Almere, 27 maart 2017 Mijn Geachte Premier, Zoals u ziet is de

Almere, 27 maart 2017
Mijn Geachte Premier,
Zoals u ziet is de aanhef van mijn brief, “mijn geachte premier”, in plaats van
“geachte premier”.
Dat komt omdat ik, als Nederlander met een Turkse achtergrond, u als mijn premier
zie en respect voor u heb. Al eerder heb ik ook vanwege verschillende vraagstukken
brieven gestuurd aan de toenmalige koningin Juliana en koningin Beatrix.
Mijn geachte premier, voordat ik iets wil zeggen over de bedroevende
gebeurtenissen van de afgelopen tijd, wil ik, als antwoord op de bewering dat de
mensen met een Turkse achtergrond niet goed ingeburgerd zijn in Nederland, het
hebben over de fouten die er in Nederland in dit proces gemaakt zijn. Om dit te doen
is het nodig om voorbeelden te geven.
Ik ben persoonlijk een “allochtoon” met een buitenlandse achtergrond die in Turkije
ter wereld kwam. Tijdens mijn kinderjaren was het voor ons verboden om Arabisch te
praten. De mensen die wel Arabisch spraken werden door de politie meegenomen.
Omdat wij islamitische alevieten zijn, konden wij onze religieuze verplichtingen alleen
maar in het geheim uitvoeren. Later, onder andere regeringen, mochten wij wel
Arabisch praten en mochten we ook onze alevitisch religieuze verplichtingen
uitvoeren. Als deze verboden zo gebleven waren, zou ik mijzelf nooit een Turk
hebben gevoeld, maar misschien wel een Syrische Arabier. Ik heb mijzelf echter altijd
Turk gevoeld.
Jaren later ben ik naar Nederland verhuisd. Ik heb de Nederlandse nationaliteit
gekregen. Tijdens de periode dat ik als journalist werkzaam was, heb ik over de hele
wereld het Nederlands elftal en Ajax gevolgd.
Ik hield erg van het Nederlands voetbal. Toen in 1978 Nederland de finale tegen
Argentinië verloor heb ik tranen met tuiten gehuild.
Later ben ik gaan houden van de Nederlandse tulpen, de windmolens en de
blondines.
Met zo’n blond meisje ben ik ook getrouwd…
Uit dit huwelijk heb ik twee kinderen gekregen. Nu heb ik ook twee kleinkinderen.
Ondanks dat mijn kinderen hier geboren zijn, werden zij, omdat ik een buitenlander
was, bestempeld als “allochtoon”.
Net zoals ik in Turkije als kind zijnde een allochtoon was en hield van Turkije en
mezelf Turk voelde, hebben mijn kinderen in eerste instantie geen last gehad van
discriminatie. Ook zij zouden zich op dezelfde manier van Nederland houden en zich
Nederlander voelen. Dit ging echter anders. Ondanks de rijkdom van twee culturen
en twee talen hebben mijn kinderen zich wel gediscrimineerd gevoeld.
Vanwege mijn beroep als journalist waren mijn kinderen altijd op de hoogte van de
onrechtvaardigheden die er waren en daardoor hebben zij met deze gevoelens
geleefd.
Ik ben zelf ook geregeld gediscrimineerd.
Omdat ik zie dat er grote wrijving en zelfs boycots zijn tussen de beide landen, vind ik
het nodig om dit voorbeeld aan te halen.
Zoals u zich waarschijnlijk zult herinneren, waren er in 1995 in Alanya een paar
verachtelijke Turken die Nederlandse meisjes hadden aangerand en een van deze
meisjes, namelijk Marijke van Dijk, vermoord. Deze schurken hebben daarna een
levenslange gevangenisstraf gekregen. Later profiteerden zij van een generaal
pardon en werden de daders van deze moord per abuis vrijgelaten. In Nederland
was toen het hek van de dam. De contacten tussen Nederland en Turkije waren, net
als vandaag de dag, flink gehavend. Later is de vrijlating van de daders gecorrigeerd
en werden zij opnieuw vast gezet. In die tijd zouden prins Willem Alexander en
prinses Maxima naar Turkije gaan, maar vanwege de druk die er vanuit de media
ontstond was deze reis afgelast. Het conflict was zo groot geworden dat beide
partijen elkaar dreigden met boycots.
