Module 6a - TU Delft OpenCourseWare

Colofon
Groene Chemie
De oorspronkelijke module Groene Chemie is ontwikkeld door:
Kitty Jansen-Ligthelm, Scheldemondcollege, Vlissingen, Miek Scheffers- Sap,
Gymnasium Beekvliet, Sint-Michelsgestel, Arno Verhofstad, Dr.Knippenbergcollege, Helmond. Coach: Véronique van der Reijt, Fontys
Lerarenopleiding Tilburg.
De aangepaste versie Groene Chemie voor 5 VWO is ontwikkeld door Aonne
Kerkstra, Juleke van Rhijn en Jan van Rossum, auteurs van de Delftse
Leerlijn met medewerking van Sander Haemers, Stanislascollege, Pijnacker,
Else Henneke, Lindecollege, Wolvega en Bregje van den Berg, Hervormd
Lyceum Zuid, Amsterdam.
Samenwerking
De module Groene Chemie is tot stand gekomen in samenwerking met:
Phil de Wit-Dolfin, Ruud Robbe, Fer Klinckhamers en Paul Dessens, Tronox
Pigments (Holland) B.V. Rozenburg
Prof. Dr. Isabel Arends, Technische Universiteit Delft
© 2010 De Vereniging van de Nederlandse Chemische Industrie (VNCI),
Den Haag.
Het auteursrecht op dit onderwijsmateriaal voor Nieuwe Scheikunde berust bij de
VNCI te Den Haag.
De VNCI is derhalve de rechthebbende zoals bedoeld in de hieronder vermelde
creative commons licentie.
VNCI en door hen ingehuurde auteurs hebben bij de ontwikkeling van de modules
gebruik gemaakt van materiaal van derden. Bij het verkrijgen van toestemming, het
achterhalen en voldoen van de rechten op teksten, illustraties, enz. is de grootst
mogelijke zorgvuldigheid betracht. Mochten er desondanks personen of instanties
zijn die rechten menen te kunnen doen gelden op tekstgedeeltes, illustraties, enz.
van een module, dan worden zij verzocht zich in verbinding te stellen met de VNCI.
Hoewel het materiaal met zorg is samengesteld en getest is het mogelijk dat deze
onjuistheden en/of onvolledigheden bevatten. VNCI aanvaardt derhalve geen enkele
aansprakelijkheid voor enige schade, voortkomend uit (het gebruik van) dit
materiaal.Voor dit onderwijsmateriaal geldt een Creative Commons
Naamsvermelding-Niet-Commercieel-Gelijk delen 3.0 Nederland licentie
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/nl/
Aangepaste versies hiervan mogen alleen verspreid worden indien het in het colofon
wordt vermeld dat het een aangepaste versie betreft, onder vermelding van de naam
van de auteur van de wijzingen.
Bij deze aangepaste versies mag geen gebruik gemaakt worden van de opmaak van
de Delftse Leerlijn.
Delft, augustus 2012
1.
Contextvragen
1.1 Inleiding
1.2 Groene Chemie
1.3 Groener productieproces
1.4 Eindopdracht en contextvragen
4
5
6
8
8
2.
Hoe groen is een productieproces?
2.1 Atoomeconomie
2.2 Rendement
2.3 E-factor
2.4 Q-factor
2.5 MAC-waarde
2.6 Oefenopgaven
11
12
14
15
16
16
18
3.
Energiebalansen
3.1 Energie-effect
3.2 Energiebalans van fysische processen
3.3 Energiebalans van chemische processen
3.4 Reactie-energie
3.5 Hergebruik energie in een chemische fabriek
3.6 Oefenopgaven
21
22
23
25
28
32
33
4.
Proceschemie
4.1 Het proces
4.2 Blokschema
4.3 Batchproces en continu proces
4.4 Minifabriekjes
4.5 Massabalans
4.6 Oefenopgaven
36
37
38
41
42
44
48
5.
Eindopdracht en productieprocessen
Eindopdracht
5.1 Eindopdracht Titaandioxide productie
5.2 Titaandioxide productie
5.3 Eindopdracht Adipinezuur productie
5.4 Adipinezuur productie
53
53
55
56
62
63
1. Contextvragen
Groene Chemie
5
Twintig jaar geleden is in de chemische industrie een nieuwe
ontwikkeling ontstaan: de Groene Chemie ook wel Duurzame
Chemie genoemd.
In ECOreizen is de definitie van duurzame ontwikkeling behandeld:
‘een ontwikkeling waarin tegemoet gekomen kan worden aan de
behoeften van huidige generaties zonder de mogelijkheden weg te
nemen dat toekomstige generaties in hun behoeften kunnen
voorzien’.
De invulling van duurzame ontwikkeling op het gebied van de
chemie wordt Groene Chemie genoemd. Groene Chemie is het
herontwerpen en toepassen van chemische processen en
producten. Dit gebeurt op een dusdanige manier dat het gebruik en
de aanmaak van schadelijke stoffen vermindert of zelfs voorkomen
kan worden. Welke mogelijkheden heeft de chemische industrie
om processen schoner te maken, minder energie en grondstoffen
te gebruiken en de eindproducten zuiverder en minder schadelijk
te maken?
1.1 Inleiding
Figuur 1: affiche van het Rachel
Carson Homestead voor een
conferentie over Groene Chemie
In de chemische industrie is men doordrongen van het feit dat de
grondstoffen op kunnen raken en dat ook het milieu beschermd moet
worden. Men probeert zodanig te werk te gaan dat er duurzamere
producten worden ontwikkeld met behulp van nieuwe technologieën. Mogelijkheden worden onderzocht om zo weinig mogelijk energie te gebruiken
en om duurzame energie te gebruiken.
De chemische industrie is in elk land een hele belangrijke industrietak met
enorme financiële belangen. Er wordt heel veel geld verdiend, maar de
kosten van de productieprocessen zijn ook hoog. Om productieprocessen
duurzaam te maken moeten bedrijven hoge investeringen doen. Deze
investeringen moeten vervolgens weer worden terugverdiend door
bijvoorbeeld besparingen op het gebied van energie en milieu.
Hierbij kun je denken aan nieuwe productieroutes, die minder energie
verbruiken. Maar ook aan een zuiniger omgaan met grondstoffen, minder
afval produceren en het verminderen van het watergebruik. Wereldwijd zijn
onderzoekers bezig met het ontwikkelen van nieuwe technologieën, die de
economische en ecologische prestaties van productieprocessen verbeteren.
Daarnaast wordt ook aandacht geschonken aan de mogelijkheid om het
product te recyclen tot weer hetzelfde product of een ander product van
hoge kwaliteit.
Opdracht 1
Maak in groepjes een mindmap over de volgende vraag:
“Welke maatregelen kan een fabrikant nemen om zijn productieproces
duurzamer te maken?”
Bespreek het klassikaal na.
Groene Chemie
6
In de module ECOreizen is al ingegaan op de mogelijkheden die de industrie
heeft om vormen van duurzame energie te gebruiken. In de module Groene
Chemie gaan we in op het verduurzamen van productieprocessen in de
chemische industrie. Daarbij kijken we naar de grondstoffen, de
afvalstromen, de eindproducten en de procestechnologie.
Figuur 2: module ECOreizen
Vragen
1. Hieronder staan een aantal grote wereldindustrieën genoemd. Neem de
tabel over en plaats in het vak ernaast de naam van een product, dat in
deze industrie wordt geproduceerd.
industrie
product
Grondstofwinning
Petrochemische industrie
Farmaceutische industrie
Kunststof industrie
Voedings- en genotmiddelenindustrie
Verf en coatingindustrie
Cosmetische industrie
Recycling
1.2 Groene Chemie
Figuur 3: Paul Anastas
De doelstellingen van Groene Chemie zijn het verlagen van het gebruik van
gevaarlijke en schadelijke stoffen, het recyclen van afvalstoffen en het
verlagen van het energieverbruik. In de chemische industrie wordt steeds
meer naar deze zaken gekeken. De chemische industrie wordt steeds
milieuvriendelijker, dus ‘groener’.
In 1993 hebben Paul Anastas en zijn medewerkers, toen werkzaam bij het
Environmental Protection Agency (EPA) in de Verenigde Staten, de twaalf
uitgangspunten voor groene chemie geformuleerd in het “US Green
Chemistry Program”.
Deze twaalf principes voor de Groene Chemie worden inmiddels wereldwijd
algemeen geaccepteerd. Sinds 2007 is in Europa het REACH-programma van
kracht. Hierin wordt van bedrijven geëist dat ze gegevens beschikbaar
stellen waaruit blijkt dat hun producten veilig zijn.
Groene Chemie
De groene chemie van
L’Oreal
18 .02 .2010
Ook de cosmetica industrie
buigt zich steeds meer over
duurzame productie. Het
cosmeticaconcern L’Oreal
probeert bij het ontwikkelen
van nieuwe producten te
werken volgens de 12 principes van de Groene Chemie.
Twaalf principes voor de Groene Chemie
1. Preventie
Vorming van afval moet zoveel mogelijk worden voorkomen.
2. Atoomeconomie
Er moeten productiemethoden ontwikkeld worden, waarbij zo veel mogelijk
van de beginstoffen in het eindproduct verwerkt zijn
3. Minder gevaarlijke chemische productiemethoden
Ontwerp waar mogelijk productiemethoden die zo weinig mogelijk schade
toebrengen aan mens en milieu.
4. Ontwikkelen van veiliger chemische producten
Let er bij de ontwikkeling van producten op dat ze doen wat ze moeten
doen, terwijl de toxiciteit minimaal moet zijn.
Onderzoekers bij L’Oréal
hebben Xylose, een natuurlijk
suiker extract van beukenhout
(en een hernieuwbaar
ingrediënt) gebruikt om een
nieuwe actieve stof, Pro-Xylane,
voor de huid te ontwikkelen.
Deze bereiding is geïnspireerd
op een nieuwe chemische
reactie, gepubliceerd in 2000
door Prof. André Lubineau van
de universiteit van Paris-Sud.
De reactie vermindert het
aantal stappen om C-glycoside,
de chemische familie waartoe
Pro-Xylane behoort, te
verkrijgen met 4 stappen.
Bovendien stelt deze reactie
L’Oreal in staat om water te
gebruiken als oplosmiddel in
plaats van het gebruik van
organische oplosmiddelen.
De industriële processen om
deze stof te synthetiseren
worden ook geoptimaliseerd op
een milieuvriendelijke manier:
speciale aandacht wordt
geschonken aan de hoeveelheid
afval die ontstaat tijdens de
chemische processen op grote
schaal om een zo laag
mogelijke Environmental
Factor (milieufactor) of Efactor te verkrijgen.
5. Veiliger oplosmiddelen
Beperk tijdens de productie zo veel mogelijk het gebruik van oplosmiddelen
en als deze toch noodzakelijk zijn gebruik dan oplosmiddelen die niet
schadelijk zijn voor het milieu.
6. Energie-efficiënt ontwerpen
Gebruik zo weinig mogelijk energie, probeer processen uit te voeren bij
relatief lage temperaturen en lage druk. Probeer de energie die vrijkomt bij
een proces weer te gebruiken.
7. Gebruik van hernieuwbare grondstoffen
Zorg er voor dat grondstoffen zo veel mogelijk hernieuwbaar zijn.
8. Reacties in weinig stappen
Vermijd veel stappen in een productieproces, want dit betekent ook dat er
meer grondstoffen nodig zijn en dus ook dat er meer vervuiling kan
ontstaan.
9. Katalyse
Gekatalyseerde reacties zijn efficiënter dan niet-gekatalyseerde reacties.
10. Ontwerpen met het oog op afbraak
Ontwerp chemische producten waaruit bij afbraak stoffen ontstaan die zich
niet ophopen in het milieu maar afgebroken worden tot onschadelijke
producten.
11. Tussentijdse analyse met het oog op preventie van
milieuverontreiniging
Ontwerp en gebruik analysemethoden die tijdens het productieproces
controleren of er schadelijke bijproducten ontstaan, zodat tijdig ingegrepen
kan worden tijdens het proces.
7
Groene Chemie
Brabant wil voorop lopen
met 'groene chemie'
Dinsdag 28 juni 2011 Raoul
Cartens
8
12. Ontwikkel veilige chemie
Kies de stoffen bij een chemisch proces zó, dat het risico van ongevallen
zoals explosies, brand en uitstoot van schadelijke stoffen zo klein mogelijk
wordt.
Samengevat
Processen die gebaseerd zijn op de twaalf principes van Groene Chemie:
• zijn veiliger;
• gebruiken minder grondstoffen en energie;
• geven minder vervuiling;
• zijn soms goedkoper dan traditionele processen.
DEN BOSCH - De provincie
Noord-Brabant presenteerde in
Brussel samen met Zeeland,
Oost- en West-Vlaanderen en
zo'n 100 bedrijven een plan
voor een duurzame chemische
industrie. Uitgangspunt is dat
er nieuwe materialen worden
gemaakt uit landbouwresten
die kunststoffen kunnen gaan
vervangen.
Doordat olie als grondstof
steeds schaarser wordt, stijgt
de prijs. De chemische industrie
tussen Moerdijk en Zeebrugge
wil nu geleidelijk overstappen
naar deze 'groene chemie' en
moet uitgroeien tot koploper in
Europa.
Voor de ontwikkeling van deze
'groene chemie' wordt de
komende tien jaar zo'n 250
miljoen euro uitgetrokken. Op
het terrein van kunststoffenproducent Sabic in Bergen op
Zoom moet een campus komen
waar ook andere bedrijven
neerstrijken die zich bezig
houden met deze nieuwe
ontwikkeling. Volgens Sabic
komt er ook steeds meer vraag
naar duurzaam gemaakt plastic,
vooral voor de toepassing in
consumentenproducten zoals
televisies, auto's en telefoons.
De gebruikte landbouwresten
zullen vooral uit Brabant en
Zeeland komen, wat ook goed
nieuws is voor agrarische
bedrijven die hieraan kunnen
gaan verdienen.
Vraag
2. Hieronder staan een aantal voorbeelden genoemd van toepassingen in
de Groene Chemie. Geef aan bij welk(e) principe(s) ze horen.
a. Een kunststof maken uitgaande van het afval van suikerriet.
b. Het ontwerpen van plastic tassen die afbreekbaar zijn in het milieu.
c. Het gebruik van bio-ethanol in het vervoer.
d. Fabriek A levert verwarmd water aan fabriek B, die het gebruikt
voor het verwarmen van zijn uitgangsstoffen.
1.3 Groener productieproces
Er zijn drie manieren om een chemische productieproces ‘groener’ te maken:
a. Opnieuw ontwerpen van een productieproces, waarbij gebruik wordt
gemaakt van minder gevaarlijke en/ of duurzame grondstoffen.
b. Gebruik maken van minder gevaarlijke omstandigheden: lagere
temperaturen, lagere druk, katalysatoren en minder (gevaarlijke)
oplosmiddelen.
c. Gebruik van een productieproces met minder reactiestappen.
Vragen
3. Leg uit waarom het beter is om verontreiniging te voorkomen.
4. Leg uit waarom een verbeterde katalysator, een productieproces
‘groener’ zal maken.
5. Wanneer je een productieproces kan laten verlopen zonder oplosmiddel,
scheelt dit een scheidingsmethode. Leg deze stelling uit.
1.4 Eindopdracht en contextvragen
Productieprocessen en het zuiveren van afvalstromen verlopen via een
aantal stappen. In deze module leer je hoe productieprocessen en
afvalstromen in een blokschema kunnen worden weergeven en hoe je aan
reactie-energieën en vervuilingwaarden kunt rekenen. In de eindopdracht ga
je voor twee belangrijke producten onderzoeken wat het meest duurzame
Groene Chemie
proces is om die stoffen te maken als je rekening houdt met de principes
van Groene Chemie.
Deze twee producten zijn:
• adipinezuur, het werkzame bestanddeel van ibuprofen
• titanium(IV)oxide, een stof die onder andere gebruikt wordt in de
luchtvaartindustrie, in zonnecellen, in de verfindustrie en in de
farmaceutische industrie.
