Duizeligheid Dokter, ik ben vaak zo duizelig. Iedereen heeft daar wel eens last van. Wie kent niet het lichte gevoel in je hoofd bij het opblazen van een luchtbed; en de draaierigheid die ontstaat in een draaimolen. Ouderen zijn soms wat onvast op de benen en noemen dat ook duizeligheid. Daarmee hebben we meteen de drie soorten duizeligheid die we kennen, te pakken: de draaiduizeligheid, het lichte gevoel in het hoofd of het gevoel flauw te vallen, en de bewegingsonzekerheid. Meestal is duizeligheid niet gevaarlijk, wel vervelend. Vaak is de oorzaak niet precies aan te wijzen. De draaiduizeligheid heeft vaak met het evenwichtsorgaan te maken; het lichte gevoel vaak met de bloeddruk. Het evenwichtsorgaan? Wat is dat eigenlijk? Dat zit in een labyrint (doolhof) vlak bij je beide oren, in het bot ingebouwd. Je kunt er niet bij komen, want het is heel kwetsbaar en opgeborgen in het zogenaamde rotsbeen achter je oor. [vestibuleBW.jpg] Bij een oorontsteking kan het aangetast worden, meestal is dat tijdelijk. Op de tekening kun je zien dat het bestaat uit halfcirkelvormige kanalen waarin vloeistof kan stromen. Bij beweging wordt die stroom beïnvloed en dat vertalen de hersenen naar beweging of een bepaalde stand in de ruimte. Zodat je weet of je ligt of staat. Of dat de lift omhoog of omlaag gaat. Al die dingen zijn natuurlijk noodzakelijk om te je evenwicht te bewaren en niet voortdurend om te vallen. We kunnen een klein experimentje doen. Kijk eens naar de tekening, en kantel dan je hoofd zo ver mogelijk naar links, en dan naar rechts. Toch blijft de tekening rechtop staan. Dat komt doordat de hersenen de informatie uit het evenwichtsorgaan meenemen. Ik voel me soms net alsof ik dronken ben... Dan hebt u draaiduizeligheid. Die treedt inderdaad ook op bij teveel alcohol. Het lijkt of alles om je heen draait: het plafond, de kamer. Daardoor wordt je erg misselijk, zoals bij zeeziekte of reisziekte. Er zijn in principe drie soorten. Soms kan door een infectieziekte, een verkoudheid of zo, de zenuw die naar het evenwichtorgaan toe gaat, een paar dagen uitvallen. Je bent dan plotseling een paar dagen heftig duizelig en kan eigenlijk alleen maar op bed liggen met je ogen dicht. Dat heet een neuritis vestibularis. Een tweede vorm is BPPD. Dat staat voor ‘benigne paroxismale positie duizeligheid’. Dat is draaiduizeligheid die ontstaat bij het draaien van het hoofd. Bij gaan liggen of bij omhoog kijken. Dat duurt dan een paar seconden tot een paar minuten. Al met al kan het wel een maand duren, voordat het over gaat. Het kan veroorzaakt worden door een klap tegen het hoofd, maar ook gewoon door ouderdom. Rust is geen goede remedie, je moet het evenwichtsorgaan juist actief houden. Soms helft het om het hoofd snel een aantal keer te kantelen. Tenslotte is er nog de ziekte van Menière. Daarbij komt die draaiduizeligheid in aanvallen van een paar dagen, een paar keer per jaar. Dat gaat op den duur gepaard met doofheid en oorsuizen. Deze ziekte komt vanaf middelbare leeftijd voor. Wat kunnen de oorzaken zijn? Daarover is nog niet zoveel bekend. We hebben bijvoorbeeld geen antwoord op de vraag waarom soms een virus die evenwichtszenuw aantast. BBPD komt misschien doordat er wat gruis in de halfcirkelvormige kanalen zit en Menière komt doordat er tijdelijk teveel vocht in die kanalen zit. Draaiduizeligheid geeft vaak angst, dat er wat ernstigs met het hoofd aan de hand is. Eigenlijk zijn die klachten meestal onschuldig en gaan ze vanzelf voorbij. Mensen leggen vaak een verband met een mogelijke beroerte of een TIA (een ‘kleine beroerte’); of zelfs een hersentumor. Gelukkig is dat zelden het geval. Als je dat hebt, merk je andere dingen, zoals dubbel zien, niet kunnen praten of verlammingen, waardoor het snel duidelijk wordt. Van