Op dat moment had ik in de krant DÜNYA, waar ik toen de redactie over had, een
column in het Turks en Nederlands geplaatst. Hierin vroeg ik aan de leiders van
beide landen om zich gedeisd te houden en ik gaf aan het volk van beide landen
adviezen.
Tussen de regels door gaf ik het volgende advies aan Nederlandse ouders en hun
dochters:
“Turkije is geen Scandinavisch land, het is een land in het Midden-Oosten. Om
deze reden is het belangrijk om op je kleding en je gedrag te letten als je in dit
land bent.”
Helaas heeft het GPD persagentschap mijn woorden anders uitgelegd en tegenover
haar 28 abonnees verklaard dat ik gezegd zou hebben dat “de aanranding en de
moord in Alanya de schuld was van de meisjes zelf”. Zij hebben toen een stuk
geplaatst met de kop: “Verkrachting in Alanya was eigen schuld”.
Toen was het hek van de dam en de gehele Nederlandse media begon toen een
agressieve strijd tegen mij. De betrokken meisjes en hun ouders hebben toen een
schadevergoeding claim tegen mij aangespannen.
Ondanks dat ik verklaard had dat ik in mijn column niet deze uitspraak had gedaan
en dat ik mijn excuses had aangeboden tegenover de betreffende families, werd ik
toch veroordeeld. Het was opmerkelijk dat het Utrechts Nieuwsblad later in een
hoofdartikel verklaarde dat zij een fout hadden gemaakt en dat ik mij inderdaad niet
op die manier had uitgelaten. Dit was echter tevergeefs.
De rechters werden niet overtuigd door mijn advocaten die het hadden over de
vrijheid van meningsuiting, de jurisprudentie van het Europese Hof voor de
Mensenrechten die vergelijkbaar waren en de rectificatie van het Utrechts
Nieuwsblad waarin zij de uitlatingen corrigeerden. Ik ben toen veroordeeld tot het
betalen van 18 duizend euro en heb dit betaald aan de betreffende families en de
staat.
Het voorval wat ik hierboven vermeld, is een duidelijke vorm van discriminatie die
door de Nederlandse rechtbank ten opzichte van mij werd toegepast. Ik ben hier lang
mee bezig geweest. Zelf ben ik ook naar de zitting geweest in Amsterdam en heb ten
overstaan van de rechter en betrokkenen verklaard dat ik niet zo’n vergelijking had
gemaakt en dat ik mijn excuses aanbood voor dit misverstand. Maar de rechters
stonden helaas onder druk van de media…..
Als we nu eens kijken naar het heden.
Er is een grote spanning tussen Turkije en Nederland.
De bekende voorvallen, waarvan ik het niet nodig vind om ze hier te herhalen,
ontwikkelen zich op serieuze wijze, zodat er binnenkort gesproken kan worden over
een daadwerkelijke oorlogssituatie. Het is zelfs zo dat de burgemeester van
Rotterdam Aboutaleb de volgende uitspraak heeft gedaan: “Ik heb het politieteam
de opdracht gegeven om te schieten als er verkeerde handelingen gedaan
zouden worden” en het antwoord hierop van de Turkse minister van Buitenlandse
Zaken hierop was “Dit zou reden zijn voor oorlog”.
Mijn geachte premier, ik heb altijd in mijn stukken, zowel in mijn nieuwsartikelen en
columns in de media als op sociale media, geprobeerd om verzoenend te zijn.
Vanwege de gebeurtenissen zijn er veel Nederlanders die kwaad zijn, maar er zijn
net zoveel Turken die kwaad zijn (deze mensen kunnen zowel vóór als tegen zijn).
