Nederlandse Vereniging voor Zingevingstherapeuten

BEROEPSPROFIEL
Nederlandse Vereniging voor
Zingevingstherapeuten
Editie mei 2015
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
Voorwoord
Voor u ligt het beroepsprofiel voor therapeuten, counselors, coaches en
consulenten van de Nederlandse Vereniging voor Zingevingstherapeuten
(NeVeZi), gevestigd te Utrecht.
Sinds de oprichting van de NeVeZi (2012) heeft de vereniging naast een
platformfunctie de intentie te komen tot een beroepsvereniging in die zin, dat
erkenning van opleidingen, klachtenbehandeling, promotie van het beroep van
zingevingstherapeut en ondersteuning van haar leden bij het voeren van een
praktijk deel gaan uitmaken van haar activiteiten.
Opzet
Voor het samenstellen van dit beroepsprofiel is aansluiting gezocht bij de
leidraad 'Raamwerk Beroepsprofiel' van het CBO (Centraal BegeleidingsOrgaan
voor de intercollegiale toetsing), een 'Modelproduct van OKAB' (Ondersteuning
Kwaliteitszorg Alternatieve Behandelwijzen).
Definitie
Dit profiel dient als een instrument voor de beroepsgroep van
zingevingstherapeuten die zijn aangesloten bij de NeVeZi,
a. teneinde de kwaliteit en de positie van het beroep en de uitoefening daarvan
te bevorderen en te bewaken.
b. teneinde het opleidingsniveau van de leden te bewaken aan de hand van de
beroepstaken die in het profiel worden vermeld.
Intentie
Dit beroepsprofiel is geen afgerond geheel, in die zin dat door voortschrijdend
inzicht bepaalde definities en omschrijvingen in de toekomst kunnen worden
aangepast. De intentie waarmee het profiel is samengesteld heeft betrekking
op een continu proces van bewaking en bevordering van kwaliteiten die de
zingevingstherapeut nodig heeft bij de uitoefening van het beroep. Inherent
daaraan is dat tussentijdse bijstellingen noodzakelijk zullen zijn.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
Inleiding
Aanleiding
Na de oprichting van de NeVeZi in 2012 werd door het bestuur aan de
totstandkoming van een beroepsprofiel een hoge prioriteit gegeven. Naar
aanleiding daarvan werd tijdens de jaarvergadering in 2013 de in het
voorwoord vermelde werkgroep in het leven geroepen.
Gelet op de relatieve onbekendheid in de samenleving met het vakgebied van
de zingevingtherapie, was het niet alleen van belang het beroep in
commerciële zin in de markt te zetten, maar werd het ook de hoogste tijd om
voor de therapeuten, counselors, coaches en consulenten die zich met
zingeving bezighouden, de gemeenschappelijke uitgangspunten, kaders en
taakgebieden te preciseren. Kortom, er was behoefte aan een nauwkeurige
beschrijving van de vakinhoudelijke aspecten waarmee de zingevingstherapeut
zich onderscheidt van andere beroepen in de geestelijke gezondheidszorg,
hetzij die in de reguliere en hetzij die in de complementaire zorg.
Ontwikkeling
Dit beroepsprofiel is het resultaat van een proces van overleg, afstemming en
evaluatie gedurende een aantal sessies.
Het valideren van het profiel is gebeurd op basis van afstemming op het
beroepsprofiel van een inmiddels opgeheven vereniging waarvan de leden
eveneens op het psychosociale vlak werkzaam waren, te weten de 'Vereniging
voor Geestelijk Werkers Albert Camus'.
De validering zal uiteindelijk worden geëffectueerd door instemming van de
leden conform de toepasselijke regelgeving in de statuten van de NeVeZi. Het
valideringsbeginsel behelst echter een continu proces, omdat het profiel op
grond van voortschrijdend inzicht voortdurend kan worden bijgesteld.
