiëren
met behulp van kwantumprocessen. Dit zijn echter nogal speculatieve
gedachten. De befaamde bioloog en Nobelprijswinnaar Luc Montagnier heeft met
zijn nieuwste experiment veel stof doen opwaaien in de wereld van kwantummechanica.
20
Kanker
In deel 1 van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’ vertelde ik al het een en ander
over kanker. Daarop kreeg ik een aantal verzoeken om meer informatie.
Dat wil ik graag doen. Over de behandelingen zoals we die kennen, chemo,
bestraling, is alles wel te vinden op de sites van ziekenhuizen, patiëntenverenigingen, etc. Wat ik ga doen is informatie geven over andere zienswijzen.
Nadrukkelijk wil ik iedereen erop wijzen dat ik alleen informatie verstrek.
Niet meer en niet minder. Die informatie is bedoeld voor behandelaars,
patiënten, familie van patiënten, belangstellenden.
We leven gelukkig in een (nog beetje) vrij land.
Ik mag nog (een beetje) zeggen wat ik wil. En jij?
Jij mag zelf uitmaken welke behandelingswijze je prefereert.
Iedere behandelaar is in de eerste plaats adviseur.
Er is er maar één die de uiteindelijke beslissing neemt, en dat is de patiënt zelf.
Ik maak er hier een punt van omdat in sommige gevallen de adviseurstaak
vergeten wordt en er grote druk op de patiënt wordt uitgeoefend om een
bepaalde therapie te accepteren. Van mij hoef je dat niet te verwachten.
Ik geef informatie om je in staat te stellen zelf een keuze te kunnen maken.
Kanker is een overlevingsmechanisme van lichaamscellen
Kanker komt vaak onverwacht en hard aan bij wie de diagnose kanker te horen
krijgt. Op zo’n moment voel je de grond onder je wegzakken.
Paniek, en de vraag waarom, en hoe kan dat gebeuren.
Toch gaat er in de meeste gevallen een ontstaansproces van jaren aan vooraf.
Ons lichaam geeft ons tijdens die periode permanent signalen dat er iets mis is,
maar deze aanwijzingen of symptomen worden, in overeenstemming met de
klassiek visie van ziekten, onderdrukt met medicijnen.
De taal van onze lichaams-natuur wordt niet verstaan.
Kanker hoeft in de meeste gevallen geen vreselijke ziekte te zijn die je plotseling
overkomt, het is een overlevingsmechanisme van lichaamscellen die proberen te
overleven in een lichaamsmilieu van toxines, afvalstoffen, verzuring,
zuurstoftekort, te korten aan noodzakelijke voedingsstoffen, stress etc.
Door een drastische wijziging van je levenswijze, voeding, ontzuring,
zuurstofvoorziening, stress-factoren, zelfs de manier van denken, kan je de
ontstaansredenen van kanker in veel gevallen wegnemen en je lichaam weer in
een gezonde conditie brengen. Als je kanker hebt zal je deze streng klinkende
maatregelen absoluut moeten toepassen wil je een goede kans maken op
herstel. Wil je jezelf proberen te vrijwaren kanker, zal je deze maatregelen ook
preventief kunnen toepassen. Een dergelijke wijziging in je leefpatroon blijkt in
de praktijk aanzienlijk eenvoudiger dan je op het eerste gezicht zou denken.
Begin voortaan je inkopen te doen vanuit de gedachte: alles wat je
overgrootmoeder in de supermarkt niet zou herkennen moet je laten liggen, en
alles wat meer dan 5 ingrediënten met onuitspreekbare ingrediënten bevat, moet
je niet kopen. Orthomoleculaire geneeskunde kan daarbij de goede begeleiding
geven.Traditionele geneeskundigen, zichzelf regulier noemend, kijken in de
meeste gevallen met weinig sympathie en begrip naar andere vormen van
geneeskunde. Zij noemen die alternatief. En alternatief deugt niet is hun stelling.
Enige onderbouwing ontbreekt daarbij. Als bewijs wordt nogal eens gewezen op
het overlijden van de actrice mevrouw Millekamp.
21
Dat daarbij medisch gezien het een en ander totaal fout was wil ik niet
tegenspreken. Je zou daarom kunnen stellen dat de alternatieve geneeskunde
één overlijdensgeval zou kunnen worden aangerekend.
Wat niet wordt verteld dat er op het zelfde moment een reeks van zaken aan het
licht kwam, zeer recent nog de zaak Steur-Jansen die opzettelijk verkeerde
diagnoses stelde, valsheid in geschrifte pleegde etc. etc.
Ook wordt gezwegen over weinig verheffende zaken als de over elkaar rollende
medisch specialisten, of ziekenhuisafdelingen die gesloten moeten worden omdat
de hygiëne te wensen overlaat. Hoe gelijk heb je dan met de bewering dat
alternatieve behandelaars per definitie niet zouden deugen, terwijl in eigen kring
nog dagelijks de grootste blunders worden gemaakt. Zou enige bescheidenheid
dan niet meer op zijn plaats zijn? Ben ik dan volledig op de hand van alternatieve
hulpverlening? Nee beslist niet. Mijn vorming was ‘regulier’, om het zo maar
even te blijven noemen. Bij de alternatieve hulpverleners loopt zeker een aantal
kneuzen rond. Daar ben ik het helemaal mee eens. Bij de reguliere hulpverleners
is dit helaas net zo. Vlak voor ik naar Spanje vertrok heb ik er nog een stevig
aangepakt via het Regionaal Medisch Tuchtcollege Zwolle.
Deze dokter ging daar zwaar onderuit. Bij enkele andere gelegenheden heb ik
letterlijk met de vuist op tafel geslagen om ze tot de orde te roepen teneinde hun
vak fatsoenlijk uit te oefenen. Zowel regulier als alternatief heeft dus zwakke
broeders in haar gelederen. Enige bescheidenheid van beide kanten zou niet
onwelkom zijn. Met het zonder kennis te hebben van wat de ander doet, gewoon
eens kijken wat die daarmee bereikt, doet toch geen pijn?
Wie geneest heeft gelijk! En wat schetst, onverwacht, mijn, overigens blijde,
verbazing? Regulier en complementair (net woord voor alternatief) rijden ineens
een stukje op één spoor.
Een integrerende lijst met voedingssupplementen voor
kankerpatiënten
In de kankerzorg heeft men vastgesteld dat een meerderheid van de patiënten
zelf op zoek gaat naar complementaire therapieën waaronder voornamelijk
voedingssupplementen. Helaas melden patiënten dergelijk gebruik nauwelijks
aan hun dokter/oncoloog uit angst dat zij niet ernstig worden genomen.
Zelfs in sommige gevallen worden uitgekafferd. Wil de dokter het vertrouwen
van zijn/haar patiënt behouden dan is het opportuun dat de behandelende arts
openstaat voor een totale, holistische aanpak waarbij zowel de conventionele als
de complementaire mogelijkheden worden overwogen en besproken.
Om een wederzijds wel overwogen beslissing te kunnen maken, stelde de
integratieve oncologie een basislijst van voedingssupplementen ter beschikking
aan artsen die dergelijke informatie wensen te bespreken met hun patiënten.
De lijst bestaat uit: curcumine, glutamine, vitamine D3, Maitake paddenstoelen,
visolie (of omega 3 vetzuren), groene thee, mariadistel, Astragalus, melatonine
en probiotica. Elk supplement staat beschreven met basisinformatie, klinische
studies, bijwerkingen en eventuele interacties met medicijnen.
De informatie is bedoeld om artsen en andere zorgverleners te voorzien van
basis up-to-date informatie. Wat hen in staat stelt om de risico’s en het
verwachtingspatroon aan hun patiënt te schetsen.
22
Bron: Integr Cancer Ther. 2013 Sep;12(5):369-84. doi: 10.1177/1534735412473642. Epub 2013
Feb 25. Integrating dietary supplements into cancer care. Frenkel M, Abrams DI, Ladas EJ, Deng G,
Hardy M, Capodice JL, Winegardner MF, Gubili JK, Yeung KS, Kussmann H, Block KI. University of
Texas, Houston, TX, USA.
Voorzichtig begin
We kunnen hier spreken van een voorzichtig begin. Ik ben daar blij om.
Waarom juist voor genoemde middelen is gekozen wordt niet uitgelegd.
Wat mij wel opvalt, is dat sterk ontzurende middelen ontbreken, terwijl dat juist
zo belangrijk is. Een gemiste kans. Waarom dat zo belangrijk is zal ik uitleggen.
Dat de patiënt zijn behandelend arts niet informeert is niet goed.
In mijn Praktijk heb ik ook meermalen meegemaakt dat de patiënt van
behandeling wisselde en zijn behandelend arts dat niet durfde te zeggen.
Ik dring er altijd op aan dat wel te doen. Ten eerste is het wel zo fatsoenlijk.
Ten tweede zet je je dokter op het verkeerde been want die denkt dat zíjn
behandeling succesvol is. Daarom bij dezen een dringend verzoek om open kaart
te spelen. Zeg wat je van de behandeling vindt die je volgde en waarom je voor
een andere behandeling kiest. Je dokter weet zo goed als zeker niets van
orthomoleculaire geneeskunde omdat hij/zij daar niet voor geleerd heeft.
Ook niet van voeding. Dat is zijn vak niet. Daarvoor wordt naar de diëtiste
verwezen. En die studeerde geen geneeskunde. Dat is vaak een lastige situatie.
Je kunt je behandelaar daarom niet kwalijk nemen dat die het niet weet.
Vervelend is wel dat behandelaars vaak wel een uitgesproken mening hebben
over datgene wat ze niet weten. Als patiënt mag je naar alle meningen luisteren,
dus ook naar deze, en bepaal je uiteindelijk zelf wat je met jouw lijf, jouw leven,
jouw ziekte doet. Dat is een hele verantwoording, dat besef ik heel goed.
Daarom moet je je heel goed oriënteren.
Kanker door zuurstoftekort in de lichaamscel
In deel 1 van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’, besprak ik een waterfiltersysteem dat veel giftige stoffen, die in alle soorten drinkwater voorkomen, uit
het water kan halen, en water levert dat rijk is aan zuurstofionen.
Waarom dat laatste, de rijkdom aan zuurstof in water, van het grootste belang
is, gaan we een stuk terug in de medische geschiedenis.
AD 1931.De sleutel van kanker is toen al aangetoond
door de Duitse Nobelprijswinnaar Prof. Dr. Otto
Warburg. Hij bewees dat een vermindering van het
zuurstofgehalte met 35% een cel ertoe aanzette om,
hetzij te sterven, dan wel kankerachtig te worden.
De natuur heeft namelijk iedere cel het vermogen
gegeven om zonder zuurstof via fermentatie te
overleven. Cellen moeten normaal hun energie
krijgen door zuurstof op te nemen en te gebruiken in
de cel-ademhaling, de respiratieketen geheten.