Ik ga hier niet de fouten van Turkije opnoemen. De goede of slechte kanten van de
regering van Turkije zijn hier ook niet aan de orde. Als Nederland een democratisch,
vrij land is wat zich inzet voor mensenrechten, hoe kunnen we dan de
gebeurtenissen die op 11 maart in Rotterdam plaatsvonden verklaren?
In een democratie, een vrij land en een land waar de mensenrechten hoog in het
vaandel staan, betaalt men toch niet met dezelfde munt terug?
Dus: 'Turkije heeft dit gedaan en daarom doen wij dit', kan toch niet de redenatie
zijn?
Waar blijven we dan met onze democratie, vrij land en mensenrechten?
Tijdens de gebeurtenissen die avond, die we allemaal live op de televisie hebben
kunnen zien, keken de Nederlanders met trots naar het politieoptreden, maar werden
de Turken hier kwaad over.
De miljoenen Turken die zagen hoe de vrouwelijke minister behandeld werd, werden
furieus. Als een Nederlander met een Turkse achtergrond werd ik ook kwaad. De
Turkse Consul-Generaal Sadin Ayyildiz uit Rotterdam kreeg zelfs geen toestemming
om naar haar toe te gaan. Ze konden de minister en haar consorten niet eens een
glaasje water aanbieden.
Later werden er twee Turkse diplomaten opgepakt en meegenomen naar het
politiebureau. Ondanks dat zij hun diplomatenpaspoort toonden, werden zij toch twee
uur vastgehouden in twee aparte politiecellen.
Maar, waren het wel de Turken die ervoor hadden gezorgd dat deze activiteiten zo uit
de hand liepen?
Ik persoonlijk kan mij een beetje voorstellen hoe de gesprekken tussen u en de
premier van Turkije Yıldırım en de gesprekken tussen de Ministers van Buitenlandse
Zaken Koenders en Çavuşoğlu zouden zijn gelopen.
Op het zelfde moment werd in Frankrijk bekend gemaakt dat het vliegtuig van
Çavuşoğlu daar wel mocht landen, maar u bleef maar verbieden. Was de reden
hiervan, zoals beweerd wordt, alleen maar om tegenover Wilders meer discriminatie
van vreemdelingen te tonen?
Goed, de algemene indruk was als boven vermeld en er wordt ook gezegd dat u om
deze reden van Wilders gewonnen heeft, maar hoe gaat u deze gebeurtenis
compenseren?
Mijn geachte premier, wij, als Nederlanders met een Turkse achtergrond, waarvan
het aantal op dit moment 315 duizend is, willen van dit land houden met zijn tulpen,
met zijn windmolens, met zijn blondines en met zijn homoseksuelen.
Eens heb ik ook veel van dit land gehouden.
Maar later hield ik er niet meer van.
Zelfs mijn kinderen zijn verwijderd van deze liefde.
Nu wil ik graag antwoord geven op een bewering: Nederlanders zijn niet fascistisch
of racistisch.
Er zijn voldoende bewijzen die aantonen dat Nederlanders niet fascistisch of
racistisch zijn.
Ooit was er een racistische politicus genaamd Glimmerveen. De Nederlandse
bevolking heeft deze man geen premies gegeven en hij heeft zelfs geen enkele zetel
gekregen bij de verkiezingen. Later kwam er een andere racist genaamd Janmaat.
Ook deze racist kreeg geen steun van de Nederlandse bevolking. Hij kreeg één zetel
en kwam zodoende in de kamer. Maar geen enkel ander kamerlid heeft deze man
zelfs de hand geschud. Want de politici van toen wisten heel goed hoe de
Nederlandse bevolking dacht over deze gevoelens en houding.
Later kwam er een sympathieke racist. Dat was Pim Fortuyn.
