[gemeente] [stap 1] (dia 1) Wie beseft hoe ver zijn lijden reikt? Hij

[gemeente]
[stap 1]
(dia 1) Wie beseft hoe ver zijn lijden reikt?
Hij doorstaat de diepste eenzaamheid;
Jezus, het lam van God.
Aan het kruis sterft Jezus onze dood,
draagt mijn lijden, wordt daar deelgenoot,
deelt mijn gebrokenheid.
Hij voert voor mij de strijd.
Niet eenzaam zal ik verder gaan,
want in hem is nieuwe kracht.
Hoe zwaar mijn leven hier ook is;
het is door hem volbracht!
In dit leven ben ik niet alleen;
Jezus draagt mij door de moeiten heen.
(dia 2) Zal door de strijd en pijn
de overwinnaar zijn.
Sela, Door hem volbracht
[stap 2]
(dia 3) Vanmiddag gaan we verder met het uitdiepen van het thema eenzaamheid.
En laat ik nu eerst benoemen dat er ook eenzaamheid is die prettig is.
(klik) Misschien gebruik je liever het woord alleen.
Er zijn momenten dat je liever alleen bent.
Dingen die je liever alleen doet.
Tijd voor jezelf.
Heerlijk kan dat zijn!
Het huis voor jezelf alleen hebben.
Het bureau tegenover je even leeg.
Een wandeling maken, alleen met de hond.
Noem maar op.
(klik) Denk ook aan wat genoemd wordt ‘stille tijd.’
Tijd voor jou en God.
De rust om bijbel te lezen.
De rust om te bidden.
Een lied kunnen zingen.
Of een kaars branden.
Bij God zijn.
Wat kan dat heerlijk zijn.
Vrede geven.
(klik) Alleen zijn betekent nog niet eenzaam zijn.
Alleen zijn kan het moment zijn om op te laden.
1
Hoewel, deze zin heb ik van een weduwnaar:
Alleen zijn is niet hetzelfde als eenzaam zijn.
(dia 4) Hij zegt er niet bij dat alleen zijn in zijn geval altijd een pretje is.
Alleen is maar alleen.
Het verlies van je wederhelft grijpt heel diep in.
Toch, zegt hij, alleen is nog niet hetzelfde als eenzaam.
Je mag wel om me denken.
Graag!
Je hoeft me niet te beklagen.
Behandel me niet als zielenpoot.
Goed om te onthouden.
[stap 3]
(dia 5) Bij mijn voorbereiding merkte ik dat er een glijdende schaal is.
Van alleen naar eenzaam.
Ik las over de behoefte van iemand om alleen te zijn.
Want daar kan ik mezelf zijn.
Hoef ik niks.
Dat is veilig en vertrouwd.
Dan kan ik niet bezeerd worden.
Bijna iedereen zal dit herkennen.
Tegelijk proef je de afweer.
Dit is ook een stukje zelfbescherming.
Vervolgens las ik over de andere gevoelens van deze persoon.
Strijd met God, met mensen, met het leven.
Verdriet, boosheid, teleurstelling.
Onbegrip, onmacht.
Tekort schieten, je schuldig voelen.
Je nutteloos voelen, minderwaardig.
Niet meer verder kunnen/ willen.
Of wat te denken van iemand die bij zichzelf zegt:
‘Ik ben de enige die mezelf begrijpt.’
Velen van ons zullen daarvan wel iets herkennen.
Zo’n moment dat je beseft: dit kan ik niet goed uitleggen.
Ze snappen het niet, ze snappen me niet.
Dat is een moment.
Maar als het een levenshouding wordt.
Dan kun je zeggen en uitstralen dat je liever alleen bent.
Maar ik vraag je: of ben je toch eenzaam?
Kortom, er is een prettig alleen zijn.
Dan ben je zeker niet eenzaam.
Er is ook alleen zijn dat bepaald geen pretje is.
Dan nog hoef je niet eenzaam te zijn.
En tenslotte is er een behoefte om alleen te zijn die grote eenzaamheid verraadt.
