Preek 2. Roepingenzondag Rom12,1

Lezing: Romeinen 12:1-10
Verkondiging – Roeping – stel je in Zijn dienst
(met dank aan Mark Rietkerk voor het beschikbaar stellen van deze preek)
Een keer per jaar is er een oproep door de NGP. Dat is de plek waar mensen die
predikant willen worden in de Nederlands Gereformeerde kerken worden opgeleid.
Voor een soort van ‘roeping-zondag’. Een zondag waarin er specifiek aandacht
wordt besteed aan roeping.
En dan bedoelen zij natuurlijk – en dat mag – want er zijn altijd predikanten nodig
– denk eens na of een studie theologie wat voor je is. Die oproep geef ik dan bij
deze ook eens door. Is het iets voor je? Als je een studie moet kiezen – maar kan
later ook nog (denk aan mijzelf – kan dus ook op verschillende locaties).
Maar roeping is niet alleen voor predikanten – al is het merkwaardig genoeg dan
dat hier vaker over wordt gesproken.
Roeping is breder.
RijnWaarde ‘roept’ in zekere zin ook. Zo zagen en hoorde we niet al te lang
geleden Lisette vragen om medewerkers bij de kidstijd. En kon je al horen – en in
de nieuwsflits lezen dat ook in het kernteam twee mensen aftreden – Ankie,
diaconie/RijnCare, Jenny, missionaire activiteiten.
En zo zijn er nog veel meer taken die we met elkaar vervullen – om deze
gemeenschap met elkaar vorm en inhoud te geven.
Ook hier. Denk er eens over na. Bid ervoor. Spreek er met elkaar over. Kijk om je
heen. Soms zie je gaven en talenten beter bij een ander dan bij je zelf.
Ook een roeping dus.
Maar zelfs hier – bij het kerkenwerk houdt roeping niet op. In zekere zin zijn we
allemaal geroepen – voor het werk in Gods koninkrijk. En dat koninkrijk van God is
breed. Dat is elk plekje waar iets van God zichtbaar is en wordt. Waar zijn kracht
doorbreekt en dingen herstelt. Daar waar hij ons voor wil gebruiken.
Ik wil nu eens vanuit Bijbels perspectief naar roeping kijken. En mijn stelling
daarbij is dus deze: wij zijn allemaal geroepen. God doet een beroep op ieder van
ons. Niet om allemaal predikant te worden. Maar misschien sommige wel. Niet om
Page 1 of 10
allemaal bij de kidstijd of in het kernteam plaats te nemen. Maar zeker sommige
wel.
Maar God heeft voor iedereen een plekje. Daar waar jij je talenten en door God
gegeven gaven mag inzetten. De vraag aan ons: waar? En hoe?
Ik lees daartoe met jullie een stukje uit de brief van Paulus aan de gemeente in
Rome. Romeinen 12, vers 1-10.
1 Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om
uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen, want
dat is de ware eredienst voor u. 2 U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld,
maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God
van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is.
3 Met een beroep op de genade die mij geschonken is, zeg ik u allen dat u zichzelf
niet hoger moet aanslaan dan u kunt verantwoorden, maar verstandig over uzelf
moet denken. Denk overeenkomstig het geloof, dat is de maatstaf die God u heeft
gegeven. 4 Zoals ons ene lichaam vele delen heeft en die delen niet allemaal
dezelfde functie hebben, 5 zo zijn we samen één lichaam in Christus en zijn we,
ieder apart, elkaars lichaamsdelen. 6 We hebben verschillende gaven,
onderscheiden naar de genade die ons geschonken is. Wie de gave heeft te
profeteren, moet die in overeenstemming met het geloof gebruiken. 7 Wie de gave
heeft bijstand te verlenen, moet bijstand verlenen. Wie de gave heeft te
onderwijzen, moet onderwijzen. 8 Wie de gave heeft te troosten, moet troosten.
Wie iets weggeeft, moet dat zonder bijbedoeling doen. Wie leiding geeft, moet dat
doen met volle inzet. Wie barmhartig voor een ander is, moet daarin blijmoedig
zijn.
9 Laat uw liefde oprecht zijn. Verafschuw het kwaad en wees het goede
toegedaan. 10 Heb elkaar lief met de innige liefde van broeders en zusters en acht
de ander hoger dan uzelf.