De hamvraag is dan ook hoe wij voldoende zuurstof
in die cellen krijgen, en welke de oorzaken zijn van een tekort aan zuurstof.
23
Het tot stand kunnen brengen van een optimale zuurstofvoorziening van iedere
lichaamscel zou een grote stap kunnen zijn in de behandeling van kanker.
Zuurstof zou de redding brengende basis zijn. Iedere cel heeft het vermogen om
via fermentatie te overleven als deze onvoldoende zuurstof krijgt.
Dit noemt men de anaerobe glycolyse of fermentatie.
Dat is een levensnood-zakelijk primitief verdedigingsmechanisme van de cel om
te overleven. Daarvoor wordt de cel een ‘grootgebruiker’ van … suiker!
Dat is de brandstof voor die cel. Hiervan zal je wellicht opkijken! Suiker.
Suiker heeft bijna de gelijke moleculaire structuur als Vitamine C.
Beiden strijden als het ware om voorrang om in de lichaamscel te komen.
Suiker wint. Vitamine C delft het onderspit.
Zo raken we Vit. C als antioxidant in de cel kwijt.
Nu mag je even met mij mee-dokteren. Wat zou er gebeuren als je zorgt voor
extra zuurstof in de lichaamscellen plus veel Vitamine C. ?
En gelijk de zuurgraad van het lichaamsvocht om de cel, zou veranderen in een
basisch milieu? En dan nog voldoende supplementen met een brede werking?
Tot slot dan nog middelen om de kankercellen in te kapselen (die zijn er!)
Dan zou je wel eens een bijzonder goede kankerbehandeling in handen hebben.
Goedbedoelende onderzoekers zijn het erfelijke pad ingeslagen door zich te
richten op het verkeerd genetisch programmeren van cellen in plaats van te
focussen op de biochemie van de cel, die dringend zuurstof nodig heeft.
Door tientallen jaren in deze richting te kijken, hebben kankeronderzoekers in de
afgelopen 30 jaar maar weinig vooruitgang geboekt. Berichten die wel al net zo
lang horen luiden: ‘over 10 jaar…! Ja hoor… natuurlijk!
De komst van de chemotherapie en bestraling heeft de kankerpatiënt nogal
wisselende voordelen gebracht. Soms is de behandeling succesvol, maar vaker
was het minder succesvol. Te vaak niet meer dan een langer en erger lijden.
Op de vraag wat kanker nu eigenlijk is zou je moeten antwoorden dat het een
laatste waarschuwing en allerlaatste kans is om de levensomstandigheden van
de lichaamscellen drastisch te verbeteren. Wat te doen?
Daarvoor moet je nadrukkelijk het primaire mechanisme, oxygenatie genoemd,
proberen te begrijpen en toepassen. Kanker is immers een probleem van de hele
stofwisseling en niet een plaatselijk probleem van een weefsel of orgaan.
De bewerking van voedsel en onjuiste voedingsaanbevelingen veranderden het
moderne voedingspatroon op een zodanige manier, dat het zuurstoftransport in
het lichaam ernstig is tekort gaan schieten. De primaire oorzaak van kanker is in
weinig gevallen genetisch, maar in hoofdzaak het gevolg van het teniet gaan van
een optimale zuurstof absorberende functie van de biljoenen cellen.
Een tekort aan essentiële vetzuren speelt ook een belangrijke rol.
Het begrip essentieel is overigens een onjuiste benaming, alle vetzuren zijn
essentieel. Het verschil tussen essentieel en niet essentieel is, of we ze wel, of
niet zelf kunnen aanmaken. Essentieel zijn ze allemaal.
De conclusie van Prof. Warburg, dat zuurstofgebrek van de lichaamscellen, cellen
kan aanzetten tot ontwikkeling tot kankercel kan ik geheel onderschrijven.
Een ander, net zo belangrijk, gegeven is de uitkomst van een recent onderzoek
waarbij werd vastgesteld dat een kankercel is omgeven door verzuurd
lichaamsvocht. Een pH-waarde van het de cellen omringende vocht van lager dan
pH 7 zou al tot kankercelvorming kunnen leiden.
In mijn praktijk heb ik jarenlang bij iedere cliënt de pH gecontroleerd.
Vrijwel niemand bereikte de noodzakelijke pH-waarde van 7,36.
24
Dit wordt veroorzaakt door onze Westerse voedingsgewoonte die garant staat
voor een flinke chronische verzuring van ons lichaam.
Dat de kwalijke toevoegingen aan voedingsproducten daar nog een schepje
bovenop doen heb je al in deel 1 van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’ gelezen.
Uitgaande van deze wetenschappelijk onderbouwde gegevens zou je mogen
verwachten dat het eerste behandelingsprotocol bij kanker
(ook bij een vermoeden daarvan) zou bestaan uit:
1. Verbeteren van het pH niveau.
(Niet via pH-meting in het bloed, dat is altijd ± 7,4)
2. Adviseren van water met een overvloed aan zuurstof-ionen.
3. Voedingsadviezen (levende voeding i.p.v. lege-hulzen-voeding met gifstoffen)
en non-toxische lichaamverzorgingsproducten.
4. Mineralen/Vitamine suppletie ter verbetering van falend immuunsysteem.
5. Een ketogeen-dieet, zoals onze I.R.O.M voedingsmethode.
Bij het ketogeen-dieet wordt de inname van koolhydraten sterk beperkt.
Prof. Keckwik, Dr. Pawan en Dr. Chalmers deden jarenlang onderzoek naar de
reden van adipositas (vetzucht). Zij vonden één reden: de te grote inname van
suiker. Op basis daarvan heb ik een eigen onderzoek gedaan.
Daarbij ontdekten we 30 medische oorzaken van gewichtstoename.
Daarop heb ik een voedings-programma ontwikkeld waarbij zoveel als men wil
gegeten kan worden en per week gemiddeld 1.23 kilo overtollig lichaamsvet
wordt verloren. Bij deze voedingsmethode worden door het lichaam ketonen
gemaakt. Met strips is te meten hoeveel. Nu blijkt uit onderstaand onderzoek dat
ketonen een anti- carcinogene werking hebben. Kankercellen gebruiken suiker
als ‘brandstof’. Ontneem je de kankercellen dat, dan belemmer je ze in hun
bestaan of groei. De onderzoekers stellen dat een ketogeen dieet moeizaam toe
te passen zou zijn. Dat is niet waar. Het door mij ontwikkelde dieet voldoet aan
de eisen, is zeer eenvoudig en smakelijk toe te passen.
Maar dat kunnen de onderzoekers Chang, Olson, en Schwartz niet weten.
Ketogeen dieet en hersentumoren
Hersentumoren (gliomen) zijn een moeilijk te behandelen vorm van tumoren.
Veelbelovend is het ketogeen dieet, maar doeltreffendheid ervan is enkel
gebleken uit casestudies. Het ketogeen concept is eenvoudig: hersentumoren
gedijen het liefst op glucose, dus wanneer we ze in de plaats daarvan ketonen
aanbieden, dan zullen ze afsterven. Ketonen worden onder bepaalde
omstandigheden door de lever aangemaakt: tijdens vasten, koolhydraatrestrictie
en mogelijk ook uit kokosvetten. Deze logische gedachte is betrekkelijk
eenvoudig te bewijzen. Onderzoekers van de universiteit van Michigan (VS)
namen de proef op de som: ze bekeken 22 biopsieën van hersentumoren.
Inderdaad zagen ze een toename van enzymen die glucose verbranden en een
daling van enzymen die ketonen kunnen verwerken.
Dit betekent echter niet dat tumoren hun capaciteit om ketonen te verbranden
helemaal verloren hebben. Veel zal afhangen van patiënt tot patiënt: elke tumor
is weer anders. Een biopsie-analyse bij een patiënt zal in de toekomst nodig zijn
om te bepalen of een ketogeen dieet - dat moeizaam toe te passen is! - al dan
niet succesvol zou kunnen zijn.
25
Referenties:
Chang HT, Olson LK, Schwartz KA. Ketolytic and glycolytic enzymatic expression profiles in
malignant gliomas: implication for ketogenic diet therapy. Nutr Metab (Lond). 2013 Jul 5;10(1):47
Aangezien ik niet verwacht dat dit 1-2-3-4-5-protocol zal worden omarmd door
behandelaars die chemo en bestraling voorstaan, ligt de keuze automatisch bij
de patiënt zelf. Hoe je de zeer gevaarlijke zuurgraad van je lichaam kan
verbeteren en je de gevaarlijke onvoldoende zuurstofvoorziening van je
lichaamscellen enorm kan verbeteren zal ik verderop uitleggen.
Waarom besteed ik zoveel aandacht aan kanker?
Wel, het is mij gevraagd en het is een zo groot probleem, dat je er wel veel
aandacht aan moet schenken. En het wordt een steeds groter probleem.
Er bestaat nu al geen familie meer waarin geen gevallen van kanker voorkomen.
1 op de 5 personen krijgt kanker. Dat is de situatie van dit moment.
Intussen gaan we al naar 1 op de 3 personen.
En over 50 jaar zouden we allemaal overlijden aan kanker, is een sombere
prognose. Nu kunnen we twee dingen doen. 1.
De kop in het zand steken, of 2, maatregelen nemen.
Is het werkelijk zo erg wordt wel eens gevraagd. Mijn antwoord is: ja, zo erg is
het. Vergeet niet dat we allemaal dagelijks kankercellen maken.
Zolang die door het immuunsysteem worden opgeruimd is er niets aan de hand.
Maar vergeet niet dat zo goed als zeker je immuunsysteem al lang niet meer in
optimale conditie verkeert. En vergeet ook niet dat je zo goed als zeker al heel
lang lijdt aan chronische verzuring. Dit is geen onnodige bangmakerij maar de
harde werkelijkheid waar ik in de vele jaren als behandelaar mee te maken heb
gehad. De conclusie is geen andere dan dat het tegenwoordig bij iedereen kan
toeslaan. We hebben simpelweg geen tijd meer om nog eens rustig af te
wachten. Het is tijd om te handelen!
Kanker doodsoorzaak nummer één
Bijna zes op de tien mensen overlijden aan
kanker of hart- en vaatziekten.
Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau
voor de Statistiek. In 2012 overleden bijna
141.000 Nederlanders.
Hiervan stierf 30,8 procent aan kanker.
Hart- en vaatziekten waren verantwoordelijk
voor 27,2 procent van de overlijdens.
De derde in de groep veel voorkomende doodsoorzaken zijn longziekten.
Vooral ouderen sterven aan een longontsteking.
De sterfte aan kanker nam toe van 27 procent in 1997 tot bijna 31 procent in
2012. Bij mannen heeft deze ziekte in 2005 de rol van hart- en vaatziekten als
doodsoorzaak nummer één overgenomen.
Vrouwen overlijden nog steeds iets vaker aan hart- en vaatziekten.
