HET “TODTNAUBERGSYNDROOM” Prof. J. De Brabander Alternatieve visie op het TODTNAUBERGSYNDROOM van Heidegger. Muziek als heler voor mijn eigen Todtnaubergersyndroom. September 2010 Het Todtnaubergsyndroom 1 Inhoudsopgave 1. Mijmering bij de ontworteling van de 70-jarige kastanjeboom in de tuin van het achterhuis van Anne Frank. ............................................................................................................................................. 2 2. Heidegger ........................................................................................................................................ 3 2.1. Bronnen van inspiratie voor Martin Heidegger....................................................................... 3 2.2. Thomas Van Aquino en “De Veritate” ..................................................................................... 4 2.3. Heidegger en atheïsme ........................................................................................................... 5 2.4. Heidegger en nazisme ............................................................................................................. 6 2.5. Heidegger en de Todtnauberg................................................................................................. 6 2.6. Sein und Zeit, een meesterwerk? ............................................................................................ 7 3. Muziek als heler: de hoogtepunten van de westerse muziek ........................................................ 9 4. Muziek als heler, mijn bijdrage ..................................................................................................... 10 4.1. Oratorium Matthew Passion ................................................................................................. 10 4.2. Enkele muzikale werken waar ik mijn bijdrage aan verleend heb. ....................................... 10 4.3. Oratorium Savonarola of Un Ribello Santo ........................................................................... 11 4.4. Het mama-lied ....................................................................................................................... 11 Het Todtnaubergsyndroom 2 1. Mijmering bij de ontworteling van de 70-jarige kastanjeboom in de tuin van het achterhuis van Anne Frank. Als ondergedoken jong joods meisje in het achterhuis, leed zij het drama van de “Jodenvervolging” intens mee. Samen met haar ouders en haar zuster Margot, beleefden zij alle psychische spanningen van een drama te moeten onderduiken om voorloping aan de nazi-jodenvervolging te ontkomen, in een uiterst enge behuizing van het oude achterhuis aan de Prinsengracht in Amsterdam. Met als kamergenoot een oude gefrustreerde grimmige tandarts, was haar grootste beproeving, alsook de gedwongen aanvaarding van het ingehouden gekuch en gegrom van deze man. Hij deed geen moeite en was allerminst bereid de natuurlijke levenslust van deze joding, een puber nog, te begrijpen. Ze wilde met volle teugen genieten van haar meisjestemperament en van het ontluikende leven. Ze vertrouwt haar zieleleed toe aan haar “dagboek” lukraak geïnspireerd om de bedwongen emoties van lang, eindeloos langdurende dag en nachten, onder controle te houden. Het symbool van haar zielverlangen aanschouwt ze doorheen een spleet in de wand van eend weelderig ontboeiende kastanjeboom. Ze volgt letterlijk het ontluiken van de twijgen met hun belofte kastanjebloesems. Het is een mysterie hoe die verdrukte joden de moed opbrachten