Tot zover het woord van God. Uit de brief van Paulus.
Daar waar Paulus een beroep op ons doet. Als een soort conclusie van alles wat hij
ervoor heeft gezegd (valt wat weg in NBV). Wat eigenlijk met één woord kan
worden samengevat: Pasen.
En Pasen hebben we net weer gevierd.
Page 2 of 10
We stonden stil bij het lijden en Jezus en sterven. En vierden zijn opstanding. En
daarmee vierden we dat God doet wat hij belooft. Hij wil deze wereld herstellen.
En begint bij ons. Door het offer wat Jezus bracht zijn wij vergeven van alle zonde.
Er is geen wet die wij kunnen houden of breken die daar wat aan kan veranderen.
Zegt Paulus ongeveer in de eerste 11 hoofdstukken. Wij zijn vrij – vrijgesproken in
Christus.
God gaf zijn eniggeboren zoon voor ons. En hiermee ben jij losgemaakt van alle
zonde die je leven kan beheersen.
Losgemaakt. Vergeven.
…
Af en toe moeten we dit weer even tot ons laten doordringen. We worden zo vaak
nog beheerst door die zonden. Ze drukken op ons. Maar Paulus richt ons weer op
Jezus. Kijk wat Hij deed. Geloof in zijn offer. En dan ben je vrij!
…
Dat voelt misschien niet altijd zo – maar het is zo! Een feit! Het geloof in wat Jezus
deed redt je. Heel nadrukkelijk spreekt Paulus in dit stuk ons verstand –ons
denken aan. Sla dat daar maar weer telkens in je op.
Dat is de barmhartigheid van God – die Paulus hier benoemt.
Door zijn barmhartigheid - in de opstanding van Jezus is Gods koninkrijk gekomen.
Die plek waar Gods kracht doorbreekt om die bevrijding en genezing die wij
hebben ontvangen – ook te laten uitwerken in de breedte van Gods schepping. In
alle aspecten van onze leven. In onze gezinnen – op school – op ons werk – in de
buurt – noem maar op.
Overal is God koning – en mogen wij iets van zijn glorie laten zien. Zijn dienaar
zijn.
Wij zijn vrij in Jezus. En als dat door dringt (ik hoef niets te verdienen, ik heb alles
ontvangen) – en nu wordt Paulus een soort Johan Cruijff – is er maar een ding
logisch: Stel jezelf in dienst van hem.
Wat dat is de ware eredienst – lezen.
‘Dat is logisch’.
Page 3 of 10
Het letterlijke Griekse woord dat Paulus hier gebruikt: logikos. Vertaald als ware –
je ware eredienst – wat is de beste dienst voor God: je als offer in zijn dienst te
stellen.
“Stel jezelf als een levend – heilig en God welgevallig offer in zijn dienst”
Dat is de logische conclusie van Paulus.
Levend; misschien beter vertaald als levendig. Iets wat blijft bewegen. Met
andere woorden: wordt geen dooie pier. Die wel door de bewegingen gaat, maar
als een soort automatisme. Actief – niet passief.
Kan het geloof soms wel worden. Je weet het ergens. Je bent er mee opgegroeid.
Je zal ook zeker niet zeggen dat je niet meer gelooft. Je zit hier ook regelmatig –
misschien wel elke week. Maar het raakt je niet – niet dagelijks. Het wordt een
sleur. Een verplichting. En langzamerhand vraag je je af wat je er aan hebt. Wat je
ermee moet. En is het alles behalve levend.
Dan wordt het moeilijk om dit offer te zijn. Je houdt het namelijk niet vol.
Wees een levend offer.
Heilig ook. Dat wil zeggen apart gezet. Uitgekozen. Dat is de meest favoriete
woord van Paulus voor de gelovigen. Kijk maar hoe hij zijn brieven begint. ‘Aan de
heiligen van…’ Waar dan ook. God heeft jou gewild. Heeft jou gekozen. Heeft je
apart gezet. Heeft een plan – een taak voor jou in gedachten. Je bent hier voor
een reden. Om te dienen in Zijn Koninkrijk. Voor iedereen is daar een plaats. En
een taak.
Je bent een heilig offer.