26
Longkanker
Meer dan een kwart van de mannen die aan kanker sterven, gaat dood
aan longkanker. Daarnaast overlijdt ruim 12 procent als gevolg van darmkanker
en ruim 10 procent aan prostaatkanker.
Sinds 2007 heeft longkanker ook bij vrouwen het hoogste aandeel in de totale
kankersterfte. In de laatste 15 jaar is het aantal vrouwen dat overleed aan
longkanker meer dan verdubbeld. Borstkanker komt op de tweede plaats bij
vrouwen, met bijna 16 procent van de kankersterfte, gevolgd door darmkanker
met een aandeel van 13 procent.
Ziekte
De meeste mensen overlijden door een ziekte. Minder dan 5 procent overleed in
2012 door een niet-natuurlijke doodsoorzaak, zoals zelfdoding, vallen of een
verkeersongeval.
Bron: CBS - Laatst gewijzigd op: 17-09-2013
Zoals je wel weet bestaan er vele soorten kanker.
Dat wil zeggen dat kanker zich op verschillende plaatsen kan ontwikkelen.
Er is een soort kanker die zich erg sluipend kan ontwikkelen, omdat die
doorgaans zeer langzaam groeit en heel lang geen aanleiding tot klachten kan
geven. Om die reden wil ik die er uitlichten. Ik heb het over prostaatkanker.
Prostaatkanker steeds vaker op jongere leeftijd
Gewoonlijk wordt prostaatkanker geassocieerd met
oude mannen. Vaak is dat juist, want het merendeel
van de patiënten is 65 jaar of ouder.
Tegenwoordig komt de ziekte steeds vaker op
jongere leeftijd voor. De prostaat is een onder de
mannelijke blaas liggende klier.
Hij lijkt qua vorm en grootte enigszins op een
kastanje. In de cellen van de klierbuisjes van de
prostaat kan kanker ontstaan, waardoor het prostaatweefsel verandert en de
prostaat groter en/of harder wordt. Bij ongeveer 9000 Nederlandse mannen
wordt jaarlijks deze kankervorm vastgesteld. Zonder dat mannen het weten
lijden er veel meer mannen aan deze aandoening.
Prostaatkanker groeit vaak zo langzaam, dat veel zeer oude mannen er geen last
van krijgen. Ze overlijden eerder aan een andere oorzaak, dan dat ze klachten
krijgen door prostaatkanker. Bijna driekwart van degenen bij wie prostaatkanker
wordt vastgesteld, is ouder dan 65 jaar. Daarmee lijkt het voornamelijk een
oude-mannen-aandoening. Helaas blijkt dat steeds meer jongere mannen (vanaf
een jaar of veertig) prostaatkanker krijgen. Jongere mannen zijn daarop niet
verdacht, maar zouden dat wel moeten zijn. Omdat prostaatkanker zo langzaam
groeit, geeft de ziekte vaak lange tijd geen klachten. Soms wordt prostaatkanker
pas ontdekt wanneer er uitzaaiingen zijn. Van alle mannen bij wie de diagnose
prostaatkanker is gesteld, leeft gemiddeld . 80 procent vijf jaar na de diagnose
nog. Als er geen uitzaaiingen zijn is dit percentage hoger.
Uitzaaiingen komen overigens pas in een laat stadium van de ziekte voor.
27
Deze cijfers zeggen uiteraard niets over iemands individuele situatie.
Het is zeer aan te bevelen om er bijtijds bij te zijn en bij vermoeden van een
prostaatklacht je huisarts te raadplegen. Je kunt eerst jezelf controleren.
Klachten die kunnen wijzen op een prostaatafwijking:
1.
2.
3.
4.
5.
vaker moeten plassen dan normaal,
moeite met urineren,
pijn en een branderig gevoel bij het urineren,
nadruppelen en/of een zwakke straal,
troebele of bloederige urine
Als je bekend bent met enkele van deze klachten wil dat nog niet zeggen dat je
prostaatkanker hebt. Deze klachten kunnen namelijk ook voorkomen bij een
urineweginfectie of een prostaatvergroting. Als je enkele van deze klachten bij
jezelf herkend maak dan in ieder geval een afspraak met je huisarts.
Deze kan via rectaal onderzoek voelen of er prostaatafwijkingen zijn.
Dit kan worden gecombineerd met de PSA-test, waarmee de hoeveelheid
eiwitten in de prostaat wordt vastgesteld. Deze test geeft helaas niet een 100%
zeker resultaat, maar een betere is er op dit moment nog niet.
Een verhoging van de hoeveelheid eiwitten zou kunnen wijzen op
prostaatkanker. Bij een vermoeden van prostaatkanker zal kunnen worden
doorverwezen naar de uroloog. Die zal het eerste onderzoek en de PSA-test
kunnen herhalen, maar kan tot meerdere zekerheid van de diagnose onderzoek
doen door middel van echografie, waarbij de prostaat in beeld wordt gebracht.
Of er kan een biopsie worden gedaan waarbij minieme stukjes weefsel worden
weggehaald. Als de diagnose vaststaat, kan door een MRI-scan gekeken worden
hoe omvangrijk de kanker is en of er uitzaaiingen zijn.
De uroloog zal dan adviseren welke behandeling gevolgd kan worden.
Die kan bestaan uit gehele of gedeeltelijke verwijdering van de prostaat.
De prostaat kan inwendig én uitwendig worden bestraald (radiotherapie), of
allebei. Ook kan hormonale therapie geadviseerd worden waarbij met
synthetische hormonen wordt getracht het ontstaan en de groei van kankercellen
in de prostaat te stoppen. Een andere mogelijkheid is een chemotherapie-kuur.
Behandelaars maken soms de keuze te wachten met behandelen in het geval de
tumor nog weinig klachten veroorzaakt en maar heel langzaam groeit.
De oorzaak van kanker ligt in het onvermogen van het immuunsysteem om met
kankercellen af te rekenen. Geen der genoemde gangbare kankerbehandelingen
houdt daar rekening mee. Het laatste signaal van het wankelende
immuunsysteem wordt niet herkend en niet in de behandeling meegenomen.
De oorzaak blijft dus onbehandeld. We weten sinds 1931 dat iedere kankercel is
omgeven door een verzuurd milieu. We weten dat kankercellen anaeroob zijn en
door middel van fermentatie, van vooral suiker, zich in standhouden en kunnen
groeien. We weten dat ontzuring van het lichaamsmilieu op plaats één zou
moeten staan. We weten dat kankercellen worden aangetast door zuurstof.
We weten, of wel, de behandelaars hadden het kunnen weten. In 1555 noemde
de Zwitserse arts Paracelsus verzuring al ‘de basis van alle ziekten’. In 1931
werd dat door de Nobelrijswinnaar prof. Otto Warburg nog eens bevestigt.
Talloos zijn onderzoeken die op de gevaren wijzen van chronische acidose
(verzuring). Daarom kan er geen sprake zijn van ‘nooit van gehoord’ hebben,
maar slechts van niet willen horen. Wat ik zeg klinkt streng en veroordelend.
28
Als iemand zich onaangenaam aangesproken voelt, dan hoor ik graag waarop die
zogeheten onwetendheid dan wel moge berusten. Strenge taal? Ja!
We hebben het immers niet over een griepje, maar over een dodelijke
aandoening met een meestal vreselijke lijdensweg. Dit zowel voor de patiënt als
voor diens omgeving. Ik vind dat we alles op alles moeten zetten om deze
massamoord op onszelf te stoppen. De waarheid over oorzaak en gevolg onder
ogen moeten zien. Behandelingen op elkaar af moeten afstemmen en geen
andere medisch gerelateerde zienswijzen op voorhand al moeten afwijzen.
Behandelaars roep ik op om af te dalen naar de basis van aandoeningen.
In te zien dat we de meeste aandoeningen onszelf aandoen, of laten aandoen,
door chronische vergiftiging door ons drinkwater, onze lege-hulzen-voeding,
giftig onrijp fruit en groenten, giftige huidverzorgingsmiddelen en cosmetica.
Ziekten bestaan niet! Wel zieken. En als aan deze hartstochtelijke oproep nou
eens geen gehoor wordt gegeven, vraag je mij fijntjes.
Beste lezer, ik verwacht zeker niet dat daaraan gehoor zal worden gegeven.
Stel je nu eens voor dat dat wel zou gebeuren?
Dat zou chaos in het rustige behandelingswereldje veroorzaken.
Je dokter zou het er in zijn hart nog mee eens kunnen zijn, maar ook hij is een
gevangene van het systeem waarin hij verblijft. Die gaat echt geen risico’s
nemen. Wie blijven er dan over? Precies! Jijzelf. Jij hebt de keuze welke
behandeling je wilt volgen. Daarom is het zaak je zo uitvoerig mogelijk te
informeren. Doe dat ook bij andere kankerpatiënten en familie daarvan.
Ook bij familie van overleden patiënten.
Die hebben het meegemaakt. Verzamel alles wat je te pakken kan krijgen.
Beslis pas dan! Vergeet niet, het is jouw leven!
Hiervoor vertelde ik je dat zuurstof belangrijk is, omdat kankercellen daar niet
tegen kunnen. Ook vertelde ik je dat iedere kankercel omgeven is door een zuur
lichaamsvochtmilieu. Ook vertelde ik je dat voeding belangrijk is en suppletie van
tekorten zeer noodzakelijk is. Ik zal je straks uitleggen hoe je deze stappen, als
je ze wilt nemen, zou kunnen zetten. Ik herhaal voor de goede orde nog eens dat
ik je niet van enige therapie zou willen afbrengen. Dat is mijn taak niet.
Ik geef slechts verslag van wat er voor mogelijkheden zijn.
Stel je eens voor dat je kind…
Je moet eens voorstellen dat je de boodschap krijgt dat je kind kanker heeft.
Stel je eens de lijdensweg voor die dat kind zou moeten doormaken tot het
onherroepelijk einde. Weet je hoe jouw leven er dan uitziet?
Als je je kind verliest zakt de wereld onder je voeten weg. Je bent radeloos.
Vragen als, waarom mijn kind en niet ik, stormen dan door je hoofd.
Je leven heeft op dat moment geen waarde meer voor je.
Je huwelijk kan er voor altijd door ontwricht raken.
Je functioneert als een robot. Voor je gevoel is je leven dan over. Zinloos!
Je kind, jijzelf, je gezin, iedereen leeft in een hel. Na het overlijden van je kind
ben nog je vele jaren getraumatiseerd. Waarom ik dit zo hard hier neer zet?
Het overkwam mij en ik zou het mijn medemens graag besparen.
Daarom schrijf ook ik dit boekje.
29
Ik stel je nu drie vragen:
1. Wat zou je ervoor over hebben gehad als je je kind dan zou kunnen redden?
Je antwoord zal zijn: Alles! Je zou er alles voor over hebben om je kind te redden
en daarmee ook het lijden van je gezinsleden en jezelf.
2. Mijn tweede vraag aan je is: Wat zou je er voor over hebben om je zo’n drama
te besparen? Ik heb het nu over maatregelen die kunnen bijdragen aan het
voorkomen van kanker.