om samen te ontkomen aan hun waanzinnige noodlot. Meer dan zeventig jaar later, in een stormachtige orkaan, wordt de boom ontworteld en neergeveld. Deskundigen geven de schuld aan een schimmelziekte die de boom ten dode had geveld. Anne Frank, jong meisje met haar typische zwarte haren en haar kinderlijke blik, aanschouwt met heel haar wezenheid het ontluikende fenomeen van de groei en bloei van de natuur. Helaas, haar leven kan niet deelnemen aan de onluikende vreugde van haar meisjeshart. Leven en dood zijn letterlijk in een existentieel duel. Meer dan zeventig jaar later is het achterhuis verstard tot een levenloos museum voor kijklustige Het Todtnaubergsyndroom 3 toeristen. Nu spreekt de dode boom niemand meer aan, het drama heeft zijn eindpunt bereikt. De gruwel van de jodenvervolging blijft een zwarte vlek op het wereldgeweten. 2. Heidegger 2.1.Bronnen van inspiratie voor Martin Heidegger “Het Todtnaubergsyndroom” : Door vele filosofen en dichters werd het verheven tot ons metafysisch meesterstuk. Martin Heidegger, is er de geestelijke vader van. Als existentialist is heel zijn carrière één zoektocht naar de zin en het leidmotief van zijn rusteloos leven, de zoektocht naar het absolute. Heidegger, als Zuid-duitser, was van katholieke huize… student aan het prestigieuze Jezufietencollege, eindigt hij als primus-perpetuus met de bijzondere vermelding voor wiskunde, scheikunde en fysica. In de andere vakken is hij eerder middelmatig bvb. in Latijn, Grieks en moderne talen. In zijn gedachten is hij echter een anarchistisch persoonlijk en heeft over het filosofisch erfgoed een eigen visie. Hij dweept met Schopenhauer, Hegel en vooral met Kant. “Kritik der reinen Vernunft zal de onderbouw blijven van zijn eigen filosofische inzichten. Heidegger, is in zijn Sturm und Drangjugend, toch in de ban van het katholieke dogma dat hij persoonlijke interpreteert. Een retorica-leraar, pater Jezuïet, heeft een heel groot impact op zijn zoeken. Heidegger, doorworstelt met zijn geestelijke leider de opgang tot de intrede in de Jezuïeten-Orde. Hij zal slechts enkele jaren de Jezuïeten-discipline volhouden (gehoorzamen) – Sicut cadaver. Martin Heidegger Zijn anarchistische visies doen hem besluiten de congregatie van de Jezuïeten te verlaten; hij valt in een crisis van geestelijke vereenzaming en gaat een eigen existentialisme opbouwen, dat hem tot de hoogste rangen zou verheffen van het hedendaagse denken, samen met Sartre, Simonnede Beauvoir en Camus. Het Todtnaubergsyndroom 4 Hüsserl, de joodse existentialist, die in het christendom de meest humane ethische waarden ontdekte in heldhaftige figuren als Edith Stein en Maximiliaan Kolbe. Marcuse, de eeuwig zoekende naar metafysische waarden. Wittgenstein, die de brug wilde leggen tussen zijn existentialisme en het christendom, zowel anglicanisme als katholicisme. Andere filosofen ontdekte de hoogste waardenschaal in een esthetisch idealisme: de opera’s van Mozart bv. in de toverfluit en de Reguiemmis; Wagner in zijn heldenopera’s: de Ring der Niebelungen en zijn meesterwerk: Tristan en Isolde. Heidegger, behoort tot de grootste bewonderaars van de klassieke muziek, vooral in het geraffineerde werk van Mozart, die hij de absolute top noemt van alle componisten. Ook zoekt Heidegger de hoogste waarde in de religieuze schilderkunst, van Michelangelo tot Bernini. Hij heeft de hoogste bewondering voor de Vlaamse religieuze kunst met de drie Latemse Scholen als summum: Van Albinus Van den Abeele tot Claus, Gustave de Smet en Permeke. De vier grootmeesters van de Vlaamse religieuze kunst vindt hij in het werk van Servaes met zijn vier kruiswegen (Male, Orval, Mortsel en Heverlee), Minne en Colbrandt . 