2
[stap 4]
Ik wil graag de overstap maken naar het bijbelgedeelte.
Een bemoedigend gedeelte.
Het motiveert, vind ik.
Het motiveert je als je worstelt met eenzaamheid.
Het motiveert ook als je iemand anders ermee ziet worstelen.
Als je je afvraagt, als je je samen afvraagt: wat kunnen we doen?
Wat kunnen we betekenen?
Met die vraag in gedachten kijken we naar Jezus Christus.
We luisteren wat hij in zijn Woord en door zijn Geest te zeggen heeft.
(dia 6) Vanmiddag lezen we net als vanmorgen Romeinen 6.
En ik zei al: het gaat hier over het verlaten van de gevangenis.
Paulus sprak over zonde en dood.
En ik heb het betrokken op eenzaamheid.
Op Gods tijd kwam Jezus Christus om mensen van hun ellende te bevrijden.
Hij kwam zelf in de gevangenis en opende de deur van binnenuit.
Door zijn lijden en dood vernietigde hij de macht van de zonde en het kwaad.
Door zijn dood en opstanding opende hij de deuren van het dodenrijk naar het leven.
Jezus zegt tegen ieder die wil luisteren: ga naar buiten.
Laat niet langer over je heersen.
Stap Gods nieuwe wereld binnen.
Ik vind dat bemoedigend om te horen, ook voor eenzaamheid.
Het motiveert om niet in je ellende te gaan zitten, maar op te staan.
Kan ik dat?
Durf ik dat?
Het Bijbelgedeelte vraagt ernaar.
De Heer vraagt je in Romeinen 6: hoe zie jij jezelf?
Hoe denk jij over jezelf?
[stap 5]
(dia 7) Het zijn vragen waarmee je in de spiegel kijkt.
God wil dat je in de spiegel kijkt.
Christus is de spiegel.
Als jij jezelf weerspiegelt ziet in Christus –
wat zie je dan?
hoe denk je over jezelf?
Deze vragen komen mee in het onderwijs van Romeinen 6.
6,11 Zo moet u zichzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God.
6,13 Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt.
Christus is gestorven, en jij met hem.
Bij een dode valt niets te halen.
Eenzaamheid kan geen rechten op je laten gelden.
3
Christus is opgestaan, en jij met hem.
Je mag opstaan uit je eenzaamheid.
In Christus ben je levend voor God.
Paulus beschreef dat dit wonder zich voltrekt in de doop.
In de doop word je/ ben je verbonden met Christus;
met de hele Jezus Christus;
met zijn dood en met zijn leven.
Dankzij de doop met en in Christus belijden we:
Zondaren zijn gestorven.
Gestorvenen zijn levend gemaakt.
Zo kan het dat slaven van de zonde nu vrij zijn, in Christus.
Als het evangelie me zo aanspreekt, dan zit daarin meteen de vraag:
Dit zegt God, maar hoe denk jij nu over jezelf?
Hoe zie jij jezelf?
Ook in je eenzamheid.
De opdracht is helder.
Zo moet u zichzelf zien.
Denk zo over uzelf.
In Christus vrij en levend.
En de opdracht is niet onmogelijk.
God zelf kijkt zo naar ons.
We hoeven alleen hetzelfde te zien als God.
We hoeven alleen maar Gods oordeel te aanvaarden.
Zo denkt hij over ons die horen bij Christus.
Denk jij nou ook zo over jezelf.
Zie jezelf zoals God je ziet.
[stap 6]
(dia 8) Bij het zoeken van afbeeldingen vond ik wat Jakobus zei, in andere woorden (1,23-24).
Hij tekende iemand die Gods Woorden hoort, maar er niks mee doet.
Dan ben je erg dom, schreef hij (BGT).
Je lijkt op iemand die zichzelf in een spiegel bekijkt,
en daarna meteen vergeet hoe hij eruit ziet.
Mensen, we moeten niet alleen luisteren naar Gods Woorden en ze geloven.
De heilige Geest wil dat we er ook naar leven.