Doel
Het doel van het profiel is drieërlei:
a De kwaliteit en positie van het beroep en de uitoefening daarvan bevorderen
en bewaken.
b. Meer bekendheid geven aan zingevingstherapeut als beroep.
c. Het opleidingsniveau van de leden bewaken aan de hand van de
beroepstaken die in het profiel worden vermeld.
d. Het bewaken van de uniciteit van het beroep zingevingstherapeut in ideële
zin, welke tot uitdrukking komt in de definitie van het beroep en de
taakvelden van de zingevingstherapeut.
Status
De status van het profiel in deze vorm is voorlopig. Het beroepsprofiel zal na
instemming van de leden weliswaar in beginsel van kracht zijn voor deze
leden, maar daar tegenover staat dat gewijzigde inzichten en wellicht
ontwikkelingen ten aanzien van het vakgebied, in de toekomst ertoe kunnen
leiden dat het profiel moet worden bijgesteld.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
Tevens is niet uitgesloten dat te zijner tijd het beroepsprofiel zal worden
uitgebreid tot een beroepsstandaard, bijvoorbeeld door samenvoeging met het
klachtreglement of door toevoeging van een beroepscode en specifieke
opleidingseisen.
Verantwoording
Er is gekozen voor een indeling conform de aanbeveling van het CBO,
'Raamwerk Beroepsprofiel', omdat dit specifiek ontwikkeld is voor beroepen in
de complementaire zorg. Daarmee voldoet het profiel impliciet aan een
indeling waar van overheidswege een voorkeur naar uitgaat.
Opbouw
Het beroepsprofiel is als volgt opgebouwd:
Hoofdstuk 1
1. Definitie zingevingstherapeut
2. Zingeving en spiritualiteit
 Vier dimensies van zingeving en spiritualiteit
1. fysiek
2. mentaal
3. sociaal
4. spiritueel
3. Begripsbepalingen
 Zingeving
 Spiritualiteit
 Transcendentie
 Religie
4. Mensvisie, mensbeeld
 Kernwaarden
5. Functie-eisen
6. Functie-inhoud
7. Taakopvatting
8. Plaatsbepaling in de (geestelijke) gezondheidszorg
Hoofdstuk 2
1. Verlenen van zorg
 Entreetaken
 Taken met betrekking tot anamnese en diagnose
 Diagnosefase
 Opstellen behandelplan
 Uitvoering behandelplan
 Evaluatie en afsluiting therapie
2. Samenwerken met ander zorgverleners
3. Beheren
4. Evalueren van beroepsmatig handelen
5. Ontwikkeling van individuele kennis en kunde
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
Hoofdstuk 1
1. Definitie van het beroep van zingevingstherapeut:
Het primaire referentiekader van de zingevingstherapeut kenmerkt zich door
therapeutische vaardigheden op psychosociale basis, een
godsdienstwetenschappelijke en filosofische kennis, een religieuze levensvisie
en inzicht in de fenomenologie van bijzondere, menselijke ervaringen met
perceptie op spiritualiteit en oriëntering op het transcendente. De
zingevingstherapeut ontleent zijn competentie aan psychologische,
parapsychologische, filosofische en religieuze referentiekaders.
(Definitie zingevingstherapeut - drs. H. Boswinkel.)
2. Zingeving en spiritualiteit
Zingeving en spiritualiteit spelen zich beide af binnen vier dimensies:
1. In de fysieke dimensie wordt gekeken naar mogelijke relaties tussen
fysieke klachten en daarbij passende bewustwordingsprocessen. Het
lichaam is niet louter een fysiologisch-somatisch gegeven, maar veeleer
de unieke presentie van wie iemand is als persoon met een eigen
innerlijke wereld.
2. In de mentale dimensie kunnen verstoringen van de psychische
ontwikkeling tot uitdrukking komen waardoor angst, vreugde of verdriet
de overhand hebben en keuzes niet meer vrij worden gemaakt.
3. In de sociale dimensie gaat het om de context waarin men leeft met de
bijbehorende structuren en overtuigingen. Zingevingsvragen hebben
betrekking op individuele waarden en normen en op het uidrukken van
de persoonlijke levensvisie.