2.2.Thomas Van Aquino en “De Veritate” Alle grootmeesters van de filosofie hebben de hoogste waardering voor het meesterwerk van Thomas van Aquino, de nestor van het denken. Gebaseerd op de drie Griekse wijsgeren: Aristoteles, Plato en Socrates, slaagt hij erin een synthese te maken tussen de ethiek en het religieuze erfgoed van het avondlied. Dit traktaat is een synthese van alle elementen van de ethica. Zijn definitie van “De Waarheid” is allesomvattend gegoten op het stramien van het scholastisch denken. Figuur 1:Thomas van Aquino naar Crivelli Het Todtnaubergsyndroom 5 Kant, verklaart “De Veritate” als het belangrijkste traktaat van de Westerse wijsbegeerte. Zijn visie staat boven de Indische Sanskriet Chakvas, de duizend jarige geschriften van het boeddhisme, dat nergens doordringt tot de essentie van de menselijke problematiek. Thomas van Aquino, definieert “De Veritate” als volgt: Er is geen naald tussen te krijgen in zijn volledigheid en accuraatheid.“ De waarheid” is het epicentrum en het oneindige ontmoetingspunt tussen subjectiviteit en objectiviteit. Persoonlijke ervaring: Hoe degelijk en doortastend ze ook is, ze kan de objectiviteit van de waarden ontgaan maar ze blijft kwetsbaar en onvolledig. Ook in de kunst is de subjectieve waardering zeer gebonden aan persoonlijke gevoeligheden en instellingen. Van Aristoteles en Plato heeft Thomas van Aquino het principe geërfd van het gelijken op het “Eidosbeeld”, het benaderen van de schoonheid van de Griekse canon. Het ideaal beeld geschapen in de Griekse beeldhouwkunst bv. de Venus van Milo; de discuswerper en de glimlach van het spelend kind. Dit alles vormt de “standaardmaat” van schoonheid. Thomas van Aquino, zal dit toepassen op zijn visie van “De Waarheid”. Dit traktaat is de basis geworden van heel de Westerse filosofie. In feite is er geen andere die men als evenwaardig kan beschouwen. 2.3.Heidegger en atheïsme Heidegger, is een belangrijke sleutelfiguur in heel het Westerse denken, in een breed doorgevoerd existentialistisch denken. Hij kan zoals vele hedendaagse Vlaamse denkers – Joop Kruithof, Etienne Vermeerdsch en Leo Apostel – zich niet ontdoen van zijn christelijke roots: zowel lutheraanse als katholieke. Ze noemen zich atheïstisch – anarchistisch, doch hoezeer ze zich uitspreken als godloochenaars hun angstig zoeken laat hen niet los. Hun uitspraken zijn een argument ex-contrario voon het bestaan van God. Ze kunnen er niet over zwijgen: Het geloofsgetuigenis van heldhaftige christenen (katholieken) zoals: Pater Damiaan De Veuster, die zijn leven offerde voor de melaatsen gemotiveerd door zijn consequent godsgeloof. Hetzelfde geldt voor Maximiliaan Kolbe, Edith Stein, Martin Büber en Bonhoeffer. Ze zijn onbetwiste bewijzen van het bestaan van God. Hun geloof in een leven na de Het Todtnaubergsyndroom 6 dood is sterker dan alle atheïstische uitspraken die uitdeinen in doodgebloed nihilisme. Het Todtnaubergsyndroom is wereldberoemd geworden door de laatste geschriften uit zijn vrij uitgebreide publicaties. Het eeuwige rusteloze zoeken naar het waren “geluk” na een zwerftocht doorheen de hedendaagse denksporen. 