En een God welgevallig offer. Niets minder dan dat God er zelf plezier aan beleeft –
aan alles wat we voor Hem mogen doen.
“Stel jezelf als een levend – heilig en God welgevallig offer in zijn dienst”
Want dat is logisch!
Maar hoe doen we dat? Want dat is vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Nu – Paulus gaat verder in vers 2 over het hoe. Eerst vanuit hoe het niet moet:
Pas jezelf niet aan aan deze wereld.
Page 4 of 10
Altijd een beetje oppassen als de Bijbel spreekt over ´de wereld´. Want uit de
context moet je afleiden wat wordt bedoelt.
Soms is de wereld de fysieke plaats om ons heen. Die God heeft gemaakt. Daar
waarin wij actief kunnen en moeten zijn. Waar wij van mogen genieten. En waar
we aan Gods koninkrijk mogen werken. En is de wereld dus iets positiefs.
Maar in die wereld zit ook veel gebrokenheid. Veel dingen die zich bij God vandaan
bewegen. Die niet met God rekening houden. Deze wereld die voorbij zal gaan,
zegt Johannes in een van zijn brieven (1 Joh 2:17). En dan wordt de wereld iets
negatiefs.
Een wereld die heel hard aan ons kan trekken. Op allerlei vlak. Met zijn
verleidingen van rijkdom, gemak, eer en valse ambitie. Met zijn boosheid,
egoïsme, geruzie en zedeloosheid.
Hoe vaak krijg ik niet per mail of post van die reclames voor loterijen. Allemaal
mooi verpakt. Als je mee doet – is het voor het goede doel. Ja, natuurlijk….
Mensen spelen mee omdat ze de natuur in Afrika willen beschermen of weet ik
veel dat.
Als dat zo is – maak dan het bedrag gelijk over naar zo’n organisatie. Hebben ze
veel meer aan.
Ik zeg niet dat geld of zo per definitie slecht is. Maar het kan je trekken. Het kan
je weghalen bij God. Pas je niet aan aan deze wereld – waarschuwt Paulus. Laat je
niet in met de aantrekkingskracht van de wereld. De welvaart en het comfort.
Uiteindelijk leidt het je op de brede weg – waar Jezus in de Bergrede ook al voor
waarschuwde.
Wat dan wel?
Wel – zo houdt Paulus voor – verandering begint ergens van binnen. “Verander
door uw gezindheid te vernieuwen” – lazen we.
Ietwat lastig zin in het Grieks. Letterlijk staat hier: laat je vernieuwen door de
verandering van je verstand. De metamorfose (letterlijk) van je denken.
Echte verandering begint van binnen. Niet aan de buitenkant. Niet in de wereld.
Niet uiterlijk.
Page 5 of 10
Maar van binnen.
Want dat is wat een metamorfose betekent. Een verandering van binnen uit.
Paulus gebruikt deze term nog een keer elders – in zijn brief aan de Korintiërs (2
Kor 3:18). Waar hij deze metamorfose van de ook beschrijft die zich voltrekt door
de Geest van de Heer.
De Heilige Geest die Zijn werk doet in de harten van mensen. Om daarvandaan
ons denken – ons verstand te veranderen. Want daar zit ons commando centrum.
De plek waar je gedachten, gevoelens, houding en beslissingen vandaan komen.
Dat gaat niet helemaal vanzelf. Daar zijn we zelf wel bij.
Want waar richt je je op? Waar steek je je tijd en energie in? Maak je ruimte om je
ook op God te blijven richten? Dit is een dagelijks proces. Door Jezus wordt
duidelijk dat je je vroegere levenswandel moet opgeven – zegt Paulus in Efe 4 (2124). De oude mens – de wereld hier – moet je afleggen. En je geest en je denken
voortdurend vernieuwen. Om zo de nieuwe mens aan te trekken – die naar Gods
wil gemaakt is.
Deze metamorfose vraagt dus iets. Een dagelijks proces. Tijd nemen om je op God
te richten. Lezen in Zijn woord. Tijd voor gebed. Samenkomen met anderen voor
aanbidding en onderwijs.
Heel rationeel verhaal van Paulus hier. Geen zijig gevoelsgebeuren hier. Van je
moet je goed voelen – je moet het ervaren.
Nee: gebruik je hersens.