Film
Bekijk de film van het productieproces van Titaandioxide, TiO2, bij Tronox.
Dit productieproces komt in de eindopdracht terug.
Vraag
6. Leg uit waarom de naam titaandioxide onjuist is.
Figuur 4: Tronox chemie
Eindopdracht
Binnen een straal van 10 km van jullie leefomgeving wordt een
chemische fabriek gepland, die titaan(IV)oxide en adipinezuur gaat
produceren.
Voor deze fabriek is een vergunning aangevraagd bij de gemeente.
De gemeenteraad vraagt het chemisch adviesbureau “Green Chemisty”
om op grond van chemische argumenten advies uit te brengen over de
productieroutes. In het advies moet aangegeven worden voor welke
productieroute het bedrijf een vergunning kan krijgen
De klas is het chemisch adviesbureau “Green Chemistry”. De docent is
projectleider van het adviesbureau. Er zijn verschillende teams van 4
personen.
Je moet met je team een advies uit brengen over de productieroutes van
titaan(IV)oxide en over de productieroutes van adipinezuur.
Er wordt door de gemeenteraad gevraagd om in je advies over de
productieroutes een voorkeur aan te geven voor één van de twee routes.
Verwerk in je advies ook de antwoorden op de contextvragen.
Contextvragen
•
Welke aspecten zijn van belang bij beide productieprocessen en hoe
weeg je die tegen elkaar af?
•
Welk advies geef je t.a.v. de keuze van de meest groene
productieroute.
Figuur 5: logo chemisch
adviesbureau
Elk team kiest in eerste instantie voor één van de producten titaan(IV)oxide
of adipinezuur. Vervolgens splitst elk team zich op in twee subgroepen.
De ene subgroep gaat de eindopdracht uitvoeren voor productieproces 1.
De andere subgroep voert de eindopdracht uit voor het productieproces 2.
9
Groene Chemie
Vervolgens brengt het totale team een advies uit met betrekking tot de
meest groene productieroute.
Bekijk de beide productieprocessen door de ogen van een “groene”
chemicus aan de hand van de twaalf principes van de groene chemie.
Om de eindopdracht te kunnen uitvoeren hebben jullie eerst kennis nodig
van:
• Groene productieprocessen (hoofdstuk 2)
• Energiebalansen (hoofdstuk 3)
• Evenwichten (hoofdstuk 4)
• De proceschemie (hoofdstuk 5)
Figuur 6: impressie van Groene Chemie
10
2. Hoe groen is een
productieproces?
Groene Chemie
12
De chemische industrie heeft belang bij het produceren van een
goed en bruikbaar product. Zo’n productieproces kent vaak een
aantal stappen en wordt dan een ‘synthese’ genoemd.
Elke ontwerper van syntheses wil de maximale hoeveelheid
product maken uitgaande van zo min mogelijk beginstoffen. Er
wordt niet alleen gestreefd naar een zo hoog mogelijk rendement,
maar men wil ook bereiken dat zoveel mogelijk atomen van de beginstoffen in het eindproduct terecht komen. Milieuproblematiek
speelt eveneens een belangrijke rol bij het ontwerpen van een
synthese. Hoe moet een ontwerper van syntheses rekening
houden met deze factoren?
2.1 Atoomeconomie
Bij het ontwerpen van productieprocessen moet je ervoor zorgen dat zoveel
mogelijk atomen uit de beginstoffen in het eindproduct terecht komen. Door
gebruik te maken van het begrip atoomeconomie kun je berekenen welk
percentage van de atomen van de beginstoffen in het gewenste eindproduct
komt.
Atoomeconomie is gedefinieerd als:
atoomeconomie 
m gewenst product
x100%
m alle producten
m is de massa
In plaats van atoomeconomie wordt ook vaak de term atoomefficiency
gebruikt.
Hoe groter de atoomeconomie hoe efficiënter het productieproces is.
Vragen
1. Leg uit welk productieproces op basis van atoomeconomie groener is,
een productieproces met een atoomeconomie van 30% of 65%?
Figuur 1: productieproces van
een product uitgaande van 2
verschillende beginstoffen
Voorbeeld
Door methanol met azijnzuur te laten reageren, ontstaat de ester
methylethanoaat en water:
H
C
H
H
H
+
O
H
32,04
H
H
C
O
C
H
O H
H+
H
C
H
O
H
C
O
C
H
+
H
H
O
H
60,06
74,08
18,02
Groene Chemie
13
Bovenstaande massaverhouding is afgeleid uit de molaire massa’s van de
reagerende stoffen. Uit dit voorbeeld blijkt dat uit 32,04 gram methanol en
60,06 gram azijnzuur maximaal 74,08 gram methylethanoaat en 18,02 gram
water gevormd kan worden.
Voor het product methylethanoaat kun je nu berekenen:
74,08
atoomeconomie 
x100%  80, 43%
74,08  18,02
Je kunt ook de term atoomefficiency gebruiken, de atoomefficiency is hier
dus 80,43%.
Vragen
2. Leg uit of het mogelijk is om de definitie van atoomeconomie te
schrijven als:
m gewenst product
atoomeconomie 
x100%
m alle beginstoffen
3.
We gaan de productie van melkzuur, C3H6O3, via fermentatie vergelijken
met een chemische synthese van melkzuur.
Methode 1: synthese van melkzuur via een biotechnologisch
proces
Glucose uit maïs of bietsuiker wordt m.b.v. micro-organismen omgezet
in melkzuur.
Dit fermentatieproces duurt 4 tot 6 dagen.
a. Geef de reactievergelijking van dit fermentatieproces.
b. Bereken de atoomeconomie voor methode 1.
Figuur 2: structuurformule van
melkzuur
Methode 2: chemische synthese van melkzuur
Reactie 1: Ethanal reageert met blauwzuur tot lactonitril.
C2H4 O + HCN  C3H5ON
Reactie 2: Lactonitril reageert met zwavelzuur tot melkzuur en
ammoniumsulfaat.
2 C3H5ON + H2SO4 + 4 H2O  2 C3H6O3 + NH4 2 SO4
c.
d.
e.
Geef de reactievergelijking van de totale reactie, door reactie 1 en
2 op te tellen.
Bereken de atoomeconomie voor methode 2.
Leg uit welke methode het predicaat Groene Chemie krijgt.
Groene Chemie
14
2.2 Rendement
Atoomeconomie is een theoretisch begrip: bij een gegeven synthese is de
atoomeconomie een vast percentage. Atoomeconomie kun je gebruiken
wanneer je verschillende syntheses met elkaar wil vergelijken. In de praktijk
spelen ook andere factoren mee, bijvoorbeeld niet alle beginstoffen zijn
even zuiver en niet alle reacties zijn aflopend.
Daarom gebruiken chemici het begrip ‘rendement’.
Rendement wordt als volgt omschreven:
rendement 
praktische opbrengst
x100%
theoretische opbrengst
De theoretische opbrengst is de massa die volgens een kloppende
reactievergelijking zou ontstaan bij een aflopende reactie. Dit is dus een
ideale situatie, wat in de praktijk bijna nooit voorkomt.
De praktische opbrengst is de massa van het product, zoals die bij
een bepaalde synthese in een chemische fabriek gevormd wordt. De
praktische opbrengst is bijna altijd lager dan de theoretische opbrengst.
Vragen
4. Tijdens het hoogovenproces wordt ijzererts (Fe2O3) met koolstofmonooxide omgezet in ijzer en koolstofdioxide volgens onderstaande reactie:
Fe 2O3  s  + 3 CO  g   2 Fe  s  + 3 CO 2  g 
a.
b.
c.
Figuur 3: staalproductie
5.
Bereken de atoomeconomie van ijzer.
Bereken de theoretische ijzer opbrengst als 160 ton ijzererts
reageert.
Bereken het rendement als er tijdens bovenstaand proces uit 160
ton ijzererts 90 ton ijzer ontstaat.
Maleïnezuuranhydride is een belangrijk tussenproduct in de fabricage
van geneesmiddelen, pigmenten en geur- en kleurstoffen. DSM is een
grote producent van deze stof. Maleïnezuuranhydride wordt gemaakt
volgens onderstaande reactie:
O
+
4, 5 O 2
HC
C
O
HC
+
2 CO2
C
O
benzeen
zuurstof
maleïnezuuranhydride
De reactievergelijking in molecuulformules:
+
2 H2 O
Groene Chemie
15
2 C6H6  l   9 O2  g   2 C 4H2O3  s   4 CO 2  g   4 H2O  l 
a.
b.
Bereken de atoomeconomie van deze reactie.
Bereken het rendement als uit 100 kg benzeen 100 kg
maleïnezuuranhydride ontstaat.
2.3 E-factor
Atoomeconomie is een zeer goed bruikbare methode om bij verschillende
syntheses voor één product de geproduceerde hoeveelheden afval te
vergelijken. Bij het bepalen van de atoomeconomie wordt echter geen
rekening gehouden met de milieuproblematiek. Een reactie waarbij tonnen
koolstofdioxide wordt geproduceerd is een grotere vervuiler dan een reactie
waarbij alleen tonnen water vrij komen. Het is daarom vaak belangrijker om
bij een synthese te kijken naar de hoeveelheid afval die ontstaat per kg van
een bepaald product.
In 1992 is door professor Roger Sheldon van de TU Delft een nieuwe
waarde geïntroduceerd om van een synthese te bepalen hoe groen deze is:
de E-factor. Bij de bepaling van de E-factor mag je de massa’s van water
weglaten, water is geen vervuilende stof. Voor de massa van het gewenste
product moet de praktische opbrengst worden ingevuld.
E-factor 
Figuur 4: de E-factor
m alle producten  m gewenste product
m gewenste product

m afval
m gewenste product
De E-factor de hoeveelheid afval per kg product
De E-factor is klein voor een synthese waarin weinig niet-bruikbare
bijproducten zijn.
Onder een bijproduct verstaan we alle producten behalve het gewenste
product of water.
In onderstaande tabel staat een overzicht van de belangrijkste chemische
industrieën. Hierin is weergegeven hoe groot de productie is en de waarden
van de E-factor.
industrie
Bron: R.A Sheldon, Chem &
Ind., December 1992, p. 904
productie (ton)
6
E-factor (kg afval/ kg product)
Olie industrie
8
10 -10
< 0,1
Bulk chemie
102-106
< 1-5
Fijn chemie
102-104
5 tot 50
Farmaceutische 10-103
industrie
25 tot >100
Groene Chemie
16
Vragen
6. Voor de productie van zuurstof op laboratoriumschaal wordt KClO3
ontleed:
a. Bereken de theoretische opbrengst van O2 uit 40,0 g KClO3
b. Bereken de E-factor bij een rendement voor O2 van 100 %.
c. Bereken de E-factor bij een rendement voor O2 van 67 %.
2.4 Q-factor
Behalve de hoeveelheid afval die wordt geproduceerd, is ook het soort afval
belangrijk. Tien ton water kan weinig kwaad, terwijl één gram waterstofcyanide (HCN) veel kwaad kan aanrichten. In de atoomeconomie en de Efactor wordt dit aspect niet meegenomen. Daarom heeft professor Roger
Sheldon ook een vervuilingsfactor Q ingevoerd. Onder de Q-factor verstaan
we de mate waarin een stof vervuilend/ gevaarlijk is.
Bijvoorbeeld:
Water
Niet schadelijke zouten zoals NaCl
Giftige producten
Q=0
Q=1
Q = 100 … 1000
De waarde van Q is willekeurig gekozen en je kunt deze dus niet in een
handboek opzoeken.
De totale invloed van het geproduceerde afval op het milieu krijg je dan
door de E-factor te vermenigvuldigen met de Q-factor.
2.5 MAC-waarde
In het milieu komen veel stoffen voor, die schadelijk zijn voor de gezondheid
van mensen. Deze stoffen worden geproduceerd tijdens allerlei dagelijkse
processen.
• Als een kopieerapparaat werkt, ontstaat er ozon(g).
• In een zwembad is er chloor(g) in de lucht aanwezig.
• Door schoonmaken met ammonia komt er ammoniak(g) in de lucht.
Figuur 5: de MAC-waarde voor
lasrook, waaraan een lasser
mag worden blootgesteld is per
1 april 2010 aangescherpt en is
nu 1 mg m-3
De Q-factor is slechts een indicatie voor de schadelijkheid van een stof. Voor
de gezondheid van mens en dier is het van belang om precies te weten
hoeveel van zo’n stof aanwezig mag zijn in het milieu.
Daarom heeft men van een groot aantal schadelijke stoffen de MAC-waarde
bepaald. De MAC-waarde geeft de hoeveelheid stof aan die maximaal
aanwezig mag zijn in 1,0 m3 lucht.
Groene Chemie
17
De MAC-waarde is de maximaal aanvaardbare concentratie in
mg m-3 lucht.
In BINAS tabel 97A vind je van een aantal gevaarlijke stoffen de MACwaarde.
In de module ECOreizen is het begrip “ppm” en “ppb” al besproken. Vaak
wordt de MAC-waarde uitgedrukt in ppm.
Rekenvoorbeeld
De maximaal aanvaardbare concentratie, de MAC-waarde, voor
waterstofdisulfide is 10 volume-ppm. Bij 1 volume-ppm gaat het om 1
volume-eenheid per 106 volume eenheden.
Dus: in 1,0 dm3 lucht mag 10 x 1,0 x 10-6 dm3 H2S voorkomen.
Dat is dan 1,0 x 10-5 dm3 of 1,0 x 10-2 cm3 H2S per 1,0 dm3 lucht.
Figuur 6: blik aceton
Waarschuwingen en
veiligheidsmaatregelen
Klasse F
Licht ontvlambaar
Risico (H)
en
veiligheid
(P)
H-zinnen: 225319-336
P-zinnen: 210261-305-338351
Omgang
zie veiligheidsinformatieblad
Opslag
Brandveilig.
Gescheiden van
sterk oxiderende
stoffen.
MACwaarde
500 ppm; 750
mg m-3
Figuur 7: gegevens aceton
Aceton
Aceton (ook bekend onder de namen dimethylketon en 2-propanon) is
een vloeistof die veel als oplosmiddel wordt gebruikt (onder andere
nagellakremover in het dagelijks leven). Aceton is na glucose de tweede
brandstof voor de hersenen, en de enige die in het menselijk lichaam
gevormd kan worden uit vetten. Wanneer de hoeveelheid suiker in het
bloed van een suikerpatiënt niet goed genoeg wordt geregeld, kan men
soms aceton in zijn adem ruiken.
Aceton is een vluchtige en brandbare vloeistof. Het smeltpunt ligt bij
-95,4 °C en het kookpunt is 56,53 °C. In het laboratorium wordt het
soms gebruikt om glaswerk na het wassen goed te drogen (afspoelen
met aceton om het water te verwijderen, en dan even wachten of droge
lucht doorblazen om de aceton de kans te geven te verdampen).
Hoewel aceton giftig is, is huidcontact minder erg dan vele andere
oplosmiddelen. Aceton werkt ook desinfecterend. Bij iemand die diabetes
heeft, kan in het lichaam ook aceton ontstaan, wat tot gezondheidsschade kan leiden.
Vragen
7. Laat met een berekening zien dat de vermelde MAC-waarde voor aceton
van 500 ppm op het etiket niet overeenkomt met 750 mg m-3.
8. In Binas tabel 97A staat de MAC-waarde van een aantal stoffen
vermeld.
a. Leg uit welke relatie er is tussen de MAC-waarde en de Q-factor
b. Leg uit of een proces met een lage E-factor en een hoge Q-factor
beter of slechter voldoet aan de principes van de Groene Chemie
dan een proces met een hoge E-factor en een lage Q-factor.
Groene Chemie
18
2.6 Oefenopgaven
Titanium
In 1791 ontdekte William Gregor
een nog onbekend element in het
mineraal ilmeniet. In 1795
herontdekte Martin Heinrich
Klaproth het element, ditmaal in
rutielerts en hij noemde het
titanium naar de titanen uit de
Griekse mythologie.