2.4.Heidegger en nazisme Eens was hij een volgeling van de nazi-filosofie en aanhanger van de rassentheorieën van Rosenberg en Hitler. Deze laatste was op gebied van het wijsgerige denken een “primair”. Hij had geen enkele opleiding voltooid, zelfs niet de lagere noch de middelbaar school. Zijn uitspraken en theorieën in “Mein Kampf” getuigen van een totaal gebrek van vorming en waren ingegeven door een elementair fanatisme. Zijn taal was ruw en vertoonde de grootste fouten. Heidegger, bracht het tot rector van de nazistische gemotiveerde universiteit van Freiburg (Br.). Hij geraakte in 1934 in diskrediet met de toen opkomende nazi-leiders en werd meteen tot aftreden gedwongen. Dit aftreden draagt bij tot zijn rehabilitatie na de oorlog. 2.5.Heidegger en de Todtnauberg Heidegger, is een hoogbegaafde cultuurfilosoof. Hij is een estheticus en een verwoede liefhebber van de Germaanse klassieke muziek. Hij is een vereerder van Mozart die hij promoveert tot hoogste van alle componisten. Hij is een volmaakte lesgever en werkt dag en nacht om zijn lessen voor te bereiden1. Heidegger is vrijzinnig en vaak anarchistisch ingesteld. Hij is de heraut van het hedendaagse denken. Het Todtnaubergsyndroom kan men beschouwen als het 1 Hierin is hij de gelijke van Prof. Edward Schillebeeckx van Leuven en Nijmegen die zich doodwroette in de voorbereiding van zijn lessen. Hij studeerde dagelijks van 15 uur tot 3 uur ’s nachts, ieder woord was uitgeschreven in een bijna onleesbaar geschrift. Hij laat een belangrijke Oeuvre na van 360 titels – boeken en artikels – waaronder er twintig zijn van meer dan duizend bladzijden. Zijn stijl is academisch en zwaar op de hand, zinnen van twintig regels zijn geen uitzondering en eisen zware inspanning van de lezer. Hij is zowat de evenknie van Heidegger, doch is onbetwist trouw aan de dogmatiek van katholieke Kerk. Het Todtnaubergsyndroom 7 geestelijk testament van Heidegger. Het is het slotakkoord van zijn denken. Het zwoegend zoeken van de mens naar menselijk geluk is er het leidmotief van. Heidegger, kende vele mislukkingen in zijn privaat leven. Faillissementenversomberden zijn laatste levensjaren. Hij verklaart aan een collega-professor dat hij bij de “vrouw” nooit echte liefde had gekend, alle waren zij verstrengeld in geld en eigenliefde. Hun aanwezigheid was vaak een rustverstorende factor en een domper op zijn creativiteit. Hij zegt het niet uitdrukkelijk, maar voor hem geldt “homo- homini lupus” . Ieder mens is in feite een beetje onmens. Het ware geluk bestaat niet. Hij zoekt het persoonlijk geluk in de “fuga” de vlucht. Hij denkt hierbij aan de geniale piano-fuga’s van J.S. Bach die hij dagelijks beluisterd. Het Todtnaubergsyndroom is een wereldvlucht uit de begrensde maatschappij. Todtnauberg is een godverloren arendsnest in het duitse Gross Glockner gebergte. Hij laat er een blokhut bouwen in Duitse stijl, sober tot in het armoedige, zo wil hij het hebben. Een hut volledig geïsoleerd van de wereld, zonder toegangswegen of tuinaanleg. Een hut omgeven door zeven eiken, symbool van natuur en kracht. Hij isoleert zich van iedereen, ook van vroegere vrienden en collega’s, zowel mannen als vrouwen. In zijn hut ontvangt hij alleen wie hem bevalt en die hem niet verstoort in zijn “ik wereld”. Het is een hoge vorm van egoïstische isolatie, alleen zijn Duitse schapershond is zijn levensgezel. Bij een bezoek aan Todtnauberg stelt men vast, dat dit huis dat de triomf is van het egocentrisme helemaal niet een schamele herdershut is, maar een piekfijn ingerichte luxevilla met alle accomodatie van comfort bv. met ingerichte sauna en klimatisatie. Hier wil Heidegger zijn laatste uren slijten in volkomen isolatie – splendid isolation- zal de Oxford filosoof Wittgenstein het noemen,. Todtnauberg is de tegenpool van het Godzoekende kluizenaarschap. In dit laatste tracht de kluizenaar God te ontmoeten in de stilte en de eenzaamheid, met een medelijdend hart voor de noden van het mensdom: onrecht, armoede, rassenstrijd, het zoeken naar God in solidariteit met de medemens. 