4. In de spirituele dimensie gaat het om het verwerkelijken van het unieke
levensdoel waarbij inspiratiebronnen als beelden, symbolen, poëzie,
muziek, gebed, ritueel, natuur etc. motiverend zijn.
3. Begripsbepalingen:
-Zingeving
Met zingeving wordt bedoeld het continue proces waarin ieder mens, in
interactie met zijn omgeving, betekenis geeft aan zijn leven. Bij het
individuele proces van zingeving en zinervaring kunnen religie en
levensbeschouwing een wezenlijke rol spelen. Het vermogen tot adequate
zingeving bepaalt mede het geestelijk welbevinden.
In allerlei situaties kan dit vermogen op de proef gesteld worden, waarbij
wezenlijke vragen opkomen en gevoelens van verbijstering, verdriet, angst,
woede, machteloosheid en wanhoop ontstaan. Het verdwijnen van
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
autonomie, het verlies van de eigen rol, van relaties en van sociale
vaardigheden kunnen eenzaamheid veroorzaken. Het Godsbeeld en
mensbeeld kan daarbij veranderen. Verlies van levenskracht en
levensmotivatie kan zich voordoen.
De zingevingstherapeut heeft een begeleidende en hulpverlenende taak bij
het zingevende en spirituele ontwikkelingsproces van cliënten. Doel van een
praktijk voor zingeving en spiritualiteit is het bevorderen van het geestelijk
welbevinden van de cliënt. Dit welbevinden betreft de totaliteit van het
mens-zijn, immers zingeving voltrekt zich doorgaans niet in de afzondering
van veilige spirituele milieus, maar voornamelijk te midden van het dagelijks
leven met zijn vele vragen.
Zingevingsvragen zijn levensvragen ofwel existentiële vragen. Het zijn
doorgaans ook 'trage vragen', omdat het hierbij vaak gaat om een proces
van voortschrijdend (zelf)inzicht. Dit moet gezien worden in het licht van het
gehele complex van relaties die de cliënt heeft. Dat wil zeggen de relaties
met zijn omgeving, met de gebeurtenissen in zijn leven, met zijn wortels,
met zijn bestemming en niet in de laatste plaats met zichzelf.
-Spiritualiteit
Het begrip spiritualiteit verwijst naar processen van innerlijke omvorming.
Spiritualiteit laat zich omschrijven aan de hand van termen als bezieling,
transcendentie, verbondenheid en verdieping. De behoefte aan een spirituele
invulling van het leven treft men niet alleen aan bij mensen die een
bepaalde religie aanhangen. Het gaat immers om alle mogelijke – zowel
godsdienstige als andere levensbeschouwelijke – bronnen van inspiratie.
Spiritualiteit heeft invloed op het hele bestaan en heeft meer te maken met
een levenshouding dan met een af te bakenen levensgebied. Het begrip
heeft niet een statisch maar dynamisch karakter. Als zodanig raakt
spiritualiteit sterk aan vragen van zingeving en zinervaring.
Hoe men de verhouding tussen spiritualiteit en zingeving/zinervaring ziet, is
afhankelijk van het individuele of collectieve verstaanskader, de
levensbeschouwelijke context
-Transcendentie
Transcendentie is een theologisch en filosofisch begrip. Letterlijke betekenis
is: datgene wat buiten het zintuiglijk waarneembare ligt, wat buiten het
alledaagse treedt. Transcendentie heeft te maken met een
bewustzijnservaring die de dagelijkse werkelijkheid overstijgt zoals dat het
geval is bij een buiten- of bovenzintuiglijke ervaring.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
-Religie
Onder religie (religare is Latijn voor verbinden) wordt gewoonlijk één van de
vele vormen van zingeving verstaan, oftewel het zoeken naar betekenisvolle
verbindingen, waarbij meestal een hogere macht (opperwezen, god, het al,
eindeloos bewustzijn) centraal staat. In bredere zin duidt het woord 'religie'
op een meer algemene vorm van spiritualiteit. Het gaat daarbij om
gevoelens, gedachten met betrekking tot de zin van het leven in relatie tot
(manifestaties van) een macht, een beginsel of essentie die (soms bewust)
niet nader is gedefinieerd.