Daar zit de motor van wie jij bent en wat je doet. En richt je met dit verstand op
wat God deed, doet en zal doen.
Helemaal in lijn met wat we ook Jezus al hoorde vertellen in de Bergrede. De wet
van Jezus. Vorm die gemeenschap – in Christus. Luister. Spreek elkaar aan. Maak
de juiste keuzes. Dien elkaar.
En zo zul je ontdekken wat God van je wil en wat goed, volmaakt en hem
welgevallig is.
Dat is een belofte.
Als wij ons richten op God – als we ons van binnen openstelling om Zijn Geest ons
te laten veranderen – dan zul je ontdekken wat God van jou wil.
Page 6 of 10
Dat kan best wel eens zoeken zijn. Want letterlijk staat er iets van ‘door te testen
kan je onderscheiden wat Gods wil is. Dat betekent dus ook maar eens gewoon
gaan doen. Stappen zetten. En in dat gaan ontdek je meer en meer van God.
Ik zie hier ook wat van het levende in – dat we al eerder aanhaalde. Levend is ook
beweging. Uitstappen. Met elkaar. Constant gericht blijvend op Gods woord – in
gebed – in openheid en transparantie naar elkaar toe. Zo zijn we allemaal
geroepen ons te stellen in zijn dienst. Als offer – dat God welgevallig is.
De eerste 2 verzen van Romeinen 12 hier – de kern van dit stuk. Omdat Jezus is
gestorven en opgestaan hebben wij een positie gekregen. In Christus zijn wij Gods
onvoorwaardelijk geliefde kinderen. En daarom mogen en kunnen we hem dienen
in Zijn koninkrijk. Als levende, heilige hem welgevallige offers.
Dat gaat niet vanzelf. Daartoe moeten we ons blijven richten op Hem. En belooft
hij ons te vullen met Zijn Geest. Zodat we ook kunnen doen – wat Hem welgevallig
is. Dat is een belofte.
De kern.
(Tijd?)
En dan komt Paulus nog met een aantal – ik noem het randvoorwaarden.
Aanvullingen. Voorbeelden. Niet onbelangrijk overigens.
Zo zegt Paulus – als we gaan – ons presenteren als dat levende, heilige, God
welgevallige offer – blijf dan wel bescheiden. Kernwoord van een Christen. (Heeft
te maken met identiteit – uitleggen)
Mooi. Sla jezelf niet hoger aan dan die ander. Niet hoger ‘ dan je kunt
verantwoorden’ zegt Paulus.
En dat gaat twee kanten op. Want we zijn allemaal verschillend. Velen delen heeft
het lichaam zegt Paulus hier. En het ene deel kan het een beter dan de ander. Daar
is an sich niets mis mee. Maar blijf bescheiden. Dat er geen hiërarchie hierin
ontstaat of zo. Van ik kan het beter – en ben dus eigenlijk ook wel wat beter. Kan
heel onbewust erin sluipen.
Heeft er mee te maken dat we ons kunnen en doen gaan koppelen aan ons zijn.
Daarom dat Paulus 11 hoofdstukken heeft gewerkt aan het feit dat we zijn In
Page 7 of 10
Christus. Allemaal. Daar ligt onze identiteit. Die verandert niet door wat we wel of
niet doen.
Blijf dus bescheiden in het doen. Denk verstandig over jezelf.
Niet te veel.
Maar ook niet te weinig. De andere kant. O – ik kan niet zoveel. Die ander kan dat
zoveel beter. Laat die het maar doen – want als ik het doe wordt het vast niets.
Ook hier geldt: denk verstandig over jezelf. Laat je innerlijk weer aanraken door
Jezus. Je bent zijn geliefde kind. Hoger kan je niet worden. En vanuit die positie
mag je meedoen. Ja – wordt je ingeroepen om je in te zetten. Allemaal met eigen
gaven en talenten.
Zoals een lichaam vele delen heeft – zo ook de gemeente. En samen vormen we
een eenheid. Een lichaam in Christus. Ieder apart – maar we zijn elkaars
lichaamsdelen.
We hebben verschillende gaven – maar met elkaar mogen we elkaar aanvullen en
Christus dienen.