2.6.Sein und Zeit, een meesterwerk? Het Todtnaubergsyndroom 8 Heidegger’s meesterwerk2 blijft in de filosofie het meest gewaardeerde en grondigste onder alle publicaties. Het Todtnaubergssyndroom heeft ingang gevonden in de klassieke Westerse filosofie. Het is de triomf van de egocentrische zelfverheerlijking in de nagalm van Sartre’s: “Le Neant Absolut”, dat als leidmotief kan gelden voor de wereldvlucht in zelfdoding bij schrijvers zoals Hugo Claus. Als tegenwicht kan men de toewijding plaatsen van de tienduizenden zelfvergeten mensen, die zich bekommeren om het verzachten van het lijden van het mensdom: “Artsen Zonder Grenzen” = “Medecins Sans Frontières”. Duizenden verplegers die dag en nacht aan het ziekbed staan in de palliatieve zorgen. Zij die zich ontfermen over zo vele aids- en kankerpatiënten of lijdende mensen aan ondervoeding en tuberculose. De Zuid-Amerikaanse arme steden – favella’s – waar kinderen als ratten samenhokken met een totaal gebrek aan elementaire hygiëne, naast de weelderige luxe-steden zoals Coba-Cabana. Het makkelijke antwoord is: dat kinderen in de favella’s niet protesteren tegen hun onmenselijke levensomstandigheden en een uitlaatklep vinden in de jaarlijkse carnavals bv. in de meeste steden van Zuid-Amerika. Ze zijn een verkeerd antwoord op de armoede. Het blijft een schandvlek op het geweten van de kapitalistische wereld. Het egoïsme van de rijken laat zich voelen in de hemeltergende betalingen van sportmensen, vooral in de wereld van voetbal en van rockzangers die uitmunten in de mediocriteit van hun gezangen, die bovenal gebaseerd zijn op massa hysterische elementen van rockfestivals en dergelijke. De ware kunstenaars die klassiek gevormd zijn en over uitzonderlijke stemkwaliteiten beschikken worden verdrongen en tot de achterban van een 2 Het pauselijk sociale document “Rerum Novarum” van Leo XIII staat als torenhoog boven alle publicaties en werd zelfs door de Russische leiders zoals Kroetsjov geprezen als diepgaand sociaal document in zijn evenwichtige dialectiek. Het meesterwerk van Edward Schillebeeckx: “Jezus het verhaal van een levende” Zet alle negatieve beschouwingen in de schaduw en geeft een degelijk respons voor alle eerlijke zoekende mensen, die een antwoord nastreven op hun metafysische vragen. “Die Zwei Grenadiere” en“Dein Angesicht so rein ind schön” Van Schumann Zijn twee van de krachtigste liederen die ooit geschreven zijn. Het eerste lied is de lofzang van de trouwe grenadier van zijn keizer na de nederlaag van Napoleon in Waterloo. “Lass si betteln gehen”, zingen zij uit, de liefde voor de keizer primeert zelfs voor het noodlot van eigen familie. Het Todtnaubergsyndroom 9 kleine elite herleid, de televisie geeft meestal toe aan deze negatieve instelling. Festival zoals het “Festival Van Vlaanderen” redden de eer en kunnen gelukkig rekenen op een meestal select publiek in de kathedralen en concertzalen. Gelukkig is er een nieuwe sfeer van waardering voor de echte waardevolle klassieke muziek: Nederland en Engeland: Concerten op de Grachten en de Proms zijn hier een nieuwe hoop aan het opbouwen. We keren terug naar het Todtnaubergsyndroom. Het heeft een argument excontratio als echo. Het toont die negatieve en onsociale houding van de mens van het derde millennium. 