Omdat het metaal sterk, licht en
erg corrosiebestendig is, en
bovendien bestand tegen
extreme temperatuurschommelingen, worden titaniumlegeringen veel toegepast bij de
constructie van vliegtuigen en
raketten.
Daarnaast wordt titanium veel
voor sieraden gebruikt.
Voornamelijk omdat het sterk,
anti-allergeen en goed
bewerkbaar is.
Titanium wordt hoofdzakelijk
(ongeveer 95%) gebruikt in de
vorm van titanium(IV)oxide
(TiO2); een intens wit pigment
(titaanwit) in verf, papier en
kunststoffen. Verf met
titanium(IV)oxide reflecteert
infrarood licht zeer goed,
waardoor het veel wordt gebruikt
in de astronomie.
Als legering in fietsen, golfclubs,
brilmonturen, laptopbehuizingen,
horlogekasten en huissleutels
vanwege de kleine massadichtheid.
Als materiaal voor prothesen,
bijvoorbeeld voor een
heupimplantaat, omdat het
biologisch inert is: het menselijk
lichaam stoot dit niet af en het is
niet giftig.
In scheepsschroeven vanwege de
goede bestendigheid tegen
zeewater.
Opgave 1
In hoofdstuk 1 zijn de twaalf principes van de Groene Chemie gegeven. Met
de begrippen atoomeconomie, E-factor en Q-factor kun je een deel van het
productieproces beschrijven. Er zijn nog andere factoren die mee bepalen of
een productieproces wel of niet voldoet aan de principes van de Groene
Chemie.
Hier worden een aantal factoren genoemd bij verschillende productieprocessen.
Leg uit welke van de twaalf principes worden beïnvloed door de factor, die
in de opgave verandert.
a. Een reactie waarbij chloroform (trichloormethaan) als oplosmiddel
gebruikt wordt, versus een reactie met water als oplosmiddel, versus
een reactie zonder oplosmiddel.
b. Een reactie die plaats vindt bij een temperatuur van 200°C versus een
reactie die bij kamertemperatuur plaats vindt.
c. Een reactie waarbij een droogmiddel gebruikt wordt, versus een
reactie waarbij geen droogmiddel gebruikt hoeft te worden.
d. Een reactie waarbij een zuivering plaats moet vinden m.b.v.
kristallisatie, versus een zuivering m.b.v. destillatie.
e. Een synthese waarbij de beginstoffen uit aardolie afkomstig zijn,
versus een reactie waarbij de beginstoffen uit biomassa komen.
Opgave 2
Titanium kan op twee manieren uit het erts worden gewonnen.
In de eerste reactie reageert het erts met het metaal magnesium:
TiO2  s  + 2 Mg  s   Ti  s  + 2 MgO  s 
De tweede reactie is de elektrolyse van het erts:
TiO2  s   Ti  s  + O 2  g 
a. Bereken de atoomeconomie voor beide reacties.
b. Welke van beide reacties is ‘groener’?
c. Zuurstof is een belangrijk bijproduct en kan worden verkocht.
Bereken de atoomeconomie als zuurstof wordt opgevangen en verkocht.
Opgave 3
Fenol (C6H5OH) is een giftige stof die vroeger als grondstof diende voor de
productie van bakeliet (de eerste kunststof). Ook wordt fenol gebruikt om
zenuwen in het lichaam stil te leggen.
Hieronder staan twee processen voor de productie van fenol C6H5OH.
Groene Chemie
19
proces 1
OH
+
Calciumchloride
Calciumchloride (CaCl2) is het
calciumzout van zoutzuur. Het
lost erg goed op in water en is
hygroscopisch. Bij kamertemperatuur is het een vaste stof.
H2SO 4
+
+
2 NaOH
Na2SO 3
+
2 H2O
De totaalvergelijking voor proces 1 luidt:
C6H6 + H2SO 4 + 2 NaOH  C6H5 OH + Na 2SO3 + 2 H2O
Het rendement van dit proces is 88%.
proces 2
HO
CH3
OH
+
Calciumchloride is erg
goedkoop, want het is in feite
een afvalproduct van bepaalde
industriële processen, vooral
van het Solvayproces voor de
vervaardiging van natriumcarbonaat (soda).
Wereldwijd worden miljoenen
tonnen calciumchloride geproduceerd. Het wordt gebruikt
als:
vochtvreter: het droogt lucht,
maar ook andere gassen. Het
reageert met het water(damp)
uit de te drogen omgeving, tot
een soort pekel.
voedingsverbeteraar (E 509)
als zuurgraadregelaar en metaalbinder; het wordt vaak ook
gebruikt als vervanger van
keukenzout
als strooizout om sneeuw en
ijs op de weg te verwijderen.
Het is minder schadelijk voor de
bodem en planten dan het
normaal gebruikte natriumchloride.
bindingsversneller:
calciumchloride is een verhardingsversneller die bij toevoeging aan beton het verharden
versnelt. De chloride-ionen
kunnen echter betonrot
veroorzaken. Gebruik van deze
stof in betonmengsels is dan
ook verboden.
O
O2
CO
Cu, Mg
140 °C
240 °C
De totaalvergelijking voor proces 2 luidt:
C6H5 CH3 + 2 O 2  C6H5 OH + CO 2 + H2O
Het rendement van proces 2 is 75%.
a. Bereken voor zowel proces 1 als proces 2 de atoomeconomie en de Efactor.
Natriumsulfiet kan gebruikt worden als conserveringsmiddel in witte wijn.
b. Bereken de atoomeconomie als natriumsulfiet wel gebruikt kan worden.
c. Leg uit welk proces de grootste Q-factor zal hebben.
Opgave 4
Je kunt op twee manieren calciumchloride, CaCl2, maken door zoutzuur te
laten reageren met calciumcarbonaat, CaCO3(s), of met calciumsulfiet,
CaSO3(s) en daarna in te dampen. Zoutzuur is een HCl oplossing. In het
eerste geval ontstaat als bijproduct CO2(g), in het tweede geval SO2(g). In
onderstaande reactievergelijkingen wordt de totaalreactie gegeven.
Reactie 1: CaCO3 (s) + 2 HCl(aq)  CaCl2 (s) + CO2 (g) + H2O(l)
Reactie 2: CaSO3 (s) + 2 HCl(aq)  CaCl2 (s) + SO2 (g) + H2O(l)
Reactie 1 verloopt met een rendement van 95% en het rendement van
reactie 2 is 97%.
a. Bereken voor beide processen de atoomeconomie en de E-factor.
Groene Chemie
b. Ga voor beide processen na wat de Q-factor van zal zijn. Betrek hierin
de MAC-waarde van de reactieproducten.
c. Leg uit welke productiewijze van calciumchloride beter voldoet aan de
eisen van Groene Chemie.
Wat je nu moet weten
• Hoe je de atoomeconomie van een productieproces kunt berekenen.
• Wat de relatie is tussen de atoomeconomie en de Groene Chemie.
• Hoe je het rendement van een productieproces berekent.
• Hoe je de E-factor van een productieproces kunt berekenen.
• Wat de relatie is tussen de E-factor en de Groene Chemie.
• Wat de invloed is van bijproducten op de E-factor.
• Wat de Q-factor aangeeft.
• Wat de relatie is tussen Q-factor en de MAC-waarde.
• Welke relatie er is tussen de MAC-waarde en de Groene Chemie.
20
3. Energiebalansen
Groene Chemie
22
In de chemische industrie gebruikt men veel energie. Met energie
moet je zuinig omspringen niet alleen vanwege het milieu maar
ook vanwege de kosten. Een slecht energiebeheer kan een
fabricageproces onrendabel maken. Zowel de toevoer als de afvoer
van energie in een proces kost namelijk geld.
Je krijgt een goed beeld van de toevoer en afvoer van energie, als
je een energiebalans over het proces opstelt. Voor de energiebalans van een bepaald proces geldt de wet van behoud van energie:
energie gaat nooit verloren.
3.1 Energie-effect
Chemische reacties
Elke chemische reactie heeft een energie-effect.
Bij een exotherme reactie, bijvoorbeeld een verbranding, komt energie
vrij. Dit komt omdat de reagerende stoffen energie afstaan aan de
omgeving.
Bij een endotherme reactie, bijvoorbeeld een ontledingsreactie moet er
voortdurend energie toegevoerd worden. De reagerende stoffen nemen
energie op van de omgeving.
Figuur 1: blokschema van een exotherm en een endotherm proces.
Faseovergangen
Niet alleen bij chemische reacties maar ook bij het oplossen van stoffen en
bij faseovergangen treedt een energie-effect op.
Faseovergangen waarbij energie aan de omgeving wordt afgestaan,
bijvoorbeeld, stollen en condenseren, zijn exotherm.
Faseovergangen waarbij energie vanuit de omgeving wordt opgenomen,
bijvoorbeeld, koken en smelten, zijn endotherm.
Figuur 2: de fase overgangen,
S=vast, L=vloeistof en G=gas
Bij een exotherm proces geeft de stof energie af.
Bij een endotherm proces neemt de stof energie op.
Vragen
1. Leg van onderstaande processen uit of het exotherm of endotherm is:
a. Het sublimeren van joodkristallen.
b. De reactie tussen waterstofgas en zuurstofgas..
c. De fotosynthese.
d. Het bevriezen van water.
Groene Chemie
23
3.2 Energiebalans van fysische processen
Het verwarmen of afkoelen van een stof behoort tot de fysische processen.
Hierbij kan ook een faseverandering optreden.
De energiebalans van een fysisch proces is gebaseerd op de wet van behoud
van energie en beschrijft de verandering van de totale hoeveelheid energie
(∆E) van het proces. Deze verandering wordt bepaald door het verschil in de
hoeveelheid energie die het proces ingaat en de hoeveelheid energie die bij
het proces vrijkomt. Energie wordt uitgedrukt in Joule (J).
Fysische processen
• Verwarmen van een stof
Hierbij geldt als formule voor de benodigde energie: Q = cmΔT
c de soortelijke warmte van de stof in kJ kg-1K-1 (Binas tabel 8 t/m 12)
m de massa van de stof in kg
ΔT = (Teind -Tbegin) is de temperatuurverandering
•
Faseverandering van een stof
Hierbij geldt als formule voor de benodigde energie: Q  Cm
C de smeltwarmte of de verdampingswarmte van de stof in kJ kg-1
(Binas tabel 8, 10 t/m 12)
m de massa van de stof in kg
Voorbeeld 1: Verwarmen lood
Je hebt 50 kg lood bij 20 °C. Je verwarmt het lood naar 45 °C.
a. Bereken de energie opname Q.
b. Stel de energiebalans op.
c. Geef het resultaat weer in een energiediagram.
Gegeven:
mlood = 50 kg
clood = 0,128∙103 J kg-1K-1
a. energie opname
Q = cmΔT
Q = 0,128∙103 x 50 x 25 = + 1,6∙105 J
Het plusteken betekent dat het een endotherm proces is: energie opname.
Figuur 3: blokschema verwarmen van lood
Groene Chemie
b. energiebalans
E1 is de energie-inhoud van het lood bij het begin.
E2 is de energie-inhoud van het lood aan het einde van het proces.
De energie balans is: E1 + Q = E2
Q = E2 – E1 > 0
Lood wordt sinds 5000-4500
v.Chr. gebruikt omdat het
wijdverspreid op aarde
voorkomt en eenvoudig kan
worden bewerkt. Alchemisten
dachten dat lood het oudste
metaal was en associeerden het
met de planeet Saturnus. In het
Romeinse Rijk werden loden
pijpen gebruikt om water te
transporteren die in sommige
gevallen 2000 jaar later nog
steeds in gebruik zijn.
In de jaren 1980-90 ontstond
het besef dat lood schadelijk is
voor het milieu met als gevolg
dat het gebruik ervan aan
banden werd gelegd. In
autobrandstoffen werd lood
vervangen door andere stoffen
en loden pijpleidingen werden
vervangen door pijpleidingen in
kunststof, (verzinkt) staal of
koper.
c. energiediagram
De energie-inhoud E2 van het lood bij 45°C is 1,6∙105 J hoger dan de
energie-inhoud E1 van het lood bij 20°C.
Het verwarmen van lood van 20°C tot 45 °C is een endotherm proces.
Figuur 4: energiediagram verwarmen van lood
Voorbeeld 2: Afkoelen en bevriezen van water
10 kg water van 0°C wordt afgekoeld tot 10 kg ijs van - 20°C
a. Bereken in 2 stappen de totale energie afgifte.
b. Stel de energiebalans op.
c. Geef het resultaat weer in een energiediagram.
Gegeven:
mwater = 10 kg
cijs = 2,2∙103 J kg-1K-1 (soortelijke warmte ijs)
Cwater = -334∙103 J kg-1 (stollingswarmte water)
a. energie afgifte
Het stollen van het water is een faseovergang.
Stap 1: Stollen van het water tot ijs: Qstollen = C x m = -334∙103 x10 =
-3,34∙106 J
Het ijs wordt daarna afgekoeld van 0°C naar -20°C.
Stap 2: Afkoelen van ijs: Qafkoelen = cmΔT = 2,2∙103 x 10 x 20 = - 4,4∙105 J
Optellen van stap 1 en stap 2 geeft de totale energie afgifte.
Qtotaal = -3,34∙106 - 4,4∙105 = - 3,78∙106 J = -3,8∙106 J
Het minteken betekent dat het een exotherm proces is: energie afgifte.
24
Groene Chemie
25
Figuur 5: blokschema bevriezen en afkoelen van water
b. energiebalans
E1 is de energie-inhoud van het water bij 0°C
E2 is de energie-inhoud van het ijs bij -20°C.
De energie balans is: E1 + Qtotaal = E2
Qtotaal = E2 - E1 < 0
c. energiediagram
De energie-inhoud E2 van het ijs bij -20°C is 3,8∙106 J lager dan de energieinhoud E1 van het water bij 0°C.
Het bevriezen van water van 0°C tot ijs van – 20 °C is een exotherm proces.
Figuur 6: energiediagram bevriezen en afkoelen van water
Vraag
2. Bereken hoeveel energie er nodig is om 3,0 m3 water te verhitten van
25 °C tot 95 °C.
3. Bereken hoeveel energie er vrijkomt wanneer 100 kg stoom wordt
afgekoeld van 200 °C tot water van 20 °C.
3.3 Energiebalans van chemische processen
De energiebalans van een chemisch proces is ook gebaseerd op de wet van
behoud van energie en beschrijft de verandering van de totale hoeveelheid
Groene Chemie
26
energie (∆E) van het proces. Deze verandering wordt bepaald door het
verschil in energie-inhoud van de beginstoffen en de energie-inhoud van de
reactieproducten van een chemische reactie.
ΔEreactie = Ereactieproducten - Ebeginstoffen
Bij een exotherme reactie geeft de reagerende stof energie af, het teken
is negatief: ∆E<0.
Bij een endotherme reactie neemt de reagerende stof energie op, het
teken is positief: ∆E>0.
Bij een chemisch proces ontstaan dus reactieproducten, die een andere
energie-inhoud bezitten dan de beginstoffen. Om het energie-effect van een
chemische reactie te kunnen berekenen, maken we gebruik van de
vormingsenergie van stoffen.
Bij de vorming van sommige
stoffen komt veel energie vrij.
Zo is de vormingsreactie van
aluminiumjodide uit de
elementen een zeer heftige
reactie. Bij gebruik van een
overmaat jood ontstaan paarse
walmen van jooddamp.
Vormingsenergie
Onder de vormingsenergie van een stof verstaan we de energieverandering
die optreedt bij de vorming van één mol van die stof uit de niet-ontleedbare
stoffen bij T = 298 K en p = p0 . De vormingsenergieën van de nietontleedbare stoffen zijn op nul gesteld.
In plaats van vormingsenergie wordt vaak de term vormingswarmte
gebruikt. De vormingsenergie (vormingswarmte) van een groot aantal
stoffen kun je vinden in Binas tabel 57A en 57B.
