miskraam - Doortje Uil

Patiënteninformatie bloedverlies vroeg in de zwangerschap en
(dreigende) miskraam.
Inhoudsopgave
1. Inleiding
2. Bloedverlies vroeg in de zwangerschap
3. Wat is een miskraam
4. Oorzaak van een miskraam
5. Kans op een miskraam
6. Verschijnselen bij een dreigende miskraam
7. Diagnose stellen
8. Als de diagnose “Miskraam”gesteld is
9. Normaal verloop van een miskraam
10. Afwachten of ingrijpen
11. Ingrijpen
- medicatie
- curettage
12. Wanneer contact opnemen
13. Lichamelijk en emotioneel herstel
14. Meerdere miskramen
15. De toekomst
bijlage 1: gezond zwanger worden
2
2
3
3
3
3
4
4
4
5
5
5
5
6
6
7
7
1
1. Inleiding
Deze informatie is bedoeld voor zwangeren (en hun partners) die te maken hebben met bloedverlies in
een jonge zwangerschap. Veel van deze informatie wordt ook telefonisch door ons gegeven of wordt
besproken tijdens een huisbezoek. Toch zal (zeker in het geval van een bewezen miskraam) veel van
deze informatie niet volledig overkomen, doordat jullie ineens geconfronteerd worden met informatie
waar je geen rekening mee had gehouden. Daarom staat hier alles nog eens duidelijk uitgelegd.
De informatie is vrij algemeen, daarom kan het zijn dat sommige informatie niet op jullie of deze
zwangerschap van toepassing is, deze stukken kunnen dan dus ook overgeslagen worden.
In deze informatie wordt uitgelegd wat oorzaken van bloedverlies kunnen zijn, wat een vroege miskraam
is, hoe groot de kans op een miskraam is en wat de mogelijke verschijnselen zijn.
Eventuele vervolgtrajecten worden ook besproken.
2. Bloedverlies vroeg in de zwangerschap
Bij bloedverlies vroeg in de zwangerschap schrikken veel vrouwen omdat ze meteen aan een miskraam
denken. Maar bloedverlies in het begin van de zwangerschap wordt niet altijd veroorzaakt door een
miskraam. Maar liefst 50% van de zwangeren heeft bloedverlies zonder dat er sprake is van een
miskraam. Het bloedverlies kan verschillende redenen hebben, zoals:



De baarmoedermond kan soms een beetje bloeden, bijvoorbeeld door vrijen of doordat de ontlasting
wat harder is en wat meer druk van binnen veroorzaakt. Maar ook spontaan, zonder duidelijk
aanwijsbare oorzaak, kan dit gebeuren. Minder vaak voorkomend kan er sprake zijn van ectropion,
hierbij zit het weefsel van de binnenkant van je baarmoedermond wat aan de buitenkant. Dit is
volledig onschuldig maar dit weefsel bloedt echter wel makkelijker.
Het bloedverlies kan ook komen door aambeien, deze bevinden zich meestal aan de buitenkant van
de anus, maar kunnen zich ook aan de binnenzijde van de anus bevinden en een beetje bloeden
onder invloed van de zwangerschapshormonen. Dit is dus geen vaginaal bloedverlies.
Een enkele keer wordt het bloedverlies veroorzaakt door het innestelen van het vruchtje in de
baarmoeder of kan een 2e vruchtje van een tweeling afsterven en een bloeding veroorzaken. Bij
echoscopisch onderzoek vindt men dan een levende foetus met hiernaast soms nog de resten van
een 2e vruchtzak.
Heb je bloedverlies in de eerste weken kunnen we dus niet meteen van een miskraam spreken.
Uiteraard kun je altijd meteen contact met ons opnemen. Wat we precies zullen doen ligt aan de
omstandigheden. Meestal kunnen we meteen een hele duidelijke oorzaak aanwijzen en kunnen we je
geruststellen. Soms is het zo weinig bloedverlies dat we even moeten afwachten om te kijken wat er
gebeurd. Als het door bepaalde verschijnselen meteen duidelijk is dat je een miskraam aan het krijgen
bent en dan zullen we dat verder met je bespreken. Afhankelijk van de zwangerschapsduur zullen we
extra onderzoek aanvragen. Met een echo kunnen we kijken of het hartje van de baby klopt. Dit kan
echter pas na de 5,5 week zwangerschap (eerder klopt een hartje nog niet). Wij willen dan ook graag
dat je minimaal 6 weken bent (daarbij kijken we niet alleen naar je laatste menstruatie maar ook naar je
cyclus en wanneer je test positief was) voordat we een echo gaan regelen, omdat je dan ook echt een
antwoord krijgt.