3. Muziek als heler: de hoogtepunten van de westerse muziek Ik wil mij als musicoloog richten tot intellectuelen en handarbeiders die zoeken naar hoogstaande klassieke muziek. Enkele suggesties, toppers van schoonheid: “He was despised”, Messias, Händel, voor bariton, Fisher Diskau “Blute nur”, Matheus Passie,J.S. Bach , voor alt, Aafje Heynis “Am Abend wenn es kühle war”, Matheus Passie,J.S. Bach , voor tenor “He will lead his flocks”, Messiah Händel Slotkoor, Matheus Passie,J.S. Bach “Es ist volbracht”, Johannes Passie, J.S. Bach “Ich habe genug”, cantate J.S. Bach, voor bariton, Fisher Diskau “Ich will den Kreuz stab tragen”, ”, cantate J.S. Bach “Ich habe meine Zuversicht zu Gott gerichtet”, voor contra tenor Liederen van Shuman o.a. “Mein Liebehen liebt dat Grüne” “O douce nuit”, Rameau, Les petits chanteurs à la Croix de Bois “Mein Liebehen liebt dat Grüne”, Shuman “Hongaarse dansen”, Brahms “Ein Deutches requiem”, Brahms “Die Hohe Messe”,J.S. Bach “Requiem”, Mozart, laatste onvoltooid werk Liederen van Shubert, “Erl König, Gretchen am Spinnrade, Die Forelle, Litanie Allershehlen” Alle orgelwerken van J.S. Bach , “Das Wohltemperierte Klavier”, J.S. Bach “Het Requiem”, Fauré “De polonaises en Studies”, Chopin Het Todtnaubergsyndroom 10 “Alle Kwartetten en Sonates”, Beethoven, Brahms, Schubert, Mozart “Academic March”, Elgar “Alle Motetten”,Claudio Monteverdi “De treurliederen” bij de dood van Koningin Victoria, William Bird “Het derde Concerto”,Camille Saint-Saëns “In Straszburg vor den Tor”,Hugo Wolf 4. Muziek als heler, mijn bijdrage 4.1.Oratorium Matthew Passion In de Columbia Universiteit werd mijn Oratorium Matthew Passion voor soli, koor en orkest, partituur van 450 blz. uitgevoerd. Ik behaalde met dit uitgebreid werk, het doctoraat in de musicologie, en bekwam de prijs: “American Eagle” als beste compositie van de laatste jaren. Voor de “Passio Christi” schreef Hugo Claus de dialogen, één van de beste teksten zijn van de Vlaamse schrijver. In Vlaanderen werd de “Passio Christi” uitgevoerd door de Gentse Oratoriumvereniging en in 1965 op Olympia-plaat uitgebracht met het kruis van Albert Sevaes op de kaft. 4.2.Enkele muzikale werken waar ik mijn bijdrage aan verleend heb.3 “Die Diät von Prof. Dr. Korliakoff”: Ironisch zangstuk gecreëerd door Fisher Diskau Compositie van Pr. J. De Brabandere 3 “Eindrücke von den Alten Fischmarket’: Van Pr. J. De brabandere Orgelwerk: “De heropstanding van de Abdij van Montecassino” - D. Br. – gecreëerd in 2004 in de Abdij “Adagio Mobile” voor strijkers – gecreëerd door Prof. Hartmann Compositie van Prof. J. De Brabandere in de Neue Halle van Heidelberg in 1982 Een “Todtnauberg” vol muzikale ontroering, een totaal wereld van schoonheid en verheven kunst. Een aantal partituren zijn te vinden onder pdf formaat op de website Het Todtnaubergsyndroom 11 4.3.Oratorium Savonarola of Un Ribello Santo Oratorium – componist: Prof J. De Brabandere gecreëerd voor het universitair koor en orkest van de Universiteut van BolognaItalië, geïnspireerd door het mooiste werk van Claudio Monteverdi, “Il combatimento di tancredi”, een muzikaal gevecht is tussen de strijders pro of contra, het dictatoriaal regime. Het Oratorium “Savonarola” is een letterlijke tweestrijd tussen de verdedigers van deze moedige dominicaan, die de wantoestanden binnen de Kerk aankloeg en de Vox Populi, de belagers en de vijanden, die hem op het schavot brachten onder het