Het religieuze is niet iets onpersoonlijks, maar veeleer een persoonlijk
ervaringsgegeven, dat om eigen beleving, verwerking en groei vraagt.
De zingevingstherapeut heeft een interreligieuze visie met een open houding
naar verschillende levensbeschouwelijke stromingen.
4. Mensvisie, mensbeeld
De zingevingstherapeut hanteert een holistisch mensbeeld.
Essentieel is dat de zingevingstherapeut ontvankelijk is voor wat hij/zij ziet en
op hem/haar toekomt; dat er in de therapeutische relatie ruimte gecreëerd
wordt voor wat er met de cliënt als persoon op unieke wijze gebeurt in het
hier-en-nu en dat de zingevingstherapeut zo aandachtig zal zijn dat de cliënt
de mogelijkheid ontdekt om van binnenuit betekenis te geven aan zijn of haar
leven.
De zingevingstherapeut werkt vanuit de intentie een vrije ruimte voor de cliënt
te creëren: zoveel mogelijk ontdaan van beïnvloeding van de eigen invulling
over wat 'goed' is voor de cliënt. Het gaat om het basisbesef van niet-weten en
een ontvankelijke instelling die beoogt dat de cliënt de beste expert is van
zijn/haar eigen leven.
Om voldoende openheid aan de dag te leggen voor spirituele en religieuze
thema’s dient de therapeut te beschikken over een bepaalde grondhouding.
Met name: de empathische aandacht voor de hele persoon van de cliënt. Dit
behelst een empathie vanuit de bereidheid tot diepgaand contact in het licht
van de therapeutische relatie. Het is een grondhouding van waaruit men als
reisgenoot binnen het therapeutisch traject open staat voor de persoon in de
rijkdom van zijn eigen mogelijkheden. De zingevingstherapeut geeft ruimte
voor de eigenheid en ‘het andere’ van de ander.
De kernwaarden ten aanzien van de visie op het mens-zijn van de cliënt, en
waarin de zingevingtherapie zich wezenlijk onderscheidt van andere
beroepsgroepen in de (geestelijke) gezondheidszorg, laten zich als volgt
formuleren:
1. De mens is in de kern bewustzijn.
2. Een zielsprincipe maakt deel uit van de menselijke hoedanigheid.
3. In de stroom van het leven wil de mens aan zijn bestemming, zijn
authenticiteit, raken.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
Het besef van deze waarden is bepalend voor de hulpverlening die de
zingevingstherapeut aan zijn cliënt verleent, ongeacht welke methodiek hij/zij
daarbij hanteert.
Uitgangspunt hierbij is de belevingswereld van de cliënt welke niet
noodzakelijkerwijs dezelfde hoeft te zijn als die van de therapeut. Cruciaal is
dat de gehanteerde methodiek op basis van een of meerdere kernwaarden
ertoe kan leiden dat de verleende hulp effectief is. Dat wil zeggen, dat de cliënt
daardoor meer innerlijke vrijheid en vrede gaat ervaren.
5. Functie-eisen
De zingevingstherapeut dient de opleiding Zingeving & Spiritualiteit aan de
Hogeschool Geesteswetenschappen Utrecht (HGU) te hebben gevolgd en
voltooid, dan wel een gelijkwaardige opleiding gericht op levensbeschouwing
en of geestelijke begeleiding.
De zingevingstherapeut dient zich te ontwikkelen door bij- en nascholing op
het gebied van zingeving, spiritualiteit en geestelijke begeleiding. Om
aangesloten te zijn bij de NeVeZi, is het noodzakelijk om na- en bijscholing te
volgen om op deze wijze professionaliteit op peil te houden.
De NeVeZi biedt ondersteuning en begeleiding die gericht is op de
ontwikkeling van de eigen veerkracht. Supervisie en/of intervisie is
noodzakelijk om zelfreflectie te bevorderen en vrij te blijven van routinematig
handelen. Het gaat om het uitzuiveren van de grondhouding van de therapeut,
om zo én scherp én veerkrachtig te blijven in de uitoefening van het vak.
