Betoging Voorpost “Hou Turkije uit Europa” (zaterdag 17 september 2016) Beste vrienden Vlaams-nationalisten Eerst en vooral heet ik u van harte welkom op deze manifestatie “Hou Turkije uit Europa”. De actualiteit leert ons immers dat een dergelijke actie in deze barre tijden levensnoodzakelijk is. Laat ons eerst even terugkeren naar het verleden. We moeten het verleden kennen om het heden te begrijpen en de toekomst te beheersen. In citeer Georges Orwell: “He who controls the present, controls the past. He who controls the past, controls the future”. De beste profeet over de toekomst is het verleden. In het jaar 732 versloeg Karel Martel bij Poitiers een islamitisch leger onder leiding van emir Abdul Rahman. Deze overwinning bracht de noordwaartse expansie van de islam uit Spanje, al begonnen in het jaar 711, tot staan. Deze veldslag wordt beschouwd als het begin van de Reconquista, de herovering van het Iberisch schiereiland. Deze werd in 1492 besloten met de val van Granada. Het heeft toen 800 jaar geduurd om de moslims of Moren van het Iberisch schiereiland te verdrijven. 333 jaar geleden werd de islam gestopt aan de poorten van Wenen. In 1683 probeerde het Ottomaanse Rijk om de hoofdstad van het Heilige Roomse Rijk in te nemen. De Turken veroverden in het begin van de 16de eeuw al de Balkan en Hongarije. Al in 1529 ondernamen de Turken een mislukte poging om Wenen in te nemen. Aanslepende oorlogen en lange bestanden wisselden elkaar af. In 1683 gaf sultan Mehmet IV aan de Ottomaanse grootvizier Kara Moestafa de opdracht om met een leger van 138.000 man Wenen te veroveren. Begin september stond de stad op het punt te vallen. Toen dook plots een ontzettingsleger van 80.000 man op. De roemruchte Poolse koning Jan III Sobieski voerde dit leger van Duitse vorsten aan en na een felle strijd sloeg de Turkse hoofdmacht op de vlucht. Het mislukte beleg van Wenen in 1683 betekende het begin van het einde van het Ottomaanse Rijk. De nipte redding van Wenen en bij uitbreiding van de rest van West-Europa, deed de Europese leiders inzien dat ze alleen eendrachtig de Turken konden verslaan. Een jaar later werd de Heilige Liga opgericht met als doel een gezamenlijke strijd van het christelijke westen tegen de islamitische Turken. Behalve de paus, de Habsburgers en Venetië sloten ook Polen, het groothertogdom Toscane en Rusland zich aan. De Grote Turkse Oorlog zou tot 1699 duren en eindigde toen Hongarije op de Ottomanen werd heroverd. Europa wordt al jaren overspoeld door een ware zondvloed van islamitische asiel- en gelukzoekers. In hun spoor volgen nu de dood en vernieling zaaiende terroristen van IS. De zwakke Europese leiders geven niet thuis en doen in onze naam beloftes die ze niet kunnen waarmaken. De uitspraak ‘Wir schaffen dass’ van Mutti Merkel is verworden tot een parodie en wordt beter vervangen door de woorden “Wir schaffen dass gar nich”. De recente verkiezingen in Duitsland in Mecklenburg Vorpommern leverden dan een spectaculaire winst op voor de partij AFD van Frauke Petry. Politici zoals Victor Orban van Hongarije durven zich wel te verzetten tegen deze opendeurpolitiek en tegen de dictaten van Europa. Als beloning worden ze veracht, verguisd en uitgespuwd. Laat ons bovendien niet vergeten dat deze vluchtelingencrisis rechtstreeks aan de basis ligt van de Brexit. De Turkse president Erdogan grijpt deze vluchtelingencrisis aan om Europa zwaar te chanteren. Turkije heeft geopolitiek, sociaal en cultureel nooit tot Europa behoord. Wij zullen dit ook nooit tolereren. Erdogan wil lid worden van de Europese