3. Vraag drie is: heb je er (voor je hele gezin!) minder dan 1 euro per dag voor
over? 40 cent! Je antwoord zou ik graag horen.
Ik bedoel dat letterlijk. Per E-mail naar: [email protected]
Zuur omgeeft lichaamscellen en worden kankercellen
Deze ontdekking leverde prof. Warburg de Nobelprijs op.
Als dat heel kort geleden bij een kankeronderzoek nog eens wordt bevestigd, dan
zal de eerste vraag moeten worden beantwoord hoe je van dat gevaarlijke zuur
af kan komen. Je las in deel 1 van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’, al dat we
voor circa 75% uit water bestaan. Die driekwart van ons is bij bijna iedereen
verzuurd. Dat wil zeggen dat de ongevaarlijke neutrale pH waarde lager, meestal
gevaarlijk veel lager, is. Gevaarlijk, omdat een zure omgeving van je
lichaamscellen de ideale omstandigheid is voor het ontwikkelen van kankercellen.
Cellen zijn om te kunnen functioneren afhankelijk van zuurstof.
Door zuurstofgebrek kunnen gezonde cellen veranderen in kankercellen.
Voor deze ontdekking kreeg Prof. Otto Warburg de Nobelprijs. Recent
kankeronderzoek bevestigde dit nog eens. Waardoor verzuren we nog meer?
Gifstoffen in en op onze voeding. Een reeks van gifstoffen in ieder kraanwater,
waar dan ook. Gifstoffen in flessen water. Water is voedingsstof nummer één.
Medicijnen. Al deze stoffen horen niet in ons lichaam thuis.
Ze dragen bij tot chronische verzuring. De tegenhanger van zuur is alkalisch.
Over verzurende voeding zal ik het verderop nog hebben.
Zou het mogelijk zijn om in één klap het volgende te bereiken?
Gifstoffen uit het drinkwater verwijderen, alkalisch (basisch) water leveren;
water leveren van zeer fijne structuur die in onze lichaamscellen past;
enorme hoeveelheden anti-oxidanten leveren;
en grote hoeveelheden zuurstof-ionen leveren;
Het antwoord is: Ja, dat kan!
Er bestaat namelijk één systeem, m.i. het beste ter wereld, dat daartoe in staat
is. Uiteraard heb ik er zelf ook één. Het is de moeite meer dan waard om er wat
meer over te vertellen. Laat ik beginnen met je vertellen dat je dag in dag uit
wordt belaagd door gifstoffen. Die krijg je binnen vanaf het moment dat je
geboren bent. Zelfs al daarvoor. Hoera, de cadeautjes voor de boreling staan
uitgestald. Sokjes, hemdjes, en waarschijnlijk een verpakking Pampers en een
doos vochtige doekjes om de tere billetjes af te vegen.
30
Er zijn meerdere leveranciers van, maar laten we er twee, in Nederland bekende,
nemen. Kijk eens naar al die ingrediënten! Denk je nu echt dat je die nodig hebt
om de billen van je baby af te vegen? Nee, natuurlijk niet! Vergiftiging op
babyleeftijd dat is het! Advies: weggooien (wel in het chemisch afvalemmertje
a.u.b.) en nooit meer kopen. Water en ietsje zeep dan maar?
Lees ook van zeep de ingrediënten a.u.b. Zeep kan sodium laureth sulfate (SLS)
bevatten. Kan kanker veroorzaken. Kijk dan gelijk even naar de ingrediënten in
babyshampoo. Die zijn ‘geen haar’ beter. De conclusie kan geen andere zijn dan
dat je van baby af stelselmatig wordt vergiftigd. Ik weet niet of moderne
moeders nog talkpoeder gebruiken. Moet je niet gebruiken.
Het kan dezelfde gezondheidsgevolgen hebben als asbest, heeft men ontdekt.
Er zijn nog legio andere gifbronnen waar we rijkelijk van mogen snoepen.
Ons lichaam past zich wel aan sprak een arts kort geleden.
Aanpassen zou inderdaad kunnen. Dat wil zeggen dat ons DNA zich zou moeten
aanpassen. Dat kan. Ons DNA past zich een half % per 1.000.000 jaar aan.
Ik zou daar niet op wachten! Laten we het maar met elkaar eens zijn dat we
allerlei vreemde stoffen binnen krijgen die niet in ons lichaam thuis horen en
schadelijk zijn voor onze gezondheid. Eén van de grootste bronnen van gifstoffen
is drinkwater. Giftige shampoo kan je laten staan. Water niet.
Je zult moeten drinken. Dat ¾ deel van je lichaam, bestaande uit water, zal je op
peil moeten houden. Al die gifstoffen zijn belangrijke mede-veroorzakers van
daling van de zuurgraad van je lichaam. En zuur is niet goed.
De tegenhanger van verzurende stoffen zijn basische stoffen, ook wel alkalische
stoffen genoemd. Wat wij moeten doen om van dat gevaarlijke zuur af te komen,
wat ¾ van ons lichaam vult, is het vervangen door basisch water.
Het zure vochtmilieu rondom je lichaamscellen kan die cellen aanzetten om zich
tot kankercellen te ontwikkelen. Dat is nogal wat.
En ik weet dat een te hoge zuurgraad bij vrijwel iedereen voorkomt.
31
Daniela Rösler, Redactie medizin.de: ‘De onderzoeken van verschillende
wetenschappers tonen aan dat grond- en drinkwater beter bevoorraad zijn dan
het gemiddelde medicijnkastje. Zo vindt men cholesterolverlagende middelen,
pijnstillers en synthetische hormonen zoals estradiol uit de pil in het water terug.’
Basisch water kan van levensbelang zijn. Als dat zo is, zal je vragen, zijn er dan
veel mensen die zich daarvan bewust zijn en uitsluitend basisch water drinken?
Als je overstapt op basisch water heet ik je welkom bij het gezelschap de vele
miljoenen gebruikers van basisch water. Zij gingen je al voor.
In deel 1 van Ziekten bestaan niet! Wel zieken, is een overzicht opgenomen van
een reeks van gifstoffen in ons drinkwater, evenals het zogenoemde CAL rapport
wat aantoont welke gifstoffen met een bepaalde filter uit het water werden
verwijderd. Bijzonder is dat dit water ook een gunstige invloed heeft op diabetes.
Zie het diagram hieronder. En een gunstige invloed heeft op overgewicht,
samen met het unieke I.R.O.M. afslank-programma waarbij je moét eten om af
te vallen.
Je hebt in deel 1 al gelezen dat we een immuunsysteem hebben dat door
vergiftiging en ontoereikende voeding gaat tekortschieten in haar functie.
Ons lichaam wordt gebombardeerd met gifstoffen door toevoegingen in onze
voeding, ons drinkwater, genotsmiddelen zoals tabak en alcohol, milieu,
lichaamverzorgingsproducten, cosmetica, snoepjes noem maar op.
Alleen al sodium laureth (lauryl) sulfaat, veel voorkomend in shampoo en andere
‘reinigings’-producten is in staat je DNA zodanig te beschadigen dat kanker het
gevolg kan zijn. Daarop kreeg ik de vraag of DNA zich herstellen kan.
Ja, DNA kan zich herstellen. Soms, als je onmiddellijk de toevoer van gifstoffen
weet te stoppen, en dat kan, kan je het geluk hebben van volledig herstel.
Dat vergt een verandering van je levensstijl. In de meeste gevallen is sprake van
herstel met fouten. Je DNA wordt als het ware wel weer ‘gelijmd’ maar met
blijvende fouten die onherstelbaar zijn. Een andere vraag was of ons DNA zich
niet aanpast aan onze moderne levensgewoonten/voeding/milieu?
32
DNA-beschadiging en reparatie
In tegenstelling tot de misvatting dat ons DNA zich wel eventjes aanpast, is het
juist zo dat het DNA wordt beschadigd. DNA-schade kan ontstaan ten gevolge
van normale biologische processen zoals het metabolisme, maar ook door
omgevingsfactoren zoals UV-straling, gifstoffenbelasting uit voeding, drank,
versnaperingen en drinkwater. Gemiddeld treden er op moleculair niveau in
iedere cel per dag duizenden beschadigingen op aan het DNA.
Bij de mens van nu kan dit aantal makkelijk oplopen tot zo'n 1 miljoen
beschadigingen per cel per dag. Veel van deze beschadigingen kunnen zorgen
voor schade aan de structuur van het DNA-molecuul.
Daardoor kan de transcriptie van een gen beïnvloedt worden.
Andere beschadigingen leiden tot potentieel gevaarlijke mutaties.
Gelukkig beschikken we over een paar herstelmogelijkheden.
Die DNA-herstelmechanismen zijn constant in werking, zodat zo veel mogelijk
schade gerepareerd kan worden.
Hoe dat gebeurt, is door de Nederlandse enzymoloog Dr. Alexey Cherepanov
(Leiden Institute of Chemistry) voor het eerst ‘zichtbaar’ gemaakt.
In slow motion liet hij zien hoe een breuk in een streng DNA gedicht wordt.
Als er niet continu reparatiewerkzaamheden plaatsvonden, zou het droevig
gesteld zijn met ons erfelijk materiaal. Wetenschappers zijn erg benieuwd hoe
ons lichaam in staat is het DNA in goede conditie te houden.
Inzicht in die processen kan helpen ziekten te voorkomen of te genezen.
We kennen het enzym DNA-ligase, dat actief is bij het repareren van breuken in
het DNA. Twee andere ingrediënten zijn essentieel gebleken: ATP en magnesium.
ATP bestaat vooral uit fosfor, een stofje dat in het lichaam energie opneemt en
weer afgeeft. Magnesium is nodig om de reparatie reactie te starten.
De hele reactie speelt zich af in een fractie van een seconde en tot nu toe wisten
we niet hoe het reparatieproces zich precies voltrekt. Dr. Cherepanov bedacht
een manier om dit supersnelle proces gecontroleerd in gang te zetten, door de
stappen ervan door koeling te vertragen en zelfs stil te leggen.
Hij maakte een ‘chemische film’ van het dichten van een breuk in het DNA.
Hij kon zo het proces op cruciale momenten stilzetten, om het daarna weer
stapsgewijs verder te laten gaan. Met zijn werk heeft Cherepanov het bewijs
geleverd dat het maken van een 3D moleculaire film in principe mogelijk is.
Kunstzinnige impressie van het
enzym DNA ligase (gekleurd) dat zich
om de dubbele helix van DNA klemt
om reparaties uit te voeren.
Beeld: www.biology-blog.com
33
Het dichtplakken van een gat in DNA
De bovenkant van de karakteristieke dubbele helix
structuur van DNA, met de breuk.
Van bovenaf nadert het ATP molecuul, dat vast zit
aan het enzym DNA-ligase. Het magnesium is dan al
vrijgemaakt om de reactie te laten beginnen.
