virtual reality technology (vrt)

VIRTUAL REALITY TECHNOLOGY (VRT)
Een omschrijving
Met virtual reality technology (VRT) creëert men een virtuele wereld, aan de hand van een
computersoftware programma (Parsons & Mitchell, 2002). Die virtuele realiteit is een veilige
omgeving om bepaalde gedragingen in te oefenen, bijvoorbeeld via computer-gemedieerd
rollenspel. Men kan er sociale gebeurtenissen simuleren, om iemands’ sociaal inzicht te
vergroten. Door een joystick of computermuis te manipuleren, kan de gebruiker zich
verplaatsen in die virtuele wereld en/of interageren met objecten en personen.
Om te vermijden dat die virtuele wereld een obsessie wordt voor personen met ASS,
waardoor iemand nog minder interacties aangaat in de realiteit, is het programma flexibel en
onvoorspelbaar opgemaakt. VRT wordt beschouwd als een extra ondersteuning tijdens het
oefenen van sociale vaardigheden, waarbij het programma onder begeleiding en in interactie
met een begeleider doorlopen wordt.
Parsons en Mitchell noemen een aantal mogelijke kritieken op VRT:
-
Het gebruik van computergebaseerde technologie kan de sociale beperking van
personen met ASS net in de hand werken in plaats van te verhelpen.
-
Wanneer men teveel terug valt op computer-interacties bestaat het gevaar dat VRT
een obsessie wordt.
En een aantal voordelen:
-
Het systeem is stabiel, voorspelbaar en vertrouwd.
-
Het aantal, type en niveau van sociale interacties kan nauwkeurig afgestemd worden
op individuele noden.
-
Het geeft iemand de gelegenheid om sociale vaardigheden te oefenen in een
realistische, maar niet-bedreigende omgeving.
-
Men kan eindeloos oefenen én variëren. Dit stimuleert de cognitieve flexibiliteit.
Volgens Parsons en Mitchell wordt deze technologie beschouwd als een uitdagende manier
om sociale vaardigheidstraining te organiseren voor mensen met ASS.
REFERENTIES
Parsons, S., & Mitchell, P. (2002). The potential of virtual reality in social skills training for people with
autistic spectrum disorders, Journal of Intellectual Disability Research, 46, 430-443.
Wetenschappelijk onderzoek
Een kleinschalig onderzoek van Rajendran en Mitchell (2000) bij twee adolescenten met
Aspergersyndroom toont dat computergemedieerd rollenspel (a.h.v. tekstballonnen) geen
merkelijke verbetering van het interpersoonlijke begrip oplevert. Wel stelt men een
verhoging vast op de scores bij executieve functie-taken. De onderzoekers besluiten dat
computergemedieerd rollenspel de interacties helpt reguleren, zodat de sociale beperkingen
die Aspergersyndroom typeren, minder opvallend worden.
REFERENTIES
Rajendran, G., & Mitchell, P. (2000). Computer mediated interaction in Asperger’s syndrome: The
bubble dialogue program, Computers and Education, 35, 189-207.