die andere vorm van duizeligheid, dat lichte gevoel in het hoofd, weten we wat meer over de oorzaak. Waardoor komt dat dan? Soms heeft het met een plotselinge aanval van angst of paniek te maken. Vroeger noemden we dat altijd hyperventilatie, dat is meer ademen dan nodig is. Dat opblazen van een luchtbed is eigenlijk hyperventilatie. Maar van schrik kun je ook te snel gaan ademen. Dus soms komt dat gevoel van duizeligheid van plotselinge stress. Het kan ook komen door verlaging van de bloeddruk als je snel opstaat. We noemen dat orthostatische duizeligheid: het lichaam past zich niet snel genoeg aan bij de nieuwe houding. Ook dat kennen mensen wel, maar soms is het veel erger dan normaal, bijvoorbeeld door medicijnen die de bloeddruk verlagen. Emoties kunnen het ook geven, wit wegtrekken als je een injectie krijgt bijvoorbeeld. Of door lang staan, zoals bij een defilé. Tenslotte kan het nog door ritmestoornissen komen: als het hart op hol slaat, bijvoorbeeld bij iets wat we boezemfibrilleren noemen, dan lukt het niet om de bloeddruk op peil te houden en dan wordt je duizelig. Soms is er een blijvende oorzaak: een vernauwing in een hartklep of erge bloedarmoede. Ook een hersenschudding kan een oorzaak zijn. Komt het veel voor? Iedereen is wel eens duizelig, maar lang niet iedereen gaat ermee naar de dokter. Ik zie gemiddeld één keer per week iemand met die klacht. Vaak zijn dat mensen op oudere leeftijd, want met name die duizeligheid door bloeddrukproblemen komt vaker op oudere kleeftijd voor. Maar jonge meisjes vallen weer vaker flauw. Ik zie meer vrouwen dan mannen met de klacht, het is niet bekend hoe dat komt. Bij ouderen speelt ook vaker een soort bewegingsonzekerheid die weer verdwijnt bij zitten. Door minder spierkracht, slechter zien, de dubbelfocusbril, diabetes, gewrichtsslijtage, voetproblemen of bijwerkingen van medicijnen ontstaat vaker een onvast gevoel. En dat kan dan weer leiden tot vallen en wat breken. Duizeligheid bij ouderen kan dus gevaarlijk zijn; niet de duizeligheid zelf, maar het vallen. Hoe is het te behandelen? Medicijnen tegen de duizeligheid werken eigenlijk niet. Soms versuffen ze een beetje en dan merk je het minder. Maar dan val je ook weer sneller, dus dat is ook niks. Soms helpen bepaalde oefeningen. De meeste duizeligheid gaat vanzelf over, zonder medicijnen dus. Als je erg misselijk bent kun je daar wel wat voor innemen. En als je de oorzaak kent, moet je die natuurlijk behandelen, een ritmestoornis, een bloedarmoede. Sommige medicijnen veroorzaken duizeligheid: plaspillen, bloeddrukpillen, slaappillen, sommige pijnstillers. Dan schrijf ik vaak andere voor, om te zien of de klachten verminderen. Zijn er ook dingen die je er zelf tegen kunt doen? Niet te snel opstaan, vooral ’s nachts niet, want dan is je bloeddruk nog lager. En zorgen dat je spieren goed in conditie blijven. En je er niet druk over maken, want dat geeft weer angst en daarvan wordt de duizeligheid alleen maar erger. En je kunt natuurlijk naar de dokter gaan om uit te laten zoeken welke vorm van duizeligheid het is. Het helpt de dokter vaak als je een tijdje goed bijhoudt in een soort dagboekje, wanneer en in welke omstandigheden de klachten optreden. Soms is het nodig om de patiënt in een zogenaamde duizeligheidpoli te laten onderzoeken. Daar werken medisch specialisten op dit terrein samen: KNO-artsen, neurologen en cardiologen. En als je de oorzaak weet, kun je die ook aanpakken. Spanningen vermijden, medicijnen aanpassen. Meestal is het beter om te blijven bewegen, tenzij je gevaar loopt te vallen, dan kun je beter even wachten tot het voorbij is. Dus eigenlijk hoef ik me niet al teveel zorgen te maken? Dat klopt. Maar vertel het toch uw huisarts, wie weet is er in uw geval iets te doen aan de oorzaak.