Peter en meter Jan Hautekiet en Christel Van Dyck: Gepakt door de schoonheid van het mysterie Elke campagne heeft een peter en meter nodig, een taak die Jan Hautekiet en Christel Van Dyck, graag op zich namen. Ze hebben veel met elkaar gemeen, maar een knobbel voor harde wetenschappen is daar niet bij. Toch is hun engagement oprecht, want wat ze delen, is hun constante verwondering voor alles om ons heen. academische loopbaan zat er niet in; mijn thesis moeten schrijven, was voor mij al de hel.” Waarom hebben jullie ‘ja’ geantwoord op de vraag om het peter- en meterschap op te nemen? © VRT – BMUSS Wat hebben jullie met wetenschappen, dat jullie nu de boegbeelden zijn van de ‘Dag van de Wetenschap’? Jan Hautekiet: “Ik heb literatuurwetenschappen gestudeerd, en sinds een drietal jaar ben ik voorzitter van de vereniging Alumni Letteren van de KU Leuven. Wellicht vond men daar een link.” Christel Van Dyck: “Ik vind wetenschappen uitermate interessant, maar heb er helaas geen kronkel voor. Ik ben ervan overtuigd dat mijn vroegere leerkrachten fysica, biologie en chemie nu zeggen: ‘Wat heeft die mensen bezield om haar meter te maken van de ‘Dag van de Wetenschap’? (lacht). Mijn interesses lagen vooral in de humane vakken: (kunst)geschiedenis, communicatiewetenschappen, talen. Maar een Jan Hautekiet: “Een initiatief dat erop gericht is een groot publiek, en hopelijk ook veel jonge mensen, warm te maken voor exacte wetenschappen, daar kun je niet tegen zijn. Alles wat helpt om wetenschap beter te communiceren, en de creativiteit en het plezier die eraan verbonden zijn, duidelijk te maken, steun ik ten volle.” Christel Van Dyck: “Ik koester een grenzeloze bewondering voor mensen die iets heel theoretisch in de praktijk kunnen omzetten. Ik ben zo iemand die zich nog dagelijks afvraagt hoe een telefoon werkt, en ik ben ook immens geboeid door bijvoorbeeld het ontstaan van de kosmos. Ik ben eens met mijn zoon naar de Kinderuniversiteit geweest, waarin allerlei wetenschappelijke concepten in ‘kindertaal’ worden uitgelegd. Ik ben er zeker van dat ik er minstens evenveel van genoten heb als hij. Het gaat mij om de ‘schoonheid van het mysterie’.” Jan Hautekiet: “Dat heb je heel mooi verwoord. Die verwondering deel ik met je; dat is de basis van alles, denk ik, zeker van nieuwe inzichten en creativiteit. Verwondering, maar ook heel veel bewondering voor iedereen die de wetenschap doet vooruitgaan. Dat is een werk van lange adem, en het is geen tak waarin je snel eventjes resultaten gaat boeken. Wetenschappen en technologische innovaties vragen veel geduld en doorzettingsvermogen, en dat zijn mooie deugden in een mens. Zelf heb ik nooit een academische carrière geambieerd in mijn vakgebied. Hoewel, mochten de kaarten anders gelegen hebben, had ik daar misschien wel werk van gemaakt, maar ik was al heel snel met zo veel andere dingen bezig.” Muziek, iets wat jouw leven in grote mate bepaalt, Jan, heeft ook een wetenschappelijke component. Het wordt althans vaak vergeleken met wiskunde. Ergo, muzikanten en componisten zouden dus ook wiskundeknobbels zijn. Jan Hautekiet: “Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Harmonisch, melodisch en ritmisch ís muziek pure wiskunde. Je gaat om met tijd, de verdeling van tijd, toonafstanden, noem maar op. Ik wil nu wel niet zo ver gaan om te zeggen dat ik een wiskundeknobbel heb, al deed ik dat op school wel graag en kostte het mij niet gruwelijk veel moeite. Nu ik eraan denk: muziek is op een rare manier een soort kruising van taal en wiskunde.” Maar als ik het dan onder de knie heb, ben ik apetrots. Vandaar dat ik met veel bewondering kijk hoe mijn kinderen zo vlot met de computer kunnen omgaan. Ik moet ze vaak om raad vragen (lacht).” Jan Hautekiet: “Ik volg het niet genoeg op de voet om een early adopter van allerlei nieuwe technologieën te zijn, maar ik ben er wel ontzettend in geïnteresseerd. Ik stel er mij in elk geval voor open en ben niet vies om ermee te experimenteren. In mijn geval gaat dat dan vooral om nieuwe technologie in muziekinstrumenten, maar ook nieuwe computertoepassingen of internetkanalen probeer ik graag uit. Ik wacht wel vaak af tot een nieuwe technologie op punt staat. In besturingssystemen uitgedrukt, blijf ik er graag één achterop.” In jullie vak zijn jullie natuurlijk ook voortdurend omringd door technologie. Christel Van Dyck: “Ja, dat is het moeilijkste voor mij. De jongste jaren worden we ook op Radio 2 gestimuleerd om zelf meer technische handelingen uit te voeren, en ik moet daar toch iets meer moeite voor doen dan veel collega’s. © VRT – BMUSS