In het midden de tussenstap die de onderzoekers
ontdekten. Eén verbinding op weg naar reparatie
van het DNA is al gelegd, maar de andere is nog niet
verbroken.
Hier is te zien hoe het enzym het gat dicht, en
daarmee het DNA repareert, gebruikmakend van de
energie van het ATP. Het chemische mechanisme
van dit proces was controversieel, en is nu voor het
eerst gefilmd en in kaart gebracht met hoge
resolutie vaste stof NMR.
Kanker is een ziekte van het DNA
We weten al lang dat kanker veroorzaakt wordt door veranderingen in het DNA.
Deze veranderingen - mutaties - zorgen ervoor dat een gezonde lichaamscel, die
eerst keurig functioneerde, op een bepaald moment totaal andere eigenschappen
krijgt. Hierdoor wordt het een ontspoorde supercel die maar blijft delen, niet
meer communiceert met andere cellen en zich uitzaait naar andere delen van het
lichaam om daar een nieuwe tumor te vormen. We komen steeds meer te weten
over de veranderingen in het DNA en op welke wijze een gezonde cel ontspoort.
Een gezonde cel hoeft maar een beperkte hoeveelheid fouten in het DNA op te
lopen om te ontaarden in een kankercel. Mutaties bieden de kankercel bijzondere
eigenschappen waardoor deze zuurstofloos en in een verzuurd milieu onsterfelijk
kan voortleven. De cel die lang genoeg geteisterd werd om te overleven
ontwikkelde zich tot een supercel die alleen voor zichzelf leeft.
Specifieke supereigenschappen vinden we bij het celdelingssysteem van de cel.
Normaal functionerende lichaamscellen reageren op een signaal voordat ze gaan
delen. Dat signaal is een groeifactor-molecuul, die de naaste cellen produceren
en via een ‘ontvangst-antenne’ op de cel wordt ontvangen en wordt het
‘opdrachtsignaal’ naar de binnenzijde van de cel afgegeven waarna het delen van
de cel begint. Kankercellen apen die groeistimulerende signalen na.
34
Ze maken antennes die ook zonder een groeifactor doen alsof ze een signaal
hebben gekregen. Hierdoor blijven de kankercellen delen zonder dat daar
opdracht voor gegeven is. Je zou kunnen zeggen dat hun moleculaire gaspedaal
continue is ingedrukt. Bovendien luisteren kankercellen niet meer naar signalen
die ze vertellen te stoppen met delen. Als een tumor groeit, worden de andere
cellen eromheen in elkaar gedrukt. Deze cellen sturen als waarschuwing
chemische signalen die in een normale cel de celdeling stoppen.
Kankercellen zijn ongevoelig voor die stopsignalen en gaan gewoon door met
delen. Kortom, hun moleculaire rempedaal werkt niet meer.
Het gevolg is dat de tumor blijft groeien ten koste van het eromheen liggende
weefsel. Normaal zorgen fouten in het DNA ervoor dat de cel zichzelf doodt om te
voorkomen dat deze fouten doorgegeven worden naar de dochtercellen.
Cellen hebben hiervoor het zogeheten apoptose-programma.
Kankercellen zetten dit zelf-opruimende-programma uit, waardoor ze blijven
leven en delen, met de fouten in hun DNA, met alle akelige gevolgen van dien.
De tumor groeit en groeit maar door en heeft net als alle lichaamscellen
voedingsstoffen nodig. In het bijzonder glucose. De tumor zorgt dat er extra
bloedvaten gaan ontstaan door speciale moleculaire signalen aan te maken die
de groei van nieuwe bloedvaten stimuleren. Daarmee maakt de tumor het zich
ook makkelijk om cellen in de bloedbaan af te geven waardoor ergens anders in
het lichaam weer nieuwe tumoren kunnen ontstaan.
De tumor wordt zo geheel ‘zelfverzorgend’.
Onze lichaamscellen kunnen zich tussen de 50 en 70 keer delen.
Iedere lichaamscel heeft daarvoor een automatische cel-deler klok.
Na de laatste deling stopt de celdeling. Bij iedere celdeling wordt er een heel
klein stukje van een bepaald deel van het DNA ‘afgeknipt’.
Dat DNA deel heet telomeer. Bij iedere deling wordt het DNA gekopieerd, en
gaat een stukje van het telomeer verloren. Als de hele telomeer op geraakt is
sterven de cellen. De telomeren zijn onze doodsklok.
Kankercellen hebben een manier gevonden om in hun cellen het verlies van
stukjes telomeer tegen te gaan. De cel-delings-teller tikt niet verder en daarmee
zijn ze onsterfelijk geworden. Je zou kunnen zeggen dat een kankercel
superintelligent is. Een dergelijke cel uitroeien door een bombardement van
straling en anti-kankermiddelen blijkt in de praktijk te vaak op een op voorhand
verloren oorlog. Zeker als aan de oorzaken niets wordt gedaan.
Zolang op de afdeling oncologie nog voeding wordt verstrekt dat in contact is
geweest met kankerverwekkende gifstoffen als antimonium, nietgepolymeriseerde-monomeren, giftig drinkwater, voeding met giftige
toevoegingen, ‘washandjes’ met giftige reinigingsmiddelen zoals SLS–sodium
laureth (lauryl) sulfaat uitdeelt, dan is het dweilen met de kraan open.
Over 10 jaar kunnen we kanker genezen…?
Hoe zou dat kunnen als je het aap noot mies van kankeroorzaken niet eens kent?
Laat ik maar snel op iets positiefs overgaan.
35
In het begin van dit boekje heb ik gezegd dat ik zou vertellen over bestaande
behandelings-inzichten, ongeacht of die ‘regulier’ of ‘alternatief’ zijn, zolang ze
maar op deugdelijke wetenschappelijke gronden berusten.
Immers, iedereen heeft recht op alle voorhanden zijnde informatie.
Iedereen heeft ook het recht zelf voor een bepaalde behandeling te kiezen.
Daarom wil ik je nu iets laten lezen wat je mogelijk interessant zal vinden, zeker
als je bekend bent met kanker.
Broccoli
Broccoli (Brassica oleracea italica) wordt wel
dé wondergroente genoemd.
Wanneer in epidemiologisch onderzoek beter wordt
gekeken naar welke groenten en fruit het
meeste bijdragen aan gezondheidswinst, dan
staan de Brassicasoorten ver bovenaan, met
broccoli als absolute koploper. Dit heeft waarschijnlijk vooral te maken met de
hoge gehaltes aan zwavelhoudende bestanddelen, zoals glucosinolaten,
glucorafaninen en vooral sulforafaan. Broccoli is van alle kruisbloemigen de
rijkste bron van glucorafaninen, waaruit het lichaam sulforafaan kan maken.
Sulforafaan is één van de krachtigste stimulatoren van het fase-2enzymsysteem. Dit enzymsysteem gebruikt de lever om lichaamsvreemde
stoffen het lichaam uit te werken. Tegelijkertijd remt sulforafaan het fase-1enzymsysteem, waarin soms schadelijke intermediaire verbindingen worden
gevormd. Dit heeft zowel gunstige consequenties voor de toestand van het
ontgiftingssysteem als ook het antioxidantsysteem, dat zich op systeemniveau
openbaart in veel verschillende gezondheidsverbeteringen.
Het koken van broccoli remt de vorming van sulforafaan.
DIM – Het kankermedicijn in Broccoli
Broccoli, kool en spruitjes bevatten van nature de chemische substantie
glucobrassicine die tijdens het kauwen wordt afgebroken en omgezet in indol-3carbinol (I3C). Laboratoriumexperimenten hebben aangetoond dat I3C de groei
van tumoren terugdringt. Dat verklaart mogelijk ten dele waarom broccoli kanker
kan helpen voorkomen, en genezen. Onderzoekers van de Universiteit van
Californië in Berkeley hebben ontdekt dat bepaalde bestanddelen van broccoli
(indolen, glucosinolaten) het lichaam tegen kanker verdedigen.
Ook beschermt broccoli tegen Uv-licht, waarschijnlijk door de stof sulforafaan.
DIM
Maar dat is nog niet alles. Wanneer broccoli wordt verteerd vormen twee
moleculen van I3C een enkel molecuul 3,3-di-indolylmethaan (DIM).
DIM zou kanker een halt toe roepen. Het molecuul zorgt ook voor een verhoogde
aanmaak van een bepaald eiwit dat kankercellen doodt en voor een verminderde
aanmaak van een ander eiwit, waarvan kankercellen juist een verhoogde
concentratie nodig hebben om te overleven.
36
Boven versterkt DIM de werking van het immuunsysteem. Een Brits onderzoek
heeft daarnaast vermindering van het risico op prostaatkanker met 400 gram
broccoli per week aangetoond. De Amerikaanse Food and Drug Administration
(FDA) zou echter informatie over broccoli als kankermedicijn censureren.
Fabrikanten die broccoli (voor dit doel) produceren of verkopen zouden
regelmatig het slachtoffer van bedreigingen zijn omdat ze de waarheid vertellen
over hoe hun voedsel degeneratieve ziekten helpt voorkomen.
Broccoli is niet de enige plant die de aandacht verdient.
Mogelijk dat een enkeling dit tot hier gelezen heeft bij het broccoliverhaal de
wenkbrauwen al fronste. Dat kan ik begrijpen. We zijn zo gewend dat een
behandeling bestaat uit een pil, dat de mededeling dat de behandeling met een
plant als onwennig aanvoelt. Dat verschijnsel zien we ook bij sommige
stedelingen die zich niet meer realiseren dat een plak ham vorige week nog met
zijn neus in de grond wroette. Of dat eieren uit een kip komen en niet uit en
doos en melk uit de uier van een koe. We zijn zo ver van de natuur af komen te
staan dat we niet meer weten dat medicijnen oorspronkelijk uit planten kwamen.
Om de schrik er nog wat verder in te jagen neem ik je mee naar een
geneeskrachtig plant. Alleen de naam jaagt je misschien al in de gordijnen.
Niet doen! Gewoon rustig doorlezen. Reclame is bedoeld om je te verleiden.
Anti-reclame is bedoeld om je weg te jagen. Als ik het woord cannabis laat
vallen, hoor ik de anti-stemmen al luid weerklinken.
Wat die anti’s niet weten is dat onze hersenen zelf endo-cannabinoïden maken.
Dat zijn lichaamseigen stoffen. Ja, je leest het goed.
Als ons lichaam daartoe is uitgerust, is het dan wel juist om zodra het woord
cannabis valt in de stress te schieten en meteen te denken aan verboden
middelen en illegale praktijken? Laten we het bestaande vooroordeel even opzij
zetten en eens bekijken wat er over te vertellen is.
Nature Reviews Cancer
‘Cannabinoïden, de actieve bestanddelen
van marihuana, voorkomen tumoren en
vernietigen kankercellen’.