Fortuyn maakte gebruik van de islamofobie die ontstond na het 11 september
syndroom en verkreeg veel populariteit. Maar Fortuyn werd vermoord. Als de
moordenaar niet gevonden was, dan hadden de moslims hier de schuld van
gekregen. Maar gelukkig werd de moordenaar wel gepakt en werden de moslims
gered van deze valse beschuldiging. De moordenaar was geen moslim, maar een
blonde Nederlander.
Nog later werd mevrouw Verdonk minister van minderheidszaken. Verdonk was,
zowel met haar uitspraken als met haar activiteiten tegen vreemdelingen en ik
noemde haar (gebaseerd op een Turks liedje) “Sabuha zonder geweten”.
Nog later kwam de man genaamd Wilders in de arena en de rest is bekend.
De Nederlandse bevolking staat onder invloed van deze lelijke politici. De rotte
appels onder ons hebben ervoor gezorgd dat de visie van de Nederlandse bevolking
veranderd is.
Vroeger bekommerde noch Turkije noch Nederland zich om ons.
Nu zie ik dat beiden ons willen veroveren.
Mijn geachte premier, geef ons dan een kans.
Doe dingen waardoor wij ook weer van dit land gaan houden.
Dat we ons leven willen geven voor dit land, als dat nodig is.
Het is juist dat de Nederlanders wat nuchterder kijken naar deze gebeurtenissen.
Oosterlingen zijn wat gevoeliger. Laat u, als Nederlandse premier uw nuchterheid
zien en omarm Turkije, wat dus wat gevoeliger is.
Kijk, er zijn een half miljoen Turken die hier geboren zijn, of die zich hier gevestigd
hebben en de meeste van hen zijn geïntegreerde burgers van dit land. Er zijn 25
duizend Turken die een eigen bedrijf hebben hier in Nederland. Totaal werken er 100
duizend mensen in deze bedrijven. De kinderen met een Turkse achtergrond hebben
hier hun opleiding gevolgd. Duizenden jonge Turken zijn werkzaam op belangrijke
posities. De mensen met een Turkse achtergrond hebben ook hun belangstelling
voor de politiek getoond. Er zijn honderden kamerleden, leden van de provinciale
raden, en gemeenteraadsleden met een Turkse achtergrond.
Er zijn figuren die de tegenstelling van deze ontwikkeling beweren om de Turken te
vernederen.
Natuurlijk heb je in iedere gemeenschap de rotte appels.
Aan de kust van de Middellandse Zee in Turkije wonen duizenden Nederlanders.
Zitten er tussen deze Nederlanders geen rotte appels?
Migranten delen over de hele wereld hetzelfde lot, mijn beste premier.
Kijk naar de Nederlanders die naar Canada, naar Australië, naar Nieuw-Zeeland zijn
verhuisd.. Daar zie je dezelfde problemen. Terwijl de kerken hier leeg zijn en
sommige kerken zelfs omgebouwd zijn tot moskee, zijn de kerken daar vol. Net als
de moskeeën hier….
Dit komt omdat de migranten zich niet geaccepteerd voelen.
Ook de maatschappelijke situatie van de Nederlanders met een Turkse achtergrond
worden bediscussieerd. Eigenlijk zijn de mensen met een Turkse achtergrond erg
betrokken bij de ontwikkeling in de maatschappij. Dit hebben we gezien bij de
verkiezingen van 15 maart. De Nederlanders met een Turkse achtergrond hebben
een andere missie getoond bij de strijd om de politieke betrokkenheid. Zij wilden dat
hun invloed werd gemerkt door de deelname van de Nederlanders met een Turkse
achtergrond tot een maximum te verhogen en dit is ze gelukt ook. Zij hebben
bewezen een belangrijke element te zijn in Nederland door naar de stembussen te
gaan. De Nederlanders met een Turkse achtergrond hebben hun bezorgdheid over
de aansturing van dit land laten zien door middel van hun stemgebruik. Zij hebben
getoond dat zij als volwaardig staatsburger optimaal gebruik maken van hun actief en
passief kiesrecht. De Nederlanders met een Turkse achtergrond hebben met deze
houding laten zien dat het geen belemmering is om zowel bij Turkije als bij Nederland
te horen, in tegenstelling dat het juist een verrijking is.