Vragen
4. Geef de vergelijking voor de vorming van methanol uit de nietontleedbare stoffen in molecuulformules. Zoek in Binas de
vormingsenergie van methanol op en leg uit of de vorming van
methanol een exotherm of een endotherm proces is.
5. Leg uit of bij de volgende reactievergelijkingen de reactie-energie gelijk
is aan de vormingsenergie.
Ag+(aq) + Brˉ (aq) → AgBr (s)
2 Na (s) + Cl2 (g) → 2 NaCl (s)
De energiebalans van chemische processen kun je opstellen op
basis van vormingsenergieën van stoffen.
Voorbeeld 3: De vorming van methaan(g) bij T = 298 K en p = p0.
C  s  + 2 H2  g   CH4  g 
Groene Chemie
Figuur 7: blokschema van de vorming van methaan
Energiebalans
ΔEvorming = −0,76∙105 J mol-1
Er komt bij de vorming van CH4 0,76∙105 J mol-1 energie vrij.
Energiediagram
Figuur 8: energiediagram van de vorming van methaan
Voorbeeld 4: De ontleding van water(l) bij T = 298 K en p = p0.
Volgens de wet van energiebehoud is de energie die nodig is voor het
ontleden van een verbinding gelijk aan het tegenovergestelde van de
vormingsenergie.
H2O  l  H2  g   ½ O2  g
27
Groene Chemie
28
Thermiet
Thermiet is een mengsel van
een metaal en een fijn verdeeld
metaaloxide, dat extreem heet
kan branden. Om deze zogenoemde thermietreactie te
laten optreden moet dit mengsel aan de voorwaarde voldoen
dat het metaalpoeder minder
edel is dan het metaal in het
metaaloxide.
Het bekendste en meest
gebruikte thermietmengsel is
een mengsel van aluminiumpoeder en ijzer(III)oxide. Dit
geeft de volgende reactie:
Fe2O3(s) + 2Al(s) → Al2O3(s) +
2Fe(s);
ΔE = -851.5 kJ mol-1
Hierbij komt zeer veel reactieenergie vrij; temperaturen van
boven de 3000 Kelvin zijn niet
ongewoon, waarbij vloeibaar
ijzer ontstaat. De reactie
verloopt meestal vlot maar
doorgaans niet explosief.
Bij exothermisch lassen wordt
deze reactie gebruikt; het
overgebleven gesmolten ijzer
vormt een nieuwe lasverbiding.
De ontsteking van het mengsel
is niet zo eenvoudig. Er is zeer
veel warmte nodig om de
reactie te starten. Zelfs
roodgloeiend thermiet zal niet
ontbranden, het moet witgloeiend (ca. 2000-2500 K) zijn.
Sommige thermietgebruikers
geven de voorkeur aan het
chemisch aansteken van thermiet. Dat gebeurt bijvoorbeeld
door middel van een hoopje
kaliumpermanganaat en enkele
druppels glycerine.
Figuur 9: blokschema van de ontleding van water
Energiebalans
ΔEontleding = - ΔEvorming = + 2,86∙105 J mol-1 H2O
Er is voor de ontleding van H2O(l) 2,86∙105 J mol-1 energie nodig.
Energiediagram
Figuur 10: energiediagram van de ontleding van water
3.4 Reactie-energie
Met behulp van de vormingsenergieën van stoffen, kun je de reactie-energie
uitrekenen. De reactie-energie is het verschil tussen de vormingsenergieën
van de reactieproducten en de vormingsenergieën van de beginstoffen.
Ereactie   Evorming  reactieproducten    Evorming  beginstoffen 
Voorbeeld 5: Koolstofdioxide reageert met waterstofgas tot
koolstofmono-oxide en water bij T = 298 K en p = p0.
CO2  g   H2  g   CO  g   H2O  l 
Groene Chemie
Bereken de reactie-energie en geef het resultaat weer in een energiediagram.
Vormingsenergie beginstoffen
CO2(g): ΔEvorming = −3,935∙105 J mol-1
H2(g): ΔEvorming = 0 Vormingsenergie is altijd gelijk aan nul voor nietontleedbare stoffen
Vormingsenergie reactieproducten
H2O(l): ΔEvorming = −2,86∙105 J mol-1
CO(g): ΔEvorming = −1,105∙105 J mol-1
Figuur 11: blokschema van de vorming van CO en H2O
Energiebalans
ΔEreactie = (ΔEvorming CO + ΔEvorming H2O) – ΔEvorming CO2
ΔEreactie = −1,105∙105 −2,86∙105 - (-3,935∙105 )= - 3,00∙103 J mol-1
Het is een exotherme reactie, er komt 3,00∙103 J aan energie vrij.
Energiediagram
Figuur 12: energiediagram van de vorming van CO en H2O
Vragen
6. Geef de reactievergelijking van de verbranding van methaan.
29
Groene Chemie
Het explosief nitroglycerine
heeft een heel lage
activeringsenergie en kan al
door schokken ontploffen.
Alfred Nobel slaagde erin
bruikbaar dynamiet te maken
door het instabiele
nitroglycerine te combineren
met kiezelgoer, een poreus
gesteente. Daarmee was het
dynamiet stabiel, maar het
kiezelgoer verminderde ook de
explosieve werking. Er werd
dus zo veel mogelijk glyceryltrinitraat en zo weinig mogelijk
kiezelgoer in dynamiet
verwerkt. Dat kon knap
gevaarlijk zijn. Bij een hogere
temperatuur laat een gedeelte
van het glyceryltrinitraat los
van het kiezelgoer: het dynamiet gaat ‘zweten’. Daardoor
wordt het vrijwel net zo schokgevoelig en onbetrouwbaar als
vloeibaar glyceryltrinitraat. Het
dynamiet dat het meest
verkocht werd, begon al bij
32°C te zweten, zodat het
vooral bij warm weer oppassen
geblazen was.
Inmiddels zijn er springstoffen
ontwikkeld die niet alleen een
grotere explosieve kracht
bezitten, maar vooral een veel
hogere activeringsenergie
hebben. Slaan, elektrische
vonken en zelfs een brander
zijn niet voldoende om deze
energiedrempel te overwinnen
en een reactie te laten
beginnen. Dat lukt alleen met
een geschikte ontsteker.
7.
8.
9.
30
Bereken met behulp van vormingsenergieën de reactie-energie voor de
verbranding van 1,00 mol methaan.
Geef het resultaat weer in een energiediagram.
Geef de vergelijking voor de ontleding van 1,00 mol ammoniumchloride
in ammoniakgas en waterstofchloridegas.
Bereken met behulp van vormingsenergieën de reactie-energie voor de
ontleding van 1,00 mol ammoniumchloride
Geef het resultaat weer in een energiediagram.
Geef de vergelijking voor de vorming van ethaan uit etheen en
waterstof.
Bereken met behulp van vormingsenergieën de reactie-energie voor de
vorming van 1,00 mol ethaan.
Geef het resultaat weer in een energiediagram.
Koolstofdisulfide, CS2, is een vloeistof die al bij lage temperatuur
verbrandt, waarbij o.a. zwaveldioxide(g) ontstaat.
De verbrandingsenergie bedraagt – 1,074∙105 J mol-1.
Bereken met behulp van dit gegeven en tabel 57 de vormingsenergie
van CS2.
Geef het resultaat weer in een energiediagram.
Activeringsenergie
Sommige exotherme reacties verlopen spontaan, maar de meeste reacties
moeten op gang worden gebracht. Denk maar aan het branden van
aardgas, het gas moet eerst worden aangestoken voor het gaat branden. Je
voert dus eerst energie toe om het aardgas te laten branden. Je bent als het
ware de reactie aan het activeren. De benodigde energie hiervoor noemen
we de activeringsenergie ∆Eact.
Door activeringsenergie toe te voeren komen de beginstoffen in een
geactiveerde toestand ook wel overgangstoestand genoemd. De
geactiveerde toestand vormt als het ware een energiedrempel tussen beginen eindtoestand. Vanuit deze toestand beginnen de stoffen pas te reageren
en worden de reactieproducten gevormd. De activeringsenergie wordt ook in
het energiediagram weergegeven. Omdat de ∆Eact altijd wordt toegevoerd,
ligt het energieniveau van de geactiveerde toestand altijd hoger dan de
energieniveaus van de beginstoffen en de reactieproducten. In figuur 13 is
dit voor een exotherme reactie schematisch weergegeven.
Groene Chemie
Bij de productie van
ammoniak, NH3, de grondstof
voor kunstmest wordt ook
gebruik gemaakt van een
katalysator. De activeringsenergie (EA) voor de reactie
tussen stikstof en waterstof
wordt door de katalysator
verlaagd, waardoor er een
minder hoge temperatuur en
druk nodig is.
De katalysator zorgt ervoor dat
de bindingen tussen de atomen
van de N2 en H2 moleculen
sneller verzwakt en verbroken
worden. De activeringsenergie
in het proces met katalysator
kan wel tot vier maal lager zijn
ten opzichte van het proces
zonder katalysator.
31
Figuur 13: energiediagram van een exotherme reactie
Vragen
10. Teken het energiediagram met activeringsenergie voor een endotherme
reactie.
11. Propeen kan worden omgezet in cyclopropaan, dit is een isomerisatiereactie.
De reactie-energie is 0,20∙105 J mol-1.
De activeringsenergie is 2,72∙105 J mol-1.
a. Geef de reactievergelijking in structuurformules.
b. Teken het energiediagram van deze reactie en geef daarin de
activeringsenergie en de reactie-energie aan.
Reacties op de katalysatoroppervlakte stap voor stap (wit
= stikstof, blauw = waterstof,
grijs = katalysator)
Activeringsenergie en katalysator
Eén van de 12 principes van de Groene Chemie zegt dat gekatalyseerde
reacties efficiënter zijn dan niet-gekatalyseerde reacties. Een katalysator is
een stof die een bepaalde reactie sneller laat verlopen zonder bij die reactie
verbruikt te worden. De katalysator komt dan ook niet voor in de
reactievergelijking.
Een katalysator verlaagt de activeringsenergie waardoor een reactie
gemakkelijker kan verlopen. De energiedrempel tussen de begin- en
eindtoestand wordt lager. De energieniveaus van de beginstoffen en de
reactieproducten blijven bij gebruik van een katalysator gelijk. Dit betekent
dat het verschil tussen de energieniveaus, de reactie-energie, hetzelfde
blijft. In figuur 14 is dit schematisch weergegeven.
Groene Chemie
32
Figuur 14: energiediagram van een exotherme reactie met en zonder katalysator
Vragen
12. Teken in het energiediagram van vraag 10 het energieverloop van de
endotherme reactie als een katalysator wordt toegevoegd.
13. Gegeven is de reactie:
CO(g) + NO 2 (g)  CO 2 (g) + NO(g)
∆Ereactie = - 2,24∙105 J mol-1
De activeringsenergie voor deze reactie is 1,34∙105 J .
a. Teken het energiediagram van deze reactie.
b. Leg uit hoe groot de activeringsenergie is van de reactie:
CO2 (g) + NO(g)  CO(g) + NO2 (g)
c.
Leg uit wat er met de activeringsenergie gebeurt als er een
katalysator wordt toegevoegd. Geef dit in het energiediagram aan.
3.5 Hergebruik energie in een chemische fabriek
Het is belangrijk dat een chemische fabriek zo weinig mogelijk energie
verbruikt.
Verminderen van het gebruik van fossiele brandstoffen is kostenbesparend
en beperkt de uitstoot van CO2.
Men probeert daarom zoveel mogelijk om de warmte die vrijkomt bij
exotherme reacties via warmtewisselaars af te geven aan stoffen die voor
een proces opgewarmd moeten worden. Dit gebeurt volgens het
tegenstroomprincipe: de vloeistof die de warmte opneemt (blauwe pijlen)
stroomt in tegengestelde richting langs het gas of vloeistof dat de warmte
afstaat (rode pijlen). Zie figuur 15.
Groene Chemie
33
Figuur 15: schematische weergave van een warmtewisselaar
Dit proces wordt bijvoorbeeld toegepast bij de raffinage van ruwe aardolie.
De fracties die onder in de destillatietoren worden afgetapt hebben nog een
vrij hoge temperatuur en worden gebruikt om de ruwe aardolie op te
warmen.
Vragen
14. In een tegenstroomwarmtewisselaar wordt 12 kg rookgas per seconde
van 700 K afgekoeld met water van 333 K. De waterstroom van 15 kg/s
warmt op tot 363 K.
Soortelijke warmte rookgas: 1000 J kg-1K-1
Soortelijke warmte water: 4200 J kg-1K-1
Bereken de temperatuur van het rookgas bij het verlaten van de
warmtewisselaar. Ga er hierbij vanuit dat alle warmte die het rookgas
afstaat aan het water ten goede komt.
15. In een hoogoven koelt men het ontstane vloeibare ijzer (7500 ton per
dag) af van 1811 K tot 298 K.
a. Zoek het smeltpunt op van ijzer in Binas.
b. Bereken hoeveel warmte per dag hierbij moet worden afgevoerd.
c. Bereken hoeveel m3 water men per dag kan verhitten van 290 K tot
350 K met de warmte die door het ijzer wordt afgestaan.
3.6 Oefenopgaven
Opgave 1
In hoogovens wordt het metaal ijzer gemaakt door ijzererts te laten
reageren met behulp van koolstof:
Fe2O3  s   3 C  s   2 Fe  s   3 CO  g 
a. Bereken de reactie-energie van deze reactie.
b. Geef de resultaten weer in een energiediagram.
In de hoogoven wordt per dag 7500 ton ijzer geproduceerd.
c. Bereken hoeveel warmte er per dag nodig is of ontstaat.
Figuur 16: hoogoven in werking
en staalfabriek
Opgave 2
In een spiritusbrander zit behalve een kleine beetje blauwe kleurstof
hoofdzakelijk ethanol(l), C2H5OH(l).
a. Geef de reactievergelijking voor de volledige verbranding van ethanol(l)
b. Bereken de reactie-energie van deze reactie.
Groene Chemie
c.
34
Geef de resultaten weer in een energiediagram.
Opgave 3
Een fabriek produceert per dag 1000 ton ethanol(l).
Bij de productie van 1,0 mol ethanol ontstaat 0,45∙105 J mol-1.
a. Bereken hoeveel J energie er per dag vrijkomt.
De energie die vrijkomt wordt gebruikt om water te verhitten.
b. Bereken hoeveel ton water je kunt verhitten van 20 tot 100 ºC met deze
hoeveelheid energie. Je mag energieverliezen buiten beschouwing laten.
Figuur 17: spiritusbrander
Opgave 4
Carbid is CaC2(s); de chemische naam is calciumcarbide. Het wordt gemaakt
door krachtig verhitten van calciumcarbonaat (marmer) en koolstof
(steenkool):
CaCO3  s  + 4 C  s   CaC2  s  + 3 CO  g 
Carbidschieten is een
plaatselijk gebruik in sommige
zuidelijke, noordelijke en oostelijke streken van Nederland.
Het vindt gewoonlijk plaats op
of rond oudjaar.
Carbid wordt in een melkbus
gelegd en enigszins natgemaakt
met water, waarna de bus
wordt afgesloten met het
deksel. Het zich vormende
ethyn wordt door een klein
gaatje in de bus ontstoken en
ontploft met een dreunende
knal, waarbij de deksel van de
bus schiet en tientallen meters
verderop terechtkomt. Het is
belangrijk om voorzichtig te zijn
bij carbidschieten, er zijn
risico’s aan verbonden.
De vormingsenergie van carbid is -12 kJ mol-1.
a. Bereken de reactie-energie per mol carbid.
b. Teken het energiediagram van deze reactie.
De benodigde energie kan voor een deel verkregen worden door
verbranding van het gevormde koolstofmono-oxide. Men verbrandt alle
verkregen koolstofmono-oxide en gebruikt de vrijgekomen energie om de
oven te verwarmen.