Als je nog erg pril zwanger bent en we willen meer duidelijkheid krijgen, is het ook mogelijk dat we een
bloedafname ter beoordeling van de hoeveelheid van het zwangerschapshormoon HCG adviseren.
2
Als er sprake is van een miskraam dan vinden jullie hieronder de verdere informatie.
3. Wat is een miskraam?
Een miskraam is het verlies van een niet-levensvatbarefoetus of een leeg vruchtzakje. Wanneer dit
verlies plaatsvindt in de eerste 3 maanden van de zwangerschap gaat het om een vroege miskraam.
Een van de eerste verschijnselen is meestal vaginaal bloedverlies, het kan echter ook zo zijn dat pas
tijdens het eerste echo-onderzoek wordt gezien dat de zwangerschap niet goed is. In uitzonderlijke
situaties ontstaat een miskraam doordat de baarmoedermond of de baarmoeder moeite heeft een
zwangerschap in stand te houden.
4. Oorzaak van een miskraam
De oorzaak van een vroege miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis. Het vruchtje is niet aangelegd
zoals dat hoort en je lichaam zoekt zelf naar een natuurlijke oplossing: het groeit niet verder en je
lichaam stoot het af. Een miskraam wordt dus niet veroorzaakt door vrijen, vallen of bijv. paardrijden.
Een normale zwangerschap bestaat uit een vruchtzak en een embryo. Het embryo ontwikkelt zich als
alles goed gaat tot een kindje. Bij een miskraam kan het voorkomen dat er helemaal geen embryo is
aangelegd, we spreken dan van een lege vruchtzak. Er kan ook wel een embryo zijn, waarbij ergens in
de ontwikkeling iets niet goed is gegaan. Meestal is een chromosoomafwijking de oorzaak, die al
ontstaan is tijdens de bevruchting. Het gaat dan meestal niet om erfelijke afwijkingen, dus er is geen
verhoogd risico om dit nog een keer mee te maken bij een volgende zwangerschap.
5. Kans op een miskraam
Vroege miskramen komen regelmatig voor: 10% van de zwangerschappen eindigt in een miskraam.
De kans op een miskraam neemt toe naarmate de zwangere vrouw ouder wordt. Voor vrouwen beneden
de 35 jaar is de kans dat een zwangerschap in een miskraam eindigt ongeveer 10%. Tussen de 35 en 40
jaar eindigt 1 op de 5-6 zwangerschappen in een miskraam en boven de 40 zal dit rond de 1 op 3
zwangerschappen liggen.
Vrouwen die eenmaal een miskraam doorgemaakt hebben, hebben mogelijk een licht verhoogde kans
om de volgende zwangerschap wederom een miskraam te krijgen. De kans op een normale
zwangerschap blijft echter wel het grootst.
6. Verschijnselen bij een dreigende miskraam
Zwangerschapsverschijnselen zoals misselijkheid, gespannen borsten of extreme moeheid nemen soms
af wanneer een miskraam nadert (dit is zeker niet altijd het geval). En je kunt het ook niet zomaar
omdraaien, dus wanneer je minder zwangerschapsverschijnselen hebt krijg je niet per definitie een
miskraam. Vaginaal bloedverlies en soms wat menstruatieachtige buikpijn bij een jonge zwangerschap
zouden het eerste teken kunnen zijn van een dreigende miskraam. Wat de buikpijn betreft is het niet
heel specifiek omdat de groei van de baarmoeder ook voor buikpijn/ menstruatiepijn en steken kan
zorgen. Alleen buikpijn (mits het een beetje buikpijn is) is dus eerder een goed dan een slecht teken.
Zoals eerder gezegd heeft 50% van de vrouwen met een goede zwangerschap bloedverlies. Wat vooral
3
meer aan een miskraam doet denken is een combinatie van bloedverlies (die dan vaak ook toeneemt)
met krampende buikpijn.
7. Diagnose stellen
Om vast te stellen of er sprake is van een miskraam in gang of dat er sprake is van een andere oorzaak
van het bloedverlies, kan een echo verricht worden. Deze echo wordt bij voorkeur niet vóór de 6,5
weken zwangerschap gedaan (we rekenen dan vanaf de 1e dag van de laatste menstruatie). Vanaf dan
kan in principe een foetus worden waargenomen met hartactie. Voor deze termijn kan vaak al wel een
vruchtzak worden waargenomen, maar kan het embryo nog zo klein zijn dat deze nog niet goed te zien
is. Om zeker te zijn of de zwangerschap wel goed gaat, dient in een later stadium de echo herhaald te
worden.