Unie, maar legt de 72 door Europa opgelegde toetredingseisen grotendeels naast zich neer. Intussen telt Duitsland al meer dan 3 miljoen Turken. De Europese Commissie dreigt dan ook onder aanvoering van Mutti Merkel met open ogen in die val te tuinen. Erdogan heeft een geheel eigen visie op een aantal zaken. Erdogan eist dat de 80 miljoen Turken visumvrij door Europa kunnen reizen. Erdogan verwerpt de erkenning van de Armeense genocide. Zo stemde de Bondsdag recentelijk een resolutie waarbij de Armeense genocide werd erkend. De Duitse regering nam intussen afstand van deze resolutie. Erdogan slaat al jaren de protesten van o.a. de Koerden bloedig neer. Erdogan legt de persvrijheid en het recht op vrije meningsuiting aan banden. Erdogan heeft zich na de al dan niet georkestreerde poging tot staatsgreep van 15 juli ontpopt tot de ware dictator die hij in feite al altijd is geweest. Geen seculiere republiek, geen strikte scheiding meer tussen kerk en staat. Ruim 40.000 mensen werden zonder enige vorm van proces opgesloten. Nog veel meer mensen werden op staande voet ontslagen. o militairen en politiemensen o ambtenaren en magistraten (rechters en openbare aanklagers) o leerkrachten, professoren en decanen o gouverneurs, lokale mandatarissen en politici met Koerdische roots Het Europese Mensenrechtenverdrag werd onmiddellijk opgeschort. De media (waaronder kranten, tijdschriften en 24 televisiezenders maar ook de sociale media) die kritisch staan t.o.v. Erdogan worden hard aangepakt en krijgen een beroepsverbod. Erdogan wil het Turkse parlement de doodstraf opnieuw laten invoeren. Bovendien zorgt o.a. de dubbele nationaliteit van de 250.000 Belgische Turken (waaronder 35.000 Koerden) ervoor dat de interne politieke problemen van Turkije naar hier geïmporteerd worden. De voorbeelden zijn legio: De aanhangers van Fethullah Gülen in België worden fysiek bedreigd, hun gebouwen bestormd en beklad. De leerlingen van de Lucernacolleges worden geïntimideerd en veranderen noodgedwongen van school. De Belgische editie van de krant Zaman wordt onder zware druk opgedoekt. De rechterhand van Erdogan Metin Külünk komt persoonlijk naar Beringen afgezakt en houdt daar een opruiende toespraak. Daarbij wordt zelfs stemadvies gegeven aan de Belgische Turken. De aanhangers van Gülen in Turkije vrezen voor hun leven en vragen nu zelfs asiel aan in Europese landen, waaronder ook België. Het soennitische Diyanet (het Turkse Presidium voor Godsdienszaken) leidt imams op en stelt hen in het buitenland aan het werk. Ook in België waar ruim 60 van de 100 Turkse moskeeën onder Diyanet ressorteren Beste vrienden, het is onze opdracht om ons blijvend te verzetten tegen de toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Wij klagen ook de steeds verder om zich heen grijpende islamisering van onze samenleving aan. Wij kanten ons tegen de steeds verder groeiende invloed van de islam op de moslims, maar ook van de nietmoslims die zich proberen aan te passen van de vereisten van de islam. Het onverdoofd slachten, de scheiding der seksen, het gescheiden zwemmen, het dragen van boerkini’s in zwembaden, het steeds toenemend aantal boerka’s, nikabs en hoofddoeken in het straatbeeld, de erkenning van moskeeën, de discriminatie van en de fysieke bedreigingen aan het adres van holebi’s, het aan banden leggen van het recht op vrije meningsuiting. Het zijn evenvele uitingen van de verwerping van onze christelijke waarden en onze Europese verworvenheden. Hier kunnen wij geen duimbreed aan toegeven. Vlaanderen Vlaams en Europa Europees. Ik dank u. Olaf EVRARD