De verbrandingsenergie van CO(g) bedraagt -283 kJ mol-1.
c. Bereken hoeveel kJ nog per mol nog nodig is nadat alle
verbrandingsenergie van CO(g) is toegevoerd aan de oven.
(Als je vraag a niet hebt, neem dan aan dat de reactie-energie + 870 kJ
mol-1 carbid is).
Als je carbid overgiet met water ontstaat ethyn, C2H2(g), ook wel acetyleen
genoemd. Tevens ontstaat calciumhydroxide volgens onderstaande
reactievergelijking:
CaC2  s  + H2O  l   C2H2  g  + Ca  OH 2  s 
Van het gas ethyn wordt een deel verbrand om de energie te leveren die
nog nodig is voor de bereiding van het carbid.
d. Bereken hoeveel mol ethyn verbrand moet worden om de rest van de
voor de oven benodigde energie te leveren. Gebruik Binas tabel 56.
Opgave 5
Olie van 400 K wordt met een snelheid van 2 kg s-1 toegevoerd aan een
tegenstroom warmtewisselaar. De soortelijke warmte van deze olie is 1880 J
kg-1K-1 De olie moet afkoelen tot 350 K. Er is koelwater van 280 K
Groene Chemie
35
beschikbaar. Na het verlaten van de warmtewisselaar hebben olie en
koelwater dezelfde temperatuur.
Bereken hoeveel kg koelwater per seconde nodig is om dit te bereiken.
Opgave 6
In een bepaalde warmtewisselaar wordt de warmte volgens het
tegenstroomprincipe overgedragen van een olie op water. In een
vereenvoudigde voorstelling bestaat de warmtewisselaar uit twee
concentrische buizen. Een opengewerkt gedeelte zie je hiernaast.
De olie stroomt met een snelheid van 20 kg s-1 door de binnenbuis en koelt
daarbij af van 120 °C tot 50 °C. Het water stroomt in tegengestelde richting
met een snelheid van 12 kg s-1 door de ruimte tussen de binnen- en de
buitenbuis. De temperatuur van het binnenkomende water is 10 °C. De
soortelijke warmte van het water is 2,2 keer zo groot als die van de olie.
Hoewel de warmtewisselaar aan de buitenkant geïsoleerd is gaat toch 4 %
van de door de olie overgedragen warmte verloren aan de omgeving.
Bereken de temperatuur van het uitstromende water.
Figuur 18: opengewerkte
warmtewisselaar
Wat je nu moet weten
• Wat een exotherm en een endotherm proces is met het bijbehorende
teken.
• Hoe je de energiebalans van fysische processen berekent.
• Hoe je de energiebalans van chemische processen berekent.
• De energiebalans weergeven in een energiediagram.
• Wat we onder vormingsenergie verstaan.
• Hoe je de reactie-energie berekent.
• Wat is de activeringsenergie?
• Wat is de invloed van een katalysator op de activeringsenergie?
• Het effect van een katalysator weergeven in een energiediagram.
4. Proceschemie
Groene Chemie
De giframp in Bhopal, die in
1984 plaatsvond in de Indiase
stad Bhopal, eiste duizenden
levens ten gevolge van het
vrijkomen van veertig ton
methylisocyanaat (MIC) uit een
bestrijdingsmiddelenfabriek van
Union Carbide. Deze gebeurtenis is met minstens 50.000
slachtoffers met ernstige
aandoeningen tot op heden de
ergste industriële ramp die ooit
is voorgekomen.
De MIC-uitstoot begon kort na
middernacht op 3 december
1984. De gifwolk kostte in korte
tijd meer dan 2000 personen
het leven en tastte de
gezondheid van tussen de
150 000 tot mogelijk wel
600 000 andere mensen aan,
waarvan later nog 6000 aan de
gevolgen van de blootstelling
zouden bezwijken
Het ongeluk werd veroorzaakt
doordat er water in de MIC
opslagtanks terecht was
gekomen. Bij de daaropvolgende exotherme reactie liep de
druk zo hoog op, dat de
veiligheidskleppen open gingen.
Hierdoor kwamen grote
hoeveelheden giftig gas vrij.
Terwijl het gas vrijkwam waren
de gaswassers, die het gas
hadden moeten zuiveren,
buiten gebruik vanwege
reparaties.
37
Bij proceschemie wordt het verloop van een chemisch proces in de
industrie bestudeerd. Dit is het vakgebied van de chemisch
technologen, zij worden procestechnologen genoemd. Een
procestechnoloog houdt zich vooral bezig met het ontwerp en het
onderhoud van industriële chemische processen op grote schaal.
Daarnaast besteden ze aandacht aan de ontwikkeling van nieuwe
producten en materialen. Veiligheid en milieu spelen een grote rol
in de chemische technologie. Men tracht daarmee chemische
rampen zoals in Bhopal te vermijden. Ook de schadelijke uitstoot
van chemische fabrieken is veel minder geworden.
Procestechnologen zoeken dus de veiligste en meest economische
oplossing voor een proces. Dat betekent dat de volledige
productieketen wordt geoptimaliseerd. Welke factoren spelen een
rol bij het productieproces en hoe kunnen deze zo geoptimaliseerd
worden dat een maximale opbrengst van een gewenst product
ontstaat?
4.1 Het proces
In de chemische industrie wil men in zo kort mogelijke tijd zo veel mogelijk
van een zo zuiver mogelijk product maken. Bovendien wordt er in de
chemische industrie op een grote schaal gewerkt.
Tijdens het productieproces spelen een aantal factoren een rol:
Zuivere beginstoffen
Beginstoffen moeten zo zuiver mogelijk zijn. Indien beginstoffen niet zuiver
aangeleverd worden moeten deze tijdens het proces gezuiverd worden.
Hiervoor zijn vaak scheidingsmethodes nodig. In de derde klas zijn de
scheidingsmethodes besproken, we vatten ze hieronder nog eens samen.
Vragen
1. Neem onderstaande tabel over en vul in.
Scheidingsmethode Berust op verschil in
Wordt toegepast bij
Destilleren
Filtreren
Centrifugeren
Bezinken
Extraheren
Adsorptie
2.
Ga naar het internet en zoek op welke ramp zich in Bhopal voltrok. Vat
de oorzaken van de ramp kort samen.
Groene Chemie
38
Bijproducten
Naast het gewenste product kunnen nog andere producten ontstaan.
Wanneer deze bijproducten niet kunnen worden verwerkt tot een ander
bruikbaar product, beïnvloeden zij de atoomeconomie en de E-factor van het
proces.
Reactiesnelheid
Het productieproces bestaat vaak uit een aantal chemische reacties en
fysische processen. Wanneer de reactiesnelheden van de diverse
productiestappen teveel verschillen, kan dit de totale productiesnelheid
beïnvloeden. De reactiesnelheid van een chemische reactie is vaak te
beïnvloeden door gebruik te maken van een katalysator. Ook het verhogen
van de temperatuur, het vergroten van de concentratie van de stoffen in het
proces en een grotere verdelingsgraad zorgen voor een toename van de
reactiesnelheid.
Energiebalans
Wanneer er tijdens het proces veel energie vrijkomt dan moet deze worden
afgevoerd. Het is voor de economie van het proces gunstig, indien deze
vrijkomende energie ergens in het proces kan worden hergebruikt. Indien
juist sprake is van een endotherm proces dan moet er veel energie worden
toegevoerd. De wijze waarop de fabrikant dit doet kan de duurzaamheid van
het proces bevorderen.
Evenwichtsreactie
Het rendement van een evenwichtsreactie is lager dan dat van een
aflopende reactie.
De evenwichtsconstante is afhankelijk van de temperatuur. Dit verschilt per
reactie. Een fabrikant moet kiezen bij welke temperatuur hij moet
produceren om een maximaal rendement te behalen zonder dat er enorme
energiekosten tegenover staan.
Vraag
3. Ethanol kan gemaakt worden door een additiereactie van stoom aan
etheen. Dit is een exotherme reactie. De reactie vindt plaats bij 300 °C
en 60-70 atm. Als katalysator wordt fosforzuur, dat gehecht is aan vast
SiO2, gebruikt.
a. Geef de reactievergelijking van deze reactie, waarbij ethanol
ontstaat uit etheen en stoom.
b. Beredeneer welke van de bovenstaande factoren van invloed
kunnen zijn bij dit proces
4.2 Blokschema
Het productieproces bestaat vaak uit een aantal stappen. De procestechnoloog in een chemische fabriek heeft als functie om de productiestappen,
die plaatsvinden in een chemische fabriek te controleren en eventueel aan te
Groene Chemie
passen. Om het proces in kaart te brengen maakt hij gebruik van
zogenaamde blokschema’s.
In een blokschema wordt in ieder blok een stap uit het proces weergegeven, bijv. een reactie, een scheiding of een andere bewerking. Men
verbindt de blokken door middel van pijlen die alle stoffen weergeven, die
een blok ingaan of uitkomen. We zeggen dat de pijlen de stofstromen
aangeven.
In het algemeen ziet een blokschema er als volgt uit:
In betrekkelijk korte tijd is de
Plastic Heroes campagne met
succes over Nederland
uitgerold. Vanaf 1 januari 2010
moeten alle gemeenten
kunststof als aparte stroom
gescheiden houden.
Op statiegeldflessen na werd
twee jaar geleden in Nederland
nog nauwelijks kunststof
verpakkingsmateriaal
gescheiden ingezameld. Met
bijna 250 gemeenten die
meedoen aan de Plastic Heroes
campagne en nog eens 55
gemeenten die kunststof uit het
restafval afscheiden, wordt
momenteel van ruim 10 miljoen
Nederlanders hun
kunststofverpakkingsafval
gescheiden door Nedvang.
Het ingezamelde kunststof
wordt eerst getransporteerd
naar een nabij gelegen
overslagstation. Daarvan zijn er
70 in Nederland. Het plastic
verpakkingsafval wordt daar
samengeperst en vervolgens
naar een sorteerinstallatie in
Duitsland gebracht. Deze
installatie sorteert het kunststof
afval in zes plastic soorten. De
transporten naar Duitsland
zullen binnenkort stoppen.
Nedvang wil in 2011 beginnen
om op vier plekken in
Nederland de sortering te laten
plaatsvinden.
Figuur 1: voorbeeld van een industrieel blokschema
In de industriële chemie maakt men gebruik van een aantal grafische
symbolen waarmee men de verschillende blokken aangeeft. Een overzicht
van deze symbolen kun je vinden in Binas tabel 38B.
Vragen
4. Per persoon gooien we jaarlijks ongeveer 30 kg aan kunststof (plastic)
verpakkingen weg. In totaal is dat in Nederland ongeveer 5·108 kg. Al
dit afval komt gewoonlijk op een stortplaats of wordt verbrand. De
gemiddelde dichtheid van het kunststof is 1,05 kg dm-3.
a. Bereken hoeveel ‘kuub’ (m3) kunststof wordt weggegooid.
De meest milieuvriendelijke manier om kunststof te verwerken is
recycling.
b. Wat is recyclen?
Een Nederlands bedrijf wil het kunststofafval omzetten in diesel als
brandstof voor auto’s. Dit proces zie je in vier stappen afgebeeld.
39
Groene Chemie
40
Figuur 2: omzetting van kunststofafval in brandstof
c.
d.
5.
Margarine is geen zuivelproduct, maar wordt gemaakt van
dierlijke en plantaardige vetten
zoals visolie en soja-olie.
Hier worden stoffen aan
toegevoegd als zout,
emulgatoren, conserveringsmiddelen en kleurstoffen.
Kun je dit proces tot de groene chemie rekenen? Licht je antwoord
toe.
Geef het proces weer in een blokschema.
Bij de productie van margarine wordt als grondstof plantaardige olie
gebruikt. Deze wordt gewonnen uit zaden. Om zoveel mogelijk olie uit
de zaden te halen mengt men de fijn gemalen zaden met hexaan. Na
een eerste scheiding verkrijgt men een oplossing van olie in hexaan.
Tenslotte worden olie en hexaan van elkaar gescheiden. Het hexaan
wordt opnieuw in het proces gebruikt, de olie gaat naar de margarine
fabriek. Hieronder is het proces in een blokschema weergegeven.
Figuur 3: blokschema productie van margarine
In dit blokschema hoort bij de letters A tot en met E telkens één van de
hierna genoemde woorden: afval, destillatie, extractie, filtratie, hexaan.
Geef aan welk woord bij welke letter hoort. Noteer je antwoord als
volgt:
Bij A: ...
Bij B: ...
Bij C: ...
Bij D: ...
Bij E: ...
Groene Chemie
41
4.3 Batchproces en continu proces
Aan een blokschema is niet te zien hoe het proces precies verloopt. In de
proceschemie wordt onderscheid gemaakt tussen twee soorten processen
namelijk een batchproces en een continu proces. In onderstaand schema
worden de kenmerken van deze processen weergegeven.
Batchproces
Continu proces
Een reactor wordt met beginstoffen
gevuld.
De reactor wordt op de juiste
temperatuur en druk gebracht.
De reactie vindt plaats.
Na afloop wordt de reactie
leeggehaald en schoongemaakt.
Dit proces is geschikt voor productie
op kleine schaal. Je kunt veel
verschillende producten maken.
Er is een continue aanvoer van
beginstoffen en continue afvoer van
reactieproducten.
De condities in de reactor blijven
daarom steeds constant.
Dit proces is goed te automatiseren
en geschikt voor grootschalige
productie.
Geen tijdverlies voor bijvullen en
schoonmaken.
Recirculeren is mogelijk.
Voorbeelden
Voorbeelden
Productie van geneesmiddelen,
kleurstoffen, bier en wijn.
Productie van zwavelzuur,
salpeterzuur, ammoniak,
etheenoxide en ook het kraken van
nafta.
Vragen
6. De industriële bereiding van waterstofperoxide uit waterstof en zuurstof
vindt plaats in een aantal stappen. Allereerst reageert waterstof in een
reactor met de stof 2-ethylanthraquinon tot 2-ethylanthraquinol (stap
1).
2-ethylanthraquinol
2-ethylanthraquinon
Groene Chemie
42
Vervolgens reageert in een andere reactor de stof 2-ethylanthraquinol
met zuurstof (stap 2).
De reactie van stap 1 geven we vereenvoudigd weer als H2 + X → H2X
Tegenwoordig wordt er meer
dan 500.000 ton waterstofperoxide per jaar geproduceerd.
Waterstofperoxide wordt onder
andere gebruikt als ontsmettingsmiddel, bijvoorbeeld bij
ontstekingen, ontsmetting van
drinkwater, als bleekmiddel
bijvoorbeeld bij het bleken van
haar (blonderen).
Dit ontsmettende en blekende
vermogen wordt veroorzaakt
door de oxiderende werking
van waterstofperoxide. Het
peroxide is erg reactief:
2 H2O2 → 2 H2O + O2
Vermengd met andere
chemicaliën werd het gebruikt
als een van de zuurstofleverende middelen bij de
voorstuwing van het Duitse
Messrschmitt Komet raketvliegtuig uit de Tweede
Wereldoorlog. De ramp met de
Russische kernonderzeeboot
Koersk is waarschijnlijk
veroorzaakt door het lekken
van een waterstofperoxidetank
in een torpedo.
De reactie van stap 2 geven we vereenvoudigd weer als
H2X + O2 → H2O2 + X
Tenslotte wordt in een scheidingsruimte aan het ontstane mengsel
water toegevoegd, H2O2 lost daarbij in water op, de stof 2ethylanthraquinon (X) niet. De oplossing van H2O2 wordt afgetapt, 2ethylanthraquinon (X) wordt weer teruggevoerd naar de eerste reactor,
om daar opnieuw met H2 te reageren.
Dit continu proces kan als volgt in een blokschema worden
weergegeven:
Figuur 4: blokschema van de bereiding van waterstofperoxide
Bij dit proces spelen dus de volgende stoffen een rol: H2, H2O, H2O2, O2,
X, H2X.
Geef aan welke stof of stoffen bij de nummers (1), (2), (3), (4), (5), (6)
en (7) geplaatst moeten worden. Noteer je antwoord als volgt:
Bij (1): ....