gehuil: “Eretico destruttore della Chiesa nemico dei Medicis, a morte, a morte.” Het ontroerendste gedeelte is de dood door ophanging van Savonarola met zijn prior en onder-prior, die zijn integriteit verdedigden. Na de ophanging werden de lijken verbrand op de brandstapel en tot de volledige vergetelheid herleid door hun asse in de rivier de Arno te werpen. Zeer indrukwekkend is het slotkoor van de stoet van de aanhangers van Savonarola, die zijn heiligheid en integriteit wereldkundig maakten: “Savonarola, Santo e ribello, Man of all seasons!” Een krachtig duellerend oratorium – op plaat Olympia - . 4.4.Het mama-lied Ik kreeg een opdracht van de bekende Romeinse sopraan Brunetti, om de muziek te componeren op haar tekst: “Mamma la dolce presente.” Haar stem is zuiver en velours, dus niet scherp en schetterend. Dat was mijn opgave voor dit ontroerend lied dat iedereen kon aanspreken en boeien. Ik liet de tekst in mij doordringen gedurende twee maanden en zette mij dan aan het werk. De tekst is niet sentimenteel en graaft diep in het gemoedsleven van alle Italianen die het meest gericht zijn op zachte melodieën. Op dit gebied zijn ze veel degelijker en veeleisender voor de kwaliteit van de liederen. Nagenoeg alle succesliedjes van het Westen en ook van eigen land zijn armtierig en lijden aan een absolute bloedarmoede, ondanks de talrijke Het Todtnaubergsyndroom 12 rockfestivals die alle aandacht krijgen van televisie en radio. Ook de stemkwaliteit van de meeste zangers is ondermaats en de meeste succeszangers moeten het hebben van hun micro’s en overbelaste versterkers. Mijn opgave voor dit Mamalied boeide mij ten zeerste. Meerdere malen heb ik er tot diep in de nacht aan gewerkt; gecomponeerd, getransponeerd, in nieuwe modulaties geplaatst. “Mamma, tu resti per sempre la dolce presente” werk ik om tot terugkerend leidmotief. Na vijf weken was ik onvoldaan van mijn eigen creatie en vereenvoudigde de melodie tot een absolute meezinger, dat aan heel Italië voldoening zou schenken. Brunetti, was voor mij een positieve critica en voegde zelfs een nieuwe strofe aan haar tekst toe. “Mamma, ook als ik bij uw graf sta blijft gij mij steeds troostvol toespreken.” Ik herschreef tot driemaal toe de melodie, waar ik een geslaagde modulatie aan toevoegde (’s nachts om 1 uur). De eerste creatie vond in alle stilte plaats aan mijn oud pleyel-klavier, dat niet vrij was van enkele pangklanken, maar dat hinderde niet. Het Mammalied was geboren. Brunetti, kende persoonlijk Pavarotti en trok naar Modena. Hij was reeds doodziek, getroffen door keelkanker. Hij heeft het lied letterlijk gecreëerd en het toevertrouwd aan een jonge leerling in het romantische gevoelige genre. Brunetti, voerde het uit in de studio’s van Radio Vaticaan. Er werd gunstig ontvangen door de zeer strenge objectieve kritiek. De bemerkingen aangaande de waarde van de tekst gingen naar de tekstschrijfster Brunetti. Ik had er zelf geen kritiek op, daar ik vond dat Brunetti ten volle de Italiaanse ideomatiek beheerste, met daarbij de gevoelige noot waarbij zij als volksmeisje best een tikkeltje semi-sentimentaliteit aanbrengt in haar tekst, een voorbeeld: “ Nooit hebt gij één streng woord tegen mij gezegd, uw glimlach heeft mij steeds nieuwe moed gegeven.” Het nieuwe Mammalied heeft reeds zijn weg gevonden naar drie plaatselijke festivals en één zelfs langs Pavarotti om heeft de weg gevonden tot een plaatopname van een Italiaanse-Canadese universele uitgever. Het toeval speelde mee, de tekst spreekt ten volle