De Amerikaanse regering weet dit al meer dan
35 jaar maar de media worden ervan
weerhouden om deze remedie naar buiten te
brengen. De Amerikaanse oorlog tegen drugs is
eerder een oorlog tegen het eigen land.
Men denkt dat veel ondernemingen belang
hebben bij de oorlog tegen drugs.
In 2003 werd een studie gepubliceerd in Nature
Reviews Cancer waarin een historische en gedetailleerde uitleg wordt gegeven
hoe THC (tetrahydrocannabinol) en natuurlijke cannabinoïden kankercellen
vernietigen maar normale cellen behouden. De heer Manuel Guzmán uit Madrid
ondervond dat cannabinoïden, de actieve bestanddelen van marihuana, tumoren
voorkomen. Reactiepaden van de tumor worden omgevormd waardoor de groei
stopt en de tumorcellen afsterven.
37
Daarnaast wordt de groei van bloedvaten naar de tumor stopgezet.
Volgens Dr. Ethan Russo, een neuroloog en een autoriteit op het gebied van
medicinale cannabis, is de Guzman-studie zeer belangrijk.
“Kanker komt voor omdat cellen onsterfelijk worden, ze reageren niet meer op
signalen om te stoppen met groeien. Normaliter sterven cellen op commando af.
Dit proces wordt apoptose genoemd, of geprogrammeerde celdood.
Het proces werkt niet meer bij tumoren. THC stimuleert apoptose zodat gliomen,
leukemieën en melanomen verdwijnen.” Volgens deze inzichten zouden
cannabinoïden kunnen worden ingezet tegen kanker.
Ze worden getolereerd door het lichaam en produceren niet de giftige
bijwerkingen van een conventionele chemotherapie.
Wanneer er een mogelijk geneesmiddel tegen kanker is ontdekt wordt dit
normaal gesproken breed uitgemeten in de media.
Wanneer het echter om marihuana gaat laat de mainstream media het afweten.
Nieuws over de relatie tussen cannabis en het verdwijnen van tumoren
verscheen al in 1974.
Onderzoekers van het Medisch College van Viriginia werden gefinancierd door het
National Institute of Health om bewijs te vinden dat marihuana het
immuunsysteem aantast. In plaats daarvan zagen ze hoe THC de groei van drie
kankersoorten in muizen afremde. In 1974 deed The Washington Post verslag
van die studie. De krant voegde er nog aan toe dat de actieve bestanddelen in
marihuana de reactie van het immuunsysteem dat getransplanteerde organen
kan afstoten, onderdrukt. Als je zoiets leest dan krijg je toch een andere kijk op
deze plant. Ooit waren tomaten giftig, door veredeling is dat eruit gekweekt.
Brussels lof was vroeger erg bitter en daardoor minder geliefd.
Het bittere bestanddeel is eruit gekweekt. Met Cannabis is het net zo gegaan.
De stoffen waardoor je ‘high’ wordt zijn er uit gekweekt en zo is een medicinale
cannabisplant ontstaan. Bekend als Mediwiet.
Mijn eigen ervaring ermee:
Ten gevolge van een aanrijding gingen twee rugwervels kapot.
Van opereren werd vanwege het risico afgezien. Omdat er nog het e.e.a. defect
was geraakt (die wel geopereerd konden worden) waren de nachten een
kwelling. In een harnas gezeten zat ik zo’n beetje rechtop in bed.
Slapen was vrijwel onmogelijk. Ik verging van de pijn en pijnstillers deden
weinig. Een lieve vriendin adviseerde om mediwiet te proberen.
Wat had ik te verliezen? Met proberen kom je het aan de weet, nietwaar?
Als geboren scepticus had ik er totaal geen vertrouwen in.
Braaf nam ik de geadviseerde twee druppels onder de tong.
Tot mijn stomme verbazing zakte de pijn en ik sliep als een roos.
Na 14 dagen stopte ik ermee. Prima spul was mijn conclusie.
Zou ik mijn aanvankelijke weerzin tegen alles wat met drugs te maken heeft
hebben volgehouden, dan zou ik mijzelf hebben tekort gedaan.
Mijn advies is dan ook om er met een open mind naar te kijken.
De berichtgeving in de The Washington Post van 1974, de uitspraak van de
topdeskundige als de neuroloog Dr. Ethan Russo, een autoriteit op het gebied
van medicinale cannabis, zeggen toch wel iets.
Ik dacht dat voor mensen die bekend zijn met kanker en/of chronische
pijnklachten, dit onderwerp niet mocht ontbreken.
38
Commentaar op het nieuws (Chemotherapie en visolie in de pers)
Op 12 september kopte een persbericht van het UMC Utrecht: "tumoren
ongevoelig door visolie". De NOS-radio, het ANP en vervolgens vele media
namen dit bericht over met als algemene waarschuwing: gebruik geen visolie bij
chemotherapie. Aanleiding was een publicatie van Utrechtse onderzoekers (o.l.v.
prof. Emile Voest) in het tijdschrift Cancer Cell (2011 Sep 13;20(3):370-83).
De redactie van ORTHO heeft een en ander uitgeplozen en vond:
1. er is in het onderzoek geen kankerpatiënt geweest die visolie toegediend heeft
gekregen. Sterker: het onderzoek betrof muizen.
2. het ging niet om chemotherapeutica, maar uitsluitend om platina-bevattende
chemotherapeutica. Sterker: andere chemotherapeutica, waaronder het veel
toegepaste 5FU, lieten geen negatief resistentie-effect zien.
3. In een radio-interview (>> NOSradio1, 12 september) heeft Voest het steeds
over visolie (waarom niet over vis?), maar het ging slechts over één visvetzuur
(eicosatetraeenzuur) dat in zeer lage concentraties in een aantal (lang niet
alle(!)) visoliesupplementen voorkomt. Dus het gaat zeker niet om EPA en DHA.
4. slechts één aspect (optreden van resistentie) van één vetzuur dat soms in
zeer kleine concentraties voorkomt in supplementen (eicosatetraeenzuur), werd
geïsoleerd onderzocht. Visoliesupplementen hebben tal van andere, juist
gunstige eigenschappen.
Bron Dr. Gert Schuitemaker van Ortho-institute – Gendringen - Nederland)
Media rapporteren ‘gekleurd’
Een bedrijf dat afhankelijk is van adverteerders zal op zijn minst willen afzien
van voor haar adverteerder zeer onwelgevallige publicaties.
Uit ondernemingsbelang is dat te begrijpen. Je bijt nu eenmaal niet in de hand
die je voedt. Als lezer moet je dat willen begrijpen. Helaas weet niet iedereen dat
en vertrouwt men blindelings de inhoud van een artikel. Als het eigenbelang van
de uitgever van een krant of tijdschrift, door eigen onwetendheid, er nog een
schepje bovenop legt, of woorden verdraait, dan krijgt de arme lezer simpelweg
een portie kletskoek opgediend. Het woord leugens wil ik niet direct gebruiken.
Voor iemand die zijn eigen weg probeert te vinden in het ‘behandelings-aanbod’
is het zaak zich zo breed mogelijk te oriënteren.
Mijn taak is het om daarbij behulpzaam te zijn. Dat doe ik volstrekt neutraal.
Daarbij sluit ik geen enkele behandelingsmogelijkheid uit.
Kankercellen ‘inpakken’
Collageen is een belangrijk onderdeel van ons bindweefsel.
Het zorgt voor de stevigheid en elasticiteit van al onze weefsels, waaronder ook
onze huid. Collageenvezels bestaan uit proteïne.
Twee aminozuren, hydroxylysine en hydroxyproline, zijn belangrijk voor de
opbouw van collageen. Lysine zit vooral in dierlijke voedingsmiddelen: vlees, vis
en zuivelproducten. Eén uitzondering daarop zijn peulvruchten, de enige
plantaardige bron van lysine. Pinda’s, die geen noten zijn, maar peulvruchten,
zijn de rijkste plantaardige bron. Proline vind je vooral in eiwit (het wit van een
ei) en in tarwekiemen, die veel meer proline bevatten dan men zou verwachten
van een plantaardig voedingsmiddel.
Vitamine C is nodig om lysine en proline om te zetten in hydroxylysine en
hydroxyproline. Vitamine C vind je vooral in bessen, kiwi’s, citrusvruchten,
spinazie, paprika en koolsoorten.
39
Voor de aanmaak van collageen is het belangrijk dat je alle essentiële
aminozuren in voldoende hoeveelheden binnenkrijgt.
Met name plantaardige eiwitbronnen, zoals noten, zaden, pitten, kiemen en
peulvruchten. Knoflook, taurine en alfa-liponzuur zijn effectief in het herstellen
van beschadigde collageenvezels. Groene thee catechines voorkomen de afbraak
van collageen. Anthocyanidinen, die vooral in bessen zitten, helpen de
collageenvezels crosslinken (dat is het proces van aan elkaar vasthechten) zodat
de structuur van het bindweefsel verstevigt.
Volgens onderzoek van Dr. Rath, een voormalige medewerker van de
tweevoudige Nobelprijswinnaar Prof. Linus Pauling, is inderdaad de combinatie
van proline-lysine-Vit.C in staat een remmende invloed te hebben op uitzaaiing
van kankercellen. Kankercellen produceren een enzym om collageen ‘op te
lossen’ waardoor de kankercellen zich kunnen verspreiden in het lichaam.
Opbouw van collageen zou het logisch antwoord zijn, waardoor de tumor als het
ware wordt ingekapseld, aldus Dr. Rath. Lysine en Proline gecombineerd met
Vit. C is als supplement verkrijgbaar. Behoudens kankerpatiënten, doen
patiënten die Prednison of Prednisolon gebruiken er goed aan om dit supplement
te gebruiken. Predisonachtige medicijnen breken collageen af.
Overzicht
Tot hier heb ik je heel wat leesstof aangereikt.
Hiervoor stelde ik dat een behandeling van kanker, en ook bij een vermoeden
daarvan, zou moeten beginnen met wat ik ‘1-5-protocol’ noemde.
Dat behandelingsschema zou er als volgt uitzien:
1. Verbeteren van het pH niveau.
(Niet via pH-meting in het bloed, dat is altijd ± 7,4)
2. Adviseren van water met een overvloed aan zuurstof-ionen.
3. Voedingsadviezen (levende voeding i.p.v. lege-hulzen-voeding met gifstoffen)
en non-toxische lichaamsverzorgingsproducten.
4. Mineralen/Vitaminesuppletie ter verbetering van het falende immuunsysteem.
5. Een ketogeen-dieet, zoals onze I.R.O.M voedingsmethode.
Ik zal nu uit de doeken doen hoe je:
1. De zeer gevaarlijke zuurgraad van je lichaam kan veranderen in een veilig
basisch vochtmilieu.
2. De lichaamscellen cellen van veel zuurstof kunt voorzien.
Wat voor kankerpatiënten van groot belang is omdat kankercellen niet bestand
zijn tegen zuurstof.