Vaak geeft de echo dus duidelijkheid, maar soms dus niet. Ook is het zo dat een kloppend hartje bij een
jonge zwangerschap niet de garantie geeft dat de zwangerschap ook goed blijft gaan. Vooral de eerste
10 weken zijn en blijven toch een spannende periode waarin nog veel kan gebeuren.
Wanneer het bloedverlies erg vroeg is, rond de 5 weken kunnen, we ook 2x bloed bij je prikken. Bij een
goede zwangerschap hoort het zwangerschapshormoon β-hcg te stijgen. Door die stijging vast te
stellen weten we dat in ieder geval 1 parameter weer goed is.
8. Als de diagnose ‘miskraam’ gesteld is
Wanneer de diagnose wordt gesteld tijdens een echo-onderzoek, worden wij als verloskundige altijd
gebeld door de echoscopist van het echocentrum. Soms gebeurd dit terwijl de zwangere nog op het
echospreekuur aanwezig is, soms gebeurd dit na het verlaten van het echocentrum. Nadat wij op de
hoogte zijn gebracht van de bevindingen van de echoscopist, zullen wij dezelfde dag contact met je
opnemen. Je mag ons natuurlijk ook zelf bellen.
Het kan ook zo zijn dat je ineens zoveel bloedverlies hebt, dat eigenlijk al duidelijk is dat de
zwangerschap niet goed gaat. In dat geval kun je ons direct bellen.
Wanneer dit gewenst is zullen we thuis langskomen om e.e.a. met je te bespreken en uit te leggen. Deze
informatie hebben wij dus ook op papier staan om dit later nog eens rustig door te kunnen lezen.
Bij een miskraam staat het vast dat het niet goed gaat met de zwangerschap. Er is dus geen
behandeling mogelijk om ervoor te zorgen dat het toch nog goed komt.
9. Normaal verloop van een miskraam
Over het algemeen zal binnen een aantal dagen nadat het bloedverlies begonnen is, meestal ook
buikpijn gaan optreden. Deze buikpijn wordt veroorzaakt door samentrekkingen van de baarmoeder die
ervoor zorgen dat de miskraam goed door zet. Sommige vrouwen beschrijven deze buikpijn als
menstruatieachtig of als lichte weeën. Afhankelijk van de zwangerschapsduur kan de pijn als ernstiger
worden ervaren. Tegen de buikpijn kun je paracetamol innemen (liefst alleen maar paracetamol en geen
andere pijnstiller) Soms zullen we je ibuprofen aanraden omdat dit een onspannende werking heeft op
je baarmoedermond. Over het algemeen zie je een opbouwend patroon waarbij het bloedverlies en de
buikpijn steeds een beetje meer worden, totdat je het vruchtzakje verliest. Zodra de vruchtzak is
4
afgekomen, zal de buikpijn over het algemeen snel afnemen en het bloedverlies minder worden. Dit
bloedverlies houdt over het algemeen 7 tot 10 dagen na de miskraam aan. Wij adviseren de vruchtzak
(of het weefsel waarvan jullie denken dat dit de vruchtzak is) te bewaren, zodat wij dit ook kunnen
bekijken om vast te stellen of de miskraam volledig is.
Een vruchtzak ziet eruit als een met vocht gevulde blaas met wat rozige vlokjes eraan vast. Je kunt dit
het beste in een bakje bewaren. Vaak verlies je ook wat bloedstolsels (dit ziet er wat gladder en
donkerder rood uit).
Na de miskraam (of tijdens) mogen jullie altijd contact met ons opnemen, wij komen ook langs wanneer
jullie dit wensen. Als duidelijk is dat je inderdaad het vruchtje ben verloren, kan je dit eventueel
begraven in de tuin of op een plek die voor jullie goed voelt. Wegspoelen door het toilet mag natuurlijk
ook. Net wat jullie fijn vinden.
Bij een normaal verlopende miskraam heb je een klein risico op complicaties in de vorm van veel
bloedverlies of veel pijn. In dat geval kan het noodzakelijk zijn dat je naar de gynaecoloog verwezen
wordt.
Wanneer het te lang duurt voor je gevoel, of wanneer je je zorgen maakt, neem dan altijd contact met
ons op.