6. Functie-inhoud
In de uitoefening van een praktijk ligt de focus op het proces van zingeving en
spiritualiteit van de cliënt. Hierin is het belangrijk oog te hebben voor de weg
die de cliënt aflegt in het leven en voor zijn of haar groei in zin- en
waardenbeleving.
Het uitgangspunt is dat de zingevingstherapeut als zorgverlener binnen de
therapeutische relatie de zinbeleving van de cliënt kan stimuleren.
Er dient een therapeutische relatie opgebouwd te worden door met een open
blik waar te nemen wat zich in het hier-en-nu voltrekt. Essentieel daarbij is
het samen met de cliënt op zoek gaan naar verheldering over de weg die het
best kan worden ingeslagen.
Het geheel van de gedeelde ervaringen krijgt dan het karakter van een
zoektocht naar waarheid die samen ontdekt wordt. Dit heeft ook te maken met
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
een value-based behandeling, waarbij de zingevingstherapeut ontvankelijk is
voor de waarden die in het geding zijn en deze bespreekbaar maakt.
De zingevingstherapeut geeft begeleiding wanneer in de dagelijkse ervaringen
zin en betekenis hun vanzelfsprekendheid hebben verloren en
zingevingsvragen aan de orde komen. In dat geval zal inhoudelijke
ondersteuning en aandachtige presentie van belang zijn, die zich richten op
erkenning en bevestiging van waarden en levensbeschouwelijke overtuigingen,
maar ook het onderzoeken daarvan.
De praktijkuitoefening vindt plaats op grond van een diagnostische,
hermeneutische en therapeutische competentie. Alles wat bij een
zingevingstherapeut aan de orde komt is vertrouwelijk en zal als zodanig
behandeld worden.
7. Taakopvatting
-Houdingsaspecten
 Het onvoorwaardelijk actief luisteren;
 Een staat van tegenwoordigheid aan de dag leggen;
 Het respectvol ordenen van zingeving- en levensvragen;
 Het ontvankelijk zijn voor ethische vragen;
 Het gezamenlijk met de cliënt op zoek, op weg gaan naar verheldering
van de zin van zijn/haar persoonlijk bestaan.
-Aandachtsgebieden
 Begeleiding rondom identiteitsvragen en existentiële vragen;
 Begeleiding bij stress;
 Begeleiding van rouw en verlies;
 Begeleiding bij scharniermomenten in het leven
- het verlies van een baan;
- puberteit, overgang;
- arbeidsongeschiktheid;
- gezondheidsproblemen, zoals een chronische ziekte;
 Begeleiding van leerlingen en studenten bij het maken van een keuze
(school/onderwijs), bij het accepteren van het onvermogen ten aanzien
van de mogelijkheden;
 Begeleiding bij het handhaven en/of re-integreren in de samenleving van
(ex-)gedetineerden, (ex-)verslaafden of (ex-)psychiatrische patiënten;
 Begeleiden van een relatie;
 Begeleiding om nieuwe rituelen te creëren, om steunpunten te ervaren in
het dagelijks bestaan;
 Begeleiding bij het zoeken naar een uitingsvorm wanneer gevoelens,
emoties en zielenpijn niet zo maar in woorden zijn uit te drukken.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
Hierbij kan gedacht worden aan: muziek; een wandeling; tekenen;
schilderen; boetseren; biografisch schrijven; meditatie en dergelijke.
Er zijn steeds verschillende vormen mogelijk, zowel in een groep als
individueel. Een workshop of lezing kan ook deel uitmaken van de taken van
een zingevingstherapeut.