Gaven – onderscheiden naar de genade die ons gegeven is. Apart zinnetje. Paulus
noemt het twee keer. Een keer voor zichzelf: ik vertel dit met ‘een beroep op de
genade die mij is geschonken’. En wij hebben allemaal gaven – naar de genade die
ons is geschonken. (alles wat we hebben is genade)
En wat Paulus zegt is – het is ons gegeven. Aan iedereen. In onze metamorfose
komt dat mee. De genadegaven van God. Die heel divers zijn. Paulus noemt er
hier een stuk of 7. Maar elders weer andere. Deze lijst is onbeperkt. God geeft het
aan de gemeente – om als lichaam te functioneren in Zijn koninkrijk.
Al deze verschillende gaven – zijn aan ons geven. En ook nog eens aan een ieder
van ons. Niet de een wel – en de ander niet. Ja – wel verschillend. We hebben niet
allemaal dezelfde functie – maar we hebben wel allemaal een functie.
En Paulus zegt dus eigenlijk dit: er zijn geen werkelozen Christenen. Er
zijn geen passieve gelovigen. Niemand is lid van of komt naar de kerk alleen maar
‘om zijn batterijen weer op te laden’. Om dan weer naar huis te gaan en te leven
hoe jij het wilt.
Integendeel. Als je naar de kerk komt moet je vraag zijn: hoe kan ik dienen? Hoe
kan ik mijn gegeven gaven inzetten?
Page 8 of 10
Je bent hier niet om te worden bediend – maar om te dienen.
Jezus kwam niet om gediend te worden – maar om te dienen en zijn leven te
geven als losgeld voor velen (Mar 10:45).
Ik heb nog wel een uitdagende stelling voor je: je kan niet geloven – je kan Jezus
niet volgen, als je naar de kerk komt om passief te blijven en bediend te worden –
maar niet te dienen.
Geloven is als een avontuur. Jij hebt iets unieks gekregen. Ergens is er een vraag
naar die unieke gave van jou. Ergens ben jij nodig – wellicht bij iemand die alleen
jij kan bereiken. En gaat dat niet gebeuren als jij je niet inzet.
Als je denken wordt vernieuwd – doordat jij ziet wat God voor jou heeft gedaan –
dan kan je niet meer passief zijn. Dan wordt je een levend heilig offer voor Hem.
En doe dat in de liefde. Heb elkaar lief met de innige liefde van broeders en
zusters.
De benzine die het draaiende houdt. Die het ook werkbaar houdt. De liefde
aangewakkerd door de Heilige Geest. Die ons constant blijft wijzen op Hem die ons
al altijd heeft liefgehad.
Deze liefde vergaat nooit. Al kunnen we alles met elkaar wat we verzinnen – als
we de liefde verliezen is het niets. Want het is die liefde die vol goedheid is.
Geduldig. Zonder jaloezie of nijd.
Soms overzien we het niet. Snappen we niet hoe alles gaat. Maar de liefde zal
blijven bestaan.
De liefde zichtbaar geworden in Jezus. Hij die vanuit liefde zich gaf voor ons.
Het is uiteindelijk Zijn liefde die ons roept. Allemaal. Om ons te stellen in zijn
dienst.
Zullen we bidden?
Page 9 of 10
Thema: Roeping – stel je in Zijn dienst
Programma overzicht 3 april 2016
Spreker: Mark Rietkerk
Focus: Preek
Wat?
Muziek voor de dienst
Zingen: Sela – Breng ons samen - https://youtu.be/a8LcePfI6Hs
Welkom
Votum en groet
Zingen: TPP 133 - Daar is het leven goed
Gebed
Kidstijd: Emmaüsgangers
Zingen: Ik ken je wel https://www.youtube.com/watch?v=DzTzH9OHdYo
Zingen:
Opw 008 – We are one in the spirit
https://www.youtube.com/watch?v=xGD_BFSf90c
Opw 705 - Toon mijn liefde
Opw 648 – Levende offers - https://youtu.be/k8sgv_cqb-o
Wie?
CD
Lezen: Romeinen 12:1-8
Verkondiging: Roeping – stel je in Zijn dienst
Zingen: Opw 378 – Ik zal jou van harte dienen
Gebed
Mededelingen
Collecte voor Missionair
Slotlied: Opw 764 Zegekroon
Zegen
Page 10 of 10