10. Afwachten of ingrijpen?
Wanneer je weet dat de zwangerschap niet goed zit, sta je meteen ook voor meerdere keuzes. Besloten
kan worden af te wachten of actief in te grijpen om de miskraam te bespoedigen. Je lichaam heeft vaak
even tijd nodig om te realiseren dat de ontwikkeling van de foetus niet goed gaat en dat er geen
kloppend hartje is. Daarom kan het ook wat tijd kosten voordat de miskraam goed op gang komt. Dit kan
een aantal dagen tot zelfs weken duren. Dit is ook afhankelijk van de zwangerschapsduur. Natuurlijk zit
er wel verschil in of je al wel of geen bloedverlies hebt. Hierbij is het altijd de vraag hoelang het goed is
om af te wachten. Het antwoord op deze vraag is per persoon heel erg verschillend. En zal dan ook een
individuele afweging zijn. Wij zullen dit dan ook altijd persoonlijk met jullie bespreken en dan een soort
plan maken. Vaak is dit plan een combinatie van mogelijkheden waarbij er eerst een vooraf bepaalde
tijd wordt afgewacht op een natuurlijk verloop en daarna of tegelijk de contacten met het ziekenhuis
gelegd worden. Natuurlijk kan er altijd van het plan worden afgeweken als het opeens toch niet goed
voelt.
11. Ingrijpen
Wanneer het wenselijk is om niet af te wachten, of dat de miskraam maar niet doorzet, kan de natuur
een handje geholpen worden. Dat kan gebeuren door middel van medicatie of een curettage. Voor beide
opties wordt je verwezen naar de gynaecoloog van het ziekenhuis van jullie keuze. Vaak wordt eerst
nog een echo gedaan om de diagnose te bevestigen. En er volgt een gesprek waarbij de voor- en
nadelen van de verschillende opties nogmaals besproken worden.
Medicatie
De medicatie die gebruikt wordt is Misoprostol/Cytotec. Dit zijn vaginale tabletten die je van de
gynaecoloog krijgt en die je zelf kan inbrengen. Wanneer het niet meteen werkt kun je het nog een keer
herhalen, maar dat zal de gynaecoloog je precies vertellen. Naast de Cytotec krijg je Naproxen, dit is
pijnstilling. Vaak zie je dat de miskraam direct binnen een aantal uren op gang komt. Soms duurt het 1 à
2 dagen, maar het kan ook iets langer duren. Bij 30% van de vrouwen zie je dat de miskraam nog niet
helemaal compleet is. Om die reden wordt er na 1 week nog een echo bij de gynaecoloog gedaan. Op dit
5
moment loopt er een wetenschappelijke studie voor het beste vervolgbeleid. Dit zou afwachten kunnen
zijn of alsnog een curettage. De literatuur geeft aan dat als je de controle echo later doet de kans op een
curettage afneemt. Dit zou kunnen betekenen dat een curettage dus niet nodig zou zijn. De uitkomst van
het onderzoek zal hier antwoord op moeten geven. Net als bij een natuurlijke miskraam heb je bij een
“misoprostolmiskraam” een risico op een spoedcurettage in verband met te veel buikpijn of
bloedverlies. Uit de literatuur blijkt niet dat dit een verhoogd risico is.
Curettage
Een curettage vindt vrijwel nooit direct bij het eerste gesprek plaats, daarvoor zal een nieuwe datum
geprikt worden. Bij een curettage wordt je kort opgenomen (dagopname). En krijg je meestal een lichte
narcose (onder plaatselijke verdoving gebeurd ook wel eens). Tijdens deze narcose wordt via de vagina
een zuigcurette ingebracht, die de binnenkant van de baarmoeder leegzuigt. Deze ingreep duurt zo’n 5
tot 10 minuten. Het bloedverlies zal na zo’n ingreep minder zijn dan na een ‘natuurlijke’ miskraam.
Nadat je bent bijgekomen in de uitslaapkamer en goede controles hebt, kun je meestal snel weer naar
huis.
Belangrijk om te weten is wel dat een curettage een operatie is met een kleine kans op complicaties.
Allereerst word je onder narcose gebracht en dit neemt altijd een kleine kans op complicaties met zich
mee. Daarnaast zien we een enkele keer een verkleving (Syndroom van Asherman waardoor je
vermindert vruchtbaar kan worden. Daarbij kun je ook heftigere en pijnlijke menstruaties krijgen. Ook
kan er een perforatie van je baarmoeder optreden. Een complicatie die wat vaker optreedt, is een
incomplete curettage, dit betekent dat toch niet al het weefsel gecuretteerd is en dat het bloedverlies te
ruim blijft. Dit weefsel kan natuurlijk altijd nog spontaan afkomen, maar meestal zal het noodzakelijk zijn
de ingreep te herhalen.