Mijn geachte premier, nu het zo is dat wij uit een land komen wat nog niet ontwikkeld
is als Nederland en wat nog niet democratisch is. U komt wel uit een democratisch
en ontwikkelder land en zult dan toch begrijpen dat u in dit kader geacht wordt wat
toleranter te zijn ten opzichte van deze ontwikkelingen.
Geef geen aanleiding om een half miljoen Turken en mensen afkomstig uit Turkije
wat hier woont nog langer bedroefd te laten zijn.
De mensen met een Turkse achtergrond die hier wonen willen van Nederland
houden met zijn tulpen, met zijn windmolens, met zijn voetval en met zijn blondines.
Neemt u het voortouw om deze liefde nieuw leven in te blazen.
Samen met deze brief stuur ik het boek wat ik in 2012 heb gemaakt naar aanleiding
van de 400 jarige betrekkingen tussen Nederland en Turkije.
In dit boek zult u zien dat de vriendschap tussen beide landen al heel oud is. Los van
de vriendschap lijkt het meer op een lotgenotenschap. Turkije heeft namelijk een
belangrijke rol gespeeld bij het ontstaan van Nederland. Turkije zou het laatste land
moeten zijn wat een vijand wordt van Nederland.
Nederland is Turkije ook dankbaarheid verschuldigd. Deze dankbaarheid heeft Prins
Maurits in het verleden willen tonen door een plaatsje in Zeeland de
naam “Turkije” te geven. De Osmanen hebben een rol gespeeld bij het overwinnen
van de Nederlanders in de 80-jarige oorlog met Spanje. Toen Nederland opgericht
werd, wilden de Venetiërs, de Duitsen en de Fransen dit niet, maar het Osmaanse
Rijk was destijds het eerste land wat Nederland erkende.
Jullie eerste ambassadeur Cornelis Haga werd door de Osmaanse sultan ontvangen
en toen de rechten van capitulatie werden overgedragen waren de Nederlanders erg
blij.
Dit is ons lotgenotenschap.
Nu is het tijd om dit lotgenotenschap nieuw leven in te blazen.
U bent de persoon die vooraan staat bij de personen die dit zouden kunnen doen.
Mijn premier doet u wat er van u verwacht wordt.
Als ik hierin iets kan betekenen, dan doe ik dat graag….
Ik ben aan het einde van mijn brief gekomen en ik hoor net een bericht uit
Rotterdam: Een Turk heeft zijn winkel versierd met posters van Erdoğan. De politie is
gewaarschuwd en zij kwamen langs om de posters weg te halen. Als aanleiding
wordt gezegd dat dit ophitsing is.
Het lijkt er op dat dit soort ontwikkelingen door zullen gaan.
Maar mijn premier, wat gaan we nu doen?
Hoe gaat u vorm geven aan de democratie en het vrije land zolang er in dit land
mensen zijn die van Erdoğan houden? Sommige Turken vragen het volgende: Als
Erdoğan een dictator is, waarom worden er dan overeenkomsten met hem
afgesloten? Waarom wordt Erdoğan niet door heel Europa buitengesloten, maar
alleen op het moment als het gaat om de verkiezingen? Moeten de half miljoen
Nederlanders met een Turkse achtergrond het slachtoffer worden van dit politieke
getouwtrek?
Alstublieft, mijn premier, u heeft de capaciteiten om leiding te geven aan een
belangrijk land als Nederland. Ik geloof dat u de vaardigheden heeft om de relatie
tussen Turkije en Nederland, die nu kapot is, te herstellen.
Neemt u alstublieft het initiatief om vrede te sluiten in naam van alle Nederlanders
met een Turkse achtergrond die u ook vóór zich wilt winnen.
Een half miljoen Turken en mensen met een Turkse achtergrond verwacht dit van u.
Hoogachtend,
İlhan Karaçay