Kijk in de spiegel die Jezus Christus is, en vergeet niet wat je gezien hebt.
Vrijheid en leven.
In 6,14 zegt: u leeft onder de genade.
Elke zondagse kerkdienst begroet God ons met genade en vrede.
Christus is Gods spiegel van genade en vrede.
Laten we daaruit leven, daarin wandelen.
Dan moet eenzaamheid wijken.
4
[stap 7]
(dia 9) Ik wil nog twee dingen benoemen.
Allereerst het element van zonde bij eenzaamheid.
Als tweede nogmaals het medicijn van Romeinen 6.
(klik) Ik neem even een aanloopje.
Eenzaamheid kan allerlei redenen hebben.
In elke situatie van eenzaamheid raakt een mens geïsoleerd.
Contact wordt verbroken.
Verbindingen gaan kapot.
Liefde komt niet of minder goed binnen.
Intimiteit en vertrouwelijkheid moet je missen.
Iemand aan wie je jezelf kunt toevertrouwen.
Je worstelt met jezelf en als je gelooft met God.
Soms raak je God kwijt.
(klik) Ik las dat eenzaamheid lichamelijke klachten kan geven.
Slaap- en eetproblemen.
Maar ook psychische klachten.
Agressie bij kinderen, angst, depressie, tot zelfmoord toe.
Eenzaamheid kan een moordenaar zijn!
(klik) Ik vind het belangrijk het element van de zonde te noemen.
Soms speelt zonde een rol.
Bij mezelf, omdat ik te trots.
Of ik ga voor mijn gelijk.
Of ik ben te jaloers.
Misschien stel ik te hoge eisen.
Dan zijn er mensen nodig om me daaraan te ontdekken.
En ik zal naar ze moeten luisteren.
(klik) Het kan ook de zonde van een ander zijn.
Buiten de groep gesloten worden.
Genegeerd, gepest.
Dat mogen we niet goedpraten.
Ook niet als kinderen dat doen.
Ook niet als ik dat als kind gedaan heb.
Het is goed om daarop terug te komen bij iemand.
‘Dat had ik niet mogen doen. Ik heb je beschadigd.’
Eenzaamheid zelf is geen zonde.
Zonde kan wel een kwalijke rol spelen.
Hoe laat ik me helpen?
Hoe help ik mezelf?
De folder van diakenen in de postvakken wijst enkele wegen.
Heel bruikbaar.
Voor jezelf, voor een ander.
5
Aarzel ook niet om je diaken in te schakelen.
En stel dat het iemand in je buurt is, ook dan kun je de kerk inschakelen.
We zijn er niet alleen voor elkaar, maar voor ieder die God op onze weg brengt.
Als dienaar van Jezus Christus mag ik jullie op de Heer wijzen.
God heeft hem gegeven als geneesmiddel.
Ook bij eenzaamheid is hij het geneesmiddel.
Kijk niet in de spiegel van je eenzaamheid.
Maak eenzaamheid niet je bondgenoot.
Eenzaamheid is een vriend(in) die je niets te bieden heeft.
Niets dan gevangenschap en ellende.
(klik) Kijk in de spiegel die God je voorhoudt.
Hij wijst je op Jezus Christus.
Hij wijst je op zijn beloften.
Grijp je vast aan wat God zegt.
Laat Gods vrede en leven je hart en je gedachten beheersen.
Vul jezelf met wat Hij zegt, vol liefde en vol ernst.
Hij is Gods geneesmiddel.
Wees verbonden met hem.
Denk over jezelf in overeenstemming met wat God zegt:
‘ik ben in Jezus Christus levend voor God.’
Zie jezelf zoals God je ziet:
‘Ik ben een levende, uit de dood opgewekt.’
Blijf over jezelf denken en blijf jezelf zien in je verbondenheid met Christus.
Want God denkt over jou zoals hij over Christus denkt.
Hij ziet jou zoals hij Christus ziet.
Dat gaat dingen veranderen.
Het is genezend.
Er is een uitweg uit eenzaamheid. AMEN
6