Bij (2): ....
Bij (3): ....
Bij (4): ....
Bij (5): ....
Bij (6): ....
Bij (7): ....
4.4 Minifabriekjes
Bij de chemische industrie denk je aan grote fabrieken met gigantische
reactoren. Recente technologische ontwikkelingen hebben geleid tot de
Groene Chemie
Figuur 5: voorbeeld van een
microreactor
43
ontwikkeling van de zogenaamde microreactoren. Men verwacht dat
microreactoren dé reactoren van de toekomst zullen zijn.
De term “micro”slaat niet alleen op de buitenkant van de reactor, maar ook
op de binnenkant. In de binnenkant bevinden zich duizenden zeer kleine
kanaaltjes, waardoor de stoffen stromen en reageren. Op deze manier is het
proces veel beter beheersbaar dan in één groot vat. Het contact tussen de
stoffen is beter en de warmte-overdracht vindt ook beter plaats. Door de
kleinere afmetingen is de veiligheid groter dan bij een conventionele reactor.
Aan de TU Eindhoven wordt er veel onderzoek gedaan naar het verloop van
processen met behulp van microreactoren.
De capaciteit is door de kleine kanaaltjes niet erg groot, maar de capaciteit
kan opgevoerd worden door een aantal microreactoren parallel te plaatsen.
Figuur 6: microreactor ter
grootte van een euro
Figuur 7: doorsnede van een microreator
Figuur 8: glasmicroreactor. De
kanaaltjes in de chip zijn 150
μm breed en 150 μm diep.
Vragen
7.
a. Wanneer een reactie traag is, is het dan beter om een aantal
microreactoren in serie of parallel te zetten? Motiveer je antwoord.
Microreactoren bevatten nauwe kanaaltjes. Daardoor komt een klein
volume van de stoffen die moeten reageren in contact met een relatief
groot wandoppervlak.
b. Leg uit wat het voordeel daarvan is, gelet op de productiesnelheid.
c. Leg uit wat het voordeel daarvan is, gelet op de aanvoer of afvoer
van energie.
Groene Chemie
44
Artikel 1
Schaalverkleining in de scheikundige technologie levert microreactoren met
reactiekanalen met een diameter tussen de 10 en 500 micron. Zo komt een klein
volume van de reagerende stof met een relatief groot wandoppervlak in contact.
Dat heeft voordelen voor de reactiesnelheid en de warmte afvoer.
Een toepassing van een dergelijk microreactor is het omzetten van methanol in
waterstof, dat vervolgens in een elektrochemische cel elektrische energie opwekt.
Microreactoren en brandstofcel kunnen geïntegreerd worden tot een accu voor bij
voorbeeld laptops. Er is een methanolwaterstofomzetter ontwikkeld die bestaat
uit drie microreactoren. In de eerste vindt de verdamping van de vloeibare
brandstof, een mengsel van methanol en water, plaats. In de tweede reactor
worden methanol en water onder invloed van een katalysator omgezet in
waterstof en koolstofdioxide en een kleine hoeveelheid koolstofmono-oxide, die
de brandstof “vergiftigt”. In de laatste microreactor reageert die koolstofmonooxide onder invloed van een katalysator verder.
Bron: Technisch weekblad, 17 juni 2005; Chemie Aktueel 51
Vraag
8. Lees artikel 1 en beantwoord de vragen.
a. Geef het hele proces voor de productie van waterstofgas uitgaande
van methanol en water weer in een blokschema.
b. Noteer de reactievergelijkingen van de reacties die optreden in de
tweede en derde microreactor.
c. Noem minimaal drie voordelen voor het gebruiken van
microreactoren in plaats van conventionele reactoren.
4.5 Massabalans
Naast de energiebalans van een chemisch proces die gebaseerd is op de wet
van behoud van energie bestaat er ook een massabalans.
De massabalans van een productieproces is gebaseerd op de wet van
massabehoud. De massa van alle stoffen samen die de reactor ingaan is
gelijk aan de massa van alle stoffen samen die uit de reactor komen.
Voor ieder element (atoomsoort) apart geldt natuurlijk ook de wet van
massabehoud.
Bij het ontwerpen en doorrekenen van een chemische fabriek gebruikt een
procestechnoloog deze wet. Men noemt dit de massabalans van een proces.
Het beheersen van stofstromen en het verloop van de reactie is van groot
belang. Aan de hand van de methanol synthese gaan we dit nader bekijken.
Voorbeeld: De productie van methanol(l) uit synthesegas.
Methanol kan men produceren uit synthesegas. Synthesegas is een mengsel
van koolstofmono-oxide en waterstof in de molverhouding 1:2. Het is een
continu proces.
Methanol ontstaat door de volgende reactie:
Groene Chemie
Methanol
Methanol is een van de meest
gebruikte grondstoffen in de
chemische industrie. Daarnaast
kan het ook gebruikt worden als
energiebron.
In het kader van de toenemende
schaarste aan fossiele
brandstoffen is methanol een van
de stoffen die zou kunnen
worden gebruikt om energie
chemisch op te slaan en te
transporteren. Boven waterstof
heeft methanol het voordeel dat
het veel gemakkelijker en veiliger
op te slaan en te transporteren
is. Het zou zowel in
verbrandingsmotoren als direct in
elektrische brandstofcellen
kunnen worden gebruikt. Toshiba
heeft in 2005 een brandstofcel
ontwikkeld die klein genoeg is
om bijvoorbeeld een mobiele
telefoon op te laten werken, en
die eenvoudig met methanol kan
worden bijgevuld. Methanol kan
ook gebruikt worden om
waterstof voor
waterstofbrandstofcellen te
produceren (b.v. in auto's); de zo
geproduceerde waterstof zou
goedkoper zijn dan wanneer
pure waterstof meegenomen
wordt in speciale tanks, en het
kan langer opgeslagen worden
zonder verliezen. Methanol wordt
gebruikt bij de productie van
biodiesel.
45
CO  g  + 2 H2  g  
 CH3 OH  g 
Het gevormde gasmengsel gaat na de reactor naar de condensor waar
methanol(g) condenseert en daarmee afgescheiden wordt. Het niet
omgezette CO(g) en H2(g) wordt via recirculatie weer teruggevoerd naar de
reactor.
Gegeven:
• Per dag wordt er 4,5∙107 mol synthesegas aangevoerd.
• In de reactor wordt per dag 15% omgezet. Dat wil zeggen dat slechts
15% van de aangevoerde koolstofmono-oxide en waterstof tot methanol
reageert.
Bereken:
a. Hoe veel mol koolstofmono-oxide en waterstof per dag worden
gerecirculeerd.
b. Hoeveel mol koolstofmono-oxide en waterstof per dag moeten worden
aangevoerd.
c. Hoeveel m3 methanol(l) bij 298 K en p = p0 per dag wordt
geproduceerd.
Stappenplan massabalans
Stap 1: Teken een blokschema van dit productieproces en nummer de
stofstromen.
Figuur 9: blokschema methanolproductie
Stap 2: Maak een tabel van de stofstromen en noteer de hoeveelheid stof
in mol.
Omdat in de reactor 4,5∙107 mol synthesegas per dag wordt binnengeleid,
moet stofstroom 2 totaal 4,5∙107 mol bevatten. De molverhouding CO(g) :
H2(g) = 1 : 2, dus per dag wordt 1,5∙107 mol CO en 3,0∙107 mol H2 in
reactor 2 geleid.
Groene Chemie
46
1 (mol)
2 (mol)
3 (mol)
4 (mol)
5 (mol)
7
CO(g)
1,5∙10
H2(g)
3,0∙107
CH3OH(l)
0
Stap 3: Maak de tabel af m.b.v. de reactievergelijking en de gegeven
omzettingsgraad.
1 (mol)
6
2 (mol)
1,5∙10
7
3 (mol)
1,3∙10
4 (mol)
5 (mol)
7
1,3∙107
2,6∙107
CO(g)
2,25∙10
H2(g)
4,50∙106
3,0∙107
2,6∙107
CH3OH(l)
0
0
2,25∙106
2,25∙106
0
De omzetting van de beginstoffen is 15%. Dit betekent dat er per dag 0,15 x
1,5∙107 = 2,25∙106 mol CO(g) en 0,15 x 3,0∙107 = 4,50∙106 mol H2(g)
reageren tot methanol en er ontstaat dus 2,25∙106 mol CH3OH.
Daaruit volgt dat er nog 1,5∙107 - 2,25∙106 = 1,3∙107 mol CO(g) en 3,0∙107 4,50∙106 = 2,6∙107 mol H2(g) over blijven. Van de reactor naar de condensor
gaan dus de geproduceerde CH3OH en de overgebleven CO en H2, die vul je
in bij stofstroom 3.
De overgebleven CO en H2 wordt gerecirculeerd, bij stofstroom 5 vul je dan
1,3∙107 mol CO(g) en 2,6∙107 mol H2(g) in.
Stofstroom 4 is de methanol die in de condensor is gecondenseerd namelijk
2,25∙106 mol CH3OH(g). Dit vul je in bij stofstroom 4.
Men moet er voor zorgen dat er steeds 1,5∙107 mol CO(g) en 3,0∙107 mol
H2(g) de reactor ingaan.
Volgens de massabalans moet dan dagelijks de hoeveelheid CO en H2 die
gereageerd heeft in de reactor nieuw worden aangevoerd, dus stofstroom 1
moet 2,25∙106 mol CO(g) en 4,50∙106 mol H2(g) bevatten. Dit vul je dan in
bij stofstroom 1. Op die manier kom je weer op de juiste begin hoeveelheden.
Stap 4: Geef antwoord op de gestelde vragen.
a. Per dag worden er 1,3∙107 mol CO(g) en 2,6∙107 mol H2(g)
gerecirculeerd.
b. Dagelijks moet er 2,25∙106 mol CO(g) en 4,50∙106 mol H2(g) worden
aangevoerd.
c. Er ontstaat 2,25∙106 mol CH3OH(g). Vm = 2,45∙10-2 m3 mol-1.
d. Dus per dag ontstaat er 2,25∙106 x 2,45∙10-2 = 5,5∙104 m3 methanol.
Vragen
9. De bereiding van ammoniak, NH3(g), vindt bij DSM in Geleen in een
continu proces plaats. Hier staan een aantal reactoren parallel naast
Groene Chemie
47
elkaar. Het gasmengsel waarmee de reactoren worden gevoed bevat
stikstof en waterstof in de volumeverhouding 1,0 : 3,0. Bij het verlaten
van de reactor is 20% van zowel het ingebrachte stikstof als waterstof
omgezet. De afmetingen van de reactor zijn zodanig, dat per minuut
niet meer dan 80 kmol stikstof en 240 kmol waterstof ingeleid kan
worden.
De productie van ammoniak bedraagt 1,8∙106 kg per etmaal (24 uur).
a. Bereken hoeveel reactoren minstens nodig zijn om deze productie
te halen.
Het ontstane ammoniak wordt door afkoelen uit het mengsel gehaald.
b. Leg uit waarom door afkoelen ammoniak vloeibaar wordt en
stikstof en waterstof niet.
Figuur 10: ammoniakfabriek
van DSM in Geleen
Nadat het ammoniak uit de gasstroom is verwijderd, wordt het
resterende gasmengsel gerecirculeerd. Hierbij doet zich wel een
moeilijkheid voor. Bij de bereiding van het gasmengsel van waterstof en
stikstof wordt lucht gebruikt. Lucht bevat naast stikstof ook zuurstof en
een klein beetje argon. Dit argon stoort weliswaar de reactie niet, maar
als het nergens wordt afgescheiden, zou alle argon bij het
productieproces steeds weer in de reactor worden teruggevoerd. Omdat
er ook steeds nieuwe aanvoer van stikstof en waterstof is, zou de
argonconcentratie steeds verder stijgen. Om dit te voorkomen wordt
een klein deel van het recirculatiemengsel gespuid, dit wil zeggen aan
het productieproces onttrokken. Dit is in het blokschema aangegeven bij
stofstroom 6.
Figuur 11: blokschema ammoniakproductie
c.
d.
Geef de reactievergelijking voor de productie van ammoniak.
Maak een tabel van de stofstromen en noteer de hoeveelheid van
de stoffen in kmol.
In het gasmengsel dat bij 1 wordt ingeleid is de verhouding van het
aantal kmol
N2 : H2 : Ar = 80 : 240 : 1,0.
De gasstromen die langs 1 en 7 komen, zijn zodanig op elkaar
afgestemd dat bij 2 een gasmengsel passeert met een constante
samenstelling. Per minuut passeert bij 2: 80 kmol N2, 240 kmol H2 en
4,0 kmol Ar. Om een continu proces te krijgen waarin het percentage
Groene Chemie
48
argon in de reactor niet meer stijgt, wordt van het gasmengsel dat
langs 5 de scheidingsruimte verlaat, 1/16 deel langs 6 afgevoerd.
e.
f.
g.
Bereken hoeveel kmol stikstof en hoeveel kmol waterstof per
minuut langs 1 ingeleid moeten worden om een continu proces te
krijgen.
Laat met een berekening zien dat aldus een continu proces wordt
verkregen waarin het percentage argon in de reactor niet zal
stijgen.
Bereken hoeveel kg ammoniak er per etmaal wordt geproduceerd.
4.6 Oefenopgaven
Opgave 1
Shampoos bevatten zogenoemde synthetische zepen. Een voorbeeld van
een (synthetische) zeep die in shampoos voorkomt, is natriumlaurylsulfaat
(C12H25OSO3ˉ Na+).
Laurylwaterstofsulfaat wordt bereid uitgaande van laurylalcohol (C12H25OH).
Alcoholen met 10 of meer C atomen per molecuul, zoals laurylalcohol,
worden vetalcoholen genoemd. Vetalcoholen kan men bereiden uitgaande
van bijvoorbeeld kokosolie. Kokosolie bestaat uit glyceryltri-esters van
carbonzuren die ongeveer 12 C-atomen per molecuul bevatten.
Een voorbeeld van zo'n glyceryltri-ester is:
De industriële bereiding van vetalcoholen is een continu proces dat als volgt
in een (nog onvolledig) blokschema kan worden weergegeven:
Groene Chemie
49
In reactor 1 reageren de glyceryltriesters met methanol dat in overmaat
wordt toegevoerd:
glyceryltriesters + methanol → methylesters + glycerol
In reactor 2 reageren de gevormde methylesters met waterstof die in
overmaat wordt toegevoerd. Een voorbeeld van een reactie die daarbij
optreedt, is:
In reactor 2 ontstaan ook kleine hoeveelheden van zogenoemde wasesters.
Een voorbeeld van een dergelijke wasester is:
De ontstane wasesters worden na afscheiding teruggeleid naar reactor 2
waar ze worden omgezet in vetalcoholen. Het hele, continue proces kan als
volgt schematisch worden weergegeven:
Mede met behulp van dit schema is af te leiden dat het eerder gegeven
blokschema niet compleet is: niet alle lijnen die de stofstromen weergeven,
staan erin.
Maak het blokschema compleet door het plaatsen van lijnen. Zet bij de
nieuwe lijnen ook stofnamen.
Opgave 2
Een totaal andere manier om ethanol te produceren is om planten zoals
suikerriet, suikerbiet, en aardappel als grondstof te gebruiken..
Wanneer de plant maar voldoende suikers bevat is het mogelijk om ethanol
te synthetiseren.
De volgende stappen vinden plaats bij deze synthese:
• complexe suikers worden afgebroken tot eenvoudige suikers, zoals
glucose en fructose.
• bij ca. 35 oC wordt gist toegevoegd en na enkele dagen is er een
maximum haalbare hoeveelheid (max. 15 %) ethanol gevormd. Bij de
gisting worden de suikers omgezet in koolstofdioxide en ethanol.
• Het ethanol moet worden gewonnen uit het reactiemengsel.
a. Teken met behulp van bovenstaande gegevens het blokschema voor dit
proces.
Groene Chemie
50
In de volgende tabel staan een aantal belangrijke gegevens van beide
processen genoemd.