12. Wanneer contact opnemen?
Of je nu kiest voor afwachten of snel ingrijpen, er zal altijd een periode zijn waarin de miskraam
spontaan op gang kan komen en daarom is het goed om te weten wanneer je zeker contact op moet
nemen.
Allereerst kun je natuurlijk wanneer je ongerust bent altijd contact opnemen. Daarnaast moet je contact
opnemen bij een van de onderstaande punten




Overmatig bloedverlies, hiermee wordt bedoeld ruimer dan een flinke menstruatie. Wanneer je
klachten van sterretjes zien of bijv. flauwvallen hebt neem dan gelijk contact met ons op. Er zijn
2 dingen waar je op moet letten bij bloedverlies. Het eerste is hoe vaak je je maandverband moet
verschonen. Als je na een uur al dreigt door te lekken omdat je maandverband al helemaal vol is
en dit meer dan 2x achter elkaar, dan is het bloedverlies wel ruim. Maar ook wanneer je bij ieder
toilet bezoek een aantal stolsels verliest moet je contact opnemen.
Koorts, bij een aanhoudende temperatuur boven de 38°C tijdens of kort na de miskraam
Wanneer de pijn je teveel wordt.
Na het verliezen van het vruchtzakje, zodat we kunnen bekijken of het er compleet uitgekomen
is.
6
13. Lichamelijk en emotioneel herstel
Na het doormaken van een miskraam (spontaan of met een ingreep) kan een vrouw zich vaak heel leeg
voelen, zowel lichamelijk als geestelijk. De gewenste zwangerschap is niet verlopen zoals gedacht en
eigenlijk is het dan heel logisch om een soort rouwproces te doorlopen. Met name schuldgevoel,
ongeloof, boosheid en verdriet zijn emoties die in de komende tijd een plekje moeten krijgen. Graag
willen we nogmaals benadrukken dat een miskraam niet te voorkomen was en dat een schuldgevoel dus
niet terecht is. Een miskraam is een natuurlijke oplossing voor iets wat fout is gegaan bij de
bevruchting.
Voor iedere vrouw zal het verwerkingsproces anders zijn. Ook voor de partner verloopt de verwerking
anders, mannen en vrouwen gaan nu eenmaal anders om met hun emoties. Belangrijk is vooral goed
met elkaar te praten over wat er gebeurd is, ook met bijvoorbeeld een moeder, vriend of vriendin. Vaak
kom je er dan pas achter dat anderen dit ook al eens hebben meegemaakt. Dat kan je misschien wel een
beetje steunen. Op internet is ook veel informatie te vinden en er bestaan diverse forums waar over dit
onderwerp wordt geschreven. Voor sommige vrouwen kan het tot steun zijn, daar hun gevoelens te
delen.
Lichamelijk gaat het herstel van een miskraam over het algemeen vlot. Na een ruime week is het
bloedverlies meestal gestopt en binnen 2 weken zal weer een eisprong optreden (bij een normale
cyclus).
In principe is de vrouw dan ook direct weer vruchtbaar. Geadviseerd wordt de 1 e cyclus na de
miskraam het liefst nog niet zwanger te worden, maar hierna is het lichamelijk prima om weer zwanger
te raken. Het belangrijkste is dat jullie er ook weer klaar voor zijn om een nieuwe zwangerschap aan te
durven.
Bij een nieuwe zwangerschap kunnen jullie ook weer snel aanmelden bij de praktijk zodat we een
‘vroege’ echo kunnen regelen om al eerder zekerheid te hebben. Dit is dan geen garantie dat het goed
blijft gaan, maar je weet al wel eerder of het op dat moment goed zit of niet.
14. Meerdere miskramen.
De kans op een gezonde zwangerschap na een miskraam is verreweg het grootste. Ongeveer 3% van de
vrouwen maakt 2 miskramen door en 1% maakt 3 miskramen door. Ook nu blijft de kans op een goede
zwangerschap het allergrootst. Toch zullen we nu met jullie gaan praten over de mogelijkheid van extra
onderzoek.