3. Een enorme hoeveelheid anti-oxidanten binnen krijgt.
4. Heel veel gifstoffen uit het kraanwater worden weggevangen.
5. ‘Lichaamseigen’ water levert .
Dat wordt allemaal tegelijk verricht door een heel bijzonder apparaat, dat minder
dan 1 euro per dag kost. Dit apparaat is een heel bijzonder waterfiltersysteem.
In deel 1 van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’ noemde ik het al.
Het is een ingenieus systeem, volledig computer gestuurd.
Samengesteld uit de meest hoogwaardige onderdelen.
Daardoor wordt er maar liefst 15 jaar garantie op gegeven.
Mijn advies, aan iedereen die bekend is met kanker, is dat dit systeem een
absolute must is. Het zou je leven kunnen redden.
Met dit systeem volbreng je van mijn 1-2-3-4-5-protocol, de eerste twee.
Dit advies geldt ook voor iedereen die zijn gezondheid serieus neemt.
40
Het systeem staat bij mij op het aanrecht naast de kraan.
Ook de smaak is beter dan ik ooit proefde. Namelijk heel zacht.
Het ziet er zo uit:
Ik heb vrij veel informatie over dit systeem verzameld.
Die kan ik je toesturen als je dat wilt.
De vertegenwoordiger van dit systeem dhr. L. C. Groenendijk
is bereikbaar per E-mail: [email protected]
Hij kan je alle informatie uiteraard ook geven.
Zie ook: www.aquionwatersystems.com
Nummer drie van het 1-2-3-4-5-protocol is goede voeding.
Als je boodschappen doet kijk dan op het etiket.
De veelal onuitsprekelijke namen beduiden meestal dat het om gevaarlijk stoffen
gaat. Probeer producten te vinden waar er geen of in ieder geval minder van in
zitten. Helemaal ontlopen kunnen we ze niet meer.
Maar wel ons best doen om de beste eruit te pikken.
Een klein voorbeeld: In veel voorverpakte worst zit nitriet.
In ons lichaam wordt dat omgezet tot nitrosamine, en dat is kankerverwekkend.
Dus liever worst zonder nitriet kopen. Lichaamverzorgingsproducten en
cosmetica zijn berucht vanwege hun enorme giftigheid.
Er zijn veilige en heel mooie producten. Als je daarover informatie wilt stuur dan
een E-mail naar mij ([email protected])
Nummer 4 van het protocol is verbetering van je mineralen- en vitaminehuishouding. Hoe kom je weten of je tekorten hebt?
Daarvoor heb ik een speciale Gezondheidstest ontwikkeld.
Daarmee kunnen tekorten worden opgespoord en vervolgens geadviseerd
worden welke aanvullingen het beste kunnen worden genomen.
Nummer 5 is het ketogeen-dieet. Dat is een bijzonder prettige en makkelijk toe
te passen voedingsmethode die door mij is ontwikkeld.
Als je daar meer over wilt weten verzoek ik je mij een E-mail te sturen.
Deze methode is alleen in het Nederlands beschreven.
Binnenkort zullen we proberen die in het Engels te vertalen.
Nummer 1 en 2 zijn, ongeacht welke behandeling een kankerpatiënt ook volgt
het aller belangrijkst. Kankercellen moet je aanpakken bij hun
overlevingsstrategie, zonder de gezonde cellen aan te tasten, want die kunnen
zich dan weer tot nieuwe kankercellen ontwikkelen. Ontzuren, zuurstofionen,
immuunsysteem versterken, gifstoffen vermijden, ketonen aanleveren en
collageen-inkapseling. Dat is naar mijn overtuiging de enige juiste weg om
kankercellen het leven onmogelijk te maken.
Dit, in de meest letterlijke zin van het woord.
41
Daarnaast kan je nog gebruikmaken van de eigenschappen van broccoli en
mediwiet. Daarmee heb je een batterij aan mogelijkheden die anders zijn dan de
gebruikelijke bestraling en chemo.
Hiermee wil ik het hoofdstuk kanker afsluiten.
Ik hoop vurig als je bekend bent met kanker dat je goed wilt nadenken wat je
zelf wilt. Ik heb niet anders gedaan dan mogelijkheden noemen.
De uiteindelijke keuze ligt bij de patiënt zelf of diens ouders/verzorgers.
Te hoog cholesterol en statines
In deel 1 van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’ heb ik al uiteengezet dat het
inzetten van statines meer kwaad dan goed doen. We hebben een heleboel
cholesterolen. Die hebben we niet voor niets. Ze zijn de basis van waaruit
hormonen worden gemaakt. Ga je alle cholesterolen bestrijden dan loop je in de
val van problemen zoals een hormonale aandoening. Insuline is een hormoon.
Je zult er maar suikerziekte van krijgen. Dat zogeheten slechte cholesterol is niet
slecht, het is onmisbaar. Super goed noemde ik het.
Sta ik alleen in mijn kritiek op het voorschrijven van statines?
Statines verhogen het risico op staar met 27%
Amerikaanse onderzoekers controleerden medische
gegevens van 14.000 mensen over een periode van meer
dan acht jaar. Deze studie vond dat mensen die statines
nemen om hart- en vaatziekten te bestrijden, 27 procent
meer kans hadden om cataract te ontwikkelen,
waarschuwen de onderzoekers.
Oudere mensen, omdat ze deel uitmaken van de
meerderheid van de gebruikers van statines, zijn er
bijzonder gevoelig voor. Bij het onderzoek controleerden
ze medische notities van 14.000 mensen gedurende meer
dan acht jaar, gelijkelijk verdeeld tussen degenen die ten
minste drie maanden statines hadden gebruikt, en die
nog nooit statines hadden gebruikt.
De onderzoekers stellen dat cholesterol nodig is om gezonde cellen in het oog en
de transparantie van de lens te behouden. Meer dan acht miljoen Britten nemen
statines - de meest voorgeschreven medicijnen in het Verenigd Koninkrijk.
In Engeland schreven artsen, alleen al in 2011, maar liefst 61 miljoen recepten
voor statines uit. Deze medicijnen worden alleen gegeven aan patiënten met
minstens 20 procent risico op een hartaanval of beroerte, binnen tien jaar.
Dr. Jessica Leuschen, van San Antonio Military Medical Center, Texas:
'Deze studie vond dat statines-gebruik kan worden geassocieerd met een
verhoogd risico op cataract.
Clara Eaglen, van het Koninklijk Nationaal Instituut voor Blind People, zei:
"Veel mensen zijn statines voorgeschreven om hun cholesterol te helpen
verlagen en als ze zich zorgen maken over hun medicatie moeten zij dit
bespreken met hun huisarts alvorens actie te ondernemen.
42
Staar kan veroorzaken dat mensen hun rijbevoegdheid verliezen of uitgesloten
worden van het verrichten van werkzaamheden die het zien van fijne details
vergen’. Evenals cataract, heeft het onderzoek statines gekoppeld aan een
verhoogd risico op het krijgen van type 2 diabetes, constipatie, diarree,
hoofdpijn, verlies van eetlust en verlies van gevoel of pijn in de zenuwuiteinden
van de handen en voeten. De Medicines and Healthcare Regulatory Products
Agency heeft ook gewaarschuwd voor de risico's van slaapstoornissen,
geheugenverlies, seksuele disfunctie, depressie en bepaalde longziekten.
De oud-chirurg die mij eens verweet dat ik met mijn artikel hierover in de Hallo,
patiënten van een behandeling zou weghouden, adviseer ik dit laatste stukje nog
eens goed te lezen.
Diabetes
Daarover kreeg ik verschillende vragen. De eerste was de vraag waarom de
verschijnselen van een beginnende diabetes zolang ‘onzichtbaar’ bleven.
Dat komt omdat van hypoglykemie (een te laag bloedsuiker niveau) geen
specifieke symptomen heeft. Een te laag bloedsuikerniveau komt vaak voor als
beginstadium van suikerziekte. Omdat specifieke symptomen ontbreken, en er
een grote variëteit van symptomen mogelijk is, is de diagnose moeilijk te stellen.
Daardoor wordt deze metabole stoornis soms minder snel herkend.
Als deze stoornis niet of onvoldoende wordt behandeld, kan dat leiden tot
gedragsveranderingen, angsten, vermoeidheid, ontstekingsreacties, agressie,
woede, etc. Langzaam maar zeker evolueert deze biochemische afwijking tot
insulineresistentie, diabetes type-2 en ontwikkelt zich later tot het syndroom-X.
Dit is een chronisch stofwisselingsprobleem dat gekenmerkt wordt door de
combinatie van:
•
•
•
•
•
een gestoord bloedsuikergehalte,
hoge bloeddruk,
obesitas
atherogene dyslipidemie (laag HDL cholesterol en hoog triglyceridengehalte)
stoornissen in de bloedstolling (protrombotische toestand).
Heel wat andere ziektebeelden worden bovendien ongunstig beïnvloed door een
toestand van een te laag bloedsuikerniveau (hypoglykemie).
Verraderlijk is ook dat door een candida albicans infectie het bloedsuikerniveau
daalt. Candida is een schimmel die leeft van glucose (suiker).
Hoe meer koolhydraten men eet des te groter wordt de candida-kolonie in het
bloed. En hoe meer de candida suiker opeet, des te meer hypoglycemische
verschijnselen, die dan weer niet ontdekt worden.
In de meeste gevallen wordt deze oorzaak volledig over het hoofd gezien, terwijl
95% van de Westerse bevolking een candida-infectie heeft.
Die moet je als oorzaak zeker in beschouwing nemen als behandelaar.
43
Hypoglykemie wordt wel geassocieerd met nutritionele stoornissen tijdens de
zwangerschap. Epigenetische factoren ( dat zijn omkeerbare erfelijke
veranderingen in de genfunctie die optreden zonder wijzigingen in de volgorde
van de basenparen van het DNA in de celkern) die een significante rol spelen in
de latere ontwikkeling van hypoglykemie zijn o.a.: verkeerde voeding, disbalans
tussen de macronutriënten, fructose-intolerantie, chronische stress, roken,
overdadig koffie en alcohol gebruik, anticonceptiepil, en medicijnen.
Het ontoereikende Westerse voedingspatroon (legen hulzen voeding) leidt tot
een deficiëntie (tekort) van vitaminen en mineralen. Tekorten aan essentiële
voedingsstoffen kan leiden tot conditieverslechtering van de celmembranen.
De kwaliteit van de celmembranen bepaalt de effectiviteit van het
transportmechanisme van insuline om glucose in de cel te krijgen.
Glucose en koolhydraten spelen een uiterst belangrijke rol bij het ontwikkelen
van het hypoglykemie metabolisme. Permanente overmaat van glucose in het
bloed veroorzaakt insulinepieken om de glucosespiegel constant te houden,
waardoor afwisselend de bloedglucose sterk stijgt en dan weer daalt.
Het regulerend mechanisme van een aantal hormonen begint mank te lopen tot
een down-regulatie optreedt. Daardoor worden de insulinereceptoren ongevoelig
voor insuline en glucose kan onvoldoende in de cel worden getransporteerd.