Gisting
Additiereactie
Soort proces
Batchproces
Continu proces
Reactiesnelheid
Langzaam
Snel
Kwaliteit van het
product
Zeer onzuiver ethanol
Vrij zuiver ethanol
Reactie
omstandigheden
Lage temperatuur;
standaarddruk
Hoge temperatuur;
hoge druk; katalysator
Grondstoffen
Hernieuwbare grondstoffen op basis van
planten
Niet-hernieuwbare
grondstoffen, die
afkomstig zijn uit
aardolie.
b. Beredeneer met behulp van chemische argumenten op grond van de
gegevens in maximaal 100 woorden welk proces jouw voorkeur heeft.
c. Leg uit of je tot dezelfde conclusie komt wanneer je let op de twaalf
principes van de Groene Chemie.
Opgave 3
Ethyn(g) wordt in een reactor, bij hoge temperatuur, omgezet tot ethanal
volgens onderstaande reactievergelijking:
HC  CH + H2O 
 CH3CHO
Gegevens:
• Per dag is de verse voeding van de reactor 1500 kmol.
• De verse voeding bestaat uit 98% ethyn (C2H2) en 2,0% inert gas(IG).
• In de reactor is de omzettingsgraad 50%.
Ethanal wordt vooral gebruikt
als een intermediaire stof bij de • De hoeveelheid water kan in de berekening buiten beschouwing worden
productie van andere
gelaten.
chemicaliën. Meer dan 50% van
• De rest van het ethyn(g) wordt na uitwassen en scheiden van het
de productie gaat naar de
gevormde ethanal(l), via recirculatie teruggevoerd naar de reactor.
synthese van azijnzuur.
Dit teruggevoerde gasmengsel mag maximaal 25% inert gas(IG) bevatten.
Ethanal wordt gebruikt bij de
Om te voorkomen dat het percentage IG nog verder zal stijgen, wordt een
productie van parfums,
polyesterharsen, en verfstoffen. fractie(f) van het recirculatiegasmengsel gespuid.
Het wordt ook gebruikt als
oplosmiddel in de rubber- en
papierindustrie en in de
leerlooierij; als bewaarmiddel
voor fruit en vis; als
smaakmiddel en in bepaalde
brandstofmengsels.
a. Teken een blokschema van dit productieproces en nummer de
stofstromen.
b. Maak een tabel van de stofstromen en noteer de stoffen in kmol.
Bereken hoeveel kmol gas (C2H2 en IG) er per dag uit de
recirculatiestroom gespuid moet worden.
c. Bereken hoeveel ton ethanal er per dag wordt geproduceerd.
Groene Chemie
Opgave 4
Lees eerst het artikel ZEPPen VOOR HET MILIEU
Artikel 2
In de geplande centrale wordt
stroom geproduceerd met een
gesloten CO2 - en NOx kringloop. De vrijkomende
koolstofdioxide wordt in een
bestaand gasveld teruggepompt. Door de hogere druk
die hierdoor in het gasveld
ontstaat, is het mogelijk om
extra gas te winnen. Dat gas
wordt in de Zepp-centrale weer
gebruikt voor de opwekking van
elektriciteit. In zes jaar tijd kan
de centrale een CO2-reductie
van ongeveer 1 megaton
bewerkstelligen, volgens SEQ
Nederland.
Bron: Technisch Weekblad, 23 september 2005 (vragen: Chemie Actueel, nr 51)
ZEPP is een van de mogelijke manieren om zonder schadelijke emissies
elektriciteit op te wekken.
a. Waar staat de afkorting ZEPP voor?
b. Welke brandstoffen kunnen in een ZEPP-centrale toegepast worden?
c. Aan welke eisen moet de brandstof minimaal voldoen?
Men gebruikt bij de verbranding zuivere zuurstof.
d. Hoe kan men uit lucht zuivere zuurstof halen?
51
Groene Chemie
52
Men injecteert water in de hete verbrandingsgassen.
e. Leg uit dat daardoor de temperatuur van de verbrandingsgassen daalt.
f. Leg uit dat de hete stoom die daarbij ontstaat een turbine in werking
kan zetten.
g. Hoe verloopt de vorming van elektriciteit verder?
De centrale produceert als afval alleen koolstofdioxide en water.
h. Geef de reactievergelijking van de verbranding van methaan in de ZEPPcentrale.
i. Waarom zal men in een ZEPP-centrale zuivere zuurstof gebruiken en
geen lucht?
Jaarlijks produceert men 275 kiloton koolstofdioxide.
j. Bereken hoeveel kg methaan er dan verbrand is.
De tekening in het artikel kun je vertalen naar een blokschema.
k. Maak een compleet blokschema van de ZEPP. Vraag je docent een
vergroting van de tekening.
l. Op welke wijze draagt deze elektriciteitscentrale bij aan de principes van
de groene chemie?
m. Bedenk een aantal punten in het proces waar nog winst is te behalen.
Licht toe.
Wat je nu moet weten
• Hoe je productieprocessen kan weergeven in een blokschema.
• Wat de verschillen zijn tussen een batchproces en een continu
proces.
• Wat een microreactor is en hoe deze past binnen de Groene Chemie.
• Hoe je met behulp van een blokschema kunt rekenen aan de
massabalans van een chemisch proces.
5. Eindopdracht en
productieprocessen
Groene Chemie
54
Eindopdracht
Binnen een straal van 10 km van jullie leefomgeving wordt een
chemische fabriek gepland, die titaandioxide en adipinezuur gaat
produceren.
Voor deze fabriek is een vergunning aangevraagd bij de gemeente.
De gemeenteraad vraagt het chemisch adviesbureau “Green Chemisty”
om op grond van chemische argumenten advies uit te brengen over de
productieroutes. In het advies moet aangegeven worden voor welke
productieroute het bedrijf een vergunning kan krijgen.
De klas is het chemisch adviesbureau “Green Chemistry”. De docent is
projectleider van het adviesbureau. Er zijn verschillende teams van 4
personen.
Je moet met je team een advies uit brengen over de productieroutes van
titaandioxide en over de productieroutes van adipinezuur.
Er wordt door de gemeenteraad gevraagd om in je advies over de
productieroutes een voorkeur aan te geven voor één van de twee routes.
De aanvoer van grondstoffen en de afvoer van producten en afval zorgt ook
voor een toename van de verkeersdrukte en een toename van het
scheepvaartverkeer. De lokale partij wil graag berekend zien hoeveel
vrachtauto’s van 50 ton er dagelijks door de plaats zullen rijden en hoeveel
binnenvaartschepen van 600 ton er dagelijks worden gelost en geladen.
Verwerk in je advies ook de antwoorden op de contextvragen.
Figuur 1: logo chemisch
adviesbureau
Contextvragen
• Welke aspecten zijn van belang bij beide productieprocessen en hoe
weeg je die tegen elkaar af?
• Welk advies geef je t.a.v. de keuze van de meest groene
productieroute.
Elk team kiest in eerste instantie voor één van de producten titaandioxide of
adipinezuur. Vervolgens splitst elk team zich op in twee subgroepen.
De ene subgroep gaat de eindopdracht uitvoeren voor productieproces 1
van titaandioxide.
De andere subgroep voert de eindopdracht uit voor productieproces 2 van
titaandioxide.
Vervolgens brengt het totale team een advies uit met betrekking tot de
meest groene productieroute voor titaandioxide.
Een team dat adipinezuur gekozen heeft, gaat op dezelfde manier te werk
als hierboven beschreven staat voor titaandioxide.
Groene Chemie
55
5.1 Eindopdracht Titaandioxide productie
a. Maak van het door jullie gekozen proces een blokschema.
b. Geef de totale reactievergelijking van het proces.
c. Vul onderstaande tabel verder in. Vergelijk beide processen en
formuleer je advies.
Principe
1. Preventie
• Is er sprake van vervuiling?
• Zijn bij de recycling extra processtappen nodig?
2. Atoomeconomie
• Bereken de atoomeconomie.
• Bereken de E-factor.
• Beredeneer de Q-factor.
• Bereken voor een jaarproductie van 250.000 ton hoeveel
ton Ilmeniet + H2SO4 /Ilmeniet + C + CL2 per dag moet
worden aangevoerd. Neem aan dat de fabriek 365 dagen
draait.
• Bereken hoeveel vrachtwagens/ binnenvaartschepen per
dag nodig zijn voor de aanvoer van grondstoffen en de
afvoer van titaandioxide en het afval.
3. Minder gevaarlijke chemische
productiemethode
• Zijn er gevaarlijke stoffen betrokken bij het proces?
4. Ontwikkelen van minder schadelijke chemische
stoffen
5. Veiliger oplosmiddelen
6. Energie efficiënt ontwerpen
• Vinden de processen bij hoge temperatuur plaats?
• Bereken de reactie-energie in kJ mol-1. In bijlage 1
achteraan de opdracht vind je informatie over de
vormingswarmten van de stoffen. Ga ervan uit dat bij beide
processen de kristalvorm rutiel ontstaat.
• Bereken de reactie-energie in kJ per ton product.
7. Gebruik hernieuwbare grondstoffen
8. Reacties in weinig stappen
• Tel aantal reactie- en zuiveringsstappen.
9. Katalyse
10. Ontwerpen met het oog op afbraak
11. Preventie milieuverontreiniging
• Denk aan uitstoot van stoffen
12. Minder risicovolle chemie
Route 1
Route 2
Toelichting
Groene Chemie
56
5.2 Titaandioxide productie
Titaan komt veel voor in de aardkorst als TiO2. Het wordt als
metaal in de luchtvaart, bij kernreactoren en bijv. als kunstheup
toegepast vanwege een aantal zeer goede eigenschappen. Titaan
heeft een niet zo grote dichtheid en is in relatie tot zijn massa een
sterk metaal. Bovendien corrodeert het metaal nauwelijks.
Voorkomen van titaan in de natuur
TiO2 wordt gewonnen uit titaanerts; 95% van het gedolven erts wordt
gebruikt om titaandioxide te maken, slechts 5% voor het metaal titanium.
Het titaandioxide kan ook worden gewonnen uit het mineraal ilmeniet
FeTiO3.
Het titaandioxide komt in verschillende kristalvormen voor, als rutiel (een
zeer fijn poeder), als anataas (bestaat uit nanokristallen) en als brookiet.
Zowel de anataas als de rutiel kristalvorm worden in pigmenten gebruikt,
maar anataas is de witste vorm.
Het TiO2 dat in de natuur wordt aangetroffen is altijd verontreinigd en
gekleurd door de aanwezigheid van metaalionen zoals Fe3+ en Cu2+. Om
zuiver TiO2 te produceren moet het dus een proces ondergaan.
Eigenschappen
Figuur 2: zak TiO2 van het
bedrijf Tronox
TiO2
Eigenschappen
Systematische naam
Titaan(IV)oxide
Triviale namen
Titaandioxide, Titaniumdioxide, Titaanwit
Molaire massa
79,90 g mol-1
Kleur
Wit
Dichtheid
4,23∙103 kg m-3
Smeltpunt
1855 ºC
Toxiciteit
Niet giftig
Oplosbaarheid
Zeer slecht
E-nummer
E 171 (voedingskleurstof)
Toepassingen
Je kunt titaandioxide tegenkomen in de farmaceutische industrie, in
cosmetica- en sportartikelen, in autolakken, PVC-ramen, tijdschriften,
kleding, zonnecellen en zelfs tandpasta.
Groene Chemie
57
De kristalvormen rutiel en anataas verschillen bijv. in dichtheid en schurend
vermogen. Deze eigenschappen kunnen van belang zijn voor de
verschillende toepassingen van het titaandioxide.
Rutiel is duurzamer dan anataas, een belangrijke eigenschap bij toepassing
in verven en plastics.
Anataas is minder schurend dan rutiel, een belangrijke eigenschap bij
toepassing in aardewerk, papier en vezels. Anataas wordt door
kunstschilders gebruikt sinds ongeveer 1920. Als men dit oxide aantreft in
vermeend oude documenten of schilderijen, gaat het ongetwijfeld over een
vervalsing.
Aan plastics en verf wordt TiO2 toegevoegd. Dit TiO2 absorbeert het uv-licht.
Uv-licht kan voor ontleding zorgen van de organische verbindingen in
plastics en verf. Door toevoeging van TiO2 worden deze materialen tegen
uv-invloeden beschermd.
Titaandioxide wordt ook toegepast als fotokatalysator. TiO2 kan het
geabsorbeerde uv-licht ook weer uitzenden (emissie) en is daardoor in staat
om reacties op gang te brengen, die zonder de aanwezigheid van TiO2 niet
zouden verlopen. Deze eigenschap wordt toegepast bij het verwijderen van
bijvoorbeeld stikstofoxiden uit de lucht met behulp van stoeptegels, bij
zelfreinigende ruiten en ook bij het verwijderen van hormonen uit
drinkwater.
Figuur 4: toepassing titaandioxide in zonnepanelen
Figuur 3 a, b en c:
toepassingen van titaandioxide
in verf, kunststoffen en
wegenverf.
Figuur 5: toepassing titaandioxide in tandpasta
Groene Chemie
58
Figuur 6: stoeptegels voorzien van titaandioxide
Figuur 7: overzicht toepassingen titaandioxide
Verbruik van titaandioxide
De vraag naar titaandioxide hangt duidelijk samen met de economische
groei. Het titaandioxide komt dan ook voornamelijk voor in artikelen die met
welvaart samenhangen. In onderstaande tabel zie je de huidige toepassing
op wereldschaal per jaar. Ongeveer 100 jaar geleden was de totale
wereldwijde productie van titaandioxide 4400 ton!
Verbruik van diverse industrieën ( ton per jaar)
Verven en coatings
1.881.000
Plastics
660.000
Papier
429.000
Andere
330.000
Totaal
3.300.000
Groene Chemie
59
Productiemethoden
Het titaandioxide dat in de natuur wordt gevonden is niet geschikt om
commercieel te gebruiken. Men gaat dan ook uit van het erts ilmeniet,
FeTiO3 voor de synthese van titaandioxide.
Titaandioxide wordt op twee manieren uit ilmeniet gesynthetiseerd: via het
sulfaatproces en via het chlorideproces.
Ilmeniet
De Hubble Space Telescope
heeft foto’s gemaakt van de
maan m.b.v. ultra violet licht.
UV is een goede golflengte om
TiO2 op de maan te detecteren.
Waarom zoveel belangstelling
voor TiO2? Hoge voorkomens
van TiO2 kunnen een
aanwijzing zijn voor het
mineraal ilmeniet (FeTiO3).
Ilmeniet is de kandidaat voor
de productie van zuurstof. Is
men in staat zelfstandig op de
Maan zuurstof te produceren
dan kan men enorm besparen
op dure transporten van
zuurstof naar de Maan.
Zuurstof om te ademen of als
oxidator voor raketbrandstof.
Ilmeniet wordt vermengd met
waterstof en verhit. Het ijzer
wordt gereduceerd en men
krijgt de restproducten; Fe
(ijzer), TiO2 en H2O (water).
Water kan gesplitst worden in
waterstof en zuurstof. Hoe een
zuurstoffabriek praktisch
uitgevoerd gaat worden weet
men nog niet, maar ilmeniet
heeft de beste kans als
grondstof.
Bron: NewScientist
PRODUCTIEPROCES I: Het sulfaatproces
Het sulfaatproces is een batchproces en is ouder dan het chlorideproces.
Ilmeniet bevat ongeveer 55 % TiO2 en 35 % ijzeroxide. Ilmeniet is over de
hele wereld te vinden en te ontginnen. Het totale rendement van het
sulfaatproces is 80 %. Dit betekent dat de praktische opbrengst slechts 80
% is van de theoretische opbrengst.
Hieronder staat het sulfaatproces in stappen weergegeven.
Let op: in onderstaande reactievergelijkingen staan zowel geconcentreerde
als verdunde zwavelzuuroplossing als H2SO4 weergegeven.