8. Plaatsbepaling in de (geestelijke) gezondheidszorg
De zingevingstherapeut kan ondermeer als volgt inzetbaar zijn:
- in een zelfstandige praktijk;
- in een maatschap of ander samenwerkingsverband met collega's;
- in een ziekenhuis;
- in een hospice;
- in uitvaartcentra;
- in een verpleeg- en woonzorginstelling;
- in de revalidatiezorg;
- in de verslavingszorg;
- in de gehandicaptenzorg (verstandelijke en lichamelijke alsmede hun
naasten);
- in inrichtingen van Justitie zoals Huis van bewaring; Jeugdinrichting; TBSinstelling;
- bij de politie; ambulance en brandweer inzake hulp aan personeel of
slachtoffers;
- in het onderwijs;
- in sociaal/maatschappelijke instellingen zoals Slachtofferhulp of Humanitas
Hoofdstuk 2
1. Verlenen van zorg
- Entreetaken
Onder entreetaken worden alle taken verstaan, die dienen te worden
gerealiseerd om een adequate toegang tot de therapie te waarborgen voor
individuele cliënten en anderen.
 De therapeut dient (schriftelijk) informatie te geven aan de cliënt over de
organisatie van de praktijk zoals openingstijden, tijden voor een telefonisch
spreekuur en bereikbaarheid.
 Tijdens het eerste (telefonische) contact dient de therapeut de toekomstige
cliënt op de hoogte te stellen van de duur van het consult, het tarief van
het consult en van de eventuele vergoeding van de zorgverzekeraar. De
therapeut stelt de cliënt op de hoogte van het feit dat er een
klachtenregeling bestaat.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
 Bij het eerste contact is het de taak van de therapeut:
- open te staan voor de zorgvraag, ongeacht de leeftijd, sociale en
economische status, opleiding, cultuur, ras, sekse, levensovertuiging en
levensfase van de doelgroep of de aard van de problematiek;
- de cliënt informatie en inzicht te geven over de mogelijkheden van de
therapie en de hulp die van daaruit geboden kan worden. De informatie
dient gerelateerd te zijn aan de cliënt en diens hulpvraag;
-
voor doorverwijzing zorg te dragen indien de therapeut voorziet dat er
onvoldoende adequate hulp geboden kan worden door de therapeut zelf;
-
niet meer hulp te bieden dan welke hij op verantwoorde wijze met zorg
en aandacht kan behandelen;
-
open te staan en bereid te zijn tot overleg met hulpverleners uit andere
disciplines en andere takken van zorg.
- Taken met betrekking tot anamnese en diagnose
Onder taken met betrekking tot anamnese en diagnose worden alle taken
verstaan die zorgen voor verheldering van het totaalbeeld van symptomen
van de cliënt op fysiek, mentaal, sociaal en spiritueel gebied. De medische
diagnose is evenwel voorbehouden aan een arts.
 Anamnesefase
Het taakgebied van de therapeut met betrekking tot de anamnesefase:
- onderzoeken waar de essentie ligt in de hulpvraag van de cliënt en
inventariseren welke behoeften hij heeft;
- risicodragende situaties herkennen die specialistische medische zorg
vereisen en in deze situaties de cliënt onverwijld doorverwijzen;
- hulpvragen die naar het inzicht van de therapeut niet volgens de
principes van de therapie behandeld kunnen worden herkennen en zo
nodig de cliënt doorverwijzen.
- waarde hechten aan de relatie cliënt-therapeut. De therapeut zal
aandacht dienen te schenken aan communicatieve processen,
projectiemechanismen, gelijkwaardigheid, vertrouwensrelatie, respect en
openheid alsmede het beroepsgeheim;
- vragen naar medicijngebruik, ook zelfzorg, en de diagnose van eerder
bezochte hulpverleners;
- observatie/vaststelling van symptomen die zich uiten op het fysieke,
mentale, sociale of spirituele vlak, hieronder vallen ook non-verbale
signalen;
- biografische anamnese;
- zoeken naar de essentie van de hulpvraag van de cliënt, de kern van de
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
verstoring op fysiek, mentaal, spiritueel gebied.