aan, zelfs in alle wereldculturen en werd in verschillende talen vertaald: In het Arabisch, het Hebreeuws, het Chinees van Shangai en het Chinees van Peking, Het Koreaans en het Japans dat reeds op plaat staat, het Indisch, het Vietnamees, het Spaans, het Grieks, het Frans, het Duits, het Engels, het Portugees, het Pools, het Noors en het Zweeds. Het Todtnaubergsyndroom 13 Door mijn langdurig verblijf in Rome heb ik geen contacten gehad met binnenlandse uitgevers noch met zangers van een hoogstaand gehalte. Met “Mamma la dolce presente” moet de belangstelling eerder komen vanuit de wereld naar eigen land. Daar ik zelf geen commercieel talent bezit, heeft het zelfs tot zes maanden geduurd voordat het door Cisac en Sabam is erkend en opgenomen, met het gevolg dat ik er geen financieel voordeel bij heb, zelf geen €10, maar dat is nooit mijn eerste betrachting geweest. Intredend in mijn subjectief religieus gemotiveerd “Todtnauberg” heb ik mijn “Mamma la dolce presente = “Moeder eeuwige zachte aanwezige,” opgedragen aan de heldhaftige Romeinse doktoressa Molla, die als moeder van twee kinderen de moedige keuze deed haar leven op te offeren bij de geboorte van haar derde kind. De keuze was onduidelijk: Het leven van haar ongeboren kind of haar leven, met enorm respect voor het leven. Het Gotische “Atta Unsar” zag het daglicht in Upsala – Zweden, na een studie van zes maanden in Zweden, die ik meemaakte als afgevaardigde van de Columbia Universiteit. De tekst in van Wulfila –derde eeuw- , geldt als eerste genoteerde gotische “Onze Vader” en is van monofysitische strekking. Mijn versie werd gecreëerd door het Universitair Koor van Zweden, eveneens uitgevoerd door het Koor van Kristus-Koning o.l.v. Mevrouw Wies Dhondt – Gent. Ze beleefde intens tot de laatse uren voor de geboorte, de wil haar kind voorrang te geven. Het meisje Anna-Maria werd gezond en volmaakt geboren. Dr. Molla, overleed twee uren later. Een drama van uiterste consequentie. Tien jaren later werd ze zalig verklaard en als voorbeeld gesteld voor de verdediging van het ongeboren kind. Haar echtgenoot –een hoofdingenieur- heeft moedig een gelukkig gezin opgebouwd. Naar het voorbeeld van haar moeder werd Anna-Maria een begaafde studente in het Atheneum Prof. Fermi ,de atoomfysicus. Ze behaalde met grote onderscheiding het doctoraat in de genees- en verloskunde. Anna-Maria, werd een toegewijde doctores in de brousse van Afrika als “Arts zonder Grenzen”. Dat was haar respons op het offer van haar moeder. Ondertussen bekend geworden in verschillende wereldtalen, gewaardeerd door de rijkdom van de algemeen menselijke inhoud: Het respect voor de Het Todtnaubergsyndroom 14 moederfiguur doorheen alle landen en culturen, zowel Europese als Aziatische. Het is een positieve visie op het “Todtnaubergsyndroom” als hulde voor alle moeders ter wereld, die zich niet isoleren in een egocentrische levenswijze, doch zich totaal inzetten, ook doorheen armoede en rampen, voor het leven en welzijn van het kind. “Doe mij in de oogst geloven waarvoor ik dien”, laatste woorden van de grote Nederlandse dichter Adriaan Holst. Hij vroeg als eerlijk zoekende filosoofdichter de bijstand van een pater dominicaan bij zijn doodstrijd, de weg naar het eeuwige licht. Ook de belangrijke filosoof van Oxford Wittgenstein vroeg de hulp van de prior van de dominicanen van Oxford bij zijn afscheid in de palliatieve zorgen van de Universiteit van Oxford. Om even na te denken. There is something more between earth and heaven –Shakespeare-.