Wanneer je ouder wordt heb je meer kans op een miskraam en dus ook meer kans op meerdere
miskramen. Daarom is er een onderscheid gemaakt in leeftijd wanneer er wel of geen extra onderzoek
wordt ingezet. Ben je onder de 34 als je je 2e miskraam doormaakt, dan kom je in aanmerking voor
chromosomen onderzoek. Ben je ouder dan 34, dan gaan we eerst kijken of er andere risicoverhogende
factoren zijn. Anders kom je na 3 miskramen in aanmerking voor chromosomen onderzoek. Bij
chromosomen onderzoek wordt bloed van zowel de vrouw als partner afgenomen en gekeken of 1 van
jullie drager is van een chromosoom afwijking. Die kans is 4-6%. Wanneer dit zo is hebben jullie een
verhoogde kans op een miskraam. De kans op een niet gezond kind is kleiner dan 1%. Na 3 miskramen
is het het advies om door te verwijzen naar de gynaecoloog voor verder onderzoek.
7
15. De toekomst
Voordat jullie weer aan de toekomst kunnen denken moeten jullie eerst verwerken wat er nu is gebeurd.
Maar zodra jullie er aan toe zijn ligt een nieuwe zwangerschap weer in de mogelijkheden.
Wanneer een vrouw na een miskraam opnieuw zwanger wil worden, is het verstandig zo gezond
mogelijk te leven. Onder dit document vind je de bijlage “gezond zwanger worden” met tips hierover.
Hoe gezonder je bent, hoe groter de kans op een normale ontwikkeling van een kindje.
Voor vragen of overleg kunnen jullie contact met ons opnemen tijdens het telefonisch
spreekuur op het nummer 0168-324152 of op het nummer van de dienstdoende
verloskundige 06-22013323.
Bijlage 1
Gezond zwanger worden.
Als je graag zwanger wilt worden is het geen slecht idee om goed naar je gezondheid te kijken. Door
een aantal kleine maatregelen kan de kans op afwijkingen bij je kindje of problemen voor jou in de
zwangerschap afnemen.
Om gezond zwanger te worden hebben wij een aantal tips.
- Start tijdig met het slikken van foliumzuur. Foliumzuur wordt aangeraden vanaf een maand voor de
bevruchting. Om dus tijdig foliumzuur te slikken moet je starten vanaf het moment dat je zwanger wilt
gaan worden.
- Stop met roken voordat je zwanger bent. Allereerst vermindert roken je vruchtbaarheid (ook die van
de man). Ten 2e heb je meer kans op miskramen als je nog rookt vroeg in de zwangerschap.
- Wanneer je een medische aandoening hebt is het belangrijk dat deze onder controle is. Enkele
voorbeelden.
8
-
Wanneer je een hoge bloeddruk hebt zorg dan, voordat je zwanger bent, met medicatie dat je
bloeddruk normaal is (het is hierbij beter om medicijnen te slikken dan een hoge bloeddruk te
hebben).
Heb je een schildklier ziekte, dan is het ook heel belangrijk dat je schildklier waarden normaal
zijn. Laat ze dus regelmatig controleren (ook direct wanneer je zwanger bent)
Heb je suikerziekte, dan is het belangrijk dat je suikers onder controle zijn. Flinke
schommelingen zorgen voor meer risico op aangeboren afwijkingen. Overleg hierover dus zeker
met je huisarts of internist.
- Denk na over afwijkingen en ziekten die in de familie voorkomen. Mogelijk zit er een erfelijke factor in
en het is erg vervelend om daar tijdens de zwangerschap pas achter te komen.
- heb je makkelijk last van tandvleesbloedingen/ontstekingen, laat die dan behandelen. Hoe raar het ook
mag klinken, maar er blijkt uit verschillend onderzoek dat tandvleesproblemen het risico op een
miskraam en pre-eclampsie (in de volksmond ook wel zwangerschapsvergiftiging genoemd) kan
vergroten.
- Leef gezond, wees matig met alcohol en zorg dat je in een goede algemene conditie bent.
Wil je je goed voorbereiden op de zwangerschap, heb je een aandoening waarvan je de consequentie
voor de zwangerschap wil weten of komen er mogelijk erfelijk aangeboren afwijkingen in jullie familie
voor. Dan is het mogelijk om bij ons te komen voor een preconceptioneel advies Dit is een oriënterend
gesprek voordat je zwanger bent. Hierin kunnen we specifiek voor jullie je gezondheid en evt
bijbehorende risico’s in kaart brengen en tijdig adviezen geven. Helaas wordt dit niet vergoed door de
ziektekostenverzekering
Ook kun je voor meer adviezen op maat kijken op www.zwangerwijzer.nl
9