Bovendien worden de Eiland van Langerhans, de insuline producerende
orgaantjes in de alvleesklier en de bijnieren uitgeput, die enerzijds kunnen leiden
tot energietekort en abnormale vermoeidheid tot burn-out situaties en anderzijds
tot maag- en darmstoornissen met als gevolg dat daardoor weer minder
noodzakelijke voedingsstoffen worden opgenomen.
Als behandeling dient een bloedsuiker-regulerende voedingsmethode te worden
gevolgd (I.R.O.M voedingsmethode – alleen in het Nederlands beschikbaar)
voedingsaanvullingen met supplementen, verbetering bevorderen van de
Eilandjes van Langerhans, stressfactoren herkennen en proberen die uit de weg
te gaan. De verschijnselen van hypoglykemie worden te weinig herkend,
waardoor vele mensen helaas niet tijdig op de juiste wijze worden behandeld.
De ontwikkeling van hypoglykemie kan voorkomen worden en met de I.R.O.Mgezondheidstest (alleen in het Nederlands beschikbaar) daarop heel goed
orthomoleculair behandeld worden met voedingsadviezen en specifieke
orthoceuticals (orthomoleculaire middelen).
Diabetes bij vrouwen
Over het algemeen hebben vrouwen onder de 60 jaar een veel kleinere kans op
hart- en vaatziekten dan mannen van dezelfde leeftijd.
Echter, bij vrouwen mét diabetes wordt het risico op een hartaandoening maar
liefst 4 keer zo hoog, waardoor het ongeveer gelijk wordt met het risico bij
mannen. Opvallend was dat diabetes bijna geen effect leek te hebben op het
risico van mannen. "Ons onderzoek suggereert dat we beter ons best moeten
doen om, bij vrouwen met diabetes, hartziekten te voorkomen", aldus
onderzoeker Rita Rastogi Kalyani.
44
"Vrouwen met diabetes hebben op elke leeftijd een verhoogd risico."
Voor het onderzoek bestudeerde Kalyani gegevens van meer dan 10.000
deelnemers in drie verschillende studies.
Geen van de deelnemers had een geschiedenis in hartziekten.
Het verhoogde risico hing bij zowel de mannen als vrouwen niet samen met
andere risicofactoren zoals hoge bloeddruk, verhoogd cholesterolniveau en
roken. Volgens Kalyani draagt het onderzoek bij aan de groeiende bewijslast
voor het feit dat er geslachtsverschillen bestaan bij het risico op hart- en
vaatziekten. Mogelijk spelen hormonen of bepaalde genetische factoren een rol.
Het kan ook zijn dat mannen en vrouwen anders omgaan met een gezonde
leefstijl of therapietrouw, maar dit zal vervolgonderzoek moeten uitwijzen.
Het onderzoek is gepubliceerd in het tijdschrift Diabetes Care.
Diabetes is een niet te onderschatten aandoening met gevaarlijke complicaties.
Bekend zijn amputaties en blindheid. Een door mij uitgevoerd onderzoek naar de
medische oorzaken van adipositas (overgewicht) leidde uiteindelijk, tot mijn
eigen verrassing, het beste afslankprogramma ooit.
Bijzonder verheugend was dat met enkele aanpassingen het ook een subliem
voedingsprogramma bleek te zijn voor diabetici. Cliënten van mij, overal ter
wereld, heb ik daarmee kunnen helpen. Zij konden allemaal hun medicatie
gaandeweg aanzienlijk verminderen. Een groot aantal werd zelfs medicijnvrij, en
bleven dat ook. Een diabeticus gebruikt gemiddeld 150 gram koolhydraten per
dag. Daar moet dan weer een bepaalde hoeveelheid insulinevervangers
(medicijnen) tegenover staan. Ik vroeg mij af waarom dat zou moeten en sloeg
een andere weg in.
De meeste koolhydraten komen uit de boterhammen die we eten.
Mijn gedachte was, als we nu eens broodsoorten zouden kunnen maken zonder
meel. Meel betekent koolhydraten. Minder koolhydraten, minder insulinemedicijnen. Samen met een geweldige kok zijn we hierin geslaagd.
Onze broodjes, crackers, muffins, gebak en taart worden tegenwoordig in heel
Europa en Australië gegeten. Als je diabeticus bent, zul je waarschijnlijk
nieuwsgierig zijn naar waar die dan wel van gemaakt worden en hoe dat brood
en uitziet. De recepten kun je, tegen een bescheiden vergoeding, bij mij
bestellen.
45
Zo zien onze uitvindingen eruit:
En… er zijn al weer nieuwe recepten zoals: kokosmakronen en pancakes.
Voor diabetici lijken dit ‘verboden waren’. Wij maakten het mogelijk dat
suikerpatiënten hier volop van mogen genieten. Zijn we er dan?
Als je bekend bent met suikerziekte dan zal je er misschien van opkijken als ik
het hier nog een keer over dat prachtige waterfiltersysteem ga hebben.
Dat doe ik niet voor niets. Hieronder staat nog een keer de afbeelding die je al
zag op pag. 32. Je ziet twee lijnen. Een gele en een zwarte.
De gele is een curve die de (nuchtere) bloedsuikerwaarden over een periode van
5 maanden aangeeft. De tweede (de zwarte) is ook een bloedsuikerwaarde maar
dan met gebruik van het water uit het apparaat plus wat supplementen.
46
Je ziet hier de invloed van het gebruik van het water uit het watersysteem
waarover ik sprak. Bij beiden typen diabetes zie je een flinke verbetering.
Als daaraan een grote vermindering van de inname van koolhydraten wordt
toegevoegd, plus per dag 50 mgr. Zinkpidolinaat (de Eil. Van Langerhans zijn
grootverbruikers van zink) dan begrijp je dat dit een ideale combinatie is waarbij
je als diabeticus een enorme sprong voorwaarts kan maken.
En met de goede kans op den duur medicijnvrij te worden.
De medicijnenbijverschijnselen ontloop je daarmee ook.
Ik kan je deze combinatie zeer aanbevelen.
Wil je er meer van weten dat kun je het beste een afspraak maken.
Ik ben gevestigd in Spanje. Niet naast de deur? Dan is er… Skype!
Daarmee is ook een afspraak te maken. Omdat ik nogal eens iets gratis doe, wil
het niet zeggen dat een afspraak, op welke manier ook, gratis gegeven kan
worden. Dan zou de Stichting I.R.O.M failliet gaan.
Neem a.u.b. vooraf even contact met mij op per E-mail:
[email protected]
47
Nawoord
In de eerste plaats complimenteer ik je voor je volhardendheid als je dit deeltje
van ‘Ziekten bestaan niet! Wel zieken’ tot hier hebt gelezen.
Ik begrijp best dat er soms wat moeilijke passages in zitten.
Dat was helaas onvermijdelijk, ondanks dat ik mijn best heb gedaan het in
gewoon Nederlands uit te leggen. Ik kan mij ook voorstellen dat sommige
behandelaars zich misschien aangesproken voelen door mijn soms kritische
opmerkingen of geheel afwijzen van door hen gevoerde behandelingswijzen.
Wie betere oplossingen voor de genoemde gezondheidsproblemen kan noemen
nodig ik van harte uit die aan mij kenbaar te maken.
Wie weet krijg je me nog een keer zover dat ik een deel 3 schrijf.
Voor wie wil overwegen de verantwoordelijkheid voor de eigen gezondheid meer
in eigen handen te nemen of voor degenen die het zelf niet kunnen, zal ik altijd
beschikbaar blijven. Om met Pim Fortuyn te spreken: At your service!
Help ons om jou te helpen
Wij bieden veel gratis aan. Helaas krijgen wij niets gratis.
Net als iedereen moeten we zelf alles betalen.
Dat is voor een stichting niet altijd zo eenvoudig.
Een Stichting is geen onderneming. De Stichting heeft geen winstoogmerk.
Als bijvoorbeeld een computer het begeeft dan zitten we met de handen in het
haar omdat we onze voorlichtingstaak niet kunnen vervullen.
Ons doel is om mensen te helpen. Vind je dat wij goed werk doen en je daarmee
je voordeel kunt doen, dan kan je ons werk steunen met een donatiebedrag naar
eigen inzicht. Dat hoeft niet veel te zijn.
Ieder bedrag, hoe bescheiden ook, is zeer welkom. Alle inkomsten komen ten
goede aan onderzoek, het ontwikkelen van nieuwe non-toxische
behandelingsmethoden, publicaties, lezingen, etc.
Maak ons blij en help ons ons werk voort te zetten.
Dit is het bankrekening van de Stichting:
Bank ABN-AMRO rekening 41.64.22.535
IBAN: NL59ABNA0416422535 BIC / SWIFT:ABNANL2A.
Ten name van Stichting I.R.O.M
Namens de stichting alvast reuze bedankt,
Wim J. Verbrugge
48
GRATIS Gezondheidstest en gratis medisch advies
Wij promoten gezondheidsbevordering met daden.
Wij helpen mensen die hun leven en dat van hun naasten serieus nemen.
Hoe kom je in aanmerking voor een gratis Gezondheidstest?
Wij bieden aan de koper van een Aquion water filtersysteem, die dat heeft
aangeschaft via het bestelformulier van de officiële vertegenwoordiger de heer
L.C. Groenendijk, E-mail: [email protected] een I.R.O.MGezondheidstest ter waarde van € 95,- gratis aan en gratis medisch advies.
Meer over de gezondheidstest
Voor informatie over de Gezondheidstest:
www.ortho-medicine.com/irom-gezondheidstest
Meer informatie
Alle informatie over de verschillende modellen, prijzen en gebruikerservaring met
het systeem kunt u opvragen bij de vertegenwoordiger de hr. L.C. Groenendijk
E-mail: [email protected] en diens site
www.aquionwatersystems.com
Vragen
Als je vragen hebt neem dan contact met ons op, wij helpen je graag.
Bereikbaarheid
I.R.O.M is alle dagen van het jaar bereikbaar per e-mail:
[email protected] of via het contact formulier op de site.
Deze gratis publicatie werd verzorgd door Wim Verbrugge op verzoek van
Stichting International Institute for Applied Research and Orthomolecular
Medicine (I.R.O.M)
De publicatie mag vrij worden gekopieerd, en/of geciteerd mits met
bronvermelding (I.R.O.M- Wim Verbrugge) en je bent vrij die door te sturen naar
je relaties.
49
‘ZIEKTEN BESTAAN NIET! WEL ZIEKEN’
Al sinds het ontstaan van leven…
Website: www.ortho-medicine.com
Correspondentie graag naar:
E-mail: [email protected]
Voor direct contact of afspraak
Tel. 0034. 64.26.73.915
Lange afstand consulten
Skype: wimverbrugge
Website van de vertegenwoordiger
dhr. L. Groenendijk van het waterfiltersysteem:
www.aquionwatersystems.com
50
Download