 Diagnosefase
Met de diagnosefase wordt bedoeld het proces waarin de therapeut zijn
conclusies trekt. Het taakgebied van de therapeut met betrekking tot deze
fase betreft:
- Het onderzoek uitsluitend te richten op het verkrijgen van gegevens voor
de te geven behandeling;
-
Bij het verstrekken van informatie over de bevindingen aan de cliënt de
nodige zorgvuldigheid betrachten;
-
In staat zijn om de vergaarde informatie te herkennen als kwesties uit de
fysieke, mentale, sociale of spirituele dimensie.
- Opstellen behandelplan
De taken van de therapeut hierin zijn:
a. een gefaseerd behandelplan opstellen, in overleg met de cliënt en
rekening houdend met de mogelijkheden van de cliënt en diens omgeving;
Een behandelplan houdt in:
- het vinden van de bij de cliënt passende behandelmethode, aansluitend
bij de essentie van de problematiek van de cliënt.
- prioriteiten stellen in het behandelplan van de cliënt.
- een behandelmethode toepassen die de cliënt ondersteunt, stimuleert of
aanzet op een zodanige wijze dat deze in een balanssituatie komt
waardoor hij zich verder kan ontwikkelen.
- het behandelplan op te zetten vanuit de holistische benadering van de
mens en de hulpvraag die de cliënt heeft.
- de cliënt inzicht te verschaffen in de therapie zelf, de methoden, de
reacties en de vooruitzichten.
- de zelfstandigheid van de cliënt bevorderen, zodat afhankelijkheid van
de therapie of therapeut wordt voorkomen.
b. kennis hebben van de grenzen van de therapie en weten wanneer
doorverwijzen naar of samenwerken met andere hulpverleners
noodzakelijk is;
c. aan de hand van de reacties op de behandeling het behandelplan
bijstellen.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
- Uitvoering behandelplan
De therapeut werkt, zowel kort- als langdurig, aan het bevorderen van het
welbevinden van de cliënt.
- Het begeleidingsproces wordt vastgesteld in overleg met de cliënt.
- Het doel is positief gesteld.
- Het doel is toetsbaar en wordt daartoe concreet geformuleerd.
- Het doel is haalbaar in die zin dat het in principe binnen de mogelijkheden
van de cliënt ligt of daarbinnen kan worden gebracht.
- Het bereiken van het doel mag geen onacceptabele neveneffecten voor de
cliënt en eventuele derden met zich meebrengen.
- Evaluatie en afsluiting therapie
Het is de taak van de therapeut:
- het behandelplan steeds binnen de behandeling kritisch te bezien en zo
nodig bij te stellen;
- zo nodig tussentijds en alleen na schriftelijke toestemming van de cliënt
overleg te voeren met de eventuele verwijzer;
- persoonlijke ervaringen van de cliënt ten aanzien van de therapie te
inventariseren en te betrekken in het behandelplan;
- het eindresultaat van de therapie te evalueren met de cliënt;
- door middel van evaluatie van de therapie inzicht te krijgen in eigen
therapeutisch handelen.
2. Samenwerken met andere zorgverleners
Indien de cliënt schriftelijke toestemming geeft kan er tijdens de behandeling
overlegd worden met andere zorgverleners.
3. Gegevensbeheer
De intakegegevens en de behandelverslagen van de cliënt moeten duidelijk
worden geregistreerd in verband met doorverwijzing en waarneming.
Deze gegevens dienen bewaard te worden op een dusdanige wijze dat derden
geen toegang kunnen krijgen tot de gegevens, ook niet wanneer een digitale
opslag van de gegevens wordt toegepast.
4. Evalueren van beroepsmatig handelen
De therapeut dient een bijdrage te leveren aan het opzetten en uitvoeren van
evaluaties ten behoeve van het beroepsmatig handelen, te denken valt aan
intercollegiale toetsing, intervisie en supervisie.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten
5. Ontwikkeling van individuele kennis en kunde
De zingevingstherapeut dient zich bezig te houden met de verdere inhoudelijke
ontwikkeling van zijn vakuitoefening, bijvoorbeeld door middel van het
publiceren in vakbladen, het organiseren van studiebijeenkomsten en het
bijwonen van symposia en congressen en dergelijke.
© Nederlandse Vereniging voor Zingevingtherapeuten