persbericht om te protesteren tegen de besparingen van de

Vakbonden vragen genoeg investeringen in zorg en welzijn
Besparingen en keuzes Vlaamse regering doen sector geen goed
De vakbonden roepen de Vlaamse regering op om de besparingswoede in de welzijns- en
zorgsector te vervangen door investeringen in een warme en sociale samenleving. Samen met
de werkgevers en de organisaties van de gebruikers heeft het ACV een open brief aan de
Vlaamse regering onderschreven.
Door de besparingen en bepaalde beslissingen en plannen van de Vlaamse regering is er
onzekerheid en ongerustheid bij de werkgevers en het personeel van de ouderenzorg en
gezinszorg. “Wij aanvaarden geen verdere besparingen meer in de sector maar willen dat de
Vlaamse regering investeert in kwaliteitsvolle zorg”, onderstrepen de vakbonden.
Als gevolg van de zesde staatshervorming is de Vlaamse regering sinds 1 juli 2014 volledig
bevoegd voor de financiering van het personeel én de zorginfrastructuur in woonzorgcentra. Het
kostenplaatje verzwaart door de vergrijzing en de almaar grotere zorgnoden bij ouderen. De
voorbije jaren werden de financiering en de stijging van het budget opgevangen door de
federale overheid en de sociale zekerheid. Nu ligt de verantwoordelijkheid bij Vlaanderen.
Er is nog altijd geen duidelijkheid over het budget voor de ouderenzorg in de komende jaren.
Zal de Vlaamse regering in de ouderenzorg voort investeren in extra woongelegenheden en
bijkomend personeel? Tussen 2000 en 2013 is het RIZIV-budget voor de ouderenzorg min of
meer verdubbeld. Zal Vlaanderen besparen of kiezen voor verdere investeringen in zorg en
welzijn? De beloofde continuïteit dreigt eerder op een afbouwscenario uit te draaien.
Effecten op werkvloer
Het gebrek aan vooruitzichten laat zich voelen op de werkvloer. Afwezige personeelsleden
worden niet of minder snel vervangen waardoor de werkdruk nog meer stijgt. Het wegvallen van
de infrastructuursubsidies in een groot aantal woonzorgcentra heeft als gevolg dat de directies
nieuwe aanwervingen uitstellen of schrappen. De vakbonden merken die evolutie al sinds
enkele maanden. Een situatie die gevolgen heeft voor de werkdruk, voor de tijd die het
zorgpersoneel met de ouderen kan doorbrengen en voor de kwaliteit van de zorg.
Er is onduidelijkheid over de financiering van personeel voor nieuwe woongelegenheden. Het is
niet denkbeeldig dat de Vlaamse regering nieuwe erkenningen van woongelegenheden alleen
financiert op basis van een lagere personeelsnorm. Voor een zwaar zorgbehoevende bewoner
in een nieuw erkende plaats zal een rusthuis worden gefinancierd alsof het gaat om iemand die
geen zware zorg nodig heeft. De extra aandacht en zorg die zwaar zorgbehoevende en vaak
demente ouderen nodig hebben zal dan moeten worden gerealiseerd met minder personeel.
Voor het personeel en voor de woonzorgcentra zelf is dat onhoudbaar.
Nu al duur
Gemiddeld 50 euro betalen per dag verblijf in een woonzorgcentrum is voor de bewoners en
hun familie erg duur. De vakbonden dringen aan op een solidaire, kwalitatieve en toegankelijke
zorg voor iedereen. De besparingen en de onzekerheid tasten ons sociaal zorgmodel aan.
In augustus 2014 werd een besparing aangekondigd in de animatiewerking in rusthuizen. Na
veel protest werd voor 2015 genoeg geld vrijgemaakt maar voor 2016 is er nog geen oplossing.
Binnen de negen maanden moet er een nieuwe financiering komen voor de animatiewerking.
Het gaat hier wel over de jobs van meer dan 1.000 animatoren. De bonden vragen om het
overleg over dit dossier spoedig aan te vatten.
In de gezinszorg wordt 12,7 miljoen euro bezuinigd door het aantal gesubsidieerde uren
gezinszorg te verminderen. Met de toenemende vergrijzing en de besparingen in de residentiële
voorzieningen voor ouderen en voor andere zorgbehoevenden is er nét nood aan méér uren
gezinszorg. De afbouw leidt tot een hoge werkdruk bij het personeel en een ontoereikende
dienstverlening voor de cliënten.
Een deel van de besparingen wordt gerealiseerd door de ‘taakuitzuivering’. Dat wil zeggen dat
verzorgenden minder worden ingezet voor huishoudelijke taken om zich meer te kunnen
toeleggen op verzorging. Ook deze maatregel heeft haar grenzen.