Stap 1 Reactie met geconcentreerd zwavelzuur
1a. Fijngemalen erts, ilmeniet, wordt met een overmaat geconcentreerd
zwavelzuur vrijwel volledig omgezet in TiOSO4 volgens:
FeTiO 3  s   5 H2 O  g   2 H2 SO 4  l   TiOSO 4  s   FeSO 4 .7 H2 O  s 
De overmaat zwavelzuur is belangrijk, omdat deze overmaat ervoor zorgt
dat vrijwel alle ilmeniet wordt omgezet. Bovendien zorgt de overmaat
geconcentreerd zwavelzuur later in het proces voor de juiste kristalgrootte
van het titaandioxide.
Bovenstaande reactie is een exotherme reactie die op gang wordt gebracht
bij 100 °C door het gebruik van stoom.
1b. Niet gebruikte erts wordt afgefiltreerd.
1c. Bij het afkoelen tot 15 °C ontstaat er dan vervolgens een grote
hoeveelheid FeSO 4 .7H2O , die wordt afgefiltreerd.
Stap 2 Hydrolyse
2a. Het TiOSO4 wordt met stoom verhit tot ongeveer 110 °C. Hierbij
ontstaan een grote hoeveelheid geleiachtig, gekristalliseerd titaandioxide en
zwavelzuur volgens:
TiOSO 4  s  
 n  1
H2O  g   TiO2 .nH2O  s   H2SO 4  l 
2b. De gel wordt gewassen met water om het overtollige zwavelzuur te
verwijderen.
Tegelijkertijd vindt een filtratie plaats om het overtollige water en
zwavelzuur te verwijderen. Het zwavelzuur/water mengsel wordt vervolgens
ingedampt, waarbij weer geconcentreerd zwavelzuur ontstaat dat wordt
teruggeleid in de reactor van stap 1a.
2c. Vervolgens worden er aan de gel kristalletjes toegevoegd, waardoor
zuiver titaandioxide kan kristalliseren.
Groene Chemie
60
Stap 3 Het drogen
Het titanium bevattende product wordt gedroogd in lange, draaiende ovens
bij een temperatuur tussen de 200 en 300 °C. Wanneer het water is
verwijderd, wordt de temperatuur langzaam verhoogd. Bij 480 °C beginnen
de kristalletjes te groeien. Wanneer het eindproduct anataas moet zijn, is de
eindtemperatuur maximaal 850 °C, voor rutiel 930 °C.
De reactievergelijking luidt: TiO 2 .nH2O  s   TiO2  s   n H2O  g 
Stap 4 Nabehandeling
Na afkoelen wordt het product gemalen en verder klaargemaakt voor de
bedoelde toepassing.
Figuur 8: anataas
Bij het sulfaatproces kunnen zowel anataas als rutiel worden bereid. Voor
fijn aardwerk en mooi papier wordt anataas gevraagd.
Afvalstromen
• Afhankelijk van de uitgangsstof wordt er per ton titaandioxide ongeveer
8 ton verdund zwavelzuur geproduceerd. Dit kan weer geconcentreerd
worden om te hergebruiken of het kan gebruikt worden om gips te
maken.
• Er wordt per ton titaandioxide ongeveer 2,5 ton ijzer(II)sulfaat
geproduceerd.
Figuur 9: rutiel
PRODUCTIEPROCES II: Het chlorideproces
Het chlorideproces is een continu proces en is van recentere datum dan het
sulfaatproces. Het totale rendement van het chlorideproces is 85 %. Dit
betekent dat de praktische opbrengst slechts 85 % is van de theoretische
opbrengst.
Hieronder het chlorideproces in stappen.
Stap 1 Reactie van ilmeniet met cokes
Het ilmeniet wordt met cokes verhit tot boven de 1600 °C. Hierdoor treedt
een reactie op, waarbij titaandioxide, vloeibaar ijzer en koolstofdioxide
ontstaan volgens:
2 FeTiO3  s   C  s   2 Fe  l   2 TiO 2  s   CO2  g 
Het vloeibaar ijzer wordt afgetapt en het CO2 wordt afgevoerd.
Het TiO2 is niet voldoende zuiver om verwerkt te kunnen worden, omdat het
is verontreinigd met allerlei andere metaalionen. Hierdoor moeten nog een
aantal stappen worden doorlopen.
Stap 2
Het product wordt verhit in aanwezigheid van chloorgas en cokes.
De exotherme reactie die bij 950 °C optreedt is:
Groene Chemie
61
TiO2  s   2 Cl2  g   C  s   TiCl4  g   CO2  g 
Het gasvormig mengsel bevat metaalchloriden, koolstofdioxide en andere
verontreinigingen.
Stap 3
Het mengsel wordt afgekoeld om de onzuiverheden met een lager kookpunt
af te scheiden en ook het CO2 wordt afgevoerd.
Stap 4
Het zuivere TiCl4 wordt met zuurstofgas verbrand rond de 1000 °C om
ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk TiCl4 verbrandt. Er wordt zuiver TiO2
gevormd en er ontstaat chloorgas dat gerecirculeerd kan worden voor
stap 2.
De reactievergelijking luidt:
TiCl4  g   O 2  g   TiO2  s   2 Cl2  g 
Stap 5 Nabehandeling
Het TiO2 kan vermalen worden tot de juiste korrelgrootte. Eventueel,
afhankelijk van de toepassing, kan het een oppervlaktebehandeling
ondergaan.
Afvalstromen
• Bij de reiniging van het TiCl4 ontstaan per ton ongeveer 0,7 ton
bijproducten. De bijproducten zijn in het algemeen metaalchloriden.
Deze kunnen meestal niet gebruikt worden en worden of in oplossing
geloosd, geneutraliseerd of zelfs als afval begraven.
• Het chloor kan teruggewonnen worden en weer gebruikt worden.
Bijlage 1
Vormingswarmten (298 K, p0)
FeTiO3
∙105 J mol-1
- 12,38
TiCl4
- 8,60
FeSO4
- 9,28
FeSO4∙7H2O
- 30,1
FeO
- 2,67
TiO2 (anataas)
- 9,38
TiO2 (rutiel)
- 9,44
Groene Chemie
62
5.3 Eindopdracht Adipinezuur productie
a. Maak van het door jullie gekozen proces een blokschema.
b. Geef de totale reactievergelijking van het proces.
c. Vul onderstaande tabel verder in. Vergelijk beide processen en
formuleer je advies.
Principe
1. Preventie
• Is er sprake van vervuiling?
• Zijn bij de recycling extra processtappen nodig?
2. Atoomeconomie
• Bereken de atoomeconomie.
• Bereken de E-factor.
• Beredeneer de Q-factor.
• Bereken voor een jaarproductie van 170.000 ton hoeveel
ton cyclohexanol + HNO3 /cyclohexeen + H2O2 per dag moet
worden aangevoerd. Neem aan dat de fabriek 365 dagen
draait.
• Bereken hoeveel vrachtwagens/ binnenvaartschepen per
dag nodig zijn voor de aanvoer van grondstoffen en de
afvoer van titaandioxide en het afval.
3. Minder gevaarlijke chemische
productiemethode
• Zijn er gevaarlijke stoffen betrokken bij het proces?
4. Ontwikkelen van minder schadelijke chemische
stoffen
5. Veiliger oplosmiddelen
6. Energie efficiënt ontwerpen
• Vinden de processen bij hoge temperatuur plaats?
• Bereken de reactie-energie in kJ mol-1. In bijlage 1
achteraan de opdracht vind je informatie over de
vormingswarmten van de stoffen.
• Bereken de reactie-energie in kJ per ton product.
7. Gebruik hernieuwbare grondstoffen
8. Reacties in weinig stappen
• Tel aantal reactie- en zuiveringsstappen.
9. Katalyse
10. Ontwerpen met het oog op afbraak
11. Preventie milieuverontreiniging
• Denk aan uitstoot van stoffen
12. Minder risicovolle chemie
Route 1
Route 2
Toelichting
Groene Chemie
63
5.4 Adipinezuur productie
Er wordt jaarlijks wereldwijd ongeveer 2 miljard ton adipinezuur
geproduceerd. De systematische naam voor adipinezuur is
hexaandizuur. De stof komt voor als witte kristal-len die slecht
oplosbaar zijn in water.
Eigenschappen
Figuur 10: grootverpakking
adipinezuur
Adipinezuur
Eigenschappen
Molecuulformule
C6H10O4
Structuurformule
OH
O
C
CH2
CH2
O
Figuur 11a
Systematische naam
Hexaandizuur
Triviale naam
Adipinezuur
Molaire massa
146,1 g mol-1
Kleur
Wit
Dichtheid
1,36∙103 kg m-3
Smeltpunt
152 ºC
Oplosbaarheid
Slecht
E-nummer
E 355 (zuurgraadregelaar)
CH2
CH2
C
OH
Toepassingen
Adipinezuur is één van de uitgangsstoffen voor de bereiding van nylon. Dit is
de voornaamste toepassing van adipinezuur. Adipinezuur wordt ook als
weekmaker toegevoegd aan plastics om eigenschappen zoals buigzaamheid
en veerkracht te verbeteren.
Figuur 11b
Adipinezuur is een natuurlijk zuur in bieten- en suikerriet sap. Als E355
wordt het gebruikt als zuurgraadregelaar en voor het aroma. Het wordt ook
aan gelatine toegevoegd, omdat adipinezuur ervoor zorgt dat het geleren
(hard worden) van het gerecht sneller gaat en er tevens voor zorgt dat het
gerecht minder snel bederft. Het komt in zeer veel voedselproducten voor,
zoals ijs, puddingen, dranken en fast food.
Groene Chemie
Figuur 11a, b en c:
toepassingen van adipinezuur
64
Figuur 12: overzicht toepassingen adipinezuur
Verbruik adipinezuur
Om een indruk te geven van het gebruik van deze witte kristallijne stof, de
jaarlijkse productie van adipinezuur omvat 2,5 miljard ton.
Productiemethoden
Oorspronkelijk werd adipinezuur bereid uit verschillende soorten vetten,
waarin adipinezuur als vetzuur voorkwam.
Tegenwoordig wordt adipinezuur op grote schaal industrieel vervaardigd via
de oxidatie van cyclohexanon/ cyclohexanol met salpeterzuur. Men doet veel
onderzoek naar een methode om adipinezuur via een andere weg te
bereiden met behulp van waterstofperoxide.
PRODUCTIEPROCES I: De productie van adipinezuur uit
cyclohexanol met behulp van salpeterzuur
Het cyclohexanol dat als beginstof wordt gebruikt om adipinezuur te
synthetiseren is meestal afkomstig van benzenol (fenol), dat wordt
gehydrogeneerd met H2 tot cyclohexanol. Fenol is afkomstig uit de aardolie
industrie.
Het rendement van productieproces I bedraagt 80 %.
Het productieproces wordt in stappen besproken.
Stap 1 De synthese van cyclohexanon
Cyclohexanol reageert met behulp van een overmaat salpeterzuur tot
cyclohexanon. Hierbij ontstaat ook salpeterigzuur.
H2O
(reactie 1)
Groene Chemie
65
In molecuulformules: C6H12O  HNO3  C6H10 O  HNO 2  H2O
Stap 2 De synthese van 1,2-cyclohexaandion
De producten en de overmaat salpeterzuur worden samen in de volgende
reactor ingeleid.
In deze reactor wordt het cyclohexanon omgezet in cyclohexaan-1,2-dion.
H2 O
2
2
(reactie 2)
In molecuulformules: C6H10O  2 HNO3  C6H8O 2  2 HNO 2  H2O
Stap 3 De synthese van adipinezuur
De producten en de overmaat salpeterzuur worden samen in de volgende
reactor ingeleid. In deze reactor wordt het cyclohexaan-1,2-dion omgezet in
hexaandizuur (adipinezuur). Dit gebeurt bij een hoge temperatuur in een
buisreactor waarin vanadium als katalysator geadsorbeerd is aan de wand.
O
OH
O
+ HNO3
+ H2O
O
O
+
HNO2
OH
(reactie 3)
In molecuulformules: C6H8O 2  HNO3  H2O  C6H10O 4  HNO 2
Stap 4 Het afscheiden van onzuiver adipinezuur.
De vloeistof met salpeterzuur, salpeterigzuur en het adipinezuur met
verontreinigingen wordt gefiltreerd, waarbij het onzuivere adipinezuur wordt
afgescheiden. Het filtraat met HNO2 en HNO3 wordt gevoerd naar een
reactor, waarin HNO2 wordt omgezet in HNO3.
Stap 5 Het terugwinnen van salpeterzuur uit salpeterigzuur
In een complex proces wordt HNO2 onder toevoer van zuurstof omgezet in
salpeterzuur (HNO3) en NO volgens:
9 HNO2  3 O 2  7 HNO3  2 NO  H2O
Zo ontstaat er een vernuftig systeem om het product salpeterigzuur (HNO2)
weer om te zetten in salpeterzuur (HNO3) en het salpeterzuur te recyclen.
Het NO-gas wordt afgevangen
Stap 6 Herkristallisatie van adipinezuur
In deze laatste stap wordt het onzuivere adipinezuur gezuiverd door een
herkristallisatie.
Groene Chemie
66
Opmerking
De investeringskosten van deze synthese van adipinezuur zijn hoog, omdat
door het corrosieve karakter van salpeterzuur er reactoren van roestvrij staal
of van titanium moeten worden gebruikt.
PRODUCTIEPROCES II: De productie van adipinezuur met behulp
van waterstofperoxide
Om het werken met salpeterzuur te vermijden, heeft men een route
ontwikkeld waarbij adipinezuur direct kan worden gevormd door reactie van
cyclohexeen met waterstofperoxide. Cyclohexeen is afkomstig uit de aardolie
industrie. Het rendement van het totale proces bedraagt 90 %.
Het productieproces wordt in stappen besproken.
Stap 1 Reactie
Een mengsel van cyclohexeen en 30 % waterstofperoxide wordt samen met
een katalysator gedurende 8 uur in lucht geroerd bij een temperatuur tussen
de 75 en 90 °C.
De katalysator bestaat uit natriumwolframaat, Na2 WO 4 en

 C8H17 3 NCH3  HSO 4 , een quaternair ammoniumzout. Deze

katalysator is speciaal geschikt om de twee slecht mengbare stoffen
waterstofperoxide en cyclohexeen toch in contact met elkaar te kunnen
brengen. De katalysator heeft namelijk een polaire binnenkant en een
apolaire buitenkant. Er ontstaat een emulsie.
De reactie die verloopt, is als volgt:
4 H2O2
+ 4 H2O
In molecuulformules:
C6H10  4 H2O2  C6H10 O4  4 H2 O
Na2 WO4

 C8H17 3 NCH3  HSO4 
Bij deze omstandigheden wordt 93 % van het cyclohexeen en
waterstofperoxide omgezet.
Stap 2 Opwerking
2a. Afscheiding van onzuiver adipinezuur door filtratie. Het filtraat wordt
terug gevoerd naar de reactor
2b. Het onzuivere adipinezuur wordt gewassen met koud water.
2c. Het zuivere adipinezuur laat men vervolgens gedurende 12 uur drogen
aan de lucht bij een lage temperatuur.
Groene Chemie
67
Recent onderzoek
Op dit moment is men bezig met onderzoek naar de vervanging van het
dure  C8H17 3 NCH3  HSO 4 door eenvoudige organische zuren als
oxaalzuur of pentaandizuur.
Dit onderzoekt levert tot nu toe een goed resultaat wat betreft de opbrengst
van het hexaandizuur.
Ook is men bezig om de mogelijkheid tot recycling te onderzoeken en ook of
het mogelijk is om waterstofperoxide te vervangen door zuurstof.


Bijlage 2
Vormingswarmten (298 K, p0)
∙105 J mol-1
Cyclohexeen
- 0,388
Cyclohexanol
- 3,500
Cyclohexanon
- 2,721
Cyclohexaan-1,2-dion
- 4,480
Hexaandizuur
- 10,08
H2O2(l)
- 1,88
H2O2(l)
- 2,86
HNO3(aq)
-2,075
HNO2(aq)
-1,193